Projekt budowlany Przydomowa oczyszczalnia ścieków w technologii SBHR (niskoobciążony osad czynny wspomagany złożem fluidalnym)

Projekt budowlany Przydomowa oczyszczalnia ścieków w technologii SBHR (niskoobciążony osad czynny wspomagany złożem fluidalnym)

SPIS ZAWARTOŚCI Projekt budowlany Część opisowa I. Opis techniczny 1. Dane ogólne 2. Podstawa opracowania 3. Zakres i przedmiot opracowania 4. Warunki gruntowo-wodne 5. Opis rozwiązania 6. Technologia oczyszczania ścieków 7. Pozostałe elementy ciągu technologicznego 8. Zapotrzebowanie terenu 9. Połączenia wewnątrz obiektowe 10. Zasady montażu 11. Zasady eksploatacji przydomowej oczyszczalni ścieków 12. Uwagi końcowe 13. Stężenia zanieczyszczeń 14. Schematy technologiczne II. Dokumenty pozostałe 1. Oświadczenie projektanta 2. Decyzja nadania uprawnień

CZĘŚĆ OPISOWA I. Opis techniczny 1. Dane ogólne Obiektem budowy są przydomowe oczyszczalnie ścieków dla budynków mieszkalnych położonych na terenie gminy... Budowa jest częścią szerszego programu rozwiązania gospodarki ściekowej na terenie gminy.. poprzez zainstalowanie przydomowych oczyszczalni ścieków dla mieszkańców indywidualnych. 2. Podstawa opracowania - Zlecenie Inwestora, - Przepisy prawne: * Ustawa z dnia 7 lipca1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. Nr 106 z 2000 r., poz. 1126, z późniejszymi zmianami), * Rozporządzenie ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego (Dz. U. nr 120 z 2003 r. poz. Nr 1133), * Ustawa z dnia 18 lipca 2001 roku Prawo Wodne (Dz. U. Nr 115, poz. 1229 z późniejszymi zmianami), * Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 24 lipca 2006 r. w sprawie warunków, jakie należy spełnić przy wprowadzaniu ścieków do wód lub do ziemi, oraz w sprawie substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego (Dz. U. 2006, nr 137, poz. 984), * Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku ( Dz. U. Nr 120 poz. 826), * Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690), - Mapa do celów projektowych w skali 1:500, - Wizja lokalna, - Normy, wytyczne projektowe. 3. Zakres i przedmiot opracowania Niniejsze opracowanie obejmuje sposób oczyszczania ścieków bytowych oraz ich odprowadzanie do komór filtracyjnych, drenażu rozsączającego lub studni chłonnych. Przedmiotem opracowania jest kompleksowe rozwiązanie problemu gospodarki ściekowej poprzez zainstalowanie lokalnych oczyszczalni biologicznych. Urządzenia muszą być znakowane CE oraz posiadać Deklarację Właściwości Użytkowych z normą PN-EN 12566-3. Jako założenia wyjściowe w niniejszym opracowaniu przyjęto: - jednostkową ilość ścieków przypadającą na 1 mieszkańca (RLM) - 120 l/d, - sposób wykonania instalacji kanalizacyjnej wewnętrznej i zewnętrznej, - istniejące warunki gruntowo wodne, - skład ścieków jak dla ścieków socjalno - bytowych.

4. Warunki gruntowo wodne. Rodzaj gruntu: na terenie gminy. występują warunki gruntowe. Najczęściej występują:.. Poziom wód gruntowych jest. Z uwagi na konieczność zachowania odległości 1,5 m urządzeń rozsączających od lustra wód gruntowych zastosowano na działkach kopce filtracyjne. 5. Opis rozwiązania W celu dotrzymania warunków odprowadzenia ścieków do odbiornika zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Środowiska niezbędne jest w zależności od gruntów biologiczne oczyszczanie ścieków pracujące w technologii SBHR (niskoobciążony osad czynny wspomagany złożem fluidalnym). W oczyszczalni biologicznej ścieków zastosowano urządzenia typowe wykonane z polietylenu wysokiej gęstości. Ciąg technologiczny oczyszczalni składa się z następujących urządzeń: - przykanalika PVC DN 110 lub PVC DN160, - rewizji PVC DN 110, - osadnika wstępnego o odpowiedniej pojemności, - reaktora biologicznego, - studzienki rozdzielczej, - przepompowni ścieków oczyszczonych lub surowych, - komór filtracyjnych, drenażu rozsączającego lub studni chłonnych (odbiornik ścieków oczyszczonych). Oczyszczalnia posiada układ wentylacji wysokiej. 6. Technologia oczyszczania ścieków Oczyszczalnia jest mikrostacją oczyszczania ścieków z osadem czynnym działającym w systemie SBR wspomaganego złożem fluidalnym. Oczyszczalnia musi być znakowana CE i posiadać Deklarację Właściwości Użytkowej z normą PN-EN 12566-3, z pełnym raportem z badań wykonanych w notyfikowanym laboratorium. Ciąg technologiczny musi składać się z minimum dwóch osobnych zbiorników, t/j osadnika gnilnego, a następnie bioreaktora. Do budowy należy zastosować oczyszczalnie ścieków pracujące w układzie technologicznym składającym się z ustawionych szeregowo komór realizujących następujące procesy jednostkowe w układzie hybrydowej technologii SBR: a) Osadnik wstępny, spełniający następujące funkcje: - magazynuje pierwotny i wtórny osad; - zatrzymuje substancje osadzające się i tworzące zawiesinę; - magazynuje ścieki wchodzące; - służy jako zbiornik buforowy przeznaczony do niwelowania różnic objętości i ładunku przychodzących ścieków domowych.

