Niezachowanie CP najnowsze wyniki

Podobne dokumenty
Metamorfozy neutrin. Katarzyna Grzelak. Sympozjum IFD Zakład Czastek i Oddziaływań Fundamentalnych IFD UW. K.Grzelak (UW ZCiOF) 1 / 23

Czym materia różni się od antymaterii - najnowsze wyniki z eksperymentu LHCb

Fizyka cząstek elementarnych i oddziaływań podstawowych

Symetrie. D. Kiełczewska, wykład 5 1

Symetrie. D. Kiełczewska, wykład 5 1

Plan. Motywacja fizyczna. Program badań. Akcelerator LHC. Detektor LHCb. Opis wybranych systemów

Symetrie. D. Kiełczewska, wykład9

Czy neutrina mogą nam coś powiedzieć na temat asymetrii między materią i antymaterią we Wszechświecie?

Fizyka cząstek 5: Co dalej? Brakujące wątki Perspektywy Astrocząstki

Słońce obserwowane z kopalni Kamioka, Toyama w Japonii

Fizyka cząstek elementarnych. Tadeusz Lesiak

WYKŁAD 8. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników

Fizyka do przodu w zderzeniach proton-proton

r. akad. 2011/2011 VI. Fizyka zapachu, Macierz CKM, Łamanie CP

Bozon Higgsa oraz SUSY

Motywacja do dokładnego wyznaczania elementów macierzy Cabbibo-Kobayashi-Maskawy ( )

Zderzenia relatywistyczne

Masywne neutrina w teorii i praktyce

Łamanie symetrii względem odwrócenia czasu cz. I

Oddziaływania. Zachowanie liczby leptonowej i barionowej Diagramy Feynmana. Elementy kwantowej elektrodynamiki (QED)

Elementy kosmologii. D. Kiełczewska, wykład 15

WYKŁAD 8. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW

Wszechświat czastek elementarnych

Elementy Fizyki Jądrowej. Wykład 5 cząstki elementarne i oddzialywania

Unifikacja elektro-słaba

Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Ciemna Strona Wszechświata

Fizyka B pośrednie poszukiwanie Nowej Fizyki

Cząstki elementarne i ich oddziaływania III

Neutrina z supernowych. Elementy kosmologii

Rozdział 6 Oscylacje neutrin słonecznych i atmosferycznych. Eksperymenty Superkamiokande, SNO i inne. Macierz mieszania Maki-Nakagawy- Sakaty (MNS)

Wstęp do fizyki cząstek elementarnych

JÜLICH ELECTRIC DIPOLE INVESTIGATIONS MEASUREMENT WITH STORAGE RING

Fizyka 3. Konsultacje: p. 329, Mechatronika

Oscylacje neutrin. Deficyt neutrin atmosferycznych w eksperymencie Super-Kamiokande

Zagadki neutrinowe. Deficyt neutrin atmosferycznych w eksperymencie Super-Kamiokande

Nowe wyniki eksperymentów w CERN

Cząstki i siły. Piotr Traczyk. IPJ Warszawa

Neutrina i ich oscylacje. Neutrina we Wszechświecie Oscylacje neutrin Masy neutrin

Szczególna i ogólna teoria względności (wybrane zagadnienia)

Detektory cząstek. Procesy użyteczne do rejestracji cząstek Techniki detekcyjne Detektory Przykłady użycia różnych technik detekcyjnych.

WSTĘP DO FIZYKI CZĄSTEK. Julia Hoffman (NCU)

Oddziaływania podstawowe

Oddziaływania. Przekrój czynny Zachowanie liczby leptonowej i barionowej Diagramy Feynmana. Elementy kwantowej elektrodynamiki (QED)

Zderzenia relatywistyczne

Wszechświata. Piotr Traczyk. IPJ Warszawa

Elementy kosmologii. Rozszerzający się Wszechświat Wielki Wybuch (Big Bang) Nukleosynteza Promieniowanie mikrofalowe tła Ciemna Materia Leptogeneza

Obserwacja Nowej Cząstki o Masie 125 GeV

Naturalne źródła neutrin, czyli neutrina sa

Fizyka na LHC - Higgs

LHC i po co nam On. Piotr Traczyk CERN

Zagadki neutrinowe. Deficyt neutrin atmosferycznych w eksperymencie Super-Kamiokande

czastki elementarne Czastki elementarne

Przyszłość polskiej fizyki neutrin

Cząstki elementarne. Składnikami materii są leptony, mezony i bariony. Leptony są niepodzielne. Mezony i bariony składają się z kwarków.

