Protokół z XVIII posiedzenia Rady Konsultacyjnej ds. Ochrony Konsumentów z dnia 30 października 2017 r.

Transkrypt

1 Sekretariat Rady Konsultacyjnej ds. Ochrony Konsumentów Departament Rozwoju Gospodarczego Urząd Marszałkowski Województwa Małopolskiego Protokół z XVIII posiedzenia Rady Konsultacyjnej ds. Ochrony Konsumentów z dnia 30 października 2017 r. W posiedzeniu wzięli udział członkowie Rady Konsultacyjnej ds. Ochrony Konsumentów (Rady) oraz zaproszeni goście. Obrady miały miejsce 30 października 2017 r., w siedzibie Urzędu Marszałkowskiego Województwa Małopolskiego (Kraków, ul. Racławicka 56, sala 414) w godzinach I. Otwarcie posiedzenia, przyjęcie porządku obrad. Posiedzenie otworzył Pan Krzysztof Podgórski Wiceprzewodniczący Rady, Miejski Rzecznik Konsumentów w Tarnowie. Wiceprzewodniczący powitał członków Rady oraz zaproszonych gości: Pana Janusza Gwiazdowskiego, Koordynatora do spraw negocjacji przy Prezesie Urzędu Regulacji Energetyki oraz Pana Łukasza Wrońskiego Dyrektora Departamentu Ochrony Interesów Konsumentów w Urzędzie Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Następnie członkowie Rady zaakceptowali protokół z poprzedniego posiedzenia. Pan Krzysztof Podgórski przedstawił projekt porządku posiedzenia, który został przyjęty bez uwag. II. Podsumowanie wystąpień i dyskusji w części dotyczącej umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorcy w kontekście umów sprzedaży energii elektrycznej i paliw gazowych Pan Jerzy Gramatyka, Wiceprzewodniczący Rady, Miejski Rzecznik Konsumentów w Krakowie w skrócie przedstawił problematykę umów sprzedaży energii elektrycznej zawieranych poza lokalem przedsiębiorcy. Następnie poprosił o zabranie głosu Pana Janusza Gwiazdowskiego, koordynatora do spraw negocjacji przy Prezesie Urzędu Regulacji Energetyki. Pan Janusz Gwiazdowski przedstawił zasady działania biura koordynatora do spraw negocjacji przy Prezesie Urzędu Regulacji Energetyki. Zwrócił uwagę na niepełną obsadę kadrową biura, skutkiem tego może być utrudniony kontakt telefoniczny (możliwy w wyznaczonych godzinach), ale mailowy jest na bieżąco prowadzony. Biuro koordynatora znajduje się tylko w Warszawie. Wyjaśnił, iż do kompetencji koordynatora należy prowadzenie mediacji głównie między wnioskodawcą będącym odbiorcą energii elektrycznej, paliw gazowych lub ciepła w gospodarstwie domowym a przedsiębiorstwem energetycznym, gdy spór wynika z umowy: 1. o przyłączenie do sieci elektroenergetycznej, gazowej lub ciepłowniczej, w tym przyłączenia mikroinstalacji, 2. o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej lub gazu ziemnego, 3. o świadczenie usług przesyłania i dystrybucji ciepła, 4. sprzedaży, Strona 1 z 7

2 5. kompleksowych. Co do zasady są to mediacje pośrednie. Wniosek o wszczęcie postępowania oraz opis procedury znajduje się na stronie internetowej Urzędu Regulacji Energetyki w zakładce Koordynator ds. negocjacji => Wnioski o wszczęcie postępowania Aktualnie wpłynęło około 300 spraw dotyczących różnych przedsiębiorstw energetycznych. Zdecydowana większość przedsiębiorców zgadza się na mediacje. Postępowania mają charakter polubowny i dobrowolny. Wnioskodawca wybiera na początku rodzaj postępowania: zbliżenie stanowisk lub zmierzające do przedstawienia propozycji rozwiązania sporu. W przypadku niekompletnego wniosku, wzywa się do uzupełnienia. Pan Leszek Jastrzębski, Miejski Rzecznik Konsumentów w Nowym Sączu zapytał o efekty prowadzonych przez koordynatora postępowań. Pan Janusz Gwiazdowski wyjaśnił, iż na ten moment postępowania, w których skompletowano wnioski są jeszcze w toku. Wpis do rejestru prowadzonego przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów uzyskał 7 września 2017 r. Liczba pozytywnych odpowiedzi od przedsiębiorców na propozycję mediacji jest bardzo duża to ok. 70% przypadków. Każde postepowanie kończy się protokołem przekazywanym każdej ze stron. Ale poza kompetencją koordynatora jest już to czy strony faktycznie zawrą i wykonają porozumienie. Pan Stanisław Fecko, Powiatowy Rzecznik Konsumentów w Zakopanem zwrócił uwagę, iż umowy sprzedaży energii elektrycznej są bardzo trudne. Zapytał czy koordynator wyjaśnia klientom zapisy tych umów. Pan Janusz Gwiazdowski wyjaśnił, iż nie może wydawać opinii czy doradzać jednej ze stron. Wyjaśnianie konsumentom przepisów dotyczących ich praw jest zadaniem Punktu Informacyjnego dla Odbiorców Energii i Paliw Gazowych działającego w ramach Urzędu Regulacji Energetyki. Dodał, iż ustawa nie przewiduje zawarcia porozumienia w obecności koordynatora. Protokół jest dokumentem kończącym postępowaniem. Podkreślił, iż koordynator nie rozstrzyga sporu, nie wydaje opinii prawnych, nie ma kompetencji władczych jego zadaniem jest pomoc w rozwiązaniu sporu. Każda ze stron, na każdym etapie postępowania, ma możliwość wycofania się z mediacji wtedy na tym etapie kończy się postępowanie z adnotacją o rezygnacji jednej ze stron. Zauważył, iż, wpływ wniosku spełniającego wymagania ustawowe z mocy prawa przerywa bieg przedawnienia. Jeżeli przedsiębiorstwo energetyczne poinformuje odbiorcę, że chce zaprzestać dostawy energii elektrycznej, a konsument złoży reklamację, a po uzyskaniu negatywnej odpowiedzi na nią, wniosek o wszczęcie postępowania w terminie 14 dni od odpowiedzi, to przedsiębiorstwo energetyczne nie można odciąć dostaw prądu do czasu zakończenia postępowania przez koordynatora. Pan Leszek Jastrzębski zapytał, czy postępowania dotyczące rozliczenia ciepła są również w kompetencji koordynatora. Pan Janusz Gwiazdowski odpowiedział, iż co do zasady, tak. Wnioskodawcą może być tylko odbiorca w gospodarstwie domowym. Pan Krzysztof Podgórski zwrócił uwagę, iż w przypadku osób w wieku seniorskim, więcej korzyści niż mediacje przyniosłyby koncyliacje, gdy to koncyliator formułuje propozycję załatwienia sporu. W przypadku mediacji protokół z umową powinien zatwierdzać sąd. Następnie głos zabrał Pan Łukasz Wroński Dyrektor Departamentu Ochrony Interesów Konsumentów w Urzędzie Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK). Wyjaśnił, iż bardzo dużo podmiotów działających na rynku energetycznym jest w obszarze zainteresowania UOKiK. Niestety Strona 2 z 7

3 nawet decyzje UOKiK z wysoką karą, nie rozwiązują problemu. Firmy zmieniają tylko taktykę i dalej działają na rynku. W ciągu tylko 2017 r. wpłynęło kilkaset sygnałów dotyczących firm sprzedających energię. Większość spraw nie jest jednak prosta powszechnie wiadomo, że problem istnieje. Bardzo trudno go jednak zdefiniować i uchwycić zbiorowo, a następnie przekonać sąd, że nie są to pojedyncze, niezwiązane ze sobą sprawy. Postępowanie prowadzone przez Prokuraturę okręgową w Płocku przeciwko spółce Polski Prąd i Gaz jest precedensowym. Prokuratura ta koordynuje sprawę wobec aż 6 podmiotów z różnych branż: Telekomunikacja dla Domu, Polskie Centrum Telemedyczne, Twoja Telekomunikacja, Polska Grupa Telekomunikacyjna SA (PGT SA), Polska Energetyka PRO (obecnie Polski Prąd i Gaz Sp. z o.o.). Zaapelował do rzeczników, by zgłaszali przypadki nadużyć tych firm do ww. prokuratury. Wyjaśnił, iż UOKiK planował kampanię edukacyjną nowego systemu polubownego rozwiązywania sporów ale niestety nie udało się tego zrealizować w tym roku. Kampania odbędzie się w przyszłym roku. UOKiK starał się jednak informować i edukować seniorów z pomocą