Działanie oczyszczalni ścieków jest pilotowane przez mikroprocesor, który steruje kompresorem i elektrozaworami w celu rozdziału prądu powietrza w różnych podnośnikach oraz w systemie napowietrzania przez rurowy dyfuzory membranowe. b) Oczyszczanie substancji organicznych Proces odbywa się w 5. fazach, które następują kolejno po sobie, i które mogą być powtarzane kilka razy dziennie (przeważnie 4 razy na dzień). Faza 1: Porcjowe dozowanie ścieków z osadnika wstępnego do reaktora SBHR Faza 2: Napowietrzanie Faza 3: Osadzanie Faza 4 : Odprowadzanie oczyszczonego ścieku Faza 5 : Odprowadzanie osadu nadmiernego Opis poszczególnych faz: Faza 1: Porcjowe dozowanie ścieków z osadnika wstępnego do reaktora SBHR Ścieki nieoczyszczone dozowane są z osadnika wstępnego do reaktora SBHR poprzez podnośnik, wykonany tak, aby nie przepompowywać wstępnego osadu. Konstrukcja podnośnika gwarantuje minimalny poziom wody w osadniku wstępnym bez konieczności stosowania innych zanurzonych części Faza 2: Napowietrzanie Podczas tej fazy ścieki są napowietrzane i mieszane za pomocą systemu napowietrzania poprzez wewnętrzny rurowy dyfuzor membranowy zainstalowany na dnie zbiornika. System napowietrzania oczyszczalni zasilany jest powietrzem z otoczenia i sterowany przez szafę sterującą znajdująca się na zewnątrz. Do wytworzenia sprężonego powietrza używa się sprężarki. Proces napowietrzania odbywa się zasadniczo w sposób przerywany. Napowietrzanie pozwala na jednoczesne uzyskanie dwóch efektów: dostarczenie tlenu bakteriom znajdującym się w osadach, co jest niezbędne do przemiany ich materii i do biodegradacji mikroorganizmów; intensywne mieszanie ścieków i wtórnego osadu Faza 3: Osadzanie Jest to faza spoczynkowa, w czasie której nie odbywa się żaden proces napowietrzania. Nagromadzony osad czynny ulega procesowi sedymentacji w dolnej partii zbiornika, natomiast w górnej części pozostaje oczyszczony ściek. Na powierzchni mogą się tworzyć osady flotujące. Faza 4 : Odprowadzanie oczyszczonego ścieku W fazie tej oczyszczony ściek z reaktora SBHR zostaje odpompowany pompą mamutową do rury odpływowej. W ciągu hydraulicznym przewodu odpływowego znajduje się komora do poboru próbek. Faza 5 : Odprowadzanie osadu nadmiernego W tej fazie zgromadzony osad nadmierny znajdujący się przy samym dnie zbiornika w reaktorze SBHR przerzucany jest do zbiornika osadu wstępnego przy pomocy podnośnika cieczy (pompy mamutowej). Po zakończeniu procesu odsysania zaczyna się faza nr 1.

