,,,,,c1'.. ~ + hszard KUżMICKI BADA!NIA NAD SRUTECZNOŚCIĄ NASION DYNI (SEM. CUCURBITAE) '''"t;',w LECZENIU ZARAŻEŃ TASIEMCEM NIEUZBROJONYM ~~ Kontynuując badania nad skiutecznośdą środków przedwczerwio~ wych przeciw tasiemcom oraz nad mo,żliwością kh za,stosowania rprzy masowej dehelmintyzacji, przeprowadztliśmy próby leczenia nasionami dyni (Sem. Cucurbitae max. Duch luib C. pepo L.) w warunkach ambulatoryjnych.*) Stosowanie nasion dyni w celu usunięcia tasiemców z ustroju człowiek.a jest 1znane od dawna. Srodek ten. pozbawiony własności toksycznych nie wywołuje objawów ubocznych ipodczas 1 kuracji. $pożycie zaś jego w większej Hości powoduje wydalanie pasożytów z przewodu!pokarmowego,czł0 1 wieka. Obserwacje te.skłoriiły,różnych autorów do prze.. prowadzenia badań analitycznych nad składem chemicznym nasion dyni, jak również do poczynienia dokładniejszych spostrzeżeń dotyczących działania tego środka na ustrój ipasożytów. W a s i c k y (1932) podaje, że nasiona dyni zawierają około 25 % ciał 1proteindwych, 35 % żómozielonego, silnie fluoryizuiącego oleju, 0,5 % kwarcu oraz cukier, fy,tosterol oraz nieznaczną ilość kwasu salicylowego i octowego. M u s z y ń s k i wspomina również o istnieniu w najsionach dyni bliżej nieznanego czynnika czerwiogubnego. Badania doświadczalne S,o J 1 m a n n a (1918), Ra,t h a (1929), N e e 1 y i D a v y ' ego (1931), P f is t e r a (1935) wykazały, że świeże nasiona dyni lub wyciąg z nich działają toksycznie na dżdżownice. R a- ;, b e 1 1 o z współpracownikami stwierdzili, że wyicią:g z nasion dyni r, _ działa porażająco na ustrój tasiemca in vitro. W e i,s s (1928) izwraca uwagę na skuteczne działanie ziejonych błone1k pokrywających nasiona dyni, podawanych z mlekiem podcza,s kurncji. Jf:. Prace na temat skuteczności Sem. Cucurbitae sipotykamy w p,ólskim łlg.,.p,iśmiennictwie już przed 80 la,ty. Z u 1 i ń s k i (1873) i D o w n a r -..,[-~'"--=--~--- - ) Doniesienie niniejsze Jest piąte z cyklu badań 111ad stanem klinicznym i leczeniem,: zarażeń tasiemcami prowadzonych w I Klin. Chorób Wew,nętrznych AM w Łodzi "':.: '(Kier. prof. dr J, W. Grott). }".;, ; ft!' i' ~iadomości Parazytologiczne" nr 2, 1956. [85)
86 RYSZARD KUZMICKI (1878) uważali nasiona dyni za!bardzo pożądany,środek przeciw zarażeniu tasiemcami, gdyż są nietoksyczne _i łaitwe w,stosowaniu. T y m o w s k i (1879) polecał jak,o nowy lek przeciwko tasiemcom papkę z nasion dyni, używając dla niej określenia pasta e semin. Cucurbitae maximae'-'. P r z y b y ł o w s k i (1889) poddaje również krytycznej ocenie w swoim artykule skuteczność le'ków rp11zecilw ta,siemcom. W następnych,latach nie -spotykamy w piśmiennictwie polskim artykułów specjalnie poświęconych leczeniu nasionami dyni zarażeń tasi:emcami. W latach 1936-1944!Prof. G ro t t stosował sk,ojarzone leczenie nasionami dyni łą,cznie z wycią,giem z!pajprotki samczej (Extr. Filicis maris). Zalec-al on przez okre-s dwóch drni -ogólnie stosowaną dietę przygot,owaw<::zą do łeczenia paprotką samczą, jednocześnie podając raz dziennie po 50,g obłuskanych nasion