Refundacja kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego - zasady ogólne Podstawa prawna: Art. 46 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instrumentach rynku pracy (tekst jednolity Dz. U. z 2008r. Nr 69, poz. 415 z późn. zm.) Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 17 kwietnia 2009 r. w sprawie dokonywania refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego oraz przyznawania bezrobotnemu środków na podjęcie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2009r., Nr 62, poz. 512 z późn. zm). Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 379 z 28.12.2006, str. 5) Od dnia 01.02.2009r. refundacja kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego, zwanej dalej "refundacją", jest pomocą publiczną na zasadach pomocy de minimis. Refundacja stanowi pomoc de minimis, w rozumieniu przepisów rozporządzenia Komisji (WE) nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 379 z 28.12.2006, str. 5), albo pomoc de minimis w rybołówstwie, w rozumieniu przepisów rozporządzenia Komisji (WE) nr 875/2007 z dnia 24 lipca 2007 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy w ramach zasady de minimis dla sektora rybołówstwa i zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1860/2004 (Dz. Urz. UE L 193 z 25.07.2007, str. 6), w zakresie przetwórstwa lub wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa, i jest udzielana zgodnie z przepisami tych rozporządzeń, z wyłączeniem środków przyznawanych w zakresie krajowego transportu osób taksówkami. Refundacji nie udziela się, jeżeli łącznie z inną pomocą ze środków publicznych, niezależnie od jej formy i źródła pochodzenia, w tym ze środków z budżetu Unii Europejskiej, udzieloną w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikowalnych, spowoduje przekroczenie dopuszczalnej intensywności pomocy określonej dla danego przeznaczenia pomocy. Starosta (Powiatowy Urząd Pracy) może zrefundować podmiotowi prowadzącemu działalność gospodarczą koszty wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego, w wysokości określonej w umowie, nie wyższej jednak niż 6 krotnej wysokości przeciętnego wynagrodzenia. Podmiot zamierzający wyposażyć lub doposażyć stanowisko pracy dla skierowanego bezrobotnego może złożyć do Starosty(Powiatowego Urzędu Pracy) właściwego ze względu na siedzibę tego podmiotu lub ze względu na miejsce wykonywania pracy przez skierowanego bezrobotnego wniosek. 1. Wniosek o refundację ze środków Funduszu Pracy kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy zawiera: 1) oznaczenie podmiotu, w tym: 1
a) numer identyfikacyjny w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej( REGON), b) numer identyfikacji podatkowej NIP, c) datę rozpoczęcia działalności gospodarczej, d) symbol podklasy rodzaju prowadzonej działalności określony zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności (PKD), e) oznaczenie formy prawnej prowadzonej działalności gospodarczej; 2) liczbę stanowisk pracy dla skierowanych bezrobotnych 3) kalkulację wydatków dla poszczególnych stanowisk pracy i źródła ich finansowania; 4) wnioskowaną kwotę refundacji ; 5) szczegółową specyfikację i harmonogram wydatków dotyczących wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy, w szczególności na zakup środków trwałych, urządzeń, maszyn, w tym środków niezbędnych do zapewnienia zgodności stanowiska pracy z przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz wymaganiami ergonomii; 6) rodzaj pracy, jaka będzie wykonywana przez skierowanych bezrobotnych; 7) wymagane kwalifikacje i inne wymagania niezbędne do wykonywania pracy, jakie powinni spełniać skierowani bezrobotni; 8) proponowaną formę zabezpieczenia zwrotu refundacji (poręczenie, weksel z poręczeniem wekslowym (aval), gwarancja bankowa, zastaw na prawach lub rzeczach, blokada rachunku bankowego albo akt notarialny o poddaniu się egzekucji przez dłużnika); 9) podpis podmiotu lub osób uprawnionych do reprezentowania podmiotu