Rada Unii Europejskiej Bruksela, 21 października 2014 r. (OR. en)

Rada Unii Europejskiej Bruksela, 21 października 2014 r. (OR. en) 14543/14 PECHE 482 DELACT 203 PISMO PRZEWODNIE Od: Sekretarz Generalny Komisji Europejskiej, podpisał dyrektor Jordi AYET PUIGARNAU Data otrzymania: 20 października 2014 r. Do: Nr dok. Kom.: Dotyczy: Uwe CORSEPIUS, Sekretarz Generalny Rady Unii Europejskiej C(2014) 7558 final ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) nr / z dnia 20.10.2014 r. ustalające plan w zakresie odrzutów dla niektórych połowów małych gatunków pelagicznych i połowów do celów przemysłowych na Morzu Północnym Delegacje otrzymują w załączeniu dokument C(2014) 7558 final. Zał.: C(2014) 7558 final 14543/14 ps DG B 3 A PL

KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 20.10.2014 r. C(2014) 7558 final ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) nr / z dnia 20.10.2014 r. ustalające plan w zakresie odrzutów dla niektórych połowów małych gatunków pelagicznych i połowów do celów przemysłowych na Morzu Północnym PL PL

UZASADNIENIE 1. KONTEKST AKTU DELEGOWANEGO Głównym celem nowego rozporządzenia podstawowego dotyczącego wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb) 1 (nowej WPRyb) jest stopniowe eliminowanie odrzutów we wszystkich łowiskach UE. Odrzuty to poważne marnotrawstwo zasobów, które wywiera negatywny wpływ na ich zrównoważoną eksploatację oraz na rentowność rybołówstwa. Od dnia 1 stycznia 2015 r. na wodach Unii będzie istniał obowiązek wyładunku w odniesieniu do połowów małych i dużych gatunków pelagicznych, połowów do celów przemysłowych i połowów wszystkich najważniejszych gatunków na Morzu Bałtyckim. Zreformowana polityka przewiduje również zwiększenie regionalizacji, które powinno przyczynić się do odejścia od mikrozarządzania na poziomie unijnym, oraz zagwarantowanie, że przepisy są dostosowane do specyfiki każdego łowiska oraz obszaru morskiego. W nowej WPRyb przewidziano również szereg przepisów mających ułatwić wdrożenie obowiązku wyładunku. Istnieją ogólne przepisy dotyczące elastyczności, które mogą być stosowane przez państwa członkowskie w kontekście zarządzania ich kwotami krajowymi. Ponadto w nowej WPRyb przewidziano szczegółowe mechanizmy elastyczności, które należy wdrożyć za pośrednictwem planów wieloletnich, lub jeśli brak takich planów za pośrednictwem tzw. planów w zakresie odrzutów. Wspomniane plany w zakresie odrzutów w założeniu są rozwiązaniem tymczasowym na maksymalny okres trzech lat. Zostały one opracowane w formie wspólnych rekomendacji uzgodnionych przez grupy państw członkowskich z tego samego regionu lub akwenu. Niniejszy akt delegowany dotyczy gatunków podlegających limitom połowowym, poławianych w trakcie połowów na małe gatunki pelagiczne i połowów do celów przemysłowych w Morzu Północnym, w cieśninach Skagerrak i Kattegat, które zostają objęte obowiązkiem wyładunku od dnia 1 stycznia 2015 r. zgodnie z art. 15 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013. Zgodnie z art. 15 ust. 5 tego rozporządzenia plan w zakresie odrzutów może obejmować następujące elementy: przepisy szczególne dotyczące łowisk lub gatunków, których dotyczy obowiązek wyładunku; specyfikację wyłączeń z obowiązku wyładunku gatunków, jeśli łowiska lub gatunki spełniają pewne kryteria związane z wysoką przeżywalnością; przepisy dotyczące wyłączeń de minimis; przepisy dotyczące dokumentowania połowów; ustalenie minimalnych rozmiarów odniesienia do celów ochrony. Zgodne z art. 18 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 proponowany akt delegowany opiera się na wspólnej rekomendacji opracowanej i przedłożonej Komisji przez zainteresowane państwa członkowskie (tj. Belgię, Danię, Francję, Niderlandy, Niemcy, Szwecję i Zjednoczone 1 Dz.U. L 354 z 28.1.2013, s. 22. PL 2 PL

