KONKURS PRZEDMIOTOWY Z FIZYKI dla uczniów gimnazjów 7 stycznia 06 r. zawody II stopnia (rejonowe) Schemat punktowania zadań Maksymalna liczba punktów 60 Uwaga!. Za poprawne rozwiązanie zadania metodą, która nie jest proponowana w schemacie punktowania, uczeń także otrzymuje maksymalną liczbę punktów.. Wszystkie wyniki końcowe powinny być podane z jednostką.. Jeśli uczeń otrzymał zły wynik w konsekwencji wcześniej popełnionego błędu merytorycznego, to nie otrzymuje punktu za wynik końcowy.
Nr zadania. Czynności ucznia Uczeń:. analizuje pola magnetyczne, Liczba punktów 4 a. B b. A Wynik / przykładowa odpowiedź Uwagi Razem: 4 punkty. Po p. za każde poprawne zaznaczenie fragmentu zdania..a.. analizuje siły działające na skrzynię, Zdanie jest prawdziwe..b.. oblicza wartość przyspieszenia skrzyni, a = F T m = m s. Zdanie jest fałszywe..c. 4. oblicza drogę w ruchu jednostajnie przyspieszonym, s = s s = at at =,5 m. Zdanie jest fałszywe..a. 5. analizuje siłę oddziaływania elektrostatycznego, Zdanie jest fałszywe..b..c. 6. analizuje przepływ ładunku elektrycznego między ciałami naelektryzowanymi, 7. stosuje zasadę zachowania ładunku, Zdanie jest fałszywe. Zdanie jest prawdziwe. 4.a. 8. oblicza gęstość materiału, z którego wykonano krążek hokejowy, d k = m V = m π ( d = ) h 60 g 7,6 cm,4 ( ),5 cm,4 g cm Razem: punkty. na gęstość (z rozpisaną objętością walca), p. obliczenie gęstości.
4.b. 4.c. 5.a. 5.b. 9. oblicza ciśnienie wywierane na powierzchnię, 0. stosuje I zasadę dynamiki,. oblicza wartość siły oporów ruchu,. stosuje zasadę zachowania pędu,. oblicza wartość prędkości wózków po zderzeniu, 4. stosuje związek zmiany energii mechanicznej z pracą, 5. oblicza wartość siły tarcia, p = 5mg S 4 = 5mg π ( d ) = 5 0,6 kg 0 m s Q = mg = 0,6 kg 0 m s =,6 N,4 ( 0,076 m ) 764 Pa F w = d w gv = 000 kg 0 m m m s,4 (0,076 ) 0,05 m =, N Q = F w + F o F o = Q F w = 0,47 N p = p m v = (m + m ) v v = ΔE k = W mv = Ts T = mv s m v = kg m s m +m kg+ kg = 0,6 m s 5 kg (0,6 = 4 m m s ) = 0,5 N p. zapisanie wzoru na ciśnienie z uwzględnieniem ciężaru pięciu krążków, na pole koła, p. obliczenie ciśnienia w paskalach. Razem: 4 punkty. ciężaru krążka, siły wyporu działającej na krążek w wodzie, p. zastosowanie I zasady dynamiki, siły oporów ruchu. p. zauważenie, że pęd złączonych wózków jest równy pędowi początkowemu wózka o masie m. p. rozpisanie obu pędów, prędkości połączonych wózków. p. zauważenie, że zmiana energii kinetycznej wózków związana jest z pracą siły tarcia, p. zastosowanie wzorów na energię kinetyczną i pracę, siły tarcia.
6.a. 6. oblicza szybkość średnią sondy, 7. przedstawia wynik z dokładnością do trzech cyfr znaczących, v = s t = 4,8 0 9 km 9,5 65 4 600 s 6,0 km s 6,0 km s 4 Razem: punkty. p. obliczenie średniej szybkości sondy, p. podanie wyniku z zadaną dokładnością. 6.b. 8. oblicza odległość sondy od Ziemi, s = ct = 0 8 m s 4,5 600 s = 4,86 0 m Razem: punkty. na drogę w ruchu jednostajnym, p. obliczenie odległości. 6.c. 6.d. 9. oblicza odległość planety od Słońca w jednostkach astronomicznych, Z proporcji: s = 5,9 0 m AU 50 0 9 m 9, AU Razem: punkt. p. poprawny wybór danych z tekstu (średnia odległość Pluton-Słońce), p. ułożenie proporcji, p. obliczenie odległości w jednostkach astronomicznych. 0. oblicza wartość ciężaru sondy,. porównuje ciężary sondy na Ziemi i Plutonie, Q Z = mg Q P = m 5 g = 5 Q Z Po przeniesieniu sondy z powierzchni Ziemi na powierzchnię Plutona jej ciężar zmalałby 5 razy. Razem: punkty. p. podanie pełnej (zmalałby 5 razy) odpowiedzi, p. uzasadnienie odpowiedzi. 6.e.. analizuje pojęcie masy ciała, Masa stałych elementów sondy po przeniesieniu ich z Ziemi na Plutona nie zmieni się. p. podanie odpowiedzi.
