1. Nr lekcji, temat (dziennik, zeszyt ucznia) 1. Odkrywanie tajemnicy człowieka. (Tajemnica człowieka). PLAN EDUKACJI RELIGIJNEJ W ZAKRESIE III KLASY GIMNAZJUM opracowany na podstawie materiałów katechetycznych Chrystus mocą Ducha Świętego uczy i posyła podręcznik nr AZ-33-01/1-11 do nauczania religii rzymskokatolickiej, zgodny z programem nauczania nr AZ-3-01/1. S E M E S T R I I. Nikt nie jest samotną wyspą 2. Cele 3. Zadania 4. Treści 5. Procedury osiągania celów 6. Realizowane ścieżki międzyprzedmiotowe i korelacje z innymi przedmiotami Ukazanie, że człowiek jest powołany do życia we wspólnocie z innymi. Uświadomienie, że najgłębszą podstawą społecznej natury człowieka jest jego godność. Zachęcenie do odkrywania swojej i innych godności. Rdz 1, 26-27.31. Rdz 2, 7-8.18. Rz 8, 14-24.28-30. Ps 8. Godność człowieka. Celem życia jest Bóg i relacje z innymi oparte na bezinteresownym darze z samego siebie. Chrystus odnowił w nas godność dziecka Bożego. Słoneczko, nagranie CD, pogadanka, praca z tekstem. grupowa, indywidualna Człowiek istotą społeczną społeczeństwie). 7. Przewidywane osiągnięcia 8. Diagnozowanie osiągnięć uczniów uzasadnia, iż człowiek jest istotą społeczną; określa, co jest podstawą więzi łączących ludzi; wskazuje źródłowe podstawy godności człowieka; rozumie, na czym polega jego godność. Poszanowanie swojej i innych godności w ramach nawiązywanych relacji z Bogiem i ludźmi. 9. ZGODNOŚ Ć Z TEMATU Z PODSTAW Ą PROGRA MOWĄ NAUCZAN IA RELIGII W GIMNAZJ UM 2. Pogłębianie zaangażowania w życie (We wspólnotach). 3. Kształtowanie troski o dobro wspólne. (Dobro wspólne). 4. Przedstawienie istoty międzyludzkiej Ukazanie cech charakterystycznych dla wspólnot religijnych i struktury Kościoła katolickiego. Ukazanie dobra wspólnego jako zasady życia społecznego. Ukazanie, że sposobem obrony przed egoizmem jest ludzka solidarność. Zachęcanie do osobistego zaangażowania w życie wspólnoty parafialnej. Zachęcanie do osobistej troski o dobro wspólne. Kształtowanie przekonania o możliwości kierowania ChL 26, 27. Wspólnoty religijne, kult liturgiczny, struktura. Kościół partykularny. Kościół jest wspólnotą Ludu Bożego. Dobro osobiste i wspólne wzajemnie się dopełniają. Elementy dobra wspólnego: poszanowanie osoby, dobrobyt społeczny i rozwój społeczności, zapewnienie pokoju. Sprawiedliwość społeczna. Mt 25, 35-36. Porządek społeczny. Konieczność wyeliminowania egoizmu i pychy. Miłość jest podstawą służby praca z tekstem, Wspólnoty praca religijne z podręcznikiem nagranie CD, (historia, wiedza o szablony. społeczeństwie). grupowa, praca z podręcznikiem, zdanie niedokończone, plakat, wystawa, grupowa, tworzenie łańcucha przyjaźni, uzupełnianie tabeli, Dobro wspólne geografia, edukacja europejska, edukacja filozoficzna). Zasady życia we wspólnocie wylicza elementy typowe dla Kościoła katolickiego; wyjaśnia, do czego dążą wspólnoty religijne; wyjaśnia, co to jest Kościół partykularny; dowodzi konieczności osobistego uczestniczenia w życiu wylicza zasady dobra wspólnego; podaje definicję dobra wspólnego; tłumaczy, dlaczego państwo ma obowiązek dbania o dobro wspólne; wykazuje zależność dobra wspólnego od dobra osobistego. wymienia sposoby realizacji solidarności międzyludzkiej; tłumaczy, w jaki sposób można Uczestnictwo w życiu wspólnoty parafialnej. Świadomość troski o dobro wspólne. Czynne praktykowanie miłości
solidarności. (Ludzka solidarność). 5. Odkrywanie istoty Rozwijanie wiary w zbawczą działalność (Wspólnota wierzących w Chrystusa). się zasadą międzyludzkiej solidarności. drugiemu. Czyny miłosierdzia odnoszące się do ciała i duszy człowieka. Wyjaśnienie J 10, 1-16; 15, 1-11; 14, 1-6. Mk 3, 31-35. odmienności wspólnoty Obrazy, którymi posługuje się Jezus, by Kościoła na tle innych przybliżyć i objaśnić tajemnicę społeczności oraz Solidarność we wspólnocie znaczenia Kościoła dla Rzeczywistość Kościół jako każdego z jego członków. wspólnota wierzących w Chrystusa. II. Wspólnota Ducha Świętego opowiadanie, Audycja, nagranie CD, praca z tekstem, analogie, fotosymbole, teksty biblijne. grupowa, wychowanie prozdrowotne, edukacja filozoficzna). Identyfikacja ze wspólnotą wychowanie prozdrowotne, edukacja filozoficzna). obronić się przed egoizmem; wylicza uczynki miłosierdzia; interpretuje tekst biblijny Mt 25, 35-36. solidarnej. Identyfikacja ze wykazuje, że niechętne wspólnotą wiary nastawienie do Kościoła Kościołem. spowodowane jest niewiedzą; wyjaśnia eklezjalne teksty biblijne, wyjaśnia, co wyjątkowego można odkryć w Kościele, jako wspólnocie wierzących; wymienia zadania ochrzczonych. 6. Odkrywanie działania Ducha Świętego w Kościele. (Duch Święty w Kościele). 7. Ukazanie siły i słabości (Siła i słabość Kościoła). 8. Dostrzeganie roli Kościoła wobec świata. (Kościół a świat). 9. Motywowanie do współpracy z pasterzami (Pasterze Kościoła). Ukazanie działalności Zachęta do odkrywania Ducha Świętego w Kościele. działania Ducha Świętego w życiu wierzących. Ukazanie prawdy, że Kościół jest rzeczywistością złożoną, w której zrasta się pierwiastek Boski i ludzki. Rozwijanie świadomości, że Kościół działa w świecie na rzecz prawdziwego dobra człowieka. Ukazanie hierarchicznej struktury Kościoła i zadań pasterzy Kształtowanie postawy świadomego przeżywania swojej obecności w Kościele. Kształtowanie postawy aktywnego włączania się w powierzoną Kościołowi przez Chrystusa misję zbawienia człowieka i świata. Zachęta do podejmowania współodpowiedzialności za Kościół. J 14, 26. praca z tekstem, 1 Kor 12, 7-11.12-13. przemówienie, skojarzenia, Rz 8, 14-16. nagrania CD. Rz 8, 5-6. 