Standardowo w ciągu dnia odbywają się cztery tego typu cykle (4 cykle po 6 godzin). W trybie automatycznym system dostosowuje się do indywidualnego czasu pracy i dziennych ilości cykli uzależnionych od potrzeb Użytkownika. Dodatkowo istnieje też możliwość ręcznego przestawienia urządzenia na ograniczony czas pracy, na przykład w okresie wakacyjnym. Ten tryb pracy znacznie skraca czas działania sprężarki. Denitryfikacja Rozpad azotu następuje w wyniku procesu biologicznego poprzez działanie pewnych szczepów mikroorganizmów. Istnieje możliwość włączenia do programu fazy denitryfikacji uzupełniającej. W tym przypadku, wykonuje się krótkotrwałe aktywacje na początku fazy napowietrzania, aby ułatwić mieszanie się ścieków i tym samym pobudzić do działania bakterie denitryfikacyjne, które zmieniają azotany w azot atmosferyczny. Systemy wentylacji i rewizji Oczyszczalnia wyposażona jest w integralny system wentylacji grawitacyjnej w postaci króćca znajdującego się obok króćca wlotowego. Wentylacja komór jest obowiązkowa. Gazy fermentacyjne muszą być odprowadzane poprzez system wentylacji powyżej kalenicy domu i przynajmniej 1 m od jakiegokolwiek skrzydła okiennego lub innej wentylacji. Urządzenie seryjnie jest wyposażone w reduktor odorów. To rozwiązanie gwarantuje właściwe odprowadzenie gazów i dekompresję pionów kanalizacyjnych, które nie są grawitacyjnie odpowietrzone (istotnie jest to w przypadkach budownictwa starego typu). Oczyszczalnia posiada również dekle rewizyjne umożliwiające prowadzenie prac serwisowych oraz wypompowanie osadu nadmiernego. Wywóz osadów Oczyszczalnia standardowo wyposażona jest w moduł do redukcji osadów. Zastosowanie tego rozwiązania podczas wykonywania czynności serwisowych (raz w roku) wydłuża okres korzystania z oczyszczalni bez konieczności wywozu osadów. Wywóz osadów ściekowych w prawidłowo użytkowanej i serwisowanej oczyszczalni odbywa się z częstotliwością raz na 3 5 lat. Serwis oczyszczalni wykonywany jest przez Autoryzowanego Serwisant. 6.1. Szafa sterownicza Wszystkie mechaniczne i elektryczne części oczyszczalni ścieków są umieszczone w szafie sterowniczej wykonanej z tworzywa sztucznego do zainstalowania na zewnątrz. Oprócz jednostki sterującej szafa składa się także z innych niezbędnych części napędowych. Elementy szafy sterowniczej Główne elementy to: - cicho działająca sprężarka powietrza;

- zespół 4. elektrozaworów zapewniający rozpływ powietrza do trzech faz przechodzenia ścieków oraz do napowietrzania ich; - układ sterowniczy do uruchamiania i automatycznego sterowania cyklami; Części składowe jednostki sterującej widoczne na zewnątrz to: - klawiatura sterująca; - dwuwierszowy wyświetlacz LCD wskazujący stan działania i informujący o awariach; - diody świetlne wskazujące stan działania. Sterownik oczyszczalni musi posiadać/realizować następujące funkcje: - auto kalibracja bez potrzeby ustawiania i regulacji pracy oczyszczalni przez serwis - samoczynnie dostosowujący się algorytm do ilości ścieków w czterech poziomach: urlop, mały dopływ, przepływ nominalny, przepływ przeciążeniowy - ciągły monitoring głównych urządzeń wykonawczych, zapis i zgłaszanie awarii. - licznik czasu pracy oczyszczalni - przypomnienie o serwisie, - możliwość współpracy z modemem GSM, - wewnętrzny bezpiecznik, oraz czujnik temperatury zabezpieczający sterownik przed przegrzaniem, - wewnętrzne źródło energii podtrzymujące sterownik w przypadku braku zasilania, - pomiar rzeczywistego prądu pobieranego przez dmuchawę i zawory, - zegar odliczający serwis oczyszczalni oraz serwis dmuchawy, - tryb umożliwiający sprawdzenie działania dmuchawy i zaworów. Sterownik musi być znakowany CE. 7. Pozostałe elementy ciągu technologicznego. Studzienka rozdzielcza jest to monolityczny cylinder o wysokości 450 mm z polietylenu wysokiej gęstości wykonany metodą wytłaczania z rozdmuchem. Jest on wyposażony w: -szczelną, nakręcaną pokrywę z uszczelką, - odpowiednio wyprofilowane dno, zapewniające równomierny rozdział ścieków, - 7 otworów wyposażonych w silikonowe uszczelki, zaślepionych korkami z PE (1 wlot 110 mm, 6 wylotów 110 mm). Studzienka pozwala na okresową kontrolę potwierdzającą drożność przewodów kanalizacyjnych. Studzienka zamykająca drenaż Jest to monolityczny cylinder z polietylenu wysokiej gęstości, wykonany metodą wytłaczania z rozdmuchem, zaopatrzony w: - perforowaną nakręcaną pokrywę z uszczelką, - 6 otworów wlotowych ɸ 110 mm, - odpowiednio wyprofilowane dno. Studzienka pozwala na okresową kontrolę potwierdzającą prawidłowe funkcjonowanie drenażu i drożność przewodów rozprowadzających. Stanowi, wraz z dodatkowym grzybkiem napowietrzającym, wentylację niską sieci rozsączającej.

