Szkoła Podstawowa Nr 6 im. Szymona Szymonowica w Zamościu ZAMOŚĆ SP 6 STANDARDY WYMAGAŃ SYSTEMU OCENIANIA Z INFORMATYKI. Opracowanie: Grzegorz Pańko

Transkrypt

1 ZAMOŚĆ SP 6 Szkoła Podstawowa Nr 6 im. Szymona Szymonowica w Zamościu STANDARDY WYMAGAŃ SYSTEMU OCENIANIA Z INFORMATYKI Opracowanie: Grzegorz Pańko

2 1. Wstęp Reforma oświaty nałoŝyła na nauczycieli nowe zadania edukacyjne. NaleŜy do nich m. in. stworzenie wewnątrzszkolnego systemu oceniania. Głównym elementem są standardy wymagań edukacyjnych, czyli oczekiwane osiągnięcia uczniów, przełoŝone na poszczególne stopnie szkolne. KaŜdy nauczyciel powinien posiadać takie standardy oceniania opracowane dla potrzeb własnego nauczanego przedmiotu. 1.1 Podstawa określenia standardów Standardy wymagań edukacyjnych z przedmiotu informatyka opierają się na: wewnątrzszkolnym systemie oceniania (WSO); podstawie programowej kształcenia ogólnego dla sześcioletnich szkół podstawowych i gimnazjów przedmiot informatyka (Rozporządzenie MEN z dnia 15 lutego 1999 roku z późn. zm.); zasadach oceniania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania egzaminów i sprawdzianów w szkołach publicznych (Rozporządzenie MEN z dnia 19 kwietnia 1999 roku); Poradniku Metodycznym dla nauczycieli szkoły podstawowej Informatyka Taksonomia celów nauczania Znając kategorie celów nauczania, moŝemy określić wymagania, jakie są potrzebne i niezbędne do osiągnięcia tychŝe celów. Cel nauczania I. Kategoria celu A. Zapamiętanie wiadomości B. Zrozumienie wiadomości II. C. Stosowanie w sytuacjach typowych D. Stosowanie w sytuacjach problemowych Podstawowe grupy celów nauczania to wiadomości, czyli zdobyta wiedza przez ucznia oraz umiejętności, czyli moŝliwości zastosowania wyuczonej wiedzy. Wyodrębnienie stałych wymagań, dostosowanych do celów nauczania, daje nam moŝliwość przypisania konkretnej hierarchii wymagań odpowiednim pozytywnym ocenom szkolnym. 1.3 Poziom wymagań na poszczególne oceny szkolne Program nauczania obejmuje wszystkie warstwy treści nauczania od koniecznej do dopełniającej, czyli zawiera wymagania pełne. Nie jest tylko odzwierciedleniem postawy programowej, w której zawarto wymagania podstawowe. Aby wskazać, które rodzaje osiągnięć poŝądanych i moŝliwych do osiągnięcia będą poddane pomiarowi decydującemu o ocenie szkolnej, naleŝy połączyć stawiane uczniowi wymagania ze skalą ocen oraz treściami nauczania. Opracowanie: Grzegorz Pańko 2

3 Poziom wymagań Stopień Treści nauczania W Wykraczający Celujący Wykraczające D Pełny Bardzo dobry Dopełniające R Rozszerzony Dobry Rozszerzające P Podstawowy Dostateczny Podstawowe K Konieczny Dopuszczający Konieczne 1.4 Spełnienie kryteriów wymagań Mając określone poziomy wymagań, jakie naleŝy spełnić na konkretne oceny szkolne musimy dokonać wyszczególnienia kryteriów wymagań na poszczególnych poziomach. Taki kształt systemu oceniania da nam prawidłowy obraz oceny ucznia w zaleŝności od jego umiejętności i osiągnięć. NaleŜy pamiętać, Ŝe podczas wystawiania ocen szkolnych uczeń nie musi spełniać jednocześnie wszystkich kryteriów dla uzyskania określonej oceny wystarczy, jeśli spełni większość z nich. W myśl reformy nauczyciel ma obowiązek przestrzegać ustaleń zawartych w systemie oceniania i standardach wymagań edukacyjnych oraz podać je do wiadomości na początku roku szkolnego uczniom i rodzicom (opiekunom). 2. System oceniania wymagania ogólne 2.1 Zadania systemu oceniania Pobudzanie uczniów do systematycznej pracy Zwrócenie uwagi na sukcesy i braki Rozwijanie poczuci odpowiedzialności za wyniki zdobywania wiedzy przez ucznia WdraŜanie uczniów do samooceny Dostarczenie nauczycielowi informacji o poziomie osiągania przyjętych celów kształcenia informatycznego Dostarczenie rodzicom (opiekunom) bieŝącej informacji o osiągnięciach ich dzieci. 2.2 Podstawa oceniania Oceniane są: Postawa. 2.3 Zasady oceniania Uczeń oceniany jest zgodnie z przyjętymi zasadami w myśl zasad sprawiedliwości, z moŝliwością stworzenia indywidualnego programu Ocenie podlegają: Opracowanie: Grzegorz Pańko 3

