piątek, 22 kwietnia 2016 PLN i waluty regionu Słaby tydzień na PLN str.2 Raport przygotowali: EUR Podbicie zmienności pod EBC str.3 USD Kontynuacja odreagowania na USD str.4 JPY Czekamy na decyzję Banku Japonii str.5 CHF Lepsze nastroje na globalnych rynkach to słabszy CHF str.6 Konrad Ryczko Analityk k.ryczko@bossa.pl GBP Zyskuje, bo rynki mniej boją się Brexitu str.7 Waluty surowcowe Uwagę skoncentruje na sobie RBNZ str.7 Waluty skandynawskie Surowce energetyczne Rynek będzie chciał sprawdzić Riksbank? Ceny ropy i gazu w górę mimo niesprzyjających fundamentów str.8 str.9 Marek Rogalski Główny analityk walutowy m.rogalski@bossa.pl Miedź Kontynuacja wzrostów cen miedzi str.10 Metale szlachetne Cena srebra powyżej 17 USD za uncję str.11 Zboża Ceny soi powyżej 10 USD za buszel str.12 Soft commodities Rajd w górę cen bawełny str.13 Dorota Sierakowska Analityk surowcowy d.sierakowska@bossa.pl Nota prawna: Prezentowany raport został przygotowany w Wydziale Doradztwa i Analiz Rynkowych Domu Maklerskiego Banku Ochrony Środowiska S.A. z siedzibą w Warszawie tylko i wyłącznie w celach informacyjnych i nie stanowi analizy inwestycyjnej, ani analizy finansowej ani rekomendacji w rozumieniu przepisów Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 października 2005r. (Dz.U. 2005, poz. 206 nr 1715) oraz Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. (Dz.U. 2005, Nr 183, poz. 1538 z późn. zm.). Przedstawiony raport jest wyłącznie wyrazem wiedzy i poglądów autora według stanu na dzień sporządzenia i w żadnym wypadku nie może być podstawą działań inwestycyjnych Klienta. Przy sporządzaniu raportu DM BOŚ SA działał z należytą starannością oraz rzetelnością. DM BOŚ SA i jego pracownicy nie ponoszą jednak odpowiedzialności za działania lub zaniechania Klienta podjęte na podstawie niniejszego raportu ani za szkody poniesione w wyniku tych decyzji inwestycyjnych. Niniejszy raport adresowany jest do nieograniczonego kręgu odbiorców. Został sporządzony na potrzeby klientów DM BOŚ S.A. oraz innych osób zainteresowanych. Nadzór nad DM BOŚ SA sprawuje Komisja Nadzoru Finansowego. Regulamin doradztwa inwestycyjnego i sporządzania analiz inwestycyjnych, analiz finansowych oraz innych rekomendacji o charakterze ogólnym dotyczących transakcji w zakresie instrumentów finansowych oraz instrumentów bazowych instrumentów pochodnych znajduje się na stronie internetowej bossa.pl w dziale Dokumenty. 1 / 13
Złoty i waluty regionu: Słaby tydzień na PLN Rubel: Ma za sobą kolejny dobry tydzień, co zawdzięczamy kontynuacji zwyżek na rynku ropy (mimo ich chwilowego załamania w poniedziałek). W czwartek tamtejszy minister gospodarki Aleksiej Uliukajew przyznał, że szacowany w tym roku spadek PKB wyniesie 0,2 proc., a inflacja ukształtuje się na poziomie 6,5 proc. Niemniej nadal kluczowe dla rubla pozostaną ceny ropy. W środę szef resortu finansów Anton Siluanow przyznał, że przy średniej cenie surowca na poziomie 40 USD za baryłkę deficyt budżetowy wyniesie w tym roku 3 proc. PKB. Turecka lira: Bilans wychodzi lekko na plus mimo, że w środę Bank Turcji obniżył o 50 p.b. do 10,00 proc. stopę po której banki udzielają pożyczek, a utrzymał pozostałe. Decyzja była zgodna z oczekiwaniami, choć po zachowaniu rynku nie można wykluczyć, że obawiano się głębszego ruchu ze względu na fakt, że nowy szef Banku Turcji, Murat Centinkaya jest przez