zamierzającego wyposażyć lub doposażyć stanowisko pracy dla skierowanego bezrobotnego; 2. Do wniosku o refundację kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy podmiot dołącza oświadczenia o: 1) niezaleganiu w dniu złożenia wniosku z wypłacaniem w terminie wynagrodzeń pracownikom oraz z opłacaniem w terminie składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne, Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych; 2) niezaleganiu w dniu złożenia wniosku z opłacaniem w terminie innych danin publicznych; 3) nieposiadaniu w dniu złożenia wniosku nieuregulowanych w terminie zobowiązań cywilnoprawnych; 4) prowadzeniu działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, przez okres co najmniej 6 miesięcy przed dniem złożenia wniosku, z tym że do okresu prowadzenia działalności gospodarczej nie wlicza się okresu zawieszenia działalności gospodarczej; 5) niekaralności w okresie 2 lat przed dniem złożenia wniosku za przestępstwa przeciwko obrotowi gospodarczemu, w rozumieniu ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.); 6) nieznajdowaniu się w trudnej sytuacji ekonomicznej, w rozumieniu Komunikatu Komisji- Wytyczne wspólnotowe dotyczące pomocy państwa w celu ratowania 2
i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw (Dz. Urz. UE C 244 z 01.10.2004, str..2); 7) nierozwiązaniu w okresie 6 miesięcy przed dniem złożenia wniosku, stosunku pracy z pracownikiem za wypowiedzeniem dokonanym przez podmiot. 3. Wniosek o refundację kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy może być rozpatrzony pozytywnie w przypadku gdy podmiot spełnia następujące warunki: 1) prowadzi działalność gospodarczą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, przez okres co najmniej 6 miesięcy przed dniem złożenia wniosku, z tym że do okresu prowadzenia działalności gospodarczej nie wlicza się okresu zawieszenia działalności gospodarczej; 2) nie zalega w dniu złożenia wniosku z wypłacaniem w terminie wynagrodzeń pracownikom oraz z opłacaniem w terminie składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne, Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych; 3) nie zalega w dniu złożenia wniosku z opłacaniem w terminie innych danin publicznych; 4) nie posiada w dniu złożenia wniosku nieuregulowanych w terminie zobowiązań cywilnoprawnych; 5) nie był skazany za przestępstwa przeciwko obrotowi gospodarczemu, w rozumieniu ustawy z dnia 6 czerwca 1997r. Kodeks karny, w okresie 2 lat przed dniem złożenia wniosku; 6) nie rozwiązał w okresie ostatnich 6 miesięcy przed dniem złożenia wniosku stosunku pracy z pracownikiem za wypowiedzeniem dokonanym przez podmiot; 7) nie znajduje się w trudnej sytuacji ekonomicznej, w rozumieniu Komunikatu Komisji Wytyczne wspólnotowe dotyczące pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw (Dz.Urz. UE C 244 z 01.10.2004, str. 2); 8) złożony wniosek jest kompletny i prawidłowo sporządzony. O uwzględnieniu lub odmowie uwzględnienia wniosku Starosta powiadamia podmiot w formie pisemnej w terminie 30 dni od dnia złożenia kompletnego wniosku. W przypadku nieuwzględnienia wniosku Starosta podaje przyczynę odmowy. 4. Zgodnie z Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 379 z 28.12.2006, str.5) wyłączona z dofinansowania jest: 1) Działalność w sektorach rybołówstwa i akwakultury, objętych rozporządzeniem Rady (WE) nr 104/2000. 2) Działalność w dziedzinie produkcji podstawowej produktów rolnych wymienionych w załączniku I do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską. 3) Działalność w dziedzinie przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rolnych wymienionych w załączniku I do Traktatu. 4) Działalność związana z wywozem do państw trzecich lub państw członkowskich, tzn. pomocy bezpośrednio związanej z ilością wywożonych produktów, tworzeniem i prowadzeniem sieci dystrybucyjnej lub innymi wydatkami bieżącymi związanymi z prowadzeniem działalności eksportowej. 5) Działalność uwarunkowana pierwszeństwem korzystania z towarów krajowych w stosunku do towarów sprowadzanych z zagranicy. 3