Nadbudowa polietylenowa Pozwala wyrównać ewentualne różnice pomiędzy poziomem terenu i zakończeniem studzienek. Drenaż rozsączający Drenaż rozsączający ułożony na złożu żwirowo-gruntowym jest to urządzenie do uzupełniającego tlenowego oczyszczenia biologicznego ścieków. Drenaż wykonany jest z rur PVC o średnicy ɸ 110 z boczną perforacją. Rury drenażu rozsączającego ułożone są ze spadkiem około 0,5 % (maksymalnie 1 %) w rowach o szerokości minimum 50 cm. Wypełnienie rowu stanowi (od góry): - warstwa przykrywająca (miąższość 40-80 cm) - grunt rodzimy (humus) - geowłóknina ułożona poziomo dla ochrony złoża żwirowo piaskowego - warstwa rozsączająca (miąższość 40 cm) - żwir płukany 16-32 mm - warstwa przytrzymująca (miąższość 70 cm) - piasek drobny płukany Odległość pomiędzy poszczególnymi nitkami drenażu rozsączającego wynosi minimum 1,50 m. Układ rur drenażu zamknięty jest studzienką i dodatkowymi kominkami nawiewnym wyprowadzonym na wysokość 60 cm ponad poziom terenu. Uwaga: Zachować strefę ochronną pomiędzy poletkiem drenarskim a: - ujęciem wody pitnej: minimum 30,0 m - drzewami i krzewami: minimum 3,0 m - granicą posesji: minimum 2,0 m Obliczanie długości drenażu rozsączającego: Lmin = Qdśr / qdop x s [m] Lmin minimalna długość drenażu [m] Qdśr średni dobowy dopływ ścieków [m 3 /d] qdop dopuszczalne obciążenie hydrauliczne [m 3 /m 2 d] s obwód zwilżony warstwy filtracyjnej [m] Dla drenażu bez warstwy wspomagającej, w praktyce przyjmuje się, iż obwód zwilżony s równy jest szerokości wykopu. W przypadku istnienia warstwy wspomagającej s można przyjmować wyraźnie większe od szerokości rowka. Dzięki takiemu założeniu odpowiednio skracamy długość rowków drenarskich. Komory filtracyjne to prefabrykowane elementy z polietylenu wykonane w technologii wtryskowej. Po połączeniu z deklami na początku i końcu tworzą tunel filtracyjny. Długość pojedynczej komory to 1350 mm (po zamontowaniu długość robocza to 1220 mm), szerokość 560 mm, wysokość 300 mm a pojemność 123 litry. Komory filtracyjne służą do rozsączania ścieków oczyszczonych. Na terenach z gruntami nieprzepuszczalnymi powinny być montowane z wymianą gruntu min. 70 cm lub w kopcach. Komory filtracyjne montuje się na gruntach dobrze przepuszczalnych lub z zachowaniem wymiany gruntu. Komory należy posadowić w wykopie zgodnie z rzędnymi łączenia ze studzienką rozdzielczą układając ze spadkiem 0,5 1 %. Do wymiany gruntu należy zastosować

podsypkę ze żwiru frakcji 0,8 32 mm. Wykop po ustawieniu tuneli należy uzupełnić do wysokości komory żwirem o frakcji 0,8 32 mm. Warstwę wierzchnią żwiru należy zabezpieczyć geowłókniną a wykop uzupełnić do wyrównania gruntem rodzimym. Wyliczenie ilości komór filtracyjnych, na podstawie wzoru producenta firmy Infiltrator: 1. Grunty przepuszczalne, piaski o wskaźniku przesiąkania 12,5 dm 3 /10 min. Ładunek dopuszczalny Qdop 40 dm 3 /m 2 /d Obwód zwilżony S 0,61 m Średnia przepustowość dobowa Qdśr - ilość mieszkańców x 120 litrów Redukcja długości o 33 % możliwa przy wykonaniu filtracji bocznej. Minimalna długość wykopu L = [Qdśr : (Qdpo x S)] x (1 0,33) Ilość komór = L/1,22 m Wyliczenie ilości komór dla 6 mieszkańców przy założeniu zużycia wody 120 dm 3 /d Qdśr = 6 x 120 dm 3 = 720 dm 3 /d L = [ 720 dm 3 /d : (40 dm 3 /m 2 /d x 0,61 m)] x (1 0,33) = [720 dm 3 /d : 24,4 dm 3 /m/d] x 0,67 = 29,5 m x 0,67 = 19,77 m Ilość komór = 19,77 m : 1,22 m = 16,20 szt. Przyjęto 18 komór : 6 osób = 3 szt/osobę 2. Grunty o umiarkowanej przepuszczalności o wskaźniku przesiąkania 12,5 dm 3 /50 min. Qdop 26 dm 3 /m 2 /d L = [720 dm 3 /d : (26 dm 3 /m 2 /d x 0,61 m)] x (1 0,33)] = [720 dm 3 /d : 15,86 dm 3 /m/d] x 0,67 = 45,39 m x 0,67 = 30,4 m Ilość komór = 30,4 m : 1,22 m = 24,93 szt. Przyjęto 24 komory : 6 = 4 szt/osobę 3. Grunty o bardzo złej przepuszczalności o wskaźniku przesiąkania 12,5 dm 3 /100 min. Qdop 16 dm 3 /m 2 /d L = [720 dm 3 /d : (16 dm 3 /m 2 /d x 0,61 m)] x (1 0,33)] = [720 dm 3 /d : 9,76 dm 3 /m/d ] x 0,67 = 73,77 m x 0,67 = 49,42 m Ilość komór = 49,42 m : 1,22 m = 40,5 szt. Przyjęto 42 komory : 6 = 7 szt/osobę Kopiec filtracyjny Kopiec filtracyjny zlokalizowany na gruntach gliniastych należy wykonać poprzez wykorytowanie całej powierzchni kopca na głębokość 50 cm. p.p.t. Następnie należy wynieść kopiec na odpowiednią wysokość ponad poziom gruntu, zachowując odległość 1,5 m systemu rozsączającego od poziomu wód gruntowych. Zastosować kruszywo o granulacji 8-16 mm. Następnie należy ułożyć komory filtracyjne w połączeniu ze studzienką rozdzielczą. Każdy rząd komór rozpoczynamy od wstawienia dekla początkowego i kończymy zamykając deklem końcowym. Ilość