26. z Znaki działania Ducha Świętego. Rola partnerem, Ducha Świętego w Kościele. Duch Święty jest największym darem dla Kościoła i człowieka, a zarazem źródłem wielorakich darów. KKK 770, 771. Kościół można zrozumieć tylko w perspektywie wiary. Kościół jest w Jezusie Chrystusie znakiem i narzędziem powszechnego zbawienia ludzkości. ChL 42. Zadania Kościoła wobec świata. Każdy ochrzczony powinien starać się zrozumieć, na czym może polegać jego rola w świecie. Zaangażowanie chrześcijańskie w życie społeczno-polityczne. Ef 2, 19-22. KKK 2032-2040. Hierarchiczna struktura Depozyt wiary. Urząd Nauczycielski fotosymbole, praca z tekstem, schemat do prezentacji różnych perspektyw, Antytemat, dyskusja panelowa, tekst ChL, panel, nagranie CD, pogadanka. grupowa, Chrześcijaństwo ( śródziemnomorskiej, historia). Różnorodne doświadczenia Kościoła (historia, Udział w życiu społecznym historia). praca z Urząd Nauczycielski podręcznikiem, Kościoła (historia). schematyczne przedstawienie treści, dostrzega współzależność i współdziałanie Ducha Świętego i redaguje modlitwę do Ducha Świętego; wie, kim jest Duch Święty dla wyjaśnia, na czym polega działanie Ducha Świętego w Kościele. Dostrzeganie związku Ducha Świętego z Kościołem. Refleksja nad przyjmuje odpowiedzialność za swoje swoim miejscem miejsce w Kościele; w Kościele. wyjaśnia znaczenie stwierdzenia Kościół święty i grzeszny ; interpretuje teksty eklezjalne z KKK; uzasadnia, że Kościół można zrozumieć tylko w perspektywie wiary. określa rolę Kościoła wobec świata; wyjaśnia, w jaki sposób chrześcijanin winien rozumieć sprawowaną władzę; tłumaczy, dlaczego wierzący powinni włączać się w życie społeczne; wyjaśnia związek: chrześcijanin i życie społeczne. przedstawia hierarchiczną strukturę opisuje, jaką rolę pełnią w Kościele następcy Apostołów; wymienia zadania pasterzy Chrześcijański wkład w życie społeczne. Podejmowanie odpowiedzialnoś ci za Kościół i współpracę z jego pasterzami.
10. Przestrzeganie prawa moralnego (Prawo moralne w Kościele). Ukazanie konieczności respektowania prawa moralnego. 10a. Odkrywanie prawdy o Pogłębianie świadomości Kościele jako wspólnocie eklezjalnej powtórzenie Ducha Świętego. i utrwalenie treści działu. (Wspólnota Ducha Świętego). 11. Odkrywanie działania Ducha Świętego Ożywiciela. (Duch Święty Ożywiciel). 12. Kształtowanie relacji do Boga jako naszego Ojca. (Uczy nazywać Boga Ojcem). Ukazanie działania Ducha Świętego w życiu poszczególnego człowieka. Odkrywanie prawdy o Bogu jako naszym Ojcu. 13. Ukazanie chrześcijańskiego Doskonalenie współpracy rozumienia świętości jako z Duchem Świętym daru udzielanego ludziom Uświęcicielem. przez Ducha Świętego. (Duch Święty Uświęciciel). Rozwijanie przekonania, że Duch Święty uzdalnia nas do wypełniania przykazania miłości. Rozwijanie świadomości przynależności do Kluczowe pojęcia II grupy tematycznej: Kościół, Duch Święty, świat, pasterz, prawo. Zachęta do otwarcia się na ożywcze działanie Ducha Świętego. Ukazanie roli Ducha Świętego w odkrywaniu naszego dziecięctwa Bożego. Zachęta do otwarcia się na działanie Ducha Świętego. Mt 5, 3-11. Mt 22, 37-39. Zależność pomiędzy Dekalogiem, Kazaniem na Górze i przykazaniem miłości. Przestrzeganie zasad moralnych wynika z miłości do Boga. Umiejętność formułowania modlitwy w oparciu o treści II grupy tematycznej. Świadomość przynależności do praca z tekstem podręcznika, schemat zależności, artykuł prasowy, praca z podręcznikiem, mapa pojęć. grupowa, III. Duch Święty w życiu chrześcijanina Łk 4, 14-21. Dz 2, 1-11. Tertio millennio adveniente, 44-45. Tt 3, 5-6. Wybrane teksty z liturgii. Duch Święty sprawia, że człowiek otwiera się na zbawcze działanie Boga. Przez to działanie człowiek ma udział w życiu Boga. Mt 5, 43-48. Mt 6, 7-15. Mt 6, 25-34. Łk 11, 9-13. Mt 5, 13-16. Mt 10, 24-31. Ga 4, 4-7. Charakterystyka Boga, który jest naszym Ojcem. Rola Ducha Świętego w rozpoznawaniu Boga jako Ojca. krzyżówka, praca z tekstem, praca z podręcznikiem, śnieżna kula, 2-4-8, zdania niedokończone, indywidualna, w parach, grupowa. formułowanie oczekiwań, praca z tekstem biblijnym, praca z partnerem, Świętość człowieka jest udziałem w praca z świętości Boga i całkowitym zdaniem się podręcznikiem, okienko na Boga. informacyjne, scenki Duch Święty uświęca cały Kościół. dialogowe, Chrześcijańskie patrzenie na świętość. Prawo moralne ( wiedza o społeczeństwie). Kościół i prawo moralne (kultura polska na tle śródziemnomorskiej, edukacja filozoficzna). Czynienie dobra ( Ojciec język polski). Stawanie się lepszym ( wyjaśnia, czym jest depozyt wiary. podaje zasady, jakimi powinien kierować się chrześcijanin; interpretuje wskazane teksty biblijne; wykazuje związek pomiędzy Dekalogiem, Kazaniem na Górze i przykazaniem miłości; tłumaczy, na czym polega przestrzeganie prawa moralnego. określa, czym charakteryzuje się wspólnota tłumaczy, na jakiej podstawie możemy nazwać Kościół wspólnotą Ducha Świętego; wykonuje tematyczną mapę pojęć; formułuje modlitwę na podstawie treści działu. Gotowość do respektowania prawa moralnego. Umiejętność tworzenia mapy pojęć i tematycznej modlitwy. Zrozumienie, co przedstawia poznane informacje najbardziej na temat Ducha Świętego; wymaga opisuje, w jaki sposób Duch ożywiającego Święty działa w życiu człowieka; działania Ducha prezentuje wybrane sposoby Świętego. działania Ducha Świętego w życiu człowieka; określa związki pomiędzy działaniem Ducha Świętego i życiem ochrzczonych. charakteryzuje Boga, który jest naszym Ojcem; rozumie, że Bóg jest naszym Ojcem; tłumaczy, co to dla nas znaczy, że Bóg jest Ojcem; wymienia działania, jakie autor tekstu biblijnego przypisuje Bogu, nazywając Go naszym Ojcem. Przyjęcie Boga jako Ojca i uznanie swojego dziecięctwa Bożego. Rozpoznawanie tłumaczy, dlaczego trzeba pozwolić daru świętości. prowadzić się Duchowi Świętemu; przedstawia chrześcijańskie rozumienie świętości; wyjaśnia, dlaczego człowiek powinien dążyć do świętości;
