Język fizyki. Teoria fizyczna. Rozwój praw fizyki. Fizyka: nauka eksperymentalna

Podobne dokumenty
Fizyka I. Zaliczenie kursu. Podręczniki. Wykład 1 IŚ niestacj. / Fizyka 1. M.Mulak / IF PWr 1. Czym zajmuje się fizyka?

Fizyka I. Zaliczenie wykładu. Termin I egzamin podstawowy, testowy 27 I 2010 r., sale 322 i 314 A1

SMTR + My.IB, rok 1. semestr letni 2017/2018. Maciej Mulak, dr inż. pok. 437 bud. A1 Wykłady: czwartek TP/TN

Czym zajmuje się fizyka?

Fizyka i wielkości fizyczne

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Dr inż. Michał Marzantowicz,Wydział Fizyki P.W. p. 329, Mechatronika.

Podstawy fizyki sezon 1 VII. Pole grawitacyjne*

Odległość mierzy się zerami

GRAWITACJA I ELEMENTY ASTRONOMII

Fizyka dla inżynierów I, II. Semestr zimowy 15 h wykładu Semestr letni - 15 h wykładu + laboratoria

I. Przedmiot i metodologia fizyki

dr inż. Marcin Małys / dr inż. Wojciech Wróbel Podstawy fizyki

Spis treści. Tom 1 Przedmowa do wydania polskiego 13. Przedmowa 15. Wstęp 19

Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich. Dynamika

Fizyka. w. 02. Paweł Misiak. IŚ+IB+IiGW UPWr 2014/2015

DYNAMIKA dr Mikolaj Szopa

Czym jest Fizyka? Podstawowa nauka przyrodnicza badanie fundamentalnych i uniwersalnych właściwości materii oraz zjawisk w przyrodzie gr. physis - prz


Redefinicja jednostek układu SI

Fizyka - opis przedmiotu

Dr Kazimierz Sierański www. If.pwr.wroc.pl/~sieranski Konsultacje pok. 320 A-1: codziennie po ćwiczeniach

Liceum dla Dorosłych semestr 1 FIZYKA MAŁGORZATA OLĘDZKA

Plan Zajęć. Ćwiczenia rachunkowe

Astronomia. Znając przyspieszenie grawitacyjne planety (ciała), obliczyć możemy ciężar ciała drugiego.

Widmo fal elektromagnetycznych

Analiza wymiarowa i równania różnicowe

Elementy astronomii w nauczaniu przyrody. dr Krzysztof Rochowicz Zakład Dydaktyki Fizyki UMK 2011

ETAP II. Astronomia to nauka. pochodzeniem i ewolucją. planet i gwiazd. na wydarzenia na Ziemi.

3. Podstawowe wiadomości z fizyki. Dr inż. Janusz Dębiński. Mechanika ogólna. Wykład 3. Podstawowe wiadomości z fizyki. Kalisz

Fizyka (Biotechnologia)

Księgarnia PWN: David J. Griffiths - Podstawy elektrodynamiki

Podstawy fizyki sezon 1 VII. Pole grawitacyjne*

POLITECHNIKA ŚWIĘTOKRZYSKA w Kielcach WYDZIAŁ MECHATRONIKI I BUDOWY MASZYN KATEDRA URZĄDZEŃ MECHATRONICZNYCH LABORATORIUM FIZYKI INSTRUKCJA

Kuratorium Oświaty w Lublinie ZESTAW ZADAŃ KONKURSOWYCH Z FIZYKI DLA UCZNIÓW GIMNAZJUM ROK SZKOLNY 2014/2015 ETAP OKRĘGOWY

Grawitacja - powtórka

OPIS MODUŁ KSZTAŁCENIA (SYLABUS)

Grawitacja. Wykład 7. Wrocław University of Technology

Pole elektromagnetyczne. Równania Maxwella

Od redakcji. Symbolem oznaczono zadania wykraczające poza zakres materiału omówionego w podręczniku Fizyka z plusem cz. 2.

