PORADY LOGOPEDY. Zalecenia prof. Leona Kaczmarka dla rodziców. 12 przykazań logopedycznych

Podobne dokumenty
ETAPY ROZWOJU MOWY. Rozwój mowy dziecka od narodzin do siódmego roku życia dzielimy na cztery okresy ( L. Kaczmarek) :

NAJCZĘŚCIEJ WYSTĘPUJĄCE WADY WYMOWY oraz ZABURZENIA ROZWOJU MOWY U DZIECI

ROZWÓJ MOWY DZIECKA. Rozwój mowy można podzielić na cztery okresy:

1.Klasyfikacja głosek języka polskiego. 2.Układ narządów artykulacyjnych przy wymowie wybranych głosek.

CHARAKTERYSTYKA WAD WYMOWY

międzyzębowy charakteryzuje się tym, że w trakcie realizacji głosek ciszących, syczących lub szumiących dziecko wsuwa język między zęby

KSZTAŁTOWANIE ROZWOJU MOWY DZIECKA. mgr Aleksandra Wiercińska-Szeląg logopeda, neurologopeda provider metody dr K. Johansena

Informator logopedyczny dla nauczycieli

DRODZY RODZICE! Znajdźcie czas! Słuchajcie z uwagą opowieści Dziecka, tak jak chcielibyście, Aby ono słuchało Was!!!

KĄCIK LOGOPEDYCZNY. Praktyczny przewodnik logopedyczny, czyli co trzeba wiedzieć o diagnozie i terapii logopedycznej.

Najczęściej spotykane rodzaje wad wymowy u dzieci:

Rozwój mowy dziecka OKRES ZDANIA - OD 2 DO 3 ROKU ŻYCIA.

WARUNKIEM SKUTECZNEJ TERAPII LOGOPEDYCZNEJ JEST PRACA Z DZIECKIEM W DOMU. BEZ NIEJ NIE BĘDZIE EFEKTÓW W POSTACI POPRAWNEJ WYMOWY.

Organizacja terapii logopedycznej

Wady wymowy - rodzaje, przyczyny, skutki, zapobieganie.

Posługiwanie się mową artykułowaną nie jest czynnością wrodzoną - umiejętność ta musi być nabywana na drodze społecznych uwarunkowań, poprzez kontakt

CHARAKTERYSTYKA WAD WYMOWY

12 PRZYKAZAŃ LOGOPEDYCZNYCH DLA RODZICÓW MAŁYCH DZIECI

Jak rozwija się mowa u dzieci w wieku przedszkolnym?

Najczęściej spotykane wady wymowy

JAK WSPOMAGAĆ ROZWÓJ MOWY PRZEDSZKOLAKA

Szanowni Rodzice, ROZWÓJ MOWY W OKRESIE PRENATALNYM. Kamila Kwiecień logopeda przedszkola

OKRES MELODII - OD URODZENIA DO 1 ROKU ŻYCIA

Plan terapii logopedycznej. czyli w jaki sposób dziecko w naszej szkole trafi do logopedy?

mgr Ewelina Gibowicz

Wiosna logopedyczna Ilona Żyła. Jak wspomagać rozwój mowy dziecka przedszkolnego

Okresy rozwoju mowy dziecka na co zwrócić uwagę. w wymowie naszego dziecka

"...język jest oknem przez, które można oglądać życie mózgu." ( A. Balejko: Jak usuwać wady wymowy.)

SŁOWNIK LOGOPEDYCZNY

BIULETYN LOGOPEDYCZNY MALUSZEK

Czy twoje dziecko wymaga pomocy logopedycznej?

TERAPIA WAD WYMOWY ORAZ ĆWICZENIA WSPOMAGAJĄCE ARTYKULACJĘ

Wymowa u dzieci w wieku przedszkolnym

Sprawdź i oceń stan rozwoju mowy swojego dziecka

Wyniki przesiewowego badania logopedycznego u uczniów z klas pierwszych

ROZWÓJ MOWY DZIECKA W WIEKU PRZEDSZKOLNYM ORAZ PROFILAKTYKA ZABURZEŃ MOWY

Wady wymowy u dzieci

W trzecim okresie nazywanym okresem zdania (od 2 do 3 roku życia) mowa ulega dalszemu doskonaleniu. Dziecko powinno już wypowiadać głoski:

OSIĄGNIĘCIA W ROZWOJU MOWY CO MOŻNA ZROBIĆ DLA DZIECKA? JAKI OKRES? CZAS OKRES PRENATALNY OD POCZĘCIA DO URODZENIA DZIECKA

logopedia to nauka o kształtowaniu się prawidłowej mowy, usuwaniu wad wymowy oraz nauczaniu mowy w przypadku jej braku lub utraty ( I.