dyni, raztar,tych z cukirem na papkę. Drugiego dnia stosowania nasion dyni, w kilka godzin rpo 51Pożyciu papki, zalecał środek przeczyszczający. Trzeciego dnia -chory otrzymywał od 9 g do 12 g Extr. Filicis maris w kapsułkach oraz środek czysz,czą,cy. G r o :t t wychodził z założenia, że dział.anie wyciągu z paprotki samczej może być skuteczniejrsze, jeżeli uprzednio przez (Pewien czas, np. dwa dni, będzie si~,podawać choremu nasiona dyni, które są nieszkodliwe dla -człowieka, a powodują zaburzenia w ustroju pasożyta. Uważa on, że pasożyt osłabiony działaniem substancji zawartych w nasionach dyni jest prawdopodobnie bardziej wrażliwy na trujące właściwości wyciągu z paprotki samczej. W okresie od 1936-1944 r. G ro t t leczył w ten siposób,co najmniej 50,osób. Wyniki kuracji były na ogół zadowalające. Szczegółowe dane dotyczące,powyższej metody,leczenia nie zostały opublikowane wskutek ~niszczenia protokółów badań w okresie działań wojennych w Warszawie w,r, 1944. Na IV :z;jeździe Polskiego Towarzystwa Parnzytologicznego w Gdańsku Ger we 1, Kas p r z a k i Pa wł,owski (1954), omawiając wyniki -stosowania rróżnych środków przeciw.czerwiowych, poddali krytyce,skuteczność działania nasion dyni w leczeniu zaraż -eń tasiemcami. Również w referacie, wy,głoszonym na posiedzeniu Komitetu Para-zytotogicznego PAN, na początku r. 1955, G e r w e ł stwierdził, że :nasiona dyni są nie dość skutecznym lekiem przeciw zarażeniu tasiemcami, gdyż powodują usunięcie pajsożyta z ustroju żywiciela w stosunkowo niedużym odsetku leczonych przypadków. Doniesienia na,temat leczenia zarażeń tasiemcem nasionami dyni spotykamy,również w piśmiennictwie radzieckim. Ł a n,g podaje, że w swojej dwudziestolletniej prakityce, stosując nasiona dyni ja:lw kurację przeciw bruzdogłowcowi,szerokiemu (Bothriocephalus latus) uzyskiwał takie same wyniki leczenia jak przy,stosowaniu wydągu z pa-
NASIONA DYNI W LECZENIU ŻARAŻENIA TASIEMCEM 87 protki 1samczej. _Autor ten podkreśla, że nasiona dyni mają przewagę. nad preparatami paprotki samczej, gdyż są nietoksyqilne, a zatem nie _ dają objawów uboczny,ch. P o d j a p,.. o 1 s k a (1942) bardziej krytycznie ocenia 1skiuteczność nasion dyni jako środka czerwiopędnego. Twierdzi ona; że leczenie nasionami dyni zarażeń tasiemcem ńieuzlbrojonym jest _skuteczne jedynie w 25% obserwowanych prz~ nią przypadków. P o d j a p o 1 s k a '(1949) uważa, że w tych przypadka,ch gdzie są przeciwwskazania do :stosowania pełnej dawki Extr. Filicis maris (u małych dzieci, starców, u chorych z niewydolnością krążenia itp.) można stosować komii1nowane,leczenie nasioillami dyni z niewielką dawką wyciągu z paipro1:ki,samcz.ej. AutoJ1ka ipoileca, po powszechnie przyjętym sposo'bie przygotowania do kuracji, spożyć na czczo 200-300 g naisi on dyni (dawka dla dorosłych), a po jednej do półtorej go <lziny zażyć 2,5-3,0 g Extr. Filicis maris. Po 2,godz. nalezy przyjąć 1środek przeczyszczający. Stosując ten 1sp,osób leczenia Z o r i n a uzy,skała 40 % pomyślnych wyników. P o d j a p o ~ is k a podkreśla, że poważną,wadą stosowania samy.eh