Projektowanie i wykonawstwo konstrukcji murowych z silikatów

KATEDRA KONSTRUKCJI BUDOWLANYCH WYDZIAŁ BUDOWNICTWA POLITECHNIKA ŚLĄSKA Dr hab. inż. Łukasz Drobiec Projektowanie i wykonawstwo konstrukcji murowych z silikatów Seminarium szkoleniowe, Warszawa 10.12.2014 r. BADANIA WYTRZYMAŁOŚCI MURU NA ŚCINANIE 1

Cel badań Zasadniczym celem niniejszych badań było określenie, zgodnie z normą PN-EN 1052-3:2002: początkowej i charakterystycznej wytrzymałości muru na ścinanie f vo i f vok tangensa kąta tarcia wewnętrznego zaprawy w spoinie wspornej 0,8tga Celami pośrednimi była: obserwacja zachowania się elementów badawczych w trakcie obciążenia sposób zarysowania i zniszczenia elementów badawczych Modele badawcze 2

Modele badawcze A 1/1 - Ia A 2 - II A 1/2 - Ib A 3 - III A 4A - IVa Modele badawcze A 5 - V A 4B - IVb A 6 - VI 3

A 7 - VII Modele badawcze A 9 - IX A 8 - VIII A 11 - XI Modele badawcze A 13 - XIIIa A 13/2 - XIIIb 4

Stanowisko badawcze i przebieg badań Badania prowadzono w specjalnie do tego celu skonstruowanym stanowisku pozwalającym na realizację obciążenia pionowego (ścinającego) oraz towarzyszącego mu prostopadłego do spoin wspornych obciążenia ściskającego. Ponieważ wytrzymałość na ściskanie elementów murowych f b > 10 N/mm 2 badania przeprowadzono przy trzech różnych wartościach naprężeń normalnych wynoszących: f p,i = 0,2; 0,6; 1,0 N/mm 2. Opracowanie wyników badań W trakcie badań dokonywano automatycznego pomiaru siły obciążającej za pomocą osprzętu maszyny wytrzymałościowej oraz pomiaru poziomej siły ściskającej. Największe zarejestrowane przez maszynę wytrzymałościową obciążenie przy którym gwałtownie narastały przemieszczenia tłoka maszyny traktowano jako siłę niszczącą F i,max przy, której dla danego elementu próbnego obliczano wytrzymałość na ścinanie f voi jako iloraz obciążenia F i,max i pola powierzchni wspornej A i,h z zależności: f voi F 2A i,max i, h Obliczone dla każdego elementu próbnego wytrzymałości na ścinanie f voi naniesiono na wykresie w funkcji wstępnych naprężeń ściskających f pi. W uzyskane wyniki wpisano prostą regresji metodą najmniejszych kwadratów. Z równania prostej odczytano wartości początkowej wytrzymałości na ścianie f vo z dokładnością do 0,01 N/mm 2 w miejscu przecięcia jej z pionową osią układu oraz kąt tarcia wewnętrznego a z dokładnością do stopnia. 5

f voi [N/mm 2 ] Opracowanie wyników badań y = ax + b = tgaf p,i + f vo a f vo a k f vko 0,2 0,6 1,0 fvko 0, 8 f vo tga k 0, 8tga a atan( 0, 8tga ) k f p,i [N/mm 2 ] Opracowanie wyników badań Zniszczenie na skutek ścinania na styku element murowy/zaprawa na jednej powierzchni lub z rozdziałem na dwie powierzchnie elementów murowych typ A Zniszczenie na skutek ścinania wyłącznie wewnątrz zaprawy spoiny typ B 6

Opracowanie wyników badań Zniszczenie na skutek ścinania wewnątrz elementu murowego typ C Zniszczenie na skutek rozkruszenia i/lub ścięcia elementu murowego typ D Przy określaniu parametrów ścinania pominięto elementy, których zniszczenie odpowiadało typowi C i D. Wyniki badań Seria A 13 (XIIIa) Wytrzymałość na ścinanie fvoi [N/mm 2 ] 2,50 2,00 1,50 1,00 0,50 A 13 y = 1,2841x + 0,6286 R 2 = 0,8312 0,00 0,00 0,20 0,40 0,60 0,80 1,00 Wstępne naprężenia ściskające f p,i [N/mm 2 ] f vko 0,8 0,63 0,50 tga k 0,8 2,59 1,03 o ak 46 7