Spełnienie wymagań poziomu oznacza, że uczeń ponadto:

Praca domowa nr 1. Metodologia Fizyki. Grupa 1. Szacowanie wartości wielkości fizycznych Grupa 2. Podstawy analizy wymiarowej

Tak określił mechanikę kwantową laureat nagrody Nobla Ryszard Feynman ( ) mechanika kwantowa opisuje naturę w sposób prawdziwy, jako absurd.

OPIS MODUŁ KSZTAŁCENIA (SYLABUS)

Gimnazjum klasy I-III

CIĘŻAR. gdzie: F ciężar [N] m masa [kg] g przyspieszenie ziemskie ( 10 N ) kg

KARTA PRACY NAUCZYCIELA

Podstawy elektrodynamiki / David J. Griffiths. - wyd. 2, dodr. 3. Warszawa, 2011 Spis treści. Przedmowa 11

RÓWNANIA MAXWELLA. Czy pole magnetyczne może stać się źródłem pola elektrycznego? Czy pole elektryczne może stać się źródłem pola magnetycznego?

FIZYKA IV etap edukacyjny zakres podstawowy

Równania dla potencjałów zależnych od czasu

Astronomiczny elementarz

Opis założonych osiągnięć ucznia Fizyka zakres podstawowy:

Szczegółowe wymagania edukacyjne z fizyki do nowej podstawy programowej.

Elementy fizyki relatywistycznej

Czarne dziury. Grażyna Karmeluk

Grawitacja okiem biol chemów i Linuxów.

Schemat punktowania zadań

ROZKŁAD MATERIAŁU Z FIZYKI - ZAKRES PODSTAWOWY

FIZYKA Podręcznik: Fizyka i astronomia dla każdego pod red. Barbary Sagnowskiej, wyd. ZamKor.

14 POLE GRAWITACYJNE. Włodzimierz Wolczyński. Wzór Newtona. G- stała grawitacji 6, Natężenie pola grawitacyjnego.

Liceum dla Dorosłych semestr 1 FIZYKA MAŁGORZATA OLĘDZKA

Odziaływania fundamentalne

Mechanika teoretyczna

Wstęp do astrofizyki I

To ciała niebieskie o średnicach większych niż 1000 km, obiegające gwiazdę i nie mające własnych źródeł energii promienistej, widoczne dzięki

Wymagania edukacyjne z fizyki dla klas pierwszych

Historia myśli naukowej. Ewolucja poglądów związanych z budową Wszechświata. dr inż. Romuald Kędzierski

Wstęp do astrofizyki I

Jaki jest Wszechświat?

Feynmana wykłady z fizyki. [T.] 1.1, Mechanika, szczególna teoria względności / R. P. Feynman, R. B. Leighton, M. Sands. wyd. 7.

Kinematyka relatywistyczna

PODSTAWOWA TERMINOLOGIA METROLOGICZNA W PRAKTYCE LABORATORYJNEJ

Modele atomu wodoru. Modele atomu wodoru Thomson'a Rutherford'a Bohr'a

Zderzenie galaktyki Andromedy z Drogą Mleczną

SPIS TREŚCI ««*» ( # * *»»

REDEFINICJA SI W ROLACH GŁÓWNYCH: STAŁE PODSTAWOWE

PODSTAWY FIZYKI - WYKŁAD 1 WSTEP KINEMATYKA - OPIS RUCHU DYNAMIKA - OPIS ODDZIAŁYWAŃ. Piotr Nieżurawski.

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 9: Swobodne spadanie

Nasza Galaktyka

Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich. Wprowadzenie do przedmiotu

Fizyka. Program Wykładu. Program Wykładu c.d. Literatura. Rok akademicki 2013/2014

NIE FAŁSZOWAĆ FIZYKI!

Wykład 3 Miary i jednostki

Prawda/Fałsz. Klucz odpowiedzi. Uwaga: Akceptowane są wszystkie odpowiedzi merytorycznie poprawne i spełniające warunki zadania. Zad 1.

