MODULATOR CIEKŁOKRYSTALICZNY

Podobne dokumenty
Laboratorium Optyki Falowej

PL B1. POLITECHNIKA WROCŁAWSKA, Wrocław, PL BUP 02/08. PIOTR KURZYNOWSKI, Wrocław, PL JAN MASAJADA, Nadolice Wielkie, PL

Zasada działania, porównanie

BADANIE INTERFEROMETRU YOUNGA

Wykład 17: Optyka falowa cz.2.

Monitory Opracował: Andrzej Nowak

Katedra Fizyki Ciała Stałego Uniwersytetu Łódzkiego. Ćwiczenie 1 Badanie efektu Faraday a w monokryształach o strukturze granatu

LABORATORIUM Sygnałów, Modulacji i Systemów ĆWICZENIE 2: Modulacje analogowe

Doświadczalne wyznaczanie ogniskowej cienkiej soczewki skupiającej

Ćwiczenie 363. Polaryzacja światła sprawdzanie prawa Malusa. Początkowa wartość kąta 0..

Problemy optyki falowej. Teoretyczne podstawy zjawisk dyfrakcji, interferencji i polaryzacji światła.

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 53: Soczewki

Polarymetr służy do pomiaru skręcenia płaszczyzny polaryzacji światła w substancjach

Laboratorium Informatyki Optycznej ĆWICZENIE 2. Koherentne korelatory optyczne i hologram Fouriera

Rys. 1 Schemat układu obrazującego 2f-2f

Laboratorium techniki laserowej. Ćwiczenie 5. Modulator PLZT

Laboratorium optycznego przetwarzania informacji i holografii. Ćwiczenie 6. Badanie właściwości hologramów

Pomiar drogi koherencji wybranych źródeł światła

ZADANIE 111 DOŚWIADCZENIE YOUNGA Z UŻYCIEM MIKROFAL

BADANIE WYMUSZONEJ AKTYWNOŚCI OPTYCZNEJ

BADANIE I ACHROMATYZACJA PRĄŻKÓW INTERFERENCYJNYCH TWORZONYCH ZA POMOCĄ ZWIERCIADŁA LLOYDA

Polaryzatory/analizatory

Badanie ruchu złożenia

Ćwiczenie Nr 455. Temat: Efekt Faradaya. I. Literatura. Problemy teoretyczne

LASERY I ICH ZASTOSOWANIE

WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ SIATKI DYFRAKCYJNEJ

BADANIE INTERFERENCJI MIKROFAL PRZY UŻYCIU INTERFEROMETRU MICHELSONA

Ćwiczenie 11. Wprowadzenie teoretyczne

Obrazowanie za pomocą soczewki

Ćwiczenie: "Zagadnienia optyki"

pobrano z serwisu Fizyka Dla Każdego zadania z fizyki, wzory fizyczne, fizyka matura

Interferencja i dyfrakcja

Interferencja i dyfrakcja

Plan wykładu. 1. Budowa monitora LCD 2. Zasada działania monitora LCD 3. Podział matryc ciekłokrystalicznych 4. Wady i zalety monitorów LCD

Fizyka elektryczność i magnetyzm

WYKŁAD 25 URZĄDZENIA WYŚWIETLAJĄCE SMK 2004 Na podstawie: K. Booth, S. Hill, Optoelektronika, WKŁ, Warszawa Uwagi ogólne A.

Pomiar właściwości ośrodka dwójłomnego poprzez wyznaczenie elementów macierzy Müllera-Ścierskiego

Dr Piotr Sitarek. Instytut Fizyki, Politechnika Wrocławska

Problemy techniczne. Kontrolę konta administratora można z powrotem włączyć po zainstalowaniu programu.