Królestwo), które mają bezpośredni interes w zarządzaniu odpowiednimi łowiskami w tym regionie. 2. KONSULTACJE PRZEPROWADZONE PRZED PRZYJĘCIEM AKTU W celu wdrożenia zregionalizowanego podejścia państwa członkowskie w regionie Morza Północnego wspólnie uzgodniły, że Niemcy, państwo pełniące rolę przewodniczącego grupy, przedłożą Komisji wspólną rekomendację. Odpowiednio do ustaleń w dniu 30 czerwca 2014 r. służby Komisji otrzymały wspólną rekomendację dotyczącą połowów do celów przemysłowych, a w dniu 4 lipca 2014 r. wspólną rekomendację dotyczącą połowów małych gatunków pelagicznych. W dniu 29 sierpnia wspólna rekomendacja dotycząca połowów małych gatunków pelagicznych została uzupełniona o trzy elementy. Do celów aktu delegowanego wspólna rekomendacja zawierała następujące elementy: opis łowisk objętych planem w zakresie odrzutów; wyłączenie na podstawie wysokiej przeżywalności makreli przy połowach z wykorzystaniem okrężnic w podobszarach IV i IIIa; wyłączenie na podstawie wysokiej przeżywalności śledzia w czasie tarła jesiennego przy połowach z wykorzystaniem okrężnic w podobszarze IV i rejonach IIIa i VIId; wyłączenie de minimis dotyczące makreli, ostroboka, śledzia i witlinka złowionych przez trawlery do połowów pelagicznych o długości do 25 metrów (długość całkowita), które wykorzystują narzędzia typu OTM w trakcie połowów ukierunkowanych na makrelę, ostroboka i śledzia w obszarach ICES IVb i c na południe od 54 N; przepisy dotyczące dokumentowania połowów. Zgodne z procedurą określoną w art. 18 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 wspólna rekomendacja jest wynikiem dyskusji państw członkowskich z regionu Morza Północnego, które mają bezpośredni interes w zarządzaniu odpowiednimi łowiskami w tym regionie. Do celów opracowania wspólnej rekomendacji państwa członkowskie stworzyły tzw. grupę wysokiego szczebla w ramach istniejącej grupy Scheveningen skupiającej państwa członkowskie z regionu Morza Północnego. Podczas opracowywania wspólnej rekomendacji grupa wysokiego szczebla konsultowała się z Komitetem Doradczym ds. Zasobów Pelagicznych i Komitetem Doradczym ds. Morza Północnego. Elementy przyszłego planu w zakresie odrzutów dotyczące połowów do celów przemysłowych zostały omówione z obydwoma komitetami doradczymi podczas spotkania technicznego w Kopenhadze w dniu 9 maja 2014 r. Zaktualizowany projekt wspólnej rekomendacji został przesłany do obu komitetów doradczych w dniu 4 czerwca 2014 r., aby mogły one przedstawić swoje uwagi. Jedynie Komitet Doradczy ds. Morza Północnego przedstawił swoje uwagi i zaaprobował wszystkie główne elementy wspólnej rekomendacji. Przewodniczący grupy wysokiego szczebla przesłał pismo do obydwu komitetów doradczych w styczniu 2014 r. z zapytaniem o szczególne zalecenia dotyczące głównych elementów przyszłego planu w zakresie odrzutów w odniesieniu do połowów małych gatunków pelagicznych. W odpowiedzi na to pismo obydwa komitety doradcze przedstawiły PL 3 PL

