Dr n. med. Marek Krasuski Zaopatrzenie ortotyczne tułowia i szyi z Kliniki Rehabilitacji WUM. w Warszawie Kierownik Kliniki: dr n. med. M. Krasuski
Zaopatrzeniem ortotycznym (ortopedycznym*) tułowia i szyi nazywamy indywidualne dopasowanie kołnierza, gorsetu, sznurówki, prostotrzymacza, pasa, wywierającego działania - podpórcze, - stabilizujące, - korekcyjne oraz wspomagające. *stąd słuszną nazwą są ortozy (a nie ortezy)
Działanie podpórcze realizowane jest dzięki przestrzennej konstrukcji, utworzonej na naturalnym fundamencie; dla odcinka szyjnego jest to klatka piersiowa i obręcz barkowa, a dla tułowia miednica. Drugi koniec tej konstrukcji nadaje kierunek sił podparcia i może swoja budową decydować o wektorze siły (miękki materiał zmniejsza wektor siły, a sztywny zwiększa ją).
Działanie stabilizujące tworzone jest dzięki przestrzennej konstrukcji ramowej współpracującej ze zdrowymi strukturami tułowia, lub szyi w różnych warunkach obciążeń, w celu zastąpienia lub wspomagania uszkodzonych elementów istotnie wpływających na stabilność.
Działanie korygujące tworzone jest dzięki odpowiednio ulokowanym w przestrzeni pelotom i elementom odciążającym, w konstrukcji ramowej, które wpływają na ustawianie przestrzenne struktur tułowia, poddawanych ich siłą korygującym.
Wyróżnia się następujące ortozy kręgosłupa: - szyjne (cervical orthosis CO) - szyjno-piersiowe (cervico-thoracic orthosis CTO) - szyjno-piersiowo-lędźwiowo-krzyżowe (cervico- - thoracic-lumbo-sacral orthosis CTLSO); - piersiowo-lędźwiowo-krzyżowe (thoraco-lumbosacral orthosis TLSO); - lędźwiowo-krzyżowe (lumbo-sacral orthosis LSO).
Współczesna ortotyka opiera się przede wszystkim na prefabrykatach i wyrobach gotowych, których dobór i dopasowanie uzależnia się od rodzaju dysfunkcji i indywidualnych potrzeb pacjenta.
Właściwe wykorzystanie zaopatrzenia ortotycznego wymaga: - ustalenia wskazań - doboru odpowiedniego sprzętu, - dokładnego dopasowania - nauki pacjenta w zakresie sposobu użytkowania zaordynowanego przedmiotu ortopedycznego
Zaopatrzenie ortotyczne dorosłych i dzieci jest różne. U dzieci należy brać pod uwagę szczególna podatność na zniekształcenia kompensacyjne, zwłaszcza, gdy leczenie przebiega w okresach intensywnego ich wzrostu i dojrzewania. Zaopatrzenie dziecka musi być dostosowane do jego aktywności i możliwości ruchowych. Dziecko zaopatrzone w ortozę wymaga szczególnej troski i kontroli medycznej z uwagi na możliwość szybszego zniszczenia zapatrzenia (jego zużycia) i możliwości zmian warunków zaopatrzenia związanych z tempem wzrostu.
Zaopatrzenie ortotyczne tułowia i szyi może być: czasowe stałe Tryb, sposób zaopatrzenia ortotycznego tułowia i szyi regulują odpowiednie rozporządzenia Ministra Zdrowia oraz mają tu zastosowanie Zarządzenia Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia. Najważniejsze to: Dz. U. z 2003r nr 204 poz. 1986 Dz. U. z 2003r nr 85 poz. 787 Dz. U. z 2004r nr 275 poz. 2732 Dz. U. z 2005r nr 41 poz. 396 Zarządzenie Prezesa NFZ z 20.09.2007r nr 62/2007/DSO2
NFZ O zaopatrzeniu ortotycznym tułowia i szyi wg tych rozporządzeń decydują lekarze specjaliści w zakresie: ortopedii, neurologii, chirurgii, rehabilitacji medycznej i reumatologii (o zaopatrzeniu w pas brzuszny i przepuklinowy decyduje chirurg). O poziomie odpłatności za zalecane zaopatrzenie rehabilitacyjne decyduje aktualne rozporządzenie prezesa NFZ.
