Aplikacja Analiza Danych Historycznych Wersja demonstracyjna Kraków 2012 r.
Spis treści: Wprowadzenie... 3 1. Obsługa aplikacji... 4 1.1. Dane wejściowe... 4 1.2. Wyniki obliczeń... 5 2. Aneks A - Metodyka sporządzania analiz finansowych... 7 2.1. Wprowadzenie... 7 2.2. Analiza płynności... 10 2.3. Analiza rentowności... 12 2.4. Analiza zadłużenia... 14 2.5. Wskaźniki sprawności działania... 14 2.6. Wycena wartości przedsiębiorstwa... 14 2.7. Typowe wartości wskaźników analitycznych... 17 Spis tabel... 23 Spis wykresów... 24 Spis rysunków... 25 Strona 2 z 25
Wprowadzenie Aplikacja Analiza historycznych danych finansowych została przygotowana z myslą o ułatwieniu sporządzania analiz finansowych według modelu najlepszych praktyk, zaproponowanego w książce [Skrzypek J., 2012, Biznesplan model najlepszych praktyk, POLTEXT]. Wersja demonstracyjna aplikacji umożliwia wprowadzanie danych finansowych oraz analizę uzyskanych wyników, jednak bez możliwości zapisu wprowadzonych danych oraz eksportu uzyskanych wyników. Informacje o pełnej wersji aplikacji można uzyskać pod adresem biznesplan@jerzyskrzypek.pl. Strona 3 z 25
1. Obsługa aplikacji 1.1. Dane wejściowe Zakładka Dane wejściowe (znajdująca się u góry strony) pozwala na podgląd jak i tymczasową edycję wprowadzonych danych. Dane te podzielono na kategorie (pierwsze Menu po lewej stronie), z których każda zawiera odpowiednie elementy składniowe (Etykiety pod tytułem kategorii), niektóre z elementów składniowych dzielą się również na kolejne pod kategorie (w Menu na środku strony), które wyświetlają dane wejściowe i elementy wprowadzania danych. Nowe dane wpisujemy bezpośrednio do elementów wprowadzania, edytując natychmiast wszelkie powiązane z nimi dane, mające wpływ na przeprowadzone w dalszej części analizy. Interfejs zakładki dane wejściowe został zobrazowany na rysunku 1.1. Rysunek 1.1. Dane wejściowe. Strona 4 z 25
1.2. Wyniki obliczeń Zakładka Wyniki obliczeń zawiera zestaw analiz zbudowanych na podstawię danych podstawowych (i ewentualnych edycji) wprowadzonych do programu w zakładce dane wejściowe. W wersji demonstracyjnej dostępne są następujące zestawy analiz: Sprawdzenie poprawności sprawozdań Aktywa i pasywa Rachunek zysków i strat Rachunek przepływów pieniężnych Analiza płynności Analiza rentowności Analiza majątku Analiza źródeł finansowania Analiza zadłużenia Analiza sprawności działania Analiza wskaźnikowa Wartość przedsiębiorstwa Dostępne analizy można wybrać za pomocą Menu wyboru analiz, które rozwija się po najechaniu na napis Menu kursorem myszy. Część analiz zawiera części składniowe, do których jest możliwy dostęp poprzez Menu części składniowych. Każdy wykres zawiera edytowalne serie danych, które można filtrować za pomocą przycisków w legendzie, odznaczenie danej serii danych spowoduję ukrycie jej na wykresie i odpowiednią edycję serii danych osi Y (głównej i dodatkowej). Ponadto wykresy zawierają również suwak zakresu danych który umożliwia wyświetlenie danych z pożądanych przez nas okresów. Najechanie kursorem myszy na daną serię danych na wykresie spowoduję wyświetlenie się obszaru tekstowego zawierającego nazwę serii danych, okres oraz daną wartość. Do wykresów dołączone