Podsumowanie Parametry ścinania Lp. Seria Ao 100 % f vo f vok a a Abrutto N/mm 2 N/mm 2 0,8tga k 1 A 13 20% 0,63 0,50 52 1,03 46 2 A 1/2 10% 0,37 0,29 43 0,75 37 3 A 9 26% 0,70 0,56 34 0,53 28 4 A 7 27% 0,61 0,49 35 0,57 30 5 A 3 24% 0,65 0,52 40 0,68 34 6 A 11 26% 0,70 0,56 35 0,56 29 7 A 8 16% 0,76 0,61 51 0,99 45 8 A4B 21% 0,38 0,31 39 0,64 32 9 A 1/1 21% 0,74 0,59 26 0,39 21 10 A 6 21% 0,56 0,45 45 0,81 39 11 A 5 21% 0,51 0,41 50 0,95 44 12 A 2 15% 0,59 0,47 40 0,68 34 13 A 4A* 37% 0,49 0,39 28 0,43 23 14 A 13/2* 23% 1,04 0,83 26 0,40 22 Podsumowanie Parametry ścinania Lp. Seria f vok f vok, EC6 f N/mm 2 N/mm 2 vok 0, 8tga 0,8tga 0,8tga f EC6 0, 8tga vok,ec6 EC6 1 A 13 0,50 1,68 1,03 2,6 2 A 1/2 0,29 0,98 0,75 1,9 3 A 9 0,56 1,88 0,53 1,3 4 A 7 0,49 1,63 0,57 1,4 5 A 3 0,52 1,74 0,68 1,7 6 A 11 0,56 1,87 0,56 1,4 7 A 8 0,61 2,03 0,99 2,5 0,3 0,4 8 A4B 0,31 1,02 0,64 1,6 9 A 1/1 0,59 1,97 0,39 1,0 10 A 6 0,45 1,50 0,81 2,0 11 A 5 0,41 1,36 0,95 2,4 12 A 2 0,47 1,56 0,68 1,7 13 A 4A 0,39 1,29 0,43 1,1 14 A 13/2 0,83 2,78 0,40 1,0 8

Podsumowanie Sposób zniszczenia Typ A Typ B Typ C Typ D Podsumowanie Synteza wyników badań Wytrzymałość na ścinanie fvo,i [N/mm 2 ] 2,50 2,00 1,50 1,00 0,50 A 13 A 1/2 A 9 A 3 A 11 A 8 A 4B A 7 A 1/1 A 6 A 5 A 2 A 4A A 13/2 EC6 2 3 1 y = 1,1222x + 0,9444 y = 0,854x + 0,6003 R 2 = 0,5604 y = 0,6625x + 0,2917 0,00 0,00 0,20 0,40 0,60 0,80 1,00 Wstępne naprężenia ściskające f p,i [N/mm 2 ] EC 6 9

Podsumowanie Prosta Równanie prostej f vo,test N/mm 2 f vok,test fvok N/mm 2 fvok,ec6 tgα test 0,8tgα test 0, 8tga 0, 8tga EC6 1 Średnia 2 Maksimum 3 Minimum y 0,854x 0,6003 0,60 0,48 1,60 0,85 0,68 1,71 y 1,1222x 0,9994 0,99 0,76 2,52 1,12 0,76 2,24 y 0,6625x 0,2917 0,29 0,23 0,78 0,66 0,53 1,33 Z przedstawionego porównania wynika, że w wypadku wartości minimalnych uzyskano wartość charakterystyczną początkowej wytrzymałości na ścinanie f vko mniejszą od wartości normowej wynoszącej f vko = 0,3 N/mm 2. W wypadku prostej 3, która reprezentowała dolną obwiednię wyników badań uzyskana początkowa wytrzymałość na ścinanie była około 20% mniejsza od wartości normowej. Podobnie w wypadku kąta tarcia wewnętrznego, dla prostych 1 i 2 reprezentujących wartości średnie i maksymalne uzyskano wartości kątów 70% i 120% większe od wartości normowej tgαec6=0,4. Pochylenie prostej 3 stanowiącej dolną obwiednię wyników badań było zbliżone do pochylenia prostej 1 i 33% większe od wartości proponowanej przez normę. Podsumowanie Synteza wyników badań Początkowa wytrzymałość na ścinanie fvok [N/mm 2 ] 2,00 1,50 1,00 0,50 y = -10,102x 2 + 4,9006x - 0,0525 R 2 = 0,2389 0,00 0% 10% 20% 30% 40% Procent pola powierzchni otworów [%] 10

