Fotony o energiach powyżej 10 ev?

Podobne dokumenty
Załącznik 2. Autoreferat w języku polskim

Atmosfera ziemska w obserwacjach promieni kosmicznych najwyższych energii. Jan Pękala Instytut Fizyki Jądrowej PAN

Promienie kosmiczne - od kolana do końca widma

Nowoczesne techniki detekcji promieni kosmicznych ultra-wysokich energii

Detektor promieniowania kosmicznego

Podstawy fizyki cząstek III. Eksperymenty nieakceleratorowe Krzysztof Fiałkowski

Wszechświat czastek elementarnych

Bozon Higgsa prawda czy kolejny fakt prasowy?

Astrofizyka promieni kosmicznych-1. Henryk Wilczyński

Cząstki elementarne wprowadzenie. Krzysztof Turzyński Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski

Cząstki elementarne z głębin kosmosu

Pomiar energii wiązania deuteronu. Celem ćwiczenia jest wyznaczenie energii wiązania deuteronu

Tomasz Szumlak WFiIS AGH 03/03/2017, Kraków

WYKŁAD 8. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW

Oddziaływanie cząstek z materią

Neutrina skrajnie wysokich energii w Obserwatorium Pierre Auger

Badanie schematu rozpadu jodu 128 I

Efekty systematyczne w obserwacjach promieni kosmicznych najwyższych energii wielokrotne rozpraszanie światła

Badanie schematu rozpadu jodu 128 J

JEM-EUSO - poszukiwanie źródeł promieniowania kosmicznego najwyższych energii.

Elementy Fizyki Jądrowej. Wykład 5 cząstki elementarne i oddzialywania

Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników WYKŁAD 2

Oddziaływanie podstawowe rodzaj oddziaływania występującego w przyrodzie i nie dającego sprowadzić się do innych oddziaływań.

Zderzenia relatywistyczne

Theory Polish (Poland)

2008/2009. Seweryn Kowalski IVp IF pok.424

WYKŁAD 8. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników

Uniwersytet Łódzki. Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej Katedra Astrofizyki Wysokich Energii. Dariusz Głas

Oddziaływania elektrosłabe

Oddziaływanie promieniowania jonizującego z materią

Przyspieszanie cząstek w źródłach kosmicznych

V.6.6 Pęd i energia przy prędkościach bliskich c. Zastosowania

Badanie wysokoenergetycznych mionów kosmicznych w detektorze ICARUS.

Metody analizy pierwiastków z zastosowaniem wtórnego promieniowania rentgenowskiego. XRF, SRIXE, PIXE, SEM (EPMA)

Metamorfozy neutrin. Katarzyna Grzelak. Sympozjum IFD Zakład Czastek i Oddziaływań Fundamentalnych IFD UW. K.Grzelak (UW ZCiOF) 1 / 23

Salam,Weinberg (W/Z) t Hooft, Veltman 1999 (renomalizowalność( renomalizowalność)

Promieniowanie X. Jak powstaje promieniowanie rentgenowskie Budowa lampy rentgenowskiej Widmo ciągłe i charakterystyczne promieniowania X

Neutrina. Źródła neutrin: NATURALNE Wielki Wybuch gwiazdy atmosfera Ziemska skorupa Ziemska

Jądra o wysokich energiach wzbudzenia

Łamanie symetrii względem odwrócenia czasu cz. I

Fizyka cząstek elementarnych i oddziaływań podstawowych

Autoreferat. 3. Informacje o dotychczasowym zatrudnieniu w jednostkach naukowych:

Poszukiwanie cząstek ciemnej materii w laboratoriach na Ziemi

Oddziaływania podstawowe

Badanie Gigantycznego Rezonansu Dipolowego wzbudzanego w zderzeniach ciężkich jonów.