LHC: program fizyczny

Struktura porotonu cd.

Oddziaływania słabe i elektrosłabe

Fizyka cząstek elementarnych. Fizyka cząstek elementarnych

Symetrie w fizyce cząstek elementarnych

Promieniowanie jonizujące

Detektory. Kalorymetry : Liczniki Czerenkowa Układy detektorów Przykłady wielkich współczesnych detektorów Wybrane eksperymenty ostatnich lat

Nowa fizyka a oscylacja neutrin. Pałac Młodzieży Katowice 29 listopad 2006

Plazma Kwarkowo-Gluonowa

Cząstki elementarne wprowadzenie. Krzysztof Turzyński Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski

Oddziaływania silne. Również na tym wykładzie Wielkie unifikacje. Mówiliśmy na poprzednich wykładach o: rezonansach hadronowych multipletach

Promieniowanie kosmiczne składa się głównie z protonów, z niewielką. domieszką cięższych jąder. Przechodząc przez atmosferę cząstki

Neutrina. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład VIII. Oddziaływania neutrin Neutrina atmosferyczne

Promieniowanie jonizujące

STRUKTURA MATERII PO WIELKIM WYBUCHU

Neutrina. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład VII. Historia neutrin Oddziaływania neutrin Neutrina atmosferyczne

Na tropach czastki Higgsa

Tajemnicze neutrina Agnieszka Zalewska

Ewolucja Wykład Wszechświata Era Plancka Cząstki elementarne

Podstawy Fizyki Jądrowej

Sylwa czyli silva rerum na temat fizyki cz astek elementarnych

Stany skupienia (fazy) materii (1) p=const Gaz (cząsteczkowy lub atomowy), T eratura, Tempe Ciecz wrzenie topnienie Ciało ł stałe ł (kryształ)

AUTOREFERAT. Agnieszka Obłąkowska-Mucha. Spis treści

WYKŁAD 8. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Oddziaływania słabe

Neutrina. Źródła neutrin: NATURALNE Wielki Wybuch gwiazdy atmosfera Ziemska skorupa Ziemska

Elementy Fizyki Czastek Elementarnych 1 / 2

Neutrina z czasów Wielkiego Wybuchu - CνB ( primordial, relic ) Tadek Kozłowski IPJ

Ewolucja Wszechświata Wykład 5 Pierwsze trzy minuty

Podstawowe własności jąder atomowych

CERN - pierwsze globalne laboratorium. Magdalena Kowalska CERN, PH-Dept.

Neutrina (2) Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład IX

Wszechświat cząstek elementarnych WYKŁAD 7 21.IV TEORIA Symetria i jej łamanie

Dynamika relatywistyczna

Rezonanse, Wykresy Dalitza. Lutosława Mikowska

Fizyka hadronowa. Fizyka układów złożonych oddziałujących silnie! (w których nie działa rachunek zaburzeń)

Rozpad alfa. albo od stanów wzbudzonych (np. po rozpadzie beta) są to tzw. długozasięgowe cząstki alfa

Z czego i jak zbudowany jest Wszechświat? Jak powstał? Jak się zmienia?

26.IV.2010 Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Mieszanie kwarków i nie tylko Neutrina mieszanie i oscylacje

Źródła cząstek. Naturalne: Sztuczne. Promieniowanie kosmiczne Różne źródła neutrin. Akceleratory Reaktory. D. Kiełczewska wykład 2 1

Neutrina. Wstęp do Fizyki I (B+C) Wykład XXII:

Bozon Higgsa & SUSY & DM

WYKŁAD 3. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Masy i czasy życia cząstek elementarnych. Kwarki: zapach i kolor. Prawa zachowania i liczby kwantowe:

Odkrywanie supersymetrii - przypadek ciężkich sfermionów

Od wielkiego wybuchu do gwiazd neutronowych fizyka relatywistycznych zderzeń ciężkojonowych

Rozdział 4 Zasady zachowania w fizyce cząstek Zachowanie zapachów: S, C, B, T Wnioski z zasady zachowania izospinu w oddziaływaniach silnych

WYKŁAD 3. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Masy i czasy życia cząstek elementarnych. Kwarki: zapach i kolor. Prawa zachowania i liczby kwantowe:

Transkrypt:

Niezachowanie CP najnowsze wyniki Dlaczego łamanie CP jest ważne asymetria barionowa we Wszechświecie Łamanie CP w sektorze mezonów dziwnych Łamanie CP w sektorze mezonów pięknych

Asymetria barionowa we Wszechświecie Teoria i doświadczenie wymagają, aby cząstki (naładowane) występowały w parach cząstka-antycząstka. W modelu wczesnego Wszechświata cząstki powstają i znikają parami: kreacja i anihilacja par. Jednak obserwacje wskazują, że Wszechświat jest zdominowany przez bariony (brak antybarionów). Obserwacje są oparte na procesie anihilacji: + p+ p π + π + π +... 0 γ + γ Np. gdyby w układzie słonecznym były ciała z antymaterii, to każde oddziaływanie cząstek wiatru słonecznego prowadziłoby do obserwacji kwantów gamma o energiach kilkuset MeV. Ale nie obserwuje się.

Asymetria barionowa we Wszechświecie Inne obserwacje: Promienie kosmiczne niosą informacje z całej Galaktyki: jedyne obserwowane antycząstki to antyprotony, w ilości oczekiwanej z oddziaływań wtórnych protonów z gazem międzygwiezdnym. Obserwacje gamm z naszej Galaktyki prowadzą do ograniczenia: Dla klastrów galaktyk ta granica to: B B < 10 5 B B < 10 Obserwowana we Wszechświecie gęstość barionów w przeliczeniu na 1 foton tła mikrofalowego: N B 9 10 A tymczasem zakładając symetryczny wczesny Wszechświat uzyskuje się ograniczenie (z Modelu Stand) N γ N B N γ < 10 18 15

Asymetria barionowa warunki Sacharowa W 1967 Sacharow zaproponował następujące warunki do uzyskania obserwowanej asymetrii barionowej z idealnie symetrycznego wczesnego Wszechświata: Możliwe są oddziaływania łamiące zachowanie liczby barionowej Symetria CP NIE jest zachowana (stosunki rozgałęzień dla rozpadów cząstek i antycząstek są różne) Procesy łamiące B i CP następują w fazie ewolucji Wszechświata przed osiągnięciem równowagi termodynamicznej (<10-35 s) Żeby wytłumaczyć asymetrię barionową trzeba dobrze zrozumieć łamanie symetrii CP Więcej o wczesnym Wszechświecie w jednym z następnych wykładów.

Niezachowanie CP dla mezonów K Jakie jest źródło łamania symetrii CP, które przejawia się w rozpadzie: 0 KL ππ Procesy zachowujące CP to: K1 ππ oraz: CP = +1 +1 0 CP = 0 K2 πππ -1-1 K 1 K K 1+ ε { ε } 1 2 0 0 0 L = + 2 0 1 0 KS = K K 2 1+ ε ε = 2,3 10 3 parametr łamiący CP { 0 } 1 ε 2 Dwa możliwe źródła łamanie CP: a) z mieszania stanów czyli domieszki stanu o złej CP oraz ewentualnie b) z łamania CP wprost przez łamiący CP rozpad Jeśli tylko a) to stan końcowy powinien być taki sam dla K 0 0 S i KL 0 K 1 0 K2 ππ ππ

Łamanie CP macierz CKM Kobayashi i Maskawa szukając wytłumaczenia łamania CP zaproponowali macierz mieszania kwarków dla 3 generacji (zwana macierzą CKM): Na wykładzie 5: Symetria leptonowokwarkowa stosuje się do dubletów: u c t ' ' ' d s b ' d Vud Vus Vub d ' s = Vcd Vcs Vcb s ' b Vtd Vts V tb b Macierz powinna być unitarna VV=1 i zawierać 4 rzeczywiste, mierzalne parametry np: 3 kąty mieszania i 1 zespoloną fazę np. δ. W funkcji falowej taka faza występuje: ψ () t exp i( ωt+ δ) Taka funkcja NIE jest niezmiennicza względem transformacji odwrócenia czasu t -t, a w konsekwencji łamie symetrię CP (przy zachowaniu symetrii CPT).

c Parametryzacja macierzy CKM przez kąty Eulera = cosθ s = sin θ ij ij ij ij V = c s 0 1 0 0 c 0 s e 12 12 13 13 s c 0 0 c s 0 1 0 12 12 23 23 0 0 1 0 s 0 c s e iδ c 23 23 13 13 i δ 4 rzeczywiste parametry CKM są obok mas kwarków i bozonów W,Z wolnymi parametrami Modelu Standardowego i muszą być wyznaczone doświadczalnie.

