PROJEKT WYKONAWCZY TG-7 2.0.8.1. SIEĆ TRAKCYJNA str. 5
ZAWARTOŚĆ OPRACOWANIA 1. OPIS TECHNICZNY 1.1. Podstawa opracowania str. 7 1.2. Przepisy związane str. 7 1.3. Zakres projektu str. 9 1.4. Zastosowany typ sieci jezdnych str. 9 1.5. Parametry sieci jezdnej str. 9 1.6. Konstrukcje wsporcze i fundamenty str. 10 1.7. Sieć jezdna str. 10 1.8. Ochrona przeciwporażeniowa str. 11 1.9 Uwagi ogólne str. 12 2. WYKAZ ZASTOSOWANYCH KONSTR. WSPORCZYCH 3. WYKAZ WSPÓŁRZĘDNYCH KONSTRUKCJI WSPORCZYCH 4. KARTY MONTAZOWE SIECI TRAKCYJNEJ I USZYNIENIA 5. RYSUNKI 4.1. Orientacja rys. nr 1 4.2. Plan sieci trakcyjnej rys. nr 2.1 2.5 5.3. Schemat sekcjonowania rys. nr 3 6. ZAŁĄCZNIKI 1. Oświadczenie o zgodności z projektem budowlanym. 2. Pismo PKP Energetyka numer EZ11-Ez10c-2203-394/08 uzgodnienie projektu 3. Pismo PKP Energetyka numer EZ11-Ez10c-2203-300/09 uzgodnienie projektu str. 6
1. OPIS TECHNICZNY do projektu wykonawczego sieci trakcyjnej na stacji Gdynia Główna od km 19.931 do 22.943 wg planu nr 2.1 2.5. 1.1. Podstawa opracowania. Podstawą opracowania projektu budowlanego sieci trakcyjnej na stacji Gdynia Główna są: Umowa nr FS 2004/PL/16/C/PT/006-04 zawarta pomiędzy PKP PLK S.A., a BPK Poznań Sp. z o.o. jako Liderem Konsorcjum. Projekt budowlany przebudowy sieci trakcyjnej na stacji Gdynia Główna Osobowa wykonany przez Jacobs Polska Sp. z o.o. Projekt przebudowy układu torowego na stacji Gdynia Główna, opracowany przez firmę Jacobs Polska Sp. z o.o. w 2008 r. Projekty pozostałych branż biorących udział w opracowaniu dokumentacji na modernizację przedmiotowej stacji. Inwentaryzacja istniejących urządzeń sieci trakcyjnej wykonana przez projektanta w wrześniu 2007 r. 1.2. Przepisy związane. 1.2.1. Dokumenty. [1] Ustawa z dnia 28 marca 2003 r., o transporcie kolejowym. Dz. U. Nr 86 poz. 789 z 2003 r.; z późniejszymi zmianami z 20 kwietnia 2004 r. Dz. U. Nr 92 z 2004 r. [2] Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 10 września 1998 r., w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budowle kolejowe i ich usytuowanie. Dz. U. Nr 151 poz. 987 z 1998 r. [3] TZ-94003/01-TZ Stosowanie fundamentów palowych dla konstrukcji wsporczych sieci trakcyjnej PKP - opracowane przez Centralne Biuro Projektowo-Badawcze Budownictwa Kolejowego w marcu 1994 r. na zlecenie Głównego Energetyka PKP. [4] Wytyczne odbioru i eksploatacji fundamentów palowych stosowanych na liniach kolejowych dla ustawiania konstrukcji wsporczych sieci trakcyjnej Warszawa 2005 r. [5] Warunki techniczne, jakie powinny odpowiadać urządzenia stałe zasilania trakcji elektrycznej PKP. Część 1. Ogólna. Część 4. Sieć trakcyjna 3 kv prądu stałego. str. 7
