MIĘDZYNARODOWA KOMISJA I KOMITET WYKONAWCZY D.S. REWIZJI KONSTYTUCJI ZAKONU REWIZJA KONSTYTUCJI Projekt dla przyszłości Zakonu 1. Przedmowa Kapituła Generalna 2007 postanowiła, że ma być rozpoczęta praca nad systematyczną rewizją Konstytucji. Do zatwierdzonego wniosku Kapituła załączyła niektóre wskazówki metodologiczne, spośród nich przypominamy przede wszystkim następujące: a) Pogłębić zasadnicze charakterystyki charyzmatu i przestudiować ich wcielenie w różne kultury; b) Zaangażować braci w badania przede wszystkim nad różnicami kulturowymi, które ukierunkowują w różnych obszarach życie według charyzmatu; c) Zaangażować Zakon w projekt formacji która zjednoczyłaby Regułę, Testament i Konstytucje. Przyczyny które motywują decyzję Kapituły są znane: 1. Obecne Konstytucje Zakonu zostały opracowane po Soborze Watykańskim II i przyjęły jego zasadnicze ponaglenia. Pomimo że pozostaje niepodważalna ich wartość charyzmatyczna, kościelna i historyczna, niektóre wydarzenia które miały miejsce w ostatnich czterdziestu latach, skłaniają do ich rewizji. 2. Znanym jest, że Zakon rozpoczął po Soborze trudną i rozległą drogę misyjną, która zmieniła jego oblicze: zmniejszyła się liczba zakonników obecnych w świecie zachodnim (Europa zachodnia i USA), podczas gdy wzrośli oni w liczbę w innych obszarach świata; w Europie wschodniej, gdzie był wcześniej zmuszony do milczenia, Zakon odzyskał dziś żywotność i zapał misyjny; nowe kultury weszły do doświadczenia Zakonu wskutek utworzenia wspólnot i jurysdykcji w krajach, gdzie Zakon nigdy nie był obecny; istnieje faktycznie w Zakonie wielość kultur (w przeciwieństwie tego, co działo się w latach sześdziesiątych ubiegłego wieku), stąd konieczność rozpoczęcia prawdziwego i adekwatnego dialogu międzykulturowego wewnątrz Zakonu oraz Zakonu ze społeczeństwem w którym żyje. Wszystko to wymaga uważnej refleksji nad uniwersalnymi wartościami charyzmatu, które powinny być odróżnione od tych właściwych dla tradycji franciszkańskiej, która rozwinęła się na Zachodzie i która nie może być przeniesiona w inne obszary świata (problem, który nie istniał gdy zostały stworzone obecne Konstytucje a który dzisiaj jest natomiast obecny i naglący). 3. Od Soboru Watykańskiego do dnia dzisiejszego Kościół rozważał wiele o życiu konsekrowanym i zaofiarował mu wiele nowych modeli refleksci, wskazówek do nowego stylu wcielania Ewangelii, oraz otworzył mu nowe perspektywy do aktualizacji charyzmatu w wierności początkom oraz jednocześnie do twórczej odnowy, uważnej na zmiany historii.