Pomiar łamania CP wprost Łamanie CP przez mieszanie stanów K i o różnych wartościach ' własnych CP ε jest opisane przez zespoloną fazę δ macierzy CKM. Z pomiaru R uzyskuje się parametr który jest miarą bezpośredniego łamania CP tzw. łamanie wprost: ε ' K 1 2 Jeżeli mieszanie jest jedynym źródłem łamania CP to L powinny rozpadać się do takich samych stanów końcowych. Np stosunek R powinien być =1: 0 0 N( KL ππ ) 0 0 N( KS ππ ) R = + N( KL π π ) + N( K π π ) K S i R = 1 6Re ε ε ' K S

Łamanie CP wprost Stąd metoda doświadczalna to jednoczesny pomiar 4 kanałów: K K S S ππ π π 0 0 0 0 KL ππ + KL π + π Dokonano tego niedawno w CERNie w tzw eksperymencie NA48 z udziałem grup z Warszawy.

Pomiar niezachowania CP (eksperyment NA48 w CERN) Aby skasować błędy pomiar rozpadów L S w tym samym detektorze Protony z SPS 450 GeV (kaony 70-170GeV) K i K Tagger umożliwia skorelowanie padającego protonu z wyprodukowanym przez niego K S 7 3 KL 10 i 10 K na puls (2 sek) S podobne liczby rozpadów ππ w detektorze 0 S 0 L -10 K τ =0,9 10 s cτ = 2,7 cm -7 K τ =0, 510 s cτ = 15,5 m γ = E m 200

Pomiar niezachowania CP (eksperyment NA48 w CERN) Aby skasować błędy pomiar rozpadów w tym samym detektorze K 0 0 S i KL 1998-99

Pomiar niezachowania CP (eksperyment NA48 w CERN) 1998-99

Pomiar łamania CP (eksperyment NA48 w CERN) do pomiaru 0 0 ππ Spektrometr magnetyczny do pomiaru: π + π

Pomiar łamania CP (eksperyment NA48 w CERN) Zrekonstruowane wierzchołki rozpadów. Masa niezmiennicza (GeV) π + π

ε ε ' 10-4 Pomiar łamania CP W sektorze mezonów K CP jest łamane przez mieszanie stanów na poziomie 0.003 oraz bezpośrednio (wprost) przez rozpady na poziomie 10-7

Mieszanie B 0 0 B Mieszanie mezonów B jest większe niż mieszanie mezonów K, bo w diagramie poniżej wkłady różnych kwarków pośrednich 2 wchodzą z m wraz z elementami macierzy CKM. Kwark t zwiększa mieszanie. 0 B d b uct,, W + uct,, W b d 0 B Okazuje się, że łamanie CP w sektorze B powinno być głównie łamaniem wprost.

Parametryzacja Wolfensteina CKM Vud Vus Vub V = Vcd Vcs Vcb = V td Vts V tb 2 3 1-λ λ A λ ( ρ iη) 2 2 2 = 1-λ λ Aλ 2 3 2 A λ (1 ρ iη) -Aλ 1 s e 13 iδ 3 ( i ) = Aλ ρ + η V V ud V V cd Mieszanie B 0 0 Macierz CKM powinna być unitarna tzn VV=1 * ub * cb ( ρ, η ) α B * * * ud ub cd cb td tb V V + V V + V V = Trójkąt unitarności VV td V V cd * tb * cb 0 Np prawd. rozpadów: 0 0 0 d( d) / ψ + S B B J K t τ β e (1 ± sin 2 sin mt) γ β ( 0,0 ) ( 1, 0) Jesli α + β + γ π to fizyka poza SM

Fabryki mezonów B (od 1986) e + e - ϒ(4S) BB σ( BB )/ σ tot ~ 0.25 ~3x10 7 10 8 BB/rok hh bb + X TEVATRON σ( bb )/ σ tot ~ 10-4, 10 9 BB/rok LHC σ( bb )/ σ tot ~ 10-2, 10 12 BB/rok