Metodologia. Wykład 1. p.353 / A1 adam.sieradzki@pwr.wroc.pl

Warunki uzyskania oceny wyższej niż przewidywana ocena końcowa.

Treści nauczania (program rozszerzony)- 25 spotkań po 4 godziny lekcyjne

Kinematyka relatywistyczna

Kinematyka: opis ruchu

IŚ / OŚ. Grawitacja. Droga Mleczna

FIZYKA POZIOM PODSTAWOWY

Elektrostatyka, cz. 1

ODDZIAŁYWANIA W PRZYRODZIE ODDZIAŁYWANIA GRAWITACYJNE

Zbiór wielkości fizycznych obejmujący wszystkie lub tylko niektóre dziedziny fizyki.

Gwiazdy neutronowe. Michał Bejger,

Fizyka. w. 03. Paweł Misiak. IŚ+IB+IiGW UPWr 2014/2015

Zasady oceniania karta pracy

Wykład FIZYKA I. 3. Dynamika punktu materialnego. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

Transkrypt:

Język fizyki Pojęcia fizyczne: abstrakcyjne idee (np. przestrzeń) albo wielkości fizyczne (np.: długość, czas, przyspieszenie, siła, energia, temperatura, ładunek elektryczny; definicje operacyjne odnoszące się do naszych zmysłów (nie zawsze!) Modele: wygodne analogie lub reprezentacje układów fizycznych, np.: modele światła (promienie, fala, strumień molekuł); model gazu idealnego (małe sprężyste kuleczki), Ziemia jako punkt materialny; Model może być użyteczny nawet jeśli jest niekompletny bądź niepoprawny! (np.:model planetarny atomu) Prawa fizyczne: związki matematyczne pomiędzy wielkościami fizycznymi (z eksperymentu lub teorii) np: równanie stanu gazu doskonałego: pv=nrt; prawa Keplera; Fundamentalne zasady fizyczne: ogólne prawa obejmujące wiele dziedzin, np. : zasada względności ruchu, zasada zachowania energii; Teoria fizyczna Kombinacja zasad, modeli i założeń (postulatów) pozwalająca przewidywać wyniki doświadczeń np.: teoria grawitacji Newtona wyjaśnia spadanie jabłka na ziemię i ruch planet. Przykład: ruch kuli Arystoteles (ok. 40 p.n.e.): błędnie twierdził: kula w ruchu zatrzymuje się, coś musi podtrzymywać jej ruch Galileusz (ok. 1600): jeżeli brak tarcia, kula toczy się wiecznie; Dwie różne interpretacje! Obie do obronienia, ale to druga jest punktem zwrotnym w fizyce: początek teorii fizycznych. Teorie nie zawsze wynikały z eksperymentu (np. model heliocentryczny) Czy istnieje teoria wszystkiego? M.Mulak IFPWr IZ ZiM - rok 1 / Wykład 2 1 M.Mulak IFPWr IZ ZiM - rok 1 / Wykład 2 2 Rozwój praw fizyki Fizyka: nauka eksperymentalna Głębsze zrozumienie natury: uproszczenie praw fizycznych Przykład: elektryczność i magnetyzm - Starożytność (bursztyn, kawałki materiału, magnes, kawałki żelaza) - XVII w. prawo Coulomba - XIX w. Oersted, Ampere, Faraday, Maxwell (prawa elektromagnetyzmu) światło jako fala elektromagnetyczna Opis rzeczywistości fizycznej: mierzona przez instrumenty pomiarowe Powtarzalne eksperymenty wyniki pomiarów jako liczby rzeczywiste Ograniczenia pomiarowe: - dokładność: każdy pomiar obarczony błędem - zakres: fizyczny sens wielkości (np. rozmiar i wiek Wszechświata, skończona prędkość światła, zero bezwględne) Universum - C. Flammarion, Woodcut, Paris 1888 Mgławica Krab, czyli szczątki supernowej, która rozbłysła na niebie w 1054 roku. Opisali ją Chińczycy M.Mulak IFPWr IZ ZiM - rok 1 / Wykład 2 M.Mulak IFPWr IZ ZiM - rok 1 / Wykład 2 4 1