6) Działalność w sektorze węglowym zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu (WE) nr 1407/2002. 7) Pomoc na nabycie pojazdów przeznaczonych do transportu drogowego w celu prowadzenia działalności zarobkowej w zakresie drogowego transportu towarowego. 8) Pomoc przyznawana podmiotom gospodarczym znajdującym się w trudnej sytuacji ekonomicznej. Ze środków Funduszu Pracy nie będą refundowane podmiotowi koszty wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego poniesione na: 1. Zakup akcji, obligacji, udziałów w spółkach, kaucje, wydatki inwestycyjne związane z kosztami budowy i remontu. 2. Leasing maszyn, pojazdów, urządzeń, itp.. 3. Zakup nieruchomości, gruntów. 4. Opłaty administracyjne i skarbowe, składki ZUS, wypłaty wynagrodzeń, 5. Zakup samochodu osobowego, z wyłączeniem: taksówek oraz pojazdów przeznaczonych do prowadzenia nauki jazdy, 6. Zakup sprzętu/rzeczy używanych od członków rodziny. 7. Zakup towarów handlowych będących przedmiotem działalności. W przypadku zakupu sprzętu/rzeczy używanych ( powyżej 1 000,00 zł.), pracodawca zobowiązany jest do dołączenia do umowy kupna-sprzedaży potwierdzenia z Urzędu Skarbowego opłacenia podatku od czynności cywilno prawnych od tej umowy. Urząd może żądać od pracodawcy faktury pierwokupu oraz wyceny rzeczoznawcy na zakupiony sprzęt. W przypadkach szczególnie uzasadnionych Starosta może wyrazić zgodę na inny sposób wydatkowania przyznanych środków. 5. W celu zapewnienia dotrzymania warunków umowy i właściwego wykorzystania środków wnioskodawca zobowiązany jest złożyć zabezpieczenie. 1) Formami zabezpieczenia zwrotu środków mogą być: a) poręczenie osób fizycznych zatrudnionych na czas nieokreślony lub na czas określony (minimum 2 lata) z wynagrodzeniem minimum 1300,00 zł. netto, z tym zastrzeżeniem, że przy kwocie przyznanych środków do 2,5 krotności przeciętnego wynagrodzenia co najmniej jeden poręczyciel, a przy kwocie przyznanych środków powyżej 2,5 krotności przeciętnego wynagrodzenia co najmniej dwóch poręczycieli; b) weksel z poręczeniem wekslowym aval, poręczenie osób fizycznych zatrudnionych na czas nieokreślony lub na czas określony (minimum 2 lata) z wynagrodzeniem minimum 1300,00 zł. netto, z tym zastrzeżeniem, że przy kwocie przyznanych środków do 2,5 krotności przeciętnego wynagrodzenia co najmniej jeden poręczyciel, a przy kwocie przyznanych środków powyżej 2,5 krotności przeciętnego wynagrodzenia co najmniej dwóch poręczycieli; c) gwarancja bankowa( kwota gwarantowanych przez bank środków będzie podwyższona o 50% kwoty otrzymanej w ramach refundacji). d) zastaw na prawach lub rzeczach, 4
e) blokada rachunku bankowego (kwota zablokowanych przez bank środków będzie podwyższona o 50% kwoty otrzymanej w ramach refundacji). f) akt notarialny o poddaniu się egzekucji przez dłużnika (kwota podlegająca egzekucji w formie aktu notarialnego będzie podwyższona o 50% kwoty otrzymanej w ramach refundacji). 2) W przypadku zabezpieczeń wymienionych w pkt. 1 lit a i b, poręczycielem może być osoba fizyczna: a) pozostająca w stosunku pracy z pracodawcą nie będącym w stanie likwidacji lub upadłości; b) nie będąca w okresie wypowiedzenia; c) wobec której nie toczy się postępowanie egzekucyjne; d) prowadząca działalność gospodarczą, przy czym przedsiębiorstwo nie może znajdować się w stanie upadłości lub likwidacji ani zalegać z jakimikolwiek płatnościami na rzecz Urzędu Skarbowego oraz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, co udokumentowane być winno stosownymi zaświadczeniami tych organów, e) w wieku do 70 roku życia. 3) Poręczycielem nie może być współmałżonek wnioskodawcy pozostający z bezrobotnym w małżeńskiej wspólności majątkowej oraz inny członek rodziny prowadzący z wnioskodawcą wspólne gospodarstwo domowe. 4) Wnioskodawca zobowiązany jest przedłożyć pisemną zgodę małżonka na zawarcie umowy o której mowa w ust. 6. 