ul. Tamka 16, 00-349 Warszawa Telefon: 0-22 / 825-09-73 Fax: 0-22 / 825-18-04 www.ctbk.pl ctbk@ctbk.pl TYTUŁ PROJEKTU: ROZBUDOWA I MODERNIZACJA SYSTEMU ZAOPATRZENIA W WODĘ I ODPROWADZENIA ŚCIEKÓW W LUBLINIE. MODERNIZACJA CZĘŚCI OSADOWEJ OCZYSZCZALNI ŚCIEKÓW KONTRAKT NR 13 INWESTOR: Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w Lublinie Sp. z o. o. Al. J. Piłsudskiego 15, 20-407 Lublin ADRES INWESTYCJI: Oczyszczalnia Ścieków Hajdów, ul. Łagiewnicka 5, 20-228 Lublin (Obr. 38 dz. nr ew. 68/8) NAZWA OBIEKTU: Budynek operacyjny WKF RODZAJ OPRACOWANIA: CZ. 3 - TECHNOLOGIA STADIUM Projekt wykonawczy NR UMOWY 321/46/2/8 nr arch: 169 IMIĘ I NAZWISKO NR UPRAWNIEŃ PODPIS DYREKTOR BIURA ANDRZEJ DZIUBA PROJEKTOWAŁ Jacek Stanisz OPRACOWAŁ Agnieszka Kuter-Krajewska SPRAWDZIŁ Wacław Pajdzińsk UAN-7342-120/93 1208/73/Ww WICEPREZES ZARZĄDU Wiesław Konopelski Warszawa, wrzesień 2009r.
SPIS ZAWARTOŚCI PROJEKTU WYKONAWCZEGO Cz.1 Cz.2 Cz.3 Cz.4 Cz.5 Cz.6 Architektura Konstrukcja Technologia Instalacje sanitarne Instalacje elektryczne Instalacje AKPiA SPIS TREŚCI 1. Informacje ogólne... 3 2. Przedmiot i zakres opracowania... 3 3. Lokalizacja... 3 4. Opis stanu istniejącego... 3 5. Projektowany schemat technologiczny.... 4 6. Przewody... 7 7. Wytyczne realizacji inwestycji.... 8 8. Wytyczne elektryczne i AKPiA.... 8 9. Wytyczne konstrukcyjne.... 8 10. Ocena zagrożenia wybuchem... 9 11. Wytyczne BHP.... 9 12. Sieci zewnętrzne... 9 13. Zestawienie materiałów i elementów sieci zewnętrznych... 10 14. Zestawienie urządzeń, armatury i przewodów budynku operacyjnego WKF 11 Załącznik 1. Ocena zagrożenia wybuchem przestrzeni zewnętrznych WKF Spis rysunków 169/T/PW/72/ST Schemat technologiczny 169/T/PW/72/00 Plan sytuacyjny skala 1:500 169/T/PW/72/01 Budynek operacyjny WKF. Demontaże skala 1:100 169/T/PW/72/02 Budynek operacyjny WKF. Rzut parteru skala 1:100 169/T/PW/72/03 Budynek operacyjny WKF. Rzut piętra skala 1:100 169/T/PW/72/04 Budynek operacyjny WKF. Przekroje A-A, B-B, C-C, D-D, E-E, Rzut kopuły skala 1:100 169/T/PW/72/05 Przekroje F-F, G-G, K-K skala 1:100 169/T/PW/72/06 Przekroje J-J, H-H, L-L skala 1:100 169/T/PW/72/07 Profile podłużne przewodów skala 1:100/500 2
1. Informacje ogólne Inwestor: Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w Lublinie Sp. z o. o. Al. J. Piłsudskiego 15, 20-407 Lublin Wykonawca: ul. Tamka 16, 00-349 Warszawa Podstawa opracowania: Umowa nr 321/46/4/08 zawarta pomiędzy Wykonawcą, Projektantem. 2. Przedmiot i zakres opracowania Przedmiotem opracowania jest projekt wykonawczy modernizacji czterech istniejących komór WKF z budynkiem operacyjnym w branży technologicznej, w ramach Projektu Rozbudowa i modernizacja systemu zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków w Lublinie. Modernizacja części osadowej oczyszczalni ścieków kontrakt nr 13. Zakres niniejszej dokumentacji obejmuje część technologiczną wraz z wytycznymi branżowymi. Celem inwestycji jest modernizacja części technologicznej i budowlanej. 3. Lokalizacja Komory fermentacyjne z budynkiem operacyjnym (ob. 72) znajdują się we wschodniej części oczyszczalni w pobliżu reaktorów biologicznych. 