Biuletyn agrotechniczny KWS 1/2002 KWS Polska Sp. z o.o.
Wschody OCENA JAKOŚCI WSCHODÓW Szybkie i wyrównane wschody buraków to podstawowy warunek wysokiego plonu o dobrej jakości. Prawidłowa ocena wschodów to również podstawa decyzji o ewentualnym szybkim przesianiu plantacji. Główne czynniki wpływające na wschody buraków to: jakość uprawy przedsiewnej, wilgotność i temperatura gleby, przedsiewna dawka nawozów azotowych i potasowych (nadmierne zasolenie), głębokość siewu, jakość nasion. Polowa zdolność wschodów (PZW)- to wskaźnik jakości twoich wschodów. Terminem tym określamy liczbę siewek uzyskaną ze 100 wysianych nasion (%). Określa się ją licząc punkty z siewkami na długości rzędu odpowiadającej odstępom siewu, to znaczy, przy siewie w odstępach 18 cm - na 18 metrach, przy siewie co 16 cm - na 16 metrach itd.. Liczenia dokonuje się w kilkunastu Oceny PZW dokonuje się po zakończeniu wschodów. Wcześniejsze liczenie siewek i obserwacja dynamiki wschodów pozwala nam jednak na szybszą ocenę stanu plantacji. Minimalna wartość liczbowa PZW, gwarantująca uzyskanie obsady roślin w granicach 80 tys. na 1 hektarze to: Przy siewie w odstępach co 12 cm - 48 % PZW. Przy siewie w odstępach co 15 cm - 60 % PZW. Przy siewie w odstępach co 18 cm - 72 % PZW. Przy siewie w odstępach co 22 cm - 80 % PZW.
Wschody W warunkach klimatycznych Polski nie zalecamy siewu w odstępach powyżej 18 cm. W przeciętnych warunkach wegetacji stwarza to zagrożenie dla uzyskania prawidłowej obsady roślin. Optymalna obsada roślin na ha wynosi 85-95 tys. roślin na ha. Uzyskanie jej jest szczególnie istotne w ostatnich latach, gdy w uprawie stosuje się odmiany w cukrowym typie użytkowym. Plon z ha zależy tu głównie od obsady, gdyż dynamika przyrostu masy poszczególnych korzeni jest niższa niż w przypadku odmian plennych.. Wpływ obsady roślin na plon korzeni przy odmianach o zróżnicowanych typach użytkowych W przypadku odmian plennych prawidłowy plon można było uzyskać nawet przy obsadzie 50-55 tys. na ha przy równomiernym rozmieszczeniu roślin. Było to efektem dużego przyrostu masy poszczególnych korzeni. Jakość plonu, a zwłaszcza zawartość cukru była jednak wówczas zdecydowanie niska
Plony CZYNNIKI OGRANICZAJĄCE PLON CUKRU Zastosowanie w uprawie odmian typu cukrowego i cukrowo-normalnego i powszechny skup korzeni na jakość stwarza konieczność dostosowania technologii uprawy do wymogów cukrowni. W tej sytuacji konieczna jest ochrona tworzącego się plonu cukru. Najważniejsze czynniki wpływające na plon cukru przedstawiono na poniższym wykresie: Nawożenie azotowe (N) - najważniejszy czynnik który może ograniczyć plon cukru. Powinno być zastosowane w dostosowanej do potrzeb i zasobności gleby dawce (ok. 100-140 kg N/ha). Najlepiej w 2 dawkach, pierwsza przedsiewnie pod agregat (nie stosować mocznika!), druga pogłównie w fazie 3-4 pary liści. Późniejsze zastosowanie azotu jest nieuzasadnione ekonomicznie i szkodliwe z punktu widzenia jakości korzeni.
Plony Wpływ odmiany - stosować nasiona najlepszych odmian sprawdzonych i rekomendowanych przez cukrownię. Wybrać z oferowanych odmian te które najlepiej plonują w naszych warunkach. Dostosować zaprawy oferowane z nasionami (insektycydy) do występujących na polu zagrożeń. Choroby liści - Uprawiać odmiany tolerancyjne na Chwościka burakowego. Obserwować plantację, stosować tanie fungicydowe preparaty profilaktyczne przy występowaniu korzystnych dla infekcji warunków pogodowych. Przy stwierdzeniu wystąpienia choroby na 5% liści koniecznie stosować zabiegi ochrony. Obsada roślin - Optymalna to 85-95 tys. roślin na ha. (liczba roślin na 22 mb rzędu x 1000). Nie siać w odstępach powyżej 18 cm. Stosować nasiona o LZK pow. 92%. Metoda zbioru - Dokonywać zbioru tuż przed dostawą lub sypać w wymiarowe pryzmy. Nie pozostawiać ogłowionych buraków w glebie. W ciągu 6 dni mogą stracić ok. 2% cukru.
Choroby Chwościk burakowy OBJAWY i USZKODZENIA Pojawia się na blaszkach liściowych w postaci licznych małych szarych okrągławych plamek otoczonych brązową lub czerwoną obwódką. W miarę postępu choroby plamek przybywa, łączą się i następuje całkowite zaschnięcie liści. W okresie wilgotnym w środku plam pojawiają się czarne punkty i szary nalot złożony z trzonków konidialnych, szczególnie na spodniej części liścia. Pierwsze symptomy pojawiają się na kilku roślinach tworząc ognisko z którego choroba rozprzestrzenia się dalej. W przypadku silnej epifitozy całe ulistnienie zostaje porażone i zniszczone. Roślina reaguje wytworzeniem nowej rozety liści, która również może ulec zniszczeniu. Na skutek zasychania liści głowa buraka wydłuża się. Choroba może powodować stratę plonu korzeni do 80% i stratę zawartości cukru do 2%.
Choroby BIOLOGIA Chorobę wywołuje grzyb Cercospora beticola. Do rozwoju choroby konieczna jest wysoka wilgotność i temperatura pow. 17o C (optimum 27oC). Konidia grzyba rozprzestrzeniane są przez deszcz i płynącą wodę. Głównym źródłem zakażenia są pozostałe na polu resztki liści i zbyt częste występowanie w zmianowaniu. ZWALCZANIE Metody agrotechniczne (staranne przyorywanie resztek, zmianowanie) Ochrona chemiczna: preparaty miedziowe profilaktycznie - Miedzian 50 WG (5 kg/ha), Penncozeb 75 WG (3-3 kg/ha). Preparaty układowe Alert 375 S.C. (1,0 l/ha), Duett 250 S.C. (0,75-1,0 l/ha) po wystąpieniu pierwszych objawów i ryzyku pogodowym dalszej infekcji.
Chętnie odpowiemy na Wasze pytania