nasion dyni, bądź łącznie z prze- ;} t.worami paprotki samczej jest opóźnione wydalanie tasiemca z ustroju ~>'Żywiciela (nieraz na drugi dzień po kuracji).. _. W poszukiwaniu zwiększenia 1skuteczności działania nasion. dyni, : a,zatem uzyskania,lepszych wyników leczniczych, badacze radzie,ccy ' (T,o w b i n) wyprodukowali wyciąg z nasion dyni - 15 g wyciągu : 'odpowiadało 100 g świeżych nasion dyni. S i e m i o n o w a (1950) 'StosQwała suchy wyciąg z nasion dyni Wig na,stępującego 1siposo.bu: po -Odpowiednim przygotowaniu -chorego w dniu poprzedzającym kurncj,ę, 'ilstępnego dnia na. czczo podawała 60-80 g wyciągu,z nasion dyni,,._.... I ~,u,szczoneg-o w 100 ml wody, a po 3 :godzinach zalecała środek pi:ze-. -~ si~ający'. Na 10 osób leczonych,tym,sposobem w 3 iptizypa-dkach ::-,tasiemiec. odszedł wraz z główką, w 7 zaś przy1padkach,główki nlie znaf. 'leziono. Autorka_ ta sto,sowała także wyciąg z nasion dyni wraz z wy '. J:iągiem z paprotki samczej. Po l -5 godz. -chory zażywał środek czyiszł'\czący. Tym -sposobem 1leczenia S i e ni i o n o w a uzy,skała znacznie ~ lepsze wyniki, mianow:icie spośród 11 leczonych osób u -8 tasiemiec -od,, szedł wraz z,główką, a tylko w 3 przyipadkach,główki pasożyta nie zna ł:.iezi,ono. i, Na uwagę zasługuje nieoo odmienne stanowisko K r a y e r a i '."(1937), który twierdzi, że nasio.na dyni są bardziej skutecznym środ :- kiem leczniczym niż by s:ię mogło ~ydawać. Za,główne dwie przyczyny niedostatecznych wyników leczniczych uważa on: 1) niezbyt do 1 : kła,ąne,działanie nieodpowiednio podanych środków,przeczyszczających or.az 2) stosowanie zbyt małych dawek nasion dyni. Autor ten bo-.. 2 WiadomoścI Parazytologiczne
88 RYSZARD KUZMICKI wiem uzyskiwał calklięm zadowailające wyniki leczenia stosując w cza.,. sie kiuracji u dzieci Sem. Cucurbitae w dawkach od 200 g do 400 g, a u dorosły,ch - od 400,g do 700,g. Jak wynika z przedstawionego piśmiennictwa ogół autorów stosuje. lee.zenie nasionami dyini w mniej Wiięcej podobny,sposóib. Odrę:bne stanowisko reiprezentuje G.r,o t t, gdyż podaje on nasiona dyni przez dwa dni, a dopiero 1 w trzecim dniu stosuje silniejszy środek przeciwczerwiowy. Toteż w ;pierwszej części naszy,ch badań postanowiliśmy stosować.nasiona dyni w sposób ogólnie przez aultorów przyjęty, natomiast w da1szym etapie ;projektujemy przeipiowadzać leczenie wg koncepcji G r o t t a. SPOSTRZEŻENIA WŁASNE W Przychodni Parazytologicznej iprzy Ambulatorium PSK nr 1, prowadzonej przez I Klin. Chorób Wewn. AM w Łodzi,leczono nasionami dyni 70 osób zarażonych tasiemcem nieuzbr,ojonym (Taeniarhynchus sagii].atusj. Chorych podzielhiśmy na dwie grupy: w gnljpie pierwszej zastosdwano ~ame nasiona dyni, w drugiej - nasicma dyni, (Podawanó łą,cznie z atebryną. G r u p a IP i e r w 1s z a (I) obejmowała 25 osób (17 dorosłych i 8 dzieci). W iskład jej wchodziły,()isoby w starszym wieku, przeważnie z niewydolnością krą,żenia i miażdżycą naczyń,lub innymi schorzeniami będą,cymi przeciww;skazaniem do stosowania dostępnyich nam środków farmaceutycznych, jak np. altebryny lub wyciągu z pcl{protki samczej, oraz dzieci w wierku o,~. 