wyczerpująco swoje stanowisko na spotkaniach grupy wysokiego szczebla w Berlinie w dniach 18 marca i 8 maja 2014 r. Uzgodnione zalecenia zostały przyjęte jedynie przez Regionalny Komitet Doradczy ds. Zasobów Pelagicznych. Grupa wysokiego szczebla dokładnie przeanalizowała te zalecenia. Nie mogła się ona zgodzić z podejściem przyjętym w odniesieniu do wniosków w sprawie wyłączeń de minimis, ponieważ w jej opinii odpowiednie dane nie stanowiły wystarczającego uzasadnienia dla tych zaleceń. Regionalny Komitet Doradczy ds. Zasobów Pelagicznych zalecił środki, takie jak elastyczność międzygatunkowa, środki egzekwowania, przypadki siły wyższej i środki techniczne, które uznano za pozostające poza zakresem wspólnej rekomendacji i planów w zakresie odrzutów określonych w art. 15 ust. 6 WPRyb. Grupa wysokiego szczebla uwzględniła również opinię Komitetu Naukowo-Technicznego i Ekonomicznego ds. Rybołówstwa (STECF), który przedstawił państwom członkowskim wytyczne dotyczące wszystkich elementów planu w zakresie odrzutów na specjalnie zwołanych posiedzeniach grupy roboczej ekspertów (EWG 13-23 2, EWG 13-17 3 i EWG 14-06 4 ) we wrześniu 2013 r., w grudniu 2013 r. i w lutym 2014 r. W posiedzeniach tych udział wzięli zaproszeni eksperci oraz obserwatorzy z komitetów doradczych i państw członkowskich. Ponadto wykorzystano również opinie przedstawione w lutym 2014 r. przez ICES na warsztatach poświęconych metodom oszacowywania przeżywalności odrzutów 5 (Workshop on Methods for Estimating Discard Survival - WKMEDS). Główne elementy przedstawionych Komisji ostatecznych wersji wspólnych rekomendacji, dotyczące definicji przedmiotowych łowisk i wyłączeń de minimis, zostały ocenione przez STECF w trakcie jego posiedzenia plenarnego w dniach 7-14 lipca 2014 r. 6. W odniesieniu do konkretnych elementów STECF uznał, że w zasadzie większość wymogów w zakresie informacji przedstawionych przez grupę roboczą ekspertów EWG 14-01 została zawarta we wspólnej rekomendacji. W odniesieniu do wyłączenia dotyczącego połowów z wykorzystaniem okrężnic z uwagi na wysoką przeżywalność, STECF uznał, że zakładając, iż wyniki badań nad przeżywalnością są reprezentatywne dla połowów do celów przemysłowych, odsetek ryb, które po uwolnieniu do morza przeżywają, wynosiłby prawdopodobnie ponad 70 %. STECF zalecił jednak podjęcie dalszych prac, aby potwierdzić, że warunki eksperymentalne można uznać za reprezentatywne dla połowów do celów przemysłowych. W odniesieniu do proponowanego wyłączenia de minimis dotyczącego makreli, ostroboka, śledzia i witlinka złowionych przez trawlery do połowów pelagicznych o długości do 25 metrów w obszarach ICES IVb i c na południe od 54 N uznano, że wiąże się ono z 2 3 4 5 6 http://stecf.jrc.ec.europa.eu/documents/43805/610582/2013-11_stecf+13-23+- +Landing+obligation+in+EU+Fisheries-part1_JRC86112.pdf http://stecf.jrc.ec.europa.eu/documents/43805/633247/2014-02_stecf+14-01++landing+obligations+in+eu+fisheries+-p2_jrc88869.pdf http://stecf.jrc.ec.europa.eu/documents/43805/675595/2014-04_stecf+14-06+- +Landing+obligations+in+EU+fisheries_p3_JRC89785.pdf http://www.ices.dk/sites/pub/publication%20reports/expert%20group%20report/acom/2014/ WKMEDS/WKMEDS%20Report%202014.pdf http://stecf.jrc.ec.europa.eu/documents/43805/812327/2014-07_stecf+plen+14-02_final+report_jrcxxx.pdf PL 4 PL