Rozpad alfa. albo od stanów wzbudzonych (np. po rozpadzie beta) są to tzw. długozasięgowe cząstki alfa

Zderzenia relatywistyczne

Jądra o wysokich energiach wzbudzenia

CTA - obserwatorium astronomii gamma najwyższych energii

Teoria Wielkiego Wybuchu FIZYKA 3 MICHAŁ MARZANTOWICZ

Promieniowanie kosmiczne

Fizyka jądrowa z Kosmosu wyniki z kosmicznego teleskopu γ

Wzajemne relacje pomiędzy promieniowaniem a materią wynikają ze zjawisk związanych z oddziaływaniem promieniowania z materią. Do podstawowych zjawisk

kwantowanie: Wskazówka do wyprowadzenia (plus p. Gaussa) ds ds Wykład VII: Schrodinger Klein Gordon, J. Gluza

Promieniowanie jonizujące

III. EFEKT COMPTONA (1923)

Wszechświat czastek elementarnych Detekcja czastek

Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Początki fizyki cząstek

Efekt Comptona. Efektem Comptona nazywamy zmianę długości fali elektromagnetycznej w wyniku rozpraszania jej na swobodnych elektronach

doświadczenie Rutheforda Jądro atomowe składa się z nuklonów: neutronów (obojętnych elektrycznie) i protonów (posiadających ładunek dodatni +e)

Dawki w podróżach lotniczych

Wstęp do fizyki cząstek elementarnych

Promieniowanie jonizujące

Równanie falowe Schrödingera ( ) ( ) Prostokątna studnia potencjału o skończonej głębokości. i 2 =-1 jednostka urojona. Ψ t. V x.

Promieniowanie jonizujące

WYKŁAD 8. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Oddziaływania słabe

Cząstki elementarne Odkrycia Prawa zachowania Cząstki i antycząstki

Fizyka do przodu w zderzeniach proton-proton

Już wiemy. Wykład IV J. Gluza

Wszechświat: spis inwentarza. Typy obiektów Rozmieszczenie w przestrzeni Symetrie

Analiza aktywacyjna składu chemicznego na przykładzie zawartości Mn w stali.

gdyby Kopernik żył w XXI w.

Elementy fizyki czastek elementarnych

Symetrie. D. Kiełczewska, wykład 5 1

Wszechświata. Piotr Traczyk. IPJ Warszawa

Autoreferat. 3. Informacje o dotychczasowym zatrudnieniu w jednostkach naukowych:

Fizyka 3.3 WYKŁAD II

Masywne neutrina w teorii i praktyce

Poziom nieco zaawansowany Wykład 2

Atomowa budowa materii

Szczególna i ogólna teoria względności (wybrane zagadnienia)

Widmo elektronów z rozpadu beta

Kosmologia i Cząstki Elementarne Warszawa r. Badania prowadzone w Instytucie Fizyki Uniwersytetu Łódzkiego

Tomasz Szumlak WFiIS AGH 11/04/2018, Kraków

Symetrie. D. Kiełczewska, wykład 5 1

Sylwa czyli silva rerum na temat fizyki cz astek elementarnych

LHC: program fizyczny

Plan Zajęć. Ćwiczenia rachunkowe

Podstawy Fizyki Jądrowej

SYMULACJA GAMMA KAMERY MATERIAŁ DLA STUDENTÓW. Szacowanie pochłoniętej energii promieniowania jonizującego

Wszechświat cząstek elementarnych WYKŁAD 5

Dostosowywanie programu kierunku Fizyki poprzez opracowanie 30 nowych ćwiczeń na pracowniach fizycznych i pracowni elektronicznej

Materia i jej powstanie Wykłady z chemii Jan Drzymała

Właściwości chemiczne i fizyczne pierwiastków powtarzają się w pewnym cyklu (zebrane w grupy 2, 8, 8, 18, 18, 32 pierwiastków).

