Flota samochodów napędzanych biopaliwami Przegląd najnowszych możliwości Wprowadzenie do Przewodnika technicznego
Pętla obiegu węgla Czego dotyczy ta broszura? Zagadnienia zrównoważonej mobilności budzą gorące zainteresowanie samorządów lokalnych, osób kupujących nowe pojazdy oraz właścicieli flot samochodów. Idea zrównoważonej mobilności może stanowić odpowiedź na rosnące zanieczyszczenie środowiska, hałas i coraz gorszą jakość powietrza zjawiska powodowane ciągłym wzrostem natężenia ruchu ulicznego w miastach. Czystsze, alternatywne paliwa mogą także pomóc w zmniejszeniu emisji gazów cieplarnianych, takich jak CO2, a ponadto co także ma ogromne znaczenie pojazdy zgodne z ideą zrównoważonej mobilności odzwierciedlają pozytywny wizerunek Państwa organizacji lub firmy. Czy chcieliby Państwo zacząć używać paliw alternatywnych, ale nie wiedzą Państwo, jak to zrobić? W tej broszurze przedstawiamy ogólne informacje na temat możliwości wykorzystania jednego z najbardziej popularnych rodzajów paliw alternatywnych, a mianowicie biopaliw! W większości państw członkowskich UE szeroko stosowane są paliwa o niskim udziale biokomponentów, jednak stosowanie paliw zawierających duże ilości biokomponentów jest bardziej ograniczone. Przewodnik techniczny koncentruje się właśnie na takich mieszankach paliwowych o wysokiej zawartości biokomponentów i obejmuje podstawowe zagadnienia związane z biopaliwami, ich aspekty techniczne oraz doświadczenia użytkowników. W tej broszurze podsumujemy szczegółowe informacje przedstawione w Przewodniku technicznym. Czym są biopaliwa? Nazwa biopaliwa obejmuje wszystkie paliwa stosowane w transporcie, które są wytworzone z biomasy (materiału roślinnego lub zwierzęcego). Istnieją różne rodzaje biopaliw jedne są identyczne pod względem chemicznym z paliwami kopalnymi, inne zaś całkowicie odmienne. Biopaliwa są zazwyczaj dzielone na dwie grupy: zamienniki oleju napędowego oraz zamienniki benzyny. Ostatnimi czasy biopaliwom poświęca się dużo uwagi ze względu na ich rolę w ograniczaniu problemów związanych ze zmianami klimatu. Przy spalaniu paliw stosowanych w transporcie emitowany jest dwutlenek węgla (CO2) jedna z głównych przyczyn zmian klimatycznych. W przypadku stosowania paliw kopalnych do atmosfery uwalniany jest dwutlenek węgla, a tym samym zwiększa się ilość tego gazu w powietrzu. Przy stosowaniu biopaliw także dochodzi do uwalniania dwutlenku węgla, ale gaz ten został wcześniej związany przez biomasę (rośliny). W tej tzw. pętli obiegu węgla dwutlenek węgla emitowany przez samochody jest wiązany przez rośliny i następnie zostanie wykorzystany do wytworzenia nowych biopaliw. Na pierwszy rzut oka jest to system idealny, jednakże do wzrostu biomasy niezbędne są nawozy i energia do zasilania ciągników. Ponadto samo wytwarzanie biopaliw także wymaga określonych nakładów energii. Dlatego pętla obiegu węgla nie jest całkowicie zamknięta. Większość biopaliw powoduje zmniejszenie emisji dwutlenku węgla o ok. 35-60%. Bardziej zaawansowane biopaliwa, które mają być sprzedawane w przyszłości, mogą osiągać wyższe wskaźniki zmniejszenia emisji CO2 (do 80-90%). Obecnie najpowszechniej stosowanymi biopaliwami są: bioetanol, biodiesel, czysty olej roślinny (PPO) oraz biogaz. Poniżej przedstawiamy ich krótkie omówienie. Bioetanol to alkohol podobny do tego stosowanego w napojach. Wytwarzany jest z biomasy zawierającej cukier. Cukier ten jest przekształcany w bioetanol. Mieszanki benzyny i niewielkich ilości bioetanolu mogą być stosowane we wszystkich standardowych silnikach benzynowych. Niektórzy producenci produkują tzw. pojazdy