zostały tabele zawierające dane wyjściowe użyte do stworzenia wykresów, niektóre posiadają również tabele tempa zmian w stosunku do okresu poprzedniego, jednak te dane nie zostały zaprezentowane na wykresach. Tabele posiadają możliwość sortowania danych zgodnie z wybraną kategorią, naciśnięcie nagłówka tabeli spowoduję posortowanie danych alfabetycznie (w przypadku nazw kategorii), bądź rosnąco/malejąco (w przypadku danych liczbowych), dostęp do niewidocznych na tabeli danych umożliwiają suwaki znajdujące się poniżej (suwak poziomy) i po prawej stronie tabeli (suwak pionowy). Strona 5 z 25
Interfejs zakładki wyniki obliczeń został zawarty na rysunku 1.2. Rysunek 1.2. Dane wejściowe Wszystkie analizy są na bieżąco aktualizowane o dane wprowadzone dane wejściowe.. Strona 6 z 25
2. Aneks A - Metodyka sporządzania analiz finansowych 2.1. Wprowadzenie Metodyka sporządzania analiz finansowych została oparta na Modelu Najlepszych Praktyk, opisanym w pracy [Skrzypek J., 2012, Biznesplan Model Najlepszych Praktyk, POLTEXT 2012]. W modelu najlepszych praktyk założono, że punkt wyjścia stanowi prezentacja koncepcji przedsięwzięcia, które zamierza zrealizować spółka MOEN S.A. Szanse na jego realizację muszą być zweryfikowane poprzez ocenę założeń, opracowanych na podstawie oceny pozycji strategicznej przedsiębiorstwa oraz realizowanego przez nie przedsięwzięcia. Na tej podstawie przygotowano plan strategiczny, który uwzględnia, uprzednio zidentyfikowane ograniczenia, płynące zarówno z otoczenia jak i zasobów przedsiębiorstwa, oraz cele jego funkcjonowania. Wybrana w ten sposób strategia umożliwia opracowanie planów dziedzinowych: marketingowego, organizacyjnego i technicznego. Plany te są źródłem danych wejściowych oraz założeń przyjętych przy konstruowaniu planu finansowego. Z kolei przygotowanie planu finansowego umożliwia wykonanie serii niezbędnych analiz, które pozwolą na podjęcie decyzji, co do dalszych losów przedsięwzięcia.. Strona 7 z 25
Koncepcja przedsięwzięcia Plan strategiczny Plan marketingowy Plan techniczny Plan operacyjny Plan finansowy Zestaw analiz finansowych Wnioski i rekomendacje Rysunek 2.1 Elementy, struktura oraz wzajemne powiązania w modelu najlepszych praktyk Warto zauważyć, że jednocześnie, niejako automatycznie, spełniony jest postulat, który nakazuje wyraźne oddzielenie założeń planu od zastosowanych procedur, szczególnie tych, które zostały zastosowane na etapie konstrukcji planu finansowego.. Strona 8 z 25
Po skompletowaniu wszystkich założeń postanowiono przystąpić do przygotowania planu finansowego. Plan finansowy składa się przy tym z serii prognoz: bilansu, rachunku zysków i strat oraz rachunku przepływów pieniężnych. Na ich podstawie zostają następnie sporządzone podstawowe analizy finansowe. Ocena sytuacji przedsiębiorstwa Rachunek przepływów pieniężnych Przyjęte założenia Rachunek zysków i strat Bilans Rysunek 2.2 Przygotowanie planu finansowego Jak wynika z danych zawartych na powyższym rysunku, minimalny zakres prognoz obejmuje prognozę bilansu, prognozę rachunku zysków i strat oraz sporządzoną na ich podstawie prognozę rachunku przepływów pieniężnych. Konieczność ich sporządzenia wynika ze związków pomiędzy tymi sprawozdaniami. Mianowicie zysk netto, który występuje w rachunku przepływów pieniężnych i służy do obliczenia stanu środków pieniężnych na koniec okresu, a także stanowi element pasywów bilansu, powstał na skutek wykonania prognozy rachunku zysków i strat. Na poniższym rysunku pokazano kolejność interpretacji planowanych wyników spółki.. Strona 9 z 25