NFZ TYP KOD NFZ GORSET SZKIELETOWY (CALOTA) 9170.01 GORSET DONICZKOWY: SKÓRZANY ALBO Z TWORZYWA SZTUCZNEGO 9170.02 GORSET SZKIELETOWY UNIERUCHAMIAJĄCY GÓRNY ODCINEK PIERSIOWY KRĘGOSŁUPA:Z KOŁNIERZEM ALBO DIADEMEM 9170.03 GORSET JEWETTA: Z RAMĄ TYLNĄ LUB TAŚMAMI TYLNYMI 9170.04 GORSET REKLINACYJNY Z ROZWÓRKAMI ŚRUBOWAYMI 9170.05 GORSET ODCIĄŻAJĄCY TYPU MILWAUKEE-BLOUNTA: Z KOSZEM SKÓRZANYM ALBO KOSZEM Z TWORZYWA SZTUCZNEGO 9170.07 GORSET KOREKCYJNY DO LECZENIA SKOLIOZ 9170.08 PROSTOTRZYMACZ WG HOHMANNA 9170.09 PROSTOTRZYMACZ WG TAYLORA 9170.10 GORSET JEWETTA: Z RAMĄ TYLNĄ LUB TAŚMAMI TYLNYMI 9180.01 GORSET REKLINACYJNY Z ROZWÓRKAMI ŚRUBOWYMI 9180.02 PROSTOTRZYMACZ WG HOHMANNA 9180.04 PROSTOTRZYMACZ WG TAYLORA 9180.05
NFZ TYP KOD NFZ Sznurówka Hohmanna 9170.12 lub 9180.07 Sznurówka lędźwiowo krzyżowa 9170.13 lub 9180.08 Pas lędźwiowo krzyżowy 9170.14 lub 9180.09 Pas brzuszny przepuklinowy 9293.02
NFZ
Zaopatrzenie ortotyczne stanowią wyroby medyczne będące przedmiotem ortopedycznym. Nad prawidłowością rejestracji tych wyrobów czuwa Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych mieszczący się w Warszawie przy ul. Ząbkowskiej 41.
Wyrób medyczny to narzędzie, przyrząd, aparat, sprzęt, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, włączając oprogramowanie niezbędne do właściwego stosowania wyrobu, przeznaczone przez wytwórcę do stosowania u ludzi zastępujące lub modyfikujące budowę lub funkcję anatomiczną oznaczone znakiem CE Oznaczone/Oznakowane CE umieszczone na wyrobie jest deklaracją producenta, że oznakowany produkt spełnia wymagania dyrektyw tzw. "Nowego Podejścia" Unii Europejskiej (UE).
W sektorze medycznym jakość wyrobów jest określona przez normę europejską ISO 13485:2003, która została przyjęta przez Europejską Komisję Normalizacyjną (CEN - the European Committee for Standardisation) 16 czerwca 2003 roku. Zgodnie z przepisami kraje członkowskie CEN są zobowiązane do nadania normie statusu normy krajowej co w przypadku Polski miało miejsce 4 listopada 2005 roku. Polska norma została oznaczona symbolem PN-EN ISO 13485 Wyroby medyczne. Systemy zarządzania jakością. Wymagania do celów przepisów prawnych. Wdrożenie przez przedsiębiorstwa normy medycznej ISO 13485:2003 jest decydującym czynnikiem, pozwalającym na sprzedaż wyrobów na rynku międzynarodowym.
Kołnierze Głównym zadaniem kołnierzy ortopedycznych jest rola stabilizacyjna oraz częściowo odciążająca kręgosłup w odcinku szyjnym. Ze względu na znaczną i złożoną ruchomość odcinka szyjnego kręgosłupa, jego rolę podpórczą masy głowy oraz przebieg krtani i tchawicy w obrębie szyi, działanie kołnierzy polega głównie na wykorzystaniu pionowego układu sił podpórczych o punktach zaczepienia na górnej krawędzi mostka i po przeciwnej stronie żuchwy, oraz okolicy połączenia C7-Th1 i potylicy.
Kołnierze Unieruchomienie (stabilizacja) odcinka szyjnego w kołnierzu jest względna i polega raczej na ograniczeniu jego ruchomości. Aparat Halo Traction daje możliwość stabilizacji kręgosłupa w odcinku szyjnym
Halo Traction System stabilizacji Halo Traction z punktami podparcia na kamizelce obejmującej górną część klatki piersiowej i bezpośrednio kościach pokrywy czaszki umożliwia stabilizację odcinka szyjnego kręgosłupa, jego korekcję z komponentą sił dystrakcyjnych lub kompresyjnych.
