Koszalin, dnia 30.08.2019 r. Prof. dr hab. inż. Leon Kukiełka Politechnika Koszalińska Wydział Mechaniczny ul. Racławicka 15/17 75-620 Koszalin R E C E N Z J A rozprawy doktorskiej mgr inż. Piotra JURKA pt.: System kwantyfikowania niezawodności maszyn i pojazdów rolniczych Promotor pracy doktorskiej: Dr hab. inż. Karol DURCZAK Podstawa opracowania recenzji: pismo Nr WRB-211/4000/19 z dnia 08.08.2019 r. Pani Prof. dr hab. Anny KRYSZAK Dziekana Wydziału Rolnictwa i Bioinżynierii Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. 1. Przedmiot recenzji Recenzowana rozprawa doktorska mgr inż. Piotra JURKA o łącznej objętości 94 stron, składa się z 6 rozdziałów, zawierających 20 rysunków i 19 tabel. Ponadto, na początku zamieszczono Wykaz ważniejszych oznaczeń i Wstęp, a w końcowej części pracy załączono Podsumowanie i wnioski, spis literatury, obejmujący 50 pozycji (wśród których są książki oraz artykuły opublikowane w czasopismach naukowych, referaty zamieszczone w materiałach konferencyjnych) oraz streszczenia w j. polskim i j. angielskim, a także 10 załączników w postaci tabel do oceny awaryjności ciągników. W spisie literatury brak jest publikacji współautorskich Doktoranta, ponadto aż 32 publikacje są starsze niż 10 lat. 2. Tematyka i zakres rozprawy Od współczesnych maszyn i pojazdów rolniczych wymaga się aby były niezawodne. Zależy od niej efektywność pracy w gospodarstwie realizującym cykliczne i powiązane ze sobą operacje maszynowe. Zatem ocena niezawodności rolniczych obiektów technicznych jest istotną informacją w procesach decyzyjnych. Korzystne jest, aby niezawodność określać nie opisowo, lecz sprowadzić ją do wartości liczbowej. Jednak liczbowa ocena niezawodności, ze względu posiadanie informacji niepewnych i rozmytych a nie wymaganych szczegółowych danych jest zadaniem praktycznie niewykonalnym. Dlatego też propozycję mgr inż. Piotra JURKA zastosowania uproszczonej metodyki - estymację niezawodności, czyli szacunkowe określenie jej stanu uważam za słuszną. Wychodzi ona naprzeciw oczekiwaniom rolników przy podejmowaniu decyzji. Dlatego też rozprawa koncentruje się na opracowaniu metody (algorytmiczno-heurystycznej) kwantyfikowania niezawodności. Skorzystano ze znanej już dobrze teorii niezawodności i uzupełniono ją o sposób pozyskiwania wiarygodnych danych od wieloletnich użytkowników rolniczych obiektów technicznych. Zakładając a priori, że informacje od użytkowników są niepełne, tzn. brak jest pełnej informacji serwisowej, dokonano odpowiednich uproszczeń i założeń tak, że nie wpływają na zmianę kolejności miejsc w rankingach. Dlatego też rozprawa koncentruje się na opracowaniu uniwersalnego systemu (algorytmicznoheurystycznego) kwantyfikowania niezawodności maszyn i pojazdów rolniczych, który ma być