WŁASNOŚCI FAL ELEKTROMAGNETYCZNYCH: INTERFERENCJA, DYFRAKCJA, POLARYZACJA

Laboratorium optycznego przetwarzania informacji i holografii. Ćwiczenie 3. Częstotliwości przestrzenne struktur okresowych

LASERY I ICH ZASTOSOWANIE W MEDYCYNIE

Wykład 16: Optyka falowa

Interferencja jest to zjawisko nakładania się fal prowadzące do zwiększania lub zmniejszania amplitudy fali wypadkowej. Interferencja zachodzi dla

Uniwersytet Warszawski Wydział Fizyki. Badanie efektu Faraday a w kryształach CdTe i CdMnTe

Ćwiczenie 12/13. Komputerowy hologram Fouriera. Wprowadzenie teoretyczne

Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu

Problemy techniczne. Zdejmowanie kontroli konta administratora systemu Windows na czas instalowania programów Optivum

WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ SIATKI DYFRAKCYJNEJ

Wyznaczanie wartości współczynnika załamania

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu

Laboratorium optycznego przetwarzania informacji i holografii. Ćwiczenie 4. Badanie optycznej transformaty Fouriera

Monitory LCD (ang. Liquid Crystal Display) (1)

Prawa optyki geometrycznej

BADANIE WYMUSZONEJ AKTYWNOŚCI OPTYCZNEJ. Instrukcja wykonawcza

Wykład 16: Optyka falowa

Polaryzacyjne metody zmiany fazy w interferometrii dwuwiązkowej

LABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE

(12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11)

Metody Optyczne w Technice. Wykład 5 Interferometria laserowa

Pomiar przesunięcia fazowego dwójłomnych płytek liniowych metodą kompensacji bezpośredniej za pomocą przesuwnika ciekłokrystalicznego LCM

ANALIZA SPEKTRALNA I POMIARY SPEKTROFOTOMETRYCZNE. Instrukcja wykonawcza

Ćwiczenie 53. Soczewki

Laboratorium - Funkcje urządzeń mobilnych - Android oraz ios

WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ SIATKI DYFRAKCYJNEJ

Interferometr Michelsona

MGR 10. Ćw. 1. Badanie polaryzacji światła 2. Wyznaczanie długości fal świetlnych 3. Pokaz zmiany długości fali świetlnej przy użyciu lasera.

Ćwiczenie 11. Podstawy akwizycji i cyfrowego przetwarzania sygnałów. Program ćwiczenia:

Pomiar prędkości światła

Badanie przy użyciu stolika optycznego lub ławy optycznej praw odbicia i załamania światła. Wyznaczanie ogniskowej soczewki metodą Bessela.

Marcin Bieda. Pierścienie Newtona. (Instrukcja obsługi)

Diagnostyka obrazowa

Skręcenie płaszczyzny polaryzacji światła w cieczach (PF13)

LABORATORIUM OPTYKI GEOMETRYCZNEJ

Animacje z zastosowaniem suwaka i przycisku

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA SZKŁA ZA POMOCĄ SPEKTROMETRU CZĘŚĆ (A-zestaw 1) Instrukcja wykonawcza

Zjawisko interferencji fal

Instrukcja korzystania z serwisu Geoportal wybrane zagadnienia dotyczące ochrony przyrody (wersja 1.0)

Rys. 1 Interferencja dwóch fal sferycznych w punkcie P.

OPTYKA FALOWA. W zjawiskach takich jak interferencja, dyfrakcja i polaryzacja światło wykazuje naturę

Ćwiczenie 12. Wprowadzenie teoretyczne

BADANIA WYŚWIETLACZY TELEFONÓW

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA SZKŁA ZA POMOCĄ SPEKTROMETRU.

40. Międzynarodowa Olimpiada Fizyczna Meksyk, lipca 2009 r. DWÓJŁOMNOŚĆ MIKI

Zmiana rozdzielczości ekranu

UKŁADY Z PĘTLĄ SPRZĘŻENIA FAZOWEGO (wkładki DA171A i DA171B) 1. OPIS TECHNICZNY UKŁADÓW BADANYCH

Obserwacje w Agrinavia MOBILE OGÓLNE INFORMACJE

Laboratorium TECHNIKI LASEROWEJ. Ćwiczenie 1. Modulator akustooptyczny

OPTYKA FALOWA I (FTP2009L) Ćwiczenie 2. Dyfrakcja światła na szczelinach.