Zestaw analiz finansowych Analiza historycznych danych finansowych Analiza płynności Analiza rentowności Analiza sprawności działania Analiza zdłużenia Wartość spółki Rysunek 2.3. Zestaw analiz finansowych Finansowa efektywność projektu 2.2. Analiza płynności Analizę płynności finansowej należy rozpocząć od stwierdzenia czy przedsiębiorstwo generuje dodatni stan środków pieniężnych w każdym z okresów (pozycja G rachunku przepływów pieniężnych), określonych przez horyzont planowania. Jest to równoznaczne ze sprawdzeniem czy zachowana jest długoterminowa wypłacalność finansowa, która zachodzi gdy przedsiębiorstwo posiada zdolność do dokonywania zakupów i do regulowania zobowiązań finansowych, czyli jest to sytuacja, w której przyszłe wpływy podmiotu zasadniczo przewyższają łączne wydatki, ale niekoniecznie jest to gwarancja istnienia płynności finansowej w krótkim okresie. W kolejnym kroku należy obliczyć wartości wskaźników płynności finansowej. Wskaźniki tej grupy pozwalają ocenić czy przedsiębiorstwo posiada wystarczające zasoby finansowe do spłacenia zobowiązań bieżących (krótkoterminowych). Ich podstawowa formuła polega na odniesieniu wartości aktywów obrotowych (pomniejszonych o krótkoterminowe rozliczenia międzyokresowe) do wartości zobowiązań krótkoterminowych. Wzór 2.1. Wskaźnik płynności bieżącej AO aktywa obrotowe bez krótkoterminowych rozliczeń międzyokresowych,. Strona 10 z 25
ZK zobowiązania krótkoterminowe, t jednostka czasu. W rezultacie wskaźnik ten informuje o tym, ile razy aktywa obrotowe (które stosunkowo szybko mogą być zamienione na gotówkę) pokrywają zobowiązania krótkoterminowe. Bezpieczny poziom tego wskaźnika 1 powinien zawierać się w przedziale <1,5;2,5>, co oznacza, że aktywa obrotowe przedsiębiorstwa muszą przynajmniej półtorakrotnie pokryć zobowiązania bieżące. Ponieważ jednak w aktywach obrotowych uwzględniana jest wartość zapasów wyrobów gotowych oraz materiałów i surowców, które nie zawsze mogą być szybko zamienione na gotówkę, często obliczany jest wskaźnik szybki. Wzór 2.2. Wskaźnik szybki AO aktywa obrotowe bez krótkoterminowych rozliczeń międzyokresowych, ZAP zapasy, ZB zobowiązania krótkoterminowe, t jednostka czasu. Wskaźnik ten, nazywany mocnym lub kwasowym (acid) testem, określa, ile razy aktywa obrotowe o najwyższej płynności pokrywają zobowiązania krótkoterminowe, a jego bezpieczne wartości powinny zawierać się w przedziale <1,2;2,2>. Warto zauważyć, że zbyt wysokie wartości każdego ze wspomnianych wskaźników mogą świadczyć o nieprawidłowej strukturze finansowania działalności. W szczególności może to oznaczać nadmiar środków pieniężnych na rachunku bankowym lub (i) niepokojąco wysoki poziom należności. W każdym przypadku należy jednak wziąć pod uwagę fakt, że konstrukcja wskaźnika uniemożliwia poprawę jego wartości poprzez zakładanie lokat krótkoterminowych, a