Praktyczny przewodnik logopedyczny, czyli co trzeba wiedzieć o diagnozie i terapii logopedycznej.

Kiedy iść logopedy? jak najszybciej dziecko: imię komunikowania się kontaktu wzrokowego układa zabawki gestów napady złości lub śmiechu

CHARAKTERYSTYKA WAD WYMOWY, SPOSÓB ICH ROZPOZNAWANIA ORAZ ZESTAW ĆWICZEŃ WSPOMAGAJĄCYCH TERAPIĘ LOGOPEDYCZNĄ KLASYFIKACJA ZABURZEŃ MOWY

Rozwój mowy dziecka i jego wspomaganie

Nie ma nic lepszego niż język, który jest łącznikiem życia społecznego, kluczem do wiedzy, organem prawdy i rozsądku oraz modlitwy

Co każdy rodzic powinien wiedzieć o rozwoju mowy swojego dziecka?

PROGRAM PRACY Z UCZNIEM/UCZENNICĄ NA ZAJĘCIACH Z TERAPII LOGOPEDYCZNEJ NOWA JAKOŚĆ EDUKACJI W PYSKOWICACH REALIZOWANY W RAMACH PROJEKTU:

Zabawy i ćwiczenia wspomagające rozwój mowy dziecka w wieku przedszkolnym

Według L. Kaczmarka (1981) dyslalia (szeroko rozumiana jako wszystkie wady wymowy) może być:

KAMIENIE MILOWE ROZWOJU MOWY DZIECKA OD 0 DO 6 ROKU ŻYCIA

Logopedia w praktyce nauczyciela. Oktawia Czechowska

NADAWANIE - MOWA ROZUMIENIE

KOMUNIKACJA WERBALNA IMIĘ I NAZWISKO DZIECKA DATA ZAPISU WIEK ŻYCIA DZIEŃ MIESIĄC ROK DATA URODZENIA OSOBA WYPEŁNIAJĄCA:

Rola rodziców w terapii mowy dziecka

PORADNIK PROFILAKTYKI LOGOPEDYCZNEJ DLA RODZICÓW

PRZYCZYNY WAD I ZABURZEŃ MOWY U DZIECI

Uczeń z nieprawidłową wymową

Początkowo dziecko komunikuje się z otoczeniem za pomocą krzyku, po którym można rozpoznać jego potrzeby.

Kącik logopedyczny porady dla Rodziców

ROZWÓJ MOWY DZIECKA W WIEKU PRZEDSZKOLNYM

Eduterapeutica Logopedia do pracy z dziećmi wykazującymi zaburzenia rozwoju mowy

Zajęcia specjalistów TERAPIA LOGOPEDYCZNA

PROGRAM TERAPII LOGOPEDYCZNEJ W PUBLICZNEJ SZKOLE PODSTAWOWEJ

Rozwój mowy dziecka przebiega pewnymi etapami o ustalonej kolejności.

KSIĘGA RYMOWANEK DO ĆWICZEŃ LOGOPEDYCZNYCH PRZEWODNIK DLA LOGOPEDÓW I NAUCZYCIELI

ETAPY ROZWOJU MOWY DZIECKA

Wstęp do Językoznawstwa

Co nas powinno zaniepokoić i kiedy szukać pomocy u logopedy? - niepokojące są zmiany anatomiczne w budowie narządów mowy;

PRACĘ LOGOPEDY REGULUJE:

O rozwoju mowy dzieci w wieku przedszkolnym- dla rodziców i nauczycieli

Plan terapii logopedycznej. Cele terapii logopedycznej

Pomoc logopedyczna dzieciom w wieku przedszkolnym jako profilaktyka niepowodzeń szkolnych. Autor: mgr Grażyna Wrzaszczak

WARSZTATY LOGOPEDYCZNE. mgr Monika Szymańska Neurologopeda, Pedagog specjalny

Program logopedyczny przedszkola Przyjaciół Książki dla dzieci 4,5 i 6 letnich Mówimy ładnie

ETAPY ROZWOJU MOWY DZIECKA

PROBLEMY Z MOWĄ, CO POWINNO NIEPOKOIĆ?