Różne sposoby widzenia świata materiał dla ucznia, wersja z instrukcją

Laboratorium Napędu robotów

WinSkład / WinUcz 15.00

Misja#3. Robimy film animowany.

Krzysztof Łapsa Wyznaczenie prędkości fal ultradźwiękowych metodami interferencyjnymi

Górnicki Mateusz 17681

Aby nie uszkodzić głowicy dźwiękowej, nie wolno stosować amplitudy większej niż 2000 mv.

Politechnika Warszawska Instytut Mikroelektroniki i Optoelektroniki Zakład Optoelektroniki

Efekt Faradaya. Materiały przeznaczone dla studentów Inżynierii Materiałowej w Instytucie Fizyki Uniwersytetu Jagiellońskiego

Ćwiczenie 12 (44) Wyznaczanie długości fali świetlnej przy pomocy siatki dyfrakcyjnej

14 Modulatory FM CELE ĆWICZEŃ PODSTAWY TEORETYCZNE Podstawy modulacji częstotliwości Dioda pojemnościowa (waraktor)

Transkrypt:

ĆWICZENIE 106 MODULATOR CIEKŁOKRYSTALICZNY 1. Układ pomiarowy 1.1. Zidentyfikuj wszystkie elementy potrzebne do ćwiczenia: modulator SLM, dwa polaryzatory w oprawie (P, A), soczewka S, szary filtr F, kamera CCD, biały ekran. Włącz zasilanie lasera, podłącz do komputera kamerę CCD oraz SLM. Sprawdź czy modulator połączony jest do zasilania. Sprawdź czy kamera nie jest zasłonięta. Włącz komputer (najpierw włączamy modulator, potem komputer - inna kolejność spowoduje, że komputer nie wykryje prawidłowo modulatora) Rys. 1. Elementy układu i ich rozmieszczenie na ławie optycznej. 1.2. Zwróć uwagę, że polaryzatory mogą obracać się w oprawie kątowej niezależnie od obrotu skali. Polaryzatory na swojej oprawie mają dodatkowy znacznik, który określa ich kierunek przepuszczania. Znacznik ten powinien pokrywać się ze znacznikiem oprawy kątowej (rys. 2). Kąt ustawienia osi polaryzatora będzie oznaczany w dalszej części instrukcji p, analizatora A. Rys. 2. Określenie kierunku osi polaryzatora w oprawie.

1.3. Uruchom na komputerze program HoloLab (HoloLab3). Jest to program umożliwiający sterowanie modulatorem z jednoczesną obserwacja obrazu na kamerze. Po uruchomieniu pojawią się trzy okna: Video preview, SLM preview i Tools (rys. 3). Okno Video preview przedstawia obraz rejestrowany na kamerze, okno SLM preview przedstawia obraz wyświetlany na modulatorze, natomiast okno Tools umożliwia sterowanie obrazem wyświetlanym na modulatorze. Kamera rejestruje obraz w 255 stopniowej skali szarości. Jeśli na kamerę pada zbyt duże natężenie światła, jest ona prześwietlona. Należy zwrócić uwagę, żeby kamera nie pracowała w trybie prześwietlonym. Gdy natężenie światła jest zbyt duże, należy przed kamerę wstawić szary filtr. Jeśli kamera jest nadal prześwietlona, można zmniejszyć czas otwarcia migawki (w oknie Video preview kliknij Options a następnie wybierz Stream. Włączone zostanie okno Właściwości (rys. 4). Należy wybrać zakładkę Timing, wyłączyć Autoexposure i 1/framerate, a następnie suwakiem dobrać właściwy czas ekspozycji). Rys.3 Okno programu HoloLab3 Rys. 4. Okno ustawienia czasu migawki