Podsumowanie 0,8tg a 2,50 2,00 1,50 1,00 y = -3,6398x 2-0,0147x + 0,8629 R 2 = 0,2598 0,50 0,00 0% 10% 20% 30% 40% Procent pola powierzchni otworów [%] Wnioski Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że: początkowa wytrzymałości muru na ścinanie mieściła się w zakresie f vo =0,37 1,04 N/mm 2, a określone na tej podstawie wytrzymałości charakterystyczne zawierały się w przedziale f vok = 0,59 1,67 N/mm 2 uzyskano wartości tangensa kąta tarcia wewnętrznego w przedziale 0,8tga = 0,39 1,03 Sposób zniszczenia elementów zależał od wartości wstępnych naprężeń ściskających: w wypadku każdej serii elementów ścinanych przy najmniejszym poziomie naprężeń ścinających równych 0,2 N/mm 2 uzyskano najczęściej zniszczenie na skutek ścinania wyłącznie wewnątrz zaprawy spoiny typu B gdy obciążeniom ścinającym towarzyszyły naprężenia ścinające wynoszące 0,6 N/mm 2 i 1,0 N/mm 2 występowało zniszczenie typu B 11

Wnioski Rozpatrując uzyskane wyniki badań w stosunku do zapisów EC 6 uzyskano: początkowa wytrzymałość na ścinanie była niemal wszystkich seriach elementów zdecydowanie większa od wartości normowej wynoszącej 0,3 N/mm 2, największy wzrost początkowej wytrzymałości na ścinanie stwierdzono dla serii A9, A8 i A 13/2 rzędu 200% a najmniejszy rzędu 2% w wypadku elementów serii A 4B. W serii A 1/2 uzyskano wynik odpowiadający wartości normowej, w stosunku do kąta tarcia wewnętrznego zaprawy w spoinie 0,8tga., dla tego parametru wartości uzyskane w badaniach były większe niż zalecane w normie 0,8tga = 0,4 maksymalny wzrost kąta tarcia wewnętrznego uzyskano w wypadku elementów serii A 13, A 8 i A 5 rzędu 250%, a najmniejsze rzędu 10% w wypadku elementów serii A 4A. W wypadku serii A 1/1 i A 13/2 uzyskano wartości odpowiadające normie Wnioski Z globalnej analizy wyników badań wynika, że: w wypadku wartości minimalnych uzyskano wartość charakterystyczną początkowej wytrzymałości na ścinanie f vko mniejszą od wartości normowej wynoszącej f vko = 0,3 N/mm2. Dla prostej 1 reprezentującej wartości średnie oraz prostej 2, która stanowiła górną obwiednię wyników uzyskano początkowe wytrzymałość na ścinanie ponad 150% i 60% większe od wartości normowej 0,3 N/mm 2 w wypadku prostej 3, która reprezentowała dolną obwiednię wyników badań uzyskana początkowa wytrzymałość na ścinanie była około 20% mniejsza od wartości normowej. w wypadku kąta tarcia wewnętrznego, dla prostych 1 i 2 reprezentujących wartości średnie i maksymalne uzyskano wartości kątów 70% i 120% większe od wartości normowej tgαec6=0,4. Pochylenie prostej 3 stanowiącej dolną obwiednię wyników badań było zbliżone do pochylenia prostej 1 i 33% większe od wartości proponowanej przez normę 12

Wnioski Z globalnej analizy wyników badań wynika, że: najmniejszą początkową wytrzymałość na ścinanie uzyskano przy nasyceniu pola powierzchni elementu murowego otworami rzędu 10% i 35%. wyniki świadczą, że największe początkowe wytrzymałości na ścinanie uzyskuje się przy nasyceniu otworami rzędu 20% - 25% pola powierzchni elementu przy wzroście procentu pola powierzchni otworów obserwuje się tendencję spadkową wartości 0,8tga. Najmniejszy tangens kąta uzyskano przy nasyceniu otworami rzędu 35%, a przy najmniejszym nasyceniu otworami rzędu 10% uzyskana wartość zbliżona była do średniej. W przedziale wartości procentu pola powierzchni otworów rzędu 20-25% uzyskano niejednoznaczne BADANIA WYTRZYMAŁOŚCI MURU NA ZGINANIE 13