1. Logopedia - definicja Logopedia

W jaki sposób rodzic może stymulować rozwój mowy dziecka?

MAMO, TATO CZY TWOJE DZIECKO MÓWI POPRAWNIE?

Grażyna Krzysztoszek, Małgorzata Piszczek MATERIA WYRAZOWO-OBRAZKOWY DO UTRWALANIA POPRAWNEJ WYMOWY G OSEK A, O, U, E, I, Y, A,, E,

PEDAGOGIZACJA RODZICÓW WPŁYW MOWY NA ROZWÓJ DZIECKA

Nauka mówienia rozpoczyna się już w chwili urodzenia dziecka, a nawet wcześniej,

myślenia u człowieka, dlatego jest niezwykle ważne, aby przebiegał on prawidłowo.

FONETYKA. Co to jest fonetyka? Język polski Klasa III Gim

Scenariusz zajęć logopedycznych

1. Czym jest mowa, jej składniki

Sprawozdanie z przesiewowych badań słuchu i mowy

Serdecznie zapraszamy do naszego przedszkola w dniu r. o godz odbędzie się spotkanie dotyczące organizacji roku szkolnego.

Program Logopedia. - opis szczegółowy. Szereg ciszący.

Plan pracy dotyczący sygmatyzmu interdentalnego

Wady wymowy u osób z rozszczepem wargi i podniebienia*

Informator logopedyczny dla rodziców

ZALECENIA DOTYCZĄCE WCZESNEJ PROFILAKTYKI LOGOPEDYCZNEJ

Autor: mgr Barbara Grzyb, nauczyciel kształcenia zintegrowanego w Zespole Szkół Podstawowo- Gimnazjalnych im. Jana Pawła II w Łososinie Dolnej.

Profilaktyka logopedyczna

Seplenienie boczne w polskiej literaturze logopedycznej. Rozważania teoretyczne

Zaburzenia słuchu fonematycznego a niepowodzenia szkolne. Oprac. H. Wasiluk

zestaw ćwiczeń języka przygotowujących do prawidłowej artykulacji głoski r

INTERWENCJA TERAPEUTYCZNA W PRZYPADKU OPÓŹNIONEGO ROZWOJU MOWY U DZIECKA W WIEKU PRZEDSZKOLNYM

ZBURZENIA SŁUCHU A TRUDNOŚCI SZKOLNE

Transkrypt:

PORADY LOGOPEDY Zalecenia prof. Leona Kaczmarka dla rodziców 12 przykazań logopedycznych 1. Narządy mowy dziecka kształtują się i zaczynają funkcjonować już w życiu płodowym. Są one ogromnie wrażliwe na wszystkie bodźce fizyczne i chemiczne, zarówno sprzyjające jak i szkodliwe. 2. Mowa otoczenia powinna być poprawna. Do dziecka trzeba mówić wolno, dokładnie i wyraźnie, trzeba zaniechać sztucznego spieszczania i używania tzw. języka dziecięcego. 3. Dziecko powinno reagować na aktywność uczuciową i słowną otoczenia. Z początku jest to uśmiech, ruch rączki, przegięcie ciała. Wnet jednak nastąpią reakcje głosowe. Gdy ich brak, trzeba koniecznie zbadać słuch dziecka, gdyż może on być osłabiony. 4. Absolutnie nie wolno krępować dziecka w reagowaniu na aktywność otoczenia. 5. Jeśli dziecko ma nieprawidłową budowę narządów mowy powinno się bezwzględnie pójść z nim do lekarza specjalisty np. ortodonty. 6. Dziecko leworęczne należy otoczyć specjalną opieką. W okresie kształtowania się mowy nie wolno zmuszać go do posługiwania się prawą ręką, gdyż mogą wystąpić zaburzenia mowy. 7. Kiedy dziecko samo zaczyna coraz więcej mówić nie wolno tej skłonności gasić np. obojętnością lub cierpką uwagą, bo wówczas dziecko zamyka się w sobie, staje się nieufne, niemieje. 8. Nie należy hamować żywiołowego pędu do mowy, trzeba wykorzystać ogromny ładunek uczuciowy, jaki dziecko wkłada w mowę. 9. Należy pilnie baczyć czy kształtowanie się mowy dziecka przebiega zgodnie z normą. 10.Od momentu zdobycia przez dziecko umiejętności mówienia zdaniami nie wolno bezustannie przeszkadzać mu przez ciągłe poprawianie i zmuszanie do poprawnego powtarzania. 11.Dziecko trzyletnie monologuje, ale chce też rozmawiać z otoczeniem, zadaje mnóstwo pytań i przepada za opowiadaniami. Nie wolno lekceważyć tych faktów, gdyż pomaga to dziecku w wysławianiu się, w umiejętności wyrażania swych myśli i uczuć. 12.Jeśli mimo wszystko nie udało się zapobiec powstaniu defektów mowy należy zgłosić się np. do poradni logopedycznej, są one w stanie pomóc dziecku, o ile rodzice i wychowawcy będą z nimi jak najściślej współpracować. W literaturze logopedycznej możemy odnaleźć wiele klasyfikacji zaburzeń artykulacji - dyslalii. Ze względu na nazwę głoski nieprawidłowo artykułowanej wyróżniamy wiele zaburzeń artykulacji. Poniżej zostały omówione niektóre z nich: SEPLENIENIE (sygmatyzm) - to nieprawidłowa wymowa głosek trzech szeregów: syczącego - s, z, c, dz,

szumiącego - sz, ż, cz, dż, ciszącego - ś, ź, ć, dź. Parasygmatyzm (substytucje) Zastępowanie jednych głosek dentalizowanych innymi, realizowanymi prawidłowo. Występuje także w okresie rozwoju mowy dziecka. Mogisygmatyzm (elizje) Głoski dentalizowane bywają opuszczane, lub w ogóle nie realizowane. Sygmatyzm własciwy (deformacje) Zmiana miejsca artykulacji głosek, powodująca zniekształcenie ich brzmienia. Seplenienie międzyzębowe (sygmatyzm interdentalny) Podczas artykulacji trzech szeregów lub dodatkowo głosek t, d, n - czubek języka wsuwa się między żeby w linii środkowej lub z boku. Jest on spłaszczony (brak rowka) i dlatego powietrze rozprasza się po całej jego powierzchni. Brak zbliżenia dolnych i górnych zębów (dentalizacji). Seplenienie przyzębowe (sygmatyzm addentalny) Przód języka ma płaskie ułożenie i zbyt mocno przylega do wewnętrznej strony siekaczy. Nie tworzy się na nim rowek i dlatego powietrze przechodzi szerokim strumieniem. Seplenienie wargowo? zębowe (sygmatyzm labiodentalny) Język nie bierze udziału w artykulacji. Szczelina tworzy się między dolną wargą a górnymi siekaczami lub między górną wargą a dolnymi siekaczami. Seplenienie boczne (sygmatyzm lateralny) Rozrózniamy seplenienie boczne: prawostronne (dexter), lewostronne (sinister), obustronne (bilateralis). Szczelina nie tworzy się w linii środkowej języka, lecz z boku - przy kłach, zębach przedtrzonowych lub trzonowych. ROCATYZM (reranie) Nieprawidłowa wymowa głoski r. Rotacyzm właściwy (deformacja) Brzmienie głoski r jest zdeformowane na skutek zmiany miejsca artykulacji. Rotacyzm języczkowy (rotacyzm uwularny) Język nie bierze udziału w artykulacji. Drgania wykonywane są przez języczek znajdujący się na końcu podniebienia miękkiego (uvula), które jest uniesione i zamyka przejście do jamy nosowej. (tzw. r francuskie) Rotacyzm podniebienny (rotacyzm welarny) Podczas artykulacji drga całe podniebienie miękkie na skutek zbliżenia tylnej części języka do podniebienia miękkiego. Rotacyzm międzyzębowy (rotacyzm interdentalny) Drga czubek języka wsuniętego między zęby. Rotacyzm policzkowy Prąd powietrza skierowany jest w bok i powoduje drgania jednego lub obu policzków, drga również czubek lub krawędzie języka - powstaje dźwięk o nieprzyjemnym brzmieniu. Rotacyzm gardłowy (rotacyzm gardłowy) Powstaje między obsadą języka a tylną ścianą gardła. Rotacyzm boczny (rotacyzm lateralny) Strumień powietrza przechodzi między boczną krawędzią języka, a górnymi dziąsłami. Powoduje powstawanie nieprzyjemnego brzmienia.