flexifuel, które mogą jeździć także na mieszankach benzyny z większymi ilościami etanolu (do 85%). Niektórzy producenci autobusów i samochodów już teraz sprzedają pojazdy z silnikami wysokoprężnymi, które mogą działać na prawie czystym bioetanolu (95%). Biodiesel nie jest nazwą konkretnego paliwa, ale obejmuje wszystkie biopaliwa zastępujące olej napędowy. Mówiąc o biodieslu zazwyczaj ma się na myśli FAME (estry metylowe kwasów tłuszczowych). FAME wytwarza się na drodze chemicznej obróbki olejów roślinnych (stosuje się także tłuszcze zwierzęce). Istnieją także inne sposoby produkcji biodiesla, w wyniku których otrzymuje się tzw. biodiesel syntetyczny paliwo o podobnych (a niekiedy korzystniejszych) parametrach co olej napędowy uzyskany z kopalin. Mieszanki zawierające niewielkie ilości FAME (do 5%) mogą być stosowane we wszystkich silnikach wysokoprężnych. Jednak mieszanki o wyższych zawartościach FAME (np. B30 czy B100) mogą być używane jedynie wówczas, gdy dopuszcza to producent pojazdu. Czysty olej roślinny (PPO) to jedno z najprostszych bio paliw. Biopaliwem jest tu czysty olej wyekstrahowany z roślin oleistych (w Europie głównie z rzepaku). PPO można stosować wyłącznie w odpowiednio zmodyfikowanych silnikach wysokoprężnych. Zastosowanie biogazu jest w dalszym ciągu ograniczone, chociaż postrzegany jest on jako interesująca alternatywa dla gazu ziemnego, który zdobywa coraz większą popularność jako paliwo stosowane w transporcie. Podobnie jak gaz ziemny, biogaz składa się głównie z metanu. Biogaz wytwarzany jest na drodze fermentacji (proces kompostowania) odpadów, takich jak organiczne odpady komunalne. W celu uzyskania wysokiej zawartości metanu, biogaz wzbogacany jest do biometanu poprzez oddzielenie go od innych składników (takich jak dwutlenek węgla). W Przewodniku technicznym pokrótce omówiono także inne paliwa alternatywne, w tym: wodór, energię elektryczną, gaz ziemny oraz DME. Przepisy unijne wymagają od państw członkowskich podjęcia starań w celu umożliwienia wprowadzenia biopaliw na rynki krajowe. W 2003 r. ustalono docelowy udział biopaliw na poziomie 2% w 2005 r. i 5,75% w 2010 r. Ostatnio przyjęto nową dyrektywę europejską, która nakłada obowiązek osiągnięcia do 2020 roku 10-procentowego udziału energii ze źródeł odnawialnych (głównie w postaci biopaliw) w sektorze transportowym. Jakie biopaliwa mogą być interesujące dla mnie? Zależy to od wielu czynników. Przede wszystkim należy sprawdzić, jakie biopaliwa będą pasować do Państwa pojazdu oraz do wymagań związanych z długością przejeżdżanej trasy. Ponadto, w zależności od przyczyn leżących u podstaw wyboru biopaliw, można zdecydować się na paliwo dostępne lokalnie, paliwo, które przyczyni się do poprawy jakości powietrza na skalę lokalną, czy paliwo, które może pozwolić na uniknięcie emisji większości dwutlenku węgla (można też wybrać połączenie tych cech). Biopaliwa różnią się pod względem emisji dwutlenku węgla. Różnice w tym zakresie występują nawet w obrębie danego typu biopaliw, jako że emisja CO2 zależy od takich czynników, jak miejsce wytwarzania czy zastosowana metoda produkcji. Komisja Europejska ustanowiła domyślne wartości, jakie można uznać za prawdopodobne wartości średnie dla każdego z biopaliw. W większości przypadków przed rozpoczęciem stosowania mieszanek o wysokiej zawartości (ponad 5%) biopaliw standardowe silniki pojazdów muszą zostać do tego celu przystosowane. Niektórzy producenci już wytwarzają takie pojazdy (np. pojazdy flexifuel sprzedawane przez firmy Ford, Saab, Volvo itd., czy też autobusy Scania), które mogą jeździć na (prawie) czystym bioetanolu. Biogaz można stosować w standardowych pojazdach na gaz ziemny, produkowanych przez kilku producentów. Z kolei korzystanie z biodiesla zależy zazwyczaj od tego, czy producent gwarantuje odpowiednie działanie pojazdu. W ramach platformy Biofuel Cities opracowywany jest wykaz dostępnych na rynku pojazdów, które mogą być napędzane biopaliwami. Zostanie on opublikowany na witrynie Biofuel Cities w roku 2009. W większości przypadków infrastruktura służąca do uzupełniania paliwa będzie wymagała bardzo ograniczonych modyfikacji.