4. Także świat, w którym zakonnicy są wezwani do życia, świadectwa i przepowiadania Ewangelii, ukazuje nowe oblicze i problemy coraz bardziej złożone (globalizacja, tendencje do integralizmu politycznego i religijnego, konflikty zbrojne, kulturowe i ekonomiczne, itp.). Wszystkie te czynniki skłaniają do refleksji nad naszą tożsamością i wymagają nowego stylu zarówno życia jak i świadectwa ewangelicznego, oraz misji. 2. Odnowić się i formować aby uczynić proroctwo Królestwa bardziej autentycznym i skutecznym 2.1. Motywacje u podstawy Projektu W przyczynach, dla których Zakon zadecydował o rewizji Konstytucji i w sugestiach roboczych znajdujemy motywy, które powinny się stać okazją ważną, adekwatną i nie do odrzucenia, aby odnowić Zakon i formację ciągłą. Wydaje mi się, że istnieją trzy znaczące elementy tej drogi odnowy i formacji ciągłej: 1. Pierwszym jest okazja do pogłębienia naszej tożsamości charyzmatycznej, na drodze dwutorowej refleksji nad wartościami które składają się na charyzmat wytyczony w Regule (i w Testamencie) św. Franciszka oraz nad wartościami kulturowymi i historycznymi które są niezbędnymi narzędziami do dzisiejszej aktualizacji zasadniczej zawartości Reguły. 2. Drugim aspektem tej drogi jest refleksja nad wymiarem charyzmatycznym Konstytucji: nie są one zwykłym zbiorem norm, ale sposobem historycznego i kulturalnego uaktualnienia Reguły. Zreformowanie Konstytucji nie polega tylko na wysłuchaniu pragnień braci, jak to niektórzy by chcieli, ale na stawianiu pytania, kim jesteśmy wzywani do bycia dzisiaj przez Regułę i przez Kościół, naszą Matkę i Nauczycielkę. 3. Trzecim ważnym aspektem jest okazja i zarazem konieczność zastanowienia się nad naszym sposobem bycia franciszkanami konwentualnymi dzisiaj, w realiach kulturowych w których żyjemy Ewangelią. Temat historycznego, geograficznego i kulturowego wcielenia charyzmatu powinien sprowokować nas do pogłębionej rewizji naszego stylu życia franciszkańskiego w konkretnych kontekstach, w których Pan nas stawia jako świadków i zwiastunów Królestwa. 2.2. Kryteria przewodnie Projektu Wobec podwójnego celu formacji do naszej tożsamości charyzmatycznej, przeżywanej i proponowanej człowiekowi współczesnemu jako proroctwo Królestwa, oraz do odnalezienia norm niezbędnych do życia w łączności braterskiej i wartościach charyzmatu, oraz do stawiania czoła problemom któresię pojawiają, przede wszystkim w nowych sytuacjach kulturowych w których Zakon żyje a które nie znajdują odpowiedzi w obecnych Konstytucjach, Projekt ich rewizji został ukształtowany według niektórych linii przewodnich: a) Odczytać na nowo w sposób pogłębiony nasz charyzmat, w twórczej wierności regule, czyli z uwagą na wartości nieprzemijalne Reguły, oraz w otwarciu na znaki czasów i Kościoła b) Zbadać i ocenić, w relacji do Reguły i Magisterium Kościoła kryteria, według których do dnia dzisiejszego Zakon się włączył i wcielił w kultury i Kościoły lokalne, aby wyodrębnić wartości, które powinny być rozwinięte, oraz problemy na które Konstytucje powinny dać odpowiedź c) Pomagać zakonnikom, aby progresywnie wychowywali się do nowej wielokulturowej rzeczywistości Zakonu, aby rozpocząć drogę niezbędną do przejścia od wielokulturowości do rzeczywistej jedności w uniwersalnym braterstwie: międzykulturowość jest i powinna być na służbie uniwersalnego braterstwa. Ono właśnie, wobec dynamik, które przede wszystkim w ostatnich czterdziestu latach charakteryzowały życie Zakonu, nie może być inne, jak tylko międzykulturowe i autentycznie misyjne. W tym kontekście także koncepcja misji nabiera cech, które w przeszłości nie mogły być wzięte pod uwagę. Np. jest misją każda forma wcielenia charyzmatu w kontekście socjalnym, kulturalnym i religijnym
