Polimery SYLABUS A. Informacje ogólne Elementy składowe sylabusu Nazwa jednostki prowadzącej kierunek Nazwa kierunku studiów Poziom kształcenia Profil studiów Forma studiów Rodzaj Rok studiów /semestr Wymagania wstępne (tzw. sekwencyjny system zajęć i egzaminów) Liczba godzin zajęć dydaktycznych z podziałem na formy prowadzenia zajęć Założenia i cele Metody dydaktyczne oraz ogólna forma zaliczenia Wydział Biologiczno-Chemiczny Studia drugiego stopnia Ogólnoakademicki Stacjonarne Przedmiot obowiązkowy, moduł kierunkowy brak Liczba godzin: 30 Forma prowadzenia zajęć: wykłady 15 godzin, laboratoria 15 godzin Celem wykładów i ćwiczeń jest zapoznanie studenta z wiedzą z zakresu tworzyw polimerowych, informacji na temat metod ich otrzymywania i modyfikacji. Omawiane są właściwości i zastosowania najczęściej spotykanych tworzyw sztucznych a także polimerów naturalnych (polisacharydy, białka, kwasy nukleinowe). Rozważane są problemy związane z recyklingiem i biodegradacją oraz ochroną środowiska podczas produkcji i recyklingu tworzyw syntetycznych i naturalnych. Pod uwagę brane są takie aspekty jak toksyczność: monomerów, polimerów, produktów rozkładu oraz dodatków stosowanych w celu uzyskania tworzyw użytkowych. Metody dydaktyczne: podające (wykład informacyjny, konsultacje objaśniające), praktyczne (ćwiczenia laboratoryjne, pokaz). Warunki zaliczenia: student jest dopuszczony do egzaminu po zaliczeniu laboratorium Formy pomiaru/oceny pracy studenta: Ocena przygotowania studenta do zajęć laboratoryjnych odpowiedź ustna w trakcie ćwiczeń, zaliczenie praktyczne zadań podczas zajęć; ocena wiedzy i umiejętności związanych z realizacją zadania laboratoryjnego dokumentowane w sprawozdaniu z zadania laboratoryjnego oraz sprawdzianem testowym po zaliczeniu sprawozdań. Egzamin pisemny i/lub ustny na ocenę. Efekty kształcenia i Student dostrzega wielorakie związki między elementami środowiskowymi a zaletami i zagrożeniami wynikającymi z użytkowania otrzymywania i utylizacji tworzyw polimerowych. Student potrafi wskazać techniki badawcze stosowane w analizie polimerów. Podczas ćwiczeń laboratoryjnych student poznaje i stosuje zasady bezpieczeństwa i ergonomii w pracy laboratoryjnej. Jest odpowiedzialny za bezpieczeństwo własne i innych. Współdziała i współpracuje w grupie. Stosuje właściwą metodologię do rozwiązywania problemu badawczego i praktycznego związanego z otrzymywaniem, użytkowaniem i utylizacją tworzyw polimerowych. Wykonuje podstawowe doświadczenia i obserwacje dotyczące otrzymywania oraz badania właściwości tworzyw polimerowych. Zdobywa podstawową wiedzę dotyczącą poprawności i rzetelności wykonywania eksperymentów oraz sporządzania sprawozdań z ćwiczeń. Interpretuje wyniki badań, wyciąga wnioski i w sposób krytyczny ocenia Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia K_W01, K_W05 K_W09, K_U22, K_K03, K_K04K_K08 K_U01 K_W11, K_U05, K_K02, K_U06, K_U19, K_K09
błędy pomiarowe. Wykorzystuje aktualne informacje ze specjalistycznej literatury naukowej polsko- i obcojęzycznej oraz posługuje się specjalistyczną terminologią dotyczącą otrzymywania, toksyczności i recyklingu polimerów. Jest otwarty na wykorzystywanie zdobytej wiedzy i pogłębianie jej przez korzystanie z literatury. K_U03, K_U20, K_K10, K_K11 Punkty ECTS 3 Ogólny nakład pracy studenta: 75 godz. w tym: udział w wykładach i laboratoriach: 30 Bilans nakładu pracy studenta ii godz.; przygotowanie się do zajęć i zaliczeń: 41 godz.; udział w konsultacjach, zaliczeniach: 4 godz. Nakład pracy studenta związany z zajęciami iii : Liczba godzin Punkty ECTS Wskaźniki ilościowe wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 34 1,4 o charakterze praktycznym 60 2,4 Data opracowania: 26.09.2014 Koordynator : dr Agnieszka Z. Wilczewska