komór należy zastosować zgodnie z doborem z projektu w 2 lub 3 rzędach. Komory muszą by ułożone ze spadkiem od 0,5 do 1 %. Komory zasypuje się piaskiem średnim, lub żwirem o granulacji 8 16 mm. Na wysokość 60 cm. ponad górną krawędź. Z ostatniej komory w każdym rzędzie wyprowadza się wentylację niską. Kopiec przykrywa się na całej powierzchni geowłókniną a następnie całość obsypuje się warstwą humusu o miąższości 15 20 cm. W celu pełnej stabilizacji kopiec powinien zostać obsiany trawą. W przypadku wykonania kopca na gruntach dobrze przepuszczalnych można odstąpić od korytowania powierzchni kopca na głębokość 50 cm. dopuszcza się usunięcie spod kopca warstwy wierzchniej humusu a następnie wykonać kopiec zgodnie z powyższym opisem. Studnia chłonna Studnia chłonna zaprojektowana jest w gruntach dobrze przepuszczalnych przy małym lub średnim zrzucie ścieku oczyszczonego i przy niskim poziomie wód gruntowych. Pojemność studni chłonnej przyjęto w zależności od ilości odprowadzanego ścieku oczyszczonego i od warunków gruntowych. Zasada projektowania: Podział gruntów na klasy w zależności od ich wodoprzepuszczalności: Klasa przepuszczalności gruntu Czas wsiąkania wody tp min/139 mm ti min/10 mm (z H = 65 do 55mm) Rodzaj gruntu A do 2 do 0,2 (12 s) rumosze, żwiry, pospółki B od 2 do 18 od 0,2 do 1,5 piaski grube i średnie C od 18 do 180 od 1,5 do 13 piaski drobne, piaski pylaste, lessy i gliniaste D od 180 do 780 od 13 do 60 iły, gliny Do rozsączania ścieków zaleca się wykorzystanie gruntów klas A, B i C. Tabela. Wymiary studni chłonnych Kształt studni kołowa Rodzaj gruntu A B C, D q dop m 3 /m 2 *d 0,15 0,08 0,04 Średnica wypełnienia lub długość w m dla liczby osób 3 4 5 6 10 1,0 1,0 1,2 1,4 1,6 1,2 1,4 1,6 1,8 2,0 1,6 1,8 2,0 3,2 3,6 qdop dopuszczalne obciążenie ściekami w przeliczeniu na 1m 2 powierzchni wsiąkania obejmującej powierzchnię ścian do wysokości 1m. Dno studni winno posiadać warstwy od góry: - Wypełnienie złoża /kamień łamany 80-100 cm - Żwir płukany 20-40 cm Wentylacja wysoka