uzasadnia, że źródłem świętości jest Bóg. 14. Przedstawienie nauki Kościoła na temat cnót moralnych. (Ukierunkowuje na dobro). 15. Ukazanie roli Ducha Świętego w chrześcijańskiej modlitwie. (Przewodnik naszej modlitwy). Wyjaśnienie istoty cnót kardynalnych. Zachęta do poddania się na modlitwie kierownictwu Ducha Świętego. Ukazanie znaczenia cnót kardynalnych dla moralności chrześcijańskiej. Prowadzenie do odkrycia Ducha Świętego jako Źródła doświadczenia bliskości Boga. KKK 1804-1811. Cnoty kardynalne. Znaczenie cnót. Poddając się kierownictwu Ducha Świętego, człowiek pozwala, by cnoty kształtowały jego charakter i zabezpieczały go przed wpływem zła. Tematyczne fragmenty KKK. Duch Święty poprzez modlitwę wprowadza człowieka w świat Boga. Duch Święty wspomaga naszą modlitwę. Słuchanie i rozważanie słowa Bożego, liturgia Kościoła, cnoty teologalne. ilustracje, malowanie definicji, nagranie CD, praca z podręcznikiem, analogie. grupowa, praca ze słownikiem, zdania niedokończone, nagranie CD. Roztropność, sprawiedliwość, umiarkowanie, męstwo edukacja filozoficzna). Umiejętność komunikacji (edukacja filozoficzna, definiuje pojęcie cnoty; charakteryzuje cnoty główne; rozumie znaczenie cnót kardynalnych w życiu człowieka; ukazuje skutki nierozwijania cnót kardynalnych. wymienia drogi, którymi Duch Święty prowadzi do modlitwy; formułuje modlitwę do Ducha Świętego; wyjaśnia, dlaczego podczas modlitwy warto sięgać do Pisma Świętego; dowodzi, że Duch Święty jest przewodnikiem modlitwy. Zrozumienie potrzeby formowania w sobie roztropności, sprawiedliwości, umiarkowania, męstwa. Uznanie Ducha Świętego jako przewodnika na drodze swojego życia religijnego. 16. Współdziałanie z Duchem Świętym w budowaniu lepszego świata. (Pomaga budować lepszy świat). Ukazanie, że budowanie lepszego świata jest możliwe tylko dzięki inspiracji Ducha Świętego. Zachęta do współpracy z Duchem Świętym w czynieniu świata lepszym Ga 5, 16-17.22-23.25-26. fotosymbole, 1 Kor 12, 4-11. praca Duch Święty inicjuje z tekstem. w nas pragnienie dobra i wspomaga w czynieniu świata lepszym. Charyzmaty. Czynienie dobra w świecie tłumaczy, czym są dary Ducha Świętego; ukazuje, w jaki sposób może budować lepszy świat w swoim środowisku; rozróżnia uczynki rodzące się z ciała i z ducha; rozpoznaje w sobie dary Ducha. Odkrywanie znaczenia owoców Ducha w kształtowaniu lepszego świata. 17. Ukazanie działania Ducha Otwieranie się na Świętego wobec człowieka działanie Ducha Świętego stojącego wobec trudnych przy rozwiązywaniu zadań. trudności. (Wspiera w trudnych zadaniach). Zachęta do zaufania Bogu w sytuacjach trudnych. Łk 1, 28-38. Duch Święty wspiera w rozwiązywaniu trudnych zadań. Wzorem powierzenia siebie Duchowi Świętemu są: Maryja, Apostołowie, święci. Ćwiczenie: kto wpływa na ciebie?, praca z tekstem, podróż w wyobraźni, grupowa, Radzenie sobie z trudnymi sytuacjami (język polski, wiedza o historia, edukacja filozoficzna, Poznawanie wyjaśnia, na czym polega pomoc możliwości Ducha Świętego w rozwiązywaniu odpowiedzi na trudnych zadań; Bożą propozycję uzasadnia swoje wybory; uczestnictwa w wykazuje, że Duch Święty trudnym do wspomaga wykonania w trudnych chwilach; zadaniu. uzasadnia, że u Boga nic nie jest niemożliwe. 18. Współpraca z Duchem Świętym w dążeniu ku dojrzałości. (Prowadzi ku dojrzałości). Ukazanie Bożego wezwania do odpowiedzialności za własny rozwój. Zachęta do zwracania się do Boga o pomoc w dojrzałym wykorzystywaniu Bożych darów. Mt 25, 14-18. Jezus naucza o dojrzałości chrześcijańskiej. Powierzenie Dobrej Nowiny o zbawieniu. Duch Święty prowadzi człowieka ku pełnej dojrzałości. filiżanka herbaty, praca z tekstem, wyodrębnianie scen z tekstu biblijnego. z partnerem, Dojrzałość Modlitwa tłumaczy, czym jest dojrzałość; o dojrzałe wylicza cechy dojrzałości, o wykorzystanie której Jezus mówi w przypowieści; Bożych darów. opisuje, w jaki sposób Duch Święty prowadzi do dojrzałości; wyjaśnia, jakie znaczenie w dążeniu do dojrzałości ma prawo
moralne. 19. Odkrywanie działania Bożego Ducha w sakramencie pokuty i pojednania. (Obdarowuje Bożym przebaczeniem). 20. Wyjaśnienie, na czym polega grzech przeciwko Duchowi Świętemu. (Grzech przeciwko Duchowi Świętemu). 20a. Duch Święty w życiu chrześcijanina powtórzenie i utrwalenie treści działu. Ukazanie działania Ducha Świętego w sakramencie pokuty i pojednania Ukazanie istoty grzechu przeciwko Duchowi Świętemu. Wyjaśnienie symboli wskazujących na działanie Ducha Świętego Zachęta do odkrywania działania Ducha Świętego na drodze osobistego nawrócenia. Uwrażliwienie na zagrożenie płynące z odrzucenia zbawienia. J 16, 8. J 20, 22-23 Rz 8, 1-2.6. KKK 1448, 1441, 1449, 1484. Przemiana człowieka pod wpływem działania Ducha Świętego. Duch Święty w sakramencie pokuty i pojednania. Zagrożenia wiary. Bluźnierstwo przeciwko Duchowi Świętemu odrzucenie przez człowieka zbawienia, które Bóg mu ofiaruje przez Ducha Świętego. Kształtowanie Problem nieumiejętności odczytywania umiejętności odkrywania działania Ducha Świętego w świecie. działania Ducha Znaki i symbole Ducha Świętego: woda, Świętego ogień, pieczęć, światło, namaszczenie, w znakach codziennego obłok, gołębica. życia. Wychowanie do rozumienia symbolu. Podróż w przeszłość, praca z tekstem, schematyczne przedstawienie tekstu, pogadanka. grupowa, sonda, praca z podręcznikiem, schematyczne przedstawienie treści, skojarzenia, układanka pojęciowa, Przebaczenie (język polski, wiedza o historia, edukacja filozoficzna, Postawy szkodliwe społecznie (wiedza o Znaki i symbole (język polski). analizuje działanie Ducha Świętego w sakramencie pokuty i pojednania; wie, co dokonuje się w sakramencie pokuty i pojednania; weryfikuje swój stosunek do spowiedzi; opowiada teksty biblijne o pojednaniu. Przyjęcie pomocy Ducha Świętego na drodze pokuty i pojednania. Uświadomienie opisuje, co dzieje się, gdy szkodliwości człowiek odrzuca Ducha Świętego; wszelkich wie, na czym polega grzech zagrożeń. przeciwko Duchowi Świętemu; wylicza zagrożenia wiary; ukazuje szkodliwość zagrożeń wiary. odkrywa religijne znaczenie znaków natury; modli się wersetami Pisma Świętego; tłumaczy, w jaki sposób znaki i symbole odnoszą się do działania Ducha Świętego; rozumie znaczenie symboli Ducha Świętego. Odczytywanie religijnego znaczenia znaków natury. IV. Mocni w Duchu 21. Rozpoznawanie własnej tożsamości w Kościele. (Poszukiwanie własnej tożsamości). Odkrywanie cech charakteryzujących wspólnotę wierzących w Jezusa Chrystusa. Rozwijanie poczucia przynależności do wspólnoty Dz 4, 31.33. Dz 2, 42.46-47. Dz 4, 32-35. 