niektórych uważany za człowieka prezydenta Erdogana, który otwarcie opowiada się za luźniejszą polityką. Złoty i waluty regionu CEE: To nie był udany tydzień na rynku złotego, który wyraźnie tracił na większości zestawień. Polska waluta negatywnie reagowała na podbicie zmienności na głównej parze oraz zmagała się z lokalnymi czynnikami podażowymi. W konsekwencji na wykresie BOSSA PLN obserwowaliśmy 3 spadkowy tydzień oddalający nas od szczytów z początku kwietnia. Warto wspomnieć o słabych danych z krajowej gospodarki (sprzedaż detaliczna oraz produkcja przemysłowa), które odebrane zostały czynnik mogący skłonić RPP do ewentualny obniżek stóp procentowych. W tle cały czas obecny jest temat prawdopodobnego przewalutowania kredytów w CHF, który skutecznie ogranicza atrakcyjność inwestycji w Polsce z uwagi na dalsze zagrożenia obniżek ratingu. Złoty był jedną z najsłabszych składowych koszyka CEE, tracąc m.in. do węgierskiego forinta, gdzie inwestorzy wyczekują możliwej decyzji o podwyższeniu ratingu. W przyszłym tygodniu warto przede wszystkim zwrócić uwagę na piątkowy, wstępny odczyt CPI, który stanowić będzie kolejny czynnik pozwalający szacować dalsze parametry polityki monetarnej w Polsce. Wykres tygodniowy BOSSA PLN 2 / 13
Euro: Podbicie zmienności pod EBC Wydarzeniem tygodnia na rynku wspólnej waluty było czwartkowe posiedzenie EBC, które jeszcze przed popołudniem podbiło zmienności na rynkach. W środę widoczne były ruchy skracające pozycje długie na EUR w obawie przed bardziej gołębim stanowiskiem M. Draghiego. Szeroki konsensus rynkowy nie zakładał jednak bardziej istotnych decyzji, a raczej utrzymanie wcześniejszego tonu. Generalnie możemy stwierdzić, iż scenariusz ten został zrealizowany, jednak część uczestników obrotu zwróciła uwagę na słowa o możliwym przedłużeniu programu QE. W konsekwencji w drugiej połowie tygodnia obserwowaliśmy spadek wyceny euro na większości zestawień. W przyszłym tygodniu warto bliżej przyjrzeć się m.in. poniedziałkowemu odczytowi indeksu IFO z Niemiec, czwartkowej inflacji CPI również z Niemiec czy piątkowej publikacji stopy bezrobocia w Strefie Euro oraz inflacji w ujęciu HICP. Wykres tygodniowy BOSSA EUR 3 / 13
Dolar: Kontynuacja odreagowania na USD To był drugi tydzień próby odreagowania niedawnej słabości dolara na rynku. Warto mieć jednak świadomość, iż w dużej mierze ruch ten wynikał ze słabości wspólnej waluty pod EBC czy japońskiego jena po spekulacjach związanych z BoJ. Uwaga rynków przenosi się obecnie na zbliżające się posiedzenie FED, gdzie inwestorzy zastanawiają się czy szereg dobrych danych z USA skłoni tamtejszych decydentów do zaostrzenia retoryki. Poza środową decyzją FED w zakresie stóp procentowych w przyszłym tygodniu otrzymamy szereg istotnych publikacji makro z amerykańskiej gospodarki. We wtorek inwestorzy zmierzą się z danymi dot. zamówień na dobra trwałe oraz odczytem indeksu FED z Richmond oraz CB. W czwartek poznamy wstępny odczyt PKB za I kw., podczas gdy w piątek w kalendarzu widnieją publikacje m.in. Chicago PMI czy dochodów oraz wydatków za marzec. Wykres tygodniowy BOSSA USD 4 / 13
