TĘCZA (Rainbow / Dhanak) Indie 2015, 106 min. reżyseria: Nagesh Kukunoor od lat 7 szkoła podstawowa klasy 1-6
INFORMACJE O FILMIE TĘCZA (Rainbow / Dhanak), Indie 2015, 106 min., od lat 7. reżyseria i scenariusz: Nagesh Kukunoor zdjęcia: Ajay Kumar muzyka: Tapas Relia dźwięk: Vipin Bhati, Boby John montaż: Sanjib Datta scenografia: Devika Bahudhanam kostiumy: Aparna Shah obsada: Krrish Chhabria (Chotu), Hetal Gada (Pari), Gulfam Khan (Tante), Vipin Sharma (Onkel), Suresh Menon (Badrinath), Chet Dixon (Hippie), Fllora Saini (Arbeiterin) Festiwale i nagrody: FILM-WĘDROWIEC Główna Nagroda Dziecięcego Jury 3. Festiwalu Filmowego dla Dzieci i Młodzieży Kino w Trampkach; Berlinale Generation 2015 (Grand Prix Międzynarodowego Jury, Wyróżnienie Dziecięcego Jury), TIFF KIDS 2015, Cinekid 2015, 33. Międzynarodowy Festiwal Filmów Młodego Widza Ale Kino 2015. EKIPA: Nagesh Kukunoor reżyser Urodził się w 1967 roku w Hajdarabadzie. W latach 80. studiował w USA, po czym wrócił do Indii, by tworzyć filmy, swoim stylem bardzo odróżniające się od typowych bollywoodzkich produkcji. Jest wielokrotnie nagradzanym reżyserem, scenarzystą, aktorem i producentem. Z zawodu jest chemikiem. Porzucił karierę inżyniera by za oszczędności nakręcić swój Hyderabad Blues (1998), który przyniósł mu wielkie uznanie w rodzinnych Indiach. Film otworzył nową epokę dla niezależnych produkcji indyjskich. Filmografia: 1998 Hyderabad Blues, 1999 Rockford, 2001 Bollywood Calling, 2003 3 Deewarein (3 Walls),
2004 Hyderabad Blues-2, 2005 Iqbal, 2006 Dor (Thread), 2008 Bombay to Bangkok, 2009 8x10 Tasveer (8 by 10 Photo), 2010 Aashayein (Wishes), 2011 Mod (Turn), 2013 Lakshmi, 2014 Tęcza Chciałem nakręcić film o Indiach, w których dorastałem. Pokazać świat pełen dobra i ludzi, którzy rozumieją znaczenie zaufania. Świat, gdzie magia jest wszechobecna. Świat widziany oczami dzieci. Z tego pragnienia właśnie powstała Tęcza. - Nagesh Kukunoor Manish Mundra producent Producent i założyciel Drishyam Films firmy produkcyjnej, której misją od początku było tworzenie pięknych, angażujących filmów, a która ma na swoim koncie takich ulubieńców festiwali jak: Masaan (Cannes 2015), Umrika (Sundance 2015) czy Tęcza (Berlinale 2015). We współpracy z Sundance Institute założył Laboratorium Scenariuszowe Drishyam-Sundance. Wspiera z pasją niezależne kino indyjskie, jest również jednym z założycieli Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Bombaju. Elahe Hiptoola producent Prawniczka z wyksztalcenia, prowadziła z sukcesem sklep designerski zanim rozpoczęła pracę z Nagesh Kukunoorem jako aktorka i asystent reżysera przy przełomowym Hyderabad Blues. Została producentką w 1998, gdy założyła SIC Production. Ma na koncie w duecie z Kukunoorem 12 filmów fabularnych i kilka reklam. Często pracuje jako asystent reżysera. Jest autorką kostiumów do kilku filmów.
OBSADA: KRRISH CHHABRIA Chotu 8-letni Krrish zawdzięcza odkrycie swojego talentu szkole, która nie tylko skupia się na nauce, ale zachęca dzieci do aktywnego udziału w sztuce i kulturze. Tęcza to jego debiut, gdzie przekonująco gra Chotu odważnego, niewidomego chłopca. HETAL GADA Pari Hetal zaczęła swoją przygotę z aktorstwem już w wieku 3 lat. Wzięła udział w wielu popularnych serialach telewizyjnych w Indiach (Bandini czy Crime Patrol). Tęcza to jej pierwszy film fabularny i wciela się w nim w role starszej siostry Chotu. VIPIN SHARMA wuj Absolwent Indyjskiej Szkoły Dramatycznej oraz Canadian Film Center; jest doświadczonym aktorem i ma na swoim koncie wiele uznanych zarówno przez krytykę, jak i publiczność filmów (Taare Zameen Par, Gangs of Wasseypur). SURESH MENON Badrinath Popularny i wielokrotnie nagradzany aktor filmowy (Chalte Chalte, Housefull) i telewizyjny (Comedy Circus, The Great Indian Comedy Show). Dużą popularność przyniósł mu jego własny kanał komediowy na YouTube.