1 Kor 1, 10-13. Dz 15, 1-2.6-11. Obecność i pomoc Ducha Świętego w procesie budowania i określania tożsamości Pantomima, praca z tekstem, artykuł prasowy, schemat koszulki, grupowa, Tożsamość chrześcijańska (wiedza o opisuje, w czym wyraża się tożsamość chrześcijan; wylicza cechy pierwotnego opisuje cechy Kościoła współczesnego; porównuje cechy Kościoła pierwotnego i współczesnego. Identyfikacja ze wspólnotą 22. Ukazanie wartości symboli Zachęta do wyznawania Ukazanie procesu wiary oraz jedności Kościoła wiary tworzenia się zasad wiary w czasie soborów. (Pewność wyznawanej wiary). Wyznanie wiary. Określenia Osób Boskich stosowane w Symbolu nicejskokonstantynopolitańskim. Nauczanie pierwszych soborów powszechnych. Osobiste wyznanie wiary Praca z tekstem, linia czasu, praca z podręcznikiem, pogadanka, nagrania CD. grupowa, Sobory (historia). Znajomość wylicza daty i miejsca pierwszych fundamentalnyc soborów; określa problematykę podjętą podczas kolejnych soborów; przedstawia postanowienia h prawd wiary Kościoła rzymskokatolicki ego. soborów;
wyjaśnia, po co istnieją w Kościele symbole wiary. 23. Przedstawienie roli Kościoła w rozwoju kultury, sztuki i szkolnictwa w średniowieczu. (Służba Bogu w ludziach). 24. Dostrzeganie form odnowy Kościoła w okresie renesansu. (Drogi odnowy życia wiarą). 25. Ukazanie integracji dwóch źródeł poznania, niewłaściwie rozdzielanych w oświeceniu. (Wiara i rozum). Ukazanie różnych form działalności ludzi Kościoła w okresie średniowiecza. Ukazanie form odnowy życia religijnego w okresie renesansu. Przedstawienie nauczania Kościoła na temat zależności pomiędzy poznaniem rozumowym a poznaniem płynącym z wiary. 26. Przedstawienie udziału Przedstawienie wkładu chrześcijan XX w. w Kościoła XX w. w odnowę posłannictwie Kościoła życia religijnego wobec świata. i społecznego. (Mocni Bogiem). 27. Uświadomienie konieczności składania świadectwa wiary. (Cóż mamy czynić?). Ukazanie form zjednoczenia z Jezusem. Kształtowanie świadomości czerpania z wielowiekowej spuścizny Zachęta do włączenia się w odnowę życia Kościoła poprzez osobiste nawrócenie. Zachęta do godzenia ze sobą dwóch porządków poznania. Zachęta do działania na rzecz odnowy życia chrześcijańskiego. Zachęta do korzystania z pomocy pozostawionej Kościołowi przez Jezusa. Średniowiecze. Kontrasty średniowiecza. Chrystianizacja Europy. Chrzest Polski. Najdawniejszy hymn narodowy. Święci okresu średniowiecza. Humanizm odrodzenia. Wystąpienie Lutra. Reforma w Kościele. Święci okresu renesansu. Sobór Trydencki. Możliwość uczestniczenia w odnowie Owocem reformy powinien być powrót do Ewangelii. Oświecenie. Kierunki oświecenia. Rozwój zakonów. Działalność charytatywna Wzrost moralnego autorytetu Kościoła i papiestwa. Eklezjalne teksty o łączeniu poznania rozumowego z poznaniem płynącym z wiary. Kościół XX w. Sobór Watykański II. Problem desakralizacji, dechrystianizacji, kryzysu wiary. Wartość ekumenizmu. Zadania misyjne Świadectwa chrześcijan. Mt 28, 20. Identyfikowanie się ze wspólnotą Kościoła parafialnego. Konieczność doświadczenia miłości Boga i miłości braterskiej. gwiazda skojarzeń, metoda trybunału. redagowanie gazetki, praca z podręcznikiem. grupowa, praca z tekstem, praca z podręcznikiem, nagranie CD. z partnerem, ja bohater, praca z podręcznikiem, projekt przeźroczy, puzzle plakatowe, praca z tekstem, refleksja. grupowa, Chrzest Polski, Bogurodzica, średniowiecze (historia, język polski, Renesans, święci odrodzenia (język polski, historia, Okres oświecenia (język polski, historia, Kościół i świat XX w. (historia, wiedza o Chrześcijaństwo i świadectwo wiary ( podaje przykłady działalności Kościoła w okresie średniowiecza; wylicza świętych okresu średniowiecza; ukazuje kontrasty okresu średniowiecza; omawia wkład Kościoła w dorobek średniowiecza. tłumaczy, do czego powinna prowadzić reforma w Kościele; wyjaśnia, na czym polegał sukces dążeń reformatorów Kościoła okresu odrodzenia; charakteryzuje reformę w Kościele w okresie renesansu; zna działalność świętych okresu renesansu. Dostrzeganie zasług okresu średniowiecza. Współtworzeni e wspólnoty Kościoła przez dobre życie. Odkrywanie uzasadnia możliwość pogodzenia relacji poznania rozumowego z pomiędzy poznaniem wiary; poznaniem tłumaczy, jak Kościół łączy rozumowym możliwość poznania rozumowego a poznaniem z poznaniem wiary; płynącym dostrzega brak sprzeczności z wiary. pomiędzy wiarą a rozumem; przedstawia dorobek Kościoła w oświeceniu. przedstawia świadectwa wybranych ludzi Kościoła XX w.; charakteryzuje, jak swoje posłannictwo widzi Kościół; dostrzega wartość Soboru Watykańskiego II; opowiada, czego dokonał Jan Paweł II i kard. Wyszyński. wylicza formy, które pozostawił Kościołowi Chrystus dla umocnienia wiernych w czynieniu dobrze; wyjaśnia, w jaki sposób chrześcijanin może sobie radzić z trudnymi sytuacjami; Angażowanie się na rzecz odnowy życia chrześcijańskie go. Refleksja nad własnym współdziałanie m z Jezusem i innymi.