Prof. Leon Kukiełka Recenzja rozprawy doktorskiej mgr inż. Piotra JURKA 2 przydatny dla praktyki. System zawiera dwa moduły niezbędne do kwantyfikowania niezawodności obiektów technicznych, tj. metodę pozyskiwania danych o uszkodzeniach oraz algorytm kwantyfikowania niezawodności. W celu obliczenia wskaźnika niezawodności R MPR najpierw, przy pomocy wiedzy eksperta, należy dokonać dekompozycji badanego obiektu na podzespoły, tworząc kryteria główne i szczegółowe. Następnie, po zebraniu danych od użytkowników (ankieta) dotyczących zarówno uszkodzeń losowych jak starzeniowych w czasie, oblicza się wskaźnik niezawodności RMPR. System jest uniwersalny i może być zastosowany dla dowolnej maszyn i pojazdu rolniczego. Możliwe jest tworzenie rankingów i porównywanie różnych marek między sobą. Dokonano także weryfikacji logicznej i empirycznej opracowanej metody. Walidację przeprowadzono na przykładzie ciągników rolniczych, które jako maszyny energetyczne są na wyposażeniu każdego zmechanizowanego gospodarstwa. Dane o ich uszkodzeniach uzyskano za pomocą internetowego kwestionariusza ankietowego od 34. użytkowników ciągników rolniczych w Polsce. Dzięki temu obliczono współczynniki intensywności uszkodzeń losowych i starzeniowych, a następnie ogólny współczynnik intensywności uszkodzeń danego ciągnika. Zastosowanie zależności dla zagrożeń rywalizujących pozwoliło następnie na obliczenie prawdopodobieństwa dla utraty zdatności z powodów losowych. Wartość ta decyduje o typie zastosowanego rozkładu prawdopodobieństwa tj. wykładniczego lub Weibulla i umożliwia obliczenie wskaźnika RMPR. Dla badanej populacji ciągników najlepszy wskaźnik RMPR=0,92 miała marka John Deere, a dla porównania Massey Ferguson RMPR=0,38 i Zetor RMPR=0,12. Wynik ten jest zgodny z opiniami wśród rolników oraz wynikami sprzedaży nowych i używanych ciągników tej marki w Polsce. Uważam, że zarówno wybór tematu, jak i zakres rozprawy doktorskiej mgr inż. Piotra JURKA mają duże znaczenie poznawcze oraz aplikacyjne i są w pełni uzasadnione. Wybór tematu wynika również z doświadczenia promotora rozprawy dr inz. Karola Durczaka w zakresie oceny jakości maszyn rolniczych. Jest zatem kontynuacją prac realizowanych w zakresie systemów oceny jakości maszyn rolniczych wykonanych na Wydziale Rolnictwa i Bioinżynierii. 3. Cele, zakres i hipotezy rozprawy Po wprowadzeniu do tematu pracy i analizie dotychczasowego stanu wiedzy, na temat oceny niezawodności obiektów technicznych oraz maszyn i pojazdów rolniczych, mgr inż. Piotr JUREK sformułował hipotezę rozprawy doktorskiej: Czy na podstawie nawet niepełnej historii serwisowej maszyn i pojazdów rolniczych pozyskanych bezpośrednio od użytkowników można wnioskować o rodzaju rozkładu prawdopodobieństwa niewystąpienia uszkodzenia R(t), a tym samym określić ich niezawodności dla dowolnego punktu na osi czasu?. Moim zdaniem hipoteza w obecnym brzmieniu jest sformułowana nieściśle i jest dyskusyjna. Wątpliwość dotyczy sformułowania Czy na podstawie nawet niepełnej historii serwisowej. Bowiem nie podano o jaki zakres niepełnej historii serwisowej chodzi. Przecież dalej w rozprawie stwierdza się, że do obliczenia niezawodności musi być znana liczebność uszkodzeń losowych i starzeniowych w czasie. Zatem powinno to być zawarte w treści hipotezy. Hipoteza powinna być pojęciowo jasna, czyli wyrażona dokładnie i jednoznacznie Poza tym, zgodnie z definicją (Pabis, Metodologia nauk empirycznych, Politechnika Koszalińska, 2009), hipoteza jest sformułowana poprawnie pod względem formalnym, gdyż zawiera sformułowania niepewne, przypuszczające, które wymagają sprawdzenia.