LHC i po co nam On. Piotr Traczyk CERN

Ewolucja Wszechświata Wykład 5 Pierwsze trzy minuty

Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW

J6 - Pomiar absorpcji promieniowania γ

Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Ciemna Strona Wszechświata

Neutrina. Wstęp do Fizyki I (B+C) Wykład XXII:

Transkrypt:

19 Fotony o energiach powyżej 10 ev? Piotr Homola Universität Siegen Instytut Fizyki Jądrowej PAN

Plan Promienie kosmiczne (PK) najwyższych energii Fotony jako PK najwyższych energii ciekawe! Efekt kaskady wstępnej (ang. preshower) Symulacje kaskad wstępnych Zastosowania programu PRESHOWER Perspektywy i podsumowanie 1/35

PROMIENIE KOSMICZNE O NAJWYŻSZYCH ENERGIACH

Krótka historia promieni kosmicznych Cząstki docierające do Ziemi z kosmosu 1912. Elektroskopy rozładowują się szybciej ze wzrostem wysokości n.p.m. promienie z kosmosu: V. Hess (nagroda Nobla 1936) 1932. Odkrycie antymaterii (pozyton): C. Anderson (nagroda Nobla 1936) 1937. Odkrycie mionów: S. Neddermeyer i C. Anderson początek fizyki cząstek 1938. Wielkie pęki atmosferyczne istnieją cząstki o E > 1015 ev: P. Auger 1962. Pierwszy wielki pęk o E=1020 ev: J. Linsley co i skąd może mieć tak olbrzymie energie???... czas na kolejny przełom? 2/35

Widmo energii promieniowania kosmicznego Rozpiętość: energia: ponad 10 rzędów wielkości strumień: ponad 30 rzędów wielkości zróżnicowana fizyka (źródła) zróżnicowane metody detekcji Strumień PK maleje potęgowo z energią, najwyższe energie największe wyzwania: techniczne: skrajnie niski strumień (przy E=1020eV 1 cząstka / km2 milenium) naukowe: pochodzenie, powstawanie, propagacja PK (kierunki przylotów, kształt widma energii, skład chemiczny) ten referat 3/35

Detekcja wielkich pęków atmosferycznych w Obserwatorium Pierre Auger 4/35

Identyfikacja PK: Xmax profil podłużny rozwoju pęku Xmax: atmosferyczna głębokość maksimum rozwoju pęku informacja m.in. o typie cząstki pierwotnej Xmax(Fe) < Xmax(p) < Xmax( ) RMS[Xmax(Fe)] < RMS[Xmax(p)] 5/35

Skład PK skrajnie wysokich energii: p, Fe,? AUGER, ICRC 2011 Skład mieszany? Ciężkie jądra? A może protony o ogromnych energiach oddziałują inaczej niż się spodziewamy? testowanie modeli oddziaływań jądrowych i fotony oraz neutrina 6/35

FOTONY O SKRAJNIE WYSOKICH ENERGIACH

Fotony o skrajnie wysokich energiach są interesujące ponieważ... testowanie scenariuszy produkcji promieni kosmicznych testowanie oddziaływań cząstek o najwyższych energiach (np. efekt GZK) testowanie podstawowych praw fizyki nowe okno na Wszechświat: najlepsze przychodzi nieoczekiwanie? 7/35

Fotony testerem scenariuszy produkcji PK Scenariusze astrofizyczne przyspieszanie jąder (np. na frontach fal uderzeniowych) + oddziaływania konwencjonalne, np. z promieniowaniem tła trudno znaleźć odpowiednio wydajne obiekty astrofizyczne przewiduje się mały odsetek fotonów i neutrin??? Scenariusze egzotyczne??? rozpad lub anihilacja reliktów wczesnego Wszechświata hipotetyczne cząstki o energiach ~1023 ev rozpad na kwarki i leptony hadronizacja (głównie piony) przewiduje się duży odsetek fotonów i neutrin raczej nie... 8/35

