Artykuł 287-2013 PRZEPISY TECHNICZNE DLA CIĘŻARÓWEK TERENOWYCH (GRUPA T4)

Artykuł 287-2013 PRZEPISY TECHNICZNE DLA CIĘŻARÓWEK TERENOWYCH (GRUPA T4) ARTYKUŁ 1: POSTANOWIENIA OGÓLNE 1.1 Dozwolone modyfikacje Zabronione są wszelkie modyfikacje, które nie są wyraźnie dozwolone niniejszym regulaminem, lub w Artykułem 282, lub obowiązkowo narzucone Artykułem 283. Jedyne prace, które mogą być wykonywane przy samochodzie, to prace niezbędne dla normalnej obsługi pojazdu lub związane z wymianą niesprawnych części. Granice dozwolonych zmian i uzupełnień są wymienione poniżej. Ponadto każda niesprawna część, może być zastąpiona tylko częścią oryginalną, identyczną jak ta, którą zastępuje. Pojazdy muszą być egzemplarzami pochodzącymi bez wątpliwości z produkcji seryjnej, identyfikowanymi na podstawie informacji podanych w dokumentach wyszczególnionych w artykule 2.3. ARTYKUŁ 2: WYMAGANIA FORMALNE 2.1 Postanowienia ogólne Niniejsze przepisy techniczne dotyczą zawodów, w których biorą udział ciężarówki posiadające od 2 do 4 osi. Pojazdy muszą być zgodne z kartą homologacyjną FIA dla Grupy T4, z uwzględnieniem dopuszczalnych modyfikacji dozwolonych niniejszym regulaminem. Dozwolone jest wyposażenie nieobowiązkowe oraz dodatkowe akcesoria, które nie mają wpływu na osiągi pojazdu. 2.2 Dopuszczone pojazdy Dopuszczone są produkowane seryjnie ciężarówki (podwozie / kabina) posiadające od 2 do 4 osi, produkowane przez uznanego producenta, o dopuszczalnej ładowności minimum 3500 kg, wyposażone w konwencjonalne nadwozie. Obowiązkiem zawodnika jest przedstawienie sędziom technicznym na ich żądanie wszelkich dokumentów, ażeby mogli oni stwierdzić czy przedstawiony pojazd jest lub był produkowany seryjnie, jest dostępny w normalnej sprzedaży dla klientów i homologowany w Grupie T4. 2.3 Dokumenty 2.3.1) Zawodnik musi przedstawić następujące dokumenty: 1) Kartę homologacyjną FIA lub dokumentację techniczną zatwierdzoną przez FIA, jeżeli homologacja samochodu uległa przedawnieniu (Patrz artykuł 1.1.1 Regulaminu Homologacji Seryjnych Ciężarówek). 2) Dokumentację z corocznego badania technicznego. 3) Dowód rejestracyjny lub dokument równoważny (jedynymi dozwolonymi dowodami tymczasowymi to dowody tymczasowe wystawione przez władzę kraju organizatora na wniosek ASN). ARTYKUŁ: WYPOSAŻENIE BEZPIECZEŃSTWA 3.1 Klatka bezpieczeństwa 3.1.1) Kabina: W kabinie kierowcy musi być zamontowana wewnętrzna klatka bezpieczeństwa. Podstawowym jej zadaniem jest zapewnienie ochrony kierowcy i pasażerom w razie uczestniczenia pojazdu w poważnym wypadku. Niniejszy regulamin określa minimalne dopuszczone wymagania dla klatek, ale niezależnie od tego zawsze trzeba przestrzegać poniższych uwag: Podstawowe cechy charakterystyczne każdej klatki to drobiazgowo przemyślana konstrukcja, odpowiednio zaprojektowane mocowania do kabiny oraz możliwie solidne i trwałe zamontowanie klatki do nadwozia. Zaleca się, aby stopy mocujące były możliwie jak największe tak, by przenoszone przez nie obciążenia rozkładały się na możliwie dużą powierzchnię. Str. 1

Zaleca się także przyspawanie, w miarę możliwości, klatki do konstrukcji kabiny (na przykład do ściany przedniej i słupków drzwiowych). Takie rozwiązanie znacznie wzmacnia konstrukcję i poprawia jej sztywność. Wszystkie spoiny spawalnicze muszą być możliwie jak najwyższej jakości i muszą być całkowicie wtopione w metal (zaleca się spawanie w osłonie łuku gazowego). Element podłużny (wzmocnienie strefy drzwi) musi być zamontowany po obydwu stronach pojazdu. Element ten może być rozłączalny. Ten typ wzmocnienia bocznego musi być zamontowany możliwie jak najwyżej, jednak nie wyżej niż na 1/3 wysokości całkowitej