problem może rozwiązać tylko inwestowanie wolnych środków w aktywa trwałe. Z kolei zbyt niski poziom wskaźników płynności może stanowić sygnał zbliżających się kłopotów finansowych, uniemożliwiając tym samym terminową spłatę zobowiązań bieżących. Jednocześnie przedsiębiorstwa, w których występuje znaczna różnica między obydwoma wskaźnikami, charakteryzują się wysokim poziomem zapasów (zamrożone środki obrotowe), co wskazuje na konieczność bliższego przyjrzenia się gospodarce zapasami. Jednak trzeba pamiętać, że w niektórych branżach wysoki poziom zapasów może być wynikiem jej specyfiki. 1 W przypadku typowego przedsiębiorstwa. Strona 11 z 25
Bardzo istotnym elementem, używanym do oceny płynności finansowej jest poziom kapitału obrotowego netto. Poziom ten może być obliczony według formuły majątkowej ze wzoru: Wzór 2.3. Kapitał obrotowy netto - formuła majątkowa KOBM oznacza poziom kapitału obrotowego netto formuła majątkowa, AO oznacza aktywa obrotowe bez krótkoterminowych rozliczeń międzyokresowych, ZK oznacza zobowiązania krótkoterminowe, t jednostka czasu. lub według kapitałowej ze wzoru: Wzór 2.4. Kapitał obrotowy netto - formuła kapitałowa KOBK - oznacza poziom kapitału obrotowego netto formuła kapitałowa, KS - oznacza kapitał stały (suma kapitału własnego oraz zobowiązań długoterminowych), ATR - oznacza aktywa trwałe. Bez względu na zastosowaną formułę, za korzystny należy uznać dodatni poziom kapitału obrotowego. Dodatni poziom kapitału obrotowego netto powoduje, że elementy wykorzystywane w długim okresie (aktywa trwałe) są finansowanego przy pomocy kapitału, który też jest dostępny długoterminowo (kapitał stały). Jednocześnie oznacza to, że zobowiązania krótkoterminowe są w pełni pokryte aktywami płynnymi (obrotowymi). Tym samym wartość współczynnika płynności bieżącej jest wyższa od jeden. 2.3. Analiza rentowności Analizę rentowności należy rozpocząć od oceny poziomu zysku (straty), generowanego przez przedsiębiorstwo w planowanym okresie. Informacje te można znaleźć w rachunku zysków i strat. W kolejnym kroku należy obliczyć wskaźniki rentowności. Wskaźniki z omawianej grupy dostarczają informacji o rentowności (zyskowności) przedsiębiorstwa. Ich podstawowa formuła konstrukcyjna odnosi poziom zysku (netto lub brutto) do wartości pozycji, której rentowność badamy.. Strona 12 z 25
W rezultacie możemy obliczyć wymienione poniżej wskaźniki rentowności. Wzór 2.5. Wskaźnik rentowności brutto sprzedaży WRBS wskaźnik rentowności brutto sprzedaży, Z B zysk brutto, PSP przychody ze sprzedaży i zrównane z nimi, t jednostka czasu. Wzór 2.6. Wskaźnik rentowności netto kapitału własnego WRNKW wskaźnik rentowności netto kapitału własnego, ZN zysk netto, KW kapitał własny, t jednostka czasu. Wskaźnik rentowności kapitału własnego pozwala ocenić rentowność zaangażowanego kapitału własnego. Wysokie wartości tego wskaźnika, wskazują na korzystną sytuację finansową przedsiębiorstwa, szczególnie z punktu widzenia akcjonariusza przedsiębiorstwa. Warto zauważyć, że wskaźnik ten wykorzystuje się również w piramidzie DuPonta. Zastępując zysk netto zyskiem brutto otrzymujemy wskaźnik rentowności brutto kapitału własnego. Wzór 2.7. Wskaźnik rentowności netto aktywów WRNAKT wskaźnik rentowności netto aktywów, ZN zysk netto,. Strona 13 z 25