Niezależnie od odpowietrzenia pionów kanalizacji sanitarnej wewnętrznej należy wykonać odpowietrzenie elementów oczyszczalni wykonując przy budynku lub wewnątrz pion wentylacji wysokiej. Zakończenie wentylacji wysokiej wyprowadzić ponad połać dachu oraz co najmniej 60 cm powyżej górnej krawędzi okien. Odpowietrzenie wykonać z rur PVC Dn110 mm. Zastosować końcówkę wywiewną. Dopuszcza się wykonanie wentylacji wysokiej w oparciu o ścianę zewnętrzną budynku mieszkalnego lub budynku gospodarczego. Przepompownie ścieków Zbiornik przepompowni ścieku surowego i oczyszczonego powinien być wykonany z PEHD o średnicy min. 740 mm i wysokości min. 200 cm. Minimalna pojemność zbiornika przepompowni musi wynosić 450 litrów. Zbiornik musi posiadać możliwość dołączenia nadbudowy przedłużającej zbiornik w zależności od posadowienia. Nadbudowa ze zbiornikiem musi posiadać szczelne połączenie. Pompa do ścieku surowego. Należy zastosować pompę pływakową przeznaczoną do ścieku surowego o swobodnym przelocie 50 mm. Zasilanie pompy jednofazowe. Korpus pompy musi być wykonany ze stali nierdzewnej jako jeden element oraz wyposażony w izolowany uchwyt. Sito wlotowe jest przymocowane do obudowy za pomocą zacisku i może być łatwo zdemontowane do czyszczenia. Sito zabezpiecza przed przedostawaniem się dużych cząstek, zapewniając powolny napływ cieczy do pompy. W korpusie pompy znajduje się wewnętrzna rura tłoczna, co zapewnia wyższą sprawność. Rura tłoczna posiada dużą liczbę otworów, które umożliwiają wysokosprawne chłodzenie silnika. W górnej części pompy znajduje się gniazdo do podłączenia kabla zasilającego z wtyczką, co umożliwia szybkie i proste podłączenie. Pompa wyposażona jest króciec pionowy z gwintem zewnętrznym Rp 2''. Pompa wyposażona jest w wirnik typu Vortex wykonany ze stali nierdzewnej z zakrzywionymi łopatkami w kształcie litery L. Zakrzywione do tyłu łopatki zmniejszają szkodliwe działanie cząstek stałych i zużycie mocy. Po środku wirnika umieszczona jest nasadka ochronna zabezpieczająca przed osadzaniem się długich elementów włóknistych. Minimalna prędkość przepływu 0,7 m/s. Pompa do ścieku oczyszczonego. Należy zastosować pompę pływakową przeznaczoną do brudnej wody o zasilaniu 230 V. Korpus pompy wykonany musi być jako jednolity odlew z materiału kompozytowego. Zewnętrzna średnica gwintowanego przyłącza rury tłocznej wynosi 1,25 cala. Sito strony ssawnej pompy umieszcza się w obudowie poprzez delikatne dopchnięcie. Woda wpływa do pompy poprzez sito co zapobiega dostawaniu się do wnętrza pompy dużych części stałych. Duże otwory zapewniają przepływ cieczy wewnątrz pompy z niewielką prędkością. Silnik pompy musi być wyposażony w automatyczne zabezpieczenie przed przeciążeniem, które wyłącza silnik w czasie przeciążenia. Kiedy nastąpi schłodzenie

silnika do prawidłowej temperatury, nastąpi jego automatyczne załączenie. Chłodzenie silnika odbywa się poprzez pompowaną ciecz. Minimalna prędkość przepływu 0,7 m/s. Przyłącze elektryczne Wszelkie prace w zakresie instalacji elektrycznej 230V należy powierzyć osobie do tego uprawnionej. Elementy oczyszczalni ścieków należy zasilić w energię elektryczną prądem jednofazowym 230V. Przyłącze należy wykonać kablem ziemnym YKY 3x2,5mm2. Kable do urządzeń (oczyszczalnia, przepompownia) zaleca się prowadzić po trasach wykopów rur kanalizacyjnych. Gniazdko hermetyczne dla oczyszczalni można umieścić w komorze dmuchawy, a dla przepompowni w górnej części obudowy przepompowni. Miejsce włączenia w instalację elektryczną wewnętrzną należy każdorazowo ustalać z właścicielem posesji. Instalacja elektryczna zasilająca oczyszczalnię powinna posiadać zabezpieczenia przed skokami napięcia w postaci wyłącznika różnicowo-prądowego oraz wyłącznika nad prądowego. 8. Zapotrzebowanie terenu W proponowanym rozwiązaniu urządzenia techniczne są lokalizowane na gruntach właściciela. Powierzchnia działki potrzebna do zamontowania przydomowej oczyszczalni ścieków uzależniona jest od ilości stałych mieszkańców i warunków gruntowo-wodnych. 9. Połączenia wewnątrz obiektowe Ścieki do oczyszczalni należy doprowadzić przewodami kanalizacji ziemnej PVC o średnicy 160 mm ze spadkiem 1-1,5%. Przyłącze kanalizacyjne począwszy od budynku do pierwszego zbiornika należy ocieplić otuliną ze styropianu grubości 5 cm. Otulina styropianowa zachowuje swoje własności termoizolacyjne w szerokim zakresie temperatur: od -100 C do +70 C, a jego współczynnik przewodzenia ciepła wynosi λ = 0,040 W/(mK). Oprócz dobrych właściwości izolacyjnych posiada wiele innych cech, które decydują o jego popularności: - odporny na kurz, pleśnie, grzyby i bakterie, - nie rozpuszcza się w wodzie ani w glebie, - wytrzymały mechanicznie naprężenia powodujące deformacje o 10% wynoszą 150 kn/m² Otulina styropianowa izoluje cieplnie medium przesyłane w rurociągach przed działaniem niskich jak również wysokich temperatur otoczenia. Otulinę należy zabezpieczyć folią budowlaną PE, folią stretch lub taśmą przemysłową. Uwaga: Nie stosować klejów na bazie rozpuszczalników organicznych.

