METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Podobne dokumenty
METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH.

POLITECHNIKA POZNAŃSKA METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH LABORATORIA

Politechnika Poznańska

Podczas wykonywania analizy w programie COMSOL, wykorzystywane jest poniższe równanie: 1.2. Dane wejściowe.

Politechnika Poznańska. Metoda Elementów Skończonych

Projekt Metoda Elementów Skończonych. COMSOL Multiphysics 3.4

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Politechnika Poznańska Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania. Projekt: Metoda Elementów Skończonych Program: COMSOL Multiphysics 3.4

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

PROJEKT MES COMSOL MULTIPHYSICS 3.4

Metoda Elementów Skończonych. Projekt: COMSOL Multiphysics 3.4.

POLITECHNIKA POZNAŃSKA

Metoda Elementów Skończonych. Projekt: COMSOL Multiphysics 3.4.

LABORATORIUM METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Politechnika Poznańska

POLITECHNIKA POZNAŃSKA. Metoda Elementów Skończonych

1. Przepływ ciepła Rysunek 1.1 Projekt tarczy hamulcowej z programu SOLIDWORKS

Politechnika Poznańska

Politechnika Poznańska

METODA ELEMENTÓW SKOŃOCZNYCH Projekt

Politechnika Poznańska Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Metoda Elementów Skończonych Laboratorium

Politechnika Poznańska

Prowadzący: dr hab. Tomasz Stręk, prof. nadz. Wykonali: Adam Wojciechowski Tomasz Pachciński Dawid Walendowski

Politechnika Poznańska

Modelowanie mikrosystemów - laboratorium. Ćwiczenie 1. Modelowanie ugięcia membrany krzemowej modelowanie pracy mikromechanicznego czujnika ciśnienia

Metoda Elementów Skończonych

Politechnika Poznańska. Metoda Elementów Skończonych

Metoda Elementów Skończonych

PROJEKT LABORATORIUM MES

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Politechnika Poznańska

Metoda elementów skończonych-projekt

Modelowanie mikrosystemów - laboratorium. Ćwiczenie 1. Modelowanie ugięcia membrany krzemowej modelowanie pracy mikromechanicznego czujnika ciśnienia

Metoda elementów skończonych

Projekt. Filip Bojarski, Łukasz Paprocki. Wydział : BMiZ, Kierunek : MiBM, Rok Akademicki : 2014/2015, Semestr : V

Politechnika Poznańska

Politechnika Poznańska

Politechnika Poznańska. Projekt Metoda Elementów Skończonych

Politechnika Poznańska

Piezorezystancyjny czujnik ciśnienia: modelowanie membrany krzemowej podstawowego elementu piezorezystancyjnego czujnika ciśnienia

Politechnika Poznańska

Politechnika Poznańska

Metoda Elementów Skończonych

4. Analiza stanu naprężeń i odkształceń na przykładzie uchwytu do telewizora... 19

Politechnika Poznańska. Metoda Elementów Skończonych

Politechnika Poznańska. Zakład Mechaniki Technicznej. Metoda Elementów Skończonych Lab. Wykonali: Marta Majcher. Mateusz Manikowski.

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH PROJEKT

Politechnika Poznańska. Metoda Elementów Skończonych. Mysiukiewicz Olga Sobieraj Małgorzata

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Politechnika Poznańska. Zakład Mechaniki Technicznej. Metoda Elementów Skończonych Lab. Wykonali: Antoni Ratajczak. Jarosław Skowroński

POLITECHNIKA POZNAŃSKA

Politechnika Poznańska Metoda elementów skończonych. Projekt

PROJEKT METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

PROJEKT METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Politechnika Poznańska

Metoda Elementów Skończonych

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Metoda Elementów Skończonych- Laboratorium

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Politechnika Poznańska

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

MES Projekt zaliczeniowy.