własnych, skromnych środków: bardziej lokalnie i na mniejszą skalę, m.in. nawiązano kontakt z parafiami, a w wielu zawisły plakaty informacyjne. Pan Stanisław Fecko zwrócił uwagę, iż jeżeli zawiadamia się prokuraturę i policję indywidualnie, to one najczęściej umarzają postępowania. A indywidualna ścieżka konsumenta o uchylenie się od skutków błędnego oświadczenia woli jest bardzo ryzykowna. Dlatego konsumenci nie decydują się na skierowanie sprawy do sądu nawet gdy rzecznik im pomaga. Zauważył też, że niestety nałożenie przez UOKiK kary na przedsiębiorcę nie wywołuje skutków prawnych dla indywidualnych osób. Pan Łukasz Wroński wyjaśnił, iż korespondencja UOKiK z prokuraturami sięga 2014 r. Do wszczęcia postępowania ważne było pokazanie, że to nie jest indywidualny problem tysięcy osób, które nie wykazały ostrożności przy podpisaniu umowy, ale przemyślany system, który poprzez określone i zaplanowane działania wywołuje wskazane skutki. Organom ściągania zajęło niestety trochę czasu, by uchwycić tą zależność. Oczywiście nadal mogą się zdarzać pojedyncze przypadki umorzenia postępowania. To jednak zadaniem UOKiK i rzeczników konsumentów jest uświadamianie i wskazywanie, że to nie są odosobnione przypadki, ale celowe modelowe działania. Należy uczulać sądy i policję, pokazywać historię, która już się wydarzyła, przykłady. Pan Krzysztof Podgórski zasugerował podjęcie przez Radę działań podobnych do tych, które podjęto w powiecie tarnowskim. Gdy tylko do rzecznika zgłosi się konsument z umową zawartą z nieuczciwą firmą, ostrzeżenie jest przekazywane do parafii z prośbą o przekazanie informacji w trakcie mszy. Zapytał Pana Łukasza Wrońskiego o możliwość wydania przez UOKiK istotnego poglądu do nowych spraw, które nie były objęte wcześniejszą decyzją. W takich przypadkach nie chodzi o karę, ale o potwierdzenie nieuczciwej praktyki, to otwiera możliwości przed sądem. Pan Łukasz Wroński wyjaśnił, iż w przypadku spółki Polski Prąd i Gaz, nieuczciwe praktyki są stwierdzone na rynku energii, nie ma potrzeby działać w tym samym modelu w przypadku gazu. Sądy mogą posłużyć się już wydaną decyzją, jeżeli tylko będą chciały. Stwierdził, iż aktualnie UOKiK przygotowuje istotny pogląd do sprawy, którą Sąd okręgowy w Warszawie rozstrzygnął negatywnie. To jest bardzo ważne, ponieważ będzie porządkowało kompetencje rzeczników konsumentów wynikające z ustawy o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym. Chodzi o art. 12 ust. 1 i 2 gdzie rzecznik może działać, a gdzie nie. Sąd niestety nie rozważył gdzie rzecznik działa w imieniu i na rzecz konsumenta, a gdzie jest rzecznikiem pewnego interesu publicznego. Bo tylko w tym drugim przypadku są pewne ograniczenia. Gdy działa w imieniu i na rzecz konsumenta ma dużo więcej możliwości. Strona 3 z 7

4 Pan Krzysztof Podgórski zauważył iż w przypadku sądu w Tarnowie nie było takiego problemu, a w uzasadnieniu bardzo wyraźnie wskazano na to rozróżnienie. Pan Stanisław Fecko zwrócił uwagę na problem starszych osiemdziesięcio- i dziewięćdziesięcioletnich osób. Dla nich proces cywilny to ogromny stres, to bardzo często słowo przeciwko słowu, a stan zdrowia tych ludzi jest już bardzo zły. Pan Krzysztof Podgórski podkreślił, iż rzecznicy muszą szukać orzecznictwa i pokazywać podobne sprawy. Jeżeli konsument bazował na zaufaniu, a w pisemnej umowie znajdują się inne zapisy, niż to co ustnie zostało ustalone, to konsument ma rację. Pan Leszek Jastrzębski stwierdził, iż aktualnie sądy często stają po stronie konsumenta. Podzielił się swoimi doświadczeniami z prowadzonych przez niego spraw o nieuczciwe praktyki rynkowe, gdzie ciężar dowodów ciążył na stronie pozwanej. Wskazał