Inauguracja Ruchu 4 Marca

Inauguracja Ruchu 4 Marca Konferencja prasowa Warszawa, 4 marca 2019

Agenda Wstęp: Marek Grabowski Prezentacja KARTY WOLNOŚCI Cele i strategia Ruchu 4 Marca: Marek Grabowski Edukacja i standardy WHO: Barbara Socha Zaangażowanie społeczne: Anna Lewkowicz (Fundacja Klubu Ronina) Omówienie oceny prawnej prof. Piotra Mostowika Spojrzenie przedsiębiorców: Franciszek Podlacha Dyrektor ds. Rozwoju PTG

Cel i strategia Ruchu 4 Marca To zdjęcie, autor: Nieznany autor, licencja: CC BY-SA

Cele Ochrona dzieci i młodzieży przed demoralizacją Ochrona przedsiębiorców przed ograniczaniem swobody gospodarczej

Sposób działania Lokalne Stowarzyszenia Rodziców Koordynator krajowy Stowarzyszenia lokalne (główne miasta) Rodzice odpowiedzialni za Szkołę (w każdej szkole)

R4M Gdańsk R4M Narzędzia (1/2) R4M Poznań Warszawa R4M Wrocław R4M Katowice R4M Kraków

Zasoby Fundacji Mamy i Taty: Dobry wizerunek wśród NGO s i w mediach: eksperci od spraw rodziny, LGBT, dzieci Baza sympatyków: 90 000 osób Facebook: ponad 43 000 użytkowników Współpraca z organizacjami: pro-rodzinnymi na terenie całego kraju przedsiębiorcami Wsparcie prawne Badania: olbrzymie doświadczenie eksperckie w prowadzeniu badań Narzędzia R4M

Edukacja i standardy WHO

O Standardach WHO Barbara Socha opublikowane w Polsce w 2012 r.

Warszawska Polityka Miejska na Recz Społeczności LGBT+

Wstęp. 2. Seksualność, zdrowie seksualne i edukacja seksualna definicje i pojęcia Zdrowie seksualne wymaga pozytywnego i pełnego szacunku podejścia do seksualności oraz związków seksualnych, jak również do możliwości posiadania dających przyjemność i bezpiecznych doświadczeń seksualnych, powinno być wolne od przymusu, dyskryminacji i przemocy. (str. 17) Zaproponowana definicja ( ) podkreśla konieczność pozytywnego podejścia do istotnego aspektu, jakim jest przyjemność ( ) (str. 18) Zgodnie z tą definicją podstawowym celem edukacji seksualnej jest skupienie się na seksualności jako pozytywnym ludzkim potencjale i źródle satysfakcji i przyjemności. (str. 20).

Wstęp: Opis sytuacji i cel pracy Standardy określają, co dzieci i młodzież w zależności od wieku powinny wiedzieć i rozumieć, jakie sytuacje i wyzwania czekają na nie i jak powinny sobie z nimi radzić, a także, jakie wartości i postawy powinny zostać w ich przypadku ukształtowane (str. 9) Konieczność prowadzenia edukacji seksualnej stanowi następstwo zmian, które miały miejsce w ostatnich dziesięcioleciach. Zmiany te dotyczą procesu globalizacji, migracji różnych grup społecznych odmiennych kulturowo ( ), szybkiego rozwoju internetu ( ). Związane są też ( ) ze zmianą podejścia do zagadnień dotyczących seksualności oraz zachowań seksualnych młodych osób. (Str.9)

Wstęp: 1.2. Historyczny kontekst edukacji seksualnej w szkołach Pojawienie się terminu okres młodzieńczy w kontekście rewolucji seksualnej w latach 70. XX wieku oraz wprowadzenie edukacji seksualnej w szkołach w Europie Zach. W znacznej mierze zbiegło się z rozwojem i szerokim dostępem do nowoczesnych i skutecznych metod antykoncepcji, zwłaszcza tabletek antykoncepcyjnych, a także z legalizacją w wielu krajach zabiegów przerywania ciąży w latach 70. i 80. XX w. Te nowoczesne metody przyczyniły się do pojawienia się całkowicie nowych możliwości oddzielenia współżycia seksualnego od prokreacji. ( ) Wartości i normy dotyczące seksualności ( ) zaczęły się zmieniać. (str. 11)