FABUŁA ZATRAĆ SIĘ W MARZENIACH A WTEDY NAWET W CIEMNOŚCI ZOBACZYSZ NAJPIĘKNIEJSZĄ, NAJBARDZIEJ MAGICZNĄ TĘCZĘ. Tęcza to piękna filmowa opowieść, osadzona w malowniczej scenerii Radżasthanu (północno-zachodnie Indie). Bohaterami filmu jest rodzeństwo: 10-letnia Pari i 8-letni Chotu. Od śmierci rodziców w tragicznym wypadku, siostra i brat są nierozłączni. Chotu jest niewidomy, stracił wzrok zaraz po przyjeździe do domu wujka i cioci. Z wypowiedzi wujka można wywnioskować, że przyczyną utraty wzroku było niedożywienie. Pari jest dla młodszego brata jego oczami i najlepszą przyjaciółką. Pomaga mu we wszystkich czynnościach, specjalnie nie zdaje egzaminów do wyższej klasy, żeby być w tej samej klasie, co młodszy brat. Za wszelką cenę chce ochronić brata przed przykrościami. Mały Chatu jest ofiarą łobuza, który wyśmiewa się z jego kalectwa. Pari czasem zdroworozsądkowo chciałaby uniknąć nieszczęścia w drodze do domu czy szkoły. Jednak Chatu ma cięty język i pomimo swojego kalectwa nie daje sobie dmuchać w kaszę. Ulubioną rozrywką dzieci jest kino. Raz w tygodniu wujek zabiera ich na projekcje filmów z ulubionymi aktorami: Pari uwielbia Shahrukh Khana a Chatu Salman Khana. Dzieci lubią zabawę w opowiadanie sobie historii filmowych, np. przed wyjściem do szkoły rzucają monetę jeśli wypadnie reszka bohaterem opowieści jest Salman, jeśli orzeł - Shahrukh. Bardzo często też powtarzają powiedzenie: Chleb w brzuchu, głowa wysoko podniesiona, idziemy zmienić świat i dosięgnąć nieba. Pari obiecała Chatu, że zanim chłopiec skończy 9 lat, odzyska wzrok. Podczas wyprawy do pobliskiej wioski dziewczynka zauważa plakat z aktorem Shahrukh Khanem, który zachęca ludzi do zapisywania swoich oczu na liście organów do oddania. Pari jest przekonana, że wielka gwiazda Bollywoodu może pomóc jej bratu odzyskać wzrok, więc codziennie pisze do niego list, ale nie dostaje odpowiedzi. Pogłębia się też konflikt z ciocią i wujkiem. Ciocia decyduje, że Pari przestanie chodzić do szkoły i będzie wraz z nią i innymi kobietami pracować w polu. Pewnego dnia dziewczynka dowiaduje się, że Shahrukh kręci film w miejscowości oddalonej o 300 km od jej wioski i postanawia spotkać się z nim osobiście. Zabiera brata w niezwykłą i pełną przygód podróż. Pari i Chatu spotykają po drodze mnóstwo barwnych postaci, które czasem pomagają, a czasem krzyżują im plany. Korowód barwnych postaci otwiera kierowca ciężarówki, później wraz z wytwórcą słodyczy dzieci trafiają na wesele, gdzie Chatu po raz pierwszy od śmierci rodziców śpiewa, następnie dołączają do pielgrzymów wędrujących do świątyni Świętej Matki. Ratują
też z opresji amerykańskiego hipisa, z kolei ich ratuje buntowniczka z pustyni, której babcia przewiduje im przyszłość. W wędrówce pomaga im rozsądek i logiczne myślenie Pari oraz inteligencja i cięty język Chatu. Czy im się uda? Czy Chotu odzyska wzrok? Czy szczęście sprzyja odważnym? Jeśli wyruszycie z Pari i jej bratem w podróż, przekonacie się sami. A może uwierzycie, że wszystko jest możliwe, gdy życzenie wypowiada się z czystym sercem.