4 Praca na lekcji (ćwiczenia praktyczne, odpowiedzi ustne, jakość pracy i aktywność na lekcji, współpraca w grupie) Sprawdziany wiadomości i umiejętności po kaŝdym zrealizowanym dziale, zapowiedziane tydzień wcześniej, z podaniem zakresu Prace domowe (bieŝące utrwalające lub przygotowujące do nowej lekcji, długoterminowe projekty, prace nieobowiązkowe samodzielna uczniowska propozycja poszerzenia wiadomości i umiejętności) Osiągnięcia w konkursach szkolnych i innych Uczeń ma obowiązek zaliczenia sprawdzianu w przypadku swojej nieobecności, a takŝe prawo do jednokrotnej poprawy uzyskanej ze sprawdzianu oceny niesatysfakcjonującej go, w terminie ustalonym z nauczycielem. 2.4 Narzędzia i czas sprawdzania osiągnięć uczniów Sprawdziany po kaŝdym dziale Ćwiczenia praktyczne 5/6 w semestrze Odpowiedzi ustne dotyczące treści znanych i nowych 1/2 w semestrze Prace domowe sprawdzane systematyczne Obserwacja postaw ucznia (przygotowanie stanowiska pracy, aktywność, współpraca w grupie, tempo pracy, przestrzeganie zasad bhp) Inne formy aktywności (konkursy, zadania nadobowiązkowe). 3. System oceniania wymagania szczegółowe 3.1 Zakres postaw ucznia Ocena odpowiednia. Charakterystyka postawy Podczas wykonywania zadań teoretycznych i praktycznych wymaga mobilizacji i pomocy. Praca ucznia cechuje się małą samodzielnością. Rzadko wspiera komunikację w grupie. Nie zawsze przestrzega zasad bezpiecznej i higienicznej pracy z komputerem Ocena dobra. Charakterystyka postawy Podczas wykonywania zadań teoretycznych i praktycznych stara się być samodzielny, brak jeszcze staranności i systematyczności. Wybiera te informacje z dostępnych zbiorów, które wolno wykorzystać. ZaangaŜowany w pracę grupy, aktywny, czasami zachęca do dobrej komunikacji w grupie. Niezbyt efektywnie wykorzystuje czas pracy. Dostosowuje się do obowiązujących zasad bezpiecznej pracy z komputerem. Opracowanie: Grzegorz Pańko 4