3-12 la,t. Le,czenie prowadzono wg następującego sposobu. Przez okres dwóch dni przed rozpoczęciem kuracji zalecano chorym dietę 1Ubogą w błonnik, tzn. hez jarzyn i owoców. W przeddzień kuracji wieczorem po,le,cano dokładnie się przeczyśdć ora:z wykonać wysoką lewatywę. Nazajutrz chory na czczo spożywał odpówiednią porcję wy~ łuskanych nasion dyni. U dzieci stosowano,pr:żeciętnie 200-250 g., u.dorosłych 350-400,g. Zwrac;:ano uwagę chorym, alby przy łusk~iu nasion zostawiali pokrywającą je zieloną błonkę. Przepisaną porcję na~ sion pole,cano zetrzeć na miingę, a. IPO starciu dodać niewielką ilość mleka, miodu lub powideł, bądz 1-2 łyżkrl. cukru. W ten sp.osób przyrządrzone nasiona dyni nałeży spożywać w przeciągu godziny. W 2 godz. potem,chorzy otrzymywali jako środek przeczysz,czający 1-2 łyżki oleju ~ycynowego. Ze względu na działanie podrażniające środków przeczy1szczająicych na śluzówkę jeliita pole,calji,śmy,inaszym chorym stosowanie diety J.ekk,ostrawnej prz~ okres 3 dni IPO zakończeniu kuracji. W,g r u IP i e,d II u,g i e j (II)_, obejmującej 45 osób dorosły,ch, stosowarn,o nasio1i1a dyni łącznie z aitebryną w dawce 0,4 g.
NASIONA DYNI W LECZENIU ZARAŻENIA TASIEMCEM 89 Przy,gotowanie do kuracji, jak również SipOSób przyrządzania i spożycia nasion dyni, były podobne do ~osobu zastosowanego u chorych w I,grupie. Ró:imica poje,gala na tym; że osobom zakwalifikowanym do II grupy polecano w 15 min/ut po,spożyciu nasion dyni przyjąć 4 tabletkiatebryny w odstępach pięciominutowych po jednej table1tce a 0,1 g. Po _. 2 godzinach chory zażywał na przeczyszczenie 1-2 łyżki -oleju rycyno- ~ wego..przez okres 3 dni po rz,akoń,częriiu kuracji polecano 1również stosowanie diety lekkostrawnej: ~ -. t,- OMOWIENIE WYNIKOW LECZENIA r ~~ J,. W omówieniu wy,nilków oddzielnie potra;ktiu:jemy. w każdej z grlllp f c.horych, którzy przebyli jednoraz.ową (A). ~ub dwukrotną kurację (B). { W grrupie IA spośród 25 osób (17 dorosłych i 8 dzieci) leczonych ~1: r_:.. samymi. nasionami dyni, ipo jednorazowej kuracj:i tasiemiec Odszedł wraz fi. z główką tylko w 3 przypadkach (orient. 12%}. Powtórną kurację prze~ t' prow,adtono u 8 osób w okresie 3 do 7 dni, licząc od pierwszego podania :- leku, (gr. IB), (trzy osoby po 3 dnia.eh, dwie - po 4 dn~ach, trzy - po. : 7" dniach). Ta,siemiec.odszedł wraz z główką u 3,osób (orient. 37,-5)% ) ~ i to ty,ch, które ponowną kurację przeprowadzi!ły w 3 dni po zakończe ": niu pierwszej. Z powyższego wynika, że po zastosowaniu dwóch po ;,.. sobie następujących kurac.ji uzy1skano wyleczenie prawie.trzy razy : częstsze niż po jednej kuracji., '. W grupie IIA leczono 45 osó'b dorosłych nasionami dyni łącznie :. fl atebryną podawaną w jednorazowej dawce 0,4 g. Po pierwszej :kuracji ;. tasiemiec odszedł wraz z,główką u 8 osób ( orient. 17,6'%). Powtórną t,> ku_!ację.. (gr. IIB),przeprowadzono po tygodniu u 22 osób. Ta,siemiec ;' >~az z główką Odszedł w 13 przypadkach (orient. 