Cel badań Celem niniejszych badań było określenie, zgodnie z normą PN-EN 1052-2:2001: wytrzymałości muru na rozciąganie przy zginaniu f x1, kiedy do zniszczenia dochodzi w płaszczyźnie równoległej do płaszczyzny spoin wspornych, wytrzymałości na rozciąganie przy zginaniu f x2, gdy do wyczerpania nośności dochodzi w płaszczyźnie prostopadłej do płaszczyzny spoin wspornych Elementy próbne Badania przeprowadzano na elementach próbnych wykonanych w warunkach laboratoryjnych przez przedstawiciela Zleceniodawców z bloczków silikatowych dostarczonych przez Producentów. Modele wykonano na do cienkich spoin. Górne płaszczyzny elementów próbnych zaraz po wykonaniu zostały obciążone, tak aby wywołane zostały pionowe naprężenie ściskające o wartości od 2,5 kpa do 5,0 KPa. 14

Elementy próbne Kształt i wymiary elementów próbnych były zgodne z wymaganiami normy PN-EN 1052-2:2001. Kierunek h u, mm b, mm Warunki dodatkowe Wytrzymałość na rozciąganie przy zginaniu w przypadku zniszczenia w płaszczyźnie równoległej do spoin wspornych dowolna 400 oraz 1,5 l u minimum dwie spoiny wsporne między l 2 Wytrzymałość na rozciąganie przy zginaniu w przypadku zniszczenia w płaszczyźnie prostopadłej do spoin wspornych 250 240 oraz 3 h u > 250 1400 minimum jedna spoina czołowa między l 2 minimum jedna spoina wsporna i jedna spoina czołowa między l 2 Elementy próbne W ramach niniejszych badań zbadano po 2 elementy próbne dla każdej z przewidywanych płaszczyzn zniszczenia muru i dla każdego rodzaju elementów murowych. Łącznie po 24 elementy próbne dla każdej z przewidywanych płaszczyzn zniszczenia. Razem 48 elementów próbnych. 15

Stanowisko do badań Badania prowadzono w specjalnie do tego celu skonstruowanym stanowisku pozwalającym na realizację obciążenia wzdłuż dwóch linii oraz liniowego podparcia elementów próbnych. Stanowisko do badań Podpory oraz elementy przekazujące obciążenie zaprojektowano tak, aby zapewniony był ich stały kontakt z elementami próbnymi na całej długości. Obciążenie realizowano przez siłomierze o odpowiednim zakresie pomiarowym. Pomiaru siły dokonywano przy pomocy siłomierzy elektrooporowych. Prędkość obciążenia dobrano tak, aby przyrost naprężenia rozciągającego wynosił od 0,03 MPa/min do 0,3 MPa/min. 16

Stanowisko do badań Elementy próbne badano w pozycji pionowej w celu wyeliminowania wpływu ciężaru własnego na wartości momentu zginającego. Odległości linii podpór od krawędzi elementu próbnego wynosiły około 50 mm. Rozstaw linii przyłożenia obciążenia w stosunku do rozstawu podpór, czyli l 2 /l 1 zawierał się w przedziale od 0,4 do 0,6. Wyniki badań Wytrzymałość na rozciąganie przy zginaniu wyznacza się ze wzoru l1 l, 3Fi,max 2 fxi 2 2bt u w którym f i,max jest siłą niszczącą element próbny, l 1 to rozstaw podpór a l 2 to rozstaw obciążenia liniowego, b jest szerokością elementu próbnego, natomiast t u jego grubością. Wytrzymałość charakterystyczną na podstawie wyników badań 5 elementów próbnych wyznacza się jako fx,mv fxk. 15, 17