Przed osadnikiem w ciągu przykanalika przewidziano zamontowanie rewizji DN 110 mm. Poszczególne stopnie oczyszczalni za osadnikiem gnilnym: bioreaktor, studnie chłonne należy połączyć przewodami kanalizacji ziemnej PVC DN 110 mm ułożonymi ze spadkiem 0,5-1,5% zgodnie z kierunkiem przepływu ścieków. Długości oraz rzędne poszczególnych odcinków instalacji przewodowej pokazane zostały na rysunkach. Wszystkie przewody kanalizacji ziemnej należy układać na podsypce piaskowej. Montaż należy przeprowadzać zgodnie z warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót budowlano montażowych, tom II instalacje sanitarne i przemysłowe. Na załamaniach przyłącza kanalizacyjnego większych niż 30º należy zamontować studzienkę rewizyjną. 10. Zasady montażu Oczyszczalnię należy posadowić na podbudowie z zagęszczonego piasku stabilizowanego o grubości uzależnionej od warunków wodno-gruntowych, wynoszącej od 0,10 do 0,30 m (piasek stabilizowany = 1 m3 piasku wymieszanego na sucho z 200 kg cementu). W przypadku nieprzepuszczalnych gruntów i wysokiego poziomu wód gruntowych oczyszczalnię należy posadowić na zbrojonych płytach betonowych o wymiarach 400 x 90 x 15 cm w jak najmniejszych wykopach, pozwalających na prace montażowe. Płyty powinny mieć punkty montażowe do zainstalowania dolnych kotw utrzymujących zbiorniki (uzgodnić dostawę z producentem). Zbiorniki na płytach należy dokładnie wypoziomować. W czasie zakopywania, przestrzeń ok. 20 cm wokół zbiorników należy zagęścić, obsypując chudą mieszanką piasku i cementu celem dokładnego wypełnienia profili zewnętrznych. Wraz z postępem zakopywania zbiorniki muszą być napełniane wodą. Wszelkie prace w zakresie instalacji elektrycznej 230V należy powierzyć osobie do tego uprawnionej. Przyłącze elektryczne wykonać z kabli YDY min 3 x 2,5 mm 2 z istniejącej instalacji za licznikowej danej posesji, do miejsca lokalizacji przepompowni ścieków oraz oczyszczalni. Miejsce włączenia w instalację wewnętrzną należy każdorazowo ustalać z właścicielem posesji. Uwaga 1. - Ukształtowanie terenu należy wyprofilować w sposób uniemożliwiający zalewanie zbiorników wodami opadowymi. - Zbiorniki należy posadowić na podbudowie lub zbrojonej o grubości min 15 cm płycie betonowej. Przestrzeń wykopu po ustawieniu osadnika (ok. 20 cm) wypełnić piaskiem stabilizowanym cementem w proporcji minimum 200 kg na 1m 3 piasku. - Zbiorniki należy obsypywać piaskiem stabilizowanym cementem zachowując miąższość kolejnych warstw obsypki nie większą niż 20 cm. Wraz z obsypywaniem zbiorniki należy napełniać wodą. - Teren wokół zbiorników zabezpieczyć przed ruchem kołowym pojazdów mechanicznych.

Nadbudowy umożliwiają wygodny dostęp do otworów rewizyjnych i kosza filtracyjnego osadnika. Ułatwiają kontrolę stanu zamulenia i konserwację. Nadbudowy wykonane są z tworzywa sztucznego (PE). Uwaga 2. Optymalna głębokość posadowienia oczyszczalni to 60 cm p.p.t (licząc od rzędnej włazów). Wszelkie prace w zakresie instalacji elektrycznej 230V należy powierzyć osobie do tego uprawnionej. Kable energetyczne należy prowadzić w wykopach po trasie przewodów kanalizacji sanitarnej. Wszelkie zmiany kierunku o kącie odchylenia powyżej 30º instalacji kanalizacji zewnętrznej i wcięcia w istniejącą instalację - należy dokonywać poprzez zastosowanie studzienek inspekcyjnych. Na przyłączu, za wyjściem z każdego budynku należy zamontować czyszczaki inspekcyjne. Ponadto wszystkie prace należy przeprowadzać zgodnie z warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót budowlano montażowych. 11. Zasady eksploatacji przydomowej oczyszczalni ścieków Do przydomowej oczyszczalni ścieków SBHR mogą być odprowadzane jedynie ścieki bytowo-gospodarcze. Eksploatacja projektowanej oczyszczalni ścieków jest w zasadzie bezobsługowa i sprowadza się do: - wprowadzenia bioaktywatora w celu szybszego zainicjowania wzrostu mikroorganizmów (tzw. rozruch oczyszczalni); - nie wprowadzania do ścieków związków toksycznych, dezynfekcyjnych, antybiotyków, produktów ropopochodnych, szmat, włosów itp.; - dodatkowego wprowadzenia bioaktywatora w przypadku dostania się do ścieków substancji toksycznych (pkt. powyżej); - usuwania raz na jeden do dwóch lat osadu z osadnika gnilnego przy pomocy taboru asenizacyjnego. - sprawdzania co 6 miesięcy stanu sprężarki, filtra powietrza, klapy przeciwcofkowej, pomp oraz nastaw regulacyjnych. W przypadku występowania w ściekach znacznych ilości tłuszczy lub olejów roślinnych, zaleca się ich wcześniejsze oddzielenie w separatorze tłuszczu. 12. Uwagi końcowe Realizacja oczyszczalni winna odbywać się pod nadzorem autoryzowanego instalatora producenta i być prowadzona według wytycznych technicznych producenta urządzeń. Całość robót wykonać zgodnie ze sztuką budowlaną oraz warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót budowlano-montażowych instalacji sanitarnych i przemysłowych.

