METODA ELEMENTÓW SKOŃOCZNYCH Projekt



Podobne dokumenty
METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH.

POLITECHNIKA POZNAŃSKA

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Projekt Metoda Elementów Skończonych. COMSOL Multiphysics 3.4

Politechnika Poznańska

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

PROJEKT MES COMSOL MULTIPHYSICS 3.4

Metoda Elementów Skończonych. Projekt: COMSOL Multiphysics 3.4.

LABORATORIUM METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Metoda Elementów Skończonych

POLITECHNIKA POZNAŃSKA METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH LABORATORIA

Politechnika Poznańska Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania. Projekt: Metoda Elementów Skończonych Program: COMSOL Multiphysics 3.4

Politechnika Poznańska

Metoda Elementów Skończonych

Politechnika Poznańska

Politechnika Poznańska

PROJEKT METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Politechnika Poznańska

Politechnika Poznańska. Metoda Elementów Skończonych

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH PROJEKT

POLITECHNIKA POZNAŃSKA. Metoda Elementów Skończonych

Metoda Elementów Skończonych

Metoda Elementów Skończonych Laboratorium

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Politechnika Poznańska. Metoda Elementów Skończonych

Metoda Elementów Skończonych

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

4. Analiza stanu naprężeń i odkształceń na przykładzie uchwytu do telewizora... 19

Politechnika Poznańska Metoda elementów skończonych. Projekt

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Metoda elementów skończonych

Metoda Elementów Skończonych. Projekt: COMSOL Multiphysics 3.4.

Politechnika Poznańska

Prowadzący: dr hab. Tomasz Stręk, prof. nadz. Wykonali: Adam Wojciechowski Tomasz Pachciński Dawid Walendowski

Politechnika Poznańska Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Politechnika Poznańska

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Laboratorium Metoda Elementów Skończonych Projekt z wykorzystaniem programu COMSOL Multiphysics 3.4

Podczas wykonywania analizy w programie COMSOL, wykorzystywane jest poniższe równanie: 1.2. Dane wejściowe.

Politechnika Poznańska. Metoda Elementów Skończonych

Metoda Elementów Skończonych

Projekt METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH w programie COMSOL Multiphysics 3.4

Politechnika Poznańska. Projekt Metoda Elementów Skończonych

Projekt z przedmiotu Metoda Elementów Skończonych

Politechnika Poznańska. Zakład Mechaniki Technicznej. Metoda Elementów Skończonych Lab. Wykonali: Marta Majcher. Mateusz Manikowski.

Metoda elementów skończonych-projekt

Politechnika Poznańska

Projekt zaliczeniowy laboratorium MES z wykorzystaniem oprogramowania COMSOL Multiphysics 3.4

PROJEKT METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Metoda Elementów Skończonych

Politechnika Poznańska

PROJEKT METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Politechnika Poznańska

Politechnika Poznańska. Zakład Mechaniki Technicznej. Metoda Elementów Skończonych Lab. Wykonali: Antoni Ratajczak. Jarosław Skowroński

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Politechnika Poznańska

Metoda Elementów Skończonych

Projekt. Filip Bojarski, Łukasz Paprocki. Wydział : BMiZ, Kierunek : MiBM, Rok Akademicki : 2014/2015, Semestr : V

POLITECHNIKA POZNAŃSKA WYDZIAŁ BUDOWY MASZYN I ZARZĄDZANIA METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH PROJEKT ZALICZENIOWY COMSOL 4.3

1. Przepływ ciepła Rysunek 1.1 Projekt tarczy hamulcowej z programu SOLIDWORKS

Politechnika Poznańska. Metoda Elementów Skończonych

Metoda Elementów Skończonych- Laboratorium

Metoda Elementów Skończonych

MES Projekt zaliczeniowy.