AKT aktywa, t jednostka czasu. 2.4. Analiza zadłużenia Konstrukcja wskaźników zadłużenia opiera się na odniesieniu zobowiązań przedsiębiorstwa do pozycji, której zadłużenie chcemy badać. I tak wskaźnik zadłużenia aktywów (WZA) można obliczyć ze wzoru: Wzór 2.8. Wskaźnik zadłużenia aktywów WZA wskaźnik zadłużenia aktywów (%), ZO zobowiązania ogółem, AKT aktywa, t jednostka czasu. Wskaźnik zadłużenia aktywów (zadłużenia ogółem) określa udział wszystkich zobowiązań (kapitałów obcych) w finansowaniu majątku przedsiębiorstwa. Analiza sprawności działania. 2.5. Wskaźniki sprawności działania Pośród wskaźników sprawności działania najczęściej stosowane są wskaźniki cyklu i rotacji. Wskaźniki cyklu 2 obliczane są jako stosunek iloczynu wartości, której cykl badamy i liczby dni w danym okresie do wartości pozycji z nią związanej. Natomiast wskaźnik rotacji (w razach) to stosunek wartości pozycji związanej do wartości pozycji, której rotację badamy. Po przemnożeniu wartości współczynnika rotacji w razach przez liczbę dni w badanym okresie otrzymujemy współczynnik rotacji wyrażony w dniach. 2.6. Wycena wartości przedsiębiorstwa W grupie metod majątkowych, najczęściej stosowane są metody: aktywów netto, 2 Wyrażone w razach. Strona 14 z 25
aktywów netto zweryfikowana, wartości likwidacyjnej. Wartość przedsiębiorstwa według metody aktywów netto można obliczyć ze wzoru: Wzór 2.9. Wartość przedsiębiorstwa - metoda aktywów netto WAN wartość przedsiębiorstwa według metody aktywów netto, AKT wartość aktywów przedsiębiorstwa, PO suma wartości rezerw, zobowiązań długoterminowych, krótkoterminowych oraz rozliczeń międzyokresowych biernych, t jednostka czasu. Spośród metod dochodowych, w niniejszej pracy zastosowano metodę zdyskontowanych przepływów pieniężnych. W przypadku tej metody należy zdyskontować (przy wybranej stopie dyskontowej) saldo środków pieniężnych, a następnie zsumować je w określonym okresie (np. pięciu lat). Metoda zdyskontowanych przepływów wolnych środków pieniężnych przedsiębiorstwa (FDCF), opisana jest wzorem: t FCF WFCF r n1 1 n n W t1 Wzór 2.10. Metoda FDCF WFCF oznacza wartość przedsiębiorstwa według metody FDCF, FCF oznacza saldo wolnych środków pieniężnych, W oznacza wartość rezydualną, r oznacza stopę dyskontową, n oznacza dany okres, t oznacza liczbę lat branych pod uwagę w trakcie wyceny. Kolejnym ważnym założeniem jest zidentyfikowanie modelu rozwoju przedsiębiorstwa. Jak już wcześniej pokazano spółka MAXTO zamierza dalej kontynuować swoją działalność. W konsekwencji odrzucono więc wariant likwidacyjny, przyjmując wariant kontynuowania działalności.. Strona 15 z 25
W wariancie tym należy określić okres funkcjonowania przedsiębiorstwa do momentu osiągnięcia stabilnego poziomu salda środków pieniężnych. Zwykle za okres ten przyjmuje się okres od 5 do 15 lat 3. Natomiast w omawianym przypadku przyjęto pięć lat jako okres w którym saldo środków pieniężnych osiągnie stabilną postać. W konsekwencji wzór na wartość rezydualną ma postać: W oznacza wartość rezydualną, W t 1 FCF r q t 1 Wzór 2.11. Wartość rezydualna FCF oznacza saldo wolnych środków pieniężnych, r