5 3.1.3 Ocena wyróŝniająca. Standardy wymagań systemu oceniania z informatyki Charakterystyka postawy Podczas wykonywania zadań teoretycznych i praktycznych jest samodzielny, brak czasem spójności w działaniu. ZaangaŜowany w pracę klasy i grupy, aktywny, często zachęca do dobrej komunikacji w grupie. Racjonalnie wykorzystuje czas pracy. Prawidłowo organizuje stanowisko pracy, bezwzględnie przestrzega zasad bezpiecznej i higienicznej pracy z komputerem Ocena wzorowa. Charakterystyka postawy Samodzielnie wykonuje wszystkie zadania teoretyczne i praktyczne przewidziane programem. ZaangaŜowany emocjonalnie w pracę klasy i grupy, bardzo aktywny, motywuje innych do działania, zachęca do dobrej komunikacji w grupie. Przygotowuje dodatkowe informacje na zajęcia, wykonuje prace długoterminowe. Wykorzystuje z własnej inicjatywy umiejętności informatyczne na innych lekcjach. Odnosi sukcesy na konkursach informatycznych. Traktując komputer jako źródło rozrywki umie znaleźć gry kształtujące. 3.2 Zakres umiejętności i wiadomości ucznia Technika komputerowa w Ŝyciu człowieka. Konieczne K dopuszczająca Wymienia zasady prawidłowej organizacji pracy z komputerem dotyczące: czasu pracy, miejsca pracy, pozycji ciała przy stanowisku. Objaśnia kolejność czynności uruchamiania i prawidłowego zmykania komputera. Wymienia zastosowania komputera w najbliŝszym środowisku. Podaje przynajmniej jedno urządzenie oparte na technice komputerowej. Dokonuje prób organizacji własnego stanowiska pracy z zachowaniem podstawowych zasad bezpiecznej i higienicznej pracy. Korzysta, sam lub z pomocą nauczyciela, ze wskazanych zbiorów informacji. Obsługuje urządzenia oparte na technice komputerowej, np.: kalkulator, odtwarzacz CD lub inne urządzenia poznane na zajęciach. Opracowanie: Grzegorz Pańko 5

6 Podstawowe K+P dostateczna Rozszerzające (K+P)+R dobra Dopełniające (K+P+R)+D bardzo dobra Ponadprogramowe (K+P+R+D)+PP celująca Omawia prawa uŝytkownika komputera podczas korzystania z programów. Podaje zasady bezpiecznej pracy z komputerem. Wymienia kilka urządzeń opartych na technice komputerowej Wymienia zastosowanie komputerów w najbliŝszym otoczeniu i wskazuje na wynikające z tego korzyści. Wyjaśnia pojęcia: piractwo komputerowe, licencja, prawa autorskie, programy demo, pokaz multimedialny. Wymienia skutki piractwa komputerowego i podaje moŝliwości przeciwdziałania. Wskazuje na zastosowanie techniki komputerowej w urządzeniach innych niŝ omawiane na lekcji. Wyjaśnia pojęcia: programy freeware, public domain, shareware. Prezentuje inne niŝ poznane na zajęciach dziedziny Ŝycia, w których zastosowano komputer. Omawia przyczyny chorób związanych z obsługą komputera. Wskazuje na podstawie literatury kierunki rozwoju technik komputerowych. Prezentuje rys historyczny rozwoju urządzeń opartych na technice komputerowej. Omawia i obsługuje inne niŝ poznane programy komputerowe (edytory tekstu, grafiki). Samodzielnie uruchamia wybrany program. Dostosowuje stanowisko pracy do wymagań bezpiecznej i higienicznej pracy. Charakteryzuje podstawowe zastosowania poznanych na zajęciach urządzeń opartych na technice komputerowej. Charakteryzuje konsekwencje prawne piractwa komputerowego. Prezentuje prawidłowo połączony zestaw komputerowy. Przewiduje skutki nieprawidłowego zorganizowania stanowiska pracy. Obsługuje urządzenia oparte na technice komputerowej związane z najbliŝszym środowiskiem (np.: pralka automatyczna, telefon komórkowy, magnetowid). Uzasadnia konieczność stosowania programów antywirusowych oraz przeprowadza profilaktykę antywirusową. Analizuje zalety i zagroŝenia, jakie niesie komputeryzacja Ŝycia. Ocenia wpływ urządzeń opartych na technice komputerowej na jakość Ŝycia człowieka Opracowanie: Grzegorz Pańko 6