[6] EBH-1 Instrukcja bezpieczeństwa i higieny pracy przy urządzeniach elektroenergetyki kolejowej. Postanowienia wspólne, zatwierdzona Uchwałą Nr 170 Zarządu PKP Energetyka spółka z o.o. z dnia 16 czerwca 2004 r. [7] EBH-1c (PKP Et-3) Instrukcja bezpieczeństwa i higieny pracy przy urządzeniach elektroenergetyki kolejowej. Prace przy i w pobliżu urządzeń rozdzielczych prądu stałego, zatwierdzona Uchwałą Nr 170 Zarządu PKP Energetyka spółka z o.o. z dnia 16 czerwca 2004 r. [8] EBH-1a (PKP Et-4) Instrukcja bezpieczeństwa i higieny pracy przy urządzeniach elektroenergetyki kolejowej. Prace przy i w pobliżu sieci trakcyjnej oraz linii potrzeb nietrakcyjnych zbudowanych na konstrukcjach sieci jezdnej, zatwierdzona Uchwałą Nr 170 Zarządu PKP Energetyka spółka z o.o. z dnia 16 czerwca 2004 r. [9] E 1 Instrukcja sygnalizacji na PKP. Warszawa 2004 r. [10] Katalog Sieci Trakcyjnej Warszawa 2004 r. i późniejsze uzupełnienia [11] Wytyczne projektowania i eksploatacji systemu ochrony ziemnozwarciowej i przeciwporażeniowej z uszynieniami grupowymi w układzie otwartym na liniach kolejowych załącznik do decyzji Nr 6 Członka Zarządu Dyrektora ds. Techniki PKP Polskie linie Kolejowe S.A. z dnia 9 lutego 2006 r. [12] Aprobata techniczna ITB AT-15-7115/2006 Stalowe słupy bramek trakcyjnych PKP mocowane na palach fundamentowych. 1.2.2. Normy. [13] PN-69/K-02057 Koleje normalnotorowe. Skrajnie budowli.. [14] PN-E-90090:1996 Przewody jezdne z miedzi i miedzi modyfikowanej. [15] BN-75/8939-08 Sieć trakcyjna kolejowa. Podział, nazwy i określenia. [16] BN-71/9317-90 Sieć trakcyjna kolejowa. Roboty fundamentowo-słupowe. Wymagania i badania przy odbiorze. [17] BN-71/9317-92 Sieć trakcyjna kolejowa. Wymagania i badania przy odbiorze sieci jezdnej i powrotnej. [18] PN-K-91002:1997 Sieć trakcyjna kolejowa. Osprzęt. Ogólne wymagania i badania. [19] PN-EN-50122-1 Zastosowanie kolejowe. Urządzenia stacjonarne. Środki ochrony dotyczące bezpieczeństwa elektrycznego uziemień. [20] ZN-KFK-019:2000 Przewody jezdne z miedzi srebrowej. [21] Dokumentacja techniczno-ruchowa ograniczników niskonapięciowych typu TZD. str. 8
1.3. Zakres projektu. Przebudowa linii kolejowej E65, odcinek Warszawa Działdowo - Gdynia, etap I w Polsce Niniejsze opracowanie obejmuje roboty związane z przebudową sieci trakcyjnej na stacji Gdynia Główna. Przebudowa podyktowana jest zmianą układu torowego stacji. Pociąga to za sobą konieczność demontażu całej sieci i wszystkich konstrukcji wsporczych oraz zastosowanie nowej, zmodernizowanej sieci trakcyjnej. Na zakres modernizacji składa się zmiana typu sieci trakcyjnej z istniejącego C120-2C na sieć trakcyjną typu YwsC120-2C-M. Sieci SKB70-C na C95-C. Przebudowa sieci będzie odbywała się fazami, powiązanymi z fazowaniem robót torowych. 1.4. Zastosowany typ sieci jezdnych. Przyjmuje się zastosowanie sieci jezdnej typu YwsC120-2C-M dla torów głównych oraz sieć C95-C dla torów bocznych i przejść rozjazdowych. 