również na przykład, gdy sąd unieważnił umowę, a rok później firma i tak wystąpiła z pozwem o zapłatę i dostała nakaz zapłaty pomimo unieważnionej umowy. Pan Krzysztof Podgórski zaproponował, aby zastanowić się nad możliwymi rozwiązaniami i w przypadku prawa energetycznego (i innych umów wrażliwych, takich jak gaz, ciepło) zmienić zapis dotyczący terminu odstąpienie od umowy w taki sposób, by płynął on dopiero od momentu, gdy dotychczasowy sprzedawca poinformuje klienta, że zmienia sprzedawcę. Zwrócił również uwagę na konieczność edukowania dzieci i młodzieży, by interesowały się sprawami dziadków, pytały o umowę, zwłaszcza przy okazji wyjazdów do sanatoriów. Często starsi ludzi nie mają kogo zapytać, poradzić się. Arkadiusz Ropek, Powiatowy Rzecznik Konsumentów w Brzesku zauważył, iż w sytuacjach, gdy została wydana decyzja UOKiK, a przedsiębiorca nie zaprzestał swojej nieuczciwej działalności, konsumenci mogą poczuć się pewnie że wygrają sprawę w sądzie. A najczęściej nie wiedzą, jak wygląda postępowanie sądowe, co to są obowiązki dowodowe, itp. Czasem sprawy są prostsze, gdy są prowadzone przed wydaniem decyzji przez UOKiK. Podał przykład prowadzonej przez niego sprawy, gdy konsument złożył wniosek przepisując sentencję decyzji UOKiK. A to już nie była jego historia, ale opowieść o tym, co UOKiK stwierdził w innych sprawach. Zwrócił się z pytaniem do Pana Łukasza Wrońskiego, czy UOKiK pracuje nad rozwiązaniami systemowymi. Powołał się na jedno ze spotkań z prezesem UOKiK, gdzie rozmawiano nad rozwiązaniami tej sytuacji. Pojawił się tam wątek zakazu zawierania umów dla osób w pewnym wieku. Dyskusyjny jest jednak wiek graniczny, od którego taki zakaz miałby obowiązywać. Pojawia się też pytanie o naruszenie wolności tych osób. Zwrócił również uwagę na ilość oświadczeń do umowy, które są zawarte na jednej kartce to słowotok, którego nikt nie czyta. Takie oświadczenia powinny być na osobnych kartkach, formułowane w proste zdania, np. oświadczam, że dostałem kopię umowy. Problemem jest też długość okresu, na jaki zawierana jest umowa. W telekomunikacji udało się to zmienić, bo na początku umowę można było zawrzeć nawet na 50 lat, teraz przy energetyce jest 60 miesięcy. W odpowiedzi Pan Łukasz Wroński wyjaśnił, iż głównym problemem jest to, by te rozwiązania były skuteczne i jednocześnie zgodne z dyrektywą unijną. Nie można wprowadzić kryterium wieku, zakazu handlu poza lokalem. Trudno też coś zmienić w kwestii odstąpienia od umowy, bo tu możliwości ogranicza dyrektywa unijna. UOKiK pracuje nad rozwiązaniami wokół głównych instytucji, którymi dysponuje konsument, tj. np. prawo do informacji, prawo do odstąpienia itp. To spowoduje, że taką działalność będzie trudniej prowadzić, ale będzie ona nadal możliwa. Pojawią się sankcje z gatunku cywilnoprawnych a niekarnych. Trochę więcej weryfikacji pojawi się też przy misselingu 1. Problemem 1 Misseling to oferowanie produktów w sposób wprowadzający w błąd, albo sytuacja, gdy produkt jest niedostosowany do możliwości, lub potrzeb klienta. Strona 4 z 7

5 jest różnica między tym, co konsument słyszy i co dostaje na końcu. Dyrektywa blokuje niektóre możliwości, dlatego rozwiązanie zaproponowane przez Pana Krzysztofa Podgórskiego nie jest możliwe do wprowadzenia. Pan Krzysztof Podgórski zasugerował, aby spróbować wprowadzić zmiany w zakresie oświadczeń woli. Pan Łukasz Wroński przyznał, że jest to jedyny sposób. Nie skupiać się na instytucjach, które są wymienione w dyrektywie, ale tych, które wynikają z prawa krajowego oraz pewnych sankcji i obowiązków cywilnych. To jednak jest bardzo trudne. Pan Krzysztof Podgórski zauważył iż udało się już zrobić porządek