Prof. Leon Kukiełka Recenzja rozprawy doktorskiej mgr inż. Piotra JURKA 3 Dodatkowo sformułowano trzy następujące hipotezy robocze: Informacje tylko o liczbie dwóch rodzajów uszkodzeń (losowych i starzeniowych) umożliwiają kwantyfikowanie niezawodności maszyn i pojazdów rolniczych. Określenie wartości prawdopodobieństwa utraty zdatności z powodów losowych (nagłych) umożliwia dobór odpowiedniego rozkładu statystycznego dla wyznaczenia funkcji niezawodności. Będzie to metoda uniwersalna, wspólna dla wszystkich rodzajów, typów, odmian, modeli maszyn i pojazdów rolniczych używanych w produkcji roślinnej i zwierzęcej. Moim zdaniem sformułowanie hipotez roboczych jest również dyskusyjne. Zawarto w nich sformułowania twierdzące (np. umożliwiają kwantyfikowanie, umożliwia dobór, będzie to metoda uniwersalna itd.), a hipoteza opiera sie na przypuszczeniu, domyśle. Hipoteza powinna być wyrażana w formie związku pomiędzy zmienną zależną Y i zmienną niezależną X: Jeśli X, to Y. Ponadto sprawdzenie trzeciej hipotezy roboczej jest bardzo pracochłonne. Według mnie wykracza ona poza zakres rozprawy, a jej sprawdzenie powinno być realizowane w kolejnych badaniach. W celu sprawdzenia postawionych hipotez przyjęto następujące zadania badawcze: 1. Identyfikacja problemu naukowego i materiału. 2. Budowa ogólnej struktury systemu kwantyfikowania niezawodności. 3. Budowa modelu kryteriów niezawodnościowych. 4. Budowa modelu relacyjnego i algorytmu kwantyfikowania niezawodności. 5. Opracowanie modelu matematycznego. 6. Weryfikacja logiczna. 7. Wyznaczenie wskaźnika niezawodności na podstawie pozyskanych danych. Cele rozprawy nie zostały zdefiniowane w sposób jawny. Jednak wynikają one z treści rozprawy. Celami pracy było między innymi: 1. Opracowanie autorskiej metody kwantyfikowania niezawodności maszyn i pojazdów rolniczych na podstawie znanych zależności funkcyjnych teorii niezawodności, która wymaga jedynie danych o liczbie uszkodzeń z podziałem na uszkodzenia losowe UL i starzeniowe Us występujące w czasie t oraz sposobu gromadzenia danych o ich uszkodzeniach. 2. Określenie rzeczywistej niezawodności maszyn i pojazdów rolniczych użytkowanych przez polskich rolników, w postaci nie opisowej lecz liczbowej za pomocą współczynnika niezawodności R MPR. Cele i zakres rozprawy zostały określone prawidłowo. Na podkreślenie zasługuje jasna pod względem metodologicznym koncepcja rozprawy, oparta na sekwencyjnym, logicznie uzasadnionym podziale badań na etapy. Najpierw opracowano ogólną strukturę systemu kwantyfikowania niezawodności maszyn i pojazdów rolniczych, następnie opracowano uniwersalny algorytm kwantyfikowania niezawodności, po czym przeprowadzono weryfikację i walidację systemu kwantyfikowania niezawodności, na przykładzie opracowanej struktury hierarchicznej ciągnika rolniczego i pługa obracalnego. W celu zebrania danych konieczne było również opracowanie ankiety umieszczonej na autorskim portalu internetowym NBOR.