Pętla obiegu węgla Czego dotyczy ta broszura? Zagadnienia zrównoważonej mobilności budzą gorące zainteresowanie samorządów lokalnych, osób kupujących nowe pojazdy oraz właścicieli flot samochodów. Idea zrównoważonej mobilności może stanowić odpowiedź na rosnące zanieczyszczenie środowiska, hałas i coraz gorszą jakość powietrza zjawiska powodowane ciągłym wzrostem natężenia ruchu ulicznego w miastach. Czystsze, alternatywne paliwa mogą także pomóc w zmniejszeniu emisji gazów cieplarnianych, takich jak CO2, a ponadto co także ma ogromne znaczenie pojazdy zgodne z ideą zrównoważonej mobilności odzwierciedlają pozytywny wizerunek Państwa organizacji lub firmy. Czy chcieliby Państwo zacząć używać paliw alternatywnych, ale nie wiedzą Państwo, jak to zrobić? W tej broszurze przedstawiamy ogólne informacje na temat możliwości wykorzystania jednego z najbardziej popularnych rodzajów paliw alternatywnych, a mianowicie biopaliw! W większości państw członkowskich UE szeroko stosowane są paliwa o niskim udziale biokomponentów, jednak stosowanie paliw zawierających duże ilości biokomponentów jest bardziej ograniczone. Przewodnik techniczny koncentruje się właśnie na takich mieszankach paliwowych o wysokiej zawartości biokomponentów i obejmuje podstawowe zagadnienia związane z biopaliwami, ich aspekty techniczne oraz doświadczenia użytkowników. W tej broszurze podsumujemy szczegółowe informacje przedstawione w Przewodniku technicznym. Czym są biopaliwa? Nazwa biopaliwa obejmuje wszystkie paliwa stosowane w transporcie, które są wytworzone z biomasy (materiału roślinnego lub zwierzęcego). Istnieją różne rodzaje biopaliw jedne są identyczne pod względem chemicznym z paliwami kopalnymi, inne zaś całkowicie odmienne. Biopaliwa są zazwyczaj dzielone na dwie grupy: zamienniki oleju napędowego oraz zamienniki benzyny. Ostatnimi czasy biopaliwom poświęca się dużo uwagi ze względu na ich rolę w ograniczaniu problemów związanych ze zmianami klimatu. Przy spalaniu paliw stosowanych w transporcie emitowany jest dwutlenek węgla (CO2) jedna z głównych przyczyn zmian klimatycznych. W przypadku stosowania paliw kopalnych do atmosfery uwalniany jest dwutlenek węgla, a tym samym zwiększa się ilość tego gazu w powietrzu. Przy stosowaniu biopaliw także dochodzi do uwalniania dwutlenku węgla, ale gaz ten został wcześniej związany przez biomasę (rośliny). W tej tzw. pętli obiegu węgla dwutlenek węgla emitowany przez samochody jest wiązany przez rośliny i następnie zostanie wykorzystany do wytworzenia nowych biopaliw. Na pierwszy rzut oka jest to system idealny, jednakże do wzrostu biomasy niezbędne są nawozy i energia do zasilania ciągników. Ponadto samo wytwarzanie biopaliw także wymaga określonych nakładów energii. Dlatego pętla obiegu węgla nie jest całkowicie zamknięta. Większość biopaliw powoduje zmniejszenie emisji dwutlenku węgla o ok. 35-60%. Bardziej zaawansowane biopaliwa, które mają być sprzedawane w przyszłości, mogą osiągać wyższe wskaźniki zmniejszenia emisji CO2 (do 80-90%). Obecnie najpowszechniej stosowanymi biopaliwami są: bioetanol, biodiesel, czysty