Halo Traction System stabilizacji Halo oparty bezpośrednio na kościach pokrywy czaszki i talerzach kości biodrowych umożliwia za pomocą głównie sił dystrakcyjnych i derotacyjnych stabilizację i odciążenie kręgosłupa Król J.: Boczne skrzywienia kręgosłupa; w Rehabilitacja Medyczna (red.: Dega W., Milanowska K.), PZWL, Warszawa, 1983
Kołnierze Dla stabilizacji C1-C2 wymagane jest objecie konstrukcją kołnierza żuchwy i potylicy. Dla stabilizacji dolnych segmentów kręgosłupa konieczne jest stosowanie kamizelki dla górnej części klatki piersiowej
Kołnierze Dla stabilizacji dolnych segmentów kręgosłupa szyjnego konieczne jest stosowanie stabilizacji górnej części tułowia. Ortoza półgorsetowa Philadelphia
Kołnierze Ze względu na konstrukcję można wyróżnić: kołnierze miękkie typu Schanza kołnierze półsztywne i sztywne typu Floryda (nie usztywnia C 6 -C 7 -Th 1 ) kołnierze dwuczęściowe wzmocnione typu CAMPA
Kołnierze Różne typy kołnierzy kołnierz Philadelphia kołnierz sztywny jednoczęściowy, ratunkowy Ambu kołnierze dwuczęściowe wzmocnione typu CAMPA
Gorsety Działanie gorsetów polega na mechanicznym ograniczeniu zakresów ruchów kręgosłupa w określonych płaszczyznach oraz osiowym podparciu masy tułowia. Dlatego można wyróżnić gorsety: stabilizujące, odciążające korygujące Zwykle, gorsety korygujące działają równolegle odciążająco na kręgosłup.
Gorsety Wyróżniamy ze względu na sposób stosowania gorsety stałe (wykonane z opasek gipsowych, tworzyw sztucznych) gorsety zmienne (ruchome) wykonane z tworzyw, zapinane zwykle systemami typu velcro, szkieletów metalowych pokrytych, i skóry
Gorsety Wyróżniamy ze względu na sposób stosowania Gorsety pełnokontaktowe (z opasek gipsowych, lub tworzyw sztucznych) Gorsety szkieletowe
Gorsety Gorsety stabilizujące (zwykle stałe) wykorzystywane są do leczenie zachowawczego złamań pourazowych kręgosłupa. Do leczenia takiego kwalifikują się chorzy ze złamaniami stabilnymi, a także ci u których operacja może pogorszyć gwałtownie stan ogólny, niewydolność krążeniową, czy wręcz występuje duże ryzyko śmierci w okresie operacyjnym, czy w krótkim czasie pooperacyjnym. Gorsety stabilizujące zmienne wykorzystywane są do doleczania złamań pierwotnie zaopatrzonych operacyjnie i zachowawczo.
Gorsety Działanie gorsetu stabilizującego jest ograniczone i sprowadza się do: Stworzenia momentów biernych sił podpierających wybrane punkty na powierzchni ciała oraz maksymalnie ograniczających zakres ruchomości biernej i czynnej danego odcinka kręgosłupa. Podpieranie masy ciała Monitorowanie i ograniczanie zakresu czynnej ruchomości kręgosłupa w wybranych płaszczyznach.
Gorsety Zaopatrzenie ortotyczne musi być akceptowane przez chorego. U chorych w wieku młodzieńczym, starszym mogą występować problemy w postaci braku akceptacji takiej formy leczenia. Zaopatrzenie stałe w postaci gorsetów gipsowych u osób starszych praktycznie nie wchodzi w rachubę, ale do rozważenia mogą być gorsety wykonane z mas plastycznych. Progiem ich stosowania może być cena takiego gorsetu.
Zależność zaopatrzenia od poziomu złamania we wczesnym okresie po złamaniu Złamanie kręgosłupa: Powyżej Th6 Th6-L3 Poniżej L3 Wzorce gorsetów ortopedycznych: Blount Jevett Hohman, Williams
Gorset Jevett a
Gorset Bählera
Gorset Blount a
Gorset Williams a
Gorset sznurówka Hohmanna
Gorsety korekcyjne Działanie gorsetu korygującego jest ograniczone i sprowadza się do: Stworzenia momentów biernych sił korekcyjnych przez wywarcie odpowiednio ukierunkowanych nacisków mechanicznych na celowo wybrane powierzchnie ciała Podpieranie masy ciała Monitorowanie czynnej korekcji mięśniowej.