Wstęp: 1.2. Historyczny kontekst edukacji seksualnej w szkołach c.d. Procesy te przyczyniły się do wyodrębnienia nowej, pośredniej fazy w rozwoju człowieka, (..) pomiędzy okresem dzieciństwa a dorosłości, zatem fazy nazywanej okresem młodzieńczym. Ten okres ( ) zaczął być charakteryzowany jako czas coraz większej niezależności od rodziców ( ) oraz prowadzenia życia seksualnego (na długo) przed wstąpieniem w związek małżeński (.). Mówiąc ogólnie, ( ) młodzi ludzie w Europie rozpoczynają życie seksualne w wieku około 16-18 lat. (str.11.)

Wstęp: 1.3 Rozwój edukacji seksualnej w szkołach w Europie Edukacja seksualna w Europie Zachodniej wcześniej.. Niż w Europie Środkowej i Wschodniej W większości były to działania w zakresie przygotowania do małżeństwa i życia w rodzinie, które zaprzeczają faktowi, że młodzi ludzie stopniowo coraz bardziej interesują się związkami partnerskimi, a w szczególności temu, iż mogliby oni być aktywni seksualnie przed zawarciem związku małżeńskiego. ( ) W wielu krajach Środkowej i Wschodniej Europy rozwój edukacji seksualnej uległ spowolnieniu spowodowanemu konserwatyzmem pojawiającym się w różnych sferach życia publicznego, ( ). (Str. 12)

Wstęp. 1.4. Różnorodność w podejściu do edukacji seksualnej w Europie W ostatnich dziesięcioleciach panuje w całej Europie tendencja do wprowadzania edukacji seksualnej jako przedmiotu obowiązkowego, bez prawnych możliwości czy wypisywania się (opting-out clauses) dzieci z tych zajęć, w sytuacji gdy rodzice mają zastrzeżenia dotyczące programu nauczania.( ) Równocześnie w celu wzbudzenia wystarczającego zainteresowania istotne jest, aby nauczanie tego przedmiotu kończyło się egzaminem. (str. 14)

Wstęp. 6.2 Kompetencje nauczycieli Ważnym warunkiem wstępnym jest zatem gotowość nauczycieli do zaprezentowania własnej postawy wobec seksualności, a także do wartości i norm społecznych, ponieważ będą Oni wzorem do naśladowania dla swoich uczniów. str. 31.

Komentarz, Wnioski: 1. Brak szacunku dla młodzieży (redukcja człowieka do ciała, a nadrzędną wartościąbieżąca przyjemność.) 2. Ta koncepcja jest nie do pogodzenia z cywilizacją, z której wyrastamy (dążenie do piękna, dobra i prawdy + etyka chrześcijańska, rodzina jako podstawa społeczeństwa) 3. Rodzice: Art. 48.1. Konstytucji RP : Rodzice mają prawo do wychowania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami. Wychowanie to powinno uwzględniać stopień dojrzałości dziecka, a także wolność jego sumienia i wyznania oraz jego przekonania. 4. Niebezpieczne pomieszanie pojęć (szacunku dla osób => akceptacji dla zachowań, bez odniesienia do etyki/moralności) Ciekawostka: - Tylko dla Europy (w USA przeważa innych model) - Bariera językowa jako przeszkoda w rozpowszechnianiu dokument wydany przez niemiecką agendę rządową (The Federal Centre for Health Education (BZgA) has been a WHO Collaborating Centre for Sexual and Reproductive Health since 2003)