olej roślinny (PPO) oraz biogaz. Poniżej przedstawiamy ich krótkie omówienie. Bioetanol to alkohol podobny do tego stosowanego w napojach. Wytwarzany jest z biomasy zawierającej cukier. Cukier ten jest przekształcany w bioetanol. Mieszanki benzyny i niewielkich ilości bioetanolu mogą być stosowane we wszystkich standardowych silnikach benzynowych. Niektórzy producenci produkują tzw. pojazdy flexifuel, które mogą jeździć także na mieszankach benzyny z większymi ilościami etanolu (do 85%). Niektórzy producenci autobusów i samochodów już teraz sprzedają pojazdy z silnikami wysokoprężnymi, które mogą działać na prawie czystym bioetanolu (95%). Biodiesel nie jest nazwą konkretnego paliwa, ale obejmuje wszystkie biopaliwa zastępujące olej napędowy. Mówiąc o biodieslu zazwyczaj ma się na myśli FAME (estry metylowe kwasów tłuszczowych). FAME wytwarza się na drodze chemicznej obróbki olejów roślinnych (stosuje się także tłuszcze zwierzęce). Istnieją także inne sposoby produkcji biodiesla, w wyniku których otrzymuje się tzw. biodiesel syntetyczny paliwo o podobnych (a niekiedy korzystniejszych) parametrach co olej napędowy uzyskany z kopalin. Mieszanki zawierające niewielkie ilości FAME (do 5%) mogą być stosowane we wszystkich silnikach wysokoprężnych. Jednak mieszanki o wyższych zawartościach FAME (np. B30 czy B100) mogą być używane jedynie wówczas, gdy dopuszcza to producent pojazdu. Czysty olej roślinny (PPO) to jedno z najprostszych bio paliw. Biopaliwem jest tu czysty olej wyekstrahowany z roślin oleistych (w Europie głównie z rzepaku). PPO można stosować wyłącznie w odpowiednio zmodyfikowanych silnikach wysokoprężnych. Zastosowanie biogazu jest w dalszym ciągu ograniczone, chociaż postrzegany jest on jako interesująca alternatywa dla gazu ziemnego, który zdobywa coraz większą popularność jako paliwo stosowane w transporcie. Podobnie jak gaz ziemny, biogaz składa się głównie z metanu. Biogaz wytwarzany jest na drodze fermentacji (proces kompostowania) odpadów, takich jak organiczne odpady komunalne. W celu uzyskania wysokiej zawartości metanu, biogaz wzbogacany jest do biometanu poprzez oddzielenie go od innych składników (takich jak dwutlenek węgla). W Przewodniku technicznym pokrótce omówiono także inne paliwa alternatywne, w tym: wodór, energię elektryczną, gaz ziemny oraz DME. Przepisy unijne wymagają od państw członkowskich podjęcia starań w celu umożliwienia wprowadzenia biopaliw na rynki krajowe. W 2003 r. ustalono docelowy udział biopaliw na poziomie 2% w 2005 r. i 5,75% w 2010 r. Ostatnio przyjęto nową dyrektywę europejską, która nakłada obowiązek osiągnięcia do 2020 roku 10-procentowego udziału energii ze źródeł odnawialnych (głównie w postaci biopaliw) w sektorze transportowym. Jakie biopaliwa mogą być interesujące dla mnie? Zależy to od wielu czynników. Przede wszystkim należy sprawdzić, jakie biopaliwa będą pasować do Państwa pojazdu oraz do wymagań związanych z długością przejeżdżanej trasy. Ponadto, w zależności od przyczyn leżących u podstaw wyboru biopaliw, można zdecydować się na paliwo dostępne lokalnie, paliwo, które przyczyni się do poprawy jakości powietrza na skalę lokalną, czy paliwo, które może pozwolić na uniknięcie emisji większości dwutlenku węgla (można też wybrać połączenie tych cech). Biopaliwa różnią się pod względem emisji dwutlenku węgla. Różnice w tym zakresie występują nawet w obrębie danego typu biopaliw, jako że emisja CO2 zależy od takich czynników, jak miejsce wytwarzania czy zastosowana metoda produkcji. Komisja Europejska ustanowiła domyślne wartości, jakie można uznać za prawdopodobne wartości