4. Opis stanu istniejącego Oczyszczalnia ścieków w Lublinie posiada cztery zbiorniki WKF o pojemności 8270 m 3 każdy. Prowadzony jest w nich proces mezofilowej fermentacji metanowej. Są to zbiorniki żelbetowe, część środkowa ma kształt walca, górna i dolna stożka. Dopływ świeżego osadu z pompowni osadu zagęszczonego odbywa się kolejno do każdego WKF. Przełączenia realizowane są sześcioma zasuwami z napędem elektrycznym, które są zlokalizowane na rurociągach osadu zagęszczonego w budynku operacyjnym. Cztery zasuwy zainstalowane są na odejściach do każdego WKF, piąta na odcinku rurociągu doprowadzającym osad do komór 1 i 2, szósta na analogicznym odcinku do komór 3 i 4. Jest to rurociąg stalowy Dn250 mm. Mieszanie zawartości komór i podgrzewanie osadu odbywa się za pomocą pomp cyrkulacyjnych (3 pompy dla każdego WKF) i wymienników ciepła typu rura w rurze (1 dla każdego WKF) zlokalizowanych w budynku operacyjnym. Czynnikiem grzewczym jest woda o temperaturze +95 C dostarczana z kotłowni gazowej. Do rozbijania kożucha tworzącego się w WKF, służy odrębna pompa, która tłoczy osad nad górny poziom osadu w WKF i poprzez cztery dysze zatapia tworzący się kożuch. W budynku operacyjnym zainstalowane jest 12 pomp cyrkulacyjnych, w tym 7 pomp 300 Z2K o parametrach Q=750m 3 /h, h=23m, p=55 kw, 4 pompy EMU FA35,54-510Z o parametrach Q=1000m 3 /h, h=11,5m, p=45 kw i 1 pompa EMU FA 25,93-365DKF o parametrach Q=1100m 3 /h, h=11,3m, p=40 kw. Spośród 4 pomp do likwidacji kożucha 3 to pompy typu RY 200-400 o parametrach Q=450m 3 /h, h=46m, p=90 kw oraz 1 typu RY 150-400 o parametrach Q=200-400m 3 /h, h=54-48m, p=90 kw. Cyrkulacja osadu odbywa się rurociągami stalowymi Dn=800mm. Każdy WKF posiada zlokalizowane na trzech poziomach odprowadzenie dla wody nadosadowej, obecnie wyłączone z eksploatacji. Spust osadu przefermentowanego odbywa się za 3
pomocą przelewu teleskopowego, który jest zlokalizowany w komorze w górnej, stożkowej części WKF. Ilość odpływającego osadu przefermentowanego równa jest ilości doprowadzanego osadu zagęszczonego. Możliwy też jest spust osadu przez otwarcie zasuwy na rurociągu spustowym. przefermentowany kierowany jest do zagęszczaczy osadu przefermentowanego. Przed przekroczeniem górnego maksymalnego poziomu osadu w komorze, zabezpiecza przelew awaryjny podłączony do kanalizacji sanitarnej. Pomiar poziomu osadu w WKF odbywa się za pomocą poziomowskazów izotopowych. Zgodnie z danymi za rok 2008 przekazanymi przez Zamawiającego średnie ilości osadu doprowadzanego do komór wynoszą: wstępny nadmierny zmieszany Q m 3 /d Zaw. suchej masy % Q msm T/d Zawartość części organicznych % Q msmorg T/d 383,3 5,3 19,9 74,1 14,8 384,1 4,9 18,8 76 14,3 767,4 5,1 38,7 75,2 29,1 Według tych samych danych średni czas fermentacji wynosił 31,6 doby, temperatura w komorach 35,5 0 C. Średnia produkcja biogazu w roku 2008 wyniosła 13 380 m 3 /d. 5. Projektowany schemat technologiczny. Zgodnie z zapisami SIWZ w zakresie modernizacji części technologicznej wydzielonych komór