Gorsety korekcyjne Gorsety korekcyjne maja zastosowanie głównie w leczeniu skolioz i innych deformacji tułowia i kręgosłupa. Wskazaniem do stosowania gorsetów są: elastyczność skrzywienia, skrzywienie od 25ᵒ do 40ᵒ przy skoliozach nieskompensowanych skrzywienie od 25-29ᵒ do 45ᵒ przy skoliozach skompensowanych progresja roczna skoliozy 10ᵒ i powyżej do kąta 20ᵒ Cobba Gorsety możemy stosować, gdy miednica jest już wykształcona (od 3rż)
Gorsety korekcyjne Skolioza to trójpłaszczyznowa deformacja kręgosłupa. Zniekształcenie obejmuje: skrzywienie w płaszczyźnie czołowej /boczne skrzywienie kręgosłupa/ skrzywienie w płaszczyźnie strzałkowej /lordo- lub kyfo- skolioza/ skrzywienie w płaszczyźnie poziomej /rotacja i torsja kręgów/. Około 85% przypadków, to skoliozy idiopatyczne.
Gorsety korekcyjne Redukcja lordozy lędźwiowej stanowi podstawę korekcji skrzywienia. Stwierdzono eksperymentalnie, że redukcja zmniejsza zarówno skrzywienie lędźwiowe jak i piersiowe. Peloty korygujące skrzywienie w płaszczyźnie czołowej muszą znajdować się poniżej szczytu skrzywienia. Pelota derotacyjna powinna znajdować się od tyłu klatki piersiowej, co tworzy wektor mający tendencję do derotowania klatki piersiowej Watts 1979
Gorsety korekcyjne W gorsetach korekcyjnych podstawą jest dobrze wykonany i poprawnie ustabilizowany kosz biodrowy. W praktyce spotykamy się z zagadnieniem pionowego przemieszczania się względem siebie dwóch połówek kosza biodrowego. Zwykle po stronie wypukłej skoliozy kosz biodrowy przesuwa się ku górze
Gorsety korekcyjne Przyczyny przesuwania się pionowego względem siebie dwóch połówek kosza to: Nierówne położenie miednicy, zbyt słabe wymodelowanie okolicy nadgrzebieniowej, Działanie sił nacisku na kosz w czasie podpierania wypukłości skrzywienia, Nadmiernie elastyczne płyty termoplastyczne z których wykonany kosz
Gorsety korekcyjne Gorsety korygujace gipsowe: Gorset Abbota-Kleinberga, Gorset antygrawitacyjny półprzechylny Rissera Gorset Cotrela (EDF)
Gorsety korekcyjne Gorsety z Milwaukee (GM), to kosz biodrowy do którego wmontowane są wsporniki pionowe, peloty derotacyjne i korekcyjne. Stosowany w skoliozach piersiowych i piersiowo-lędźwiowych. Działanie korekcyjne GM polega na uzyskiwaniu dystrakcji kręgosłupa i wywieraniu bocznego nacisku na szczyt skrzywienia.
Gorsety korekcyjne Gorsety z Milwaukee - pierwsza opisana skuteczna ortoza CTLS, opracowana przez Blounta i Schmidta w roku 1946. (Milwaukee brace). Torsja lędźwiowego odcinka kręgosłupa korygowana jest za pomocą peloty korekcyjnej lędźwiowej, natomiast pelota piersiowa wpływa na korekcję wygięcia bocznego. Ten typ ortozy zaleca się w nieoperacyjnym leczeniu skoliozy, której szczyt skrzywienia pierwotnego znajduje się powyżej poziomu Th 7.
Gorsety korekcyjne Gorset Blounta z Milwaukee (GM)
Gorsety korekcyjne Gorset Cheneau (Gorset Cheneau-Toulouse-Munster) to nowoczesny, pełnokontaktowy gorset derotacyjny stosowany w skoliozach piersiowych i piersiowo-lędźwiowych. Wg Dobosiewicz tzw gorset czynno-bierny. Weiss et al. Scoliosis 2007 2:2 doi:10.1186/1748-7161-2-2
Gorsety korekcyjne Gorset Cheneau stosuje się w przypadku lędźwiowych i piersiowych skrzywień kręgosłupa oraz dużej rotacji kręgów lędźwiowych. Górny kręg skrzywienia nie powinien przekraczać Th4. Główną ideą jest zastosowanie trójwymiarowej korekcji deformacji kręgosłupa zarówno w płaszczyźnie czołowej, poprzecznej oraz strzałkowej. Siły korekcyjne przyłożone są do dodatnich pól tułowia przy pomocy pelot korekcyjnych. Warunkiem prawidłowego działania tych sił jest umieszczenie w gorsecie przeciwległych obszarów odciążających, które uzyskuje się na etapie modelowania pozytywu przez protetyka/ortotyka wykonującego gorset. Ważną zasadą jest również fakt, iż łączna rozległość miejsc odciążających jest większa od pól nacisku. Gorset dodatkowo wyposażony jest w tzw. okienka. Są to celowe wycięcia w materiale gorsetu w celu kontroli stanu skóry oraz zmniejszenie wagi zaopatrzenia.
