Tworzenie zespołu Wstawianie komponentów i tworzenie wiązań między nimi. 0. Ustalenie aktualnego projektu Projekt, w Inventorze, to plik tekstowy z rozszerzeniem.ipj, definiujący foldery zawierające pliki i foldery z danymi zewnętrznymi, do których odwołuje się projekt. Aby rozpocząć poprawną pracę z aplikacją należy najpierw zdefiniować nazwę i położenie pliku projektu. Dokonujemy tego następująco: Kliknij ikonę Nowy i wybierz Projekty, patrz rys. 1. Rys. 1. Definiowanie nowego projektu, przykładowe okno wyboru projektu Kliknij przycisk Nowy, na dole formularza, rys. 1. W oknie Kreatora projektu Inventor wpisz nazwę projektu, np. MECH, rys. 2 dr inż. Stanisław Skotnicki, mgr inż. Janusz Bonarowski (2006) 1
Kliknij przycisk, aby wywołać okno Przeglądanie w poszukiwaniu folderu, rys. 2 W oknie Przeglądanie w poszukiwaniu folderu wybierz folder przeznaczony do zajęć własnej grupy C:\tkm\grxx, rys. 2. Kliknij w oknie Przeglądanie w poszukiwaniu folderu przycisk OK Kliknij w oknie Kreator projektu Inventor przycisk Zakończ Rys. 2. Określenie położenia pliku projektu Kliknij w oknie Wybierz plik projektu, na liście projektów, nowododany projekt MECH Kliknij najpierw przycisk Zastosuj, a później Koniec rys. 3. Rys. 3. Wybór projektu Kliknij w menu Inventora Plik Nowy i na zakładce Standard wybierz Standard.iam i kliknij przycisk OK. dr inż. Stanisław Skotnicki, mgr inż. Janusz Bonarowski (2006) 2
1. Wstawienie pierwszego elementu prowadnicy Z lewego menu (Panel zespołu) wybieramy Wstaw komponent: prowadnica.ipt Uwaga: Pierwszy wstawiony komponent jest nieruchomy. Podczas wstawianiu komponentu pojawia się on natychmiast na ekranie, a jego ewentualna druga kopia trzyma się kursora. Aby przerwać wstawianie i nie tworzyć wielu prowadnic (więcej niż jednej prowadnicy) naciskamy ESC. Prowadnica jest wstawiona i możemy ją oglądać z dowolnej strony korzystając z obrotu (F4). 2. Wstawienie pierwszej dźwigni Z lewego menu (Panel zespołu) wybieramy Wstaw komponent: dzwignia1.ipt, klikamy w dowolnym miejscu ustawiając dźwignię dość blisko prowadnicy. Aby manipulować pojedynczym wstawionym komponentem należy wybrać z lewego menu (Panel zespołu) pozycję: Przesuń komponent lub Obróć komponent. Dobrą praktyką jest ustawienie montowanych detali możliwie blisko siebie w pozycji zbliżonej do wymaganej pozycji pracy, bo Inventor wykonuje montaż najkrótszą drogą i przy całkiem dowolnym ustawienie detali mogą powstawać błędy. 3. Wiązanie elementów Aby odebrać elementom stopnie swobody wybieramy z lewego menu (Panel zespołu) pozycję Wiązanie... W oknie dialogowym Wstaw wiązanie, rys. 4, na zakładce Zespół mamy możliwość określenia, w ramce Typ - Typ wiązania (Zestawiający, Kątowy, Styczny Wstawiający), a w ramce Rozwiązanie dodatkowe szczegóły wiązania. Rys. 4. Rozpoczynamy odbieranie stopni swobody Zamierzamy włożyć kołek prowadnicy do otworu w dźwigni czyli osie otworów muszą się pokrywać. Wskażemy zatem kolejno oś otworu i oś kolka. Połączenie nastąpi, ale dźwignia może przesuwać się jeszcze poosiowo. Aby odebrać jej tą możliwość skorzystamy z ramki Rozwiązanie, wybierając w niej opcję Równolegle i wskazując jakie płaszczyzny mają być równoległe. Płaszczyznami tymi są powierzchnia czołowa kołka i powierzchnia boczna dźwigni. Klikamy je, rys. Można teraz uchwycić myszą dźwignię i obracać na kołku. Rys. 5. Teraz obie powierzchnie leżą w jednej płaszczyźnie i dźwignia nie może już przesuwać się poosiowo dr inż. Stanisław Skotnicki, mgr inż. Janusz Bonarowski (2006) 3
Druga metoda prostsza Typ wiązania Wstawiający zgrywanie okręgów. Wskazujemy okręgi na czole kołka i wewnętrzny otworu. Dodatkowo klikamy prawą ikonę w opcji Rozwiązanie i wybieramy Dopasowany. 4. Wstawienie suwaka Z lewego menu (Panel zespołu) wybieramy Wstaw komponent i wskazujemy suwak.ipt, klikamy w dowolnym miejscu ustawiając suwak dość blisko prowadnicy. Aby ustawić suwak w pozycji zbliżonej do pozycji pracy posługujemy się opcjami Przesuń komponent lub Obróć komponent z lewego menu (Panel zespołu). 5. Wiązanie suwaka i prowadnicy Aby suwak nie odrywał się od węższej płaszczyzny prowadnicy narzucimy Wiązanie Zestawiające tej płaszczyzny prowadnicy i wewnętrznej płaszczyzny suwaka, rys 6 i 7. Rys. 6. Wybieramy płaszczyznę na prowadnicy Rys. 7. Wskazujemy płaszczyznę na suwaku Nie wystarczy jednak odebranie tego stopnia swobody, bo suwak może jeszcze przesuwać się na boki, patrz rys. 8. Aby pozostawić jedynie możliwość przesuwania się wzdłuż prowadnicy wstawimy jeszcze jedno Wiązanie Zestawiające, wskazując płaszczyznę boczną prowadnicy i płaszczyznę boczną suwaka, rys.9 i 10 Rys. 8. Trzeba narzucić jeszcze jedno wiązanie płaszczyznę boczną Rys. 9. Wybór płaszczyzn prowadnicy Rys. 10. Wybór płaszczyzn suwaka dr inż. Stanisław Skotnicki, mgr inż. Janusz Bonarowski (2006) 4
6. Wstawienie drugiej dźwigni Z lewego menu (Panel zespołu) wybieramy Wstaw komponent i wskazujemy dzwignia2.ipt, klikamy w dowolnym miejscu ustawiając dźwignię dość blisko suwaka. Aby ustawić dźwignię w pozycji zbliżonej do pozycji pracy posługujemy się opcjami Przesuń komponent lub Obróć komponent z lewego menu (Panel zespołu). 7. Wiązanie obu dźwigni W tym celu wykorzystamy Wiązanie Wstawiające pokazując oba otwory, rys 11. Rys. 11. Wiązanie wstawiające dla otworów obu dźwigni 7. Wiązanie kołka na suwaku i dźwigni2 W tym uzyskania poprawnej pracy mechanizmu wstawimy Wiązanie Zestawiające wskazując osie suwaka i otworu dźwigni2, rys 12 i 13.. Rys. 12. Wiązanie zestawiające, wskazujemy oś otworu Rys. 13. Wiązanie zestawiające, wskazujemy oś kołka Uwaga. Ponieważ inne wiązania dostatecznie już ograniczają parę dźwignia suwak, to wystarczy, że wprowadzimy jedynie ten typ wiązania Wiązanie Zestawiające. dr inż. Stanisław Skotnicki, mgr inż. Janusz Bonarowski (2006) 5