drzwi, mierzonej od podstawy. Przedstawione warunki określają wymagane minima. Poza tymi wymaganiami dozwolone jest montowanie dodatkowych elementów i wzmocnień (patrz Załącznik J, art. 283.8 Samochody Terenowe oraz rysunki 287-1 i 287-2). rysunek 287-1. rysunek 287-2. Oprócz klatki wewnętrznej, dozwolone jest także zamontowanie klatki zewnętrznej, pod warunkiem przestrzegania następujących warunków: - Żadna część klatki nie może wystawać do przodu poza rzut obrysu seryjnego pojazdu na grunt. - Żadna część klatki zewnętrznej nie może wystawać poza boczne i górne krawędzie części ładunkowej seryjnego pojazdu. - Żadna część klatki zewnętrznej nie może być usytuowana dalej niż 0,5 m za tylną ścianą kabiny. 3.1.2) Część ładunkowa nadwozia: (Patrz rysunek 287-3) rysunek 287-3 Tylna część pojazdu (służąca normalnie do przewozu towaru) musi być wzmocniona z przodu (za kabiną) całkowicie zamkniętym pałąkiem ABCD, który kształtem będzie dokładnie dopasowany do wewnętrznego konturu wnętrza nadwozia, a jego minimalna wysokość będzie co najmniej równa najwyższemu punktowi kabiny lub klatki zewnętrznej (nie uwzględniając wlotów powietrza oraz wylotów układu wydechowego). Pałąk ABCD musi być usztywnionym co najmniej elementem przekątnym AD lub BC, a zamontowanie dwóch elementów poprzecznych AD i BC jest dozwolone. Pałąk ten musi być zamocowany przy pomocy stalowych płytek przyspawanych do rury i przykręconych do przeciwpłytek w poziomie podłogi, możliwie jak najbliżej narożników C i D oraz, w ten sam sposób, do pionowej ściany nadwozia (z wyjątkiem ciężarówek z plandeką), możliwie blisko narożników A i B. Str. 2

W przypadku, gdy konstrukcja podłogi nie jest wystarczająco solidna, pałąk musi być zamocowany do podwozia. Pałąk musi być dodatkowo podparty dwoma podporami tylnymi o kształcie prostoliniowym, zamocowanymi w punktach A i B i przykręconymi do podłogi pojazdu za pośrednictwem płytek mocujących i przeciwpłytek (AE i BF). Całość pałąk/podpory może być wzmocniona dwoma elementami poprzecznymi AF i BE. Jeżeli podłoga nie jest wystarczająco solidna, także te elementy muszą być przykręcone do podwozia. Płytki mocujące i przeciwpłytki używane do opisanych powyżej mocowań muszą mieć pole powierzchni 200 cm² i minimalną grubość 3 mm; muszą być zamocowane 4 śrubami, każda o średnicy 12 mm. 3.1.3) Minimalna specyfikacja: Schemat minimalnej dopuszczonej klatki bezpieczeństwa pokazany jest na rysunku 287-1. rysunek 287-1. Każdy pałąk musi być wykonany z jednego odcinka rury, która musi być wolna od jakichkolwiek nierówności i pęknięć. Wszystkie elementy klatki muszą być połączone ze sobą przy pomocy spawania lub też połączeń rozłączalnych zgodnych z artykułem 283.8 Załącznika J. Uwaga: górne mocowanie tylnego elementu przekątnego musi być usytuowane po stronie kierowcy. Jest dozwolone, a nawet zalecane montowanie dodatkowych elementów w klatce bezpieczeństwa. Przykładowe rozwiązania pokazano na rysunku 287-2. rysunek 287-2. Dodatkowe elementy mogą być spawane do klatki albo zamocowane przy użyciu połączeń rozłączalnych. Klatka musi być zamocowana do konstrukcji kabiny przy użyciu co najmniej czterech płytek mocujących, po jednej na każdy słupek pionowy klatki. Każda stopa mocująca musi mieć pole powierzchni minimum 200 cm² i grubość co najmniej 3mm. Płytki wzmacniające, również o minimalnym polu powierzchni 200 cm² i minimalnej grubości 3 mm muszą być zamocowane w taki sposób, aby podłoga kabiny znajdowała się pomiędzy stopą mocującą i płytką wzmacniającą. Każda stopa mocująca musi być zamocowana do płytki wzmacniającej przy zastosowaniu co najmniej trzech śrub; każda z nich musi co najmniej spełniać wymagania specyfikacji 8.8 (jakość "S") i mieć średnicę co najmniej 12mm. Jest to minimalne wymagane mocowanie. Dozwolone jest zwiększenie liczby śrub, a także mocowanie do konstrukcji kabiny (na Str. 3