Prof. Leon Kukiełka Recenzja rozprawy doktorskiej mgr inż. Piotra JURKA 4 4. Merytoryczna ocena rozprawy Przedstawiona do recenzji rozprawa mgr inż. Piotra JURKA obejmuje 6 rozdziałów. Są one powiązane ze sobą merytorycznie tworząc spójną, zwartą całość. We Wstępie Autor rozprawy przedstawia w sposób ogólny problematykę rozprawy. W rozdziale pierwszym rozprawy zatytułowanym Przegląd Literatury zawarto analizę obejmującą aż sześć głównych elementów: geneza teorii niezawodności, podstawy eksploatacji obiektów technicznych, teoretyczne rozkłady niezawodności, metody oceny niezawodności obiektów technicznych, metody oceny niezawodności maszyn i pojazdów rolniczych oraz rywalizujące zagrożenia. Pewien niedosyt budzi brak analizy istniejących programów do komputerowego wspomagania oceny niezawodności, algorytmów do wyboru rozkładu oraz informacji na temat Metody Drzewa Błędów FTA (Fault Tree Analysis), która jest jakościową metodą analizy ryzyka wykorzystującą strukturę drzew logicznych, pozwalającą na modelowanie przebiegu awarii i następnie jej analizę. Dokonany przegląd aktualnego stanu wiedzy w pełni uzasadnia konieczność podjęcia badań nad kwantyfikowaniem niezawodności maszyn i pojazdów rolniczych. Wnioski wyciągnięte z analizy literatury posłużyły do opracowania własnych problemów naukowych oraz celu i zakresu rozprawy doktorskiej. W rozdziale 2 Problem naukowy, cel, hipotezy, zadania i zakres pracy Doktorant określa hipotezę i program pracy. Jak już wcześniej stwierdziłem w punkcie 3 niniejszej recenzji, cele rozprawy doktorskiej i zakres pracy są przedstawione w sposób właściwy i zostały sformułowane prawidłowo. Natomiast pewne uwagi budzą sformułowania hipotezy i hipotez roboczych. Kolejny rozdział Opracowanie systemu kwantyfikowania niezawodności maszyn i pojazdów rolniczych dotyczy: formalizacji procesu wartościowania niezawodności maszyn i pojazdów rolniczych, opracowania modelu strukturalnego oraz określenia wielkości próby statystycznej. Opracowanie systemu kwantyfikowania niezawodności maszyn, czyli zastąpienia ocen opisowych za pomocą wartości liczbowej w postaci wskaźnika niezawodności jest niezwykle istotna, gdyż obok oceny niezawodności konkretnej maszyny czy pojazdu rolniczego pozwala na porównywanie obiektów między sobą i tworzenie rankingów. Opracowana metoda oceny niezawodności maszyn i pojazdów rolniczych uwzględnia hierarchiczny układ kryteriów, które podzielono na główne g i oraz szczegółowe k i. Opracowany uniwersalny algorytm kwantyfikowania niezawodności maszyn i pojazdów rolniczych obejmuje 7 etapów. W efekcie otrzymuje się wskaźnik niezawodności R MPR w postaci liczbowej. Obliczenie miarodajnej wartości wskaźnika R MPR wymaga oszacowania wielkości próby statystycznej. W pracy podano zależność do określenia wielkości próby statystycznej. Jednak pomimo deklarowanego wcześniej obliczenia liczebności próby dla ciągników i pługa obracalnego, ograniczono się jedynie do obliczenia minimalnej liczebności próby dla ciągników, która wynosi N min =384. W rozdziale 4 zaprezentowano Weryfikację systemu kwantyfikowania niezawodności maszyn i pojazdów rolniczych. Najpierw opracowano 8 kryteriów głównych i 32 kryteria szczegółowe, które decydują o niezawodności ciągnika rolniczego. Opracowano również 6 kryteriów głównych dla pługa obracalnego. Kryteria te spełniają wymagane warunki konieczne. Dalej opracowano autorski kwestionariusz ankietowy, który służy do zbierania niezbędnych informacji. Ankieta zawiera trzy etapy: informacje wstępne, kryteria niezawodności oraz kryteria dodatkowe, które umożliwiają uszczegółowienie prowadzonych analiz. Kwestionariusz został umieszczony na autorskiej stronie internetowej NBOR. Jednak nie podano jaki był udział Autora w opracowaniu tego portalu. Na stronie internetowej www.nbor.pl podano informację, że kierownikiem projektu NBOR był dr hab. inż. Karol Durczak. Następnie dokonano sprawdzenia systemu pod względem logicznym dla skrajnych wartości i różnych wariantów.