FILM W SZKOLE TEMATY DO DYSKUSJI: Przed seansem: Dzieciństwo w Polsce a dzieciństwo w innych krajach, głównie w Indiach. Obowiązki dzieci, marzenia, warunki życia. Co jest wspólne dla dzieci z całego świata? System gwiazd w Indiach, postać Shahrukh Khana. Czy film może być ucieczką od rzeczywistego świata? Co jest fascynującego w kinie? Czy kino może być magią? Co fascynuje w kinie dzieci a co dorosłych? Inne filmy albo książki o wielkiej podróży albo ucieczce dzieci. Czym może być podróż w filmie i książce? Reżyser Tęczy Nagesh Kukunoor powiedział o filmie, że jest to baśń. Jakie elementy powinna mieć filmowa baśń? Po seansie Dlaczego film nosi tytuł Tęcza? I czy ma on związek z tym, że Chotu jest niewidomy? Jakie relacje panowały w rodzinie Pari i Chotu? Jaki był stosunek wujostwa do dzieci? Czy Chotu i Pari to wyjątkowe rodzeństwo? Czy posiłek, dzielenie się jedzeniem lub skąpienie jedzenia ma w tym filmie metaforyczny charakter? Jakie znaczenie wspólnego posiłku istnieje w polskiej kulturze? Co w sposobie życia, zwyczajach bohaterów wywołało twoje zdziwienie? Jakie różnice pod względem kultury można zauważyć pomiędzy Polską a Indiami. Czy Polska różni się od Indii pod względem kultury? Co w filmie jest magiczne? Postaraj się znaleźć elementy magii dosłownej i metaforycznej. Kim jest babcia spotkana na pustyni i co by się stało, gdyby Pari jej nie uwierzyła i nie potrafiła odczytać jej słów? Jakie znaczenie dla dzieci i mieszkańców ich wioski ma film? Co napotkani ludzie mówią o aktorze Shahrukh Khanie? Czy w Polsce aktorów traktuje się podobnie? Opisz swoją ulubioną scenę lub jedną z przygód dzieci.
Czego na podstawie tego filmu można się dowiedzieć o Indiach? Jak wygląda ten kraj? Czy mieszkańcy tego kraju wyglądają tak samo jak my? Jak się ubierają, co jedzą? Pytania, które można by zadać bohaterom: Jak znaleźć drogę, jeśli nic się nie widzi? Jak rozpoznajesz ludzi? Jakie cechy Chatu cenisz i lubisz? Jakie cechy Pari cenisz i lubisz? Dlaczego wyruszacie w tak daleką podróż? KONTEKSTY: Warto skonfrontować film z obrazem J. E. Millaisa Niewidoma dziewczynka, na którym również pojawia się tęcza. Nieszczęście niewidomej bohaterki obrazu podkreślają kolory tworzące wręcz bajkowy świat, którego nigdy nie zobaczy. Obraz przedstawia siostry jedna jest przewodniczką drugiej. Jeśli dzieci znają Katarynkę B. Prusa albo Spotkanie nad morzem J. Korczakowskiej również mogą one stanowić punkt odniesienia do filmu.
Można spytać, jakie umiejętności mają niewidomi bohaterowie książek i filmów. Warto zwrócić też uwagę na ciekawą postać babci przewidującej przyszłość oprócz Chatu, kolejną ślepą bohaterkę filmu. Niewidzenie otwiera inne zmysły, pozwala dostrzec to, czego nie widzą ludzie widzący, znaleźć inne sposoby wyjścia z sytuacji. Warto wykorzystać film jako narzędzie kształtujące i rozbudzające ciekawość uczniów w kontekście różnic kulturowych pomiędzy Polską a Indiami. Motyw jedzenia: dobry w filmie jest ten, kto się dzieli. Nadmiar jedzenia prowadzi do zguby (ból brzucha po dużej ilości słodyczy czy ukryty w ciastkach środek nasenny). Wędrówka tutaj ma określony cel, przygody uczą dzieci nowych umiejętności, wystawiają na próby, pokazują, kto jest ich prawdziwym przyjacielem. TRUDNE TEMATY: Ucieczka z domu. Nierówny dostęp do edukacji dziewcząt i chłopców w niektórych rejonach świata. Niebezpieczeństwa czyhające na dzieci pozbawione opieki dorosłych. Opracowanie: Dorota Bąk koordynatorka edukacji filmowej, nauczycielka języka polskiego i wiedzy o kulturze w Liceum Filmowym przy Warszawskiej Szkole Filmowej Anna Stadnik dyrektorka artystyczna Festiwalu Filmowego Kino w trampkach