2. Zadania do wykonania 2.1. SLM jako wyświetlacz video SLM może działać jak przezrocze w klasycznym układzie projekcyjnym (wyświetlacza). W tym celu zestaw na ławie optycznej układ przedstawiony na rys. 1. Ustaw polaryzator w położeniu p=0, analizator A=90. Soczewkę o ogniskowej f=250mm ustaw w odległości x większej niż 300mm od modulatora. Na modulatorze wyświetl przezrocze. W tym celu w oknie Tools wybierz zakładkę Display image i załaduj obrazek. Ustaw ekran w takiej odległości y od soczewki, żeby ostro można było obserwować obraz SLM. Obracając analizatorem zaobserwuj zmiany w oglądanym obrazie. Zwróć uwagę, że kontrast obserwowanego obrazu zależy od względnych położeń polaryzatora i analizatora. Odpowiednie ich ustawienie umożliwia modulację natężenia światła przechodzącego przez układ. Wyciągnij z układu analizator i zaobserwuj obraz na ekranie. UWAGA: Sam modulator powoduje tylko zmianę fazy padającego światła. Żeby zmienić amplitudę (i zobaczyć coś! ) potrzebujemy układu polaryzatorów (taki układ polaryzatoranalizator nazywamy polaryskopem), który zamienia zmiany fazy na zmiany amplitudy. 2.2. Sprawdzenie właściwości polaryzacyjnych źródła światła: Przygotuj na ławie układ przedstawiony na rysunku 5. Obracaj stopniowo polaryzator (z krokiem 10 ) i obserwuj zmianę natężenia światła na kamerze (lub białym ekranie zamiast kamery). Jeśli źródło światła jest niespolaryzowane, obrót polaryzatora nie zmienia natężenia przechodzącego światła. Przy spolaryzowanym świetle, natężenie światła przechodzącego przez polaryzator będzie zależeć od ustawienia osi polaryzatora. Rys. 5. Układ do badania właściwości polaryzacyjnych źródła światła. 2.3. Sprawdzenie prawa Malusa Ustaw układ przedstawiony na rysunku 6 (układ taki nazywamy polaryskopem). Światło po przejściu przez polaryzator jest liniowo spolaryzowane. Umieszczenie drugiego polaryzatora (nazywanego analizatorem), umożliwia zmierzenie kątowego rozkładu natężenia światła (prawo Malusa). Ustaw polaryzator w położeniu p=0. Analizator obracaj stopniowo z krokiem 10 w zakresie A= -90 do +90. Dla każdego położenia analizatora A zanotuj średnią wartość natężenia światła (I) rejestrowaną na kamerze (czerwona liczba w oknie Video preview). Wykreśl zależność I ( A). Rys.6. Układ polaryskopu do badania kątowego rozkładu natężenia światła spolaryzowanego.

2.4. Określenie właściwości polaryzacyjnych modulatora. Ustaw na ławie optycznej elementy zgodnie z rys. 7. Ustaw kierunek przepuszczania (oś) polaryzatora p=0, analizator ustaw w położeniu A=90 (polaryzator i analizator skrzyżowane). Rys.7. Podstawowy układ do badanie właściwości polaryzacyjnych. Wybierz okno programu Tools, a na nim zakładkę Constant phase shift (rys. 8). Okno to umożliwia wyświetlanie na modulatorze obrazka o jednolitym stopniu szarości (od 0 do 255). Stopniom szarości przypisywana jest odpowiednia wartość napięcia pomiędzy skrajnymi warstwami ciekłego kryształu, to z kolei powoduje zmianę stanu polaryzacji światła przechodzącego przez SLM, a w konsekwencji zmianę fazy przechodzącego światła. Zaobserwuj zmianę natężenia światła padającego na ekran w zależności przyłożonego napięcia. W tym celu zaznacz pole Add (to oznacza, że na SLM będzie wyświetlany ten wariant) a następnie suwakiem przy polu Gray level, zmieniaj wartość wyświetlanych stopni szarości/napięcia. Rys. 8. Fragment okna programu HoloLab3. Sprawdź czy taki sam efekt obserwuje się przy wyciągniętym z układu analizatorze. Wyłącz dodawanie stałego napięcia (odznacz Add na zakładce Constant phase shift ). W oknie Tools wybierz zakładkę Blazed grating (siatka dyfrakcyjna). Włącz wyświetlanie siatki (zaznacz Add). Parametry siatki ustaw tak, żeby na SLM wyświetlany był obrazek przedstawiony na rys. 9. Obracając analizatorem zaobserwuj jak zmienia się kontrast obrazu na ekranie. Zwróć uwagę na