PROJEKT LABORATORIUM MES

WYDZIAŁ BUDOWY MASZYN I ZARZĄDZANIA POLITECHNIKA POZNAŃSKA. Laboratorium MES projekt

Politechnika Poznańska

LABORATORIUM MES- PROJEKT

Metoda Elementów Skończonych

Politechnika Poznańska

Metoda Elementów Skończonych

Politechnika Poznańska

Modelowanie mikrosystemów - laboratorium. Ćwiczenie 1. Modelowanie ugięcia membrany krzemowej modelowanie pracy mikromechanicznego czujnika ciśnienia

Politechnika Poznańska. Zakład Mechaniki Technicznej

Politechnika Poznańska

Politechnika Poznańska

Metoda Elementów skończonych PROJEKT. COMSOL Multiphysics 3.4

Modelowanie mikrosystemów - laboratorium. Ćwiczenie 1. Modelowanie ugięcia membrany krzemowej modelowanie pracy mikromechanicznego czujnika ciśnienia

Metoda Elementów Skończonych Projekt zaliczeniowy

POLITECHNIKA POZNAŃSKA

Modelowanie i symulacja zagadnień biomedycznych PROJEKT BARTŁOMIEJ GRZEBYTA, JAKUB OTWOROWSKI

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

POLITECHNIKA POZNAŃSKA WYDZIAŁ BUDOWY MASZYN I ZARZĄDZANIA

Metoda Elementów Skończonych Projekt na laboratorium

Piezorezystancyjny czujnik ciśnienia: modelowanie membrany krzemowej podstawowego elementu piezorezystancyjnego czujnika ciśnienia

Politechnika Poznańska

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Numeryczna symulacja rozpływu płynu w węźle

POLITECHNIKA POZNAŃSKA

Politechnika Poznańska

Metoda Elementów Skończonych- Laboratorium. COMSOL Multiphysics 3.4

Metoda Elementów Skończonych

Metoda Elementów Skończonych

Laboratorium komputerowe z wybranych zagadnień mechaniki płynów

Analiza wymiany ciepła w przekroju rury solarnej Heat Pipe w warunkach ustalonych

POLITECH IKA POZ AŃSKA

Transkrypt:

METODA ELEMENTÓW SKOŃOCZNYCH Projekt Wykonali: Maciej Sobkowiak Tomasz Pilarski Profil: Technologia przetwarzania materiałów Semestr 7, rok IV Prowadzący: Dr hab. Tomasz STRĘK

1. Analiza przepływu ciepła. Do wykonania analizy program COMSOL używa następującego równania: - współczynnik skalowania w czasie, gęstość, - pojemność cieplna, - tensor przewodności cieplnej, - źródło ciepła, Przeprowadzona została symulacja odprowadzania ciepła przez łyżkę-chochlę którą używa się w gastronomi. Chochla ma za zadanie przelać gorący płyn (np. zupę) z dużego naczynia do mniejszego (np. talerza). Chochla zostanie włożona do płynu o temperaturze 100 o C (373 K) przez 40 sekund i sprawdzimy jak rozchodzi się ciepło, czy osoba użytkująca chochlę oparzy się? Model łyżki został wykonany w programie Comsol Multiphysics. Rys.1.1. Wygenerowany model 3D. 2

Wprowadzenie właściwości materiałowych w opcji Subdomain Settings. Za źródło danych posłużył wbudowany katalog programu. Rys. 1.2. Zdefiniowanie danych materiałowych. Temperaturę początkową ustawiono dla każdego elementu na 20 o C (293 K) Rys 1.3. Zdefiniowanie temperatur początkowych. 3

Wprowadzenie warunków brzegowych w opcji Boundary Settings. Rys 1.4. Zdefiniowanie warunków brzegowych. Wprowadzenie parametrów czasu w opcji Solver Parameters. Rys 1.5. Zdefiniowanie parametrów czasu. 4

Rys 1.6. Wygenerowanie siatki. Wyniki symulacji: Rys 1.7. Rozkład temperatur 5

Rys 1.8. Rozkład temperatur Rys 1.13. Rozkład temperatur. 6

Wnioski: Chochla wykonana z stopu aluminium bardzo dobrze wywiązuje z swoich obowiązków. Pomimo podgrzewania dolnej części łyżki do 100 C, część chwytowa jest nadal zimna. 2. Analiza ugięcia krzesła 2.1 Wstęp Przeprowadzona symulacja miała na celu porównanie dwóch belek: dwuteownika i belki o przekroju prostokątnym. Obie belki mają długość 3m i są wykonane z stali konstrukcyjnej. Elementy zostały obciążone w połowie ich długości obciążeniem zmiennym o wartości 1000N Rysunek 2.1 Model belki- dwuteownik wykonany w programie Comsol Rys 2.2 Model belki o przekroju prostokątnym wykonany w programie Comsol 7