7. 8.a. 8.b.. oblicza napięcia na odbiornikach, 4. oblicza natężenia prądów płynących przez odbiorniki, 5. oblicza ciepło właściwe benzenu, 7 Pozycja wyłącznika W zamknięty otwarty Napięcie U na zaciskach źródła prądu [V] 5 Odbiornik o oporze Wielkość fizyczna R R R napięcie [V] 4 4 48 natężenie prądu [A] 0,6 0, 0,8 napięcie [V] 8,8 0 4, natężenie prądu [A] 0,7 0 0,7 Q = mcδt Q c = mδt = 4000 J J 0,8 kg 0 0 = 707 C kg 0 C 7 Razem: 7 punktów. Po p. za każdą z par wielkości (napięcie i natężenie prądu na danym odbiorniku) maksymalnie 6 p., p. obliczenie napięcia źródła prądu. na ciepło właściwe (c = Q mδt ), p. obliczenie (odczytanie) energii dostarczonej benzenowi oraz przyrostu temperatury, p. obliczenie ciepła właściwego benzenu. 6. oblicza masę ogrzewanej nafty, Q = mcδt Q m = cδt = 00 8400 J J kg = 0,4 kg 0 0 0 C C Razem: punkty. p. obliczenie (odczytanie) na podstawie wykresu przyrostu temperatury i energii dostarczonej nafcie, p. obliczenie masy nafty.
8.c. 9.a. 9.b. 0. 7. wyjaśnia rolę kalorymetru podczas ogrzewania substancji. 8. analizuje zmiany częstotliwości w ruchu drgającym, 9. analizuje zmiany okresu w ruchu drgającym, 0. analizuje zmiany długości fali akustycznej,. analizuje zmiany głośności dźwięku,. analizuje zmiany wysokości dźwięku,. analizuje zmiany szybkości dźwięku, 4. planuje doświadczenie, 5. opisuje sposób przeprowadzenia doświadczenia, 6. analizuje czynniki wpływające na dokładność wyników doświadczenia. 6 Np. Kalorymetr izoluje układ od otoczenia, zapobiegając stratom energii. Stopniowe wysuwanie linijki poza blat spowoduje, że częstotliwość drgań linijki A / B / C. Jej okres drgań A / B / C, a długość wytworzonej fali akustycznej A / B / C. 6 W wyniku zmniejszenia wartości siły wywołującej drgania głośność wytworzonego dźwięku A / B / C, wysokość A / B / C, a jego szybkość A / B / C. a) Kolejność czynności: kulkę umieszczamy na pewnej wysokości, mierzymy wysokość, puszczamy kulkę swobodnie, mierząc czas spadania. b) Obliczenia. Ze wzoru na drogę w ruchu jednostajnie przyspieszonym (h = gt h ) dostajemy: g = t. c) Na wynik doświadczenia ma wpływ występowanie siły oporu powietrza. d) Np.: kilkukrotne wykonanie pomiaru czasu i obliczenie średniej wartości czasu, zwiększenie wysokości, z której puszczana jest kulka. p. podanie odpowiedzi. Po p. za każde poprawne wskazanie. Po p. za każde poprawne wskazanie. Razem: 6 punktów. p. pełny opis przebiegu doświadczenia (p. opis częściowy), p. wskazanie sposobu obliczenia wartości przyspieszenia grawitacyjnego (w tym przekształcenie wzoru), p. wskazanie czynnika niezależnego od osoby wykonującej pomiar, który ma wpływ na wynik, p. podanie dwóch sposobów zwiększenia dokładności wyniku (po p. za każdy sposób).