Fotony gwarantowane efekt GZK Protony o odpowiednio wysokich energiach (E > ~ 5 1019eV) powinny oddziaływać z promieniowaniem reliktowym tła: p CMBR p 0 / n + fotony GZK redukcja energii, ograniczona droga swobodna charakterystyczne obcięcie widma energii Efekt przewidzieli w 1966 r. K. Greisen, G. T. Zatsepin, V. A. Kuzmin ( efekt GZK, obcięcie GZK, oddziaływania GZK ) Fotony GZK gwarantowane jeśli istnieją protony o skrajnie wysokich energiach... Dokładny pomiar widma energii + informacja o fotonach: test oddziaływań GZK lub energii maksymalnej źródeł test rozkładu źródeł (Mpc) 9/35

Testowanie podstawowych praw fizyki (przykład) Testowanie niezmienniczości Lorentza (NL) modyfikacja relacji dyspersji fotonu ω2 = k2 + ξnk2(k/mpl)n modyfikacja progu na produkcję par e+e np. π0 γγ γ e+e- tłumienie kaskadowania fotonów Łamanie NL (ang. Lorentz Invariance Violation LIV): ξ1,ξ2 > 0 Górne ograniczenia Na podstawie obserwacji PK: Galaverni, Sigl PRL 2008 ξ1 < 2.4 10-15 ξ2 < 2.4 10-7 10/35

Fotony jako PK najwyższych energii: górne ograniczenia na strumień AUGER, ICRC 2011 + TA 2013 Hybrid AUGER '11 (detektor hybrydowy) Hybrid 2009 AUGER '09 (detektor hybrydowy) SD AUGER '08 (detektor powierzchniowy) TA TA TA A AGASA '02 Y YAKUTSK '07 TA Telescope Array '13 SHDM, TD, Z Burst: Gelmini et al. '08 SHDM': Ellis et al. '06 Bardzo silne ograniczenia dla scenariuszy egzotycznych! Fotony GZK w zasięgu! 11/35

EFEKT KASKADY WSTĘPNEJ

Efekt kaskady wstępnej (ang. preshower ) 12/35

Parametr opisujący produkcję par i bremsstrahlung χ= E B me c 2 B c E: energia fotonu lub elektronu B : składowa pola magnetycznego prostopadła do pędu cząstki me: masa elektronu Bc 4.14 x 1013 G 13/35

Zależność od pola geomagnetycznego B Bloc(Tunka, jez. Bajkał) = 0.58 G Bloc(Auger, Malargüe) = 0.25 G czyli od położenia geograficznego obserwatora 14/35

Zależność od pola geomagnetycznego B B [G] Auger (Malargüe, Argentyna) wysokość n.p.m. [km] i od kierunku przylotu 15/35

+ Produkcja par e e Erber '66: Liczba par utworzonych przez wysokoenergetyczne fotony w polu B na drodze dr: npairs = nphotons{1 exp[ α(χ)dr]}. Prawdopodobieństwo utworzenia pary e+e : pconv = npairs / nphotons α(χ)dr gdzie współczynnik osłabienia strumienia fotonów to α(χ) = 0.5(αemmec/ℏ)(B /Bc)T(χ) przy czym funkcja magnetycznej produkcji par T(χ) 0.16χ 1K21/3[2/(3χ)] gdzie K1/3 to zmodyfikowana funkcja Bessela rzędu 1/3. całkowite prawdopodobieństwo powstania pary e+e Pconv ( > 0.5) niezaniedbywalne np. dla E 2 x 1019 ev i B 0.5 G 16/35

Funkcja T(χ): błąd Erbera Erber '66: T(χ) z równań wartości w tabeli niezgodne z równaniami! T(χ) z tabeli VI niezgodna z równaniami! Erber '66: Wartości T(χ) z równań znacznie większe od podanych w tabeli VI standardowej referencji Erber '66. Użycie wartości T(χ) z Tabeli VI prowadzi do niedoszacowania prawdopodobieństwa produkcji par! Błąd opisany w: Homola et al. 2005 Klein 2006 17/35

Zależność Pconv od kierunku przylotu i E (przykłady) profil B zmienia się wraz z kierunkiem przylotu zmienna zależność Pconv(E ) słabe B silne B losowe kierunki przylotu 18/35