średnie dla każdego z biopaliw. W większości przypadków przed rozpoczęciem stosowania mieszanek o wysokiej zawartości (ponad 5%) biopaliw standardowe silniki pojazdów muszą zostać do tego celu przystosowane. Niektórzy producenci już wytwarzają takie pojazdy (np. pojazdy flexifuel sprzedawane przez firmy Ford, Saab, Volvo itd., czy też autobusy Scania), które mogą jeździć na (prawie) czystym bioetanolu. Biogaz można stosować w standardowych pojazdach na gaz ziemny, produkowanych przez kilku producentów. Z kolei korzystanie z biodiesla zależy zazwyczaj od tego, czy producent gwarantuje odpowiednie działanie pojazdu. W ramach platformy Biofuel Cities opracowywany jest wykaz dostępnych na rynku pojazdów, które mogą być napędzane biopaliwami. Zostanie on opublikowany na witrynie Biofuel Cities w roku 2009. W większości przypadków infrastruktura służąca do uzupełniania paliwa będzie wymagała bardzo ograniczonych modyfikacji.
Pętla obiegu węgla Czego dotyczy ta broszura? Zagadnienia zrównoważonej mobilności budzą gorące zainteresowanie samorządów lokalnych, osób kupujących nowe pojazdy oraz właścicieli flot samochodów. Idea zrównoważonej mobilności może stanowić odpowiedź na rosnące zanieczyszczenie środowiska, hałas i coraz gorszą jakość powietrza zjawiska powodowane ciągłym wzrostem natężenia ruchu ulicznego w miastach. Czystsze, alternatywne paliwa mogą także pomóc w zmniejszeniu emisji gazów cieplarnianych, takich jak CO2, a ponadto co także ma ogromne znaczenie pojazdy zgodne z ideą zrównoważonej mobilności odzwierciedlają pozytywny wizerunek Państwa organizacji lub firmy. Czy chcieliby Państwo zacząć używać paliw alternatywnych, ale nie wiedzą Państwo, jak to zrobić? W tej broszurze przedstawiamy ogólne informacje na temat możliwości wykorzystania jednego z najbardziej popularnych rodzajów paliw alternatywnych, a mianowicie biopaliw! W większości państw członkowskich UE szeroko stosowane są paliwa o niskim udziale biokomponentów, jednak stosowanie paliw zawierających duże ilości biokomponentów jest bardziej ograniczone. Przewodnik techniczny koncentruje się właśnie na takich mieszankach paliwowych o wysokiej zawartości biokomponentów i obejmuje podstawowe zagadnienia związane z biopaliwami, ich aspekty techniczne oraz doświadczenia użytkowników. W tej broszurze podsumujemy szczegółowe informacje przedstawione w Przewodniku technicznym. Czym są biopaliwa? Nazwa biopaliwa obejmuje wszystkie paliwa stosowane w transporcie, które są wytworzone z biomasy (materiału roślinnego lub zwierzęcego). Istnieją różne rodzaje biopaliw jedne są identyczne pod względem chemicznym z paliwami kopalnymi, inne zaś całkowicie odmienne. Biopaliwa są zazwyczaj dzielone na dwie grupy: zamienniki oleju napędowego oraz zamienniki benzyny. Ostatnimi czasy biopaliwom poświęca się dużo uwagi ze względu na ich rolę w ograniczaniu problemów związanych ze zmianami klimatu. Przy spalaniu paliw stosowanych w transporcie emitowany jest dwutlenek węgla (CO2) jedna z głównych przyczyn zmian klimatycznych. W przypadku stosowania paliw kopalnych do atmosfery uwalniany jest dwutlenek węgla, a tym samym zwiększa się ilość tego gazu w powietrzu. Przy stosowaniu biopaliw także dochodzi do uwalniania dwutlenku węgla, ale gaz ten został wcześniej związany przez biomasę (rośliny). W tej tzw. pętli obiegu węgla dwutlenek węgla emitowany przez samochody jest wiązany przez rośliny i następnie zostanie wykorzystany do wytworzenia nowych biopaliw. Na pierwszy rzut oka jest to system idealny, jednakże do wzrostu biomasy niezbędne są nawozy i energia do zasilania ciągników. Ponadto samo