Podstawy międzynarodowego oraz wspólnotowego prawa podatkowego Anna Zięba, doradca podatkowy
1. Dyrektywy Unii Europejskiej jako źródło europejskiego prawa podatkowego (przedmiot regulacji, moc wiążąca). (Art. 288 TFUE) Dyrektywa Unii Europejskiej to akt prawa pochodnego Unii Europejskiej, na mocy którego prawodawcy państw członkowskich Unii Europejskiej zobowiązani są do wprowadzenia określonych regulacji prawnych, służących osiągnięciu wskazanego w dyrektywie celu (państwo członkowskie ma swobodę wyboru formy i środków implementacji danej dyrektywy). Dyrektywa Unii Europejskiej nie obowiązuje bezpośrednio (wymaga implementacji); skierowana jest do państw członkowskich. Natomiast, zgodnie z orzecznictwem TSUE, obywatel ma prawo powoływać się bezpośrednio na przepisy dyrektywy, jeżeli jej postanowienia są bezwarunkowe i wystarczająco precyzyjne, a państwo członkowskie nie dokonało implementacji jej przepisów do porządku krajowego. Dyrektywa jest aktem harmonizacji prawa.
1. Dyrektywy Unii Europejskiej jako źródło europejskiego prawa podatkowego (przedmiot regulacji, moc wiążąca). Przykłady (z zakresu prawa podatkowego) Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej Dyrektywa Rady 2011/96/UE z dnia 30 listopada 2011 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku spółek dominujących i spółek zależnych różnych państw członkowskich. Dyrektywa 2003/49/WE z dnia 3 czerwca 2003 r. dot. wspólnego systemu podatkowego w odniesieniu do odsetek i należności licencyjnych pomiędzy powiązanymi spółkami różnych państw członkowskich.
2. Rozporządzenie Unii Europejskiej jako źródło europejskiego prawa podatkowego (przedmiot regulacji, moc wiążąca). (Art. 288 TFUE) Rozporządzenie Unii Europejskiej - to akt prawa pochodnego Unii Europejskiej, obowiązujący bezpośrednio we wszystkich krajach członkowskich; nie wymaga implementacji; może być skierowane do nieograniczonej liczby podmiotów, zarówno rządów, jak i osób fizycznych. Rozporządzenie jest instrumentem ujednolicania prawa na terenie całej UE. Rozporządzenia mają zastosowanie w dziedzinach najbardziej ujednoliconych obszarów prawa UE (polityka celna, wspólna polityka rolna). Przykłady: Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 952/2013 z 9.10.2013 ustanawiającego unijny kodeks celny, które z dniem 1.05.2016 r. zastąpiło rozporządzenie Rady (EWG) Nr 2913/92 z 12.10.1992 ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z 15.03.2011 ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej
3. Komentarz do Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku (znaczenie Komentarza, zakres jego obowiązywania, moc wiążąca). Komentarz do Modelowej Konwencji OECD: Nie jest źródłem prawa (źródła prawa wymienione są w art. 87 Konstytucji); Ma istotną rolę w zakresie wykładni umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Rada OECD podkreśla rolę Komentarza w przypadkach rozbieżnych interpretacji postanowień umów. Co do zasady, umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania powinny być interpretowane zgodnie z Komentarzem, chyba że zasadnicze zmiany w Modelowej Konwencji OECD wykluczałyby taką interpretację (Komentarz do Modelowej Konwencji OECD będzie miał mniejsze znaczenie w przypadku konwencji zawieranych między państwami członkowskimi i nieczłonkowskimi oraz zawieranych wyłącznie między państwami nieczłonkowskimi OECD). Źródło: wyrok NSA z 19.06.2009 II FSK 276/08; Donaa Koreń Charakter Konwencji Modelowej OECD o unikaniu podwójnego opodatkowania (Monitor Podatkowy nr 8/2013).
4. Instytucja tzw. certyfikatu rezydencji. Certyfikat rezydencji to zaświadczenie o miejscu siedziby / miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca siedziby / zamieszkania podatnika. Przedstawienie ważnego certyfikatu rezydencji jest warunkiem zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową. Ważność certyfikatu rezydencji: Jeżeli certyfikat rezydencji nie zawiera okresu ważności, płatnik przy poborze podatku uwzględnia ten certyfikat przez okres kolejnych dwunastu miesięcy od dnia jego wydania. W przypadku zmiany rezydencji podatkowej, podatnik jest zobowiązany do niezwłocznego udokumentowania miejsca rezydencji podatkowej dla celów podatkowych nowym certyfikatem rezydencji. Jeżeli podatnik nie dopełnił obowiązku przedstawienia ważnego certyfikatu rezydencji, odpowiedzialność za niepobranie podatku przez płatnika lub pobranie podatku w wysokości niższej od należnej ponosi podatnik.
4. Instytucja tzw. certyfikatu rezydencji. UWAGA! Od 01.01.2019 r. w przypadku przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a (usługi), miejsce siedziby podatnika dla celów podatkowych może zostać potwierdzone kopią certyfikatu rezydencji, jeżeli kwota wypłacanych na rzecz tego samego podmiotu należności nie przekracza 10 000 zł w roku kalendarzowym, a informacje wynikające z przedłożonej kopii certyfikatu rezydencji nie budzą uzasadnionych wątpliwości co do zgodności ze stanem faktycznym.
5. Rozwiazywanie sporów międzynarodowych w zakresie podwójnego opodatkowania: procedura wzajemnego porozumiewania i arbitraż (podstawy prawne, zakres, procedura). Procedura wzajemnego porozumiewania się (MAP - Mutual Agreement Procedure) Podstawa prawna dwustronne umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania Zakres: Procedura może mieć zastosowanie, w przypadku gdy działania jednego lub obu umawiających się państw powodują lub spowodują jej opodatkowanie, które jest niezgodne z postanowieniami konwencji. W trakcie procedury, właściwe władze umawiających się państw dążą do wyeliminowania podwójnego opodatkowania.