oznacza stopę dyskontową, q stopa stabilnego wzrostu, t oznacza liczbę lat branych pod uwagę w trakcie wyceny. Metoda DCF netto zakłada wartość przedsiębiorstwa na poziomie DCF, pomniejszonym o zobowiązania. Spośród metod mieszanych, wybrano metodę niemiecka i szwajcarską. Metoda niemiecka polega na obliczeniu średniej arytmetycznej z wartości obliczonej metodą majątkową i dochodową. Wzór 2.12. Wartość przedsiębiorstwa - metoda niemiecka WPMN wartość przedsiębiorstwa według metody niemieckiej, WPMM wartość przedsiębiorstwa według metody majątkowej, WPMD wartość przedsiębiorstwa według metody dochodowej, t- jednostka czasu. Natomiast metoda szwajcarska wykorzystuje średnią arytmetyczną ważoną, gdzie waga dwa 3 Wycena i zarządzanie wartością firmy, Szablowski, Tuziemek, POLTEXT 2005. Strona 16 z 25
przykładana jest do wartości dochodowej. Wzór 2.13. Wartość przedsiębiorstwa - metoda szwajcarska WPMS wartość przedsiębiorstwa według metody niemieckiej, WPMM wartość przedsiębiorstwa według metody majątkowej, WPMD wartość przedsiębiorstwa według metody dochodowej, t- jednostka czasu. 2.7. Typowe wartości wskaźników analitycznych W poniższych tabelach pokazano typowe wartości wskaźników analitycznych. Tabela 2.1. Typowe wartości wskaźników płynności Wskaźnik Stan środków pieniężnych na koniec każdego z okresów (pozycja G rachunku przepływów pieniężnych) Wskaźnik bieżącej płynności Komentarz powinien przyjmować dodatnie wartości w każdym z rozpatrywanych okresów, ujemna wartość na koniec choćby jednego okresu powoduje przekreślenie szans na uzyskanie dofinansowania z funduszy unijnych. bezpieczny poziom wskaźnika zawiera się w przedziale <1,5;2,5>, co oznacza, że aktywa obrotowe przedsiębiorstwa muszą przynajmniej półtorakrotnie pokryć zobowiązania bieżące, spadek wartości wskaźnika poniżej 1, 5 może oznaczać problemy z utrzymaniem płynności finansowej, wartość powyżej 2, 5 wskazuje na nadpłynność, czyli zbyt wysoki poziom aktywów obrotowych w stosunku do. Strona 17 z 25
zobowiązań krótkoterminowych, konstrukcja wskaźnika powoduje, że jego zbyt wysoki poziom może zmienić zainwestowanie wolnych środków pieniężnych w rzeczowe aktywa trwałe lub zwiększenie poziomu zobowiązań krótkoterminowych, wskaźnik charakteryzuje się znacznym zróżnicowaniem poziomu w poszczególnych branżach, ze względu na zróżnicowane okresy ściągania należności oraz regulowania zobowiązań, a także wymaganego poziomu zapasów. Wskaźnik szybki bezpieczne wartości zawierają się w przedziale <1,2;2,2>, Wskaźnik natychmiastowej wymagalności Kapitał obrotowy różni się od współczynnika płynności bieżącej ze względu na zmniejszenie poziomu aktywów obrotowych o zapasy, mają zastosowanie uwagi poczynione dla współczynnika płynności bieżącej. eliminuje wpływ zapasów i należności na poziom wskaźnika, ostrożnie można więc przyjąć, że bezpieczny poziom wskaźnika oscyluje w granicach jedności, mają zastosowanie uwagi poczynione dla współczynnika płynności bieżącej. w typowym przedsiębiorstwie poziom kapitału obrotowego netto powinien przyjmować dodatnie wartości, ponieważ w takim przypadku aktywa trwałe są finansowanego przy pomocy kapitału stałego, który też jest dostępny długoterminowo, jednocześnie