wytwarzanie biopaliw także wymaga określonych nakładów energii. Dlatego pętla obiegu węgla nie jest całkowicie zamknięta. Większość biopaliw powoduje zmniejszenie emisji dwutlenku węgla o ok. 35-60%. Bardziej zaawansowane biopaliwa, które mają być sprzedawane w przyszłości, mogą osiągać wyższe wskaźniki zmniejszenia emisji CO2 (do 80-90%). Obecnie najpowszechniej stosowanymi biopaliwami są: bioetanol, biodiesel, czysty olej roślinny (PPO) oraz biogaz. Poniżej przedstawiamy ich krótkie omówienie. Bioetanol to alkohol podobny do tego stosowanego w napojach. Wytwarzany jest z biomasy zawierającej cukier. Cukier ten jest przekształcany w bioetanol. Mieszanki benzyny i niewielkich ilości bioetanolu mogą być stosowane we wszystkich standardowych silnikach benzynowych. Niektórzy producenci produkują tzw. pojazdy flexifuel, które mogą jeździć także na mieszankach benzyny z większymi ilościami etanolu (do 85%). Niektórzy producenci autobusów i samochodów już teraz sprzedają pojazdy z silnikami wysokoprężnymi, które mogą działać na prawie czystym bioetanolu (95%). Biodiesel nie jest nazwą konkretnego paliwa, ale obejmuje wszystkie biopaliwa zastępujące olej napędowy. Mówiąc o biodieslu zazwyczaj ma się na myśli FAME (estry metylowe kwasów tłuszczowych). FAME wytwarza się na drodze chemicznej obróbki olejów roślinnych (stosuje się także tłuszcze zwierzęce). Istnieją także inne sposoby produkcji biodiesla, w wyniku których otrzymuje się tzw. biodiesel syntetyczny paliwo o podobnych (a niekiedy korzystniejszych) parametrach co olej napędowy uzyskany z kopalin. Mieszanki zawierające niewielkie ilości FAME (do 5%) mogą być stosowane we wszystkich silnikach wysokoprężnych. Jednak mieszanki o wyższych zawartościach FAME (np. B30 czy B100) mogą być używane jedynie wówczas, gdy dopuszcza to producent pojazdu. Czysty olej roślinny (PPO) to jedno z najprostszych bio paliw. Biopaliwem jest tu czysty olej wyekstrahowany z roślin oleistych (w Europie głównie z rzepaku). PPO można stosować wyłącznie w odpowiednio zmodyfikowanych silnikach wysokoprężnych. Zastosowanie biogazu jest w dalszym ciągu ograniczone, chociaż postrzegany jest on jako interesująca alternatywa dla gazu ziemnego, który zdobywa coraz większą popularność jako paliwo stosowane w transporcie. Podobnie jak gaz ziemny, biogaz składa się głównie z metanu. Biogaz wytwarzany jest na drodze fermentacji (proces kompostowania) odpadów, takich jak organiczne odpady komunalne. W celu uzyskania wysokiej zawartości metanu, biogaz wzbogacany jest do biometanu poprzez oddzielenie go od innych składników (takich jak dwutlenek węgla). W Przewodniku technicznym pokrótce omówiono także inne paliwa alternatywne, w tym: wodór, energię elektryczną, gaz ziemny oraz DME. Przepisy unijne wymagają od państw członkowskich podjęcia starań w celu umożliwienia wprowadzenia biopaliw na rynki krajowe. W 2003 r. ustalono docelowy udział biopaliw na poziomie 2% w 2005 r. i 5,75% w 2010 r. Ostatnio przyjęto nową dyrektywę europejską, która nakłada obowiązek osiągnięcia do 2020 roku 10-procentowego udziału energii ze źródeł odnawialnych (głównie w postaci biopaliw) w sektorze transportowym. Jakie biopaliwa mogą być interesujące dla mnie? Zależy to od wielu czynników. Przede wszystkim należy sprawdzić, jakie biopaliwa będą pasować do Państwa pojazdu oraz do wymagań związanych z długością przejeżdżanej trasy. Ponadto, w zależności od przyczyn leżących u podstaw wyboru biopaliw, można zdecydować się na paliwo dostępne lokalnie, paliwo, które przyczyni się do poprawy jakości powietrza na skalę lokalną, czy paliwo, które może pozwolić na