przykład do ściany przedniej i słupków drzwiowych). (Patrz tekst i rysunki artykułu 283.8 Załącznika J). Minimalne wymagania odnośnie materiału użytego do konstrukcji elementów obowiązkowych są następujące: Rura stalowa ciągniona na zimno bez szwu, o minimalnej wytrzymałości na rozciąganie 340 N/mm². Minimalne dopuszczone wymiary rur są następujące: - średnica zewnętrzna 57 mm, grubość ścianki 4,9 mm; lub - średnica zewnętrzna 60 mm, grubość ścianki 3,2 mm; lub - średnica zewnętrzna 70 mm, grubość ścianki 2,4 mm. Każda rura pokazana na rysunku 287-1 musi mieć wywiercony w widocznym miejscu otwór kontrolny o średnicy 5 mm. Uwaga: Wymienione powyżej wymiary rur, są to wymiary standardowe, łatwo dostępne. Gdyby jednak nie było możliwe zastosowanie jednego z powyższych wymiarów, dopuszczone będą rury o wymiarach przekraczających podane wyżej; na przykład wymiar 60 mm x 4,9 mm albo 57 mm x 5,0 mm będzie dopuszczony w miejsce wymiaru 57 mm x 4,9 mm. 3.2 Ryglowanie kabiny i pokrywy silnika Pojazdy wyposażone w kabinę typu odchylanego muszą mieć dodatkowe urządzenie współpracujące z seryjnym mechanizmem odchylania kabiny, które będzie zapobiegało możliwości niekontrolowanego odchylania w przypadku awarii mechanizmu. Musi być zamontowane pomiędzy podwoziem i klatką bezpieczeństwa lub kabiną. Jeżeli jest zamontowane na kabinie, musi być wzmocnione płytką mocującą i przeciwpłytką o powierzchni 200 cm² i minimalnej grubości 3 mm; zamocowane 4 śrubami, każda o średnicy 12 mm. Najsłabsza część tego urządzenia musi być jedną stalową śrubą lub zawleczką o średnicy co najmniej 16 mm albo dwie śruby stalowe lub zawleczki o średnicy co najmniej 12 mm. Dozwolone jest zamontowanie po obydwu stronach pojazdu stalowych linek o minimalnej średnicy 12 mm każda (lub odpowiadającym tej średnicy polu przekroju). Muszą one mieć odpowiednią długość dla zapewnienia możliwości ruchu między kabiną i podwoziem. Jeżeli w pojeździe występuje pokrywa silnika, musi ona być wyposażona w dodatkowe zamknięcia, aby uniemożliwić jej otwarcie w razie niesprawności seryjnego zamka (powinno to być zabezpieczenie typu "amerykańskiego", ze stalowym kołkiem blokowanym przy pomocy zawleczki). Te dodatkowe mechanizmy muszą być zamknięte zawsze, gdy pojazd znajduje się w ruchu. 3.3 Wał napędowy Dla każdego wału napędowego o długości większej niż 1 m, usytuowanego równolegle do osi podłużnej pojazdu musi być zamontowane specjalne zabezpieczenie w postaci odpowiedniego pałąka lub obejmy, wykonanych ze stali. Zabezpieczenie to musi być umieszczone w przedniej części wału. 3.4 Koła i opony 3.4.1) Obręcze kół i podkładki dystansowe: Dozwolone są jedynie materiały żelazne i stopy aluminium. Masa kół ze stopów aluminium nie może być mniejsza niż 35 kg. Wymiar obręczy ograniczony jest do 14 x 20 cala, a całkowita średnica zamontowanego koła napompowanego do 5 barów nie może przekraczać 1300 mm. Średnica musi być mierzona na nowej oponie według specyfikacji producenta. Dzielone na kilka części obręcze kół są niedozwolone (za wyjątkiem dzielonych obręczy typu metallic beadlock ). Montowanie jakichkolwiek podkładek dystansowych i innych części pomiędzy kołem jezdnym i piastą jest również niedozwolone. 3.4.2) Pokrywy nakrętek kół: Pokrywy nakrętek kół muszą być zamontowane na wszystkich kołach, jeżeli nakrętki lub szpilki wystają poza kompletne koło. Str. 4