różnym i nowym w odniesieniu do tego, w którym zakonnik został początkowo formowany do charyzmatu. Jest misją życie charyzmatem i głoszenie Ewangelii w parafii, z jej specyfiką socjalną i kulturalną. Jest misją współpraca w życiu, we wzroście i w misji Zakonu w różnych jurysdykcjach, jak również jest misją fundacja i promocja charyzmatu Zakonu w nowych środowiskach, kulturach i narodach. W praktyce jest misją każde doświadczenie życia franciszkańskiego, które wymaga przekroczenia własnego świata poglądów i doświadczeń, własnych schematów życiowych, aby ofiarować się całkowicie Ewangelii, czyli odnowić się w sercu i umyśle, aby być świadkani i głosicielami Królestwa, w stylu franciszkanów konwentualnych, w konkretnych i nowych rzeczywistościach w których stawia nas posłuszeństwo. 3. Projekt rewizji Konstytucji Projekt rewizji Konstytucji przewiduje różne cele, fazy, okresy czasu i narzędzia. A) Cele Projektu 1. Oprzeć w sposób jasny i wyraźny nowe Konstytucje na Regule i na charyzmacie franciszkańskim oraz na takim sformułowaniu artykułów, aby były one Konstytucjami które mogą być nazwane franciszkańskie konwentualne. Wymaga to uważnej refleksji nad charyzmatem, nad jego uniwersalnym znamieniem i jego kulturowymi przejawami. Wymaga to także zrozumienia nieodłącznej, strukturalnej więzi, która istnieje pomiędzy Regułą i Konstytucjami. 2. Dać Konstytucjom solidny wymiar eklezjalny, przyjmując refleksje i wskazówki teologiczne i duchowe odnośnie życia konsekrowanego, które Kościół rozwinął od Soboru Watykańskiego II do dnia dzisiejszego. 3. Uczynić z Konstytucji odpowiednie narzędzie do wcielenia charyzmatu w różnych obszarach świata i do promocji dialogu międzykulturowego w Zakonie i Zakonu ze światem współczesnym. Z tego powodu jest koniecznym poprzedzenie formulacji nowych Konstytucji uważnym studium obecnych Konstytucji, aby wyodrębnić ich ograniczenia oraz pogłębić nowości rozwóju Zakonu, drogi Kościoła oraz zmian kulturalnych, socjalnych, ekonomicznych i politycznych współczesnego społeczeństwa, które domagają się przyjęcia i zrozumienia, aby przeżywać nasz charyzmat w sposób adekwatny, z wiernością św. Franciszkowi i twórczością niezbędną dla czasów i różnych miejsc, w których Zakon żyje i działa. Innymi obowiązkami nieodzownymi dla tego celu są więc: uważna analiza doświadczeń, którymi żyje Zakon w różnych częściach świata, wyodrębniając aspekty pozytywne, braki, perspektywy i sny na przyszłość, oraz pogłębiona refleksja nad tematami teologicznymi, antropologicznymi, charyzmatycznymi, które stopniowo zostaną wyodrębnione jako zasadnicze dla wyrazistego sformułowania charyzmatu, aktualnego i odpowiedniego dla dzisiejszej inkulturacji Zakonu w historii, w Kościele i w kulturach świata. 4. Wcielić więc w życie sformułowanie Konstytucji otwarte na interpretację wielokulturową i międzykulturową. 5. Uczynić z procesu rewizji Konstytucji okazję do formacji ciągłej dla wszystkich braci Zakonu. B) Etapy Projektu 1. Pierwszym nieodzownym etapem jest krytyczna pogłębiona analiza obecnych Konstytucji, wychodząc od niektórych wstępnych opracowań dotyczących rzeczywistości Zakonu, zasadniczych cech charyzmatu franciszkańskiego, rozwoju Magisterium Kościoła odnośnie życia konsekrowanego i naszego Zakonu, zmian zachodzących w świecie współczesnym.