trudnościami w zwiększeniu selektywności i nieproporcjonalnymi kosztami przeładunku i przechowywania. STECF jest zdania, że statki wykorzystujące zarówno włoki denne, jak i włoki pelagiczne w trakcie tego samego rejsu połowowego należy uznać za prowadzące zarówno połowy pelagiczne, jak i połowy denne, w odniesieniu do których obowiązek wyładunku wejdzie w życie dopiero od dnia 1 stycznia 2016 r. W rekomendacji stwierdzono, że ten segment floty należy uznać za prowadzący połowy pelagiczne. We wspólnej rekomendacji wspomniano również o potrzebie wyłączenia pewnych połowów z uwagi na prawodawstwo dotyczące produktów rybołówstwa nienadających się do spożycia przez ludzi lub zwierzęta, tj. rozporządzenie (WE) nr 853/2004 i rozporządzenie (WE) nr 1881/2006. Jednak okazuje się, że takie wyłączenie jest poza zakresem planów w zakresie odrzutów na podstawie art. 15 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 na potrzeby wspólnych rekomendacji w kontekście wspólnej polityki rybołówstwa. Z tego względu to wyłączenie nie zostało uwzględnione w niniejszym rozporządzeniu. Ponadto grupa wysokiego szczebla skonsultowała się z państwami członkowskimi regionu Wód Północno-Zachodnich, tak aby uspójnić podejście stosowane na Morzu Północnym i na Wodach Północno-Zachodnich. Na podstawie oceny przez STECF i Komisję oraz po uściśleniu niektórych punktów wspólnej rekomendacji Komisja uważa, że przedłożona wspólna rekomendacja jest zgodna z art. 15 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, jak określono powyżej. 3. ASPEKTY PRAWNE AKTU DELEGOWANEGO Krótki opis proponowanych działań Głównym działaniem prawnym jest przyjęcie środków ułatwiających wdrożenie obowiązku wyładunku. W rozporządzeniu określono gatunki i łowiska, do których mają zastosowanie szczególne środki, tj. wyłączenia w oparciu o wysoką przeżywalność i wyłączenie de minimis. Podstawa prawna Art. 15 ust. 6 i art. 18 ust. 1 i 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013. Zasada pomocniczości Niniejszy wniosek wchodzi w zakres wyłącznych kompetencji Unii. Zasada proporcjonalności Wniosek mieści się w zakresie uprawnień przekazanych Komisji na podstawie art. 15 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 i nie wychodzi poza to, co jest konieczne, aby zrealizować cel tych przepisów. Wybór instrumentów Proponowany instrument: rozporządzenie delegowane Komisji. PL 5 PL

Inne instrumenty byłyby niewłaściwe z następujących względów: Komisja jest uprawniona do przyjmowania w drodze aktów delegowanych planu w zakresie odrzutów. Państwa członkowskie, które mają bezpośredni interes w zarządzaniu, przedstawiły wspólną rekomendację. Środki przewidziane we wspólnej rekomendacji i uwzględnione w niniejszym wniosku zostały opracowane w oparciu o najlepsze dostępne dane naukowe i spełniają wszystkie istotne wymogi określone w art. 18 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013. PL 6 PL

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) nr / z dnia 20.10.2014 r. ustalające plan w zakresie odrzutów dla niektórych połowów małych gatunków pelagicznych i połowów do celów przemysłowych na Morzu Północnym KOMISJA EUROPEJSKA, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE 7, a w szczególności jego art. 15 ust. 6 i art. 18 ust. 1 i 3, a także mając na uwadze, co następuje: (1) Rozporządzenie (UE) nr 1380/2013 ma na celu stopniowe wyeliminowanie odrzutów we wszystkich rodzajach połowów w Unii poprzez wprowadzenie obowiązku wyładunku w odniesieniu do połowów gatunków podlegających limitom połowowym. (2) Art. 15 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 uprawnia Komisję do przyjmowania w drodze aktów delegowanych planów w zakresie odrzutów na okres nie dłuższy niż trzy lata na podstawie wspólnych rekomendacji opracowanych przez państwa członkowskie we współpracy z odpowiednimi komitetami doradczymi. (3) Belgia, Dania, Niemcy, Francja, Niderlandy, Szwecja i Zjednoczone Królestwo mają bezpośredni interes w zarządzaniu łowiskami w regionie Morza Północnego. Te państwa członkowskie przedstawiły Komisji wspólne rekomendacje po przeprowadzeniu konsultacji z Komitetem Doradczym ds. Zasobów Pelagicznych i Komitetem Doradczym ds. Morza Północnego. Uzyskano opinie naukowe od odpowiednich organów naukowych. Środki zawarte we wspólnej rekomendacji są zgodne z art. 15 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 i dlatego zgodnie z art. 18 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 należy je zawrzeć w niniejszym rozporządzeniu. (4) W zakresie dotyczącym Morza Północnego zgodnie z art. 15 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 obowiązek wyładunku ma zastosowanie najpóźniej od dnia 1 stycznia 2015 r. do wszystkich statków prowadzących połowy małych gatunków pelagicznych i połowy do celów przemysłowych w odniesieniu do poławianych na tych łowiskach gatunków podlegających limitom połowowym. 7 Dz.U. L 354 z 28.1.2013, s. 22. PL 7 PL