Gdzie się to wszystko dzieje? Klasyczne pojęcie przestrzeni i czasu Przestrzeń euklidesowa (kartezjański układ współrzędnych ) Czas absolutny Skala czasu: od 10-4 s do 10 18 s Skala odległości: od 10-10 m do 10 26 m Oszacowania skali czasu i odległości (np. 1 ns, 1 milion lat, 1 rok świetlny) Oszacowania innych wielkości fizycznych (szybka wycena towarów lub usług) zmysł inżynierski Obiekt Charakterystyczne czasy Czas trwania (s) Wiek Wszechświata 10 18 (ok. 15 mld lat) Wiek Ziemi 1, 10 17 Wiek ludzi 6, 10 8 Rok, 2 10 7 Doba 8, 6 10 4 Okres drgań atomów w ciele stałym 1, 0 10-1 Czas Plancka 5, 4 10-44 Lista 1 na ćwiczeniach rachunkowych M.Mulak IFPWr IZ ZiM - rok 1 / Wykład 2 5 M.Mulak IFPWr IZ ZiM - rok 1 / Wykład 2 6 Obiekt Charakterystyczne odległości Odległość (m) Promień Wszechświata 2 10 26 Galaktyka Andromedy 2, 0 10 22 Najbliższa gwiazda Proxima Centauri 4, 0 10 16 Rok świetlny 9, 46 10 15 Słońce 1, 5 10 11 Księżyc, 8 10 8 Rozmiar liniowy wirusów 10-7 10-8 Średnica atomu wodoru 10-10 Średnica jądra atomu 10-14 Skala obserwowanego Wszechświata Liczba supergromad w obserwowalnym Wszechświecie = 10 milionów Liczba grup galaktyk w obserwowalnym Wszechświecie = 25 miliardów Liczba dużych galaktyk w obserwowalnym Wszechświecie = 50 miliardów Liczba galaktyk karłowatych w obserwowalnym Wszechświecie =.5 biliona Liczba gwiazd w obserwowalnym Wszechświecie = 0 miliardów bilionów ( x 10 22 ) Teleskop Hubble'a (1995): "pusty" obszar nieba w Wielkiej Niedźwiedzicy (10 dni). Jedno z najsławniejszych zdjęć współczesnej astronomii Głębokie Pole Hubble'a M.Mulak IFPWr IZ ZiM - rok 1 / Wykład 2 7 M.Mulak IFPWr IZ ZiM - rok 1 / Wykład 2 8 2

Problemy skali wokół nas Wielki słupy wodoru w Mgławicy Orła, gdzie rodzą się nowe gwiazdy Niewielka galaktyka eliptyczna M2, która towarzyszy galaktyce Andromedy, naszej największej sąsiadce Galaktyka Karłowata Fornax, sąsiadka drogi mlecznej, oddalona o 600 tys. lat świetlnych (trochę bliżej są Wielki i Mały Obłok Magellana) Dlaczego mrówka może podnieść ciężar 50 razy przekraczający jej wagę? Dlaczego małe zwierzęta mają szybszy metabolizm od dużych? Dlaczego dinozaury miały małe głowy? Dlaczego wolimy obrać kilogram dużych niż kilogram małych ziemniaków? Czy inżynier może budować most po sprawdzeniu wytrzymałości modelu w skali 1:100, czyli ważne lekcje ze skalowania! M.Mulak IFPWr IZ ZiM - rok 1 / Wykład 2 9 M.Mulak IFPWr IZ ZiM - rok 1 / Wykład 2 10 Objętość i masa a wymiary liniowe Wytrzymałość kości, siła mięśni V 2 2L siła~s~l 2 V 1 R r L S - pole przekroju poprzecznego kości / mięśni ciężar~v~l 4 πr V1 R = = = 8 V 4 2 r πr 8 kul! siła ręki ciężar ręki ~1/L 1:L stosunek długości krawędzi 1:L 2 stosunek pól powierzchni 1:L stosunek objętości L - charakterystyczny wymiar liniowy M.Mulak IFPWr IZ ZiM - rok 1 / Wykład 2 11 M.Mulak IFPWr IZ ZiM - rok 1 / Wykład 2 12