Jen: Czekamy na decyzję Banku Japonii Bilans tygodnia to osłabienie jena, co zbytnio nie dziwi. Mieliśmy dobre nastroje na rynkach akcji i surowców (mimo chwilowego załamania w poniedziałek po negatywnych wynikach szczytu w Doha), co dało pretekst do gry na słabszego JPY. Kluczowym elementem była jednak coraz bardziej zdecydowana retoryka japońskiego resortu finansów, który nie wykluczał interwencji na rynku, gdyby sprawy nadal szły w złym kierunku. Swoje robiły też spekulacje przed zaplanowanym na czwartek posiedzeniem Banku Japonii. Prezes Kuroda dawał do zrozumienia, że BOJ nie ma ograniczeń w swoich decyzjach, a w jednej z wypowiedzi stwierdził, że stopy mogłyby zostać obniżone do -0,4 proc. z obecnych -0,1 proc. w przeciągu kilku miesięcy. Dał też do zrozumienia, że dalsze umocnienie JPY byłoby niekorzystne dla inflacji, co można rozumieć jako sygnał, że BOJ wspólnie z MOF będzie czujny w tym zakresie (chociaż Kuroda w swoich wypowiedziach, ani razu nie mówił nt. interwencji w jednej z nich dał nawet do zrozumienia, że G- 20 ma słuszność twierdząc, że dewaluacja własnej waluty jest szkodliwa). Co faktycznie może zrobić BOJ i czy to zadowoli rynki? Według pojawiających się spekulacji może dojść do obniżki prognoz inflacyjnych, co gdyby było prawdą, dawałoby legitymizację do szeregu działań po tym, co zostanie podjęte w kwietniu. Rynki są jednak podzielone, co do tego, czy BOJ będzie bardziej szedł w stronę cięć stóp, czy też zwiększania skali programu QQE. W jednej z wypowiedzi były minister finansów stwierdził, że optymalne byłoby cięcie stóp do -0,3 proc. przy jednoczesnym zwiększeniu skali QQE o 20 bln JPY rocznie głównie poprzez zakupy giełdowych ETF-ów. Biorąc pod uwagę fakt, że w maju mamy szczyt G-7, BOJ mógłby bardziej przychylać się do tego drugiego rozwiązania, co mogłoby rozczarować tych, którzy zakładają dalszą słabość jena. Diagram stóp zwrotu dla par z JPY za okres 18.04-22.04, źródło: BOSSA FX Frank: Lepsze nastroje na globalnych rynkach, to słabszy CHF Bilans tygodnia to słabszy frank, co z jednej strony tłumaczyć można lepszymi nastrojami na rynkach (po lepszych sondażach z Wielkiej Brytanii nieco spadły obawy przez Brexitem), a z drugiej wciąż pozostają pytania związane z aktywnością Narodowego Banku Szwajcarii, którego przedstawiciele wielokrotnie wskazywali, że mają legitymację do interwencyjnych działań, gdyż CHF pozostaje przewartościowany. 5 / 13
Diagram stóp zwrotu dla par z CHF za okres 18.04-22.04, źródło: BOSSA FX Funt: Zyskuje, bo rynki mniej boją się Brexitu Seria lepszych sondaży wskazujących na rosnący odsetek zwolenników pozostania w Unii Europejskiej wystarczyła do tego, aby funt mocno odbił się w górę w ostatnich dniach i to niezależnie od słabszych danych makro, jakie zostały opublikowane. Jeżeli wierzyć londyńskim bukmacherom to żadnego Brexitu nie będzie (prawdopodobieństwo pozostania we Wspólnocie wyceniają oni na ponad 60 proc.). Niemniej referendum zaplanowane na 23 czerwca ma zbyt duże znaczenie, aby móc przejść koło niego obojętnie i polegać tylko na sondażach. Biznes ma spore obawy, a gospodarka już zaczyna wyhamowywać świadczą o tym słabsze dane makro. Wprawdzie stopa bezrobocia w lutym utrzymała się na poziomie 5,1 proc., to już liczba wniosków od bezrobotnych w marcu nieoczekiwanie wzrosła o 6,7 tys. Z kolei sprzedaż detaliczna w marcu nieoczekiwanie spadła o 1,3 proc. m/m i 2,7 proc. r/r (analogicznie słabe dane były po wyłączeniu paliw). W przyszłym tygodniu kluczowe będą dane nt. PKB w I kwartale, które poznamy w środę. A tu dane niekoniecznie muszą być dobre. Pytanie, jednak na ile rynek to już uwzględnił, a teraz dalej będzie koncentrował się na sondażach. Układ techniczny na koszyku handlowym funta wskazuje na silną korektę w górę dla ruchu z ostatnich kilkunastu tygodni. Po tym jak doszło do wybicia ponad złamany wcześniej poziom 84,70 pkt. kolejny istotny punkt na wykresie to 86,40-86,50 pkt. 6 / 13