Rozkłady cząstek w kaskadach wstępnych Przykład: 650 kaskad, E = 1020eV, = 60o, przylot z geograficznego Południa, Malargüe e+/ log10(e/ev) log10(e/ev) Typowa kaskada wstępna zainicjowana przez foton o energii E = 1020eV, Malargüe: powstaje na wysokości ok. 1000 km n.p.m. na granicy atmosfery (~100 km n.p.m.) składa się z: ~dużej liczby fotonów (100 1000), jednej lub kilku par e+e o energiach rzędu 1018eV 19/35

Kaskady wstępne a rozwój wielkich pęków E0 = 1020eV, = 45o, = 0o (geogr. Północ) Fotony z kaskadą wstępną Fotony bez kaskady wstępnej LPM (w górnych warswach atmosfery istotny dla Eγ > 1019 ev, σ~(ϱe) 1/2): głębokie Xmax, duże fluktuacje Xmax KASKADA WSTĘPNA (Eγ rozdzielona na cząstki kaskady wstępnej): płytkie Xmax, małe fluktuacje Xmax 20/35

Identyfikacja pęków inicjowanych przez fotony: Xmax vs. E efekt kaskady wstępnej: Xmax maleje z energią! zależność od kierunku przylotu M. Settimo for the Pierre Auger Collaboration, Proceedings of Photon 2013 Conference 21/35

SYMULACJE

Popularne programy do symulacji wielkich pęków CORSIKA (COsmic Ray SImulations for KAscade, D. Heck et al., 1998) + moduł do symulacji kaskad wstępnych PRESHOWER (kod: P. Homola, 2003; publikacje: P. Homola et al., Comput. Phys. Commun. 2005 i 2013 ) AIRES (AIR shower Extended Simulations, S. J. Sciutto, 2002) + moduł do symulacji kaskad wstępnych MaGICS (code: D. Badagnani, 2005) 22/35

Kompletne symulacje pęków inicjowanych przez fotony PRESHOWER / MaGICS: propagacja fotonu + efekt kaskady wstępnej ponad atmosferą e+/ cząstki na granicy atmosfery (wszystkie z tą samą trajektorią i czasem przylotu) CORSIKA / Aires: symulacje wielkich pęków atmosferycznych każda z cząstek kaskady wstępnej inicjuje sub pęk w atmosferze, finalny wielki pęk to superpozycja wszystkich takich sub pęków 23/35

B [G] PRESHOWER vs. MaGICS: rozbieżności w B = 60o, = 0o (geogr. Północ) Wysokość n.p.m. [km] Błąd w MaGICS: zły znak transformacji pomiędzy układami odniesienia AIRES i MaGICS po korekcie: MaGICS MaGICS corrected 24/35

PRESHOWER vs. MaGICS: rozbieżności c.d.! Rozkłady cząstek kaskad wstępnych na granicy atmosfery 1000 kaskad, Malargüe, E=1020 ev, = 60o, =180o (przylot z geograficznego Południa) liczba cząstek energia niesiona przez e+/ Wysokość powstania kaskady wstępnej n.p.m. [km] w MaGICS corrected, w porównaniu do PRESHOWER: różnice w Pconv wyższe energie e+/ mniej wyemitowanych fotonów gdzie kolejne błędy? Homola & Rygielski, Astropart. Phys., 2013 25/35

PRESHOWER: utrzymanie i rozwój PRESHOWER 2.0 (Homola et al., Comput. Phys. Commun., 2013) nowy, szybszy algorytm aktualny model pola geomagnetycznego drobne ulepszenia i poprawki bardzo dobra zgodność starej i nowej wersji 26/35

ZASTOSOWANIA PROGRAMU PRESHOWER

Wielki pęk o rekordowej energii Dedykowane symulacje fotonów: M. Risse (P. Homola) et al., Astropart. Phys. 21, 479 (2004) E = 3.2 x 1020eV Fly'e Eye, F. Halzen et al. '95 (brak sprawdzonych narzędzi do symulacji kaskad wstępnych): Foton cząstką pierwotną? Wykluczone! vs. Risse (Homola) et al. '04 (z programem PRESHOWER): Foton mógł być (1.5 ) cząstką pierwotną. 27/35