Fabryki B czy zderzenia hadronów B 0 J/ψK s ϒ(4S) BB bez dodatkowych cząstek!!! pp (2TeV) bb + X

Fabryki mezonów B PEP-II w SLAC-u 9GeV (e - ) 3.1GeV (e + ) świetlność: 1.12 10 34 cm -2 s -1 13 krajów, 57 instytutów, ~400 osób Belle BaBar 11 krajów, 80 instytutów, 623 osoby KEKB w KEK-u 8GeV (e - ) 3.5GeV (e + ) świetlność: 1.65 10 34 cm -2 s -1 rekord świata

275M BB b lipiec 2004 A CP A CP 0 B W - Γ( B f) Γ( B f) Γ( B f) +Γ( B f) Łamanie CP w rozpadach V ub Γ( B 0 K - π +? ) = Γ(B 0 K + π - ) u d d Γ( B Γ( B s u f ) Γ( B f ) + Γ( B _ B 0 K π + K + π A CP Br ( B b 0 d 0 D. Kiełczewska, Awykład CP ( 10 W - t K f ) f ) π d ) = 1.8 10 B 0 K + π 2 A 1 A 2 sinγ sinδ A CP = -0.101 ± 0.025 ± 0.005 3.9σ A CP = -0.133 ± 0.030 ± 0.009 4.2σ + s u K B u π + Γ( B f ) Γ( B f ) 2 Γ ( AB f ) sinγ + Γ( sinδ B 1 A 2 f ) Belle K + π ) = BaBar 0.093 2006 ± 5 0.015

Asymetrie CP zależne od czasu B 0 B 0 f CP b d c c s d J/ψ K S + b t d K S d c J/ψ t V td b d s c V td trzeba poczekać (t 0) żeby mieć wkład drugiej amplitudy A CP 0 0 dγ / dt ( B f ) dγ / dt ( B ( t) 0 0 dγ / dt ( B f ) + dγ / dt ( B f ) f ) A CP ( t) = ξ sin2β sin( m t) CP d

Parametry trójkąta unitarnego ( + 20 184 ) 15 α + β + γ = nie widać efektów poza Modelem Standardowym

Podsumowanie łamania CP Istnieje bezwzględna, fundamentalna różnica między materią i antymaterią np: 0 + 0 + Γ K l νπ Γ K l νπ ( L ) ( L ) 0 + 0 ( KL l νπ ) ( KL + l νπ ) Γ +Γ 0,003 Źródłem łamania CP jest nie tylko mieszanie stanów o różnych CP ale wszystkie obserwowane efekty można wytłumaczyć przez macierz CKM z zespoloną fazą: λ = 0, 227 ± 0,001 A=0,818 +0,007-0,017 + 0,06 +0,02 0,03 η -0,04 ρ = 0, 22 =0,34 δ 63 Trójkąt unitarności daje możliwość wykrycia fizyki poza Modelem Standardowym

Oscylacje neutrin

Detektor Super-Kamiokande Wodny detektor wykorzystujący zjawisko Czerenkowa 50kton wody, 22.5kton przestrzeni roboczej >11tys fotopowielaczy (PMT) o średnicy 50 cm

Kopalnia Kamioka Eksperymenty Kamiokande Super-Kamiokande KamLand:

Wjazd do kopalni Kamioka

Photomultipliers (PMTs) Dimension 20 Time uncertainty 1nsec

Super-K w trakcie napełniania

Wypadek Super-Kamiokande

Super-K wymiana niektórych PMT From neutrinos to cosmic sources, D. Kiełczewska and E. Rondio

Wypadek Super-Kamiokande We wrześniu 2001 zakończono naprawę W październiku 2001 rozpoczęto napełnianie W listopadzie 2001: jeden fotopowielacz na dnie imploduje a pobliski sejsmograf rejestruje ponad 3 w skali Richtera W 40 msec około 6000 fotopowielaczy o wartości 20 M$ uległo zniszczeniu

Super-Kamiokande po implozji From neutrinos to cosmic sources, D. Kiełczewska and E. Rondio

Super-Kamiokande From neutrinos to cosmic sources, D. Kiełczewska and E. Rondio

Super-Kamiokande From neutrinos to cosmic sources, D. Kiełczewska and E. Rondio

Super-Kamiokande po odbudowie 2005/2006

P. Mijakowski & P. Przewłocki

Długość atenuacji światła > 100m