Wykres tygodniowy koszyka handlowego funta liczonego przez Bank Anglii (=GBP), źródło: Thomson Reuters Waluty surowcowe: Uwagę skoncentruje na sobie RBNZ Dolar australijski: Zapiski z kwietniowego posiedzenia RBA pokazały, że członkowie banku centralnego zaczynają wyrażać obawy na ile rosnący kurs AUD utrudni zbilansowanie gospodarki i utrzymanie inflacji na niskich poziomach. Niemniej dopóki nie pójdą za tym realne działania (nawet werbalne interwencje) to nie będzie mieć to większego wpływu na AUD, który wciąż mocno pozostaje skorelowany z tym co dzieje się w Chinach (opublikowane jeszcze w poprzednim tygodniu niezłe dane za marzec uspokoiły nastroje), a także na rynku surowców (dobra passa trwa). Rynek nie przejął się zbytnio zapowiedzią zwołania przedterminowych wyborów parlamentarnych na 2 lipca. W przyszłym tygodniu mamy ważną publikację w środę inflacja CPI za I kwartał chociaż jest mało prawdopodobne, aby te dane mogły znacząco wpłynąć na zapatrywania rynku wobec potencjalnych ruchów ze strony RBA w ciągu najbliższych kilkunastu miesięcy. Reasumując trend na koszyku handlowym AUD, którego wykres prezentujemy poniżej, jest dość silny. Po tym jak utrzymane zostało wsparcie przy 62,90 pkt. mamy duże szanse na test okolic oporu przy 66,4 pkt. (szczyt z połowy maja ub.r.). 7 / 13
Wykres tygodniowy koszyka handlowego AUD liczonego przez RBA, źródło: Thomson Reuters Dolar nowozelandzki: O ile w ubiegłym tygodniu siła NZD mogła zaskakiwać, o tyle w tym już mniej dobre dane nt. inflacji CPI w I kwartale oddaliły prawdopodobieństwo cięcia stóp procentowych przez RBNZ 27 kwietnia (chociaż naszym zdaniem nie wykluczyły). Rynek za dobrą monetę wziął też fakt, że indeks GDT dla wyrobów mlecznych wzrósł najwięcej od 6 miesięcy. Warto jednak zaznaczyć, że nie zmienia to faktu, że sytuacja na tym rynku jest dość trudna i odciska swoje negatywne piętno na gospodarce. Reasumując komunikat po posiedzeniu RBNZ w środę wieczorem będzie kluczowy. Utrzymanie gołębiego tonu ze wskazaniem na kolejne obniżki stóp w tym roku będzie raczej negatywne dla NZD. Z kolei nieoczekiwane cięcie da impuls do mocnego ruchu w dół. Dolar kanadyjski: Przemawiający w parlamencie szef Banku Kanady przyznał, że nie planuje w najbliższych miesiącach żadnych zmian w polityce monetarnej, ale będzie uważnie przyglądał się wpływowi rządowego pakietu stymulacyjnego na gospodarkę. Kluczowe dane napłynęły w piątek sprzedaż detaliczna w luty 0,4%, a inflacja konsumencka w marcu 1,3% r/r To, czy uda się utrzymać trend wzrostowy na CAD będzie zależeć od wypadkowej z rynku surowców, a te mogą z kolei być bardziej zależne od pozycji amerykańskiego dolara. Waluty skandynawskie: Rynek będzie chciał sprawdzić Riksbank? Korona szwedzka: Wydarzeniem tygodnia było czwartkowe posiedzenie Riksbanku. Stopa procentowa (zgodnie z oczekiwaniami) pozostała na poziomie -0,5 proc., ale podjęto decyzję o zwiększeniu skali zakupów w ramach QE o 45 mld SEK, co zostało oprotestowane przez wiceprezes Cecilię Skingsley. Rynek wykorzystał to jako pretekst do próby