1.5. Parametry sieci jezdnej. Sieć jezdna o symbolu YwsC120-2C-M (numer katalogowy 30). Jest to sieć skompensowana, uelastyczniona o sumarycznym przekroju 320 mm 2 Cu spełniająca wymagane na PKP standardy sieci dostosowanej do prędkości jazdy V=120 km/h, składająca się z: liny nośnej o przekroju 120 mm 2 Cu, dwóch przewodów jezdnych o przekroju 2x100 mm 2 CuAg. Charakterystyczne parametry techniczno dynamiczne: naciąg w linach nośnych 1588 dan, naciąg w przewodach jezdnych 1906 dan, rozpiętość normalnego przęsła 65 m, wysokość konstrukcyjna 1.70 m, długość zawieszenia uelastyczniającego Y 16 m, Dla sieci typu YwsC120-2C-M przewiduje się zastosowanie przewodów jezdnych z miedzi srebrowej CuAg 0.10. W urządzeniach naprężających dla wszystkich typów sieci na szlakach przewiduje się zastosowanie ciężarów naprężających polimerobetonowych. W części torów SKM, na których dokonywana jest przebudowa stosowana jest sieć tak jak dotychczas C120-2C. str. 9
1.6. Konstrukcje wsporcze i fundamenty. Aktualnie istniejąca na przedmiotowej stacji sieć trakcyjna podwieszona jest na słupach stalowych nr kat. 1602, słupach przestrzennych serii 1901 oraz bramkach. W projekcie przewiduje się zastosowanie słupów stalowych dwuceownikowych, zbieżnych o dł. 8,2 m - nr kat 1611. Są to słupy ocynkowane i malowane, przystosowane do mocowania na fundamentach palowych. Dla konstrukcji bramkowych przewiduje się zastosowanie nóg mocowanych do fundamentów palowych. Słupy kotwowe i kotwienia środkowego sieci trakcyjnej, a także słupy odporowe i przewodu uszynienia grupowego, będą wyposażone w odciągi prętowe nr kat. 1570, 1580. Dla posadowienia indywidualnych konstrukcji wsporczych sieci trakcyjnej oraz odciągów przewidziano do stosowania fundamenty palowe serii 1491, 1492, 1493 dla słupów i 1497-dla odciągów. Podwieszenie sieci projektuje się podstawowo na bramkach posadowionych na fundamentach palowych serii 1493. Wszystkie konstrukcje stalowe cynkowane. Dla nowoprojektowanych konstrukcji przyjmuje się podstawowo skrajnię na prostej 270 cm. Na łukach w zależności od ich parametrów uwzględniono poprawkę. Lokalizacja konstrukcji wsporczych dla układu docelowego jest przedstawiona na planie sieci rys. nr 2.1 2.2. Dodatkowo wszystkie konstrukcje wsporcze sieci trakcyjnej powinny być dwukrotnie pomalowane przez producenta zgodnie z kolorystyką przyjętą dla linii E-65 RAL 7000. 1.7. Sieć jezdna. Sieci jezdne podwieszone będą na wysięgnikach rurowych, których rozwiązania zawiera "Katalog sieci trakcyjnej - podwieszenia rurowe" z 2004 roku. Wysokość podwieszenia przewodów jezdnych 5.60 m nad główkę szyny. Sekcjonowanie podłużne sieci będzie realizowane przy pomocy izolowanych przęseł naprężenia oraz izolatorów sekcyjnych. Z uwagi na zmianę układu torowego, całkowitą wymianę konstrukcji wsporczych, zmianę typu sieci, zachodzi konieczność wymiany zarówno przewodów jezdnych jak i lin nośnych. Przewidziano do zastosowania przewody jezdne z miedzi srebrowej CuAg 0.10. str. 10
1.8. Ochrona przeciwporażeniowa. Jako ochronę przeciwporażeniową i przeciwzwarciową zastosowano system uszynień grupowych w układzie otwartym. 