RZECZPOSPOLITA POLSKA Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (21) Numer zgłoszenia: 311466 (22) Data zgłoszenia: 23.03.1994 (86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego: 23.03.1994, PCT/EP94/00911 (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego: 08.12.1994, W094/28686, PCT Gazette nr 27/94 (11) 173692 (13) B1 (51) IntCl6: H04Q 7/20 H04B 1/50 H04L 27/10 H04B 7/26 (54)Sposób łączenia sieci radiokomunikacyjnej z abonentem wyposażonym przynajmniej w dwa telefony komórkowe (30) Pierwszeństwo: (73) Uprawniony z patentu: 24.05.1993,DE,P4317143.5 DeTeMobil Deutsche Telekom MobilNet GmbH, Bonn, DE (43) Zgłoszenie ogłoszono: 19.02.1996 BUP 04/96 (72) Twórca wynalazku: Corinna Rast, Bonn, DE (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: (74) Pełnomocnik: 30.04.1998 WUP 04/98 Kamiński Zbigniew, KANCELARIA PATENTOWA PL 173692 B1 (57) 1 Sposób łączenia sieci radiokomunikacyjnej z abonentem wyposażonym przynajmniej w dwa telefony komórkowe, polegający na wysłaniu z radiotelefonu o danym numerze identyfikacyjnym wezwania do abonenta przez sieć radiokomunikacyjną, na sprawdzeniu w jednym zbiorze danych rejestru HLR numeru identyfikacyjnego 1 przyporządkowanego mu numeru wywoławczego abonenta, na zmianie pola stanu zbioru danych z pasywnego na aktywne, oraz na sprawdzeniu stanu karty SIM abonenta, znamienny tym, ze podczas łączenia z numerem wywoławczym (MSISDN la lub M SISDN 1b), któremu przyporządkowana jest karta SIM (1) w stanie pasywnym 1 zbiór danych (3), wykorzystuje się dragi zbiór danych (4), jeżeli stan przyporządkowanej temu zbiorowi danych (4) karty SIM (2) jest aktywny, przy czym w zbiorze danych ( 3 i 4), umieszcza się wskazanie na drugi zbiór danych (4 i 3), każdy zawierający numer identyfikacyjny (IMSI 1 i M ASI 2), przynajmniej jeden numer wywoławczy (M SISDN l a lub MSISDN 1b 1 M SISDN 2a lub M SISDN 2b), oraz pole stanu (SDC) karty SIM (1 i 2) zaś zmianie aktywacji jednego ze zbiorów danych (3 i 4), wymienia się między tymi zbiorami danych (3 i 4) część danych dotyczących świadczonych usług
Sposób łączenia sieci radiokomunikacyjnej z abonentem wyposażonym przynajmniej w dwa telefony komórkowe Zastrzeżenia patentowe 1. Sposób łączenia sieci radiokomunikacyjnej z abonentem wyposażonym przynajmniej w dwa telefony komórkowe, polegający na wysłaniu z radiotelefonu o danym numerze identyfikacyjnym wezwania do abonenta przez sieć radiokomunikacyjną, na sprawdzeniu w jednym zbiorze danych rejestru HLR numeru identyfikacyjnego i przyporządkowanego mu numeru wywoławczego abonenta, na zmianie pola stanu zbioru danych z pasywnego na aktywne, oraz na sprawdzeniu stanu karty SIM abonenta, znamienny tym, że podczas łączenia z numerem wywoławczym (MSISDN la lub MSISDN 1b), któremu przyporządkowana jest karta SIM (1) w stanie pasywnym i zbiór danych (3), wykorzystuje się drugi zbiór danych (4), jeżeli stan przyporządkowanej temu zbiorowi danych (4) karty SIM (2) jest aktywny, przy czym w zbiorze danych (3 i 4), umieszcza się wskazanie na drugi zbiór danych (4 i 3), każdy zawierający numer identyfikacyjny (IMSI 1 i IM ASI 2), przynajmniej jeden numer wywoławczy (MSISDN 1a lub MSISDN 1b i MSISDN 2a lub MSISDN 2b), oraz pole stanu (SDC) karty SIM (1 i 2) zaś zmianie aktywacji jednego ze zbiorów danych (3 i 4), wymienia się między tymi zbiorami danych (3 i 4) część danych dotyczących świadczonych usług. 