Omówienie oceny prawnej

Ocena prawna Po pierwsze, liczby i stan rzeczy podawane jako uzasadnienie konieczności specjalnych działań warszawskiego samorządu terytorialnego nie zostały udowodnione ani uprawdopodobnione

Ocena prawna Po drugie, szereg zaplanowanych działań z istoty nie polega na rozwiązaniach o charakterze przeciwdziałania dyskryminacji, ale ma charakter przyznawania uprzywilejowania określonej grupie osób i ich przedstawicielom. Rodzi to obawę o naruszenie podstawowej ustrojowej zasady równości, statuowanej w art. 32 ust. 1 Konstytucji RP. Podejście zaprezentowane już na wstępie wytycznych i w ich konstrukcji samo w sobie rodzi zarzut naruszenia art. 25 ust. 2 Konstytucji RP, w świetle którego władze publiczne w tym prezydent, burmistrz lub wójt powinny zachować bezstronność w sprawach przekonań światopoglądowych i filozoficznych. Wytyczne pokazują brak bezstronności Prezydenta m. st. Warszawy w tych obszarach oraz mogą wywołać zagrożenia dla wyrażania odmiennych przekonań w życiu publicznym. Po trzecie, o czym niżej, zastrzeżenia budzą praktyczne skutki, które mogą nastąpić w razie implementacji zaplanowanych przedsięwzięć.

Ocena prawna Nie wydaje się spełniać kryterium gospodarności, będącego istotnym kryterium gospodarki finansowej gminy, wprowadzenie szczególnego i ograniczonego w swym zakresie zastosowania miejskiego mechanizmu zgłaszania, monitorowania i prowadzenia statystyk zachowań mogących mieć znamiona przestępstwa z nienawiści motywowanych homofobią i transfobią oraz zwiększenie dostępności wsparcia psychologicznego i prawnego dla osób LGBT+ będących ofiarami przestępstw z nienawiści. Nie wydaje się również gospodarne ani celowe organizowanie i utrzymywanie placówki hotelowej (tzw. hostelu) oraz całodobowej infolinii skierowanej wyłącznie do osób LGBT+ doświadczających przestępstw z nienawiści

Ocena prawna Latarnik w każdej szkole. Również i plany takiego działania rodzą pytanie o uzasadnienie takiego uprzywilejowania osób z grona LGBT w stosunku do innych mniejszości oraz grup uczniów wymagających wsparcia, a także wątpliwość co do gospodarności takich działań wobec funkcjonowania powszechnych ogólnokrajowych instytucji publicznych i społecznych oraz ogólnych zadań dyrektorów szkół i pedagogów szkolnych.

SPOŁECZEŃSTWO

Oczekiwania społeczne TOLERANCJA RÓWNOŚĆ NOWOCZESNOŚĆ

Zawody sportowe uczennic szkół średnich, CONNECTICUT, sprint na 55 - m I miejsce - wygrał 17-letni transseksualny Miller, II miejsce zajął również transseksualista Andraya. III a dopiero zdeklarowana kobieta. *Transseksualny sportowiec nie musi być na terapii hormonalnej, by wystartować w zawodach, a wystarczy deklaracja płciowa. RÓWNOŚĆ? Sławna tenisistka, Martina Navratilova została dyscyplinarnie wyrzucona z organizacji, że powiedziała, iż start w żeńskich dyscyplinach sportu facetów podających się za kobiety (i np. mających penisy) jest niesprawiedliwy wobec zadeklarowanych urodzeniem kobiet.