fermentacyjnych WKF dokonana ma być zmiana sposobu mieszania osadu w WKF, ogrzewania osadu, rozbijania kożucha i gaszenia piany. Ponadto wykonana będzie modernizacja ścian wewnętrznych i zewnętrznych zbiorników komór fermentacyjnych, zainstalowane będą nowe pompy, armatura i ujęcie biogazu. Całość włączona zostanie do systemu automatyki i sterowania. Zmodernizowany też będzie układ zasilania obiektu w energię elektryczną. Po modernizacji dla obecnej ilości osadów (punkt 4.) wystarczająca będzie praca 2 komór o łącznej kubaturze 16 540 m 3. Czas fermentacji wyniesie wtedy 21,6 dni. Dla takich wartości obliczono, że dzienna produkcja biogazu wyniesie: Q śrd = 17 450 m 3 /d Q maxd = 26 175 m 3 /d Opierając się na opracowaniu pn. Koncepcja technologiczna intensyfikacji procesu usuwania azotu w oczyszczalni ścieków Hajdów w Lublinie (Kraków, maj 2008, autorzy: J. Banaś, W. Styka, P. Beńko) przyjęto, że w okresie docelowym ilości osadów wzrosną o około 20%. W takim przypadku ilości osadu doprowadzanego do komór wyniosą: 4
wstępny nadmierny zmieszany Q Q max Q msm m 3 /d m 3 /d T/d T/d 460 23,9 17,8 Q msmorg 460,9 22,6 17,1 920,8 1637 46,4 34,9 Dla powyższych ilości konieczna będzie praca trzech komór fermentacyjnych o łącznej kubaturze 24 810 m 3. Czas fermentacji wyniesie wtedy 26,9 dni, a dzienna produkcja biogazu: Q śrd = 17 450 m 3 /d Q maxd = 26 175 m 3 /d Instalację biogazu należy wymiarować dla wielkości Q maxd w okresie docelowym. W ramach modernizacji zmieniony będzie sposób mieszania osadu w WKF. Zastosowane zostało mieszadło z rurą centralną wymuszającą przepływ osadu w wielkości 3060m 3 /h. Mieszadło tłoczy osad rurą centralną w górę i jest czasowo przełączane na pracę w drugą stronę. Przełączanie mieszadła następuje też automatycznie w sytuacji pojawienia się piany. Dzięki temu piana zasysana jest na dno WKF. Wirnik mieszadła napędzany jest silnikiem o mocy 22 kw. W komplecie z mieszadłem dostarczona będzie stalowa kopuła z kompletem bezpieczników, ujęciem biogazu i dyszami do gaszenia ewentualnej piany wodą technologiczną. Zastosowanie mieszadeł pozwoli na polepszenie warunków pracy komór i zwiększenie stopnia stabilizacji osadu. Zmniejszy się też prawdopodobieństwo tworzenia się piany na powierzchni osadu w części gazowej. W budynku operacyjnym wymienione będą wymienniki ciepła do podgrzewania osadu. Wymienniki dobrane zostały na maksymalną dobową ilość osadu w okresie docelowym, czyli 1637 m 3 /d przy założeniu zasilania osadem każdej komory po 8 godzin na dobę. Taki układ zasilania wynika z faktu eksploatacji trzech komór i brakiem możliwości dawkowania osadu do więcej niż jednej komory równocześnie. Zaprojektowano cztery dwusekcyjne wymienniki ciepła typu rura w rurze. Każdy wymiennik obsługuje jedną komorę. Parametry wymiennika: Maksymalny przepływ osadu 450 m 3 /h Temperatura osadu 33,5-36 0 C Przepływ wody grzew. 49.5 m 3 /h Temperatura wody: 75-63.5 0 C Rurociągi wymiany: DN200/250 Długość wymiennika: ~ 4.7 m Wysokość wymiennika: ~ 2.2 m Szerokość wymiennika: ~ 2.5 m Zapotrzebowanie: 485 kw Całkowite możliwości grzewcze wymiennika ~ 945 kw 5