2.2 Wprowadzenie danych Rysunek 2.3 Dane materiałowe Rysunek 2.4 Sposób utwierdzenia 8

Rysunek 2.5 Zadanie obciążenia Rysunek 2.6 Wygenerowanie siatki dla belek 9

Rysunek 2.7 Wyniki symulacji obciążenia dwuteownika Rysunek 2.8 Wyniki symulacji obciążenia belki o przekroju prostokątnym 2.3 Wnioski: Po przeprowadzonej symulacji belek wiemy iż w zwykłej belce o przekroju prostokątnym ugięcie jest ok. 10 razy większe. Wpływ na otrzymane wyniki ma odpowiednie ukształtowanie belki- umocnienie. 10

3. Przepływ strumienia powietrza w nawiewie samochodowym 3.1 Wstęp COMSOL Multiphysics 3.4 z wykorzystaniem modułu Fluid Dynamics służącego do badań dynamiki płynów, jest programem typu MES, wykorzystującym metodę elementów skończonych do symulacji zjawisk zachodzących w przyrodzie. Program pozwala na opisanie obiektu w środowisku nieściśliwego płynu za pomocą równań Navier-Strokes a. Ma on szerokie zastosowanie w przemyśle, wszędzie gdzie spotykamy się z ruchem cieczy bądź gazu. Pomaga w optymalizacji przepływu celem zwiększenia jego tempa bądź zmniejszeniem strat energii związanych z zadanym przepływem. Na szczególną uwagę zasługuje fakt możliwość zastosowania programu w badaniu przepływu powietrza w nawiewie samochodowym. W tym przypadku ważne jest aby odpowiednio zaprojektować kratki nawiewu, dzięki którym w łatwy i szybki sposób można kierować strumieniem wypływającego powietrza. Na potrzeby symulacji zaprojektowano możliwy do wykonania kształt płytek sterujących kierunkiem przepływu powietrza. Przeprowadzono dwie symulacje mające na celu pokazanie przepływu strumienia powietrza przy różnych prędkościach. Prędkości powietrza są następujące: 0,2m/s oraz 1m/s. 3.2 Model Model przedstawia zakończenie kanału doprowadzającego strumień, miejsce napotkania powietrza na kratkę nawiewu samochodowego oraz przestrzeń samochodu osobowego. Model bez uwzględnienia kanału doprowadzającego ma wymiary 2x1,3m. Rys. 3.1. Model na którym przeprowadzono symulację 11

3.3 Przeprowadzenie symulacji Za ośrodek, w którym poruszał się model przyjęto powietrze o gęstości 1.23 kg/m 3 i lepkości dynamicznej wynoszącej 1.78*10-5 Pa*s; parametrach odpowiadających temperaturze 20 o C. Rys. 3.2. Parametry symulacji v=0,2m/s Rys. 3.3. Parametry symulacji v=1m/s 12

Wprowadzenie właściwości powietrza w opcji Subdomain Settings. Rys. 3.4. Wprowadzenie danych właściwości powietrza. Wprowadzenie ustawień w opcji Boundary Settings. Rys. 3.5. Wprowadzenie ustawień 13

Wygenerowanie siatki (Initialize Mesh) Rys. 3.6. Wygenerowana siatka do symulacji. Wyniki symulacji dla prędkości przepływu powietrza 0,2m/s dla 10 sekund. Rys. 3.7. 0,2m/s, 10s Wyniki symulacji dla prędkości przepływu powietrza 1m/s dla 2 sekund. 14

Rys. 3.8. 1m/s, 2s 3.4 Wnioski Jak wyraźnie widać na rys. 3.6 strumień powietrza przy prędkości początkowej 0,2 m/s w czasie 10 sekund dopływa jedynie do połowy badanej przestrzeni (czyli około 1 metr). Natomiast rys. 3.7 pokazuje, że w czasie tylko 2 sekund powietrze z prędkością 1 m/s dopływa prawie do końca przestrzeni badawczej. Na rysunku tym widać jednak istnienie wyraźnych zawirowań w powietrzu tuż za kratkami sterującymi kierunkiem przepływu powietrza. W celu wyeliminowania takich zawirowań należałoby zastanowić się nad zaprojektowaniem innych profili sterujących kierunkiem przepływu powietrza. 15