5. Rozwiazywanie sporów międzynarodowych w zakresie podwójnego opodatkowania: procedura wzajemnego porozumiewania i arbitraż (podstawy prawne, zakres, procedura). Procedura: Zgodnie z art. 25 ust. 1 Modelowej Konwencji OECD (MK OECD), na której wzorowana jest większość umów zawartych przez Polskę, sprawa winna być przedłożona w ciągu 3 lat, licząc od dnia pierwszego urzędowego zawiadomienia o działaniu powodującym opodatkowanie niezgodne z postanowieniami konwencji. Sprawa wszczynana jest na wniosek osoby / podmiotu i przedstawiana właściwym organom kraju, w którym ta osoba ma miejsce zamieszkania / siedzibę. W Polsce właściwym organem jest Ministerstwo Finansów. Właściwy organ, jeżeli uzna zarzut za uzasadniony i jeżeli nie może spowodować zadowalającego rozwiązania, podejmie starania, aby przypadek ten uregulować w drodze porozumienia polubownego z właściwym organem drugiego umawiającego się państwa, tak aby zapobiec opodatkowaniu niezgodnemu z konwencją. Osiągnięte w ten sposób porozumienie zostanie wprowadzone w życie bez względu na terminy przewidziane przez ustawodawstwo wewnętrzne umawiających się państw.
5. Rozwiazywanie sporów międzynarodowych w zakresie podwójnego opodatkowania: procedura wzajemnego porozumiewania i arbitraż (podstawy prawne, zakres, procedura). Procedura wzajemnego porozumiewania się ma charakter niezależny w stosunku do procedur przewidzianych w prawie krajowym. Złożenie wniosku o wszczęcie procedury wzajemnego porozumiewania się nie stanowi przeszkody do skorzystania z instrumentów prawnych (np. odwołanie od decyzji, wniosek o stwierdzenie nadpłaty, skarga sądowa) przewidzianych w prawie wewnętrznym państw-stron właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Należy jednak zwrócić uwagę, że prawomocny wyrok sądu będzie wiążący dla Ministra Rozwoju i Finansów w zakresie oceny danej sprawy. Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania nie przewidują terminu na zawarcie porozumienia. Czas trwania procedury zależy od współpracy z zagranicznymi organami podatkowymi, uzyskania informacji od organów podatkowych, również od dostarczenia dodatkowych informacji przez podatnika w toku procedury.
5. Rozwiazywanie sporów międzynarodowych w zakresie podwójnego opodatkowania: procedura wzajemnego porozumiewania i arbitraż (podstawy prawne, zakres, procedura). Większość zawartych przez Polskę umów o unikaniu podwójnego opodatkowania nie przewiduje arbitrażu jako dodatkowego etapu procedury wzajemnego porozumiewania się (chociaż taki arbitraż jest przewidziany w MK OECD). Zgodnie z MK OECD, sprawa jest przedkładana do arbitrażu (na wniosek podatnika), jeżeli umawiające się państwa nie osiągną porozumienia w ciągu 2 lat, licząc od dnia przedstawienia sprawy. Jeżeli podatnik, którego sprawa dotyczy bezpośrednio, nie zakwestionuje porozumienia polubownego, na mocy którego jest stosowane orzeczenie arbitrażowe, to dane orzeczenie wiąże oba umawiające się państwa i musi być stosowane bez względu na terminy przewidziane przez prawo wewnętrzne tych państw.
5. Rozwiazywanie sporów międzynarodowych w zakresie podwójnego opodatkowania: procedura wzajemnego porozumiewania i arbitraż (podstawy prawne, zakres, procedura). Konwencja arbitrażowa (KONWENCJA 90/436/EWG w sprawie eliminowania podwójnego opodatkowania w przypadku korekty zysków przedsiębiorstw powiązanych) ma zastosowanie tylko pomiędzy państwami członkowskimi UE; ma zastosowanie wtedy gdy, w celach podatkowych, zyski zaliczone do zysków przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa są również lub mogłyby również być zaliczone do zysków przedsiębiorstwa innego Umawiającego się Państwa ze względu na to, że zasady stosowania ceny rynkowej do transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi nie były przestrzegane; Arbitraż ma zastosowanie, jeżeli właściwe organy w ciągu 2 nie osiągną porozumienia, które zapewni wyeliminowanie podwójnego opodatkowania; W ramach arbitrażu, powoływana jest komisja doradcza, której zadaniem jest przedstawienie opinii w sprawie eliminowania podwójnego opodatkowania w danym przypadku; Komisja doradcza wydaje opinię w ciągu 6 miesięcy; Właściwe organy będące stronami w postępowaniu, wydają decyzję, która pozwoli na eliminowanie podwójnego opodatkowania w terminie sześciu miesięcy od dnia wydania opinii przez komisję doradczą. Źródło: https://www.finanse.mf.gov.pl/abc-podatkow/umowy-miedzynarodowe/procedurawzajemnego-porozumiewania-sie (data pobrania: 09.08.2018); MK OECD 2010
6. Metoda wyłączenia z progresją jako metoda unikania międzynarodowego podwójnego opodatkowania (podstawy prawne, mechanizm). Podstawa prawna: art. 27 ust. 8 Ustawy PIT Zastosowanie: Metoda wyłączenia z progresją ma zastosowanie w przypadku, gdy właściwa umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania przewiduje zwolnienie od opodatkowania dochodu z działalności wykonywanej poza terytorium Polski. Mechanizm: do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym dodaje się dochody zwolnione od tego podatku i od sumy tych dochodów oblicza się podatek według skali (18% i 32%) ustala się stopę procentową tego podatku do tak obliczonej sumy dochodów; tak ustaloną stopę procentową stosuje się do dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
6. Metoda wyłączenia z progresją jako metoda unikania międzynarodowego podwójnego opodatkowania (podstawy prawne, mechanizm). Przykład: W 2017 r. Jan pracował w Polsce na podstawie umowy o pracę w okresie od 1 stycznia do 31 sierpnia 2017 r. Od dnia 1 września do dnia 31 grudnia 2017 r. pracował na umowie o pracę w Wielkiej Brytanii. Dochód w Polsce wyniósł łącznie 60.000 zł. Dochód w Wielkiej Brytanii wyniósł łącznie 60.000 zł Stopę procentową ustalamy od sumy dochodów (tj. 120.000 zł). Właściwa stawka podatkowa to 32%. Wynagrodzenie uzyskane w Polsce (60.000 zł) będzie podlegało opodatkowaniu według stawki 32%.