KAPPACYZM i GAMMACYZM Nieprawidłowa realizacja głosek tylnojęzykowych zwartych k, g, ki, gi. Kappacyzm i Gammacyzm (deformacja) Polega na zamianie zwarcia językowo-podniebiennego zwarciem wiązadeł głosowych, w rezultacie którego powstają dźwięki zbliżone do k, g, ki, gi. Parakappacyzm i Paragammacyzm Polega na zamianie głosek zwartych welarnych k, g, ki, gi na zwarte zębowe t, d, ti, di lub h. Zjawisko to może występować jako etap przejściowy w procesie rozwoju mowy dziecka. Mogikappacyzm i mogigammacyzm Polega na opuszczaniu głosek zwartych tylnojęzykowych MOWA BEZDŹWIĘCZNA (ubezdźwięcznianie) Zaburzenia w realizacji dźwięczności, nieumiejętność realizowania głosek dźwięcznych (wyjątek stanowią samogłoski oraz spółgłoski sonorne m, n, mi, ni, l, j), zastępowanie głosek dźwięcznych odpowiednimi głoskami bezdźwięcznymi lub mylenie obu szeregów. Mowa bezdźwięczna całkowita Zaburzeniu ulega cała korelacja dźwięczności (wszystkie spółgłoski zwarte, zwarto-szczelinowe i szczelinowe są wymawiane bezdźwięcznie). Mowa bezdźwięczna częściowa W niektórych parach opozycyjnych (z reguły wśród szczelinowych) obserwuje się rozróżnianie głosek dźwięcznych i bezdźwięcznych. RYNOLALIA(nosowanie) Nosowanie zamknięte (rynolalia clausa) Głoski nosowe wymawiane są jak ustne, z rezonansem ustnym na skutek niedrożności przejścia do jamy nosowej. Nosowanie otwarte (rynolalia aperta) Głoski ustne wymawiane są jak głoski nosowe, tzn. łączą się z rezonansem nosowym. Nosowanie mieszane (rynolalia mixta) Polega na braku lub osłabieniu rezonansu nosowego przy wymowie głosek nosowych z jednoczesną nazalizacją głosek ustnych. Podstawą tego rozróżnienia są objawy. Literatura: "Oblicza wad wymowy" - E.M. Skorek "Jak usuwać seplenienie i inne wady wymowy" D. Antos, G. Demel, I. Styczek ROZWÓJ MOWY DZIECKA Cztery etapy rozwoju mowy w okresie postnatalnym: okres melodii (od urodzenia do 1 roku życia), okres wyrazu (od 1 do 2 roku życia), okres zdania (od 2 do 3 roku życia), okres swoistej mowy dziecięcej (od 3 do 7 roku życia).