2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że przy aktywowaniu jednego zbioru danych (3 lub 4), dezaktywuje się drugi zbiór danych (3 lub 4). 3. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że podczas gdy aktywny jest drugi zbiór danych (3 lub 4), pierwszy zbiór danych (3 lub 4) aktywuje się przez wprowadzenie polecenia. 4. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że w zbiorze danych (3 i 4), umieszcza się dwa numery wywoławcze (MSISDN 1a i MSISDN 2a), i dwa dalsze numery wywoławcze (MSISDN 1b i MSISDN 2b), realizujące różne usługi. 5. Sposób według. zastrz. 4, znamienny tym, że w zbiorze danych (3 lub 4) umieszcza się dane dotyczące ograniczenia użytkowania telefonów komórkowych. 6. Sposób według zastrz. 5, znamienny tym, że połączenia wychodzące, realizowane są z telefonu komórkowego o nieaktywnym numerze identyfikacyjnym (MSI 1 lub IMSI 2). 7. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że zbiory danych (3 i 4) ze wzajemnymi wskazaniami, umieszcza się w rejestrze (HLR) sieci radiokomunikacyjnej, zaś w podsystemie operacyjnym (OSS), umieszcza się połączone zbiory danych (3 i 4) jednego abonenta. * * * Przedmiotem wynalazku jest sposób łączenia sieci radiokomunikacyjnej z abonentem wyposażonym przynajmniej w dwa telefony komórkowe. Znane sposoby łączenia sieci radiokomunikacyjnej z abonentem, polegają na wysłaniu z radiotelefonu o danym numerze identyfikacyjnym wezwania do abonenta przez sieć radiokomunikacyjną, na sprawdzeniu w jednym zbiorze danych numeru identyfikacyjnego i przyporządkowanego mu numeru wywoławczego abonenta, na zmianie pola stanu danych z pasywnego na aktywne, oraz na sprawdzeniu stanu karty SIM abonenta. Znane cyfrowe sieci radiokomunikacyjne, na przykład sieć telefonów komórkowych GSM, opublikowana w magazynie Elektrisches Nochrichtenwesen 2 (1993), strona 118-127, w Telkom Report 15 (1992), strona 88-91, oraz w Poradniku GSM, Mou Serg 81/91, składa się z systemu operacyjnego OS, połączonego z podsystemem operacyjnym OSS, który z kolei - za pośrednictwem stacji przekaźnikowej BSS - jest połączony z telefonami komórkowymi MS abonentów, z wykorzystaniem wysokoczęstotliwościowego pasma radiowego. W skład podsystemu operacyjnego OSS, zarządzającym danymi abonenta, wchodzą korzystnie następujące
173 692 3 bazy danych: dane autentyczności abonentów AC - przechowujące informacje konieczne do zabezpieczenia łączności przed niepożądanym dostępem, rejestr HLR - przechowujący informacje o statusie każdego abonenta, takie jak poziomy indeksowe, numer wywoławczy, usługi abonentowe i dodatkowe, dane lokalizacji aktualnie i najczęściej używanej sieci, rejestr VLR - podobnie jak rejestr HLR, z tą różnicą, że dane dotyczą zmiennych lokalizacji abonenta, jak również rejestruje moment, kiedy aparat abonenta jest aktywny, oraz system zarządzający MSC - kierujący rozmowami, dodatkowymi usługami, magazynujący informacje rachunkowe i działa jak interfejs między siecią GSM, a publiczną telefonią kablową PSTN, siecią cyfrową ISDN, lub innymi sieciami prywatnymi. Stacja przekaźnikowa BSS, składa się ze stacji nadawczo - odbiorczych BTS, przyporządkowanych każdej komórce obszaru oraz ze stacji kontrolnej BSC, połączonej logicznie ze stacjami nadawczo - odbiorczymi BTS, i sterującej