7. Zaliczenie (kredyt podatkowy) jako metoda unikania międzynarodowego podwójnego opodatkowania (podstawy prawne, mechanizm). Podstawa prawna: art. 27 ust. 9 Ustawy PIT Zastosowanie: Metoda zaliczenia (kredytu podatkowego) ma zastosowanie w przypadku, gdy właściwa umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie przewiduje zwolnienia od opodatkowania dochodu z działalności wykonywanej poza terytorium Polski lub w przypadku gdy z danym krajem nie została zawarta umowa o unikaniu opodatkowania. Mechanizm: dochody z działalności wykonywanej poza terytorium Polski łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Polski; oblicza się podatek (zgodnie z polskimi przepisami) od sumy dochodów od podatku (obliczonego od łącznej sumy dochodów) odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.
7. Zaliczenie (kredyt podatkowy) jako metoda unikania międzynarodowego podwójnego opodatkowania (podstawy prawne, mechanizm). Przykład: W 2017 r. Jan pracował w Polsce na podstawie umowy o pracę w okresie od 1 stycznia do 31 sierpnia 2017 r. Od dnia 1 września do dnia 31 grudnia 2017 r. prowadził kancelarię prawną w Belgii. Dochód w Polsce wyniósł łącznie 60.000 zł. Dochód w Belgii wyniósł łącznie 60.000 zł dochód całkowity = 120.000 zł podatek od dochodu całkowitego = 26.426,08 zł limit odliczenia: Limit = Podatek x (Dochód za granicą / Dochód całkowity) Limit = 24.426,08 x 0,5 = 12.213,04 zł
8. Instytucja tzw. "zaliczenia pośredniego" obowiązująca w polskim wewnętrznym prawie podatkowym (zakres, warunki). Podstawa prawna: art. 20 ust. 2 i 3 Ustawy CIT Cel: zaliczenie pośrednie pozwala na zaliczenie - poza pobranym za granicą zryczałtowanym podatkiem od dochodu danego podatnika - także kwoty podatku pobranego od dochodu spółki wypłacającej temu podatnikowi dane świadczenie. Warunki: spółka będąca polskim rezydentem podatkowym uzyskuje dochody (przychody) z tytułu dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, oraz dochody (przychody) te uzyskiwane są z tytułu udziału w zyskach spółki będącej rezydentem podatkowym państwa: i. z którym Polska posiada umowę o unikaniu opodatkowania, oraz ii. państwo to nie jest państwem członkowskim UE / EOG / Szwajcarią iii. spółka posiada w kapitale spółki bezpośrednio nie mniej niż 75% udziałów / akcji Kwota odliczenia nie może przekroczyć tej części podatku zapłaconego w obcym państwie, jaka proporcjonalnie przypada na dochód Zaliczenie pośrednie jest przewidziane w umowie ze Stanami Zjednoczonymi oraz z Japonią.
9. Zakres podmiotowy i przedmiotowy zawartych przez Polskę umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Zakres podmiotowy: Umowy w sprawie unikania opodatkowania stosuje się do osób, które mają miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym lub w obu umawiających się państwach. Konwencja MLI Dla celów Konwencji, dochód uzyskany przez lub za pośrednictwem podmiotu lub struktury, które są uznawane w całości lub w części za transparentne podatkowo zgodnie z prawem podatkowym któregokolwiek z Umawiających się Państw, będzie uważany za dochód osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Umawiającego się Państwa, ale tylko w zakresie, w jakim ten dochód dla celów opodatkowania przez to Umawiające się Państwo jest traktowany jako dochód osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium tego Umawiającego się Państwa. Zakres przedmiotowy: Umowy w sprawie unikania opodatkowania stosuje się do podatków od dochodu i majątku. W przypadku Polski, umowy stosuje się do podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku dochodowego od osób prawnych. Przykładowo, umowę o unikaniu zawartą z USA stosuje się do podatku dochodowego federalnego (nie stosuje się do podatków dochodowych lokalnych).
10. Regulacje dotyczące miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w zawartych przez Polskę umowach w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. (na przykładzie umowy polsko-brytyjskiej) Art. 4 Definicja: Osoba mająca miejsce zamieszkania w umawiającym się państwie oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również samo państwo, jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym państwie tylko w zakresie dochodu osiąganego ze źródeł w tym państwie lub z tytułu majątku położonego w tym państwie.
10. Regulacje dotyczące miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w zawartych przez Polskę umowach w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Reguły kolizyjne: osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma stałe miejsce zamieszkania w obu państwach, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym państwie, z którym ma silniejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych); jeżeli nie można ustalić ośrodka interesów życiowych, osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym państwie, w którym zwykle przebywa; jeżeli zwykle przebywa w obu państwach lub w żadnym z nich, uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym państwie, którego jest obywatelem; jeżeli osoba jest obywatelem obydwu państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, właściwe organy państw rozstrzygną tą sprawę w drodze wzajemnego porozumienia
10. Regulacje dotyczące miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w zawartych przez Polskę umowach w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. MLI podmioty o podwójnej siedzibie Jeżeli, stosownie do postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu, osoba nie będąca osobą fizyczną, ma siedzibę w obu Umawiających się Państwach, to uważa się, że ma ona siedzibę tylko w tym Państwie, w którym znajduje się miejsce jej faktycznego zarządu. Jeżeli na podstawie postanowień Konwencji, osoba inna niż osoba fizyczna ma siedzibę na terytorium obu Umawiających się Państw, właściwe organy Umawiających się Państw podejmą starania do określenia w drodze wzajemnego porozumienia na terytorium którego z Umawiających się Państw będzie uważać się, że dana osoba ma siedzibę dla celów Konwencji, mając na względzie miejsce położenia jej faktycznego zarządu, miejsce utworzenia lub inny sposób jej ustanowienia oraz wszelkie inne mające znaczenie czynniki. W razie braku osiągnięcia takiego porozumienia, osoba ta nie będzie uprawniona do jakiejkolwiek ulgi lub zwolnienia od podatku przewidzianych w Konwencji] chyba że w zakresie oraz w sposób, które mogą zostać uzgodnione przez właściwe organy Umawiających się Państw.