Górne ograniczenia na odsetek fotonów dla E > 1019eV photon fraction Rubtsov et al. 2006 Górne ograniczenia na odsetek/strumień fotonów uzyskane z użyciem programu PRESHOWER: RH: M. Risse (P. Homola) et al., Phys. Rev. Lett. 95, 171102 (2005) AY: G. I. Rubtsov et al., Phys. Rev. D 73, 063009 (2006) PA: J. Abraham et al. [Pierre Auger Collaboration], Astropart. Phys. 27, 155 (2007) Telescope Array (TA, nie pokazano powyżej): Phys.Rev.D 88, 112005 (2013) 28/35

Mapy Pconv(E,, ) Colorado: Malargüe: 102.7 W, 37.7 N Bloc = 53 T 69.2 W, 35.2 S Bloc = 25 T B loc B loc log(e /ev) P. Homola et al., Astropart. Phys. 27, 174 (2007) Dla danego kierunku przylotu: E (Pconv = 50%)=? Obserwacje fotonów powinny zależeć od lokalizacji! 29/35

Globalne sygnatury fotonów P. Homola et al., Astropart. Phys. 27, 174 (2007) Kierunek przylotu: = 45o, geogr. Północ (Colorado) (Malargüe) = 45o, geogr. Południe (Malargüe) (Colorado) Wielkie pęki inicjowane przez fotony? Oczekiwany rozkład Xmax zależy od lokalizacji obserwatorium! 30/35

Widmo energii: potrzebna absolutna skala B. R. Dawson et al., EPJ Web of Conferences 53 (2013) 01005 31/35

Kalibracja energii wielkich pęków dzięki fotonom T(χ) χ= χ 6.5 χ E B me c 2 B c pconv = npairs / nphotons α(χ)dr α(χ) = 0.5(αemmec/ℏ)(B /Bc)T(χ) T(χ) aż do χ 6.5 (E < 5x1020eV, B < 0.6 G) (χ) dla dowolnych warunków na Ziemi pconv and Pconv E(Pconv) jest funkcją wzajemnie jednoznaczną, t.j. znając Pconv możemy wyznaczyć E Potrzebna obserwacja: kilka przypadków pęków zainicjowanych przez kaskady wstępne oraz przez fotony które dotarły do atmosfery bez oddziaływań (wiarygodna identyfikacja). Jaka skala energii najlepiej wyjaśnia obserwacje (odsetek fotonów inicjujących kaskady wstępne)? Homola & Risse, ICRC 2013 32/35

PERSPEKTYWY

Detekcja PK: coraz większe ekspozycje Blümer '2010 33/35

Lepsza jakość danych, udoskonalona analiza więcej znaczących zmiennych (sygnatur), np. liczba mionów Nμ + analiza wielowymiarowa Pconv=10%, 10000 p + 1000 γ dokładniejsza identyfikacja cząstek pierwotnych 34/35

Podsumowanie Wiele wskazuje na to, że fotony o skrajnie wysokich energiach występują w Naturze i powinniśmy je obserwować na Ziemi. Detekcja (niebawem?) oznaczać będzie nowe, fascynujące możliwości naukowe. Kompletne symulacje wielkich pęków atmosferycznych inicjowanych przez fotony o energiach powyżej 1019eV muszą uwzględniać zjawisko kaskady wstępnej (preshower effect). Istnieją odpowiednie, ogólnie dostępne programy do symulacji, program PRESHOWER najbardziej godny zaufania? Wiele ważnych zastosowań programu PRESHOWER: górne ograniczenia na odsetek/strumień fotonów, możliwość wyznaczenia absolutnej skali energii. Fotony o energiach powyżej 1019 ev? Yes, we can! 35/35

http://jemeuso.riken.jp Przewidywany start: 2017 Czas życia misji: 3+2 lata 36/35