3.4.3) Obciążniki kół: Stosowanie zdejmowanych obciążników na kołach jest niedozwolone. 3.4.4) Opony: Niedozwolone jest stosowanie opon, które sędziowie techniczni uznają za niezgodne z przepisami lub niebezpieczne z jakiegokolwiek powodu. 3.4.5) Zapasowe koła / opony: Obowiązkowe są co najmniej dwa koła zapasowe lub dwie opony, w zależności od typu zastosowanych kół. 3.5 Izolacja silnika i układu przeniesienia napędu (przegroda przeciwogniowa) Wszystkie pojazdy muszą być wyposażone w przegrodę zabezpieczającą wykonaną z niepalnego materiału, umieszczoną pomiędzy zespołem silnika/układu przeniesienia napędu i pomieszczeniem kierowcy, zdolną skutecznie zapobiegać przedostawaniu się płynów lub płomieni w przypadku pożaru. Wszelkie otwory muszą być szczelne. 3.6 Przewody 3.6.1) Przewody olejowe: Dozwolone jest przeprowadzanie wewnątrz kabiny tylko takich przewodów olejowych, które prowadzą wyłącznie do wskaźników temperatury i ciśnienia. Przewody takie muszą być wykonane z metalu lub muszą być typu lotniczego. 3.6.2) Przewody płynu chłodzącego: Dozwolone jest przeprowadzanie wewnątrz kabiny tylko takich przewodów płynu chłodzącego, które prowadzą wyłącznie do wskaźników temperatury i ciśnienia lub do nagrzewnicy kabiny. 3.7 Szyba przednia i szyby Wszystkie mechanizmy sterujące szybami muszą funkcjonować tak, jak przewidział producent (na przykład system otwierania szyby przewidziany przez producenta musi takim pozostać). 3.8 Blokada układu kierowniczego Każde urządzenie blokady układu kierowniczego zamontowane w pojeździe musi być usunięte. 3.9 Hamulec postojowy Położenie dźwigni hamulca postojowego musi być wyraźnie oznaczone odpowiednią informacją o szerokości co najmniej 20 cm umieszczoną wewnątrz kabiny. Dźwignia ta musi być łatwo dostępna dla kierowcy siedzącego normalnie w fotelu, z zapiętymi pasami bezpieczeństwa. 3.10 Wycieraczka i spryskiwacz Wszystkie pojazdy muszą być wyposażone w co najmniej jedną wycieraczkę oraz spryskiwacz sprawne przez cały czas. 3.11 Zbiornik zbierający olej Wszystkie przewody odpowietrzające silnika z wyprowadzeniem do atmosfery muszą prowadzić do zbiornika zbierającego olej, skonstruowanego i umieszczonego tak, aby olej nie mógł spływać na ziemię. Jeżeli zastosowany jest zbiornik pojedynczy, musi on mieć pojemność co najmniej 4 litrów. Dozwolone jest zastosowanie kilku zbiorników, w takim wypadku każdy z nich musi mieć pojemność co najmniej 2 litrów. Zbiorniki zbierające olej mogą być wykonane z dowolnego materiału, ale musi być możliwe skontrolowanie ich zawartości (na przykład w metalowym zbiorniku należy wykonać przezroczyste okno, a zbiorniki wykonane z plastiku muszą być przezroczyste). Musi być możliwe łatwe opróżnianie wszystkich zbiorników zbierających olej. Str. 5

3.12 Trójkąt ostrzegawczy Trójkąt ostrzegawczy jest obowiązkowy w razie awarii lub nieprzewidzianego postoju. Trójkąt musi być umieszczony na jezdni w taki sposób, aby był dobrze widoczny, w odległości 100 m przed unieruchomionym pojazdem. 3.13 Lusterka wsteczne Dozwolone jest zamontowanie dodatkowych lusterek wstecznych, ale lusterka standardowe muszą zachować swoją funkcjonalność przez cały czas. ARTYKUŁ 4: PODWOZIE Dozwolone są tylko lokalne modyfikacje ramy podwozia, w celu zachowania zgodności z wymaganiami bezpieczeństwa określonymi w artykule 3 niniejszych przepisów. Z wyjątkiem odstępstw dopuszczonych artykułem 7.1, rama podwozia musi być całkowicie zgodna ze specyfikacją ramy standardowej producenta. Stosowanie opcji producenta w zakresie kształtu podwozia i materiału jest niedozwolone. ARTYKUŁ 5: NADWOZIE Wszelkie części mające wpływ aerodynamiczny i wszystkie części nadwozia (kabina i nadwozie nośne) muszą być sztywno zamocowane do części całkowicie zawieszonej pojazdu (podwozie), nie mieć żadnego stopnia dowolności, muszą być solidnie zamocowane i pozostać nieruchome w stosunku do tej części, gdy pojazd znajduje się w ruchu. 