uniknięcie emisji większości dwutlenku węgla (można też wybrać połączenie tych cech). Biopaliwa różnią się pod względem emisji dwutlenku węgla. Różnice w tym zakresie występują nawet w obrębie danego typu biopaliw, jako że emisja CO2 zależy od takich czynników, jak miejsce wytwarzania czy zastosowana metoda produkcji. Komisja Europejska ustanowiła domyślne wartości, jakie można uznać za prawdopodobne wartości średnie dla każdego z biopaliw. W większości przypadków przed rozpoczęciem stosowania mieszanek o wysokiej zawartości (ponad 5%) biopaliw standardowe silniki pojazdów muszą zostać do tego celu przystosowane. Niektórzy producenci już wytwarzają takie pojazdy (np. pojazdy flexifuel sprzedawane przez firmy Ford, Saab, Volvo itd., czy też autobusy Scania), które mogą jeździć na (prawie) czystym bioetanolu. Biogaz można stosować w standardowych pojazdach na gaz ziemny, produkowanych przez kilku producentów. Z kolei korzystanie z biodiesla zależy zazwyczaj od tego, czy producent gwarantuje odpowiednie działanie pojazdu. W ramach platformy Biofuel Cities opracowywany jest wykaz dostępnych na rynku pojazdów, które mogą być napędzane biopaliwami. Zostanie on opublikowany na witrynie Biofuel Cities w roku 2009. W większości przypadków infrastruktura służąca do uzupełniania paliwa będzie wymagała bardzo ograniczonych modyfikacji.
Czy w Europie mamy jakieś dobre przykłady wykorzystywania biopaliw? Ależ oczywiście! Najbardziej znane przykłady to miasta Sztokholm, Rotterdam i Graz, gdzie znaczna część transportu miejskiego opiera się o biopaliwa. Są też mniej znane projekty, takie jak wykorzystywanie pojazdów na biopaliwa w porcie lotniczym w Monachium. U podstaw takich inicjatyw leżą m.in.: potrzeba poprawy jakości powietrza w centrach miast, korzyści ekonomiczne oraz zielony wizerunek organizacji, które w nich uczestniczą. Eksperci z praktyką w tej dziedzinie nie zauważają wyraźnych różnic pomiędzy korzystaniem z takich pojazdów, a korzystaniem z pojazdów zasilanych paliwami kopalnymi. Nie stwierdzano wyraźnych zmian w osiągach silnika. Nieco zwiększają się jednakże nakłady prac konserwacyjnych. Dalsze informacje o konserwacji i biopaliwach zamieszczono w Przewodniku technicznym. Niektóre przykłady zaznaczono na mapie poniżej. Szeroki przegląd tych inicjatyw oraz dane kontaktowe zamieszczono w katalogu projektów i działań ( project and activities directory ) na witrynie Biofuel Cities (pod adresem ). W Przewodniku technicznym zamieszczono bardziej szczegółowe informacje uzyskane od ekspertów-praktyków. Examples of the public use of biofuels STOCKHOLM 550 o.a. Bioethanol and Biogas 330 Bioethanol 130 Biogas 150 Bioethanol 14 Biogas ROTTERDAM 1900 Bioethanol 10 Bioethanol 2 Biogas MUNICH AIRPORT 83 (goal = 400) Biodiesel/PPO Biodiesel/PPO Bioethanol/biogas GRAZ 135 Biodiesel Informacje prawne Komisja Europejska ani żadna osoba działająca na rzecz Komisji nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie informacji zawartych w niniejszej publikacji. Opinie w niej przedstawione zostały wyrażone na wyłączną odpowiedzialność jej autorów i niekoniecznie muszą odzwierciedlać poglądy Komisji Europejskiej. 2009 SenterNovem, Utrecht, Holandia. Zdjęcie na okładce: Webletters, Anna Groot Wszelkie prawa zastrzeżone. Bez pisemnej zgody Sekretariatu Europejskiego ICLEI nie można rozpowszechniać ani kopiować w jakiejkolwiek formie lub w jakikolwiek sposób żadnej części niniejszej publikacji.