(5) Zgodnie ze wspólną rekomendacją plan w zakresie odrzutów powinien od dnia 1 stycznia 2015 r. obejmować w Morzu Północnym połowy makreli, śledzia, ostroboka, błękitka, argentyny wielkiej i szprota oraz połowy do celów przemysłowych okowiela, szprota i dobijakowatych. (6) Wspólna rekomendacja zawiera wyłączenie z obowiązku wyładunku makreli i śledzia poławianych okrężnicą pod pewnymi warunkami w oparciu o dowody naukowe wykazujące wysokie wskaźniki przeżycia zgodnie z art. 15 ust. 4 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013. Dowody naukowe wykazujące wysokie wskaźniki przeżycia zostały dostarczone przez grupę Scheveningen i przedstawione we wspólnej rekomendacji, w której odniesiono się do szeregu badań naukowych dotyczących przeżywalności ryb uwolnionych w trakcie połowów z wykorzystaniem okrężnicy. W tych badaniach stwierdzono, że wskaźniki przeżycia zależą od czasu trwania zatłoczenia i od zagęszczenia ryb w sieci, które w tego rodzaju połowach są zazwyczaj ograniczone. Informacje te zostały zweryfikowane przez STECF podczas posiedzenia plenarnego 14-02. W opinii STECF przy założeniu, że wyniki badań przeżywalności można uznać za reprezentatywne dla wskaźników przeżycia w połowach do celów przemysłowych odsetek makreli, które po uwolnieniu do morza przeżywają, wynosiłby prawdopodobnie około 70 % i skutkowałby niższym zagęszczeniem niż zagęszczenie, przy którym stwierdzono wzrost śmiertelności śledzia. W art. 19b ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 850/1998 8 określono zakaz wypuszczania makreli i śledzia przed pełnym przyjęciem sieci na burtę statku rybackiego powodującego utratę martwych lub ginących ryb. Wyłączenie z uwagi na przeżywalność nie wywiera wpływu na obowiązujący zakaz, ponieważ wypuszczanie ryb będzie zachodziło na etapie działalności połowowej, na którym ryby wykazują wysoki wskaźnik przeżycia po uwolnieniu. Z tego względu należy uwzględnić takie wyłączenie w niniejszym rozporządzeniu. (7) Wspólna rekomendacja zawiera również wyłączenie de minimis z obowiązku wyładunku w celu uniknięcia nieproporcjonalnych kosztów postępowania z przypadkowymi połowami, takich jak koszty przechowywania, pracy, mrożenia oraz z uwagi na trudności w zwiększeniu selektywności połowów pelagicznych ukierunkowanych na makrelę, ostroboka i śledzia w obszarach ICES IVb i c na południe od 54 N. To wyłączenie opiera się na dowodach naukowych przedstawionych przez państwa członkowskie zaangażowane w prace nad wspólną rekomendacją i zostało zweryfikowane przez Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF). STECF uznał, że we wspólnej rekomendacji przedstawiono uzasadnione argumenty jakościowe na poparcie wyłączenia de minimis z powodu nieproporcjonalnych kosztów postępowania z przypadkowymi połowami. W świetle powyższego i przy braku odmiennych danych naukowych należy ustanowić wyłączenie de minimis zgodnie z wielkościami procentowymi zaproponowanymi we wspólnej rekomendacji oraz na poziomach nieprzekraczających poziomów dozwolonych na podstawie art. 15 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013. Z tego względu należy uwzględnić takie wyłączenie w niniejszym rozporządzeniu. 8 Dz.U. L 125 z 27.4.1998, s. 1. PL 8 PL