5.1 Wnętrze kabiny 5.1.1) Zamki drzwi: Zamki drzwi nie mogą być zablokowane, gdy pojazd znajduje się na trasie. 5.1.3) Fotele: Fotele pasażerów mogą być usunięte. 5.1.3) Wykładziny wnętrza: Dywaniki i wykładziny podłóg mogą być usunięte. Wszelkie niezamocowane wykładziny podłóg muszą być usunięte. 5.1.4) Koło kierownicy: Nieseryjne koło kierownicy, ale pochodzące od przemysłowego producenta może być zamontowane. 5.1.5) Pedały: Nakładki pedałów mogą być zmodyfikowane, o ile nie spowoduje to zmniejszenia ich wytrzymałości. 5.1.6) Dodatkowe wyposażenie: Dozwolone są bez ograniczeń wszystkie akcesoria, które nie mają wpływu na prowadzenie samochodu, lecz na przykład poprawiają estetykę lub komfort wnętrza (oświetlenie, ogrzewanie, radio, itp.). W żadnym wypadku nie mogą one, nawet pośrednio, zwiększać mocy silnika lub wpływać na kierowanie, przeniesienie napędu, hamowanie, lub trzymanie się drogi. Wszystkie urządzenia sterujące muszą spełniać rolę przewidzianą przez producenta. Dozwolone jest ich zmodyfikowanie tak, aby stały się łatwiejsze w użyciu, lub bardziej dostępne, jak na przykład wydłużenie dźwigni hamulca ręcznego, dodatkowa nakładka na pedał hamulca itp. Do istniejących przegród można dodać materiał izolacyjny dla ochrony pasażerów przed ogniem. 5.2 Na zewnątrz kabiny 5.2.1) Przedni zderzak/ błotniki: Przedni zderzak: Dolna część znajdująca się przed zderzakami i na zewnątrz ramy podwozia może być wycięta na maksymalnej wysokości 100 mm w celu uniknięcia jej zniszczenia podczas przejazdu przez Str. 6

trudny teren. Błotniki: Wszystkie pojazdy muszą być wyposażone w błotniki tylnych kół. Nie mogą one mieć ostrych krawędzi i muszą pokrywać pełną szerokość koła na obwodzie wyznaczonym przez kąt ciągły 120. Na tym obwodzie błotnik musi mieć ciągłą powierzchnię wykonaną ze sztywnego materiału, bez żadnych otworów, szczelin czy otworów wentylacyjnych. Błotniki muszą sięgać w kierunku przodu pojazdu w rzucie pionowym, licząc od środka osi, której koła pokrywają. Dolna krawędź w tylnej części błotnika musi być usytuowana nie wyżej, niż najwyższy punkt obręczy koła, które dany błotnik pokrywa. Przednie błotniki muszą pozostać takie, jak je przewidziano w konstrukcji kabiny homologowanego pojazdu. 5.2.2) Wyciągarki: Dozwolone są tylko wyciągarki, których montaż nie wprowadza zmian w konstrukcji pojazdu innych niż niezbędne do zamocowania tych urządzeń przy użyciu śrub. 5.3 Skrzynia ładunkowa 5.3.1) Na zewnątrz: Dozwolone są wyłącznie skrzynie ładunkowe homologowane w Wariancie Opcji (VO). 5.3.2) Wewnątrz: Zawodnik jest całkowicie odpowiedzialny za wszelkie przedmioty przewożone w części ładunkowej pojazdu. Niemniej jednak, sędziowie techniczni mogą sprawdzić ładunek pod kątem bezpieczeństwa. Przewóz pewnych ilości materiałów niebezpiecznych jest regulowany przepisami urzędowymi. Wszelkie niebezpieczne substancje płynne muszą być przewożone w zbiornikach typu podobnego do zbiorników pojazdu (bezpieczne zbiorniki FT3 1999, lub zbiorniki samochodu ciężarowego). ARTYKUŁ 6: SILNIK 6.1 Postanowienia ogólne Silnik i jego osprzęt muszą dokładnie odpowiadać standardowej specyfikacji producenta, za wyjątkiem dozwolonych modyfikacji, wyszczególnionych poniżej. 6.2 Prędkość obrotowa silnika Maksymalna prędkość obrotowa silnika może być zmieniona. 6.3 Układ chłodzenia wody Oryginalna liczba chłodnic układu chłodzenia wody musi być zachowana. Muszą one być zamocowane do podwozia w swych oryginalnych punktach. Jednakże dozwolona jest zmiana wymiarów i kształtu tych chłodnic, jak również odpowiednich rur, o ile nie powoduje to zmiany kształtu podwozia lub nadwozia. 