umocnienia korony, która ostatecznie została powstrzymana po tym, jak podczas swojego wystąpienia, szef Riksbanku twardo zapowiedział, że nie zawaha się zainterweniować w sytuacji, kiedy zbyt silna korona będzie przeszkadzać w realizacji celu inflacyjnego. W przyszłym tygodniu mamy szereg odczytów makro, z czego największą uwagę zwrócą dane nt. marcowej sprzedaży detalicznej w czwartek. Dobre dane mogą skłonić rynek do sprawdzenia determinacji banku centralnego w kwestii zapowiadanych interwencji. Korona norweska: Bilans tygodnia wypadł dość dobrze ze względu na utrzymujące się pozytywne tendencje na rynku surowców. Niemniej w tym miejscu warto powtórzyć pytanie, czy NOK trafi na koniec rynkowej stawki, jak ropa zacznie tanieć. Ciekawe dane w przyszłym tygodniu to czwartkowe odczyty stopy bezrobocia i sprzedaży detalicznej. 8 / 13
Surowce energetyczne: Ceny ropy i gazu w górę mimo niesprzyjających fundamentów zzkiki Ropa naftowa: Ceny ropy naftowej WTI otworzyły się luką spadkową, jednak w kolejnych dniach nadrobiły tę stratę z nawiązką, kończąc tydzień na plusie, w okolicach 43,50-44,00 USD za baryłkę. Amerykański Departament Energii podał, że w minionym tygodniu zapasy ropy naftowej w USA wzrosły o 2,1 mln baryłek, podczas gdy oczekiwania zakładały wzrost o około 2,3 mln baryłek. Spotkanie producentów ropy naftowej w Doha zakończyło się fiaskiem, którego główną przyczyną było nieugięte stanowisko Arabii Saudyjskiej w sprawie Iranu. Saudyjczycy zdecydowanie odrzucili możliwość wypracowania porozumienia bez zaangażowania ze strony Iranu. Iran zakłada powrót do poziomów produkcji sprzed narzucenia sankcji już w czerwcu tego roku. Z kolei przedstawiciele Arabii Saudyjskiej i Rosji dali do zrozumienia, że ich kraje są w stanie zwiększać wydobycie do rekordowych poziomów. Naszym zdaniem: Siła strony popytowej na rynku ropy w ostatnich dniach wynikała przede wszystkim ze zwiększonej aktywności funduszy. Wciąż nie popierają jej jednak czynniki fundamentalne, więc zwyżka ta może okazać się krótkotrwała, a opór w okolicach 44 USD za baryłkę skuteczny. Gaz ziemny: o Notowania gazu ziemnego w USA w minionym tygodniu wyraźnie wzrosły, docierając do okolic 2,20 USD za mln BTU. o Według Departamentu Energii, zapasy gazu ziemnego w USA w minionym tygodniu wzrosły o 7 mld stóp sześciennych. Jest to spadek większy od oczekiwań na poziomie 4 mld st.sześc. Zapasy gazu ziemnego w USA wynoszą obecnie 2,484 biliardy stóp sześciennych. o Naszym zdaniem: Podobnie jak ceny ropy naftowej, także i notowania gazu ziemnego były wspierane przede wszystkim przez fundusze wchodzące aktywnie na rynek surowców. O dalsze wzrosty będzie trudno bez poparcia fundamentów. Wykres dzienny cen ropy naftowej WTI. Ważne dane w kolejnym tygodniu: Wtorek: Raport Amerykańskiego Instytutu Paliw dot. zapasów paliw w USA. Środa: Raport Departamentu Energii dot. zapasów paliw w USA. Czwartek: Raport Departamentu Energii dot. zapasów gazu ziemnego w USA. 9 / 13