11. Regulacje dotyczące zakładu w zawartych przez Polskę umowach w sprawie unikania podwójnego opodatkowania (definicja, wyjątki). (na przykładzie umowy polsko-brytyjskiej) Art. 5 Definicja stałej placówki Zakład oznacza: stałą placówkę przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa. Zakład obejmuje w szczególności: Siedzibę zarządu; Filię Biuro Fabrykę Warsztat Kopalnie Źródło ropy naftowej lub gazu Kamieniołom Każde inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych Plac budowy albo prace budowlane lub instalacyjne stanowią zakład tylko wtedy, jeżeli trwają dłużej niż 12 miesięcy.
11. Regulacje dotyczące zakładu w zawartych przez Polskę umowach w sprawie unikania podwójnego opodatkowania (definicja, wyjątki). Wyjątki: Zakład nie obejmuje: Użytkowania placówek, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub dostawy dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub wydawania Utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu przerobu przez inne przedsiębiorstwo; Utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo w celu zbierania informacji dla przedsiębiorstwa; Utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla przedsiębiorstwa jakiejkolwiek innej działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym; Utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu łącznego prowadzenia którejkolwiek w/w rodzajów działalności, pod warunkiem, że całkowita działalność tej placówki wynikająca z połączenia rodzajów działalności ma charakter przygotowawczy lub pomocniczy.
11. Regulacje dotyczące zakładu w zawartych przez Polskę umowach w sprawie unikania podwójnego opodatkowania (definicja, wyjątki). Definicja zależnego przedstawiciela: Jeżeli osoba działa w imieniu przedsiębiorstwa oraz posiada i zwyczajowo wykonuje pełnomocnictwo do zawierania umów w imieniu przedsiębiorstwa, to uważa się, że przedsiębiorstwo posiada w tym państwie zakład w zakresie każdego rodzaju działalności, którą osoba ta podejmuje dla przedsiębiorstwa, chyba że czynności wykonywane przez tą osobę ograniczają się do rodzajów działalności nieprowadzących do powstania zakładu (por. powyżej). Wyjątki: Podejmowanie czynności za pośrednictwem maklera, generalnego komisanta albo jakiegokolwiek innego niezależnego przedstawiciela nie powoduje powstania zakładu, pod warunkiem, że te osoby działają w ramach swojej zwykłej działalności. Uwaga! Fakt, że spółka będąca rezydentem podatkowym jednego kraju posiada kontrolę lub jest kontrolowana przez spółkę, która jest rezydentem podatkowym drugiego kraju, albo która prowadzi działalność w tym drugim kraju za pośrednictwem zakładu, nie wystarcza, aby którąkolwiek z tych spółek uważać za zakład drugiej spółki.
12. Regulacje dotyczące dochodów z nieruchomości w zawartych przez Polskę umowach w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. (na przykładzie umowy polsko-brytyjskiej) Podstawa prawna - Art. 6 (dochód z majątku nieruchomego) Definicja majątku nieruchomego: Majątek nieruchomy ma takie znaczenie, jakie nadaje mu prawo tego państwa, na terytorium którego dany majątek jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie przynależne do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa do których mają zastosowanie przepisy prawa powszechnego dotyczącego własności ziemi, prawo użytkowania majątku nieruchomego, jak również prawa do stałych i zmiennych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji złóż mineralnych, źródeł i innych zasobów mineralnych (statki morskie i powietrzne nie stanowią majątku nieruchomego)
12. Regulacje dotyczące dochodów z nieruchomości w zawartych przez Polskę umowach w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Zasady opodatkowania dochodu: Dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibą w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając to dochód z gospodarstwa rolnego lub leśnego) położonego w drugim umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie. Zasady te mają zastosowanie do dochodu osiągniętego bezpośrednio z użytkowania, dzierżawy lub innego rodzaju użytkowania majątku nieruchomego, dochodu z majątku nieruchomego przedsiębiorstwa.
13. Regulacje dotyczące zysków przedsiębiorstw w zawartych przez Polskę umowach w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. (na przykładzie umowy polsko-brytyjskiej) Podstawa prawna - Art. 7 (zyski przedsiębiorstw) Zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo prowadzi działalność przez taki zakład, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej można ja przypisać temu zakładowi. Jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład, to w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, które mógłby osiągnąć gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.
13. Regulacje dotyczące zysków przedsiębiorstw w zawartych przez Polskę umowach w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. UWAGA Przy ustalania zysków zakładu dopuszcza się odliczanie nakładów ponoszonych na rzecz zakładu włącznie z kosztami zarządzania i ogólnymi kosztami administracyjnymi niezależnie od tego, czy powstały w tym Umawiającym się Państwie, w którym położony jest zakład. O ile w Umawiającym się Państwie, zgodnie z jego prawem istnieje zwyczaj ustalania zysków zakładu przez podział całkowitych zysków przedsiębiorstwa na jego poszczególne części, to Umawiające się Państwo ma prawo do ustalenia zysku do opodatkowania według zwykle stosowanego podziału. Sposób stosowanego podziału musi jednak być taki, żeby osiągnąć wynik rynkowy ( arm s lenght principe ). Nie można przypisać zakładowi zysku tylko z tytułu samego zakupu dóbr lub towarów prze ten zakład dla przedsiębiorstwa. Ustalanie zysków zakładu powinno być dokonywane każdego roku w taki sam sposób, chyba że istnieją uzasadnione powody, żeby postąpić inaczej. UWAGA Jeżeli w zyskach mieszczą się dochody lub zyski majątkowe, które zostały odrębnie uregulowane w Konwencji, to te odrębne przepisy mają pierwszeństwo w stosowaniu.