27a. Mocni w Duchu powtórzenie i utrwalenie treści działu. 1. Nr lekcji, temat (dziennik, zeszyt ucznia) Ukazanie różnych form działalności Kościoła jako odpowiedzi na działanie Ducha Świętego. Zachęta do gotowości podejmowania zadań stawianych Kościołowi współcześnie. Kościół od chwili zaistnienia podejmował wiele inicjatyw w trosce o umacnianie religijności i życia moralnego. Gotowość podejmowania zadań, jakie stawia przed nami Duch Święty. S E M E S T R II V. Duch Święty jednoczy Kościół Praca z tekstem, zadanie testowe, metoda karuzeli, zdania niedokończone, krzyżówka. grupowa, 2. Cele 3. Zadania 4. Treści 5. Procedury osiągania celów Epoki historyczne (historia, język polski, 6. Realizowane ścieżki międzyprzedmiotowe i korelacje z innymi przedmiotami ukazuje wartość liturgii; wymienia środki, które pogłębiają naszą relację z Bogiem. tłumaczy, w czym wyraża się umocnienie chrześcijanina w Duchu Świętym; przyporządkowuje wydarzenia do właściwych epok; przyporządkowuje postacie świętych do epok historycznych; analizuje treści działu Mocni w Duchu. Gotowość realizowania zadań stawianych Kościołowi współcześnie. 7. Przewidywane osiągnięcia 8. Diagnozowani e osiągnięć uczniów 28. Ukazanie Kościoła jako Ukazanie sakramentu zbawienia. trynitarnej natury Wyjaśnienie, że Kościół jest dziełem Trójcy Świętej. (Kościół Ojca, Syna i Ducha Świętego). Zachęta do wyznania wiary w boskie pochodzenie Rdz 15, 1-2.4-6. J 19, 32-34. Dz 2, 1-4. Kościół jest znakiem widzialnym i duchowym. Jest darem Bożym, prasakramentem, zjednoczonym w Chrystusie. Prawda o Kościele jest tajemnicą wiary. schematyczne rysunki, tabela, zdania niedokończone, praca z podręcznikiem, Chrześcijaństwo (kultura polska na tle wie, jakie jest pochodzenie charakteryzuje etapy powstawania uzasadnia, że Kościół jest dziełem całej Trójcy Świętej; interpretuje teksty biblijne o pochodzeniu Przyjmowanie biblijnej nauki na temat 29. Wyjaśnienie rozumienia przez Kościół znamienia jedności. (Jeden Kościół). Ukazanie widzialnych elementów świadczących o tym, że Kościół jest jeden. Zachęta do troski o jedność Trwanie w jedności z Bogiem. Jedna wiara, wspólne celebrowanie sakramentów, wspólna nadzieja, ta sama miłość, zjednoczenie ludu i kolegium biskupów z papieżem. Grzech zagraża jedności Jedność czytanie według (język polski, wiedza o 5 kroków, praca z podręcznikiem. edukacja filozoficzna). ukazuje, po czym można poznać, że Kościół jest jeden; wymienia czynniki jedności tłumaczy, w jaki sposób realizuje się jedność przedstawia, w jaki sposób może włączyć się w przywracanie jedności w Kościele. Treść modlitwy o jedność 30. Ukazanie świętości jako Przedstawienie znaku charakterystycznego rozumienia dla świętości (Święty Kościół). Uświadomienie przynależności od chrztu do świętego Świętość Miarą świętości Kościoła jest Bóg. Zaproszenie do świętości w sakramencie chrztu świętego. kolaż, przygotowanie albumu. grupowa, Chrześcijaństwo (kultura polska na tle opisuje, na czym polega świętość wskazuje elementy świadczące o świętości wie, czemu ma służyć świętość wyjaśnia sens symbolu wiary: Uświadomienie przynależności do Kościoła, który jest święty.
Wierzę w święty Kościół. 31. Wyjaśnienie, na czym polega powszechność (Powszechny Kościół). 32. Ukazanie istoty znamienia apostolskości. (Apostolski Kościół). 33. Rozpoznawanie zasad wiary Kościołów chrześcijańskich. (Wyznania chrześcijańskie). 34. Kształtowanie postaw ekumenicznych. (Kościół dialogu). Wyjaśnienie formuły Kościół powszechny. Zapoznanie z wyjaśnieniami, w czym wyraża się apostolskość Zapoznanie z cechami Kościołów rzymskokatolickiego, prawosławnego i protestanckiego. Ukazanie wysiłków zmierzających do jedności chrześcijan. Uwrażliwianie na fakt, przynależności do Kościoła powszechnego. Zachęta do podejmowania działań apostolskich Zachęta do troski o jedność. Zachęta do zaangażowania w ruch ekumeniczny. Dz 17, 22-34. KKK 830, 835. Kościół partykularny. Kościół powszechny. Kościół lokalny trwa w jedności z Kościołem powszechnym w osobie biskupa. Kościół jest Ludem Bożym. Bóg pragnie zbawić wszystkich ludzi. Mk 3, 13-19. Mt 16, 18-19. Ef 2, 19-22. KKK 863. Apostolskość Kościół zbudowany na fundamencie Apostołów i ich nauce, w strukturze i posłannictwie wobec świata. Sukcesja apostolska. Rozłamy w Kościele. Herezje. Kościół rzymskokatolicki. Kościół prawosławny. Kościoły protestanckie. Różnice i podobieństwa pomiędzy Kościołami. J 13, 2; 17, 1.6-23. Działania na rzecz przywracania jedności Ruch ekumeniczny jako odpowiedź na oczekiwanie Jezusa wobec Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan. Zadania Kościoła jednoczące wierzących. analiza tekstu w postaci mowy, schematyczne przedstawienie treści, nagranie CD, refleksja. Kostka pamięci, praca z tekstem biblijnym, test luk, pogadanka, linia czasu, praca z tekstem, praca z podręcznikiem, grupowa, błyskawiczna zmiana ról, praca z tekstem biblijnym, grupowa, Kościół katolicki i jego organizacja (historia). Papież, biskupi (wiedza o historia). Rozłamy w Kościele, Kościoły chrześcijańskie (historia). Ekumenizm (historia, wiedza o społeczeństwie). przedstawia dwa sposoby rozumienia Kościoła powszechnego; uzasadnia, dlaczego wszyscy wierzący mają obowiązek szerzenia wiary; wylicza cechy powszechności wyjaśnia, co wyraża wyznanie wiary w Kościół powszechny. przedstawia