KADRY I PŁACE 3 Pytania i odpowiedzi Pytanie: Proszę o poradę prawną dotyczącą wypłaty świadczeń urlopowych. Czy nauczycielowi zatrudnionemu na czas określony od 01.09.2009 r. do 30.04.2010 r. należy wypłacić świadczenia urlopowe z art. 53 K.N.? Zgodnie z art. 53 ust. 1a Karty Nauczyciela, z odpisu na ZFŚS wypłacane jest nauczycielowi do końca sierpnia każdego roku świadczenie urlopowe w wysokości odpisu podstawowego, o którym mowa w przepisach o ZFŚS, ustalonego proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy i okresu zatrudnienia nauczyciela w danym roku szkolnym. Z przepisu tego wynika zatem jednoznacznie, że nauczyciel nie musi przepracować całego roku szkolnego, aby otrzymać świadczenie urlopowe. Jeżeli nauczyciel był zatrudniony od 1.09.2009 r. do 30.04.2010 r., świadczenie urlopowe otrzyma w wysokości proporcjonalnej, tj. za 8 miesięcy. Pytanie: Proszę o udzielenie odpowiedzi na poniższe pytania. 1. Czy w szkole możemy zatrudnić panią na 2/18 etatu, jeśli przebywa na urlopie macierzyńskim w swoim podstawowym miejscu pracy? 2. Czy z nauczycielem przebywającym na urlopie dla poratowania zdrowia można rozwiązać umowę o pracę na mocy porozumienia stron w każdym czasie trwania tego urlopu? Przepisy nie regulują kwestii zatrudnienia pracownicy w czasie urlopu macierzyńskiego. Jednak warunkiem nawiązania stosunku pracy jest zdolność do pracy. Ponadto pracownica musi wykorzystać co najmniej 14 tygodni urlopu macierzyńskiego i nie może w tym czasie pracować. Uważam, że bezpieczniej jest zawrzeć umowę po zakończeniu urlopu macierzyńskiego. Rozwiązanie stosunku pracy za porozumieniem stron może nastąpić w każdym czasie, także w czasie urlopu zdrowotnego nauczyciela. Pytanie: Proszę o odpowiedź, czy nauczycielowi zatrudnionemu na czas określony od 04.01.2010 r. do 25.06.2010 r. należy się ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop za 20 dni? Jeżeli jest to placówka feryjna, to zgodnie z art. 64 ust. 5 Karty Nauczyciela, nauczycielowi należy się ekwiwalent pieniężny za 6 m-cy.
GOSPODARKA FINANSOWA 12 Szczególne zasady rachunkowości nowe przepisy W Dzienniku Ustaw Nr 128, pod pozycja 861 ukazało się nowe rozporządzenie wykonawcze do obowiązującej ustawy o finansach publicznych w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont. Jego treść nieznacznie różni się od dotychczasowych przepisów, zachowując m.in. zasadnicze wymogi w zakresie amortyzowania i umarzania składników majątkowych (tekst w ramce przerywanej). Poniżej prezentujemy obszerny wyciąg z rozporządzenia w opracowaniu redakcyjnym. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 5 lipca 2010 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, jednostek budżetowych, samorządowych zakładów budżetowych, państwowych funduszy celowych oraz państwowych jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami R.P. (Dz.U. z 2010 r. Nr 128, poz. 861) Na podstawie art. 40 ust. 4 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne 1. Rozporządzenie określa szczególne zasady rachunkowości oraz plany kont dla: 1) budżetu państwa; 2) budżetów jednostek samorządu terytorialnego; 3) jednostek budżetowych; 4) samorządowych zakładów budżetowych; 5) państwowych funduszy celowych; 6) jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie o rachunkowości rozumie się przez to ustawę z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.);
BAZA LOKALOWA 32 Zmiana przepisów w sprawie ochrony przeciwpożarowej Od dnia 30 czerwca 2010 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów, opublikowane w Dzienniku Ustaw z 2010 r. Nr 109, 719. Jednocześnie utraciło moc rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 kwietnia 2006 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. z 2006 r. Nr 80, poz. 563). Nowe rozporządzenie z dnia 7 czerwca 2010 r. przedstawiamy poniżej w opracowaniu redakcyjnym. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz.U. z 2010 r. Nr 109, poz. 719) Na podstawie art. 13 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. z 2009 r. Nr 178, poz. 1380 oraz z 2010 r. Nr 57, poz. 353) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne 1. 1. Rozporządzenie określa sposoby i warunki ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów, zwanych dalej obiektami. 2. W przypadkach szczególnie uzasadnionych uwarunkowaniami lokalnymi, wskazanymi w ekspertyzie technicznej rzeczoznawcy do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych, dopuszcza się, w uzgodnieniu z właściwym miejscowo komendantem wojewódzkim Państwowej Straży Pożarnej, stosowanie rozwiązań zamiennych w stosunku do wymienionych w 19, 23, 24 i 25 ust. 1, 2, 5 i 6 oraz w 27 ust. 1 i 2, 28 ust. 1, 29 ust. 1 i 38 ust. 1, zapewniających niepogorszenie warunków ochrony przeciwpożarowej obiektu. 2. 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) materiałach niebezpiecznych pożarowo należy przez to rozumieć:
ORGANIZACJA I ZARZĄDZANIE 52 Przeprowadzanie egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe Od dnia 29 czerwca 2010 r. obowiązuje rozporządzenie 10 marca 2010 r. w sprawie standardów wymagań będących podstawą przeprowadzania egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe. Rozporządzenie opublikowano w Dzienniku Ustaw z 2010 r. Nr 103, poz. 652. Rozporządzenie określa standardy wymagań będące podstawą przeprowadzania egzaminów potwierdzających kwalifikacje zawodowe w 193 zawodach. W stosunku do poprzednio obowiązującego rozporządzenia MENiS z dnia 3 lutego 2003 r. w sprawie standardów wymagań będących podstawą przeprowadzania egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe (Dz. U. z 2003 r. Nr 49, poz. 411, z późn. zm.) zmiany odnoszą jedynie do wprowadzenia drobnych korekt w standardach wymagań dla zawodów: technik dróg i mostów kolejowych (lp. 5), technik transportu kolejowego (lp. 34), technik automatyk sterowania ruchem kolejowym (lp. 40), technik elektroenergetyk transportu szynowego (lp. 41), technik żywienia i gospodarstwa domowego (lp. 69) oraz opiekun medyczny (lp. 112), a także dodania standardów wymagań dla sześciu zawodów, wprowadzonych w ostatnim czasie do klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego: technik cyfrowych procesów graficznych (lp. 44), technik pojazdów samochodowych (lp. 45), technik przetwórstwa mleczarskiego (lp. 70), technik turystyki wiejskiej (lp. 93), florysta (lp. 102) oraz technik usług pocztowych i finansowych (lp. 108). Kształcenie w tych zawodach jest już w toku. Standardy wymagań egzaminacyjnych w poszczególnych zawodach wymuszają ujednolicenie wymagań i kryteriów ocen egzaminacyjnych i umożliwią Centralnej Komisji Egzaminacyjnej opracowanie i opublikowanie informatorów, w oparciu o które uczniowie (słuchacze) szkół prowadzących kształcenie w poszczególnych zawodach przygotowują się do egzaminu potwierdzającego uzyskane przez nich kwalifikacje zawodowe. Okręgowe komisje egzaminacyjne, w oparciu o standardy egzaminacyjne dla poszczególnych zawodów, przygotują pytania, zadania i testy konieczne do przeprowadzenia egzaminów. Określenie standardów wymagań będących podstawą przeprowadzania egzaminów potwierdzających kwalifikacje zawodowe, spowoduje, że w całym kraju zakres egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe w danym zawodzie będzie ujednolicony.
NOWA SZKOŁA 54 Kształcenie uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi u progu zmian Proponowane obecnie przez Ministerstwo Edukacji Narodowej zmiany w kształceniu uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi wynikają z rozwiązań dotyczących wychowania przedszkolnego i kształcenia ogólnego, wprowadzonych rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 grudnia 2008 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz. U. z 2009 r. Nr 4, poz. 17). Służą one objęciu odpowiednią pomocą: dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie, przewlekle chorych czy przybywających do polskich szkół z innych systemów edukacji, dzieciom i młodzieży ze środowisk zaniedbanych ekonomicznie czy kulturowo; uczniów wybitnie uzdolnionych, którym szkoła powinna pomóc w rozwijaniu pasji i zdolności. Konieczność zmian w obszarze kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami wynika z danych uzyskanych z Systemu Informacji Oświatowej (SIO), wskazujących na dużą liczbę dzieci i młodzieży wymagających pomocy psychologiczno pedagogicznej (odsetek dzieci i młodzieży objętych taką pomocą obecnie wynosi ponad 12%, a wiadomo, że pomoc taka powinna być udzielona o wiele większej liczbie uczniów). Przyczyna takiego stanu rzeczy, według autorów proponowanych zmian tkwi w dotychczasowych ograniczeniach możliwości organizacyjno kadrowych. Projektowane zmiany uwzględniają ponadto wnioski uzyskane w ramach cyklu 16 konferencji regionalnych dotyczących podniesienia efektywności kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi przeprowadzonych przez MEN od stycznia do końca kwietnia 2010 roku w całej Polsce. 1 Podstawowa przyczyna zmian wynika z przyjęcia założenia, że to właśnie w środowisku nauczania i wychowania powinna być jak najszybciej określona potrzeba i udzielone dziecku odpowiednie do niej wsparcie. 1 Por. M. Ligienza: Projektowane kierunki zmian w kształceniu zawodowym oraz kształceniu uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, [W] Biuletyn Oświatowy nr 4/2010