7 3.2.2 Praca z komputerem. Standardy wymagań systemu oceniania z informatyki Konieczne K dopuszczająca Podstawowe K+P dostateczna RozróŜnia podstawowe elementy zestawu komputerowego. Wskazuje przyciski sterujące. Podaje przykłady aplikacji poznanych na lekcji. Rozpoznaje podstawowe elementy Pulpitu. Objaśnia zasady przechowywania dyskietki. Omawia sposoby uruchamiania poznawanych na lekcji aplikacji. Wyjaśnia pojęcia: pamięć komputera, oprogramowanie, okno, Pulpit, ikony, przycisk, okno programu, pasek zadań, aplikacja, dokument, kursor tekstowy, plik, nazwa pliku, folder otwarty, Kosz. Wymienia rodzaje pamięci zewnętrznych komputera, jakie wykorzystuje w pracy z komputerem (dyskietka, dysk twardy, CD-ROM). Określa miejsce stacji dyskietek i napędu CD-ROM w jednostce centralnej. Prawidłowo rozpoczyna i kończy pracę z systemem. Wykorzystuje mysz do uruchamiania programów. Określa podstawowe elementy Pulpitu. Zapisuje plik wg wskazówek nauczyciela. Otwiera plik wg wskazówek nauczyciela. Otwiera okno folderu. Zakłada folder z pomocą nauczyciela. Porusza się po strukturze folderów. Klasyfikuje podstawowe urządzenia wejścia i wyjścia w zestawie komputerowym (mysz, klawiatura, monitor, drukarka). Obsługuje okna programów z wykorzystaniem poznanych elementów. Obsługuje okna dialogowe i menu. Uruchamia programy, korzystając z przycisku START. Obsługuje klawiaturę. Zapisuje pliki na dysku we wskazanym folderze. Wyszukuje zapisane pliki ze wskazanych folderów. Tworzy nowe foldery i struktury folderów (jednym z poznanych sposobów) na podstawie wzoru. Kopiuje i usuwa pliki, foldery. OpróŜnia Kosz i odzyskuje z niego skasowane pliki, foldery. Opracowanie: Grzegorz Pańko 7

8 Rozszerzające (K+P)+R dobra Dopełniające (K+P+R)+D bardzo dobra Wyjaśnia pojęcia: system operacyjny, procesor, płyta główna, wskazywanie, zawieszenie komputera, kliknięcie, przeciąganie myszą, pasek menu, okna dialogowe, okna komunikatów, folder, drzewo folderów, rozszerzenie, plik wykonywalny, pliki danych, opcja. Omawia rolę Schowka podczas operacji kopiowania. Prezentuje historię komputera. Wymienia typy drukarek. Omawia zadania systemu operacyjnego. Omawia pojęcia: Internet, kompatybilność komputerów, środowisko pracy, wielozadaniowość systemu. Określa zastosowanie skanera, plotera, mikrofonu, głośnika, modemu w zestawie komputerowym. Charakteryzuje elementy rozmieszczone z przodu jednostki centralnej. Kopiuje za pomocą Schowka. Porównuje rodzaje pamięci zewnętrznych komputera, jakie wykorzystuje w pracy z komputerem (dyskietka, dysk twardy, CD-ROM). Zmienia rozmiar i połoŝenie okna wg potrzeb. Uruchamia programy za pomocą aplikacji Mój komputer. Przełącza się między uruchomionymi aplikacjami. Tworzy skrót do programu na Pulpicie i zmienia jego nazwę. Dokonuje poprawek w pracy i zapisuje zmiany na dysku ze zmianą lokalizacji. Tworzy strukturę folderów według potrzeb. Zmienia nazwę folderu. Wybiera optymalną metodę do kopiowania i usuwania folderów, plików. Łączy elementy zestawu komputerowego. Konserwuje myszkę. Analizuje róŝnice między pamięcią operacyjną a pamięciami zewnętrznymi komputera. Prawidłowo reaguje na pojawiające się w programie komunikaty. Wyszukuje pliki wykonywalne. Przewiduje na podstawie poznanych rozszerzeń pliku (txt, bmp, doc), z jaką jest on skojarzony aplikacją. Tworzy nowy folder podczas zapisu pliku. Tworzy nową wersję pliku na dysku za pomocą polecenia ZAPISZ JAKO ze zmianą lokalizacji lub nazwy pliku. Kopiuje i usuwa grupę plików optymalną metodą. Opracowanie: Grzegorz Pańko 8