SYLABUS B. Informacje szczegółowe (wykład) Elementy składowe sylabusu Nazwa Polimery Nazwa kierunku Nazwa jednostki prowadzącej Wydział Biologiczno-Chemiczny kierunek Rok studiów/ semestr Liczba godzin zajęć dydaktycznych oraz forma prowadzenia zajęć Prowadzący Treści merytoryczne Efekty kształcenia wraz ze sposobem ich weryfikacji Forma i warunki zaliczenia Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej Liczba godzin: 15 Forma prowadzenia zajęć: wykład dr Agnieszka Z. Wilczewska Wykłady: Definicja polimeru i makromolekuł. Główne metody syntezy makromolekuł, podstawowe pojęcia i podział polimerów. Polimeryzacja stopniowa i łańcuchowa. Omówienie właściwości i zastosowania oraz problemów ekologicznych związanych z użytkowaniem i utylizacją najważniejszych polimerów: winylowych (PE, PP, PS, PCV, PMM, PVA, kauczuki naturalne i syntetyczne) kondensacyjnych i poliadduktów (fenoplasty, aminoplasty, poliestry i poliamidy, poliuretany, poliwęglany, żywice epoksydowe). Polimery naturalne i ich pochodne syntetyczne. Bezpieczeństwo i higiena pracy oraz ochrona środowiska podczas produkcji tworzyw sztucznych i gumy. Degradacja polimerów: chemiczna, termiczna, biologiczna i fotochemiczna. Recykling polimerów odpadowych oraz poużytkowych wyrobów z tworzyw sztucznych. Biodegradacja i tworzywa biodegradowalne. Nowe, specjalne tworzywa sztuczne (polimery termoodporne, polimery topologiczne, polimery elektroprzewodzące, dendrymery, inteligentne żele, fazy stałe, wymieniacze jonowe - jonity). Dostrzega wielorakie związki między elementami środowiskowymi a zaletami i zagrożeniami wynikającymi z użytkowania tworzyw polimerowych. Wskazuje zagrożenia środowiskowe związane z otrzymywaniem i utylizacją tworzyw polimerowych. Posługuje się terminologią i nomenklaturą związaną z tworzywami polimerowymi. Potrafi wskazać techniki badawcze stosowane w analizie polimerów. Wykorzystuje aktualne informacje ze specjalistycznej literatury naukowej polsko- i obcojęzycznej oraz posługuje się specjalistyczną terminologią dotyczącą otrzymywania, toksyczności i recyklingu polimerów. Jest otwarty na wykorzystywanie zdobytej wiedzy i pogłębianie jej przez korzystanie z literatury Sposób weryfikacji: egzamin pisemny lub/i ustny. Warunki zaliczenia: student jest dopuszczony do egzaminu po zaliczeniu sprawozdań i testu z laboratorium. Obecność na wykładach nie jest warunkiem koniecznym do przystąpienia do egzaminu. Literatura podstawowa: Florjańczyk Z., Penczek S. (red.), Chemia polimerów tom I, II i III, Oficyna Wyd. PW, 2001 i 1997 Szlezyngier W., Tworzywa Sztuczne, tom I, II i III, Wydawnictwo Oświatowe FOSZE, Rzeszów 1998 Stevens M. P., Wprowadzenie do chemii polimerów, PWN, Warszawa 1983 Nicholson J. W., Chemia polimerów, WNT, Warszawa 1996 Literatura uzupełniająca: Pielichowski J., Puszyński A., Technologia tworzyw sztucznych, WNT, Warszawa 2003 Pielichowski J., Puszyński A., Chemia polimerów, TEZA Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Kraków 2004 Gruin I., Materiały polimerowe, PWN, Warszawa 2003 Pielichowski J., Puszyński A., Preparatyka polimerów, TEZA Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Kraków 2005. podpis osoby składającej sylabus