6.4 Układ doprowadzenia powietrza Filtr (y) powietrza, jak również przewody powietrza usytuowane przed nim (i) mogą być modyfikowane. Żadna część układu doprowadzenia powietrza nie może wystawać poza nadwozie na boki lub w górę więcej niż 300 mm. - Mogą być zainstalowane najwyżej dwie rury doprowadzające powietrze. - Zsumowane pole przekroju rur doprowadzających powietrze lub dynamicznych wlotów powietrza nie może być większe niż 1000 cm². Silnik musi posiadać kołnierz wlotu powietrza przymocowany do obudowy sprężarki. Całe powietrze niezbędne do zasilania silnika musi przechodzi przez ten wlot, który musi spełniać następujące warunki: Maksymalna średnica wewnętrzna wlotu powietrza wynosi 74 mm i musi być utrzymana na odcinku 3 mm mierzonym wzdłuż strumienia przepływu, poczynając od płaszczyzny Str. 7

prostopadłej do osi obrotu, umieszczonej w odległości maksimum 100 mm w górę strumienia od płaszczyzny przechodzącej przez skrajne krawędzie łopatek wirnika (patrz rysunek 287-4). Średnica ta musi być zachowana niezależnie od temperatury. Maksymalna średnica zewnętrzna wlotu powietrza do sprężarki musi być mniejsza niż 80 mm i musi być utrzymana na odcinku 5 mm mierzonym po obu stronach wzdłuż stożka dźwiękowego. Zamontowanie kołnierza na turbosprężarce musi być tak wykonane, by w celu wymontowania kołnierza było konieczne odkręcenie 2 śrub z korpusu sprężarki lub kołnierza. Zabronione jest zamontowanie przy pomocy śrub z końcem stożkowym. W celu zamontowania kołnierza zezwala się na odejmowanie i dodawanie materiału z korpusu sprężarki, ale wyłącznie w celu zamontowania kołnierza na korpusie sprężarki. W główkach śrub mocujących muszą być przewiercone otwory, aby umożliwić założenie plomb. Kołnierz wlotu musi być wykonany z jednego materiału i może być przewiercony wyłącznie w celu jego przymocowania i założenia plomb co powinno mieć miejsce pomiędzy śrubami mocującymi, pomiędzy kołnierzem (lub przymocowanie kołnierz/obudowa), obudową sprężarki (lub przymocowanie sprężarka/kołnierz) i obudową turbiny (przymocowanie obudowa/kołnierz). W przypadku silnika z dwoma równoległymi sprężarkami, każda z nich musi mieć wlot powietrza ograniczony do średnicy wewnętrznej maksimum 53 mm i średnicy zewnętrznej maksimum 58 mm w warunkach wyżej wymienionych. 1. Otwór dla ogranicznika lub połączenia ogranicznik - obudowa sprężarki 2. 2. Otwór dla obudowy sprężarki lub połączenia obudowa - kołnierz 3. Otwór dla centralnej części obudowy sprężarki lub połączenia obudowa - kołnierz rysunek 287-4. 6.5 Układ wtrysku paliwa Tylko nastawy pompy wtryskowej mogą być zmienione. 6.6 Układ wydechowy Rura wydechowa może być modyfikowana za końcowym tłumikiem. Pionowy wylot układu lub, co najwyżej dwa takie wyloty mogą być zamontowane. Montaż filtrów cząstek stałych jest dozwolony, ale musi być wcześniej udzielona zgoda Grupy Roboczej FIA ds. Homologacji i Spraw Technicznych na podstawie dokumentacji technicznej sporządzonej przez producenta pojazdu. ARTYKUŁ 7: ZAWIESZENIE 7.1 Amortyzatory Dopuszcza się najwyżej cztery amortyzatory na każdą oś. Ich marka i typ są dowolne, ale nie mogą pełnić żadnej innej roli. Jeżeli zastosowano amortyzatory hydrauliczne, to nie może być żadnego połączenia pomiędzy ich układami. Str. 8