9 Ponadprogramowe (K+P+R+D)+PP celująca Omawia zastosowanie karty graficznej i dźwiękowej. Wyjaśnia pojęcie dyskietki systemowej, defragmentacji dysku, pomiarów zasobów. Wskazuje na zadania polecenia DODAJ/USUŃ PROGRAMY. Objaśnia, dlaczego nie naleŝy modyfikować folderu WINDOWS. Analizuje zastosowanie pamięci ROM i RAM. Wykorzystuje okienko do zabezpieczania dyskietki przed przypadkowym zapisem. Zmienia wygląd Pulpitu. Wykorzystuje narzędzia systemowe: defragmentator dysków, miernik zasobów, scandisk. Instaluje i uruchamia nieznane dotychczas programy komputerowe. Wyszukuje dowolny plik lub folder za pomocą funkcji ZNAJDŹ z menu START. Porządkuje zawartość tworzonych folderów. Instaluje i uruchamia nieznane mu programy komputerowe Praktyczne wykorzystywanie komputera Wykonywanie obliczeń. Konieczne K dopuszczająca Podstawowe K+P dostateczna Rozszerzające (K+P)+R dobra Omawia przeznaczenie aplikacji Kalkulator. Objaśnia funkcje klawiszy aplikacji Kalkulator w postaci standardowej. Uruchamia aplikacje Kalkulator. Wykonuje proste obliczenia z wykorzystaniem aplikacji Kalkulator: dodawanie, odejmowanie, mnoŝenie, dzielenie dwóch liczb. Oblicza wartości prostych wyraŝeń arytmetycznych. Wykonuje działania: zmiany znaku liczby na przeciwny, obliczanie odwrotności liczby. Wykorzystuje do obliczeń klawisze na klawiaturze numerycznej. Wykonuje wielokrotne działania na tej samej liczbie. Wykorzystuje aplikację Kalkulator do rozwiązywania zadań tekstowych. Kopiuje wyniki obliczeń do Notatnika Opracowanie: Grzegorz Pańko 9

10 Dopełniające (K+P+R)+D bardzo dobra Ponadprogramowe (K+P+R+D)+PP celująca Omawia historię abakusa i liczydła. Omawia przeznaczenie pamięci kalkulatora. Omawia róŝnicę między postacią standardową a profesjonalną aplikacji Kalkulator. Wykonuje złoŝone operacje z wykorzystaniem pamięci aplikacji Kalkulator. Rozwiązuje zadania o duŝym stopniu złoŝoności. Sprawnie wykorzystuje profesjonalne moŝliwości Kalkulatora do wykonywania obliczeń Edytor tekstu. Konieczne K dopuszczająca Podstawowe K+P dostateczna Nazywa poznany edytor tekstu. Wskazuje elementy okna edytora tekstu. Wskazuje klawisze edycyjne i klawisz ENTER na klawiaturze oraz kursor tekstowy i kursor myszy. Zna i podaje kombinacje klawiszy do wprowadzania duŝych liter i znaków polskich. Wyjaśnia pojęcia: edytor tekstów, blok, wiersz, akapit. Zna rozmieszczenie klawiszy na klawiaturze i ich przeznaczenie. Omawia zadania edytora tekstu. Objaśnia zastosowanie elementów okna edytora tekstu. Wylicza zasady poprawnego wpisywania tekstu. Uruchamia edytor tekstu wykorzystywany na lekcji. Pisze prosty tekst z zastosowaniem małych i wielkich liter oraz polskich znaków. Wyszukuje usterki w gotowym tekście i wprowadza poprawki. Zapisuje prace we wskazanym folderze z pomocą nauczyciela. Pisze tekst z zachowaniem zasad poprawnego wpisywania tekstu. Posługuje się poleceniem COFNIJ do zmiany wykonanej operacji. Dokonuje zmian w tekście i zachowuje zmieniony plik na dysku. Zaznacza dowolny fragment tekstu w edytorze tekstowym. Wykonuje operacje na bloku: usunięcie, przeniesienie w inne miejsce, kopiowanie. Dokonuje podstawowych operacji formatowania tekstu: wyrównywanie tekstu, zmiana rodzaju czcionki i jej atrybutów, według podanego wzoru. Dzieli tekst na akapity. Drukuje dokument bez zmiany ustawień. Opracowanie: Grzegorz Pańko 10