różne rozumienia apostolskości rozumie, dlaczego Kościół nazywany jest apostolskim; opisuje, w czym najpełniej wyraża się apostolskość przyjmuje odpowiedzialność za własne apostolstwo. Refleksja nad możliwościami pomnażania dobra Kościoła powszechnego. Poszukiwanie form apostolstwa. Poszukiwanie wyjaśnia znaczenie dat: 1054, 1517; dróg jedności przedstawia cechy charakterystyczne chrześcijan. dla poszczególnych wyznań chrześcijańskich; ukazuje, jakie są konsekwencje rozłamów w Kościele; rozróżnia wyznania chrześcijańskie. charakteryzuje zasady działań ekumenicznych; wymienia, jakie działania podejmują wyznania chrześcijanie, aby osiągnąć porozumienie; określa oczekiwania Jezusa wobec Kościoła zawarte w Modlitwie Arcykapłańskiej; formułuje modlitwę o jedność chrześcijan. Dostrzeganie wartości ekumenizmu. Modlitwa o jedność chrześcijan. 34a. Duch Święty jednoczy Kościół powtórzenie i utrwalenie treści działu. Ukazanie jednoczącej roli Ducha Świętego w Kościele. Zachęta do poznawania nauki o Kościele dla lepszego rozumienia jego tajemnicy. Kościół Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Jeden, święty, powszechny, apostolski Kościół. Kościół rzymskokatolicki, prawosławny, protestancki. Kościół dialogu. Puzzle, herb, tworzenie wspólnego obrazu. grupowa, Kościoły chrześcijańskie (historia, wiedza o kultura polska na tle wyjaśnia, w jaki sposób może odkrywać prawdę o Kościele; wyjaśnia znaczenie twierdzenia: Duch Święty jednoczy Kościół; charakteryzuje przymioty wyznaje wiarę. Utrwalenie treści w zakresie przymiotów Wyznanie wiary.
35. Poznawanie wskazań Jezusa źródła miłości. (Źródło miłości). 36. Praktykowanie miłości chrześcijańskiej. (Jaka miłość?). 37. Ukazanie znaczenia i sensu modlitwy, postu oraz jałmużny. (Czyny miłości). 38. Kształtowanie dobrych relacji z najbliższymi. (Życie z najbliższymi). 39. Przedstawienie zasad życia społecznego zgodnego z nauką społeczną (Życie w społeczeństwie). Ukazanie, w czym się wyraża miłość Jezusa do ludzi. Ukazanie możliwości wypełniania Jezusowego przykazania miłości. Ukazanie chrześcijańskiego znaczenia postu i jałmużny. Uświadomienie potrzeby kształtowania wzajemnych relacji w rodzinie w oparciu o czwarte przykazanie. Zapoznanie z nauką Kościoła dotyczącą zasad życia społecznego. Motywowanie do praktykowania przykazania miłości. Zachęta do praktykowania przykazania miłości w szkole. Zachęta do praktykowania czynów miłości. VI. Święty Wychowawca miłości J 13, 34-35;14, 21-27. Objawienie miłości Boga do ludzi widoczne jest w całym nauczaniu i czynach Jezusa. Jan Paweł II o miłości fragment wywiadu. Uzdolnienie do praktykowania miłości. Święci są wzorem w realizacji przykazania miłości. nagranie CD, Zobowiązanie do praktykowania zdania miłości. niedokończone, Przykazanie miłości współbrzmi z całym blog, wywiad. nauczaniem Jezusa. Mt 6, 1-4. Mt 25, 40.45. Mt 6, 16-18. Modlitwa. Post. Jałmużna. Intencja czynów miłości. Podejmowanie czynów miłości ma wyrażać cześć i szacunek samemu Bogu. Pogłębianie miłości najbliższych. Mt 6, 14-15. Mt 5, 43-47. Mk 7, 10-13. Okazywanie czci rodzicom. Przebaczanie win. Konieczność weryfikowania własnych relacji z najbliższymi. Motywowanie do osobistej odpowiedzialności za chrześcijańskie formowanie życia społecznego. Fragmenty encykliki Jana Pawła II Sollicitudo rei socialis. Zasady życia społecznego. Cywilizacja miłości. Przyjmowanie odpowiedzialności za własne postawy w życiu społecznym. Audycja, praca Praktykowanie miłości z tekstem biblijnym, film celebracja liturgiczna, nagranie CD, świeca, teksty modlitw. Antytemat, praca z podręcznikiem, schematyczne przedstawienie treści, genogram, schematyczne przedstawienie treści, grupowa, fotosymbole, praca z tekstem, alfabet życia społecznego chrześcijanina, nagranie CD, teksty encykliki. indywidualna Pomnażanie miłości język polski, edukacja filozoficzna, Wspomaganie potrzebujących Życie rodzinne Wartości w życiu społecznym edukacja filozoficzna). przytacza Jezusowe słowa wzywające do praktykowania miłości; tłumaczy, od kogo możemy się uczyć prawdziwej miłości; wyjaśnia, dlaczego Jezus mówi, że nie można jednocześnie miłować Jego i świata; wyjaśnia sens przykazania miłości. opowiada, jak praktykował miłość św. Maksymilian, przedstawia czyny miłości św. Brata Alberta; ukazuje, w jaki sposób bł. Matka Teresa z Kalkuty realizowała przykazanie miłości; wskazuje możliwości kierowania się miłością. wie, czym jest post; wyjaśnia, czym jest jałmużna; uzasadnia wartość intencji czynów miłości; analizuje, dlaczego Jezus zachęca do jałmużny i postu. określa, jakie wskazania w odniesieniu do naszych relacji z najbliższymi daje Jezus; tłumaczy, dlaczego chrześcijanin ma wypełniać czwarte Boże przykazanie; objaśnia treść czwartego przykazania Bożego; weryfikuje własną postawę wobec najbliższych. podaje, na czym ma polegać udział chrześcijanina w życiu społecznym; formułuje zasady życia społecznego; tłumaczy, czym jest cywilizacja miłości; charakteryzuje prawdziwie chrześcijańskie postawy ochrzczonych w społeczeństwie. Umiejętność realizowania w życiu przykazania miłości. Szukanie sposobów realizowania przykazania miłości w szkole. Weryfikowanie stosunku do postu i jałmużny. Dążenie do lepszych relacji z najbliższymi. Zaangażowanie w proces współtworzenia chrześcijańskiego stylu życia w społeczeństwie.