58,5 % ). Po przerpro < wadzeniu dwóch kura<iji uzyskano również prawie trzykrntnie lepsze. wyniki lecznicze niż ;po j,ednej..,:, Przedstawiając wyniki Hczbowe badań podano je również w odset. kach,,ze wzgiędu jednak na zbyt,szczupłą ilość przypadków nie przy,,... pisujemy im wiążącego znaczenia, lecz,wyłącznie orientacyjne. r Bioirąc [POd uwa,gę wyniki, uzyskane po jednorazowej k:uracji samymi nasionami dyni, nasuwa się przypuszczenie, że niewie,lki odsetek całko-, witego wyleczenia można przypisać niedostatecznemu działaniu tego J: środka. Potwierdzałoby to spostrzeżenia G e r w e_ l a i WSi!)Ółrpraieo,: wntków (1954) oraz P od j a p o 1 s :k i ej (1942, 1949). Jeżeli' jednak - rozważyć bardziej,kor:zystne wy,niki, otrzymane po dwukrotnym /POda- :- waniu nasion dyni, to można by przypuszczać, że)uótkotrwałe dzi~,a:nie _ pie,rwszej dawki. tego ~eku nie lbylło.,obojętne dla paisożyta, dzięki czemu ~
90 RYSZARD KUZMICKI zna,cznie się zwiększyło skuteczne działanie drugiej dawki.' Stąd można by wnioskować, że pogląd G 1r o t t a o. powolnym działaniu riasion dyni zyskuje pewne uzasadnienie. Zastosowanie jednorazowej, niewielkiej dawki atebryny wraz z l}asionami dyni nie polepszyło w zasadzie wyników lecz.nkzych. Natomiast po dwóch kuracjach odsetek wyle,czeń wzrósł w dość znacznym stopniu. Można by to przypisać :korzystniejszemu, wspólnemu działaniu powtórnych dawek nasion dyni i aitebryny,,przypuszczailnie dzięki ich kumulacji w ustroju pasożyta. W zwią;zku z powyższym nasuwa się myśl, że stosowanie przez ok1res kilku dni niewielki-eh dawek atebryny i nasion dynd. mogłoby mieć istotne znaczenie dla leczenia zarażeń tasiemcami, sz,czególnie w Jecznictwie ambulatoryjnym. ZAKONCZENIE I WNIOSKI W ipracy niniejszej omówiono wyniki badań nad skutecznością leczenia taeniarhynchosis za pom6cą jednorazowej,dawki samycfi nasion ąyni (200-400 g) u 25 osób (gr. I) ornz łącz.nie z ateibryną (0,4 g) u 45 osób (gr. 11). 1. Na 25 osób leczonych samymi nasionami dyni po jednej kuracji (gr. IA) tasiemiec odszedł wraz z główką u 3 chorych (:orient. 12%), za$ na 8 osób, które powtórzyły kurację po kilkudniowym odstępie czasu (gr. IB) pasożyt ods zedł w całości w 3 przypadkach (orient. 37,5 /.o). 2. W gr. IIA po skojarzonym leczeniu nasionami dyni i atebryną (0,4 g) - na 45 osób u 8 uzyskano wyleczenie po jednorazowej kuracji (orient. 17,6 %), zaś u 22,osób (gr. IIB), które pow.tórzyły,leczenie, uzyskano,całkowite odejście pasożyta u 13,chorych (orient. 58,5%). 3. Wyniki otrzymane po jednora.zowej kuracj'i oraz trzykrotnie lepsze wyniki po powtórnym podaniu nasion dyni mogły.by wskazywać, że lek ten jest skuteczniejszy przy dłuższym dział ą.niu na ustrój pasożyta. 4. Wyniki badań,przemawiają za potrzebą opracowania na większym materia/le wpływu leczniczego w zarażeniach,ta,siemcami samych nasion dyni podawanych przez dłuższy okres czasu lub też w skojar:ze. niu z niewielkimi dawkami atebryny. Ił!SMIENNICTWO I. D o w n a r H.,,,Gazeta Lekarska", 24:,123, 187!8. 2. Gerwel Cz., Kasprz a k W., Pawłowski Z., Streszczenia :re.feratów IV Zjazdu Polskiego Towarzystwa Parazytologicznego w Gdańsku 30, 31.X. i 1.XU9.94 r.