Modernizacja zachowuje istniejący dziś system zasilania WKF osadem surowym. Pompownia osadu zagęszczonego pompuje każdorazowo osad surowy tylko do jednego WKF. ten wypiera z komory osad przefermentowany. W stropie każdego WKF zaprojektowano komorę dla czujników izotopowych służących do pomiaru poziomu osadu i komorę przelewową do odprowadzania osadu przefermentowanego. Poziom osadu w WKF jest regulowany zastawką zainstalowaną w komorze przelewowej. do komory przelewowej doprowadzany jest z dna WKF rurą Dn250. W przypadku jej zatkania zadziała krótka rura awaryjna. Z komory wyprowadzone są dwie rury Dn250, podstawowa odprowadzająca osad przefermentowany do dalszej przeróbki i awaryjna połączona z kanalizacją. Przewidziano możliwość spustu piany do komory przelewowej. Będzie się to mogło odbywać dzięki rurze Dn400 wyprowadzonej z wnętrza WKF do komory przelewowej. Dno rury będzie na poziomie zwierciadła osadu w WKF-ie. W budynku operacyjnym wymienione będą rurociągi cyrkulacyjne i doprowadzające osad surowy. Będą to rurociągi ze stali kwasoodpornej. Rurociągi cyrkulacyjne będą miały średnicę Dn300, a rurociągi osadu zagęszczonego Dn200. Na rurociągach będą wymienione zasuwy. Zastosowane będą zasuwy nożowe ręczne i z napędami elektrycznymi. Dla każdego WKF dobrano po dwie pompy cyrkulacyjne z czego jedna stanowi rezerwę. Będą to pompy o wydajności: Q=450 m 3 /h przy wysokości podnoszenia H=7,1 m i mocy silnika 22 kw. Wydajność ta zapewni krotność wymiany w ciągu doby na poziomie 1,3. Jako rezerwowe rozwiązanie do gaszenia piany zaprojektowano możliwość recyrkulacji powyżej lustra osadu dodatkowym rurociągiem Dn200. W tym przypadku parametry punktu pracy pompy cyrkulacyjnej wyniosą Q=397 m 3 /h i H=8,1m. Wydajność pomp cyrkulacyjnych na podstawowym obiegu gwarantuje zapewnienie przepływu optymalnego dla pracy wymiennika ciepła. Na ciśnieniowych rurociągach ssawnych pomp zainstalowane będą przepływomierze elektromagnetyczne. Nowym urządzeniem, zainstalowanym na parterze budynku operacyjnego WKF, będzie dezintegrator ultradźwiękowy o pojemności czynnej 5,6 m 3 i wydajności 12 m 3 /h. do dezintegratora będzie podawany z rurociągu tłocznego osadu nadmiernego za pomocą pompy rotacyjnej o wydajności 12 m 3 /h. Zaprojektowano dwie takie pompy, w tym jedną rezerwową. Na rurociągu osadu nadmiernego za trójnikiem z odejściem do budynku operacyjnego będzie zainstalowana zasuwa. Przy jej pomocy można będzie przydławić odcinek doprowadzający osad do pompowni osadu zagęszczonego w sytuacji, gdy zagęszczony osad nadmierny nie będzie dopływał do pompy rotacyjnej obsługującej dezintegrator. Przepływ osadu będzie mierzony przepływomierzem elektromagnetycznym. Dezintegrator, przepływomierz i pompy stanowią komplet dostarczany przez producenta dezintegratora. Dezintegrator służy poprawie podatności na fermentację osadu nadmiernego. Jego działanie polega na niszczeniu ścian komórek mikroorganizmów znajdujących się w osadzie, dzięki czemu większa ilość substancji organicznej dostępna jest w procesie fermentacji. W efekcie dezintegracja intensyfikuje biochemiczny rozkład osadu oraz usprawnia pracę wydzielonych komór fermentacji, czego efektem są korzyści wynikające z: wyższej produkcji biogazu, 6
