O małych księżycach wielkich planet



Podobne dokumenty
Wykład 5 - całki ruchu zagadnienia n ciał i perturbacje ruchu keplerowskiego

Prezentacja. Układ Słoneczny

( W.Ogłoza, Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie, Pracownia Astronomiczna)

1. Obserwacje nieba 2. Gwiazdozbiór na północnej strefie niebieskiej 3. Gwiazdozbiór na południowej strefie niebieskiej 4. Ruch gwiazd 5.

14R2 POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNYZ FIZYKI I ASTRONOMII - II POZIOM ROZSZERZONY

Grawitacja - powtórka

14 POLE GRAWITACYJNE. Włodzimierz Wolczyński. Wzór Newtona. G- stała grawitacji 6, Natężenie pola grawitacyjnego.

Ruchy planet. Wykład 29 listopada 2005 roku

Egzamin maturalny z fizyki i astronomii 5 Poziom podstawowy

Układ Słoneczny. Pokaz

Skala jasności w astronomii. Krzysztof Kamiński

W poszukiwaniu nowej Ziemi. Andrzej Udalski Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Warszawskiego

Ciała drobne w Układzie Słonecznym

Sprawdzian Na rysunku przedstawiono siłę, którą kula o masie m przyciąga kulę o masie 2m.

Praca. Siły zachowawcze i niezachowawcze. Pole Grawitacyjne.

PROSZĘ UWAŻNIE SŁUCHAĆ NA KOŃCU PREZENTACJI BĘDZIE TEST SPRAWDZAJĄCY

Podstawy fizyki sezon 1 VII. Pole grawitacyjne*

Wstęp do astrofizyki I

Zadania do testu Wszechświat i Ziemia

Uogólniony model układu planetarnego

Teoria ruchu Księżyca

Fizyka i Chemia Ziemi

Grawitacja i astronomia, zakres podstawowy test wiedzy i kompetencji ZADANIA ZAMKNIĘTE

4π 2 M = E e sin E G neu = sin z. i cos A i sin z i sin A i cos z i 1

Układ Słoneczny. Powstanie Układu Słonecznego. Dysk protoplanetarny

Układ Słoneczny Pytania:

Astronomia. Znając przyspieszenie grawitacyjne planety (ciała), obliczyć możemy ciężar ciała drugiego.

Sztuczny satelita Ziemi. Ruch w polu grawitacyjnym

pobrano z serwisu Fizyka Dla Każdego zadania fizyka, wzory fizyka, matura fizyka

Piotr Brych Wzajemne zakrycia planet Układu Słonecznego

Gwiazdy zmienne. na przykładzie V729 Cygni. Janusz Nicewicz

GRAWITACJA MODUŁ 6 SCENARIUSZ TEMATYCZNY LEKCJA NR 2 FIZYKA ZAKRES ROZSZERZONY WIRTUALNE LABORATORIA FIZYCZNE NOWOCZESNĄ METODĄ NAUCZANIA.

Plan wykładu. Mechanika Układu Słonecznego

SPRAWDZIAN NR Merkury krąży wokół Słońca po orbicie, którą możemy uznać za kołową.

ETAP II. Astronomia to nauka. pochodzeniem i ewolucją. planet i gwiazd. na wydarzenia na Ziemi.

Pozorne orbity planet Z notatek prof. Antoniego Opolskiego. Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny UWr Zakład Fizyki Słońca CBK PAN

PDF stworzony przez wersję demonstracyjną pdffactory

Układ słoneczny, jego planety, księżyce i planetoidy

Rotacja. W układzie związanym z planetą: siła odśrodkowa i siła Coroilisa. Potencjał efektywny w najprostszym przypadku (przybliżenie Roche a):

Fizyka. Kurs przygotowawczy. na studia inżynierskie. mgr Kamila Haule

Księżyce Neptuna. [km] km]

14-TYP-2015 POWTÓRKA PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z FIZYKI I ASTRONOMII ROZSZERZONY

Fizyka. Kurs przygotowawczy. na studia inżynierskie. mgr Kamila Haule

Układ Słoneczny Układ Słoneczny

Granice Układu Słonecznego. Marek Stęślicki IA UWr

FIZYKA klasa 1 LO (4-letnie) Wymagania na poszczególne oceny szkolne Zakres podstawowy