Metoda Elementów skończonych PROJEKT. COMSOL Multiphysics 3.4

Metoda Elementów Skończonych

POLITECH IKA POZ AŃSKA

PROJEKT METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Projekt METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH w programie COMSOL Multiphysics 3.4

Politechnika Poznańska

Metoda Elementów Skończonych

Politechnika Poznańska

Metoda Elementów Skończonych

WYDZIAŁ BUDOWY MASZYN I ZARZĄDZANIA POLITECHNIKA POZNAŃSKA. Laboratorium MES projekt

POLITECHNIKA POZNAŃSKA WYDZIAŁ BUDOWY MASZYN I ZARZĄDZANIA METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH PROJEKT ZALICZENIOWY COMSOL 4.3

Politechnika Poznańska. Metoda Elementów Skończonych

Politechnika Poznańska Wydział Elektryczny. Metoda Elementów Skończonych

Laboratorium Metoda Elementów Skończonych Projekt z wykorzystaniem programu COMSOL Multiphysics 3.4

Projekt zaliczeniowy laboratorium MES z wykorzystaniem oprogramowania COMSOL Multiphysics 3.4

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

POLITECHNIKA POZNAŃSKA WYDZIAŁ BUDOWY MASZYN I ZARZĄDZANIA

Metoda Elementów Skończonych

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie

Aparaty słuchowe Hi-Fi z Multiphysics Modeling

Projekt z przedmiotu Metoda Elementów Skończonych

NOWOCZESNE TECHNOLOGIE ENERGETYCZNE Rola modelowania fizycznego i numerycznego

POLITECHNIKA ŚLĄSKA W GLIWICACH Wydział Mechaniczny Technologiczny PRACA DYPLOMOWA MAGISTERSKA

Politechnika Poznańska

Modelowanie i symulacja zagadnień biomedycznych PROJEKT BARTŁOMIEJ GRZEBYTA, JAKUB OTWOROWSKI

Projekt z przedmiotu Metoda Elementów Skończonych

Metoda Elementów Skończonych Projekt zaliczeniowy

Politechnika Poznańska

LABORATORIUM MES- PROJEKT

Projekt z ćwiczeń laboratoryjnych MES, wykonany w programie COMSOL Multiphysics

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie

Metoda Elementów Skończonych

Politechnika Śląska. Katedra Wytrzymałości Materiałów i Metod Komputerowych Mechaniki. Praca dyplomowa inżynierska. Wydział Mechaniczny Technologiczny

Transkrypt:

INŻYNIERIA MECHANICZNA MECHANIKA I BUDOWA MASZYN WYDZIAŁ BUDOWY MASZYN I ZARZĄDZANIA POLITECHNIKA POZNAŃSKA METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH Projekt Wykonawca: Jakub Spychała Nr indeksu 96052 Prowadzący: prof. nadzw. Tomasz Stręk

1. Analiza odkształcenia pod wpływem obciążenie: Przedmiotem badań w pierwszej części projektu jest uchwyt (klamka) od drzwi, widoczny na rys. 1. Badanie będzie polegać na porównaniu dwóch uchwytów z różnych materiałów - z aluminium i ze stali. Do każdego zostanie przyłożone obciążenie o wartości 100 N/m 2. Kolejność wykonanych zadań: 1) Zamodelowanie obiektu w programie Catia. Rys. 1. Obiekt poddany badaniom 2) Wybranie odpowiedniego modułu programu Comsol. W przypadku analizy naprężeń zastosowano moduł Structural Mechanics/Solid Stress-Strain. 3) Zaimportowanie detalu poddanego badaniom z zewnętrznego pliku. Ścieżka: File/Import/CAD Data From File. Rys. 2. Widok elementu w programie Comsol

4) Określenie materiału, z jakiego wykonany jest badany przedmiot służy do tego menu Subdomain Settings (rys. 3 i 4). Rys. 3. Parametry uchwytu wykonanego z aluminium Rys. 4. Parametry uchwytu wykonanego ze stali

5) Określenie warunków brzegowych oraz miejsca przyłożenia i wartości obciążenia służy do tego menu Boundary Settings (rys. 5 i 6), gdzie w zakładce Constraint ustanawia się warunki brzegowe, a w zakładce Load dane dotyczące obciążenia. Rys. 5. Określanie warunków brzegowych (zakładka Constraint) Rys. 5. Określanie danych dotyczących obciążenia (zakładka Load)