Punkty podparcia amortyzatorów są dowolne, pod warunkiem że nie spełniają żadnej innej roli. 7.2 Osie sztywne Osie sztywne mogą być wzmacniane, ale tylko w taki sposób, aby było możliwe rozpoznanie oryginalnych części. Dozwolone jest dodanie belki wzmacniającej pomiędzy przednim mostem i podwoziem. 7.3 Resory Liczba piór resorów jest dowolna. 7.4 Ograniczenie skoku zawieszenia Dozwolone jest zamontowanie pasów ograniczających skok zawieszenia. Skok zawieszenia jest ograniczony do 300 mm. Metoda pomiaru skoku zawieszenia jest następującą: Pojazd musi być umieszczony na podnośniku ze zdemontowanymi elastycznymi elementami oporowymi i amortyzatorami lub zespołem resor/amortyzator, a most (półosie) przytrzymany w dół przez elementy ograniczające skok zawieszenia lub dolny element oporowy. Koła muszą być przesuwane jednocześnie od górnego elementu oporowego do dolnego elementu oporowego. Skok zawieszenia odpowiada przesunięciu pionowemu kół dla zawieszeń ze sztywnym mostem lub średniej przesunięć pionowych dwóch punktów znajdujących się w płaszczyźnie środkowej koła i diametralnie przeciwległych w płaszczyźnie poziomej dla zawieszeń z niezależnymi kołami. ARTYKUŁ 8: UKŁAD PRZENIESIENIA NAPĘDU 8.1 Sprzęgło Tarcze sprzęgła są dowolne. ARTYKUŁ 9: INSTALACJA ELEKTRYCZNA 9.1 Oświetlenie Wymagane oświetlenie do dopuszczenia do ruchu musi być sprawne przez cały czas i nie może być zasłonięte. Liczba przednich reflektorów jest ograniczona do 8; muszą być zamontowane zgodnie z Międzynarodową Konwencją o Ruchu Drogowym na maksymalnej wysokości odpowiadającej dolnej krawędzi przedniej szyby. Niedozwolony jest montaż innych świateł niż dopuszczone przez Międzynarodową Konwencję o Ruchu Drogowym oraz niniejsze przepisy. 9.2 AKUMULATORY Akumulatory muszą być zgodne z oryginalną specyfikacją lub równorzędne. Nie mogą być umieszczone wewnątrz kabiny. Każdy akumulator musi być solidnie zamocowany przy użyciu co najmniej dwóch stalowych śrub, każda o średnicy co najmniej 10 mm oraz być skutecznie zabezpieczony przed możliwością zwarcia pomiędzy zaciskami. Akumulatory nie mogą być umieszczone tak, aby były widoczne z zewnątrz pojazdu. ARTYKUŁ 10: HAMULCE 10.1 Układ hamulcowy Cały oryginalny układ hamulcowy nie może być modyfikowany (z wyjątkiem artykułu 5.1.6 - Pedały). Materiał i sposób mocowania okładzin hamulcowych jest dowolny. 10.2 Chłodzenie hamulców Dozwolone jest chłodzenie hamulców wyłącznie przy użyciu powietrza doprowadzanego przewodem. Dopływ powietrza do tych przewodów musi zapewniać wlot (jeden na każde koło), którego pole przekroju da się wpisać w okrąg o średnicy 150 mm, usytuowany poniżej osi kół i mieszczący się w obrysie nadwozia widzianym z góry. Str. 9

ARTYKUŁ 11: KOŁA 11.1 Specyfikacja Koła muszą być produkcji przemysłowej i pozostać niezmodyfikowane tak, jak je przewidział producent; żadna część obręczy, ani opony nie może stykać się z żadną częścią pojazdu w ekstremalnych warunkach pracy zawieszenia lub układu kierowniczego. Nakrętki i szpilki mocujące koła muszą być dopasowane do kształtu używanej obręczy, aby zapewniały odpowiednio solidne zamocowanie koła. Nakrętki kół muszą być produkcji przemysłowej i nie mogą być w żaden sposób modyfikowane. Koła bliźniacze mogą być zastąpione jednym kołem. 11.2 Wymiary obręczy Maksymalna szerokość obręczy wynosi 14 cali. Regulamin uzupełniający zawodów może dopuścić używanie obręczy innych, niż seryjne, odpowiednich do rodzaju terenu. 11.3 Rozstaw kół i szerokość pojazdu Osie oraz zamontowane w pojeździe koła / opony nie mogą spowodować uzyskanie szerokości większej niż 2550 mm oraz zwiększenia rozstawu kół przednich lub tylnych o więcej niż 150 mm w stosunku do standardowej specyfikacji producenta. ARTYKUŁ 12: OPONY 12.1 Specyfikacja Maksymalna dozwolona średnica: 19 cali. Wszystkie opony pojazdu muszą mieć głębokość bieżnika odpowiadającą przepisom drogowym danego państwa podczas całego czasu trwania zawodów. Opony ręcznie rzeźbione są zabronione. Pojazd musi być wyposażony w opony dostępne w sprzedaży detalicznej przeznaczone do użytku na drogach i / lub torach przy każdej pogodzie. Specjalne mieszanki i / lub wzory rzeźby bieżnika są niedozwolone, podobnie jak stosowane zewnętrznie środki chemiczne mogące mieć wpływ na przyczepność opony. Wszystkie opony muszą mieć wskaźnik dopuszczalnej prędkości "F" lub wyższy. Osnowa opony nie może być przedmiotem poważniejszych napraw. 