- Średni dobowy zrzut ścieków z pojedynczego gospodarstwa indywidualnego nie przekroczy 5 m 3 /dobę. - Rozsączanie ścieków oczyszczonych odbywać się będzie w każdym przypadku w granicach działki inwestora. - Oczyszczalnia produkować będzie niewielkie ilości osadu, który odprowadzany będzie częściowo na poletka rozsączające gdzie ulegać będzie mineralizacji. Osad może być też kompostowany i pod warunkiem wykonania niezbędnych badań wykorzystywany przyrodniczo. W przeciwnym razie musi być wywożony na składowisko odpadów. Ponadto dla polepszenia właściwości pracy oczyszczalni oraz zniwelowania uciążliwości zapachowych wskazane jest dodawanie preparatów bakteryjnoenzymatycznych. Przy używaniu bioaktywatora należy dokładnie przestrzegać zaleceń producenta preparatu. - W przypadku dłuższych przerw w eksploatacji oczyszczalni ścieków szczególnie w warunkach zimowych należy przykryć pokrywy zbiorników matami słomianymi lub styropianem. Podobnie należy postąpić przy przewidywanym znacznym ograniczeniem dopływu ścieków do oczyszczalni. Przeszkolenie właściciela posesji należy wykonać bezpośrednio po dokonaniu rozruchu. Szkolenie eksploatacyjne jest w obowiązku firmy instalacyjnej. 13. Stężenia zanieczyszczeń Dopuszczalne wielkości stężenia zanieczyszczeń przyjęto wg Rozporządzenia MŚ z dnia 24.07.2006 (Dz.U. nr 137; poz. 984) w sprawie warunków, jakie należy spełnić przy wprowadzaniu ścieków do wód lub do ziemi z późn. zmianami. Parametry ścieku surowego: Rodzaj zanieczyszczeń Stężenie [mg/l] Ładunki [kg/d] BZT5 480 0,435 ChZT 950 0,855 Zawiesina ogólna 350 0,315 Parametry ścieku oczyszczonego: Rodzaj zanieczyszcze ń Wymagany procent redukcji przy odprowadzeniu ścieku do gruntu w granicach własnej działki [%] Dz.U. Nr 137, poz. 984, 11, pkt 5 Najwyższe dopuszczalne stężenie przy odprowadzeniu ścieku do wód [mg/l Dz.U. Nr 137, poz. 984, 4, pkt 7 Najwyższe dopuszczalne stężenie przy odprowadzeniu ścieku do urządzeń wodnych [mg/l] Dz.U. Nr 137, poz. 984, 11, pkt 6 BZT5 20 40 25 ChZT - 150 125

Zawiesina ogólna 50 50 35 14. Schematy technologiczne Oczyszczalnia SBHR z doprowadzeniem ścieku surowego do oczyszczalni przewodem tłocznym i odprowadzeniem ścieku do komór filtracyjnych: Budynek mieszkalny Przepompownia ścieku surowego Studzienka rozprężna ɸ315 SBHR Studzienka rozdzielcza Tunele filtracyjne

Oczyszczalnia SBHR z przepompownią ścieku oczyszczonego i odprowadzeniem do kopca filtracyjnego poprzez tunele filtracyjne: Budynek mieszkalny SBHR Przepompownia ścieku oczyszczonego Studzienka rozprężna Studzienka rozdzielcza Kopiec filtracyjny Tunele filtracyjne

Oczyszczalnia SBHR z odprowadzeniem ścieku do komór filtracyjnych: Budynek mieszkalny SBHR Studzienka rozdzielcza Tunele filtracyjne

Oczyszczalnia SBHR z odprowadzeniem ścieku do studni chłonnej: Budynek mieszkalny SBHR Studnia chłonna

Oczyszczalnia SBHR z przepompownią ścieku oczyszczonego i odprowadzeniem do kopca filtracyjnego poprzez studnię chłonną: Budynek mieszkalny SBHR Przepompownia ścieku oczyszczonego Studzienka rozprężna/rozdzie lcza Kopiec filtracyjny Studnia chłonna

Oczyszczalnia SBHR z doprowadzeniem ścieku surowego do bioreaktora przewodem tłocznym i odprowadzeniem ścieku do studni chłonnej: Budynek mieszkalny Przepompownia ścieku surowego Studzienka rozprężna ɸ315 SBHR Studnia chłonna