6) Wygenerowanie siatki elementu (rys. 7) i przystąpienie do analizy wyników. Rys. 7. Utworzona siatka Wyniki przeprowadzonego badania: Na rys. 8 i 9 przedstawiono kolejno wyniki analizy uchwytu z aluminium i uchwytu ze stali. Zgodnie z przewidywaniami, większemu ugięcie uległ uchwyt z aluminium. Nie widać tego patrząc na samo graficzne przedstawienie wyników jest to zauważalne dopiero po przyjrzeniu się widocznej z prawej strony skali. Rys. 8. Wyniki analizy dla uchwytu z aluminium

Rys. 9. Wyniki analizy dla uchwytu ze stali Jeśli chodzi o miejsce, w którym przedmiot doświadcza największych naprężeń, to w obu przypadkach jest ono usytuowane w tej samej części uchwytu. Przedstawiono to na rys. 10. Rys. 10. Obszary największych naprężeń

2. Analiza rozchodzenia się ciepła: Przedmiotem badań drugiej części projektu jest kubek z uchem wykonany ze szkła, przedstawiona na rys. 11. Warunki badania odpowiadają sytuacji, w której naczynie takie zalane jest wodą w temperaturze 100 C. Sama szklanka w chwili początkowej odpowiada temperaturze pokojowej, przyjętej jako 25 C. Ponieważ w programie Comsol temperatura podawana jest w skali Kelvina, wartości te prezentują się następująco: temp. wody: 100 C = 373 K temp. szklanki: 25 C = 298 K Kolejność wykonanych zadań: 1) Zamodelowanie obiektu w programie Catia. Rys. 11. Obiekt poddany badaniom 2) Wybranie odpowiedniego modułu programu Comsol. W przypadku analizy wymiany ciepła zastosowano moduł Heat Transfer/Convection and Conduction. 3) Zaimportowanie detalu poddanego badaniom z zewnętrznego pliku. Ścieżka: File/Import/CAD Data From File.

Rys. 12. Widok elementu w programie Comsol 4) Określenie materiału, z jakiego wykonany jest badany przedmiot służy do tego menu Subdomain Settings (rys. 13). Rys. 13. Parametry szklanego kubka

5) Określenie warunków brzegowych służy do tego menu Boundary Settings (rys. 14). W tym przypadku jest to temperatura ścian na jakie będzie oddziaływać gorąca woda, czyli wewnętrzny powierzchnia walcowa oraz dno kubka. Rys. 14. Określanie warunków brzegowych 6) Określenie czasu trwania badania oraz odstępów pomiędzy poszczególnymi pomiarami, czyli odpowiednio 600 s i 10 s służydo tego menu Solver Parameters (rys. 15). Rys. 15. Określanie parametrów czasowych badania

7) Wygenerowanie siatki elementu (rys. 17) i przystąpienie do analizy wyników. Rys. 17. Utworzona siatka Wyniki przeprowadzonego badania: Na rys. 18-20 przedstawiono kolejno wyniki analizy nagrzewania się szklanego kubka pod wpływem wlanej do niego wody o temperaturze 100 C. Widoczne niżej analizy dotyczą pomiarów dokonanych w czasie odpowiednio: 60 s, 300 s i 600 s. Zgodnie z przypuszczeniami, najszybciej nagrzewa się wewnętrzna powierzchnia, a wraz z upływem czasu wzrasta temperatura reszty szklanki. Najwolniejszym zmianom ulega zmiana temperatury ucha przedmiotu i prawdopodobnie upłynąć musi jeszcze dużo czasu aby osiągnęła wartość taką jak inne powierzchnie. Wydaję się jednak, iż przedstawiona analiza nie uwzględnia procesu stygnięcia wody.