Skala a projekty inżynierskie Skala a budowa zwierząt kładka przez strumyk kartonowy model budynku papierowy sześcian 1cm wypełniony wodą most przez dużą rzekę rzeczywisty budynek papierowy sześcian 1m wypełniony wodą wytrzymałość ~ L 2 rośnie wolniej niż ciężar ~ L M.Mulak IFPWr IZ ZiM - rok 1 / Wykład 2 1 M.Mulak IFPWr IZ ZiM - rok 1 / Wykład 2 14 Metabolizm zwierząt Pozornie: Moc ~ L (obj. ukł. trawiennego lub płuc) Faktycznie: Moc ~ L 2 wydalanie ciepła ~ L 2 absorbcja przez układ trawienny ~ L 2 szybkość zaopatrywania tkanek w krew ~ L 2 (przekrój aorty) siła mięśni ~ L 2 Zwierzęta ciepłokrwiste potrzebują pożywienia proporcjonalnie do swojej powierzchni, nie do swojej wagi (przy określonej temperaturze ciała i otoczenia) M jedz ~Q~S Inne konsekwencje skali wielkości Grawitacja a duże obiekty (astronomiczne) 1cm 29 Pu 19 gramów 400 cm (9cm średnicy)! Grawitacja a małe obiekty: np.: nie jest groźna dla małych zwierząt! (mucha na suficie, nogi komarnic etc.) Napięcie powierzchniowe Oddychanie, trawienie, komunikacja z mózgiem Rozmiar jako wpływ środowiska (ewolucja) M.Mulak IFPWr IZ ZiM - rok 1 / Wykład 2 15 M.Mulak IFPWr IZ ZiM - rok 1 / Wykład 2 16 4

Jednostki Jak wyrazić wielkości fizyczne w liczbach? Potrzebujemy tylko kilku podstawowych jednostek! Wszystkie muszą mieć dokładne i powtarzalne wzorce. Uwaga: fizyka nie może zależeć od układu odniesienia, tj. od jednostek opisujących pomiar! Jednostki podstawowe (SI) długość: metr (m); masa: kilogram (kg); czas: sekunda (s), temperatura: kelwin (K); prąd elektryczny: amper (A); światłość: kandela (cd); ilość substancji: mol Przykłady definicji: metr: odległość jakąświatło pokonuje w próżni w czasie 1/299792458 s kilogram: masa wzorcowego walca (stop platyny i irydu) Jednostki pochodne. Analiza wymiarowa Każda wielkość fizyczna może być odniesiona do wielkości podstawowych: ta relacja określa WYMIAR. Przykłady: prędkość = (długość) 1 (czas) -1 [m/s] siła = (masa) 1 (długość) 1 (time) -2 [kg m/s 2 ] (np.: Niuton, Hz, Pa, Wat) Układ SI: [prędkość] = (metr) 1 (sekunda) -1 [niuton] = (kilogram) 1 (metr) 1 (sekunda) -2 *Układ CGS: [prędkość] = (centymetr) 1 (sekunda) -1 [dyna] = (gram) 1 (centymetr) 1 (sekunda) -2 M.Mulak IFPWr IZ ZiM - rok 1 / Wykład 2 17 M.Mulak IFPWr IZ ZiM - rok 1 / Wykład 2 18 Skalary i wektory skalary: (masa, gęstość, temperatura, czas, etc) wektory: długość i kierunek! wymiary: liczby (długość + 2 kąty) r r Iloczyn skalarny A B = AB cos( Φ) Iloczyn wektorowy A B = nab sin( Φ) ˆ M.Mulak IFPWr IZ ZiM - rok 1 / Wykład 2 19 5