14. Regulacje dotyczące przedsiębiorstw powiązanych w zawartych przez Polskę umowach w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. (na przykładzie umowy polsko-brytyjskiej) Podstawa prawna - Art. 9 (przedsiębiorstwa powiązane) Jeżeli: a) przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa uczestniczy bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu, kontroli lub w kapitale przedsiębiorstwa Drugiego Umawiającego się Państwa, albo: b) te same osoby uczestniczą bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu, kontroli lub w kapitale przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa i przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa: i jeżeli w jednym i drugim przypadku między dwoma przedsiębiorstwami w zakresie ich stosunków handlowych lub finansowych zostaną umówione lub narzucone warunki, które różnią się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne przedsiębiorstwa, wówczas zyski, które osiągnęłoby jedno z przedsiębiorstw bez tych warunków, ale z powodu tych warunków ich nie osiągnęło mogą być uznane przez Umawiające się Państwo za zyski tego przedsiębiorstwa i odpowiednio opodatkowane.
14. Regulacje dotyczące przedsiębiorstw powiązanych w zawartych przez Polskę umowach w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Jeżeli Umawiające się Państwo włącza do zysków przedsiębiorstwa tego Państwa i odpowiednio opodatkowuje zyski przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa z tytułu których przedsiębiorstwo to zostało opodatkowane w tym drugim Państwie, a zyski w ten sposób połączone są zyskami które osiągnęłoby przedsiębiorstwo pierwszego wymienionego Państwa, gdyby warunki ustalone między obydwoma przedsiębiorstwami były takie same jak między przedsiębiorstwami niezależnymi, wtedy to drugie Umawiające się Państwo dokona odpowiedniej korekty kwot podatku wymierzonego od tych zysków. Przy ustalaniu takiej korekty będą odpowiednio uwzględniane inne postanowienia niniejszej Konwencji, a Umawiające się Państwa będą w razie konieczności porozumiewały się ze sobą bezpośrednio.
15. Regulacje dotyczące dywidend w zawartych przez Polskę umowach w sprawie unikania podwójnego opodatkowania (por pyt. 45) (na przykładzie umowy polsko-brytyjskiej) Podstawa prawna - Art. 10 (dywidendy) Dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim państwie. Jednakże takie dywidendy: a) Będą zwolnione z opodatkowania w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendę ma swoją siedzibę, jeżeli osoba uprawniona do dywidend jest spółką mającą siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie i posiada w dniu wypłaty dywidend nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki wypłacającej dywidendy i posiadała lub będzie posiadać takie udziały (akcje) przez nieprzerwany 24 miesięczny okres, w którym dokonano wypłaty b) Z zastrzeżeniem lit. a) powyżej, dywidendy mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę i zgodnie z prawem tego państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do dywidend ma swoje miejsce zamieszkania lub siedzibę w Drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10% kwoty dywidendy brutto. W/w/ postanowienia nie dotyczą opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane.
15. Regulacje dotyczące dywidend w zawartych przez Polskę umowach w sprawie unikania podwójnego opodatkowania (por pyt. 45) Definicja dywidendy: Dochód z udziałów (akcji) lub innych praw do udziału w zyskach, z wyjątkiem wierzytelności, jak również dochód z innych praw w spółce, które według prawa Umawiającego się Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma siedzibę, jest pod względem podatkowym traktowany jako dochód z udziałów (akcji) i obejmuje również każdy dochód, który według prawa Państwa, w którym spóła wypłacająca dywidendy ma siedzibę jest traktowane jak dywidenda lub dystrybucja dokonywana przez spółkę. UWAGA! Powyższe zasady nie mają zastosowania, jeżeli osoba uprawniona do dywidend, mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony w nim zakład, i gdy udział z tytułu którego dywidendy są wypłacane, faktycznie wiąże się z działalnością takiego zakładu (w takim przypadku zastosowanie znajduje art. 7 zyski przedsiębiorstw). UWAGA! (MLI) Korzyść przewidziana w UPO nie zostanie przyznana w odniesieniu do części dochodu, jeżeli można racjonalnie przyjąć, mając na względzie wszelkie mające znaczenie fakty i okoliczności, że uzyskanie tej korzyści było jednym z głównych celów utworzenia jakiekolwiek struktury lub zawarcia jakiekolwiek transakcji, które spowodowały bezpośrednio lub pośrednio powstanie tej korzyści, chyba że ustalono, że przyznanie tej korzyści w danych okolicznościach byłoby zgodne z przedmiotem oraz celem odpowiednich postanowień UPO.
45. Omów podatkowe konsekwencje sytuacji, gdy zagraniczny podmiot, na rzecz którego wypłacane są dywidendy, prowadzi w danym państwie, z którego pochodzą dywidendy, działalność gospodarczą poprzez tzw. zakład, a udział, z tytułu którego wypłaca się dywidendy, faktycznie wiąże się z działalnością takiego zakładu (por. pyt. 15). W takim przypadku nie mają zastosowania przepisy art. 10 UPO (dywidendy); stosuje się art. 7 zyski przedsiębiorstw. Oznacza to, że dywidenda uzyskiwana przez podmiot zagraniczny może być opodatkowana w państwie, w którym położony jest zakład tylko w takim zakresie, w jakim można tą dywidendę przepisać temu zakładowi.
16. Regulacje dotyczące odsetek w zawartych przez Polskę umowach w sprawie unikania podwójnego opodatkowania (por. pyt. 46). (na przykładzie umowy polsko-brytyjskiej) Podstawa prawna - Art. 11 (odsetki) Zasada ogólna: Odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże takie odsetki mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5% kwoty brutto tych odsetek. Właściwe organy Umawiających się Państw ustalą w drodze wzajemnego porozumienia sposób stosowania tego ograniczenia.