Okres melodii (od narodzin do 1 roku życia) Krzyk - Dziecko komunikuje się z otoczeniem oraz wyraża swoje potrzeby, poprzez płacz i krzyk. Głużenie - Pojawia się w 2-3 miesiącu życia, niemowlę wydaje różne dźwięki (samogłoski, spółgłoski, grupy spółgłoskowe i samogłoskowe), przebiega jednakowo u wszystkich dzieci, także z głębokim niedosłuchem. Głużeniu towarzyszą nieskoordynowane ruchy ciała i kończyn - występuje wówczas, gdy dziecko jest zadowolone i odprężone. Gaworzenie - Około 6-7 miesiąca głużenie przekształca się w gaworzenie. Dziecko wydaje dźwięki o charakterze sylab lub przypadkowo dobranych zbitek głosowych. W ten sposób ćwiczy swój słuch, rozpoznaje własne dźwięki. Pod koniec tego okresu pojawiają się pierwsze wyrazy (np. mama, tata, da, am itd.) używane świadomie i adekwatnie do sytuacji. Przedłużony okres głużenia oraz niewystąpienie gaworzenia należy uznać za niepokojący objaw. Może to sugerować nieprawidłowości w obrębie narządu słuchu, ponieważ dzieci niedosłyszące i niesłyszące nie gaworzą, a głużenie zanika u nich około 18 miesiąca życia. Przyczyną takiego stanu może być przebyta choroba. W takiej sytuacji warto zbadać słuch dziecka oraz udać się do lekarza laryngologa lub foniatry. Okres wyrazu - (od 1 do 2 roku życia) Dziecko w tym wieku powtarza proste słowa i uczy się kojarzyć dany wyraz z określonym znaczeniem. Stopniowo opanowuje coraz większą liczbę słów. Dzieci w tym wieku często zniekształcają wyrazy. Pierwsze dwuwyrazowe zdania mogą pojawić się pod koniec tego okresu. Rozwój mowy w tym czasie jest bardzo zróżnicowany, dlatego nie porównujmy dzieci. Niektóre dzieci mogą w tym okresie mało mówić i nie powinno nas to niepokoić. Należy zwrócić uwagę na poziom rozumienia mowy oraz reakcje dziecka na bodźce słuchowe. Jeżeli zauważymy, że dziecko nie rozumie poleceń lub nie słyszy prostych słów, to taka sytuacja powinna być dla nas sygnałem by zbadać słuch dziecka lub udać się do logopedy. Okres zdania - (od 2 do 3 roku życia) Mowa dziecka ulega postępującemu doskonaleniu. Dziecko zaczyna używać zdań pojedynczych. Następnie zdania są wydłużane i wzbogacane o nowe części mowy - czasowniki, przymiotniki i zaimki. Zdania złożone oraz początki mowy opowieściowej są charakterystycznym etapem pod koniec tego okresu. W tym czasie dziecko zniekształca jeszcze artykulację wielu wyrazów jak również używa ich w niewłaściwej formie gramatycznej. Pamiętajmy, aby nasza wymowa była poprawna i staranna, ponieważ dziecko zaczyna utrwalać zasady funkcjonowania języka. Rozmawiając z dzieckiem warto wzbogacać wypowiedzi o nowe słownictwo i różnorodne formy gramatyczne. Podstawowym błędem popełnianym przez opiekunów jest naśladowanie mowy dziecka oraz używanie zdrobnień. Utrwala to błędne wzorce i utrudnia opanowanie prawidłowej budowy wyrazów. W tym okresie może wystąpić u dziecka tzw. jąkanie fizjologiczne. Jest to normalne zjawisko rozwojowe i na ogół w krótkim czasie zanika samoczynnie. Może jednak ulec utrwaleniu na skutek niewłaściwej postawy opiekunów - ich zbytniej koncentracji na mowie dziecka i prób korygowania go. Zapewnijmy dziecku stabilizację emocjonalną oraz uregulowany i spokojny tryb życia. Okres swoistej mowy dziecięcej - (od 3 do 7 roku życia) mowa dziecka nie jest jeszcze doskonała. Występują kontaminacje (tworzenie wyrazu z 2-3 innych, np. słowo?zakluczyć? oznacza wyrażenie?zamknąć drzwi?), neologizmy (np. gwiazdarnia, szóstek), przestawianie głosek (metatezy, np. 'kordła'), uproszczenia grup spółgłoskowych, substytucje.