B. Informacje szczegółowe (ćwiczenia laboratoryjne) Elementy składowe sylabusu Nazwa Nazwa kierunku Nazwa jednostki prowadzącej kierunek Rok studiów/ semestr Liczba godzin zajęć dydaktycznych oraz forma prowadzenia zajęć Prowadzący Treści merytoryczne Efekty kształcenia wraz ze sposobem ich weryfikacji Forma i warunki zaliczenia Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej Polimery Wydział Biologiczno-Chemiczny Liczba godzin: 15 Forma prowadzenia zajęć: laboratorium dr Agnieszka Z. Wilczewska, mgr Karolina H. Markiewicz Ćwiczenia: Definicja polimeru i makromolekuł. Główne metody syntezy makromolekuł, podstawowe pojęcia i podział polimerów. Polimeryzacja stopniowa i łańcuchowa. Omówienie właściwości i zastosowania oraz problemów ekologicznych związanych z użytkowaniem i utylizacją najważniejszych polimerów: winylowych (PE, PP, PS, PCV, PMM, PVA, kauczuki naturalne i syntetyczne) kondensacyjnych i poliadduktów (fenoplasty, aminoplasty, poliestry i poliamidy, poliuretany, poliwęglany, żywice epoksydowe). Polimery naturalne i ich pochodne syntetyczne. Bezpieczeństwo i higiena pracy oraz ochrona środowiska podczas produkcji tworzyw sztucznych i gumy. Degradacja polimerów: chemiczna, termiczna, biologiczna i fotochemiczna. Recykling polimerów odpadowych oraz poużytkowych wyrobów z tworzyw sztucznych. Biodegradacja i tworzywa biodegradowalne. Nowe, specjalne tworzywa sztuczne (polimery termoodporne, polimery topologiczne, polimery elektroprzewodzące, dendrymery, inteligentne żele, fazy stałe, wymieniacze jonowe - jonity). Podczas ćwiczeń laboratoryjnych poznaje i stosuje zasady bezpieczeństwa i ergonomii w pracy laboratoryjnej. Jest odpowiedzialny za bezpieczeństwo własne i innych. Współdziała i współpracuje w grupie. Stosuje właściwą metodologię do rozwiązywania problemu badawczego i praktycznego związanego z otrzymywaniem, użytkowaniem i utylizacją tworzyw polimerowych. Wykonuje podstawowe doświadczenia i obserwacje dotyczące otrzymywania oraz badania właściwości tworzyw polimerowych. Zdobywa podstawową wiedzę dotyczącą poprawności i rzetelności wykonywania eksperymentów oraz sporządzania sprawozdań z ćwiczeń. Interpretuje wyniki badań, wyciąga wnioski i w sposób krytyczny ocenia błędy pomiarowe. Wykorzystuje aktualne informacje ze specjalistycznej literatury naukowej polsko- i obcojęzycznej oraz posługuje się specjalistyczną terminologią dotyczącą otrzymywania, toksyczności i recyklingu polimerów. Sposób weryfikacji: odpowiedź ustna na ćwiczeniach, sprawozdania, kolokwium testowe. Warunki zaliczenia: student jest dopuszczony do egzaminu po zaliczeniu sprawozdań i testu z laboratorium. Obecność na wykładach nie jest warunkiem koniecznym do przystąpienia do egzaminu. Literatura podstawowa: Florjańczyk Z., Penczek S. (red.), Chemia polimerów tom I, II i III, Oficyna Wyd. PW, 2001 i 1997 Szlezyngier W., Tworzywa Sztuczne, tom I, II i III, Wydawnictwo Oświatowe FOSZE, Rzeszów 1998 Stevens M. P., Wprowadzenie do chemii polimerów, PWN, Warszawa 1983
Nicholson J. W., Chemia polimerów, WNT, Warszawa 1996 Literatura uzupełniająca: Pielichowski J., Puszyński A., Technologia tworzyw sztucznych, WNT, Warszawa 2003 Pielichowski J., Puszyński A., Chemia polimerów, TEZA Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Kraków 2004 Gruin I., Materiały polimerowe, PWN, Warszawa 2003 Pielichowski J., Puszyński A., Preparatyka polimerów, TEZA Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Kraków 2005. podpis osoby składającej sylabus i zakładanych efektów kształcenia w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych, z uwzględnieniem form zajęć. Uwzględnia się tylko efekty możliwe do sprawdzenia (mierzalne / weryfikowalne). ii Przykładowe rodzaje aktywności: udział w wykładach, ćwiczeniach, przygotowanie do zajęć, udział w konsultacjach, realizacja zadań projektowych, pisanie eseju, przygotowanie do egzaminu. Liczba godzin nakładu pracy studenta powinna być zgodna z przypisanymi do tego punktami ECTS wg przelicznika : 1 ECTS 25 30 h. iii Zajęcia wymagające bezpośredniego udziału nauczyciela są to tzw. godziny kontaktowe (również te nieujęte w rozkładzie zajęć, np. konsultacje lub zaliczenia/egzaminy). Suma punktów ECTS obu nakładów może być większa od ogólnej liczby punktów ECTS przypisanej temu przedmiotowi.