16. Regulacje dotyczące odsetek w zawartych przez Polskę umowach w sprawie unikania podwójnego opodatkowania (por. pyt. 46). Wyjątki: Odsetki podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym osoba uzyskująca odsetki ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, jeżeli taka osoba jest osobą uprawnioną do odsetek i odsetki są wypłacane: na rzecz Rządu Umawiającego się Państwa, jego jednostki terytorialnej lub organu lokalnego lub banku centralnego Umawiającego się Państwa lub jakiejkolwiek instytucji będącej w całości własnością Rządu Umawiającego się Państwa z tytułu pożyczki wszelkiego rodzaju przyznanej, zabezpieczonej lub gwarantowanej przez instytucję rządową w celu promocji eksportu; w związku ze sprzedażą na kredyt jakiegokolwiek urządzania przemysłowego, handlowego lub naukowego z tytułu jakiejkolwiek pożyczki udzielonej przez bank Definicja odsetek: dochód z wszelkiego rodzaju wierzytelności zarówno zabezpieczonych jak i niezabezpieczonych hipoteką lub prawem do uczestnictwa w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek rządowych, oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych.
16. Regulacje dotyczące odsetek w zawartych przez Polskę umowach w sprawie unikania podwójnego opodatkowania (por. pyt. 46). UWAGA! Powyższe zasady nie mają zastosowania, jeżeli osoba uprawniona do odsetek, mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie, w którym powstają odsetki, działalność poprzez położony w nim zakład, i jeżeli wierzytelność z tytułu której płacone są odsetki jest faktycznie związana z takim zakładem (w takim przypadku zastosowanie znajduje art. 7 zyski przedsiębiorstw). (uważa się, że odsetki powstają w Umawiającym się Państwie, jeżeli płatnikiem jest osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Państwie. Jeżeli jednak osoba wypłacająca odsetki, bez względu na to, czy ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, posiada w Umawiającym się Państwie zakład, w związku z działalnością którego powstało zobowiązanie z tytułu którego są wypłacane odsetki i zapłata tych odsetek jest pokrywana przez ten zakład, to uważa się, że odsetki takir powstały w tym Państwie, w którym położony jest zakład).
16. Regulacje dotyczące odsetek w zawartych przez Polskę umowach w sprawie unikania podwójnego opodatkowania (por. pyt. 46). UWAGA! (MLI) Korzyść przewidziana w UPO nie zostanie przyznana w odniesieniu do części dochodu, jeżeli można racjonalnie przyjąć, mając na względzie wszelkie mające znaczenie fakty i okoliczności, że uzyskanie tej korzyści było jednym z głównych celów utworzenia jakiekolwiek struktury lub zawarcia jakiekolwiek transakcji, które spowodowały bezpośrednio lub pośrednio powstanie tej korzyści, chyba że ustalono, że przyznanie tej korzyści w danych okolicznościach byłoby zgodne z przedmiotem oraz celem odpowiednich postanowień UPO. UWAGA!! Jeżeli w wyniku szczególnych powiązań pomiędzy płatnikiem a osobą uprawnioną lub powiązań między nimi a osobą trzecią, kwota wypłaconych odsetek przekracza z jakiegokolwiek powodu kwotę, która byłaby uzgodniona pomiędzy płatnikiem a osobą uprawnioną bez tych powiązań, wówczas postanowienia niniejszego artykułu mają zastosowanie tylko do ostatniej kwoty (nadwyżka ponad wymienioną kwotą podlega opodatkowaniu zgodnie z prawem każdego Umawiającego się Państwa).
46. Omów podatkowe konsekwencje sytuacji, gdy zagraniczny podmiot, na rzecz którego wypłacane są odsetki, prowadzi w danym państwie, z którego pochodzą odsetki, działalność gospodarczą poprzez tzw. zakład, a wierzytelność, z tytułu której płacone są odsetki, jest faktycznie związana z takim zakładem (por pyt. 16) W takim przypadku nie mają zastosowania przepisy art. 11 UPO (odsetki); stosuje się art. 7 zyski przedsiębiorstw. Oznacza to, że odsetki uzyskiwane przez podmiot zagraniczny mogą być opodatkowane w państwie, w którym położony jest zakład ale tylko w takim zakresie, w jakim można te odsetki przypisać temu zakładowi (odsetki powstają w państwie, w którym położony jest zakład oraz wierzytelność z tytułu której płacone są odsetki, jest faktycznie związana z takim zakładem).
17. Regulacje dotyczące należności licencyjnych w zawartych przez Polskę umowach w sprawie unikania podwójnego opodatkowania (por. pyt. 47) (na przykładzie umowy polsko-brytyjskiej) Podstawa prawna - Art. 12 (należności licencyjne) Zasada ogólna: Należności licencyjne powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym Drugim Państwie. Jednakże takie należności mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstały i zgodnie z prawem tego Państwa, lecz jeżeli osoba uzyskująca takie należności jest osobą do nich uprawnioną, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5% kwoty należności brutto. Definicja należności licencyjnych: Oznacza wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego (łącznie z filmami dla kin oraz filmami lub taśmami transmitowanymi w radiu lub telewizji), wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologicznej lub procesu produkcyjnego lub za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje związane z doświadczeniem zawodowym w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (knowhow).