wyższego stopnia mineralizacji osadu, oprawy własności reologicznych dla transportu hydraulicznego, skrócenia czasu fermentacji Zwiększenie produkcji biogazu, które może osiągnąć poziom nawet 50% oznacza poprawę bilansu energetycznego komory, a także całej oczyszczalni ścieków. Wyższy ubytek substancji organicznych spowoduje zmniejszenie ilości suchej masy przechodzącej do dalszej obróbki. lepiej przefermentowany łatwiej się odwadnia, co pozwala zmniejszyć dawki polielektrolitów stosowanych do preparowania osadu przed odwadnianiem oraz zwiększyć wydajność procesu odwadniania czyli zmniejszyć gabaryty urządzeń, a także zmniejszyć zużycie wody w procesie odwadniania i zmniejszyć koszty eksploatacyjne instalacji do odwadniania ze względu na mniejsze obciążenie. W efekcie końcowym następuje zmniejszenie objętości finalnego odpadu, a zatem zmniejszenie kosztów związanych z ich utylizacją (min. kosztów wywozu osadu i opłat środowiskowych za osad). Ponieważ dezintegracji poddawany jest osad zagęszczony mechanicznie, zmiana właściwości reologicznych osadu będzie miała istotne znaczenie dla poprawy warunków transportu hydraulicznego osadu przez rurociągi i wymienniki ciepła oraz mieszania osadów w komorze fermentacyjnej, a tym samym zmniejszenia zużycia energii na te operacje. Efektywniejsza fermentacja może także pozwolić na zmniejszenie czasu zatrzymania w WKF-ie, a tym samym na zmniejszenie jego gabarytów, wydajności pomp i innych elementów wpływających na koszty inwestycyjne i eksploatacyjne obiektu. Ponadto dzięki dezintegracji uzyskuje się większą stabilność procesu fermentacji, lepsze parametry higieniczne osadu. W wyniku zmodernizowanego procesu fermentacji metanowej spodziewana jest redukcja zawartości części organicznych z około 75% w osadzie surowym do 50-55% w osadzie przefermentowanym. Przefermentowany osad po odwodnieniu na prasach będzie suszony w suszarni a następnie przekazywany np. do spalania. Awaryjnym rozwiązaniem będzie składowanie na polach załadowywania. Bezawaryjną pracę komór zapewniają przelewy awaryjne, bezpieczniki cieczowe (na nad- i podciśnienie) i regulowane zwierciadło (zastawka przelewowa). 6. Przewody Doprowadzenie osadu surowego: do budynku operacyjnego doprowadzany będzie z pompowni osadu zagęszczonego istniejącym przewodem Dn250. W budynku operacyjnym przewody doprowadzające osad surowy do każdego WKF projektuje się ze stali nierdzewnej 0H18N9 Dn200, v=1,06 m/s dla Q= 120 m3/h. Cyrkulacja osadu w WKF: fermentowany będzie pobierany z dna WKF rurociągiem 0H18N9 Dn300 i tłoczony do wymienników ciepła a następnie do WKF (v=1,77m/s dla Q= 450 m3/h). Pompy cyrkulacyjne mogą również służyć do rozbicia kożucha w WKF przewodem 0H18N9 Dn200, v=3,51 m/s dla Q= 397 m3/h Spust osadu z WKF Z komory przelewowej osad odpływa przewodem Dn250 do istniejącego przewodu osadu przefermentowanego. 7