40. Wyjaśnienie religijnego znaczenia pracy. (Praca). 41. Kształtowanie postawy miłości ojczyzny. (Patriotyzm). Odkrywanie religijnego charakteru ludzkiej pracy. Ukazanie religijnego znaczenia patriotyzmu. 42. Ukazanie tolerancji jako Uczenie szacunku istotnej wartości w życiu dla przekonań każdego człowieka. innych ludzi. (Poszanowanie dla przekonań innych). 43. Ukazanie związków kultury z Ewangelią (Chrześcijanin w tworzeniu i rozwoju kultury). 44. Przewyciężanie uprzedzeń wobec nieprzyjaciół. (Ze względu na Ojca). Odkrywanie związków pomiędzy kulturą i Ewangelią. Ukazanie chrześcijańskich zasad postępowania wobec nieprzyjaciół. Zachęta do łączenia pracy z ofiarą Jezusa Chrystusa. Wdrażanie do troski o ojczyznę. Zachęta do tolerancji względem przekonań religijnych innych ludzi. Zachęta do troski o kulturę narodową. KDK 58. Rozwijanie odpowiedzialności za miłość wobec nieprzyjaciół. KKK 2427, 2433, 2434. Praca jest wartością w wymiarze naturalnym i nadprzyrodzonym. Łączenie trudu pracy z ofiarą Jezusa Chrystusa. Sens i potrzeba identyfikowania się ze wspólnotą narodową i państwową. Sprawiedliwe, wierne i bezinteresowne oddanie się w służbę wspólnego dobra, powszechnej sprawiedliwości i innych wartości ogólnoludzkich. Łk 10, 27. KKK 1934, 1935. Człowiek powinien kierować się w swoim postępowaniu prawem miłości, którego źródłem i dawcą jest sam Bóg. Zdania niedokończone, praca z podręcznikiem i tekstami z nauczania Kościoła, metoda gry w karty, jednostkowa, grupowa. Wartość pracy Wspólne Patriotyzm wypełnianie (historia, wiedza o jednego arkusza, język metoda bliźniaki, polski, edukacja zdania filozoficzna). niedokończone. grupowa, rysowanie mapy pojęcia, nagranie CD. Pojęcie kultury. Kultura jest dobrem wspólnym. piramida faktów, Współistnienie kultury i orędzia praca z zbawczego. podręcznikiem, Obowiązek dbania o tożsamość kultury. Chrześcijańskie ukierunkowanie kultury. Mt 5, 43-48. Jezus Chrystus o miłości nieprzyjaciół. Miłość nieprzyjaciół jest znakiem rozpoznawczym chrześcijanina i naśladowaniem Boga. Podróż w wyobraźni, analiza strukturalna tekstu Pisma Świętego, praca z tekstem, charakterystyka postaci, refleksja. Tolerancja (język polski, historia, wiedza o Kultura polska (historia, język polski, wiedza o kultura polska na tle Uczucia w życiu ludzi, relacje z osobami nieżyczliwymi Wartość pracy Włączanie swej pracy w ofiarę Jezusa Chrystusa. Poznanie wyjaśnia analogię pomiędzy miłością sposobów do rodziny i do ojczyzny; wyrażania wyjaśnia, dlaczego miłości do o miłości do ojczyzny mówimy w ojczyzny. związku z czwartym przykazaniem; rozumie, na czym polega miłość ojczyzny; tłumaczy, na czym polega patriotyzm w rozumieniu chrześcijańskim. przedstawia, jak Kościół rozumie tolerancję; ukazuje troskę Kościoła o poszanowanie przekonań religijnych innych ludzi; tłumaczy, czym jest wolność religijna; określa granice tolerancji. definiuje pojęcie kultury; wyjaśnia związek kultury z Ewangelią; wykazuje, dlaczego kultura często czerpie inspirację z religii; przyjmuje odpowiedzialność za poszanowanie kultury i troskę o jej rozwój. określa uczucia towarzyszące człowiekowi w spotkaniu z innymi ludźmi; dostrzega nowość nauki Jezusa w odniesieniu do nieprzyjaciół; zastanawia się nad swoją postawą wobec nieprzyjaciół; uzasadnia potrzebę miłości nieprzyjaciół. Poszanowanie godności osób o innych przekonaniach. Poszanowanie i rozwijanie skarbów kultury. Zrozumienie wezwania do miłowania nieprzyjaciół. 44a. Ukazanie katolickiej nauki Uczenie odpowiedzialności za Nauczyciel miłości. Jaka miłość? Uroczyste czytanie Etyka w życiu Refleksja nad
Święty Wychowawca miłości powtórzenie i utrwalenie treści działu. społecznej jako inspiracji do apostolskiego zaangażowania chrześcijan. kształt własnego życia miłości w oparciu o relację z Jezusem. J 13, 34-35. Czyny miłości. Życie z najbliższymi. Życie w społeczeństwie. Praca. Patriotyzm. Poszanowanie dla przekonań innych. Chrześcijanin w tworzeniu i rozwoju kultury. Ze względu na Ojca. tekstu biblijnego, publicznym praca z społeczeństwie). podręcznikiem, kolaż, refleksja, wystawa, nagranie CD, materiały do przygotowania plansz. grupowa, zna wskazania dotyczące chrześcijańskiego życia w miłości; podaje, w jaki sposób chrześcijanie mogą realizować zadania stawiane przez Wychowawcę miłości; interpretuje wskazania nauki społecznej uzasadnia tytuł działu Święty Wychowawca miłości. własnym zaangażowaniem w poznawanie wskazań Jezusa i praktyczną ich realizację. VII. Świadkowie miłości 45. Wyjaśnienie, że zwycięstwo Ukazanie Jezusa nad śmiercią, złem i znaczenia Jezusa szatanem czyni Go Panem dla ludzkich dziejów ludzkości. dziejów. (Jezus ośrodkiem dziejów ludzkości). Umacnianie świadomości obecności Jezusa w dziejach świata. J 8, 12; 1, 1-5; 9-10. Łk 8, 16. Ap 1, 4-6; 21, 6-7; 22, 12-13; 11, 15-17; 19, 5-6. Kol 1, 15-17. Jezus centralną postacią dziejów ludzkości. Dzięki Jezusowi wszystko istnieje i tylko w Nim jest nasze zbawienie. Linia czasu, charakterystyka postaci, audycja, teksty biblijne, nagranie CD, nagranie fragmentu Wigilii Paschalnej. Epoki historyczne (historia). wyjaśnia, że narodzenie Jezusa wyznacza przełom w odmierzaniu czasu historycznego; charakteryzuje postać Jezusa; tłumaczy, dlaczego Jezus jest ośrodkiem dziejów ludzkości; uzasadnia, że w Jezusie dokonuje się nasze zbawienie. Uznanie, że Jezus jest centrum dziejów ludzkości. 46. Uświadomienie wypełnienia się ludzkich pragnień w Jezusie. (Potrzebujemy Jezusa). Ukazanie, na czym polega bezpieczeństwo, jakie może dać człowiekowi Jezus. Uświadomienie, że wszyscy potrzebujemy Jezusa. J 6, 1-21. J 6, 26b-27a. 47-49. 51. 53-54. Jezus przybywa nam z pomocą, chroniąc nas przed największym zagrożeniem, jakim jest dla człowieka śmierć duchowa. Potrzeba wiary i podtrzymywanie w sobie Bożego życia przez korzystanie z sakramentów. praca z tekstem biblijnym, Poczucie bezpieczeństwa, przyjmowanie wsparcia od innych (edukacja prozdrowotna, wiedza o społeczeństwie). rozumie, na czym polega bezpieczeństwo, jakie daje ludziom Jezus; opisuje czyny Jezusa i reakcje ludzi na to, co Jezus czyni; analizuje teksty biblijne o bezpieczeństwie przyniesionym ludziom przez Jezusa; korzysta z darów sakramentalnych. Ugruntowanie przekonania o bliskości Jezusa. 47. Odkrywanie przyczyn zła i możliwości wyzwolenia z niego. (Korzystać z Bożego wyzwolenia). Ukazanie, że Jezus ma moc wyzwolić z mocy szatana. Zachęta do życia w łączności z Jezusem zmartwychwstałym. KKK 391, 394-395, 397-398, 402, 408, 409. Przyczyny, źródła oraz możliwości pokonania zła. Wyzwolenie w sakramentach. śnieżna kula, praca z tekstem, grupowa, Problem zła i możliwość wyzwolenia się od niego edukacja prozdrowotna, filozoficzna). przedstawia pytania, jakie stawia człowiek, gdy spotyka się ze złem; wylicza przyczyny zła; dostrzega możliwości pokonywania zła; wyjaśnia, dlaczego Jezus może wyzwolić nas od zła. Rozpoznawanie w Jezusie i Jego sakramentach możliwości wyzwolenia od zła.