Rys. 18. Rozkład temperatury w chwili T = 60 s Rys. 19. Rozkład temperatury w chwili T = 300 s Rys. 20. Rozkład temperatury w chwili T = 600 s

3. Analiza przepływu aerodynamicznego: Przedmiotem badań trzeciej, ostatniej części projektu jest okrągła piłka do gry w piłkę nożną, przedstawiona na rys. 21. Badaniu poddane będą: opływowość piłki podczas lotu w powietrzu oraz rozkład prędkości powietrza wokół piłki. Rys. 21. Obiekt poddany badaniom Kolejność wykonanych zadań: 1) Wybranie odpowiedniego modułu programu Comsol. W przypadku analizy przepływu aerodynamicznego zastosowano moduł Fluid Dynamics/ Inccompressiblie Navier Stokes. 2) Zamodelowanie detalu poddanego badaniom w programie Comsol i w pierwszej kolejności należy stworzyć okrągły model 2D piłki (rys. 22), a następnie, wokół niego, prostokąt, który będzie pełnił rolę powietrza. Rys. 22. Widok modelu piłki w programie Comsol

3) Określenie obszaru, który pełni role powietrza służy do tego menu Subdomain Settings (rys. 23). Rys. 23. Parametry ośrodka, w którym porusza się piłka (powietrza) 4) Określenie warunków badania służy do tego menu Boundary Settings. W tym przypadku ustaliliśmy, że piłka kieruje się w prawą stronę, dlatego należy prawą krawędź prostokąta, pełniącego w badaniu rolę powietrza, oznaczyć jako wlot i określić prędkość v = 15 m/s (rys. 24), natomiast lewą jako wylot z ciśnieniem równym p = 400000 Pa (rys. 25). Rys. 24. Określanie wlotu i prędkości

Rys. 25. Określanie wylotu i ciśnienia 5) Oznaczenie piłki jako przeszkody - służy do tego menu Boundary Settings. Rys. 26. Oznaczanie przeszkód 6) Określenie czasu trwania badania oraz odstępów pomiędzy poszczególnymi pomiarami, czyli odpowiednio 50 s i 1 s służydo tego menu Solver Parameters (rys. 27).

Rys. 27. Określanie parametrów czasowych badania 7) Wygenerowanie siatki elementu (rys. 29) i przystąpienie do analizy wyników. Rys. 29. Utworzona siatka

Wyniki przeprowadzonego badania: Rys. 30 i 31 ukazują wyniki analizy lotu okrągłej piłki. Na pierwszym rysunku widzimy rozkład ciśnienia wokół piłki. Można dostrzec 3 obszary o dużych wartościach tego parametru (oznaczone kolorem czerwonym). Największe ciśnienie wydaje się wytwarzać pod lecącą piłką. Pozostałe dwie strefy wysokiego ciśnienia znajdują się nad i za piłką. Rys. 30. Zmiana ciśnienia podczas lotu piłki Na drugi z kolei rysunku można się przyjrzeć rozkładowi pół prędkości powietrza. Rys. 31. Pola prędkości powietrza wokół piłki

p 4. Podsumowanie i wnioski: Program COMSOL Multiphysics umożliwia proste badanie, symulowanie i analizowanie złożonych zjawisk zachodzących w różnych przedmiotach, konstrukcjach czy układach. W powyższym projekcie udało się przedstawić tylko kilka mniej skomplikowanych spośród ogromu możliwości tegoż programu. Pozwala on na szybkie i wygodne tworzenie modeli, wykonywanie symulacji zjawisk fizycznych oraz daje możliwość wglądu w przejrzystą i bogatą w opcje wizualizację wyników. Niniejszy program znajduje zastosowanie w przeróżnych badaniach i doświadczeniach inżynierskich. Dużą zaletą jest równie kompatybilność z formatami z najpopularniejszych programów konstrukcyjnych pozwala na importowanie modelów o złożonych kształtach. Sam Comsol pozwala na tworzenie szkiców 2D oraz prostych brył 3D. W przedstawionym projekcie do badań użyte zostały trzy podstawowe moduły, służące do analizy: naprężeń pod wpływem obciążenia (Structural Mechanics/Solid Stress-Strain) przepływu ciepła (Heat Transfer/Convection and Conduction) przepływu aerodynamicznego (Fluid Dynamics/ Inccompressiblie Navier Stokes) O ile w przypadku rozkładu naprężeń oraz odkształceń istnieje możliwość rozwiązania danego problemu przy zastosowaniu poznanych w toku studiów wzorów i podstawowych algorytmów obliczeń, o tyle w dwóch pozostałych częściach projektu zagadnienia związane z tymi zjawiskami są dużo bardziej skomplikowane i wymagają do analizy bardziej rozwiniętych wzorów.