11 Rozszerzające (K+P)+R dobra Dopełniające (K+P+R)+D bardzo dobra Ponadprogramowe (K+P+R+D)+PP celująca Wskazuje inne od poznanych programy do edycji tekstów. Wyjaśnia pojęcia: redagowanie i formatowanie tekstu. Zna polecenia umoŝliwiające wstawianie tabeli do dokumentu. Zna sposoby formatowania i autoformatowania tabeli. Zna sposoby przemieszczania kursora między komórkami tabeli. RozróŜnia czcionki szeryfowe od bezszeryfowych. Wyjaśnia potrzebę redagowania i formatowania tekstu. Wskazuje inne programy niŝ poznany do edycji tekstów. Wskazuje podobieństwa i róŝnice w pracy w róŝnych programach tekstowych. Współpracuje w zespole w celu wykonania projektu. Formatuje akapit według podanego wzoru. Redaguje i formatuje proste teksty według podanego wzoru. Wstawia i formatuje tabelę. Redaguje teksty i ilustruje je grafiką. Ustala parametry ustawienia strony. Dobiera parametry drukowania. Redaguje i formatuje tekst na zadany temat z wykorzystaniem róŝnych narzędzi i funkcji poznanego edytora tekstu. Ustala i zmienia format tekstu według własnego projektu. Zmienia krawędzie tabeli i ustala tło. Wykonuje operacje modyfikowania i formatowania obiektu graficznego wstawionego do dokumentu. Obsługuje drukarkę szkolną. Wykorzystuje inny od poznanego edytor tekstu. Dostosowuje paski narzędzi do własnych potrzeb. Umieszcza w tekście rysunki i inne obiekty. Wykorzystuje tabulatory do wyrównania tekstu w kolumnach Edytor grafiki. Konieczne K dopuszczająca Nazywa poznany edytor grafiki. Wskazuje w oknie edytora Przybornik i Paletę kolorów. Uruchamia program graficzny wykorzystywany na lekcji z pomocą nauczyciela. Wypełnia kolorem gotowe elementy w edytorze grafiki. Rysuje proste elementy graficzne z zastosowaniem myszki. Rysuje figury geometryczne z wykorzystaniem Przybornika. Kopiuje pojedyncze elementy rysunku. Zapisuje prace z pomocą nauczyciela. Opracowanie: Grzegorz Pańko 11

12 Podstawowe K+P dostateczna Rozszerzające (K+P)+R dobra Dopełniające (K+P+R)+D bardzo dobra Ponadprogramowe (K+P+R+D)+PP celująca Wyjaśnia pojęcia: grafika komputerowa, edytor grafiki. Wskazuje elementy okna edytora grafiki. Omawia funkcje Przybornika. Wskazuje inne od poznanych programy do edycji grafiki. Objaśnia zastosowanie elementów okna edytora grafiki Rozpoznaje pliki graficzne na podstawie ich rozszerzeń. Zna i omawia róŝnice w operowaniu fragmentem rysunku z tłem i bez tła. Wskazuje podobieństwa i róŝnice w pracy w róŝnych programach graficznych. Wyjaśnia pojęcia: mapa bitowa, piksel. Wykonuje samodzielnie proste rysunki według określonego wzoru. Operuje kolorem rysowania i tła. Dokonuje poprawek w pracach graficznych. Zmienia rozmiary elementów rysunku. Wykorzystuje klawisz SHIFT podczas rysowania linii poziomych, pionowych, pod kątem 45 o, kwadratów i kół. Korzysta ze Schowka do kopiowania elementów rysunku. Przekształca elementy rysunku (np. obraca, pochyla, tworzy lustrzane odbicie). Posługuje się poleceniem COFNIJ do zmiany wykonanej pracy. Ustala atrybuty rysunku w edytorze grafiki. Korzysta z LUPY do likwidowania przerw (szczelin) w konturze rysunku. Dołącza napisy do rysunku w edytorze grafiki. Świadomie podejmuje decyzję o zapisywaniu lub rezygnacji z zapisu zmian w pliku na dysku. Tworzy prace graficzne na zadany temat z wykorzystaniem poznanych narzędzi i funkcji programu graficznego. Tworzy ozdobne napisy. Dokonuje trafnego wyboru koloru, zwracając uwagę na estetykę i walory artystyczne tworzonego obrazu. Definiuje i wykorzystuje kolory niestandardowe. Wstawia do obrazu rysunki z innego pliku. Wykorzystuje inny od poznanego program graficzny. Tworzy tapety na Pulpicie z własnych prac lub zrzutów ekranów. Dostosowuje elementy okna programu do własnych potrzeb. Zapisuje rysunki w innych formatach graficznych. Opracowanie: Grzegorz Pańko 12