zobowiązania krótkoterminowe są w pełni pokryte aktywami obrotowymi, tym samym wartość współczynnika płynności bieżącej jest wyższa od jeden, w przypadku, gdy poziom kapitału obrotowego netto przyjmuje ujemne wartości może okazać się, że w sytuacji, gdy wystąpi pilna konieczność spłaty zobowiązań krótkoterminowych trzeba będzie podjąć szybkie działania, takie jak na przykład: podniesienie poziomu kapitału własnego, zwiększenie zadłużenia długoterminowego, konwersja zobowiązań krótkoterminowych na długoterminowe, sprzedaż części aktywów trwałych (przed wszystkim, tych, które można uznać za zbędne) czy zastosowanie leasingu zwrotnego, powyższe problemy nie występują w przedsiębiorstwach, które charakteryzują się bardzo krótkim okresem ściągania. Strona 18 z 25
należności i stosunkowo długim okresem regulowania zobowiązań krótkoterminowych. W tabeli 7.2 pokazano typowe wartości podstawowych wskaźników rentowności. Tabela 2.2. Typowe wartości współczynników rentowności Wskaźnik Poziom zysku operacyjnego oraz zysku netto Wskaźnik rentowności brutto sprzedaży Wskaźnik rentowności netto sprzedaży Wskaźnik rentowności netto kapitału własnego Wskaźnik rentowności netto aktywów Komentarz przedsiębiorstwo powinno generować zysk netto, warunkiem koniecznym dla sprawnego funkcjonowania jest też generowanie zysku operacyjnego bez amortyzacji (przychody ze sprzedaży minus koszty działalności operacyjnej bez amortyzacji). za korzystny należy uznać jak najwyższy poziom wskaźnika, nie powinien przyjmować wartości niższych od tych, które uzyskują przedsiębiorstwa z tej samej branży. za korzystny należy uznać jak najwyższy poziom wskaźnika, nie powinien przyjmować wartości niższych od tych, które uzyskują przedsiębiorstwa z tej samej branży, w przedsiębiorstwach, które płacą podatek dochodowy przyjmuje wartości niższe od współczynnika rentowności sprzedaży brutto. za korzystny należy uznać wysoki poziom wskaźnika, wysoka wartość wskaźnika oznacza efektywne wykorzystanie kapitału własnego i stwarza szanse na rozwój przedsiębiorstwa oraz na wypłatę dywidend. za korzystny należy uznać wysoki poziom wskaźnika, wysoka wartość wskaźnika oznacza efektywne wykorzystanie majątku przedsiębiorstwa. W tabeli 7.3 pokazano typowe wartości podstawowych wskaźników zadłużenia. Tabela 2.3. Typowe wartości wskaźników zadłużenia. Strona 19 z 25
Wskaźnik Wskaźnik zadłużenia aktywów Wskaźnik zadłużenia kapitału własnego Komentarz zwykle za dobry poziom wskaźnika uważa się wartości od 55% do 65%, co oznacza, że w przeciętne przedsięwzięcie powinno się zaangażować przynajmniej 35% kapitału własnego, zbyt wysoki poziom wskaźnika świadczy o podwyższonym ryzyku finansowym, spowodowanym bardzo prawdopodobną możliwością utraty zdolności do spłaty zadłużenia, zbyt niski poziom wskaźnika może wskazywać na zbyt mały udział kapitałów obcych w finansowaniu działalności przedsiębiorstwa. jego wartość związana jest z problemem określenia optymalnej struktury kapitału, często wartość wskaźnika zależy od fazy rozwoju przedsiębiorstwach, przyjmują we wczesnych fazach rozwoju nawet 300%, zwykle pożądany poziom wskaźnika należy do przedziału od 122% do 186%. W tabeli 7.4 pokazano typowe wartości