5) Zabezpieczenie o którym mowa w pkt. 1 lit a i b wymaga dodatkowo zgody małżonków poręczycieli złożonej na piśmie w obecności pracownika PUP. 6) Zabezpieczenie musi obejmować pełną kwotę udzielonych środków wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia przyznania środków. 7) Ostateczną decyzję w sprawie liczby poręczycieli podejmuje Starosta uwzględniając wysokość przyznanych środków i osiągane przez poręczycieli dochody. 8) Koszty związane z ustanowieniem zabezpieczenia ponosi wnioskodawca. 9) W celu ustanowienia zabezpieczenia wymienionego w pkt. 1 lit a i b wymagane będzie przedstawienie: a) przez poręczyciela zatrudnionego na podstawie umowy o pracę aktualne zaświadczenie o zarobkach potwierdzające miesięczną wysokość uzyskiwanych dochodów z okresu ostatnich 3 miesięcy na druku wydanym przez PUP (ważne 1 miesiąc od daty wystawienia), b) w przypadku osób osiągających dochód z tytułu emerytury decyzja o przyznaniu emerytury oraz wyciąg bankowy potwierdzający wpływ uposażenia lub ostatni odcinek emerytury,. c) w przypadku osób prowadzących działalność gospodarczą należy przedstawić zaświadczenia z ZUS i Urzędu Skarbowego o braku posiadania zaległości, oświadczenie o osiągniętych przychodach i dochodach za ostatni kwartał lub deklaracje PIT za ostatni rok potwierdzoną przyjęciem przez Urząd Skarbowy oraz zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej. Poręczyciel przedkłada oświadczenie o uzyskiwanych dochodach ze wskazaniem źródła i kwoty dochodu oraz o aktualnych zobowiązaniach finansowych z określeniem wysokości miesięcznej spłaty zadłużenia, podając jednocześnie imię, nazwisko, adres 5
zamieszkania, numer PESEL, jeżeli został nadany, oraz nazwę i numer dokumentu potwierdzającego tożsamość. Prawdziwość informacji zawartych w oświadczeniu poręczyciel potwierdza własnoręcznym podpisem, pod rygorem odpowiedzialności przewidzianej w art. 233 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997r. Kodeks karny. 6. Po ustanowieniu zabezpieczenia przez podmiot zostaje zawarta pisemna umowa o refundację kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego pomiędzy podmiotem a Starostą określająca szczegółowe obowiązki podmiotu i zasady dokonania refundacji oraz zorganizowania stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego. Umowa ta zobowiązuje podmiot przede wszystkim do: 1. zatrudnienia na wyposażonym lub doposażonym stanowisku pracy w pełnym wymiarze czasu skierowanego bezrobotnego przez okres 24 miesięcy; 2. utrzymywania przez okres 24 miesięcy stanowisk pracy utworzonych w związku z przyznaną refundacją; 3. zwrotu w terminie 30 dni od dnia otrzymania wezwania Starosty, całości przyznanej refundacji wraz z odsetkami stawowymi naliczonymi od dnia uzyskania środków, w przypadku: a) złożenia niezgodnych z prawdą oświadczeń o których mowa w, b) naruszenia innych warunków umowy; 4. zwrotu, w terminie 30 dni od dnia otrzymania wezwania Starosty, przyznanej refundacji w wysokości proporcjonalnej do czasu niezatrudniania na utworzonych stanowiskach pracy skierowanych bezrobotnych, wraz z odsetkami ustawowymi naliczonymi od dnia uzyskania środków, w przypadku niespełnienia warunków o których mowa w pkt 1 lub 2; Refundacja ze środków Funduszu Pracy kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy jest dokonywana przez Starostę, na wniosek podmiotu po przedłożeniu rozliczenia i udokumentowania poniesionych w okresie od dnia zawarcia umowy do dnia zatrudnienia skierowanego bezrobotnego kosztów na wyposażenie lub doposażenie stanowisk pracy, zatrudnienia na tym stanowisku skierowanego bezrobotnego oraz spełniania innych warunków określonych w zawartej umowie. Rozliczenie poniesionych i udokumentowanych przez podmiot kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy są dokonywane w kwocie brutto. Szczegółowe informacje można uzyskać telefonicznie ( 094) 37 53 916, (094) 37 53 914 lub osobiście w PUP w Szczecinku ul. Koszalińska 91 pokój 30 lub 36 6