12.2 Zatwierdzeni producenci Wszystkie opony muszą odpowiadać standardowi E.E.C. (regulamin E.E.C. nr 54) lub równorzędnemu. 12.3 Opony bieżnikowane Opony bieżnikowane są zabronione. 12.4 Układ pompowania / spuszczania powietrza Dozwolone jest zamontowanie układu pompowania / spuszczania powietrza działającego w czasie ruchu pojazdu. ARTYKUŁ 13: MASA POJAZDU Minimalna dozwolona masa pojazdu w każdym momencie trwania zawodów, jest masą pojazdu bez paliwa, osób, bagażu, narzędzi, podnośnika, części zamiennych, sprzętu niezbędnego do przeżycia, sprzętu nawigacyjnego lub łączności, zapasów żywności itd., ale z wyposażeniem bezpieczeństwa i nadwoziem zgodnym z wyżej wymienionymi przepisami. W żadnym przypadku masa ta nie może być mniejsza, niż masa nadwozia z kabiną określona w świadectwie homologacji typu, pomnożona przez współczynnik 1,33. ARTYKUŁ 14: ZBIORNIK PALIWA 14.1 Typ Dodatkowe zbiorniki paliwa mogą być dowolnej pojemności. Muszą być produkcji przemysłowej, zwykle stosowane w ciężarówkach. Muszą być bez modyfikacji i w pełni zabezpieczone przed rozlaniem lub wyciekiem przez otwór do napełniania lub przewody odpowietrzające. Str. 10

Korek wlewu paliwa musi posiadać skuteczny system zamykania i nie może wystawać poza obrys nadwozia pojazdu. Uwaga: Zaleca się zamontowanie bezpiecznych zbiorników paliwa FT3 1999, FT3.5 lub FT5 opisanych w artykule 283.14 Samochody terenowe Załącznika J. 14.2 Usytuowanie Usytuowanie zbiorników jest dowolne przy przestrzeganiu poniższych ograniczeń: - Zbiorniki muszą znajdować się wewnątrz rozstawu osi. - Zbiorniki muszą być solidnie zamocowane do podwozia. Muszą one posiadać ochronę dolnej części przeciwko uderzeniom kamieni oraz ochronę boków w razie uderzenia. - Żaden zbiornik nie może być zainstalowany wewnątrz kabiny. 14.3 Dodatkowe zbiorniki (inne niż służące zasilaniu pojazdu) Niedozwolone jest umieszczanie na zewnątrz pojazdu żadnych zapasowych zbiorników z paliwem (kanistrów, ani żadnych innych). Dopuszcza się natomiast mocowanie na zewnątrz pojazdu pojemników z wodą lub środkami smarnymi pod warunkiem, że będą solidnie zamocowane i nie mogą wystawać poza obrys pojazdu. ARTYKUŁ 15: TACHOGRAFY Tachografy będą rejestrowały prędkość pojazdu. Przypomina się zawodnikom, że każda zmiana, która może mieć wpływ na kalibrację tachografu (na przykład zmiana typu lub rozmiaru opon), musi być zaaprobowana przez sędziów technicznych). Szczególnie zabronione jest fałszowanie lub zakłócanie w jakikolwiek sposób działania zaaprobowanego tachografu, jego okablowania, napędu lub nadajników sygnałów. Jeżeli w konstrukcji pojazdu wprowadzono jakąkolwiek modyfikację, która może mieć wpływ na kalibrację tachografu lub jakąkolwiek ingerencję w działanie układu, zawodnik jest odpowiedzialny za dokonanie nowej kalibracji oraz ponowne zatwierdzenie tachografu. Każde wykroczenie przeciwko niniejszemu przepisowi może pociągnąć za sobą dyskwalifikacje pojazdu w czasie badania kontrolnego. Przypomina się zawodnikom, że tachografy są urządzeniami pomiarowymi działającymi w sposób szczególnie precyzyjny. ARTYKUŁ 16: PRZEPISY KOŃCOWE W przypadku jakichkolwiek różnic w interpretacji terminów stosowanych w tłumaczeniach niniejszego regulaminu, tekst francuski będzie uważany za wiążący. Str. 11