48. Dostrzeganie pomocy, jakiej Bóg udziela zagubionemu człowiekowi. (Jezus i zagubiony człowiek). 49. Świętowanie niedzielnej Eucharystii. (Świętować Boże wyzwolenie). 49a. Świadkowie miłości powtórzenie i utrwalenie treści działu. 50. Wędrowanie z Jezusem do Boga. (Z Jezusem w drodze do Boga). 51. Realizowanie chrześcijańskiego powołania. (Wspólne powołanie). 52. Odkrywanie zróżnicowania powołań w Kościele. (Różnymi drogami). Ukazanie działania Jezusa wobec zagubionego człowieka. Wyjaśnienie potrzeby uczestnictwa w niedzielnej Mszy Świętej. Wyjaśnienie potrzeby uczestnictwa w niedzielnej Mszy Świętej. Ukazanie, że Jezus towarzyszy człowiekowi w jego drodze do Ojca. Uświadomienie, na czym polega powołanie chrześcijańskie. Ukazanie różnych form realizacji powołania chrześcijańskiego. Kształtowanie postawy gotowości przyjęcia pomocy od Jezusa. Określenie własnego stosunku do uczestnictwa w Eucharystii. Określenie własnego stosunku do uczestnictwa w Eucharystii. Zachęta do wspólnego wędrowania z Jezusem. Rozwijanie świadomości chrześcijańskiego powołania. Kształtowanie odpowiedzialności za odkrywanie i realizację własnego powołania. Łk 19, 1-10. Bóg w swoim miłosierdziu poszukuje ludzi zagubionych. Zaproszenie do wspólnoty Kościoła i konieczność naprawienia zła. Przyjmowanie wsparcia od Boga i bliskich. KKK 2174-2179. Bóg jest w szczególny sposób obecny w Eucharystii. Eucharystia jest ośrodkiem i szczytem życia sakramentalnego, zobowiązuje do radykalnej odnowy życia codziennego. KKK 2174-2179. Bóg jest w szczególny sposób obecny w Eucharystii. Eucharystia jest ośrodkiem i szczytem życia sakramentalnego, zobowiązuje do radykalnej odnowy życia codziennego. VIII. Nasze Emaus Łk 24, 33-35. Wyjaśnianie planu zbawczego Boga: od chrztu poprzez Eucharystię, rodzinę, katechezę, literaturę religijną, dobre czyny. Zmartwychwstanie Jezusa. Rozpoznawanie Jezusa po łamaniu chleba. Mt 5, 13-16. Sól ziemi i światłość świata. Powołanie chrześcijanina do dawania świadectwa o Bogu. Różne drogi realizacji powołania chrześcijańskiego. Zachęta do odkrywania własnego powołania. Modlitwa o wybór właściwej drogi życia. praca z tekstem biblijnym, identyfikacja z postacią biblijną, praca z tekstem, refleksja, praca z tekstem, refleksja, praca z tekstem, metoda gra w karty, grupowa, praca z tekstem, praca ze zdjęciami. Radzenie sobie z trudnymi sytuacjami edukacja prozdrowotna i filozoficzna). Wartość niedzieli wychowanie prozdrowotne). Wartość niedzieli wychowanie prozdrowotne). wyjaśnia, dlaczego tytuł serii podręczników nosi nazwę W drodze do Emaus; tłumaczy, co znaczy być uczniem Chrystusa; uzasadnia, że życie człowieka jest drogą; dostrzega Jezusa na drodze swojego życia. przedstawia sens przypowieści o soli i świetle; wyjaśnia, na czym polega powołanie chrześcijańskie; wylicza zadania, jakie Jezus stawia swoim uczniom; świadczy o Bogu wobec innych ludzi. Różne drogi życia społeczeństwie). określa, co Bóg czyni dla zagubionego człowieka; wyjaśnia, na czym polega pomoc Boga udzielana zagubionemu człowiekowi; interpretuje opowiadanie o Zacheuszu; przyjmuje wsparcie od Boga i bliskich. przedstawia argumenty za niedzielnym uczestnictwem we Mszy Świętej; tłumaczy, dlaczego Kościół zobowiązuje chrześcijan do udziału w niedzielnej Eucharystii; na podstawie tekstów Kościoła ukazuje wartość niedzieli; bierze udział w niedzielnej Eucharystii. przedstawia argumenty za niedzielnym uczestnictwem we Mszy Świętej; tłumaczy, dlaczego Kościół zobowiązuje chrześcijan do udziału w niedzielnej Eucharystii; na podstawie tekstów Kościoła ukazuje wartość niedzieli; bierze udział w niedzielnej Eucharystii. definiuje termin powołanie ; objaśnia, dlaczego jedno wspólne powołanie chrześcijańskie można realizować na różne sposoby; zastanawia się nad swoją drogą życia; modli się o dar rozeznania drogi życia. Przyjmowanie Bożego wsparcia. Weryfikowanie postawy wobec niedzielnej Eucharystii. Weryfikowanie postawy wobec niedzielnej Eucharystii. Zaproszenie Jezusa do codziennego życia. Świadomość własnego powołania chrześcijańskieg o. Modlitwa o rozpoznanie życiowego powołania.