Transfer technologii z uczelni do przemysłu O myśleniu na tak 10.10.2017
62% naukowców deklaruje, że są autorami rozwiązania, które nadaje się do komercjalizacji, zdaniem 1/3 naukowców przedsiębiorcy przejawiają zbyt mało inicjatywy w poszukiwaniu pól współpracy, 40% firm nie wie, jak dotrzeć do ośrodków naukowych zainteresowanych komercjalizacją badań, tylko 10% firm widzi we współpracy z naukowcami szanse zwiększenia możliwości przedsiębiorstwa, brak współpracy z naukowcami wynika z niewiedzy nt. potencjalnych korzyści. Bariery współpracy przedsiębiorców i ośrodków naukowych opracowanie (MNiSW)]
Na czym polega problem, że nie bardzo potrafimy doprowadzić do komercjalizacji, do efektywnego wykorzystania pomysłów rodzących się na uczelniach? W uczelniach przyzwyczailiśmy się do otrzymywania środków z budżetu i zdobywania pieniędzy w formie projektów. Badania: na zlecenie z przemysłu, albo poprzez programy rządowe, resortowe. Wyniki w formie publikacji, opracowań, niekoniecznie troszcząc się o ich dalszy los (przyczyna nikt nie był zainteresowany finansami).
Idea jest oczywista jeżeli ktoś opracuje coś mądrego, to niech zarobią wszyscy: autor projektu, uczelnia która mu stworzyła warunki, firma w której to opracowanie wystartuje biznesowo, budżet państwa. Problem polega na tym, że nie mamy takiej tradycji, jeszcze nie nauczyliśmy się tego. Następny to oczywiście pieniądze; skąd wziąć inwestorów. Kto zaryzykuje na coś takiego pieniądze? Podstawowym problemem polskiej gospodarki jest to, że mamy mały kapitał w rękach polskich. Wielkość nakładów przekłada się na rozwój innowacyjnych technologii.
Czy nie można podpatrzeć jak to robią w krajach o najbardziej innowacyjnej gospodarkach? Trzeba zobaczyć, nauczyć się jak naukowcy godzą prowadzenie badań naukowych i komercyjnych i dydaktyki. Poznać procedury do kogo się zwracają jak mają jakiś pomysł? Poznać sposób finansowania etapu komercjalizacji badań i udziału w zyskach wszystkich stron zaangażowanych w projekt. Najlepiej się uczyć od razu z górnej półki. Na przykład czego możemy nauczyć się z doświadczeń Doliny Krzemowej?
Jakie obserwacje, wnioski? USA mają dużo ludzi z kapitałem, więc nawet przedsięwzięcia o wysokim stopniu ryzyka są realizowane, Najważniejsi są ludzie. Jak mówią o firmie to bardziej o człowieku. (Bill Gates, Steve, itd..) Nie fetyszyzuje się teamu, zespołu, ciągle stawiają na indywidualności, Sekret leży w ludziach potrzebni są odpowiedni ludzie na odpowiednich stanowiskach, to jest co najmniej połowa tamtejszego sukcesu trzeba umieć znajdować i promować odpowiednich ludzi,
Jakie obserwacje, wnioski? Do współpracy w triadzie: nauka-biznes-administracja potrzeba ekspertów, którzy będą zajmować się pośredniczeniem między nauką a biznesem, Wdrożą modelowy program start-up pomogą zrealizować kilka projektów, Nowe przedsiębiorstwa powinny dostawać mentora który poprowadzi je za rękę, który będzie dobijał do różnych drzwi, będzie szukał finansowania.
SRI International à bridges the gap between research universities or national laboratories and industry Naukowcy powinni pracować z zalążkiem szaleństwa naukowego, w którym rzucają się na pomysły, wydawałoby się nierealne. Tylko na takiej drodze można wymyślać nowe materiały, innowacyjne technologie. Tacy ludzie nie mogą zajmować się zdobywaniem pieniędzy, analizą ofert kredytowych i przepisów bankowych. Banki z kolei nie znają się na nauce i trudno im oceniać wyniki badań naukowych. Musi byś ktoś prężny, kto ma zaufanie obu stron, kto ich dobierze i połączy. Zaufanie uczelni, że zdobędzie najlepsze finanse, oraz zaufanie banków, że przedstawi im wiarygodną ocenę prawdopodobieństwa sukcesu tego projektu naukowego.
