Zajęcia technologiczne: Zakład Uzdatniania Wody Bielany Termin 25.05.2012
Spotkanie Kraków, ul. Księcia Józefa pod bramą ZUW Bielany GRUPA 1,2: 8.45 GRUPA 3,4: 10:15
1. Czynniki lokalizacyjne ZUW Bielany 2. Charakterystyka instalacji ZUW w perspektywie historycznej 3. Źródło i jakość wykorzystywanej wody 4. Technologia uzdatniania: procesy fizyczne i chemiczne 5. Główne zbiorniki wody pitnej 6. Zaopatrzenie w wodę miasta Krakowa (zasięg z ZUW Bielany) 7. Funkcjonowanie ZUW Bielany w sytuacjach klęski żywiołowej powodzie, w czasie awarii na terenie Zakładu (np. w przypadku wycieku chloru), w przypadku awarii innych ZUW w Krakowie 8. Konserwacja sieci wodociągowej
http://www.flickr.com/ http://www.flickr.com/
http://www.flickr.com/
Zespół budynków i urządzeń technicznych wodociągów miejskich Bielany usytuowany jest u podnóża Srebrnej Góry, po wschodniej stronie klasztoru Kamedułów. Zajmuje on niewielką działkę po północnej stronie ulicy Księcia Józefa oraz duży, rozciągający się wzdłuż Wisły teren po stronie południowej. W części północnej, ogrodzonej ceglanym murem, znajdują się obiekty technologiczne (hala maszyn parowych, kotłownia, laboratorium) oraz budynek mieszkalny z ogródkami przydomowymi i portiernia. Jest to najstarsza część zespołu, zbudowana w latach 1898-1900. (www.flickr.com/) http://www.flickr.com/
Po drugiej stronie ulicy, na rozległym terenie nad Wisłą, odbywa się pobieranie wody i wstępne procesy jej oczyszczania. Służy temu szereg studzien, zbiorników, osadników i filtrów. Oprócz nich zlokalizowane są tutaj budynki warsztatów i filtrów pośpiesznych, pompownia, magazyn paliw oraz tunel przebiegający pod korytem Wisły. (www.flickr.com/) http://www.flickr.com/
Historia powstania wodociągów miejskich dla Krakowa sięga lat 60. XIX w., kiedy podjęto pierwsze próby sprowadzenia zdrowej wody dla miasta. Dopiero jednak w 1894 r. zdecydowano o wykonaniu otworów wiertniczych na Bielanach i usytuowaniu tam ujęcia wody. Nadzór nad pracami powierzono inż. Romanowi Ingardenowi, który wykonał projekt wodociągu i został kierownikiem Miejskiego Biura Wodociągowego. W 1898 r. przystąpiono do budowy i w ciągu dwóch lat wzniesiono niezbędne obiekty. Uroczyste otwarcie wodociągu, noszącego wówczas imię cesarza Franciszka Józefa, nastąpiło w lutym 1901 r. (www.flickr.com/) http://www.flickr.com/
Wodociąg bielański zaprojektowano tak, aby pokryć zapotrzebowanie na wodę dla Krakowa na co najmniej trzydzieści lat. Wkrótce po jego uruchomieniu zabrakło wody w studni pobliskiego klasztoru oo. kamedułów, więc doprowadzono tam wodociąg. Między 1908 a 1914 r. zbudowano dziesięć kolejnych studni oraz przejście tunelowe pod Wisłą na jej lewy brzeg. W okresie międzywojennym m.in. wymieniono w kotłowni urządzenia na nowocześniejsze, wyregulowano koryto Wisły, a także wybudowano nowy osadnik i stację chlorowania wody. (www.flickr.com/) http://www.flickr.com/
W latach 1950-1955 wskutek szybkiego rozwoju miasta, a przede wszystkim budowy Nowej Huty, pogorszyła się jakość wody i zaczęło jej brakować. Rozbudowano więc sieć wodociągową, wybudowano nowy zbiornik pod kopcem na Zwierzyńcu i zamontowano urządzenia do ozonowania wody. Dzięki temu ponadstuletni i mający walory zabytkowe zakład wodociągów na Bielanach pozostaje wciąż sprawnie działającym obiektem. (www.flickr.com/) http://www.flickr.com/
Źródła: http://www.naukowy.pl/ http://energetykon.pl/ www.camino.net.pl/