zniszczenie w płaszczyźnie równoległej do spoin wspornych Element murowy Element próbny Wytrzymałość elementów próbnych f x1,i [MPa] Wytrzymałość średnia f x1,mv [MPa] Względne odchylenie od wartości średniej Δf x1 [%] Wytrzymałość charakterystyczna * f xk1 [MPa] Ia II III V VI VII VIII IX XI XII XIIIa XIIIb X1-Ia-1 0,55 X1-Ia-2 0,55 X1-II-1 0,45 X1-II-2 0,28 X1-III-1 0,20 X1-III-2 0,19 X1-V-1 0,44 X1-V-2 0,34 X1-VI-1 0,74 X1-VI-2 0,65 X1-VII-1 0,17 X1-VII-2 0,17 X1-VIII-1 0,20 X1-VIII-2 0,17 X1-IX-1 0,24 X1-IX-2 0,23 X1-XI-1 0,63 X1-XI-2 0,77 X1-XII-1 0,17 X1-XII-2 0,26 X1-XIIIa-1 0,42 X1-XIIIa-2 0,43 X1-XIIIb-1 0,73 X1-XIIIb-2 0,36 0,55 0,6 0,37 0,36 24,2 0,24 0,19 3,6 0,13 0,39 12,9 0,26 0,70 6,1 0,46 0,17 0,3 0,11 0,18 10,1 0,12 0,23 1,6 0,15 0,70 9,7 0,46 0,22 20,3 0,15 0,42 0,7 0,28 0,54 34,2 0,36 zniszczenie w płaszczyźnie równoległej do spoin wspornych Wartości średnie f x1,mv Wartości charakterystyczne f xk1 0,80 f x1,mv 0,70 0,60 0,50 0,40 0,30 0,20 0,10 0,00 Ia II III V VI VII VIII IX XI XII XIIIa XIIIb Element murowy 0,50 f xk1 0,45 0,40 0,35 0,30 0,25 0,20 EN 1996-1-1 0,15 PN-EN 1996-1-1 0,10 0,05 0,00 Ia II III V VI VII VIII IX XI XII XIIIa XIIIb Element murowy 18

zniszczenie w płaszczyźnie równoległej do spoin wspornych Zależność między wytrzymałością f x1,mv i stopniem perforacji płaszczyzn wspornych elementów murowych Element murowy Proporcja Ah,nett Ah,gross Ia 0,79 II 0.85 III 0,76 V 0,79 VI 0,79 VII 0,73 VIII 0,84 IX 0,74 XI 0,74 XII 0,83 XIIIa 0,80 XIIIb 0,77 f x1,i 0,90 0,80 0,70 0,60 0,50 R² = 0,011 0,40 0,30 0,20 0,10 0,00 0,72 0,74 0,76 0,78 0,8 0,82 0,84 0,86 A h,nett /A h,gross Ah,nett Ah,gross zniszczenie w płaszczyźnie równoległej do spoin wspornych Zniszczenie elementów próbnych X1-Ia-2 X1-VI-1 19

zniszczenie w płaszczyźnie prostopadłej do spoin wspornych Element murowy Element próbny Wytrzymałość elementów próbnych f x2,i [MPa] Wytrzymałość średnia f x2,mv [MPa] Względne odchylenie od wartości średniej Δf x2 [%] Wytrzymałość charakterystyczna * f xk2 [MPa] Ia II III V VI VII VIII IX XI XII XIIIa XIIIb X2-Ia-1 0,47 X2-Ia-2 0,41 X2-II-1 0,45 X2-II-2 0,43 X2-III-1 0,28 X2-III-2 0,27 X2-V-1 0,42 X2-V-2 0,42 X2-VI-1 0,38 X2-VI-2 0,37 X2-VII-1 0,41 X2-VII-2 0,43 X2-VIII-1 0,37 X2-VIII-2 0,42 X2-IX-1 0,35 X2-IX-2 0,37 X2-XI-1 0,45 X2-XI-2 0,44 X2-XII-1 0,22 X2-XII-2 0,24 X2-XIIIa-1 0,43 X2-XIIIa-2 0,42 X2-XIIIb-1 0,37 X2-XIIIb-2 0,41 0,44 6,5 0,30 0,44 2,0 0,29 0,27 1,4 0,18 0,42 0,2 0,28 0,38 1,5 0,25 0,42 2,3 0,28 0,40 6,4 0,26 0,36 2,8 0,24 0,44 1,3 0,29 0,23 3,6 0,15 0,43 0,7 0,29 0,39 4,8 0,26 zniszczenie w płaszczyźnie prostopadłej do spoin wspornych Wartości średnie f x2,mv Wartości charakterystyczne f xk2 0,35 f xk2 0,30 0,25 0,20 0,15 0,10 0,05 0,50 f x2,mv 0,45 0,40 0,35 0,30 0,25 0,20 0,15 0,10 0,05 0,00 Ia II III V VI VII VIII IX XI XII XIIIa XIIIb Element murowy PN-EN 1996-1-1 EN 1996-1-1 0,00 Ia II III V VI VII VIII IX XI XII XIIIa XIIIb Element murowy 20