ich mocą, jak również utrzymującej rozmowę w czasie ruchu abonenta, zwłaszcza przy zmianie komórek obszarów. Stacja kontrolna BSC, jest bezpośrednio sprzężona z telefonami komórkowymi abonentów. Każdy telefon komórkowy, jest wyposażony w moduł identyfikacji SIM, stanowiący zwykle wsuwaną do telefonu komórkowego kartę z pamięcią, zawierającą takie informacje, jak dane identyfikacyjne abonenta, informacje administracyjne, rodzaj dostępu do sieci, informacje o dostępie do publicznej sieci radiotelefonicznej PLMN, klucz autentyczności, oraz informacje usługowe, takie jak baza wybieranych numerów i adresów, parametry konfiguracji sieci i telefonu, baza przesyłanych z sieci krótkich wiadomości SMS. Obok karty SIM, abonent uzyskuje dostęp do sieci po wprowadzeniu prywatnego numeru identyfikacyjnego PIN, co dodatkowo zabezpiecza przed używaniem jego karty przez niepowołane osoby. Niedogodnością standardowej sieci GSM jest to, że każdemu telefonowi komórkowemu jest przyprządkowana jedna karta SIM z jednym numerem identyfikacyjnym i z jednym kluczem autentyczności. Kiedy abonent posiada więcej niż jeden telefon komórkowy, wówczas może być on osiągalny tylko za pośrednictwem jednego z kilku przyporządkowanych mu numerów. Przy obecnym sposobie łączenia nie jest możliwe, aby kilku telefonom komórkowym, był przyporządkowany jeden numer abonenta. Celem wynalazku jest opracowanie takiego sposobu łączenia sieci radiokomunikacyjnej z abonentem wyposażonym przynajmniej w dwa telefony komórkowe, który wyeliminuje powyższe niedogodności znanych dotychczas sposobów. Cel ten, zrealizowano w sposobie łączenia sieci radiokomunikacyjnej z abonentem wyposażonym przynajmniej w dwa telefony komórkowe. Istota wynalazku polega na tym, że podczas łączenia z pierwszym numerem wywoławczym abonenta, któremu przyporządkowana jest pierwsza karta SIM w stanie pasywnym i pierwszy zbiór danych, wykorzystuje się drugi zbiór danych, jeżeli stan przyporządkowanej temu zbiorowi danych drugiej karty SIM jest aktywny, przy czym w każdym zbiorze danych, umieszcza się wskazanie na inny zbiór danych, każdy zawierający numer identyfikacyjny, numer abonenta, oraz pole stanu karty SIM, zaś przy zmianie aktywacji jednego ze zbiorów danych, wymienia się między nimi część danych dotyczących świadczonych usług. Przy aktywowaniu jednego zbioru danych, dezaktywuje się korzystnie drugi zbiór danych. Korzystne jest, jeżeli podczas gdy aktywny jest drugi zbiór danych, pierwszy zbiór danych aktywuje się przez wprowadzenie polecenia. W każdym zbiorze danych, umieszcza się korzystnie dwa numery wywoławcze, i dwa dodatkowe numery wywoławcze, realizujące różne usługi. Korzystnie w zbiorze danych umieszcza się dane dotyczące ograniczenia użytkowania telefonów komórkowych. Połączenia wychodzące, realizowane są korzystnie z telefonu komórkowego o nieaktywnym numerze identyfikacyjnym. Oba zbiory danych ze wzajemnymi wskazaniami, umieszcza się korzystnie w rejestrze HLR sieci radiokomunikacyjnej, zaś w podsystemie operacyjnym OSS, umieszcza się połączone zbiory danych jednego abonenta. Dzięki wykorzystaniu sposobu według wynalazku, abonent będący właścicielem kilku, przynajmniej dwóch telefonów komórkowych o różnych, przyporządkowanych mu numerach, może być zawsze osiągalny pod dowolnym, jednym z tych numerów, który jest znany rozmówcy.