BIOPALIWA W SKRÓCIE E85 85% bioetanolu + 15% benzyny B30 30% biodiesla + 70% oleju napędowego B100 100% biodiesla ED95 95% bioetanolu + 5% dodatków BTL Olej napędowy BTL (Biomass to Liquids upłynnianie biomasy) (jakość podobna do oleju napędowego) HVO Uwodornione oleje roślinne (jakość podobna do oleju napędowego) PPO Czysty olej roślinny Biogaz Gaz o wysokiej zawartości metanu ZAMIENNIKI OLEJU NAPĘDOWEGO B30 B100 ED95 BTL HVO PPO ZAMIENNIKI BENZYNY E85 Biogaz OGRANICZENIE ILOŚCI GAZÓW CIEPLARNIANYCH W PORÓWANIU DO ODPOWIEDNIEGO PALIWA KOPALNEGO Bioethanol 32-87% Biodiesel 36-88% BTL 93-95% PPO 40-68% Biogaz 80-86% ZAWARTOŚĆ ENERGII W BIOPALIWACH W PORÓWNANIU DO ODPOWIEDNIEGO PALIWA KOPALNEGO 1 litr E85 0,73 litra benzyny 1 litr ED95 0,60 litra oleju napędowego 1 litr B30 0,98 litra oleju napędowego 1 litr B100 0,92 litra oleju napędowego 1 litr BTL 1 litr oleju napędowego 1 litr HVO 1 litr oleju napędowego 1 litr PPO 0,90 litra oleju napędowego 1 litr Biogazu 1 litr gazu ziemnego KONIECZNOŚĆ MODYFIKOWANIA POJAZDU Czy konieczne jest modyfikowanie pojazdu? Dostępność wersji OEM Możliwość przeprowadzenia modernizacji E85 tak tak tak (LD), nie (HD) ED95 tak tak nie B30 1 1 tak B100 1 1 tak BTL nie niedostępne niedostępne HVO nie niedostępne niedostępne PPO tak nie tak Biogaz nie tak tak (w przypadku pojazdów na gaz ziemny) (1) w zależności od producenta i warunków gwarancji OEM: wersja wyprodukowana przez producenta pojazdu Modernizacje: modyfikacje po odebraniu pojazdu LD: pojazd o małej ładowności HD: pojazd o dużej ładowności Biopaliwa a idea zrównoważonego rozwoju Biopaliwa mogą potencjalnie zmniejszać emisje gazów cieplarnianych (GHG), wprowadzać zróżnicowanie dostaw paliw stosowanych w transporcie (bezpieczeństwo energetyczne) oraz tworzyć możliwości rozwoju obszarów wiejskich. Istnieją jednakże obawy, że nacisk na wykorzystywanie gruntów (wskutek gwałtownego wzrostu zapotrzebowania na surowce do produkcji biopaliw) spowoduje szereg negatywnych zjawisk, zarówno z punktu widzenia środowiska, jak i społeczeństwa. Dalsze informacje na ten temat zamieszczono w Przewodniku technicznym oraz na witrynie Biofuel Cities. Dowiedz się więcej! W tej broszurze przedstawiliśmy podsumowanie raportu pt. Przewodnik techniczny, w którym omówiono wszelkie odpowiednie zagadnienia techniczne dotyczące biopaliw. Przewodnik techniczny można ściągnąć z witryny Biofuel Cities. Biofuel Cities publikuje także przewodniki informacyjne dotyczące zakupu pojazdów zasilanych biopaliwami oraz działań politycznych w dziedzinie biopaliw. Raporty te także można ściągnąć z witryny Biofuel Cities. Na witrynie Biofuel Cities zamieszczono wiele informacji na temat projektów dotyczących biopaliw w całej Europie (baza projektów), dane kontaktowe podmiotów związanych z biopaliwami (baza kontaktów), aktualne wiadomości dotyczące biopaliw oraz przegląd interesujących wydarzeń. Witryna udostępnia także sieć kontaktów oraz możliwość uruchomienia procesu nawiązania współpracy bliźniaczej (tzw. twinningu ) w przypadku chęci znalezienia interesujących partnerów w Europie. W celu uzyskania dodatkowych informacji o Biofuel Cities lub zapisania się na listę subskrypcyjną elektronicznego biuletynu Biofuel Cities Update, prosimy odwiedzić stronę:. Można także skontaktować się z: SenterNovem, PO Box 8242, 3503 RE Utrecht, Holandia. E-mail: secretariat@biofuel-cities.eu, Faks: +31 30 231 6491 Raporty Biofuel Cities można ściągnąć z sekcji publications [Publikacje] na witrynie:. Podziękowania Publikacja ta jest częścią Biofuel Cities European Partnership. Działania te finansowane są z funduszy szóstego programu ramowego Unii Europejskiej i znajdują się w obszarze działalności programu Alternative motor fuels: Biofuel Cities. Funded by the European Commission