2. Po tej analizie powinno nastąpić dokonanie szeregu studiów szczegółowych, powierzonych ekspertom franciszkańskim i nie tylko, odnośnie tematów, które okazują się zasadniczymi dla sformułowania nowych Konstytucji. 3. Trzeci etap polega na pracy pogłębienia dokonanych studiów i na ich syntezie, aby uporządkować zawartość, rozdziały i artykuły nowych Konstytucji. W międzyczasie opracowania powinny być oddane do dyspozycji braci, zarówno do pogłębienia tematów, jak i do formacji ciągłej, tak aby na drodze współpracy cały Zakon mógł współpracować w opracowaniu nowych Konstytucji. 4. Czwarty etap przewiduje wysłanie opracowanych testów do Definitorium generalnego i innych Jurysdykcji, żeby bracia mogli dokonać uwag, które zaofiarowałyby Komisji międzynarodowej propozycje pomocne do definicji tekstu Konstytucji. 5. Piąty i ostatni etap polega na analizie, ostatecznej korekcji i zatwierdzeniu nowych Konstytucji przez Kapitułę Generalną Zakonu. Następnie Konstytucje zostaną poddane osądzie i zatwierdzeniu Stolicy Apostolskiej. C) Przewidywane czasy Projektu Komisja międzynarodowa pracuje od półtora roku. Według zdobytego dotąd doświadczenia, przewiduje się że każdy etap wymaga średnio 6 miesięcy czasu. Warto zauważyć, że etapy są związane z pracą nad poszczególnymi rozdziałami. Podczas gdy pierwszy rozdział doszedł do drugiego etapu (wdrożenie studiów nad tematami rozdziału), został rozpoczęty pierwszy etap II rozdziału, i tak dalej według stopniowego postępu zastosowania poszczególnych etapów do poszczególnych rozdziałów. Przewiduje się że praca mogłaby być zakończona do Kapituły generalnej 2019 roku. Zostaną wzięte pod uwagę odnośne wskazówki Definitorium generalnego, pomimo to czasy techniczne konieczne do zrealizowania współpracy pomiędzy członkami Komitetu i Komisji, ekspertami i jurysdykcjami w świecie, nie wydają się być krótkie. D) Narzędzia do realizacji Projektu 1. Do pracy nad nowymi Konstytucjami Definitorium generalne ustanowiło dwa organy: a) Komitet wykonawczy d.s. rewizji Konstytucji (złożony z 5 zakonników mianowanych przez Definitorium generalne), który ma na celu przygotowanie materiału, studio i analizę dla potrzeb Komisji międzynarodowej, koordynację i syntezę pracy oraz rozpoczęcie następnych jej etapów, promocję pracy i jej owoców dla potrzeb formacji ciągłej braci w zakonie; b) Międzynarodowa Komisja d.s. rewizji Konstytucji: dokonuje analizy obecnych Konstytucji, zbiera i pogłębia opracowania specjalistów, proponuje zawartość i tekst Nowych Konstytucji (wychodząc od strumentum laboris przygotowanego przez Komitet wykonawczy), dopracowuje ich redagowanie oraz przedkłada je do rewizji Definitorium generalnego i Jurysdykcji, a następnie przygotowuje ich lekturę, poprawki i zatwierdzenie przez Kapitułę generalną. Oprócz członków Komitetu wykonawczego, jest złożona z innych trzech członków mianowanych przez Definitorium generalne oraz z siedmiu członków mianowanych przez Konferencje/Federacje zakonu, razem piętnastu członków. 2. Oprócz wyżej wspomnianych organów, praca jest wykonywana przez grupy studiów i przez pojedynczych specjalistów (historycy, specjaliści w duchowości franciszkańskiej, teolodzy, prawnicy, socjolodzy, filozofowie, pedagodzy, itp.) kontaktowanych w miarę potrzeb przez Komisję międzynarodową i Komitet. 3. Jest przewidziana, w trakcie pracy, organizacja sympozjów tematycznych odnośnie poszczególnych aspektów Konstytucji, oraz wykorzystanie refleksji dokonynych Przez Zgromadzenia i Kongresy organizowane przez Zarząd Zakonu (np.: Kongres Formatorów 2004