Prof. Leon Kukiełka Recenzja rozprawy doktorskiej mgr inż. Piotra JURKA 5 Określono również warunki konieczne, które muszą być spełnione dla poprawności logicznej systemu kwantyfikowania niezawodności maszyn i pojazdów rolniczych. Stwierdzono, że w przypadku dominującego udziału uszkodzeń losowych należy zastosować rozkład wykładniczy. Natomiast dla dominującego udziału uszkodzeń starzeniowych - rozkład Weibulla. Dla analizowanych przypadków skrajnych wartości wskaźnika RMPR nie przekroczyły wartości progowych, przy czym stwierdzono, że dla stałej liczby uszkodzeń i wydłużającego się czasu pracy wartość współczynnika intensywności uszkodzeń zmniejsza się. Kolejny rozdział dotyczy Walidacji systemu kwantyfikowania niezawodności maszyn i pojazdów rolniczych. Zagadnienie to jest ważnym etapem, gdyż po weryfikacji logicznej wymagane jest przeprowadzenie walidacji empirycznej na podstawie ankiet elektronicznych od anonimowych rolników. Dane do obliczeń zebrano od 34 rolników w okresie XII.2018 do V.2019 r. za pomocą portalu internetowego www.nbor.pl i dane te dotyczyły jedynie ciągników rolniczych. Najpierw obliczono liczbę uszkodzeń losowych U L i starzeniowych U S, występujących w określonym czasie Δt, a następnie wymagane wartości współczynników intensywności uszkodzeń losowych λ L i starzeniowych λ s oraz ogólnej intensywności uszkodzeń λ. Wartości tych współczynników pozwoliły obliczyć prawdopodobieństwo dla utraty zdatności z powodów losowych i zastosować odpowiedni rozkład prawdopodobieństwa oraz obliczyć wskaźnik niezawodności R MPR. Następnie przeprowadzono analizę statystyczną obliczając podstawowe statystyki opisowe dla wskaźnika R MPR, takie jak: średnia, dolna i górna granica dla przedziału ufności, średnia obcięta, mediana, wariancja, odchylenie standardowe, minimum, maksimum, rozstęp, rozstęp ćwiartkowy, skośność i kurtoza. Jedynie w 8 przypadkach na 14 analizowanych marek ciągników otrzymano minimum niż 2 ankiety. Tak mała liczebność zbioru nie pozwoliła na obliczenie wymaganych statystyk. Kolejnym etapem była jednoczynnikowa analiza wariancji ANOVA. Przeprowadzono test jednorodności wariancji F-Fishera. Gdy F>1, sprawdza się istotność statystyczną, na poziomie istotności p=0,05. Do badania istotności różnic między badanymi markami zastosowano analizę post-hoc testem Najmniejszych Istotnych Różnic (NIR). Pewien niedosyt budzi zbyt mała liczebność zbioru do analizy statystycznej ciągników oraz zupełny brak danych dla maszyn rolniczych (pługa obracalnego). Pomimo tych uwag, wyniki badań i ich opracowanie, oceniam jako wartościowe. Realizując badania walidacyjne uzyskano wyniki, które posłużyły do opracowania wskaźnika względnej niezawodności W R% ciągników rolniczych wyprodukowanych w ostatnich 30 latach oraz do opracowania rankingu niezawodności ciągników różnych marek na podstawie opinii użytkowanych je rolników. Może to stanowić ważne kryterium decydujące o wyborze marki ciągnika podczas zakupu. Kolejny punkt zatytułowany Podsumowanie i wnioski został przez Autora przedstawiony w sposób metodyczny i wskazuje, że cele i zakres rozprawy zostały zrealizowane a hipoteza sprawdzona. Autor wskazuje również tematykę przyszłych prac dotyczących np. optymalizacji dwukryterialnej R MPR -Koszty nowoczesnych maszyn i pojazdów rolniczych. Jest to bardzo istotne, że Doktorant określa zakres swoich przyszłych dokonań. Dokonując merytorycznej oceny rozprawy doktorskiej mgr inż. Piotra JURKA stwierdzam, że w rozprawie tej podjęto próbę rozwiązania ważnego problemu naukowego, który ma duże znaczenie praktyczne. Uważam, że Autor jest przygotowany do podjęcia dalszej samodzielnej pracy naukowej i badawczej, a rozprawa doktorska mgr inż. Piotra JURKA wnosi istotny wkład naukowy w dyscyplinie Inżynieria rolnicza (obecnie: Inżynieria mechaniczna).