NASIONA DYNI W LECZENIU ZARAŻENIA TASIEMCEM 91 i-- > ~:~ ' ' f" 3.,Kr a y er Oi,.,!Kl:111. Wschr."., 165 1, 1'913\7. 4.,Kuźmicki R.,.,Pol. Ty,g. Lek.", 4!2, 1962. 5. Ne e I y J., Da v y E.,.,J. Am.,Pharm. Assoc.", 20:556., 1193.1. 6. Oe ;J,ker s H. A., Pharmakologische Grundlagen der Behandlung von Wurmkrankheiten, Leipzig 1960. 7. Pf i,ster,..,pharmazeut. Zt g.", 80:31914, 1938. 6.. Pod ja,p o,i ska W. P.,.,Suw, Med.", 4, 23, li94l9. 9.. P :r z y był o ws k,i,,.,gaz. Lek.", 9:171, 11889, 10. Rath E., wg Oelkersa. 11. Siemion o w a N. E.,.,S.ow. Med.", 7, 30, 1!960. m. So,!Jmann T..,J. :Pha:rm. a Ex.p. Therap.", 12:,129, 1'916. m. Tymow,ski J.,.,Gaz. Lek.", 217:5,4, 1819. 1'4. W a,s i ck y R., Physi'opharmakognosie,,Wien 1'900. 15. We i,s s K.,.,Munch. med. Wschr.",.520, 1'928. 16. Z u 1 iński T.,,. Gaz. Lek.", 14!:1ł7, 1873. t. Ky3LMMQHH JiICCJIE,l(OBAHJiIH no 3<I><I>EKTJiIBHOCTM CEMHH TbIKBbI SEMINA CUCURBITAE B JIE'l!EHJiIJif MH<I>EKIJ;Jifl';t HEBOOPY2KEHHbIM 1.J;EIIHEM c ' I B 3TOM TPY'Ae onwcahb1. 'uccnepobahuh no ycnelllhocti-t neą:eawr taeniarhync-hos.is rrytem np1,1mehehl1j'i cemj'ih TbIKBbl. O,!IHa rpynna 60JibHbIX (25 qejiobek) IlO,!IBeprHy 'l'a 6hIJia Jie"IeH11IO TOJihKO cemeham:11 ThIKBbI np:11 0,!IHOKPaTHOH IlO,łla"IH 200-400 l'f)., BTopaH rpynna (45 "Ie.rroaeK) no.rryqa.rra.cemeha BMecTe c a'l'e6pl1hom - 0,4 rp. B ne~ PBOH rpynne, COCTORllleM :113 25 "IeJIOBeK, y KOTopoii np~ehrjihcb TOJibKO cemeha TbI KBbl, y 3-x 60JibHhix T. e. 120/o.rreHTeQ OTOIIIeJI BMeCTe c rojioboh y:lke noc.rre 0,!IHOro xypca Jie"IeHHJ'I, a Ha 8 "IeJioBeK, y KOTOpbIX npj1meheh 6bIJI BTOPOH KYPC.rre<J:emrn. 13 TPeX CJiy"IaRX,!IOCTJ1l'HYTO 6bIJIO l13jie"iehhe 60JibHbIX '(OK. 37,50/o). Bo BTOPOH rpynne - 45 "IeJIOBeK, Jie"IeHHbIX cemehamj1 ThIKBbl BMecTe C He0OJibIUOH,!1030ilr ate6p11aa, JieHTer( y 8 naq11ehtob nocjie O,!IHOro Kypca.rre"Iea:11n otowe.rr QeJIJ1K0M (17,60/o),, noc.rre,!ibyx KYPCOB Jie"IeHJ1R: Ha 22 "IeJI0BeJ{a ITOJIO'lKJ1TeJibHbie pe3yjibtatbl IlOJIY"IHJIHCb y 13 60JibHbIX (OK. 58,50/o). - OTCIO,lla CJie,llyeT, "ITO IlOCJie,!IByKpaTHOił no,lla"ij1 cemr:h ThIKBbI B KOPOTKOM npome.:. :lftytke BpeMeHJ1 no.rry"iaiotcj'i B TP:11 pa3a JIY"IIII1'1e pe3yjihtatbi "IeM rroc,tie O,!IHOKpaT HOro npj1mehehj1j'i 3Toro cpe,!ictba. 