zniszczenie w płaszczyźnie prostopadłej do spoin wspornych Element murowy Ia II III V VI VII VIII IX XI XII XIIIa XIIIb Element próbny Wytrzymałość elementów murowych f xb,i [MPa] X2-Ia-1 1,42 X2-Ia-2 1,24 X2-II-1 1,34 X2-II-2 1,28 X2-III-1 0,83 X2-III-2 0,80 X2-V-1 1,27 X2-V-2 1,27 X2-VI-1 1,15 X2-VI-2 1,12 X2-VII-1 1,02 X2-VII-2 1,07 X2-VIII-1 1,11 X2-VIII-2 1,26 X2-IX-1 0,88 X2-IX-2 -- X2-XI-1 1,34 X2-XI-2 1,31 X2-XII-1 0,67 X2-XII-2 0,72 X2-XIIIa-1 1,08 X2-XIIIa-2 1,06 X2-XIIIb-1 1,10 X2-XIIIb-2 1,22 Wytrzymałość średnia elementów murowych f xb,mv [MPa] Wytrzymałość średnia muru f x2,mvb [MPa] Wytrzymałość charakterystyczna muru * f xk2,b [MPa] 1,33 0,67 0,44 1,31 0,66 0,44 0,81 0,41 0,27 1,27 0,63 0,42 1,14 0,57 0,38 1,05 0,52 0,35 1,19 0,59 0,40 0,88 0,44 0,29 1,32 0,66 0,44 0,69 0,35 0,23 1,07 0,53 0,36 1,16 0,58 0,39 zniszczenie w płaszczyźnie prostopadłej do spoin wspornych Wytrzymałości średnie elementów murowych f xb,mv 0,40 Wytrzymałości charakterystyczne 0,20 muru f xk2,b 0,00 f xk2,b 0,50 0,45 0,40 0,35 0,30 0,25 0,20 0,15 0,10 0,05 0,00 1,40 f xb,mv 1,20 1,00 0,80 0,60 Ia II III V VI VII VIII IX XI XII XIIIa XIIIb Element murowy Ia II III V VI VII VIII IX XI XII XIIIa XIIIb Element murowy PN-EN 1996-1-1 EN 1996-1-1 21

zniszczenie w płaszczyźnie prostopadłej do spoin wspornych Zależność między wytrzymałością f xb,i i stopniem perforacji elementów murowych 1,50 f xb,i 1,40 Element murowy Proporcja Av,nett Av,gross 1,30 1,20 Ia 0,44 II 0,61 III 0,44 V 0,45 VI 0,42 VII 0,43 VIII 0,50 IX 0,41 1,10 1,00 0,90 0,80 0,70 R² = 0,004 XI 0,43 XII 0,51 XIIIa 0,57 XIIIb 0,55 0,60 0,400 0,450 0,500 0,550 0,600 0,650 A v,nett /A v,gross zniszczenie w płaszczyźnie prostopadłej do spoin wspornych Zależność między wytrzymałością f xb,i i znormalizowaną wytrzymałością elementów murowych na ściskanie f b Element murowy f b [MPa] Ia 17,3 II 24,2 III 16,4 V 18,5 VI 15,2 VII 20,3 VIII 28,2 IX 18,7 XI 21,8 XII 17,6 XIIIa 15,5 XIIIb 22,1 1,50 f xb,i 1,40 1,30 1,20 1,10 1,00 0,90 0,80 0,70 R² = 0,144 0,60 14 16 18 20 22 24 26 28 30 f b 22

zniszczenie w płaszczyźnie prostopadłej do spoin wspornych Zależność między wytrzymałością f xb,i i wskaźnikiem f b A nett /A gross 1,50 f xb,i 1,40 Element murowy Wskaźnik A v,nett f b A v,gross Ia 7,69 II 14,65 III 7,23 V 8,24 VI 6,36 VII 8,79 VIII 14,19 IX 7,63 XI 9,32 XII 9,02 XIIIa 8,81 XIIIb 12,05 1,30 R² = 0,102 1,20 1,10 1,00 0,90 0,80 0,70 0,60 6,00 8,00 10,00 12,00 14,00 16,00 f b A v,nett /A v,gross Ah,nett Ah,gross zniszczenie w płaszczyźnie prostopadłej do spoin wspornych Zniszczenie elementów próbnych X2-Ia-1 X2-IX-2 23

DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ 24