Gorsety korekcyjne Gorsety bostoński (GB), którego budowa opiera się na maksymalnym wykorzystaniu możliwości korekcyjnych dobrze dopasowanego kosza biodrowego. Stosowany jest dla skolioz piersiowo-lędźwiowych i lędźwiowych, gdzie kręg krańcowy jest na wysokości Th10.
Gorsety korekcyjne Działanie korekcyjne GB polega na zmniejszaniu pochylenia miednicy oraz kompensacji lordozy odcinka lędźwiowego, detorsji kręgów w okolicy skrzywienia oraz poprawie ustawienia kręgosłupa w stosunku do osi symetrii
Gorsety korekcyjne
Gorsety korekcyjne Jedną z metodą leczenia zachowawczego jest stosowanie gorsetów ortopedycznego, dla postępujących skolioz w przedziale (25-29 ) do (40-45 ), noszonego przez 22-23 godziny na dobę do okresu zakończenia wzrostu zwykle 16-17r.ż.. Gorset ma na celu zahamowanie postępu skrzywienia w okresie skoków wzrostowych. Dobór odpowiedniego typu gorsetu zależy od charakteru skrzywienia. W każdym przypadku dobierany jest indywidualnie i wymaga systematycznych, co 4-6 miesięcy, modyfikacji.
Gorsety korekcyjne Gorsety w leczeniu skolioz należy nosić przez 22 23 godziny na dobę (z przerwą na czynności związane z higieną i sportem) do czasu zakończenia wzrostu kostnego (przynajmniej 6 mies. po stwierdzeniu na podstawie badania radiologicznego 4 lub 5 stopnia w skali Rissera; są również zwolennicy stopniowego odstawiania gorsetu, trwającego nawet do 2 lat). Istotnym elementem postępowania jest wykonywanie ćwiczeń izometrycznych przez cały okres leczenia z zastosowaniem gorsetu.
Gorsety korekcyjne System SpineCor to tzw system gorsetów dynamicznych. Działanie korekcyjne SpineCor polega stosowaniu specyficznej strategii ruchu korekcyjnego, dla danej skoliozy
Gorsety korekcyjne Specjalny Program SpineCor Assistant (SAS) z pomocą komputera zapisze dane ze wszystkich badań i pomoże w dokonaniu indywidualnej klasyfikacji skrzywienia, koniecznej dla dobrania gorsetu. SAS określi także sposób zbudowania i dopasowania gorsetu. - gorset dynamiczny SpineCor jest noszony przez 20 godzin na dobę.4- godzinna przerwa powinna być podzielona na dwie lub więcej części podczas najmniej aktywnych części dnia. Gorset musi być noszony podczas snu. - Długość czasu leczenia zależy od stopnia skrzywienia i jego postępu oraz dojrzałości dziecka, ale zawsze jest to minimum 18 miesięcy. - Wskazane może być zastosowanie specjalnego programu fizjoterapii w celu uzupełnienia działania gorsetu SpineCor. - Dla zoptymalizowania efektu dynamicznego działania gorsetu, zaleca się uprawianie wszelkich rodzajów sportu W GORSECIE (z wyjątkiem pływania, które uprawiane jest bez gorsetu i w ramach dopuszczalnych 4 godzin przerwy w noszeniu). - Możliwe jest również zalecenie używania wkładki do obuwia na czas leczenia gorsetem. Decyzję taką podejmuje lekarz.