3TO MprJIO 6hr CJIY)KJ1'fh p;oka3ate.tihctbom, "ITO DJJl1J'IHHe cemrh. Tb!KBbI Ha oprahj13m napa3:11ta 60.rree 3qJ(peKTJ1BHO Il0CJie 6oJiee Cip0- p;omkhtejihhoro,llei1:cctbvlj'i 3Toro cpe,!ictba. IIp:11MeHeHJ1e cemhh TblKBbl BMec-r:e C ate- 6p11HOM,llaJIO e,!iba JI:11 JIY"IlIIJ1e pe3yjihtatbl IlOCJie 0,!IHOro Kypca Jie"IeHJ1H, 3aTO nocjie TaTOB Jie"IeHJ1J'I O,!IHJ1MJ1 cemehamh. Jif3 no.rry"iehhbix pe3yjihtatob MO'lKeT B03HJ1KHYTh T8K'lKe aeo6xop;j1moctb 06CTOJ'I-,, TeJihHOH pa3pa60tkj1 TeXH1'1KJ1 Jie"IeHHJ'I cemehamj1 T:btttBhI, He CTOJibKQ,!IO CJ1X nop r:p:11mehehhbim y,llaphblm MeTO,!IOM, CKOJibKO MeTO~OM rtpop;ojijkhtejibhoh rro,ąaq:11 3TOl'0 cpep;ctba. B'l'OPH"IH0ro Kypca Jie"IeHHH 3TJ1 pe3yjibtatbt OKa3aJIJ1Cb ropa3~0 JIY"IWHMJ1 OT pe3y.rrh
... ',' 92 RYSZARD KU2MICKI R. Kuźmicki 1NVESl11IGA'I'liÓNS UPTON Em!CIENCY OF,~UM~IGiN SIEED, (SE.M. CUCURBIT AE).!IN Tim '11R!EATMENT OF T AENIARHYNCHUS SAGINATUS IINFECTilON. In this paper. are discussed investigations upon treatment of taeniarhynchosu; by me ans.of pumpkin seed and itts efficiency. Thii,s iby administering pumpkin seed in a single dose of 200---400 g., without other dn19s, to 25,skk (first group of pabients) -and seed together with atabrine (the latter in a dosa ge of 0 4 g) to 419,si.ck,(second groll{p of patients). [n the firsit group treated with pumpiciin seed a,ione., on 25 person,s. the tapeworm with scolex was expelled from 3 siok 1 (about.1120/o) after one course of treatment and among 8 persons who underw,ent a,se.cond cour,se of treatmoot also three recovered enti.r,ely (about '.E,5 per cent). In the second,g:ro.u,p of 415,siok treated with pumpkin.,seed simultaneously with a,small dose of atabrine, the taipeworm wirth sco lex wa:s expelled.from 8 patients after one course of treatment (about.1'7,6 per,eent). Mter two courses of treatment there were obtained 1 positive results with 13 persoos on the whole number_ of.22 sick (about 58,6 (Per -cent). The above investigations show that after administering pullllpkin seed twice at short intervals there were obtained.results.th!ree limes more succe,s.s,ful than after one cour.se of treatment. Th~s seems to prove tha:t pumpkin seed is more effeotive when lon,ger operating. When applied together with atabrme the results, after one,course.of t1reatmen~, were but little better,than that ornes of pumpkin seed,given alone. The results, however, af.ter a.s-econd cours_e of treatment proved to be much :better. The obtain_ed results.seem to require a new, more exaot,technique od the rpurnpkin seed treatment., not -so much by shock methods a,s by a leng lasting administration of this remedy.