(Polska), I Międzynarodowy Kongres misyjny Zakonu 2006 (Kerala, Indie), Braterskie Zgromadzenie Generalne 2010 (Argentyna) Kongres odnośnie misji i międzykulturowości 2011 (Kenia), itp.). 4. Są w trakcie studiów lub wdrażania inicjatywy organizacji programów formacji ciągłej odnośnie tematyk Konstytucji, które zostaną zaproponowane całemu Zakonowi. 4. Na jakim etapie jesteśmy 4.1 Komitet wykonawczy Podczas gdy tworzyła się jeszcze Komisja międzynarodowa, Komitet wykonawczy rozpoczął pracę promując niektóre szczegółowe opracowania o: Zmianach które nastąpiły w Zakonie po Soborze Watykańskim II, Zmianach zachodzących w świecie współczesnym, Rozwoju teologii i drodze Kościoła po Soborze Watykańskim II, oraz o Rozwoju refleksji Kościoła nad życiem konsekrowanym. Do dnia dzisiejszego Komitet wykonawczy odbył 14 spotkań, podczas których, idąc po liniach operacyjnych Projektu, a) przygotował opracowania i materiały niezbędne dla pierwszego spotkania Komisji międzynarodowej (kwiecień 2009); b) opracował rezultaty spotkania Komisji, rozdzielając studia specjalistyczne które Komisja wskazała jako niezbędne do kontynuowania pracy, zaczynając od tematów dotyczących tożsamości charyzmatycznej Zakonu i obecnych doświadczeń Zakonu w świecie. Opracowania, w liczbie około trzydziestu, zostały powierzone naukowcom uznanym za odpowiednich do tego zadania; c) rozpoczęła podsumowanie analizy rozdziałów obecnych Konstytucji dokonanej przez wszystkich członków Komisji Międzynarodowej oraz pogłębiła tematy i problematyki wyodrębnione podczas analizy. Dotychczas została zakończona analiza pierwszych czterech rozdziałów obecnych Konstytucji; d) jako następstwo dokonanych analiz, jest w fazie definicji wykaz studiów które są niezbędne do pogłębienia zasadniczach tematów drugiego rozdziału nowych Konstytucji (Formacja Braci), podczas gdy są rozważane tematy do pogłębienia dla trzeciego rozdziału (Życie w jedności z Bogiem). Te propozycje, razem z innymi które wyłonią się z przyszłych spotkań, zostaną przedstawione Komisji międzynarodowej do skompletowania, definicji i wdrożenia. e) w perspektywie spotkania Komisji jest w fazie przygotowania Instrumentum laboris propedeutyczne, do ukształtowania i redakcji pierwszego rozdziału nowych Konstytucji; f) w tym samym okresie Komitet współpracował i współpracuje z Komitetem d.s. koordynacji Projektu sześcioletniego, aby rozpocząć używanie materiału rewizji dla formacji ciągłej braci. Pierwszą rozpoczętą inicjatywą jest przygotowanie Schematów Formacji Ciągłej dla kapituł konwentualnych całego Zakonu, we współpracy z Komitetem d.s. koordynacji Projektu sześcioletniego Zakonu, zarówno na rok 2009 jak i 2010. Do tej pory zostały poruszone następujące tematy: znaczenie Reguły jako projektu życia ewangelicznego danego przez Boga wszystkim braciom poprzez Kościół, więź strukturalna Konstytucji z Regułą i ich znaczenie dla życia braterskiego, formacja ciągła we wspólnocie lokalnej, misyjność Zanonu i międzykulturowość w Zakonie; g) w celu przyciągnięcia uwagi braci na proces rewizji Konstytucji, zgodnie z propozycją przedstawioną swego czasu przez Komisję, został przygotowany program uczulania poprzez stronę Zakonu, prospekty i zakładki do książek; h) znajduje się w fazie przygotowania, na portalu Zakonu, osobny strona z dokumentami i informacjami dotyczącymi Projektu rewizji. 4.2. Komisja międzynarodowa