4 173 692 Abonent wybierający numer swojego rozmówcy z jednego aparatu, może mu zaprezentować - za pośrednictwem funkcji identyfikacji numeru CNIP - drugi swój numer. Wszystkie standardowe funkcje używane dotychczas w sieci GSM, mogą być realizowane w sposobie według wynalazku, przy czym wszystkie zbiory danych tych funkcji, zaalokowanych korzystnie w rejestrze HLR, zawierają oba numery abonenta. Zaletą sposobu według wynalazku jest również możliwość wykorzystania każdorazowo nie używanej, pasywnej karty SIM w połączeniach wychodzących. Przy zmianie aktywacji między zbiorami danych o świadczonych usługach, część z nich - na przykład informacje dotyczące ograniczeń świadczonych usług - może być wymieniana między zbiorami danych, dzięki czemu, abonent i zarządca sieci uzyskuje dodatkowe możliwości dotyczące, zwłaszcza ograniczenia połączeń wychodzących z karty pasywnej. Dzięki sposobowi według wynalazku, możliwe jest automatyczne przeniesienie danych z jednego modułu identyfikacyjnego na drugi, które mogą dotyczyć na przykład sposobu przekazywania wezwań, ograniczenia użytkowania wraz z przyporządkowanym mu hasłem, jak również innych funkcji. W realizacji sposobu według wynalazku, nie występuje ograniczenie łańcucha wezwań, a po przekazaniu wezwania na pasywny moduł identyfikacyjny, jest ono następnie kierowane na kartę aktywną. Wynalazek jest przykładowo wyjaśniony na rysunku, na którym: fig. 1 przedstawia dwie karty SIM telefonów komórkowych abonenta, fig. 2 - zbiory danych dwóch kart SIM, z dwoma zaalokowanymi numerami identyfikacyjnymi, a fig. 3 - schemat sposobu wezwania abonenta posiadającego dwa telefony komórkowe. W realizacji sposobu według wynalazku, konieczna jest modyfikacja sieci radiokomunikacyjnej, polegająca na zastąpieniu zaalokowanego w rejestrze HLR jednego zbioru danych abonenta - dwoma, którym są przyporządkowane dane dwóch kart SIM 1 i 2, przedstawionych schematycznie na fig. 1. Karcie SIM 1, przyporządkowany jest numer identyfikacyjny IM S I1 i dwa numery wywoławcze MSISDN la, oraz MSISDN 1b, realizujące korzystnie dwie różne usługi. Karcie SIM 2, przyporządkowany jest odpowiednio numer identyfikacyjny IMSI 2 i dwa numery wywoławcze MSISDN 2a, oraz MSISDN 2b. Komunikacja między telefonami komórkowymi, wyposażonymi w karty SIM 1 i 2 a siecią, odbywa się z pośrednictwem standardowego złącza radiokomunikacyjnego Um. Karta SIM 1 jest aktywna, dzięki czemu abonent może przyjmować i wysyłać wezwania do innych abonentów, zaś karta SIM 2 jest pasywna, i mogą być realizowane z aparatu wyposażonego w tę kartę jedynie wezwania wychodzące, przy czym zmiana stanu obu kart SIM 1 i 2, z pasywnego na aktywny i na odwrót, może być dowolnie sterowana przez abonenta. Na figurze 2, przedstawione są dwa, połączone ze sobą zbiory danych 3 i 4 abonenta, zaalokowane korzystnie w rejestrze HLR. W realizacji sposobu według wynalazku, świadczone przez zarządcę sieci usługi, nazywane są usługami dla podwójnej karty SIM. W zbiorze danych 3, umieszczone są informacje karty SIM 1, zaś w zbiorze danych 4 - informację karty SIM 2. W zbiorach danych 3 i 4, umieszczone są informacje dotyczące zabezpieczenia przed aktywacją i ograniczenia świadczonych usług PDC, stan modułu identyfikacyjnego SDC, oraz inne dane ODCN. Na figurze 3, przedstawiony jest sposób realizacji połączenia telefonu komórkowego z siecią radiokomunikacyjną według wynalazku. Wezwanie IAM z sieci stałej do radiokomunikacyjnej, jest realizowane za pośrednictwem standardowego złącza GMSC, i zawiera na przykład numer abonenta MSISDN 2a, oraz parametr ISDN BC, określający rodzaj usługi, rozmowę telefoniczną, lub telefax. Wezwanie IAM jest przekazywane do rejestru HLR i następuje porównanie danych karty SIM z danymi w rejestrze HLR, za pośrednictwem zapytania SRI o przesłanie wezwania IAM do rejestru VLR. Jeżeli karta SIM 2, zawierająca na przykład numer wywoławczy MSISDN 2a jest pasywna, wówczas numer wywoławczy MSISDN 2a jest zamieniany na drugi numer MSISDN la i wybierany jest odpowiednio numer identyfikacyjny IMSI 1. Tym samym rejestr YLR uzyskuje z rejestru HLR numer RN dla rozmów w trakcie podróży zagranicznych, który po sprawdzeniu w rejestrze YLR jest następnie przekazywany do rejestru HLR, skąd wszystkie te informacje - MSISDN 1a, IMSI 1, oraz RN - są przekazywane na złącze GMSC, a dalsze połączenie jest realizowane za pośrednictwem systemu zarządzającego VMSC.
173 692 5 W rejestrze HLR, sprawdzane są informacje dotyczące zabezpieczenia przed aktywacją i ograniczenia świadomych usług PDC, oraz następuje zapytanie o stan SDC karty SIM 1 lub 2. Jeżeli karta SIM 1 lub 2 jest aktywna, wówczas polecenie jego aktywowania jest ignorowane, zaś jeżeli jest pasywna, to następuje jej aktywacja, przez zmianę stanu SDC dla obu numerów identyfikacyjnych IM S I1 i IM S I2. W rejestrze HLR, sprawdzana jest funkcja blokady rozmów wychodzących z telefonu komórkowego. Jeżeli funkcja ta jest aktywna, wówczas stan SDC obu numerów identyfikacyjnych IMSI 1 i IMSI 2 nie zostaje zmieniony. Funkcja blokady rozmów wychodzących z telefonu komórkowego, może zostać uaktywniona przy zmianie stanu karty SIM z aktywnego na pasywny, oraz wyłączona przy zmianie stanu karty SIM z pasywnego na aktywny. W czasie aktywacji jednej z kart 1 lub 2, możliwe jest - za pośrednictwem rejestru HLR - przesunięcie pewnych danych, na przykład funkcji przekazania wezwania, funkcji ograniczenia użytkowania wraz z hasłem, oraz inne dodatkowe usługi z jednego, do drugiego numeru identyfikacyjnego IMSI 1 lub IMSI 2, przy czym używane standardowe dla sieci GSM funkcje, nie ograniczają używanych funkcji dla podwójnej karty SIM. W czasie wychodzącego wezwania z jednej z kart SIM 1 lub 2, funkcja identyfikacji numerów pozwala na przedstawienie rozmówcy dwóch numerów abonenta, jak również - możliwe jest chronienie jednego z tych numerów. Wówczas konieczna jest modyfikacja bazy zarządzającej danymi abonenta DPPS, jak również zaalokowanej w rejestrze HLR funkcji wyboru numerów identyfikacyjnych abonenta.
173 692 F i g. 1 F i g. 2 Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 2,00 zł