SRI International à bridges the gap between research universities or national laboratories and industry Market methodology leading to innovations and applications Innovation Basic Research
Czy amerykańska licencja na transfer technologii, procedury rekrutacji, sprawdzą się w polskich warunkach? Można poznać te modelowe rozwiązania, tylko że to nie wystarczy bo one nie pasują do Polski ponieważ tam mają inny styl życia, myślenia, inny sposób rozwiązywania problemów, inny kapitał społeczny. Do tego transferu technologii dochodzili latami. Od kilku generacji, ćwiczą w umysłach młodych ludzi, studentów, również i starszych, że nie należy się wstydzić swoich pomysłów. Że pomysły trzeba pokazywać innym, wystawiać je na krytykę, recenzować. W Stanfordzie każdy student nosi w kieszeni biznesplan jakiegoś projektu, i na życzenie go okazuje. Oni są tak przyzwyczajeni my nie.
Czy amerykańska licencja na transfer technologii, procedury rekrutacji, sprawdzą się w polskich warunkach? My potrzebujemy licencji na warunki polskie. I nie myślę tu tylko o oczywistej konieczności jej dostosowania do warunków gospodarczych danego kraju do przepisów patentowych, o prawach autorskich i wielu innych. Każdy inteligentny człowiek potrafi, w konkretnej sytuacji, podać dziesięć powodów, dla których czegoś nie można zrobić. Natomiast trzeba zapytać czy istnieje chociaż jeden powód dla którego warto te rzeczy zrobić? Jeżeli tak, to należy się go trzymać i zrobić.
AGH - przełamywanie barier Centrum Transferu Technologii, działa w obszarach marketingu nauki w środowisku przedsiębiorców, ochrony własności intelektualnej oraz obsługi i finansowania transferu technologii. Akademicki Inkubator Przedsiębiorczości, propaguje wśród studentów, doktorantów, absolwentów i pracowników postawy przedsiębiorczości oraz świadczy bezpośrednią pomoc w założeniu i prowadzeniu własnej działalności gospodarczej. Krakowskie Centrum Innowacyjnych Technologii INNOAGH misją INNOAGH jest aktywne inwestowanie w innowacyjne przedsiębiorstwa tworzone w oparciu o technologie powstające na AGH oraz pozyskanie kapitału wspierającego badania i komercjalizację ich wyników
Szansa na sukces? TAK. My jesteśmy głodni sukcesu. Chcemy być liderami technologii, chcemy nie być zapóźnieni, produkować nie tylko surowce. Jest drugi powód to nasza młodzież. Kraków jest w tej chwili atrakcyjnym miejscem dla outsourcingu, to przecież nie dlatego, że mamy lepsze lotniska, niższe podatki, zdrowsze powietrze. Przewagą są młodzi ludzie, dobrze wykształceni. Kończą studia, są głodni sukcesu, chcą zdobyć pracę, chcą się wykazać i chcą to robić tutaj, w Polsce. I trzeci Polacy się szybko uczą, dowody widać dookoła. Jesteśmy też bardzo pracowici. Patrząc po moich znajomych, jesteśmy wręcz pracoholikami, pracujemy od rana do wieczora, nie narzekając nawet specjalnie na to, ba ciesząc się, że mamy pracę. Czego więcej potrzeba?
Czego jeszcze potrzebujemy? Gdy profesor Janusz Czapiński mówił o wynikach Diagnozy Społecznej, podkreślał, że Polska nie będzie się rozwijać technologicznie, kreować własnych marek, dopóki nie wzrośnie społeczny kapitał wiążący. Może to, spontaniczne niemal, znajdowanie przyczyn na nie jest konsekwencją niskiego kapitału społecznego? Braku zaufania w relacjach międzyludzkich? I najpierw to trzeba naprawić, a reszta, w tym transfer technologii, pójdzie już łatwo?
Budowania zgody społecznej: Czego jeszcze potrzebujemy? Na kopalnię, elektrownię, fabrykę, inwestycje infrastrukturalne, Zmiany organizacyjne, Wprowadzenie nowych technologii i usług. Zgoda społeczna: dzisiaj - ważna; jutro - kluczowy czynnik sukcesu umiejętność jej osiągania: kompetencją wysoko cenioną na rynku pracy Czy to nasze zmartwienie: Tak. Odpowiedzialnym za realizację kontraktu (inwestycji, zmianę organizacji) nigdy nie jest Wydział Komunikacji Społecznej (PR itp.). Tak. To specjalista (inżynier ) jest dla interesariuszy autorytetem. Wie, co buduje, jak to będzie działać i jakie zagrożenia przynosić.
O myśleniu na TAK To musi być myślenie win-win, a nie lose-lose. Przegrać zawsze zdążymy. Wystarczy nic nie robić. Po tylu latach znamy tyle sposobów na nie. Tego nie trzeba się uczyć. Chodzi o to, żeby nauczyć się mówić tak.
O myśleniu na TAK AGH jest taką uczelnią, gdzie staramy się myśleć na TAK