Plan wykładu. Mechanika układów planetarnych (Ukł. Słonecznego)

LIV Olimpiada Astronomiczna 2010 / 2011 Zawody III stopnia

Przedmiotowy system oceniania (propozycja)

Układ Słoneczny. Szkoła Podstawowa Klasy IV VI Doświadczenie konkursowe nr 2

Układ słoneczny. Rozpocznij

Zadanie na egzamin 2011

Fizyka i Chemia Ziemi

Jak zmieni się wartość siły oddziaływania między dwoma ciałami o masie m każde, jeżeli odległość między ich środkami zmniejszy się dwa razy.

Fizyka i Chemia Ziemi

Jan Awrejcewicz- Mechanika Techniczna i Teoretyczna. Statyka. Kinematyka

CASSINI-HUYGENS NA TYTANIE Najnowsze wyniki...

GRAWITACJA I ELEMENTY ASTRONOMII

Aktualizacja, maj 2008 rok

Ruch obrotowy bryły sztywnej. Bryła sztywna - ciało, w którym odległości między poszczególnymi punktami ciała są stałe

Kontrola wiadomości Grawitacja i elementy astronomii

Konkurs Astronomiczny Astrolabium IV Edycja 26 kwietnia 2017 roku Klasy I III Gimnazjum Test Konkursowy

Aplikacje informatyczne w Astronomii. Internet źródło informacji i planowanie obserwacji astronomicznych

Prawo powszechnego ciążenia, siła grawitacyjna, pole grawitacyjna

Planetoidy w trójwymiarze

Plan wykładu. Mechanika układów planetarnych (Ukł. Słonecznego)

Temat: Elementy astronautyki (mechaniki lotów kosmicznych) asysta grawitacyjna

Obraz Ziemi widzianej z Księżyca

VI.3 Problem Keplera

Wymagania edukacyjne z fizyki Zakres podstawowy

Sztuczne Satelity. PDF stworzony przez wersję demonstracyjną pdffactory

Co to jest promieniowanie grawitacyjne? Szymon Charzyński KMMF UW

Orbita Hohmanna. Szkoła średnia Klasy I IV Doświadczenie konkursowe 1

Planety w układach podwójnych i wielokrotnych. Krzysztof Hełminiak

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych

Ćwiczenie: "Dynamika"

Fakty fizyki nieba i fundamentalnych oddziaływań

Księżyc to ciało niebieskie pochodzenia naturalnego.

DYNAMIKA dr Mikolaj Szopa

Grawitacja. Wykład 7. Wrocław University of Technology

Obliczanie pozycji obiektu na podstawie znanych elementów orbity. Rysunek: Elementy orbity: rozmiar wielkiej półosi, mimośród, nachylenie

Odległość mierzy się zerami

Soczewkowanie grawitacyjne

Wielcy rewolucjoniści nauki

Wirtualny Hogwart im. Syriusza Croucha

Jaki jest Wszechświat?

W poszukiwaniu życia pozaziemskiego

LX Olimpiada Astronomiczna 2016/2017 Zadania z zawodów III stopnia. S= L 4π r L

00013 Mechanika nieba A

Liceum dla Dorosłych semestr 1 FIZYKA MAŁGORZATA OLĘDZKA

Co to jest promieniowanie grawitacyjne? Szymon Charzyński KMMF UW


Wyznaczanie długości i szerokości geograficznej z obserwacji astronomicznych.