17. Regulacje dotyczące należności licencyjnych w zawartych przez Polskę umowach w sprawie unikania podwójnego opodatkowania (por. pyt. 47) UWAGA! Powyższe zasady nie mają zastosowania, jeżeli osoba uprawniona do należności licencyjnych mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie, z którego pochodzą należności licencyjne, działalność poprzez zakład w nim położony, a prawa lub majątek z tytułu których wypłacane są należności licencyjne faktycznie wiążą się z działalnością tego zakładu (w takim przypadku zastosowanie znajduje art. 7 zyski przedsiębiorstw). (uważa się, że należności licencyjne powstają w Umawiającym się Państwie, jeśli płatnikiem jest osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Państwie. Jeżeli jednak osoba wypłacająca należności licencyjne bez względu na to, czy miała ona w Umawiającym się Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę, posiada w Umawiającym się Państwie zakład, w związku z którym powstał obowiązek wypłaty należności licencyjnych i zapłata tych należności jest pokrywana przez ten zakład, wówczas uważa się, że należności licencyjne powstają w tym Umawiającym się Państwie, w którym zakład jest położony).
17. Regulacje dotyczące należności licencyjnych w zawartych przez Polskę umowach w sprawie unikania podwójnego opodatkowania (por. pyt. 47) UWAGA!! Jeżeli w wyniku szczególnych powiązań pomiędzy płatnikiem a osobą uprawnioną lub powiązań między nimi a osobą trzecią, kwota należności licencyjnych przekracza z jakiegokolwiek powodu kwotę którą płatnik i osoba uprawniona uzgodniliby bez tych powiązań, wówczas postanowienia tego artykułu stosuje się tylko do tej ostatniej wymienionej kwoty. W takim przypadku nadwyżka ponad wymienioną poprzednio kwotę, podlega opodatkowaniu zgodnie z prawem każdego Umawiającego się Państwa, z uwzględnieniem postanowień niniejszej Konwencji. UWAGA! (MLI) Korzyść przewidziana w UPO nie zostanie przyznana w odniesieniu do części dochodu, jeżeli można racjonalnie przyjąć, mając na względzie wszelkie mające znaczenie fakty i okoliczności, że uzyskanie tej korzyści było jednym z głównych celów utworzenia jakiekolwiek struktury lub zawarcia jakiekolwiek transakcji, które spowodowały bezpośrednio lub pośrednio powstanie tej korzyści, chyba że ustalono, że przyznanie tej korzyści w danych okolicznościach byłoby zgodne z przedmiotem oraz celem odpowiednich postanowień UPO.
47. Omów podatkowe konsekwencje sytuacji, gdy zagraniczny podmiot, na rzecz którego wypłacane są należności licencyjne, prowadzi w danym państwie, z którego pochodzą należności licencyjne, działalność gospodarczą poprzez tzw. zakład, a prawa lub majątek, z tytułu których wypłacane są należności licencyjne, faktycznie wiążą się z działalnością tego zakładu (por. pyt. 17). W takim przypadku nie mają zastosowania przepisy art. 12 UPO (należności licencyjne); stosuje się art. 7 zyski przedsiębiorstw. Oznacza to, że należności licencyjne uzyskiwane przez podmiot zagraniczny mogą być opodatkowane w państwie, w którym położony jest zakład ale tylko w takim zakresie, w jakim można te należności licencyjne przypisać temu zakładowi (należności licencyjne pochodzą z państwa, w którym położony jest zakład oraz prawa lub majątek z tytułu których wypłacane są należności licencyjne, jest faktycznie związana z działalnością takiego zakładu).
18. Regulacje dotyczące zysków ze sprzedaży majątku w zawartych przez Polskę umowach w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. (na przykładzie umowy polsko-brytyjskiej) Podstawa prawna - Art. 13 (zyski majątkowe) (ang. capital gains) Majątek nieruchomy: Zyski osiągnięte przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, z przeniesienia własności majątku nieruchomego i położonego w drugim Umawiającym się Państwie, są opodatkowane w tym drugim Państwie. Klauzula nieruchomościowa Zyski osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z przeniesienia własności: a) Udziałów (akcji), innych niż akcji które są przedmiotem znaczącego i regularnego obrotu na giełdzie, których wartość w całości lub w większej części związana jest bezpośrednio lub pośrednio z majątkiem nieruchomym położonym w drugim Umawiającym się Państwie; b) Udziału w spółce osobowej lub truście, których aktywa składają się głównie z majątku nieruchomego położonego w drugim Umawiającym się Państwie lub z udziałów (akcji), o których mowa w lit. a) - mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
18. Regulacje dotyczące zysków ze sprzedaży majątku w zawartych przez Polskę umowach w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Majątek ruchomy stanowiący część majątku zakładu: Zyski z przeniesienia majątku ruchomego stanowiącego część majątku zakładu, który przedsiębiorstwo jednego Umawiającego się Państwa posiada w drugim Umawiającym się Państwie, łącznie z zyskami, które pochodzą z przeniesienia własności takiego zakładu (odrębnie albo razem z całym przedsiębiorstwem) mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Statki morskie / statki powietrzne Zyski osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, z przeniesienia własności statków morskich lub statków powietrznych eksploatowanych w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa lub majątku ruchomego związanego z eksploatacją takich statków morskich lub powietrznych, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie. Pozostały majątek Zyski z przeniesienia pozostałego majątku, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący własność ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.
19. Regulacje dotyczące pracy najemnej w zawartych przez Polskę umowach w sprawie unikania podwójnego opodatkowania (por. pyt. 49) (na przykładzie umowy polsko-brytyjskiej) Podstawa prawna - Art. 14 (dochody z pracy najemnej) Pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia, która osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to otrzymywane przez nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.
19. Regulacje dotyczące pracy najemnej w zawartych przez Polskę umowach w sprawie unikania podwójnego opodatkowania (por. pyt. 49) ALE: Wynagrodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną wykonywaną w Drugim Umawiającym się Państwie, podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym Państwie, jeżeli 1. odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni w okresie 12 miesięcy rozpoczynających się lub kończących się w danym roku podatkowym; i 2. wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie; i 3. wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład, który pracodawca posiada w drugim Państwie Bez względu na powyższe, wynagrodzenie otrzymywane za pracę najemną wykonywaną na pokładzie statku morskiego bądź statku powietrznego eksploatowanego w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa, może być opodatkowane w tym Państwie.