Trzylatek - komunikuje się z otoczeniem za pomocą zdań kilkuwyrazowych. Dziecko powinno wymawiać prawidłowo wszystkie samogłoski( a, o, e, y, i ą, ę) oraz następujące spółgłoski: (p, pi, b, bi, m, mi, n, ń, f, fi, w, wi, t, d, n, l, li, ł, j, k, ki, g, gi, h, hi, ś, ź, ć, dź). Głoski s, z, c, dz zaczynają być wymawiane prawidłowo, chociaż bywają jeszcze artykułowane jako ś, ź, ć, dź. Podobnie głoski pojawiające się jako ostatnie w wymowie dziecka: sz, ż, cz, dż są zastępowane przez ś, ź, ć, dź lub przez s, z, c, dz. Głoska r, jest wymawiana jako j, lub l. Czterolatek - wypowiada się wybiegając poza aktualnie przeżywaną sytuację. Dziecko potrafi opowiadać o przeszłości i o przyszłości. Głoski s, z, c, dz powinny już brzmieć twardo i być wymawiane niemal "zamkniętymi" zębami. Mogą pojawić się już głoski sz, ż, cz, dż, ale ich wymowa jako s, z, c, dz oraz wymowa głoski r jako l w tym okresie jest jeszcze zgodna z normą. Pięciolatek - potrafi opowiedzieć o przebiegu jakiegoś wydarzenia w sposób chronologiczny z uwzględnieniem zależności przyczynowo - skutkowych. Dziecko prawidłowo wymawia głoski sz, ż, cz, dż, natomiast głoska r może być jeszcze zastępowana głoską l. Może pojawić się czasami zamiana głoski l na r. Sześciolatek - proces rozwoju języka trwa nadal, jednak w tym wieku dziecko powinno już wymawiać wszystkie głoski prawidłowo. Należy zwrócić uwagę by dziecko prawidłowo wymawiało wszystkie głoski przed rozpoczęciem nauki szkolnej, gdyż wada wymowy może być przyczyną poważnych problemów szkolnych, zwłaszcza prawidłowego opanowania nauki czytania i pisania. Pamiętajmy, aby nie porównywać dzieci między sobą. Każde dziecko rozwija się indywidualnie i w swoim własnym tempie. Należy jednak obserwować nasze dzieci by móc zareagować, kiedy zauważymy coś niepokojącego. Co powinno nas zaniepokoić w mowie dziecka? wszelkie zmiany anatomiczne w budowie aparatu artykulacyjnego; podczas artykulacji dziecko wsuwa język między zęby lub dotyka wargi. Tendencja ta nie wycofa się samoistnie, w przyszłości może być powodem seplenienia międzyzębowego; brak komunikacji dziecka z otoczeniem, dziecko nie rozumie mowy innych osób, nie reaguje na polecenia lub nie wykazuje zainteresowania kontaktem z innymi dziećmi; dziecko trzyletnie nie wymawia którejkolwiek z samogłosek: a, o, u, e, i, y; dziecko zamienia głoski dźwięczne na bezdźwięczne: 'd' na 't', 'w' na 'f' 'g' na 'k' 'b' na 'p' (np. zamiast dom mówi tom, zamiast worek - folek), opóźnienie w nabywaniu kolejnych etapów w rozwoju mowy są większe niż 6 miesięcy; dziecko zniekształca głoski lub zastępuje je innymi, które nie występują w języku polskim. np. wymawia 'r' gardłowo; dziecko jąka się, miewa częste blokady i często powtarza głoski, sylaby lub ma problemy z

rozpoczęciem mowy. Jeśli jednak zauważymy u dziecka lekkie zacinanie czy powtarzanie sylab wówczas nie ma powodu do niepokoju - może to świadczyć o fizjologicznej niepłynności mówienia. W wieku przedszkolnym następuje szybki rozwój myślenia, a zasób słownictwa biernego jest większy niż słownik czynny dziecka. Oznacza to, że dziecko więcej rozumie niż jest w stanie wypowiedzieć; gdy mamy wątpliwości czy dziecko dobrze słyszy np. nie reaguje na niektóre dźwięki (np. wysokie), lub często prosi o powtarzanie wypowiedzi; dziecko?mówi przez nos?. Bibliografia: 1. " Logopedia -pytania i odpowiedzi". Podręcznik akademicki red. T. Gałkowski, G. Jastrzębowska 2. "Jak usuwać seplenienie i inne wady wymowy" D. Antos, G. Demel, I. Styczek. 3. "Minimum logopedyczne nauczyciela przedszkola" G. Demel 4. "Logopedia" I. Styczek