położenia analizatora, w którym kontrast zanika oraz gdy kontrast jest odwrócony. Rys. 9. UWAGA: Odpowiednie ustawienie polaryskopu będzie powodowało modulację tylko fazy światła, tylko amplitudy światła bądź i fazy i amplitudy jednocześnie. 2.5. SLM jako element dyfrakcyjny 2.5.1. Wyświetlanie siatki dyfrakcyjnej. Na ławie ustaw układ przedstawiony na rys. 10. Kamera CCD powinna znajdować się w płaszczyźnie ogniskowej soczewki. W oknie Tools wybierz zakładkę Blazed grating. Zaznacz pole Add (co oznacza wyświetl to na modulatorze). Suwakiem wybierz gęstość siatki. Możesz określić również jej kierunek podając składową wzdłuż OX i OY. Na kamerze zaobserwuj widmo dyfrakcyjne. Zaobserwuj jak zmienia się jego kształt w zależności od gęstości prążków i ich orientacji.

Rys. 10. Konfiguracja układu do obserwacji widm dyfrakcyjnych. Rys. 11. Przykładowe widmo dyfrakcyjne siatki (okno Video preview), wraz z wyświetlaną mapą fazową (okno SLM preview) i parametrami siatki (okno Tools) 2.5.2. Wyświetlanie hologramu. Pracujemy w układzie przedstawionym na rys. 10. W oknie Tools, wybierz zakładkę Display image, załaduj obraz, a następnie na zakładce Fourier hologram wylicz jego hologram. Na kamerze CCD zaobserwuj obraz (odtworzony hologram ). 2.5.3. Wyświetlanie złożonej kombinacji map fazowych. SLM daje ogromne możliwości w dodawaniu do siebie różnych masek fazowych i wpisania ich w jeden wyświetlany na modulatorze obraz. Na wyświetlany hologram możemy nałożyć dodatkowo mapę fazową pryzmatu, soczewki, etc. Złożenie hologramu i soczewki spowoduje przeogniskowanie (przesunięcie płaszczyzny obrazu wzdłuż osi optycznej). Złożenie hologramu i pryzmatu spowoduje z kolei przesunięcie obrazu w płaszczyźnie prostopadłej do osi optycznej. Przykładowe złożenie trzech masek (obserwacja jak w układzie na rys.10 ): 1. Wyświetlenie hologramu: W oknie Tools wybierz zakładkę Display image, załaduj obraz, a następnie na zakładce Fourier hologram wylicz jego hologram. Zaznacz pole Add (co oznacza wyświetl to na modulatorze). Na kamerze powinniśmy zobaczyć odtworzony hologram (wielokrotniony obraz załadowany z Display image).

2. Do istniejącego hologramu dołóż maskę siatki dyfrakcyjnej: W oknie Tools wybierz zakładkę Blazed grating.(zaznacz pole Add). Suwakiem wybierz gęstość siatki. Możesz określić również jej kierunek podając składową wzdłuż OX i OY. Na kamerze zaobserwuj przesunięcie obrazu. Zaobserwuj jak zmienia się przesunięcie w zależności od gęstości prążków i ich orientacji. 3. Do istniejących masek hologramu i siatki dołóż soczewkę Fresnela. W oknie Tools wybierz zakładkę Fresnel lens.(zaznacz pole Add). Suwakiem zmień ogniskową soczewki. Dodanie soczewki spowoduje, że na kamerze CCD odtworzony hologram stanie się rozmyty. Aby znów uzyskać ostry obraz, należy przesunąć soczewkę względem kamery. Opracowała Agnieszka Popiołek-Masajada PARAMETRY TECHNICZNE: Modulator Rodzaj LCD: twisted nematic Aktywny obszar: 36.9 x 27.6 mm Przekątna: 1.8 Rozmiar piksela: 36 m Rozdzielczość: 1024 x 768 Pixel - XGA Szybkość odświeżania: max 60Hz Zasilanie: 12V- 2.5A Temperatura pracy: -10 ~+40 Moduł laserowy Długość fali: 650nm Zasilanie: 5V, 120 ma