Miedź: Kontynuacja wzrostów cen miedzi W minionym tygodniu cena miedzi po raz kolejny dynamicznie wzrosła. Notowania tego surowca w Stanach Zjednoczonych dotarły na koniec tygodnia do rejonu 2,27-2,28 USD za funt. Z technicznego punktu widzenia, nie zmieniła się ogólna tendencja cenowa na rynku miedzi: w długoterminowej perspektywie na rynku tym wciąż trwa trend spadkowy. Stronie popytowej na rynku miedzi pomógł większy optymizm wśród inwestorów instytucjonalnych, który w ostatnim czasie pchał w górę notowania bardzo wielu surowców i towarów. Wcześniej w tym miesiącu pojawiła się seria danych makroekonomicznych z Chin, które w większości zaskoczyły pozytywnie. Dynamika produkcji przemysłowej za marzec w ujęciu rdr wyniosła 6,8% (oczek. 5,9%), dynamika sprzedaży detalicznej rdr wyniosła 10,5% (oczek. 10,4%), natomiast dynamika inwestycji w aglomeracjach miejskich rdr wyniosła 10,7% (oczek. 10,3%). Dynamika PKB w Chinach w I kwartale 2016 r. utrzymała się na poziomie 1,6% k/k, co było wynikiem lepszym od oczekiwań (1,5% k/k). Z kolei dynamika PKB w ujęciu rdr była zgodna z oczekiwaniami i wyniosła 6,7%. W Chinach od dłuższego czasu utrzymuje się wysoki (niemal rekordowy) poziom zapasów miedzi, dlatego coraz częściej pojawiają się spekulacje, że część z tych zapasów może zostać wyprzedana przez ten kraj na międzynarodowym rynku. Jak podaje Reuters, w taki scenariusz wierzy większość chińskich traderów, którzy sądzę, że Chiny zaleją miedzią rynek, zwłaszcza w obliczu mniejszego wewnętrznego popytu na ten metal. W minionym tygodniu na rynku miedzi czynniki fundamentalne zeszły na dalszy plan. Warto jednak pamiętać, że ostatnie lepsze od oczekiwań dane makro z Chin z pewnością miały swój udział w polepszeniu nastrojów inwestorów. Tak czy inaczej, czynniki fundamentalne nie sprzyjają kupującym, więc wzrosty mogą być krótkotrwałe. Wykres dzienny cen miedzi w USA.. Ważne dane w kolejnym tygodniu: Brak istotnych danych. 10 / 13
Metale szlachetne: Cena srebra powyżej 17 USD za uncję Złoto: o o Notowania złota zakończyły miniony tydzień na plusie, jednak wciąż pozostają w konsolidacji w okolicach 1230-1260 USD za uncję. Najważniejszym czynnikiem wpływającym na ceny złota jest polityka monetarna w USA, która ma bezpośrednie przełożenie na wartość dolara. Amerykańska waluta w minionym tygodniu wciąż pozostawała silna. Pozostałe metale szlachetne: o Notowania srebra w minionym tygodniu przekroczyły kolejną ważną psychologiczną barierę, tym razem na poziomie 17 USD za uncję, wyznaczając tym samym nowe tegoroczne maksimum. o Cena platyny w minionym tygodniu dynamicznie wzrosła, przekraczając opór na poziomie 1000 USD za uncję i docierając do najwyższego poziomu od lipca 2015 r. o Notowania palladu w minionym tygodniu wzrosły, przekraczając poziom 600 USD za uncję i, tym samym, docierając do najwyższego poziomu w bieżącym roku. Naszym zdaniem: Notowaniom złota nie udało się wybić na nowe tegoroczne szczyty, co może być zapowiedzią powrotu do wyraźniejszych spadków cen tego surowca. Dużo będzie wciąż zależeć od polityki monetarnej w USA. Tymczasem pozostałe metale szlachetne powinny się poruszać spójnie z kierunkiem zmian cen złota, aczkolwiek w ostatnich dniach zyskiwały one bardziej na skutek wzmożonego apetytu inwestorów na ryzyko. Wykres dzienny cen srebra. Ważne dane w kolejnym tygodniu: Poniedziałek-piątek: Dane makro w USA i wystąpienia przedstawicieli Fed, mogące wpłynąć na wartość USD i pośrednio na złoto. Środa: Decyzja FOMC ws. stóp procentowych. 11 / 13