Komisja międzynarodowa odbyła swoje pierwsze spotkanie od 1 do 4 kwietnia 2009 roku, w ciągu tych 4 dni intensywnej pracy: a) przyjęła projekt rewizji Konstytucji zatwierdzony przez Definitorium generalne i Wytyczne wykonawcze Komisji; b) zbadała i przedyskutowała tematy wstępnych studiów; c) wyodrębniła tematy zasadnicze do opracowania w celu konfiguracji nowych Konstytucji, sugerując także nazwiska naukowców którzy powinni być skontaktowani; d) zostawiła wskazówki użyteczne i stosowne do kontynuacji pracy oraz do jej użytku na potrzeby formacji ciągłej braci. Drugie spotkanie Komisji międzynarodowej jest przewidziane na wiosnę 2010 roku. 4.3. Napotkane trudności Doświadczenie zaangażowania nad rewizją Konstytucji objawiło się dotąd zasadniczo pozytywne, dzięki atmosferze współpracy i uczestnictwa, która cechuje zazwyczaj pracę Komitetu wykonawczego, oraz dzięki odpowiedzialnemu i hojnemu poświęceniu większości członków Komisji międzynarodowej. Według świadectwa wielu współbraci, służba Zakonowi poprzez rewizję Konstytucji okazała się darem Ducha świętego jako okazja i bodziec do ciągłej, systematycznej i pogłębionej medytacji Reguły i Konstytucji, oraz jako impuls do odczytywania rzeczywistości Zakonu w nadziei i prawdzie, bez iluzji ale także bez zniechęcenia. Jest ona przede wszystkim dla nas okazją formacji ciągłej, wychowania do dialogu i do konfrontacji między braćmi różnego pochodzenia i kultur, do pogłębienia, a czasem także do ponownego odkrycia zasadniczych aspektów naszej tożsamości ludzkiej, zakonnej i charyzmatycznej. Czytanie i rozważanie Konstytucji pomaga nam stawiać pytania o aktualność naszego świadectwa. Z pomocą Kościoła i dzięki studiom ekspertów jesteśmy ponaglani do odkrywania nowego stylu życia i ewangelizacji, bardziej pasujących do oczekiwań zbawienia świata współczesnego. Nie brakowało trudności, które były do przewidzenia od początku. Wymieniamy dwie podstawowe: a) trudność związana z pełnym zaangażowaniem wszystkich członków Komisji międzynarodowej. Jest ewidentna u niektórych trudność hierarchii obowiązków, z daniem koniecznego priorytetu dla tematu rewizji Konstytucji. Odbija się to przede wszystkim na pracy nad analizą aktualnych Konstytucji. Z dwunastu trzynastu członków którzy powinni dać efektywny wkład do tej pracy, tylko ośmiu rzeczywiście jest systematycznych w jej rozwoju. Przyczyny które tłumaczą brak wkładu są zazwyczaj tłumaczone prymatem codziennych obowiązków, które uniemożliwiają poświęcenie czasu Konstytucjom. Miejmy nadzieję że ministrzy/kustosze bedą zdolni do zrozumienia ważności projektu i pomogą tym współbraciom w służbie Zakonu o którą zostali oni poproszeni przez Konferencje/Federacje oraz przez Definitorium generalne; b) prawie totalny brak odzewu na schematy formacji dla kapituł konwentualnych. Od samego początku prosiło się, aby kapituły klasztorne rozważały nad zaproponowanymi tematami i przysłały później ewentualne uwagi na adres constitutiones@ofmconv.org. W ten sposób byłoby możliwe słuchanie postawy i problemów, jakie Zakon postrzega zarówno w relacji di Konstytucji jak i w odniesieniu do rozpoczętej drogi. Trudno jest stwierdzić, jakie są przyczyny tej ciszy, choć nie jest wykluczona hipoteza braku koniecznej i naglącej animacji ze strony pasterzy, zarówno ministrów/kustoszy jak i gwardianów. Miejmy nadzieję że przewidywana inicjatywa uczulania pomoże braciom wejść z większym dynamizmem na tę drogę, która jest drogą Zakonu. 5. Odnośnie najbliższej przyszłości
Jest ewidentnym że wkład Komitetu i Komisji w najbliższej przyszłości jest skazany na intensyfikację, ponieważ praca staje się coraz bardziej szeroka i złożona, oraz liczba osób w niej zaangażowanych (bracia, specjaliści zakonni i świeccy) będzie ciągle rosła. Najbliższe poczynienia zostały wskazane poprzez relację z tego co zostało zrealizowane do dnia dzisiejszego. Proces postępowania jest faktycznie stopniowy i progresywny, według wskazanych etapów. Wystarczy kontynuować pracę w sposób ciągłyi systematyczny, aby uniknąć niepotrzebnych zastojów w obowiązkach i straty czasu. Jedna rzecz wymaga natomiast pogłębienia: możliwość przemyślenia i organizacji chwil dyskusji i wymiany odnośnie konkretnych tematów dotyczących Projektu w jego całości lub jego poszczególnych aspektach (Sympozja