Walka transseksualna Fallon Fox kontra Tamikka Brents (ostatnia 2014 r.) Wynik: wstrząs mózgu, uszkodzeniem kości oczodołu i założeniem siedmiu szwów na głowie. Fox urodziła się jako mężczyzna, który założył rodzinę i spłodził córkę. Wstąpiła nawet do marynarki wojennej USA. Czuł się jednak kobietą i zdecydował się na operację zmiany płci oraz rozpoczęcie kariery w MMA. Tamikka Brents po walce powiedziała Walczyłam z wieloma kobietami i nigdy nie czułam takiej siły podczas pojedynku a wydaje mi się, że jestem ponadprzeciętnie silną kobietą. Wciąż nie zgadzam się z tym, że Fox walczy. Jeśli chodzi o inne dziedziny to proszę bardzo, ale jeśli chodzi o sporty walki to jest to niesprawiedliwe.

Mowa Nienawiści w wydaniu Brytyjskim Kate Scottow została aresztowana na oczach małych dzieci, na siedem godzin aresztu za to, że transseksualistę nazwała mężczyzną w internecie. - zostałam aresztowana przez trzech funkcjonariuszy w swoim domu z 10-letnią autystyczną córką, karmiąc 20-miesięcznego syna powiedziała poszkodowana. Przesłuchana w sprawie tzw. deadnamingu, czyli odnoszenia się po imieniu do osoby, która zmieniła płeć. Chodzi o imię nadane po narodzinach, nie zaś te wybrane w związku z nową tożsamością.

Rodzice tracą prawa do własnych dzieci Uczniowie szkoły podstawowej od 5 roku życia zostaną włączeni do programu obowiązkowych lekcjach na temat homoseksualizmu i trans-płciowości. Przykładowy program: 3-latki odbędą przeszkolenie Kiedy to w porządku, że ktoś mnie dotyka ; 7-latek dowie się o męskim nasieniu i kobiecych jajeczkach; 11-latek jaka jest różnica między transwestytą a transseksualistą? ; 16-latek zaczerpnie wiedzy o tym jak ujawnić pozytywny status HIV partnerowi seksualnemu, rodzinie i przyjaciołom Zajęcia będą obowiązkowe, bez prawa do wypisania!

Kampania niem. Federalnej Centrali Edukacji Zdrowotnej Profilaktyka HIV i AIDS 38

Zagrożenie dla swobody gospodarczej To zdjęcie, autor: Nieznany autor, licencja: CC BY-SA-NC