z oświadczeniem woli i oświadczeniem wiedzy. Wspomniał o wyroku, który wskazuje, iż jeżeli umowa różni się od tego, na co strony się umówiły, to mamy do czynienia z wprowadzeniem w błąd. Zasugerował, by to orzecznictwo wprost wpisać do kodeksu cywilnego do części zobowiązań lub części ogólnej kodeksu cywilnego, a na to pozwala dyrektywa. Pan Łukasz Wroński potwierdził możliwość wprowadzenia takich rozwiązań. Dodał, iż aktualnie orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości w zakresie klauzul abuzywnych (niedozwolonych) wskazuje, że sądy mają obowiązek wskazywać takie klauzule z urzędu i to nie konsument, ale sąd powinien taką klauzulę znaleźć. Niestety sądy dopiero uczą się wykorzystywać klauzule abuzywne. Podobnie będzie też z nieuczciwymi praktykami 2. Sądy również powinny badać z urzędu czy w danej sprawie nieuczciwa praktyka rynkowa miała miejsce i móc na kanwie tej ustawy, która przecież przewiduje ułatwienia dla konsumenta, w tym kierunku orzekać. Sądy jednak tej ustawy nie znają. Zwrócił również uwagę na temat misselingu, który może się przerodzić w problem powtórnej windykacji i handlu danymi. Te bazy danych, które aktualnie istnieją mogą zostać sprzedane. Przedsiębiorcy którzy zakupią te bazy danych nawet w dobrej wierze, mogą nie zweryfikować zawartych tam informacji. I po kilku latach może pojawić się problem ponownej windykacji. To oznacza, że nawet jeżeli dziś sprawa zostanie wygrana dla konsumenta, to dług może być sztucznie kreowany za kilka lat. Pan Krzysztof Podgórski zasugerował, by w takich sytuacjach żądać wykreślenia z bazy na podstawie ustawy o ochronie danych osobowych. III. Podsumowanie wystąpień i dyskusji w części dotyczącej apelu Rady o wprowadzenie dodatkowych przepisów regulujących sprzedaż artykułów pirotechnicznych (obowiązku informowania o ryzyku dla użytkowników i środowiska ze względu na skład surowcowy materiałów oraz konieczność zamieszczania wywieszki informującej o zakazie sprzedaży nieletnim w miejscu sprzedaży materiałów pirotechnicznych) odpowiedzi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, Ministerstwa Środowiska Pan Jerzy Gramatyka w skrócie przedstawił ten punkt programu i poprosił o zabranie głosu pana Krzysztofa Podgórskiego. Pan Krzysztof Podgórski omówił pisma otrzymane w odpowiedzi na apel. Zadeklarował, iż na podstawie odpowiedzi przygotuje nową propozycję apelu lub stanowiska Rady. IV. Podsumowanie wystąpień i dyskusji w części dotyczącej stanowiska Rady dotyczącego konieczności podjęcia przez Krajową Radę Radiofonii i Telewizji oraz Komisję Etyki Reklamy działań ograniczających reklamę leków, medykamentów i parafarmaceutyków - odpowiedź Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji 2 Ustawa z dnia 23 sierpnia 2007 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym Strona 5 z 7

6 Pan Jerzy Gramatyka w skrócie przedstawił ten punkt programu. Wyjaśnił, iż w odpowiedzi na przesłane stanowisko, Krajowa Rady Radiofonii i Telewizji poinformowała, iż zgodnie z aktualnymi kompetencjami, może jedynie wspierać Ministerstwo Zdrowia w badaniu przekazów handlowych i szacowaniu ich wartości. Jako regulator nie posiada inicjatywy legislacyjnej. Zasugerował, aby ponowić apel do Rady Etyki Mediów. Zwrócił uwagę, iż należy dążyć do tego, aby reklama nie wprowadzała w błąd. Aktualnie liczba reklam suplementów diety jest ogromna, a konstrukcja reklam sugeruje, iż nie są to suplementy, a leki. Pan Krzysztof Podgórski zasugerował, aby w tym zakresie również przygotować nowe stanowisko Rady. Pan Jerzy Gramatyka zgodził się przygotować nowe stanowisko. V. Podsumowanie wystąpień i dyskusji w części dotyczącej zmian w