1.8.1. Uszynienia grupowe. Uszynienia grupowe dla konstrukcji wsporczych, zaprojektowano liną AFL-120 mm 2 o naciągu 7.0 kg/mm 2. Na początku i na końcu każdej sekcji przewidziano tyrystorowe zwierniki doziemiające typu TZD-1N+1R przyłączone bezpośrednio do szyn. Do podwieszenia przewodu uszyniającego zastosowano uchwyty przelotowo - wahliwe kabłąkowe. W układzie podstawowym uchwyty liny będą mocowane u szczytu słupa nad siecią na wysięgnikach 0806 1, względnie wysięgnikach 0807-1 na dźwigarach bramek. Niezależnie od zamocowań mechanicznych, każda konstrukcja wsporcza będzie przyłączona do liny uszyniającej oraz do uziomu. Uszynieniami grupowymi objęte będą wszystkie projektowane konstrukcje wsporcze, a także obiekty znajdujące się w odległości < 5.0 m od sieci trakcyjnej. W rejonie peronów przystanków osobowych przewody uszyniającej będą podstawowo prowadzone nad siecią trakcyjną. 1.8.2. Uziemienia. Jako uziomy indywidualne konstrukcji wsporczych w projekcie przewidziano uziomy wykonane z prętów stalowych ciągnionych z elektrolitycznie nałożoną powłoką miedzi o czystości 99.9 %.. Uziomy poszczególnych konstrukcji wsporczych powinny mieć rezystancję nie większą niż 50 Ω. Łączna rezystancja każdej sekcji uszynienia nie powinna być większa niż 2 Ω. Połączenia konstrukcji wsporczych z uziomami będą wykonane płaskownikiem stalowym ocynkowanym. 1.8.3. Zwierniki doziemiające. W projekcie przewidziano do stosowania zwierniki jednokierunkowe TZD-1N na początku i końcu sekcji i TZD-1R. na początku sekcji, w związku z tym stosuje się po trzy zwierniki w każdej sekcji uszynienia. str. 11
Zwierniki tej samej sekcji należy łączyć na końcach sekcji przemiennie do szyn na początku sekcji do jednej szyny, a na końcu do drugiej względnie do środka dławika. Zestawienie zastosowanych elementów budowy systemu ochrony przeciwporażeniowej zawiera załączony do opracowania wykaz. 1.9. Uwagi ogólne. Montaż sieci trakcyjnej prowadzony w pobliżu czynnej sieci powinien być wykonywany z zachowaniem specjalnych środków bezpieczeństwa podanych w rozdziale 3 Instrukcji EBH-1a (PKP Et-4). Materiały z demontażu, po dokonaniu segregacji i kwalifikacji podlegają przekazaniu właścicielowi, bądź utylizacji. Roboty sieciowe na obiekcie należy zsynchronizować z fazowaniem robót torowych ujętym w projekcie układu torowego. W celu montażu dźwigarów bramkowych konstrukcji wsporczych konieczne będą czasowe zamknięcia torów stacyjnych objętych bramkową konstrukcją wsporczą, której dźwigar ma być zamontowany. Opracował: mgr inż. Emil Onderka Sprawdził: mgr inż. Kazimierz Wygoda str. 12
WYKAZ KONSTRUKCJI WSPORCZYCH str. 13
WYKAZ WSPÓŁRZĘDNYCH KONSTRUKCJI WSPORCZYCH str. 22
KARTY MONTAŻOWE SIECI TRAKCYJNEJ I USZYNIENIA GRUPOWEGO str. 27
Dotyczy: Przebudowa linii kolejowej E65, odcinek Warszawa Wschodnia Działdowo Gdynia (LCS Gdynia). Stacja Gdynia Główna - Sieć trakcyjna. OŚWIADCZENIE Oświadczam, że zakres projektu wykonawczego: STACJA GDYNIA GŁÓWNA - SIEĆ TRAKCYJNA - dla zadania: Przebudowa linii kolejowej E65, Warszawa Wschodnia Działdowo Gdynia (LCS Gdynia). Stacja Gdynia Główna Sieć trakcyjna. - jest zgodny z projektem budowlanym. PROJEKTANT: str. 76
Za zgodność z oryginałem str. 77
Za zgodność z oryginałem str. 78
Przebudowa linii kolejowej E65, odcinek Warszawa Działdowo - Gdynia, etap I w Polsce Za zgodność z oryginałem str. 79