tematyczne), w których uczestniczyłaby cała Komisja, Definitorium generalne i naukowcy odpowiednio zaproszeni, zgodnie za naturą tematów porządku dnia. Oprócz tej problematyki, żywimy oczekiwania które wydają się nam naturalnei ważne dla Projektu, ale także dla drogi historycznej i charyzmatycznej oraz formacji ciągłej całego Zakonu. Zasadniczą nadzieją jest, aby bracia zrozumieli i uczynili własną inicjatywę rewizji Konstytucji, dla życia osobistego, pojedynczych wspólnot i całego Zakonu. Chodzi o to, aby dojść do skutecznej promocji odnowy życia braci i zakonu poprzez aktualizację idei i wartości, a więc także norm, które powinny kierować życiem ewangelicznym, świadectwem i misją Zakonu w rzeczywistości, w świecie współczesnym, który ulega ciągłej i złożonej przemianie. Z tego powodu jest zasadniczym zaangażowanie w projekt wszystkich jurysdykcji i braci: 1. Pierwszą rzeczą która jest pożądana, to aby wszyscy bracia przeżywali tę drogę rewizji jako niepowtarzalną okazję do refleksji nad naszym powołaniem franciszkańskim, pogłębić tożsamość charyzmatyczną w wierności początkom oraz poczuciu teraźniejszości, odnowić nasz sposób życia i głoszenia Ewangelii w syntonii z drogą Kościoła i świata. Jesteśmy jednak przekonani że bez animacji ministrów/kustoszy to pragnienie z trudnością mogłoby się zrealizować. 2. Drugim oczekiwaniem jest uczestnictwo braci w tym procesie rewizji. Mamy nadzieję że ministrzy, definitorzy prowincjalni/kustodialni zaangażują się w refleksję nad propozycjami życia proponowanymi stopniowo przez nowe Konstytucje oraz zaofiarują ich uwagi i sugestie. 3. Z tego powodu uważamy że jest ważne, aby każda jurysdykcja mianowała jednego definitora jako referenta odpowiedzialnego za łączność z Komisją międzynarodową oraz rzecznika propozycji własnej jurysdykcji. 4. Jest jednakowo ważnym, aby Definitorzy prowincjalni/kustodialni proponowali okresowo (przynajmniej dwa razy do roku) temat rewizji Konstytucji na porządku dnia ich obrad oraz żeby wspólnoty lokalne uczyniły z niego przedmiot kapituł klasztornych i innych chwil refleksji i formacji wspólnotowej. 5. Uważamy wreszcie za konieczne w ułatwieniu tego wspólnego uczestnictwa w Projekcie, rozpowszechnienie opracowań już dokonanych lub w programie, aby mogła być zaofiarowana braciom szeroka i szczegółowa dokumentacja, która mogłaby być użyta osobiście lub podczas spotkań wspólnotowych, aby wzrastać w świadomości tożsamości chrześcijańskiej, stawiać pytania odnośnie wierności otrzymanemu powołaniu, szukać twórczych odpowiedzi dla życia, świadectwa i misji wiernej Ewangelii oraz realnie wcielonej w codzienny kontekst historii, Kościoła i kultur. Danie przestrzeni na stronie internetowej, według naszej opinii, odpowiada tylko częściowo tej konieczności. Wydaje się że większość naszych braci ma praktykę (jeżeli ją ma) bardziej z książkani niż z Internetem. Proponujemy więc, aby obok użytku strony internetowej Zakonu, rozpocząć publikację i druk głównych opracowań, aby bracia mogli mieć w ręku materiał użyteczny dla studium i refleksji. 6. Zakończenie
Mamy nadzieję że przedstawiliśmy w sposób wyczerpujący drogę którą przebyliśmy do dnia dzisiejszego w pracy nad procesem rewizji Konstytucji. Dziękujemy Panu za dar Ducha poprzez którego prosimy Go, aby kierował naszą pracą dla dobra i przyszłości Zakonu. Jesteśmy świadomi naszych ograniczeń i mamy nadzieję że miłość współbraci, ich bliskość oraz solidarne uczestnictwo w tym fascynującym i trudnym zadaniu, pomogą nam uniknąć niebezpieczeństw wynikających z naszego ubóstwa. Na chwałę Pana i Jego sługi Franciszka. br. Fermino Giacometti, Koordynator C.I.R.C. br. Roberto Brandinelli, Sekretarz C.I.R.C. Rzym, Klasztor św. Maksymiliana M. Kolbe, 30 października 2009