19. Regulacje dotyczące pracy najemnej w zawartych przez Polskę umowach w sprawie unikania podwójnego opodatkowania (por. pyt. 49) Wyjątki: Powyższe zasady nie mają zastosowania w przypadku: Wynagrodzenia dyrektorów Emerytur i rent Wynagrodzeń z tytułu pełnienia funkcji publicznych Wynagrodzenia profesorów, nauczycieli i pracowników badawczych
49. Omów podatkowe konsekwencje sytuacji, gdy osoba podlegająca w państwie A nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu została czasowo oddelegowana do pracy na terytorium państwa B, początkowo na okres 4 miesięcy, lecz potem jej pobyt przedłużono do 8 miesięcy. Osoba ta nie otrzymuje w państwie B żadnego wynagrodzenia za pracę (całość jej wynagrodzenia pokrywa pracodawca w państwie A, który nie posiada w państwie B tzw. zakładu). Podstawa prawna art. 14 UPO (praca najemna); art. 32 ust. 6 Ustawy PIT Wynagrodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną wykonywaną w Drugim Umawiającym się Państwie, podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym Państwie, jeżeli odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni w okresie 12 miesięcy rozpoczynających się lub kończących się w danym roku podatkowym; i wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie; i wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład, który pracodawca posiada w drugim Państwie Do momentu nieprzekroczenia 183 dni pobytu w państwie B, dochody pracownika są opodatkowane w Polsce (tj. pracodawca pobiera zaliczki na podatek według zasad ogólnych). Z chwilą przekroczenia tego momentu, pracodawca zaprzestaje pobierania zaliczek na podatek w kraju A (wynagrodzenie jest opodatkowane zgodnie z zasadami kraju B).
20. Regulacje dotyczące emerytur i rent w zawartych przez Polskę umowach w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. (na przykładzie umowy polsko-brytyjskiej) Podstawa prawna - Art. 17 (emerytury i renty) Emerytury. renty i inne podobne wynagrodzenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie. ALE: Jednorazowe wypłaty w ramach systemu emerytalnego utworzonego w jednym Umawiającym się Państwie i wypłacane na rzecz osoby mającej miejsce zamieszania w drugim Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym Państwie. UWAGA! Jakakolwiek emerytura wypłacana lub pochodząca z funduszy utworzonych przez Umawiające się Państwo, lub jego jednostkę terytorialną albo organ lokalny osobie fizycznej z tytułu świadczenia usług na rzecz tego Państwa lub jego jednostki terytorialnej lub organu lokalnego, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie. Taka emerytura podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli osoba ma miejsce zamieszkania w tym Państwie i jest obywatelem tego Państwa.
21. Podstawowe zasady opodatkowania dywidend wypłacanych przez spółkę mającą siedzibę na terytorium Polski akcjonariuszowi będącemu spółką inną niż spółka osobowa, mającemu siedzibę w innym Państwie członkowskim Unii Europejskiej (podstawa prawna, mechanizm) (por pyt. 30) Podstawa prawna - Art. 22, art. 26 Ustawy CIT, stanowiące implementację Dyrektywy Rady 2011/96/UE z dnia 30 listopada 2011 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku spółek dominujących i spółek zależnych różnych państw członkowskich. Mechanizm: Dywidenda wypłacana przez spółkę mającą siedzibę na terytorium Polski akcjonariuszowi będącemu spółką inną niż spółka osobowa, mającemu siedzibę w innym państwie członkowskim UE jest zwolniona od podatku u źródła w Polsce, pod warunkiem, że:
21. Podstawowe zasady opodatkowania dywidend wypłacanych przez spółkę mającą siedzibę na terytorium Polski akcjonariuszowi będącemu spółką inną niż spółka osobowa, mającemu siedzibę w innym Państwie członkowskim Unii Europejskiej (podstawa prawna, mechanizm) (por pyt. 30) wypłacającym dywidendę jest spółka mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Polski. uzyskującym dywidendę jest spółka podlegająca (w Polsce lub) w innym niż Polska państwie członkowskim UE (lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego), opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania oraz spółka ta przedstawiła certyfikat rezydencji potwierdzający tę okoliczność. spółka otrzymująca dywidendę posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki wypłacającej dywidendę (25% w przypadku spółki szwajcarskiej) przez nieprzerwany okres 2 lat (okres 2 lat może upłynąć po dniu wypłaty dywidendy). posiadanie udziałów (akcji) wynika z tytułu własności. spółka otrzymująca dywidendę nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania i przedstawi spółce wypłacającej dywidendę pisemne oświadczenie o spełnieniu tego warunku; istnieje podstawa prawna wynikająca z umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której strona jest Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowej od organu podatkowego innego niż Polska państwa, w którym podatnik ma swoją siedzibę lub w którym dochód został uzyskany.
21. Podstawowe zasady opodatkowania dywidend wypłacanych przez spółkę mającą siedzibę na terytorium Polski akcjonariuszowi będącemu spółką inną niż spółka osobowa, mającemu siedzibę w innym Państwie członkowskim Unii Europejskiej (podstawa prawna, mechanizm) (por pyt. 33) UWAGA! Zwolnienia nie stosuje się, jeżeli: osiągnięcie dywidendy następuje w związku z zawarciem umowy lub dokonaniem innej czynności prawnej, lub wielu powiązanych czynności prawnych, których głównym lub jednym z głównych celów było uzyskanie zwolnienia od podatku, a uzyskanie tego zwolnienia nie skutkuje wyłącznie wyeliminowaniem podwójnego opodatkowania tych dochodów (przychodów), oraz w/w czynności nie mają rzeczywistego charakteru (uznaje się, że umowa lub inna czynność prawna nie ma rzeczywistego charakteru w zakresie, w jakim nie jest dokonywana z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych. W szczególności dotyczy to sytuacji, gdy w drodze czynności, przenoszona jest własność udziałów (akcji) spółki wypłacającej dywidendę lub spółka osiąga przychód (dochód), wypłacany następnie w formie dywidendy lub innego przychodu z tytułu udziału w zyskach osób prawnych).