Prof. Leon Kukiełka Recenzja rozprawy doktorskiej mgr inż. Piotra JURKA 6 5. Uwagi szczegółowe do pracy Opiniowana rozprawa doktorska mgr inż. Piotra JURKA jest napisana w sposób jasny, zwarty i uporządkowany. Struktura i układ pracy, a także jej strona edytorska są właściwe i sprzyjają zrozumieniu przez czytelnika treści poszczególnych rozdziałów. Oceniam, że rozprawa jest napisana dobrze zarówno pod względem merytorycznym, jak i językowym. Mimo to w tekście rozprawy zdarzają się na szczęście bardzo nieliczne drobne pomyłki edytorskie (które przekazałem Autorowi) oraz nieścisłe sformułowania wywołujące wątpliwości. Przykładowo: str. 24, 10 wd jest "Bernouli-ego" powinno być Bernoulliego, gdyż po "i" kończącym obce nazwy nie stosujemy ani apostrofów ani łączników, str. 44, 3 wg jest wartość wskaźnika niezawodności "nie może spaść poniżej zera", powinno być raczej, że wartość wskaźnika niezawodności nie może być mniejsza od zera. str. 34 10 wd jest "u - poziom ufności dla wyników; dla rozkładu normalnego przy 0,95 wynosi 1,96". Powinno być u - unormowana wartość zmiennej losowej o rozkładzie normalnym; dla poziomu istotności α=0,05, poziom ufności wynosi 1- α =0,95, a wartość funkcji Laplace'a wynosi Φ=0,475 dla której wartość u=1,96. Ponadto nie podano czy wzór (15) str. 26 jest autorski czy też zaczerpnięty z literatury. Warto zaznaczyć, że powyższe wątpliwości oraz uwagi mają charakter porządkowy i nie wpływają na merytoryczną wartość rozprawy. Mogą być wykorzystane przez Autora w dalszych badaniach. 6. Ocena wyników i poziomu naukowego rozprawy Opiniowana rozprawa doktorska dotyczy aktualnych i złożonych zagadnień związanych z kwantyfikowaniem niezawodności maszyn i pojazdów rolniczych. Do głównych osiągnięć Doktoranta należy: 1. Opracowanie uniwersalnego systemu (algorytmiczno-heurystycznego) kwantyfikowania niezawodności maszyn i pojazdów rolniczych, który jest przydatny dla praktyki. System na podstawie liczby uszkodzeń losowych U L i starzeniowych U S pozwala obliczyć wskaźniki intensywności uszkodzeń λ L, λ S i λ, oraz wskaźnik niezawodności R MPR. System jest uniwersalny i może być zastosowany dla dowolnej maszyn i pojazdu rolniczego. Możliwe jest tworzenie rankingów i porównywanie różnych marek między sobą. 2. Opracowanie ankiety NBOR, którą umieszczono na portalu internetowym www.nbor.pl. Za pomocą internetowego kwestionariusza ankietowego zebrano dane o uszkodzeniach od 34 użytkowników ciągników rolniczych w Polsce. 3. Obliczenie współczynników intensywności uszkodzeń losowych i starzeniowych, a następnie obliczenie ogólnego współczynnika intensywności uszkodzeń danego ciągnika. 4. Przeprowadzenie weryfikacji logicznej i empirycznej opracowanej metody. Walidację przeprowadzono na przykładzie ciągników rolniczych, które jako maszyny energetyczne są na wyposażeniu każdego zmechanizowanego gospodarstwa. 5. Zastosowanie zależności dla zagrożeń rywalizujących i obliczenie prawdopodobieństwa dla utraty zdatności z powodów losowych analizowanych ciągników rolniczych, które jest niezbędne do zastosowania odpowiedniego typu rozkładu prawdopodobieństwa, tj. wykładniczego lub Weibulla i obliczenie wskaźnika niezawodności RMPR dla badanej populacji ciągników eksploatowanych w Polsce. 6. Opracowanie rankingu niezawodności ciągników rolniczych oraz wskaźnika względnej niezawodności ciągników rolniczych wyprodukowanych w ostatnich 30 latach.