13 3.2.4 Komputer jako źródło wiedzy i rozrywki. Konieczne K dopuszczająca Podstawowe K+P dostateczna Rozszerzające (K+P)+R dobra Wymienia poznane programy edukacyjne, encyklopedie, słowniki multimedialne, gry. Wymienia elementy zestawu komputerowego niezbędne do prezentacji multimedialnych. Wyjaśnia pojęcia: hasło, Internet Wyjaśnia pojęcia: programy multimedialne, programy edukacyjne, encyklopedia multimedialna, strona WWW. Zna pojecie poczta elektroniczna. Omawia rodzaje encyklopedii i gier. Opisuje charakterystyczne cechy programów multimedialnych. Omawia ogólne zasady pracy z encyklopediami i słownikami multimedialnymi. Wyjaśnia pojęcia: przeglądarka, wyszukiwarka, sieć lokalna i globalna. Definiuje pojecie hiperłącze. Omawia rodzaje niebezpieczeństw wynikające z bezmyślnego korzystania z sieci. Wskazuje charakterystyczne elementy strony WWW. Obsługuje programy multimedialne poznawane na lekcji według wskazówek nauczyciela. Przegląda otwartą stronę WWW. Określa źródło informacji: program edukacyjny, encyklopedia, słownik, strona WWW. Obsługuje programy multimedialne bez zmiany opcji. Łączy się z Internetem według wskazówek nauczyciela. Odpowiada na zadane pytania, korzystając ze zdobytych informacji. Wysyła prosty list z pomocą nauczyciela. Wybiera i wykorzystuje dostępne opcje w programach multimedialnych. Otwiera w przeglądarce stronę WWW o podanym adresie. Korzysta z odsyłaczy. Wykorzystuje programy multimedialne i dostępne strony internetowe do znalezienia konkretnej informacji. Tworzy proste formy wypowiedzi na zadany temat z wykorzystaniem zgromadzonych informacji. Korzysta z poczty elektronicznej. Ocenia wykorzystanie komputera jako źródła rozrywki. Opracowanie: Grzegorz Pańko 13

14 Dopełniające (K+P+R)+D bardzo dobra Ponadprogramowe (K+P+R+D)+PP celująca Omawia zalety płynące z wykorzystania informacji ze źródeł multimedialnych i Internetu. Zna zasadę działania programów antywirusowych. Wymienia rodzaje przeglądarek i wyszukiwarek internetowych. Wskazuje gry o duŝych walorach intelektualnych i kształcących. Omawia zastosowanie napędu DVD i jego nośników. Odtwarza muzykę z płyt kompaktowych z wykorzystaniem funkcji odtwarzacza CD. Wykorzystuje podstawowe funkcje przeglądarki do przeglądania stron WWW. Otwiera i obsługuje wyszukiwarkę internetową. Wykorzystuje programy multimedialne i strony WWW do uzupełniania swoich wiadomości i rozwijania umiejętności z róŝnych dziedzin. Wykorzystuje zgromadzone informacje do opracowania w edytorze tekstu pisemnej wypowiedzi na zadany temat. Obsługuje program antywirusowy. Pisze list elektroniczny i wysyła razem z załącznikiem. Przewiduje skutki zagroŝeń związanych z grami komputerowymi. Korzysta z róŝnych przeglądarek i wyszukiwarek internetowych. Wykorzystuje wyszukane informacje ze zbiorów multimedialnych i sieci Internetu do tworzenia własnych prezentacji. Tworzy własną stronę WWW. Zakłada własne konto pocztowe. Opracowanie: Grzegorz Pańko 14