Sznurówki (pasy ortopedyczne) Działanie sznurówek polega na wykorzystaniu ciśnienia hydropneumatycznego w jamie brzusznej, a przez to ograniczenie zakresu ruchów kręgosłupa, wspomaganiu stabilizacji i podparcia odcinka piersiowo-lędźwiowego kręgosłupa. Wzmocnienie sznurówek ramą metalową zwiększa ich mechaniczne działanie stabilizujące i korygujące
Sznurówki (pasy ortopedyczne) Sznurówki Wysokie, niskie pasy lędźwiowe Bez usztywnienia, półsztywne, wzmocnione stalkami, z podpaszkami
Sznurówki a praca Pasy lędźwiowe stosuje się profilaktycznie w celu zapobiegania uszkodzeniom kręgosłupa w odcinku lędźwiowo-krzyżowym oraz w celach leczniczych. Stosowanie pasów w połączeniu z odpowiednią edukacją na temat bólu krzyża zmniejszało wg Walsha i wsp. absencję w pracy. Walsh N.E., Schwartz R.K.: The influence of prophylactic orthoses on abdominal strength and low back injury in the workplace. Am. J. Phys. Med. Rehabil., 1990; 69: 245-250
Sznurówki a praca Nie jednak ma dowodów na skuteczność gorsetów lędźwiowych w zapobieganiu uszkodzeniom kręgosłupa w miejscu pracy. Woodhouse M.L., McCoy R.W., Redondo D.R., Shall L.M.: Effects of back support on intra-abdominal pressure and lumbar kinetics during heavy lifting. Hum. Factors, 1995; 37: 582-590 Ponadto nie wydaje się, by zwiększały one wydolność w zakresie podnoszenia lub poprawiały biomechanikę kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego. Reyna J.R. Jr, Leggett S.H., Kenney K., Holmes B., Mooney V.: The effect of lumbar belts on isolated lumbar muscle: strength and dynamic capacity. Spine, 1995; 20: 68-73
Sznurówki a praca W rzeczywistości pasy lędźwiowe nie zapewniają większej ochrony niż prawidłowa technika podnoszenia ciężkich rzeczy bez dodatkowych zabezpieczeń. Gorsety mogą być natomiast przydatne w zapobieganiu ponownym uszkodzeniom. W piśmiennictwie nie ma jednak przekonujących dowodów na to i prawdopodobnie służą one jedynie jako środek przypominania o konieczności prawidłowej mechaniki kręgosłupa podczas dźwigania ciężarów i wykonywania skłonów. van Poppel M.N., Koes B.W., Smid T., Bouter L.M.: A systematic review of controlled clinical trials on the prevention of back pain in industry. Occup. Environ. Med., 1997; 54: 841-847 van Poppel M.N., Koes B.W., van der Ploeg T., Smid T., Bouter L.M.: Lumbar supports and education for the prevention of low back pain in industry: a randomized controlled trial. JAMA, 1998; 279: 1789-1794
Sznurówki wysokie
Sznurówki wysokie
Sznurówki wysokie Gorset wg Harmsa stabilizujący piersiowolędźwiowy (Th8-L2) firmy SofTec Dorso
Sznurówki wysokie Gorset stabilizujący lędźwiowy (L2 S1) firmy SofTec Dorso
Pasy lędźwiowe
Pasy lędźwiowe
Prostotrzymacze Prostotrzymacze działają poprzez wymuszanie czynnej korekcji kręgosłupa i stowane są jako środek wspomagający kinezyterapię w wadach postawy (plecy okrągłe) i postępujacej kifotyzacji odcinka piersiowego w przebiegu osteoporozy
Prostotrzymacze Prostotrzymacz Taylora Zastosowanie: - profilaktyka wad postawy wynikających z hiperkifozy piersiowej (m.in. Choroba Scheuermanna, ZZSK), - choroba Parkinsona, - korekta postawy. Rozmiary (obwód klatki piersiowej w cm): 40-60 cm, 60-80 cm, 80-100 cm, 100-120 cm.
Prostotrzymacze ortoza Taylor Knight Prostotrzymacz wg Taylora
Pas brzuszny i przepuklinowy Pasy brzuszne Pas przepuklinowy
Pas brzuszny i przepuklinowy Pas ciążowy Pas obręczy miednicznej
Dziękuję za uwagę
Przeżdziak Bogumił Zaopatrzenie rehabilitacyjne. wydawca: Via Medica - Wydawnictwo Medyczne Jerzy Król Andrzej Nowakowski Biblioteka Ortopedyczna i Traumatologiczna. Zaopatrzenie ortopedyczne i protezowanie. Exsemplum, Poznań 2011 Emilia Mikołajewska Neurorehabilitacja. Zaopatrzenie ortopedyczna. PZWL, 2009r Tadeusz Myśliborski Zaopatrzenie ortopedyczne. PZWL, Warszawa www.formedplus.pl