Podstawy fizyki sezon 1 VII. Pole grawitacyjne*

Elementy astronomii w nauczaniu przyrody. dr Krzysztof Rochowicz Zakład Dydaktyki Fizyki UMK 2011

SPIS TREŚCI ««*» ( # * *»»

Sprawdzian 2. Fizyka Świat fizyki. Astronomia. Sprawdziany podsumowujące. sin = 0,0166 cos = 0,9999 tg = 0,01659 ctg = 60,3058

OPIS MODUŁ KSZTAŁCENIA (SYLABUS)

Zapisy podstawy programowej Uczeń: 2. 1) wyjaśnia cechy budowy i określa położenie różnych ciał niebieskich we Wszechświecie;

OPIS MODUŁ KSZTAŁCENIA (SYLABUS)

Transkrypt:

O małych księżycach wielkich planet na podstawie artykułu Krzysztofa Goźdzewskiego, PA (44) 1996 Bartłomiej Dębski OA UJ, 17-03-2011 W Mechanice Nieba, tak jak w rachunkach dzikusów, trzy równa się dużo E. Borel

Wstęp... Czyli: O czym my tu dziś...? - Kształt i rozmiar. Można zaniedbad? - Modele małych planet: jak to się robi? - Problematyczne interpretacje obserwacji! - Rodeo na orbicie Saturna: Hyperion - Czy wiesz, że... Księżyc = Życie na Ziemi?

Ruch trzech ciał - teoria Masy punktowe Ciała próbne Gładkie i ładne pola Równania ruchu... I orbitowali długo i szczęśliwie (albo i nie)

Ruch trzech ciał - praktyka Ciągły lub dyskretny rozkład masy Niezaniedbywalne rozmiary ciał Skale odległościowe mają wpływ na niezaniedbywalnośd mas Analityczne wyliczanie pól grawitacyjnych Nieregularne pola generują zmienny ruch mas Parametry zmienne w czasie powodują chaotycznośd orbit

Grawitacja w pobliżu Ziemi Musimy bardzo dokładnie znad pole w pobliży naszej planety aby satelity nie pospadały nam na głowy Obecnie potrafimy wprowadzid takie poprawki do trajektorii satelit, by ich orbity przebiegały z centymetrową dokładnością!

A co z małymi obiektami? Pół biedy z olbrzymami Układu Słonecznego. Planety oraz największe planetoidy mają rozmiary pozwalające im na utrzymanie elipsoidalnego kształtu. A co z małymi obiektami? Jak badad ich kształt? Odpowiedź: Zdjęcia i fotometria.

Znamy kształt ciała ze zdjęcia. Wiedząc jaką ma topografię, możemy rozważad o średniej gęstości obserwowanego obiektu. Zakładamy zazwyczaj jednorodny rozkład gęstości masy (a mamy inne wyjście?). To prowadzi nas to wiedzy o charakterstyce bezwładności badanej bryły oraz o przybliżonym rozkładzie pola grawitacyjnego wokół niej. A to ostatecznie doprowadza do dynamiki ruchu obrotowego oraz wpływu grawitacji obiektu na jego otoczenie!

O poznawaniu Fobosa Posiada rozmiary ~10 km Mariner 9 zrobił mu 25 fotografii R.J. Turner zbudował jego model w skali 1:60 000 Makieta Fobosa oświetlana w sposób symulujący rzeczywiste warunki Super-dokładna znajomośd orbity Marinera 9 Elementy niepasujące do oryginalnych zdjęd były poprawiane (rzeźbione) iteracyjnie Model wymierzony z dokładnością do 1mm w 3500 punktach na powierzchni Tak powstał pierwszy model nieregularnego księżyca!

Era cyfrowa modelowania Małe księżyce Jowisza i Saturna modelowane jak Fobos, ale...... Ale za pomosą symulacji komputerowej i numerycznego przetwarzania obrazów! Rozdzielczośd zdjęd z Marinera i innych: kilka lub kilkanascie km na piksel. Problemy obserwacyjne: Pobliski b. Jasny Jowisz, dziwna krzywa zmian blasku (Np: Almatea dwie rózne elipsoidy połączone połówkami?).

Tak, to są Gwiazdne Wojny. Tak mogłby wyglądad zdjęcie z sesji, na której zaprezentowano pierwszy cyfrowy model Fobosa. Hipotetycznie na zdjęciu Phillip Stooke prezentuje wyniki iteracyjnych symulacji.

Niczym pasterze strzegący owieczek Prometheus i Pandora dwa księżyce Saturna orbitujące po obydwu stronach cienkiego pasa F znajdującego się tuż za przerwą Enckego. Podczas gdy Pandora jest regularna, to długośd i szerokośd Prometheusa sa do siebie jak 2:1. Prometheus przypomina urodziwego ziemniaka... Obydwa księżyce mają wpływ na strukturę wewnętrznego pierścienia.