(8) Aby zapewnić odpowiednią kontrolę, należy określić wymogi dotyczące dokumentowania połowów objętych wyłączeniami zawartymi w niniejszym rozporządzeniu. (9) Niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie natychmiast po jego opublikowaniu ponieważ środki w nim przewidziane wywierają bezpośredni wpływ na planowanie okresu połowu dla statków Unii i powiązaną z nim działalność gospodarczą. (10) Niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie od dnia 1 stycznia 2015 r., aby zapewnić zgodność z terminami określonymi w art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 r. Zgodnie z art. 15 ust. 6 tego rozporządzenia, powinno ono mieć zastosowanie przez okres nie dłuższy niż 3 lata, PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: Artykuł 1 Przedmiot Niniejsze rozporządzenie określa szczegółowe informacje dotyczące wdrożenia obowiązku wyładunku przewidzianego w art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 od dnia 1 stycznia 2015 r. na Morzu Północnym, jak zdefiniowano w art. 4 ust. 2 lit. a), w odniesieniu do połowów określonych w załączniku do niniejszego rozporządzenia. Artykuł 2 Wyłączenie z uwagi na przeżywalność 1. Na zasadzie odstępstwa od art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 obowiązek ładunku nie ma zastosowania do połowów makreli i śledzia z wykorzystaniem okrężnicy, jeżeli spełnione są wszystkie poniższe wymogi: połów zostaje wypuszczony zanim pewien odsetek (określony w ust. 2 i 3 poniżej) okrężnicy ulegnie zamknięciu ( punkt odwracalności ), okrężnica jest wyposażona w widoczną boję, wyraźnie zaznaczającą punkt odwracalności, statek i okrężnica są wyposażone w elektroniczny system rejestracji i dokumentowania, zapisujący informację o tym kiedy, gdzie i w jakim zakresie okrężnica była zaciągana w trakcie całej działalności połowowej. 2. Punkt odwracalności to 80 % zamknięcie okrężnicy przy połowach makreli i 90 % zamknięcie okrężnicy przy połowach śledzia. 3. Jeżeli okrążona ławica składa się z obydwu gatunków, 80 % zamknięcie okrężnicy stanowi punkt odwracalności. 4. Zakazuje się wypuszczania połowów makreli i śledzia po przekroczeniu punktu odwracalności. PL 9 PL

5. Z okrążonej ławicy przed jej uwolnieniem pobiera się próbki, aby oszacować jej skład gatunkowy, rozmiar ryb i ich ilość. Artykuł 3 Wyłączenie de minimis Na zasadzie odstępstwa od art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 można odrzucić maksymalnie 3 % w 2015 r. i 2 % w 2016 r. całkowitych rocznych połowów makreli, ostroboka, śledzia i witlinka złowionych przez trawlery do połowów pelagicznych o długości do 25 metrów (długość całkowita), które wykorzystują narzędzia typu OTM w trakcie połowów ukierunkowanych na makrelę, ostroboka i śledzia w obszarach ICES IVb i c na południe od 54 N. Artykuł 4 Dokumentowanie połowów objętych wyłączeniami 1. Ilości ryb wypuszczonych na podstawie wyłączenia przewidzianego w art. 2 i wyniki poboru próbek wymagane na podstawie art. 2 ust. 5 rejestruje się w dzienniku pokładowym. 2. Ilości ryb odrzuconych na podstawie wyłączenia przewidzianego w art. 3 rejestruje się w dzienniku pokładowym. Artykuł 5 Wejście w życie Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2015 r. do dnia 31 grudnia 2017 r. Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Sporządzono w Brukseli, dnia 20.10.2014 r. W imieniu Komisji Przewodniczący José Manuel BARROSO PL 10 PL