podstawowych wskaźników sprawności działania. Tabela 2.4. Typowe wartości wskaźników sprawności działania Wskaźnik Wskaźnik cyklu należności Wskaźnik cyklu zapasów Wskaźnik cyklu zobowiązań Komentarz za korzystne zjawisko należy uznać spadek wskaźnika, jego wartość powinna być niższa niż wartość wskaźnika cyklu regulowania zobowiązań. za korzystne zjawisko należy uznać spadek wskaźnika. za korzystne zjawisko należy uznać wzrost wskaźnika, jego wartość powinna być wyższa niż wartość wskaźnika cyklu ściągania należności. W tabeli 7.5 pokazano typowe wartości podstawowych wskaźników oceny majątku.. Strona 20 z 25
Tabela 2.5. Ocena efektywności projektu Wskaźnik Stopa dyskontowa r Stopa zwrotu z inwestycji ROI Wartość bieżąca netto NPV Wewnętrzna stopa zwrotu IRR Komentarz inwestor może przyjąć dowolną wartość stopy dyskontowej, która odpowiada jego strategii inwestowania kapitału, powinna odpowiadać przynajmniej stopie zwrotu, jaką przyniósłby kapitał zainwestowany w bezpieczne aktywa finansowe (np. obligacje państwowe), skorygowanej o premię za ryzyko, związane z inwestycją w dany projekt, można szacować na podstawie średniego ważonego kosztu kapitału, n przypadku projektów współfinansowanych ze źródeł unijnych do obliczeń należy przyjąć wartość 5% w cenach stałych i 8% w cenach bieżących. pożądana jest jak najwyższa wartość. jeśli projekt ma być przyjęty do realizacji NPV musi przyjmować wartości dodatnie, w przypadku projektów współfinansowanych ze źródeł unijnych dodatnie wartości musi przyjmować ENPV, natomiast FNPV/C może przyjmować wartość ujemną, a FNPV/K nie może przyjmować zbyt dużych wartości. jeśli projekt ma być przyjęty do realizacji IRR musi przyjmować wartości wyższe niż stopa dyskontowa r, w przypadku projektów współfinansowanych ze źródeł unijnych wartości wyższe od stopy dyskontowej musi przyjmować EIRR, natomiast FIRR/C może przyjmować wartość niższą od stopy dyskontowej r, a FIRR/K nie może przyjmować zbyt dużych wartości w stosunku do stopy dyskontowej r. W tabeli 7.6 pokazano typowe wartości wskaźników służących do wyceny wartości przedsiębiorstwa. Tabela 2.6. Wartość przedsiębiorstwa Wskaźnik Metody majątkowe Komentarz za korzystne zjawisko należy uznać dodatnie tempo wzrostu wartości przedsiębiorstwa.. Strona 21 z 25
Metody dochodowe za korzystne zjawisko należy uznać dodatnie tempo wzrostu wartości przedsiębiorstwa. Metody mieszane za korzystne zjawisko należy uznać dodatnie tempo wzrostu wartości przedsiębiorstwa.. Strona 22 z 25
Spis tabel Tabela 2.1. Typowe wartości wskaźników płynności... 17 Tabela 2.2. Typowe wartości współczynników rentowności... 19 Tabela 2.3. Typowe wartości wskaźników zadłużenia... 19 Tabela 2.4. Typowe wartości wskaźników sprawności działania... 20 Tabela 2.5. Ocena efektywności projektu... 21 Tabela 2.6. Wartość przedsiębiorstwa... 21. Strona 23 z 25
Spis wykresów Nie można odnaleźć pozycji dla spisu ilustracji.. Strona 24 z 25
Spis rysunków Rysunek 1.1. Dane wejściowe... 4 Rysunek 1.2. Dane wejściowe... 6 Rysunek 2.1 Elementy, struktura oraz wzajemne powiązania w modelu najlepszych praktyk. 8 Rysunek 2.2 Przygotowanie planu finansowego... 9 Rysunek 2.3. Zestaw analiz finansowych... 10. Strona 25 z 25