regulaminie i zasadach działania Rady służących zwiększeniu efektywności jej działań Pan Jerzy Gramatyka w skrócie przedstawił ten punkt programu. Zwrócił uwagę, iż frekwencja na Radzie nie jest najlepsza. Rada nie jest ciałem stałym, nastąpiły pewne zmiany personalne. Omówił propozycję zmian w regulaminie, które należy wprowadzić, by zwiększyć efektywność działania Rady. Wspomniał również o zasadności rozszerzenia składu Rady Pan Krzysztof Podgórski zwrócił uwagę na brak aktywności na internetowym forum dyskusyjnym. Zasugerował, aby testowo utrzymać forum do końca roku, a jeżeli sytuacja się nie zmieni, zamknąć je. Przedstawił również propozycję rozszerzenia składu Rady o Federację konsumentów oraz Stowarzyszenie Rzeczników Konsumentów oraz wspomniał o zmianie na stanowisku powiatowego rzecznika konsumentów w Bochni. Do ww. wniosków nie zgłoszono sprzeciwu. Pan Krzysztof Podgórski zwrócił również uwagę na częstotliwość spotkań. Zasugerował, aby zachować minimum 2 spotkania w roku z możliwością organizacji większej liczby spotkań, jeżeli będzie taka potrzeba. Przedstawił także propozycję zmian do regulaminu w zakresie głosowania w brzmieniu: uchwały Rady zapadają: 1. zwykłą większością głosów obecnych na posiedzeniu członków Rady. W przypadku równej liczby głosów, decyduje głos Przewodniczącego, a w razie jego nieobecności Wiceprzewodniczącego prowadzącego posiedzenie. 2. Zwykłą większością głosów członków Rady, którzy wzięli udział w głosowaniu elektronicznym (poprzez przesłanie maila na adres sekretariatu Rady). W przypadku równej liczby głosów decyduje głos Przewodniczącego. Do propozycji zmian nie wniesiono uwag. Pan Krzysztof Podgórski podsumował krótko spotkanie. Zauważył, iż wkrótce minie rok od wejścia w życie nowej ustawy o rozwiązywaniu sporów konsumenckich, a to dobry moment do podsumowania jej efektów. Zasugerował, że ustawa o prawach konsumenta wymagałaby już aktualizacji. Wspomniał o zmianach w ustawie o turystyce oraz konieczności kontynuacji wątków handlu poza lokalem i rzeczoznawców. Zaproponował, by w najbliższym czasie członkowie Rady zajęli się analiza tych przepisów, a wnioski zostały przedstawione i uzgodnione do końca roku na forum internetowym. Pan Arkadiusz Ropek zasugerował by Rada zajęła się brakiem cen na placach targowych. Problemem nie są pojedyncze osoby sprzedające drobne rzeczy typu kwiaty, owoce lub warzywa z własnego ogródka, ale przedsiębiorcy, którzy mają swoje stragany i sklepiki. Często nie dają żadnych paragonów, trudno też zauważyć u nich kasę fiskalną. Faktycznie, zgodnie z prawem, nie wszyscy przedsiębiorcy muszą mieć kasę. Czasem jednak klientom trudno dopytać o cenę każdego przedmiotu bo np. zakup Strona 6 z 7

7 kilku warzyw trwałby bardzo długo. Jeżeli uznajemy, iż paragon jest najprostszą formą potwierdzenia zawarcia umowy, to problem pojawia się przy reklamacji czy zwrocie towaru - w jaki sposób można udowodnić, że dany przedmiot został kupiony u danego sprzedawcy. Pan Krzysztof Podgórski zasugerował by tym tematem zając się na początku przyszłego roku i dokładnie przejrzeć ustawę o cenach oraz ustawę o informowaniu o cenach towarów i usług. Wspomniał, iż powstało stanowisko Rzecznika Praw Pasażera Kolei przy Urzędzie Transportu Kolejowego i warto byłoby zaprosić Rzecznika na spotkanie Rady - poznać jego kompetencje i możliwości działania. Wspomniał również o konieczności zaktywizowania wszystkich członków Rady i przy okazji rozszerzania składu ponownie zaprosić rzeczników powiatowych, którzy jeszcze się nie zgłosili. Protokół sporządził: Joanna Matuszczyk Departament Rozwoju Gospodarczego Urząd Marszałkowski Województwa Małopolskiego Strona 7 z 7