Awaryjnie z komory osad może spłynąć bezpośrednio do istniejącej kanalizacji sanitarnej przewodem Dn300. Doprowadzenie osadu nadmiernego zagęszczonego: do budynku operacyjnego doprowadzany będzie ze stacji zagęszczania osadu nadmiernego przewodem Dn150 do pomp dezintegratora osadu. 7. Wytyczne realizacji inwestycji. Prace związane z modernizacją komór fermentacyjnych rozpoczną się od modernizacji jednej z komór, podczas gdy pozostałe będą normalnie eksploatowane. W pierwszej kolejności komora zostanie opróżniona i wyczyszczona. Zdemontowane zostaną pompy i rurociągi. Demontaż rury Dn250 doprowadzającej osad surowy do komory może być wykonany na odcinku od komory (recyrkulacja) do zasuwy odcinającej dopływ osadu do WKF-u. Zasuwa musi być pozostawiona i zamknięta, co umożliwi normalną eksploatację drugiej komory podłączonej do tego samego rurociągu. Następnie będą wykonane prace związane z modernizacją części budowlanej komory i elementów budynku operacyjnego na których zlokalizowane będą nowe rurociągi i armatura dla remontowanego WKF-u. Ostatnim etapem modernizacji komory jest montaż wymiennika ciepła, pomp i rurociągów z zasuwami i przepływomierzem. Nowy przewód doprowadzający świeży osad do komory będzie wykonany na odcinku wcześniej zdemontowanym. Po zakończeniu modernizacji pierwszej komory należy dokonać jej rozruchu. Po pomyślnym zakończeniu prac, można przystąpić do modernizacji kolejnej komory. Kiedy już będą zmodernizowane dwie komory, może się okazać, że są one wystarczające dla całej ilości osadu. W takiej sytuacji modernizację pozostałych dwóch komór można będzie przeprowadzić równocześnie. Do montażu dezintegratora można przystąpić po wykonaniu modernizacji komór nr 1 i 4, a montaż pomp dla dezintegratora po zakończeniu prac przy komorze nr 3. Po zakończeniu modernizacji ostatniej komory należy wymienić pozostałe jeszcze stare odcinki rurociągu osadu zagęszczonego i włączyć do niego rurociąg z osadem po dezintegracji. 8. Wytyczne elektryczne i AKPiA. Zasilanie całego obiektu w energię elektryczną będzie zmodernizowane. Należy wykonać instalację odgromową dla WKF. W systemie monitoringu będą pokazane stany pracy urządzeń, wskazania przepływomierzy i czujników poziomu, informacja o stanie zamknięcia lub otwarcia zasuw z napędem elektrycznym. Pompy i zasuwy można będzie uruchamiać i regulować lokalnie lub zdalnie ze sterowni. Nie dotyczy to pomp dla dezintegratora, których praca sterowana będzie przez lokalną szafę sterowniczą dezintegratora. Dezintegrator będzie załączany ręcznie z lokalnej szafy po uruchomieniu zagęszczarek. Przy pracy dwóch lub trzech zagęszczarek dezintegrator będzie pracował z pełną wydajnością. Kiedy będzie pracowała tylko jedna zagęszczarka przepływ osadu do dezintegratora należy zredukować. 9. Wytyczne konstrukcyjne. Z powodu dodatkowego obciążenia mieszadłem z rurą centralną, należy zaprojektować nowy strop dla każdego WKF-u. Na stropie będzie zlokalizowana komora przelewowa i komora z izotopowymi czujnikami poziomu. W centralnej części stropu osadzona będzie kopuła stalowa wspierająca mieszadło z rurą centralną. 8