Nowe metody obserwacji Radarowa technika obserwacji! Obserwacje księżyców za pomocą radioteleskopu w Arecibo (Puerto Rico). Mierzenie opóźnienia sygnału i badanie przesunięcia dopplerowskiego. Tak tworzone modele 2D mają zdolnośd rozdzielczą nawet 10 metrów (!!!) Dokładne pozycje ciał Trójwymiarowe modele brył Stan dynamiczny badanych obiektów Informacje o ich budowie wewnętrznej (!)

Orbitalny walc 1966 r. Odkrycie Janusa (satelita Saturna) 1977 r. Potwierdzenie istnienia Janusa i odkrycie Epimetheusa. Były na jednym zdjęciu! 1980, 1981 r. Voyagery 1 i 2 przelatują nieopodal i robią serię zdjęd księżycom. Można wyliczyd orbity! Wyliczono orbity i... Półosie orbitalne księżyców różniły się o zaledwie 50 km przy rozmiarach księżyców rzędu setek kilometrów! Czy księżyce nie powinny się zatem zderzyd?!

Ograniczone zagadnienie trzech ciał Dopuszczając oddziaływanie grawitacyjne między księżycami udowodniono analitycznie nietypowe ruchy orbitalne księżyców! Janus wraz z Epimetheusem wykonują ruchy libracyjne. Księżyce mogą się zbliżad nawet do odległości 15 stopni i wciąz się nie zderzad! Ale skąd pochodzi układ Janus-Epimetheus? Nie wiemy.

Chaos tez jest rozwiązaniem Najwiekszym nieregularnym obiektem odkrytym w Układzie Słonecznym jest Hyperion, szestasty księżyc Saturna. Odkryty w 1848 roku, składa się z lodu i gruzu, masą podobny do Mimasa (k. Saturna) oraz Proteusa (k. Urana), jednak one mają kształk kulisty. Hyperion nie.

Hyperionowa zagadka Spora ekscentrycznośd orbity: e = 0.1236, Chaotyczny okres orbitalny Ruch obrotowy wykazuje nieprzewidywalne i gwałtowne zmiany Istnieją stabilne rozwiązania dla jego orbity i stanu dynamicznego, ale sa one wysoce nieprawdopodobne Prowadzono obserwacje, które wykazały brak okresowości w przedziale 1-50 dni. Możemy więc przewidziec ruch Hyperiona na nie dłużej niż rok. Dlaczego Hyperion nie osiągnął kształtu elipsoidy obrotowej? Dlaczego nie wyhamował do rotacji synchronicznej??? Nereida: Super-wysoka ekscentrycznośd (e = 0.75) Chaos, chaos, chaos...

A co z dużymi ciałami niebieskimi? Jeśli małe ksieżyce są podejrzane o ruchy chaoteczne, to może i większe ciała też...? Tak! Dokładniej: J. Laskar udowodnił, że cały Układ Słoneczny, z punktu widzenia dynamiki orbitalnej, jest na granicy stabilności. W ogóle stabilnośd jest dziwna w przyrodzie. Modele ruchu Układu Słonecznego dobre na kilka milionów lat, nie więcej.

Wiedza a życie Nachylenia osi obrotu planet mogą się nieznacznie zmieniad. Na przykład Mars (rotacja chaotyczna). A Ziemia? Na Ziemię działa stabilizująco Księżyc. Gdyby nie było Księżyca, to zmiany osi obrotu sięgałyby nawet 85 stopni. Zmiana o 60 stopni następowałaby typowo co 2 miliony lat. Nasłonecznienie Bałtyku zmianiałoby się z dwukrotną mocą co cykl. Życie mogłby mied problemy aby powstac w takich warunkach. Planeta, na której miałoby powstad życie, musiałaby mied nie tylko odpowiedni dystans do macierzystej gwiazdy, ale i odpowiednio dużego satelitę!

Koniec? Dziękuje za uwagę!