Prof. Leon Kukiełka Recenzja rozprawy doktorskiej mgr inż. Piotra JURKA 7 Rozprawa ma zatem duże znaczenie, gdyż wnosi nowe wartości do nauki i praktyki inżynierskiej, dając jej efektywne narzędzie do analizy niezawodności maszyn i pojazdów rolniczych. Pod względem metodologicznym opiniowana rozprawa doktorska jest opracowana w sposób prawidłowy. Omawiane zagadnienia są właściwie przedstawiane i udokumentowane. Dobry poziom naukowy opracowania powyższych zagadnień oraz udokumentowana forma ich prezentacji w rozprawie doktorskiej zasługują by uznać je za istotny wkład do rozwoju dyscypliny Inżynieria rolnicza (obecnie: Inżynieria mechaniczna). 7. Ocena końcowa rozprawy doktorskiej Rozprawa doktorska mgr inż. Piotra JURKA dotyczy aktualnych zagadnień oceny niezawodności maszyn i pojazdów rolniczych. Autor rozprawy podjął się rozwiązania problemu o dużym znaczeniu poznawczym i praktycznym. Sposób rozwiązania tego problemu zaproponowany w rozprawie świadczy o interdyscyplinarnej wiedzy Autora i umiejętności samodzielnego podejmowania złożonych zadań naukowych i badawczych. W wyniku analizy rozprawy doktorskiej mogę stwierdzić, iż Autor: 1) Opracował pracę ważną dla szybkiej i prostej oceny rzeczywistej niezawodności maszyn i pojazdów rolniczych, na podstawie autorskiego uniwersalnego systemu oceny niezawodności obiektów technicznych, a jego przydatność weryfikował i walidował na wybranych przykładach, opracował również wymaganą ankietę na autorskim portalu NBOR oraz przeprowadził niezbędne obliczenia. 2) Przyjął komplementarny zakres zagadnień rozpatrywanych w rozprawie. 3) Dobrze opanował metodykę pracy naukowej, wykazał się znajomością wielu komplementarnych dziedzin wiedzy np. teorii niezawodności, rachunku prawdopodobieństwa i statystyki stosowanej oraz poprawnie zastosował je do rozwiązywanego problemu. 4) Prawidłowo wykorzystał wyniki badań naukowych do zastosowań praktycznych. 5) Dokonał poprawnego uogólnienia oceny niezawodności poprzez opracowanie uniwersalnego systemu kwantyfikacji niezawodności różnych maszyn i pojazdów rolniczych, tworząc podstawy do dalszych badań i nowatorskich zastosowań. Po analizie rozprawy doktorskiej mgr inż. Piotra JURKA nt. System kwantyfikowania niezawodności maszyn i pojazdów rolniczych stwierdzam, że rozprawa ta stanowi oryginalne i wartościowe rozwiązanie złożonego problemu naukowego. Autor wykazał się dobrą znajomością kilku dyscyplin naukowych związanych z obraną problematyką oraz umiejętnością formułowania problemów naukowych, a przede wszystkim zdolnością doboru właściwych metod ich rozwiązywania, natomiast recenzowana rozprawa doktorska jest ważna zarówno dla celów poznawczych jak i dla zastosowań praktycznych. Rozprawa ta spełnia wymagania stawiane pracom doktorskim określone w Ustawie z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz. U. Nr 65, poz. 595). Wnoszę zatem o dopuszczenie rozprawy doktorskiej mgr inż. Piotra JURKA do publicznej obrony. 30.08.2018 Prof. dr hab. inż. Leon Kukiełka