Zmodernizowane i ocieplone będą ściany komór i budynku operacyjnego. Wewnątrz budynku operacyjnego wyremontowane będą ściany i posadzki. Fundamenty pod pompy zostaną odnowione oraz zostanie wykonany fundament dezintegrator. 10. Ocena zagrożenia wybuchem W protokole zagrożenia wybuchem przestrzeni zewnętrznych WKF określono strefę wybuchowości wokół kopuły gazowej, określoną w protokole. Pozostałe obszary zostały uznane za niewybuchowe. 11. Wytyczne BHP. Po modernizacji w budynku operacyjnym WKF pojawi się nowe urządzenie, dezintegrator, które jest źródłem hałasu ultradźwiękowego. W celu minimalizacji zagrożenia hałasem urządzenie będzie zamknięte w obudowie dźwiękochłonnej. Poza dodatkowym źródłem hałasu modernizacja nie spowoduje zmian w warunkach BHP przy obsłudze urządzeń zainstalowanych na zbiornikach WKF i w budynku operacyjnym. 12. Sieci zewnętrzne Do budynku operacyjnego WKF projektuje się nowe doprowadzenie osadu nadmiernego zagęszczonego (przewód 72.1) oraz nowy rurociąg wody technologicznej (przewód 72.2). Oba rurociągi projektuje się z rur PE100 Dz160x9.5mm SDR17. Nowo projektowane przewody połączyć z istniejącymi rurociągami poprzez trójniki równoprzelotowe, żeliwne, kołnierzowe. Na istniejących przewodach przed i za trójnikami zmontować złączki kołnierzowe. Na rurociągu wody technologicznej, tuż za trójnikiem projektuje sie zasuwę odcinającą. Na przewodzie osadu nadmiernego przed wejściem do budynku należy zamontować złączkę przejściową PE/stal i połączyć z rurociągiem wewnątrz obiektu. Rurociągi ułożyć na 20cm podsypce z piasku. Projektowane przewody elektryczne są przedmiotem odrębnego opracowania. Minimalne oraz maksymalne zagłębienia dna kanału wynoszą odpowiednio: - przewód 72.1-1.40 i 1.62m - przewód 72.2 1.50 i 2.02m Kanał zaprojektowany został ze spadkiem: - przewód 72.1 od 3.9 do 45.1 - przewód 72.2 14.3 Wytyczne wykonania sieci zewnętrznych Rurociągi w ziemi układać zgodnie z wytycznymi producenta. Przy budowie z uwagi na istniejące uzbrojenie terenu należy postępować ze szczególną ostrożnością, przestrzegając warunków BHP. Przed zasypaniem rurociągów należy dokonać prób szczelności zgodnie z wytycznymi obowiązujących Norm. 9
13. Zestawienie materiałów i elementów sieci zewnętrznych Uwaga! Zestawienie nie uwzględnia elementów wyspecyfikowanych w dokumentacji obiektów. Lp. 1 2 3 4 Przewód 72.1 nadmierny zagęszczony Nazwa Średnica Długość Ilość [mm] [m] [szt.] Dostawca Rura PE100 Dz160x9. np. KWH ~26.0 - SDR17 5 Pipe Trójnik np. Saint kołnierzowy, Dn150-1 Gobain żeliwny Złączki kołnierzowe na - - 4 np. Hawle rurociągi Dn150 Złączka przejściowa - - 1 np. Hawle PE/stal Lp. 1 Przewód 72.2 Woda technologiczna Średnica Długość Ilość Nazwa [mm] [m] [szt.] Rura PE100 Dz160x9. ~45.50 - SDR17 5 2 Łuk PE 30 o Dz160-1 3 Łuk PE 45 o Dz160-1 4 5 Trójnik kołnierzowy, żeliwny Zasuwa kołnierzowa Dn150-1 Dostawca np. KWH Pipe np. KWH Pipe np. KWH Pipe np. Saint Gobain Dn150-1 np. Jafar 6 Skrzynka żeliwna - - 1-7 8 Teleskopowa obudowa trzpienia Złączki kołnierzowe na rury Dn150 - - 1 - - - 1 np. Hawle 10