Zboża: Ceny soi powyżej 10 USD za buszel Kukurydza: Notowania kukurydzy kontynuowały dynamiczne wzrosty w pierwszej połowie minionego tygodnia, za co odpowiadała przede wszystkim zwiększona aktywność funduszy inwestycyjnych na rynkach nie tylko towarów rolnych, lecz także innych surowców. Pod koniec tygodnia cena kukurydzy spadła, jednak pozostała na wyraźnym plusie w skali tygodnia. Z fundamentalnego punktu widzenia, sytuacja na rynku kukurydzy wciąż sprzyja sprzedającym: produkcja i zapasy tego zboża są duże. Soja: Miniony tydzień przyniósł przyspieszenie zwyżek notowań soi. Tym samym, cena soi przekroczyła poziom 10 USD za buszel. Był to nie tylko efekt zawierania długich pozycji przez fundusze, lecz także rezultat niepokojących informacji napływających z Argentyny. Nieoczekiwane ulewne deszcze opóźniły tam żniwa i obniżyły jakość uprawianej soi. Swoje prognozy dotyczące tegorocznej produkcji tego surowca obniżyły Buenos Aires Grains Exchange, a także ministerstwo rolnictwa Argentyny. Obawy o produkcję soi w Argentynie przyczyniły się do zwiększonego popytu na amerykańską soję ze strony Chin. Pszenica: W minionym tygodniu notowania pszenicy kontynuowały dynamiczne wzrosty i dopiero w czwartek i piątek delikatnie odreagowały spadkiem. Fundamentalna sytuacja na rynku pszenicy nie sprzyjała kupującym deszcze na terenach uprawy pszenicy w USA były korzystne dla farmerów. Za dynamiczne zwyżki cen pszenicy odpowiadała więc podobnie jak w przypadku pozostałych zbóż aktywność inwestorów instytucjonalnych. Naszym zdaniem: Długoterminowo na rynkach zbóż dominuje trend spadkowy. Ostatnie gwałtowne zwyżki w obliczu niekorzystnych fundamentów rynkowych zwiększają prawdopodobieństwo spadkowego odreagowania. Wykres dzienny cen soi w USA. Ważne dane w kolejnym tygodniu: Poniedziałek: Raport Departamentu Rolnictwa dot. jakości uprawianych zbóż w USA. Czwartek: Raport Departamentu Rolnictwa dot. eksportu zbóż z USA. 12 / 13
Soft commodities: Rajd w górę cen bawełny Cukier: Notowania cukru, podobnie jak inne surowce, były beneficjentem większego apetytu na ryzyko ze strony inwestorów instytucjonalnych. W minionym tygodniu kontynuowały one zwyżki, by dotrzeć na koniec tygodnia do okolic 15,90-16,00 centów za funt. Cena cukru wzrosła mimo bardziej optymistycznych prognoz dotyczących produkcji tego surowca w sezonie 2016-2017 dla kluczowego na tym rynku południowo-centralnego regionu Brazylii. Bawełna: Notowania bawełny w Stanach Zjednoczonych w minionym tygodniu dynamicznie rosły, co nie było wyjątkiem na tle innych surowców i towarów. Cenom bawełny pomogły także informacje z Chin. Tamtejszy rząd zapowiedział bowiem, że ma zamiar kupić na światowym rynku bawełnę wysokiej jakości. To sugeruje, że jakość bawełny w ramach ogromnych chińskich rezerw tego surowca jest wątpliwa i import tego surowca do Chin nie spadnie tak bardzo, jak tego można było oczekiwać. Kakao: W minionym tygodniu notowania kakao wzrosły, powielając tym samym schemat z rynków wielu pozostałych surowców i towarów. W rezultacie, cena kakao wzrosła do okolic 3150 USD za tonę, docierając tym samym do najwyższego poziomu od początku stycznia br. Wcześniej kupującym sprzyjało wyjątkowo silne zjawisko Harmattan, czyli suche wiatry znad Sahary, które zniszczyły część upraw kakao w Afryce Zachodniej jednak fundamenty miały w ostatnich dniach drugorzędne znaczenie. Naszym zdaniem: Wzrosty cen soft commodities nie miały istotnego oparcia fundamentalnego, więc możliwe jest ich odreagowanie w najbliższych dniach. Wykres dzienny cen bawełny w USA. Ważne dane w kolejnym tygodniu: Brak istotnych danych. 13 / 13