Oświadczenie Polskiego Towarzystwa Gospodarczego Deklaracja Warszawska polityka miejska na rzecz społeczności LGBT+ podpisana przez Prezydenta m. st. Warszawy Rafała Trzaskowskiego jest nie tylko ideologicznym manifestem ale również zapowiedzią dyskryminacji przedsiębiorców i pracodawców, zapowiedzią łamania polskiego prawa. W IV części deklaracji, zatytułowanej PRACA czytamy, że m. st. Warszawa zamierza współpracować z pracodawcami przyjaznymi osobom LGBT+, a w szczególności z tzw. Tęczowymi sieciami pracowniczymi. Jest to niedopuszczalne, motywowane ideologicznie, premiowanie określonej grupy przedsiębiorców ze środków publicznych. Stowarzyszenie Miłość Nie Wyklucza zupełnie wprost wskazuje na taki charakter Tęczowych sieci pracowniczych w sprawozdaniu merytorycznym z 2017 r.: Wsparcie sieci pracowniczych polega na prowadzeniu w firmach specjalnych prelekcji i spotkań poświęconych sytuacji osób LGBT+ w Polsce oraz naszej pracy na rzecz wprowadzenia równości małżeńskiej. Ponadto oferujemy firmom dostosowane do ich potrzeb szkolenia z różnorodności oraz wiedzy o potrzebach pracowników i pracowniczek LGBT+. Oznacza to: Działanie przeciwko 18 Art. Konstytucji, który mówi: Małżeństwo jako związek kobiety i mężczyzny, rodzina, macierzyństwo i rodzicielstwo znajdują się pod ochroną i opieką Rzeczypospolitej Polskiej. oczywistą agitację polityczną prowadzoną wśród pracowników, która może doprowadzić do zastraszania i dyskryminacji osób, które nie zgadzają się z postulatami ruchów LGBT, zwłaszcza w zakresie redefinicji pojęcia małżeństwa. W V części deklaracji, zatytułowanej Administracja znajduje się zapowiedź stosowania klauzul antydyskryminacyjnych w umowach z kontrahentami miasta. Jest to jedno z najbardziej niebezpiecznych proponowanych w deklaracji rozwiązań, które oznacza de facto zupełną przebudowę warszawskiego systemu kontraktowania i zamówień publicznych, uzależniającą współpracę miasta z podmiotami prywatnymi od akceptacji przez te podmioty politycznych roszczeń ruchu LGBT+. Przedsiębiorcy odmawiający promocji postulatów LGBT+ będą wykluczani z zamówień, nie tylko jako bezpośredni dostawcy ale również jako poddostawcy. Taka regulacja rażąco narusza gwarantowaną przez art. 25 Konstytucji RP zasadę zachowywania bezstronności władz publicznych w Rzeczypospolitej Polskiej w sprawach przekonań religijnych, światopoglądowych i filozoficznych, przypominaną w postaci zasady bezstronności organów administracji publicznej, zawartej w Kodeksie postępowania administracyjnego. Podobnie jak regulacje pracownicze, klauzule antydyskryminacyjne wbrew swojej nazwie pozostawałyby w diametralnej sprzeczności z konstytucyjną zasadą równości wobec prawa oraz zasadą wolności działalności gospodarczej (art. 20 Konstytucji RP). Na rynku, przy całkowitym lekceważeniu zasad ustrojowych i gospodarczych państwa polskiego, w wyniku wymogu stosowania owych klauzul, doszłoby do ukształtowania się bezprawnie uprzywilejowanego kręgu podmiotów, wyróżnionych ze względu na okazywanie wsparcia wybranym, skrajnym postulatom politycznym i systemowi ideologicznemu obcemu polskiej ustawie zasadniczej. Podsumowując, Deklaracja Warszawska polityka miejska na rzecz społeczności LGBT+ to: nieuprawniona ingerencja administracji samorządowej w rynek, gdzie w miejsce rzetelności pojawia się kryterium ideologiczne; premiowanie określonej grupy pracodawców ze środków publicznych poprzez wspieranie tzw. Tęczowych sieci pracowniczych; agitowanie w miejscach pracy za określoną ideologią naruszającą 18. Art. Konstytucji stanowiącego, że małżeństwo chronione przez państwo to związek kobiety i mężczyzny; wprowadzenie klauzul sprzecznych z polskim prawem, które będą prowadzić do dyskryminacji części przedsiębiorców z uwagi na ich przekonania.

Ocena prawna - podsumowanie Podstawowy zarzut przeciwko powyższym wytycznym Prezydenta m.st. Warszawy dotyczy tego, że deklarowane (a w stosunku do pracowników ratusza i funkcjonowania samorządu terytorialnego de facto zarządzane przez zwierzchnika, jako wyznaczany sposób funkcjonowania) plany obejmują nierówne traktowanie a tym samym naruszenie art. 32 ust. 1 Konstytucji RP w ramach społeczności lokalnej przez uprzywilejowanie grupy osób LBGT i osób z nią powiązanych w stosunku do reszty społeczności. Stanowi to naruszenie zasady konstytucyjnej i zasad wynikających z traktatów międzynarodowych, w świetle których wszyscy są równi wobec prawa i mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne. Ponadto powyższe fragmenty wytycznych mogą prowadzić do naruszenia szeregu postanowień Konstytucji RP: art. 7 (zasady działania organów samorządu na podstawie i w granicach prawa), art. 20 (zasady wolności gospodarczej), art. 25 ust. 2 (zasady bezstronności władz publicznych), art. 48 (zasady poszanowania i ochrony praw rodziców), art. 72 (zasady ochrony dzieci) art. 73 (zasady wolności twórczości artystycznej).

www.ruch4marca.pl