Raport z badań klinicznych: «O wynikach otwartego porównawczego badania skuteczności stosowania fonoforezy żelu Eplir w leczeniu pacjentów z ostrym

Transkrypt

1 Raport z badań klinicznych: «O wynikach otwartego porównawczego badania skuteczności stosowania fonoforezy żelu Eplir w leczeniu pacjentów z ostrym stanem przewlekłych chorób zapalnych narządów miednicy» Cel badań klinicznych: Optymalizacja leczenia u kobiet z przewlekłymi zapalnymi chorobami wewnętrznych narządów płciowych w warunkach Wydziału ginekologicznego i ocena dynamiki przebiegu procesu destrukcyjno-zapalnego narządów miednicy pod wpływem fonoforezy żelu EPLIR na podbrzusze w porównaniu z tradycyjnym leczeniu tej patologii. Rodzaj badań: Badanie «przed-po» jest niekontrolowanym badaniem klinicznym z elementami testów klinicznych. Badacze: Promotor: zastępca dyrektora w pracy klinicznej Zakładu Państwowego Naukowego Instytutu Badawczego klinicznej i eksperymentalnej limfologii Syberyjskiego Wydziału Rosyjskiej Akademii Nauk Medycznych, doktor habilitowany medycyny, profesor Lubarskij M.S. Odpowiedzialny wykonawca: kierownik działu ginekologii Zakładu Państwowego Naukowego Instytutu Badawczego klinicznej i eksperymentalnej limfologii Syberyjskiego Wydziału Rosyjskiej Akademii Nauk Medycznych, doktor medycyny Owsiannikowa Т.W. Mechanizm działania Eplir - wyciąg lipidów polarnych ze śluzu błota siarczkowego, zawiera fosfolipidy, sulfolipidy, steroidowe kwasy nienasycone, karotenoidy, chlorofile, nienasycone kwasy tłuszczowe, olejki eteryczne z melisy, sosny, tymianku, anyżu, oraz olej roślinny i wazelinowy, gliceryna, aristoflex, germaben 2Е, wodę. Ma wyraźne działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe, regeneracyjne, biostymulujące oraz antyoksydacyjne. Łagodzi już istniejące zrosty, zapobiega powstawaniu nowych. Kompozycja olejków eterycznych zwiększa działanie przeciwbólowe i przeciwobrzękowe Epliru. Eplir poprawia mikrokrążenie i reologię krwi, aktywuje procesy metaboliczne i zwiększa aktywność systemów przeciwutleniaczy oraz imunokompetentnych. W Syberyjskim Państwowym Uniwersytecie Medycznym w 1999 r. przeprowadzono badanie morfofunkcjonalnego stanu przydatków macicy u białych szczurów pod wpływem działania preparatu błotnego Eplir. Ujawniono stabilizujący wpływ leku na struktury bariery krewpęcherzyk jajnikowy, powodujące zmniejszenie procesów atrezji pęcherzyków jajnikowych w zapaleniu przydatków macicy. Wyjawiono przeciwwysiękowe działanie preparatu Eplir, zmniejszenie objawów reaktywnych zmian wewnętrznego aparatu nerwowego pod jego wpływem. Dane badanie rozszerzyło podstawowe wyobrażenia o tkankowych mechanizmach działania czynników balneofizjologicznych na przydatki macicy w normie i patologii, wzorcach zmian oraz regeneracji jajników i jajowodów przy zapaleniach. Zasadniczo nowymi są informacje o działaniu fonoforezy preparatu Eplir na zmiany fibro-sklerotyczne i zrostowe w przydatkach macicy przy zapaleniu eksperymentalnym (Pietrowa M.S.,1999). Wykorzystanie ultrasonografu do leczenia chorób zapalnych przydatków macicy było znane od dawna. Wibracje ultradźwiękowe penetrują do głębokości 4-6 cm. Wibracje mechaniczne są przekazywane do komórek i tkanek w postaci mikromasażu z powodu efektu kawitacyjnego. W miejscu oddziaływania odruchowo rozszerzają się naczynia, zwiększa się przepływ krwi, wzrasta intensywność procesów biochemicznych i metabolicznych oraz lokalna temperatura. Znacznie powiększa się obieg krwi i limfy w tkankach, przyśpieszają procesy regeneracji, wchłaniają się obrzęki, infiltracje, wysięki, krwotoki. Odbywa się bardziej delikatne gojenie lub resorpcja. Przez dodanie leku do fonoforezy osiąga się większa skuteczność przeciwbólowa i przeciwzapalna. działanie przeciwzapalne. działanie przeciwutleniające. działanie naprawcze, gojenie ran. działanie biostymulujące. działanie przeciwbakteryjne.

2 działanie przeciwgrzybicze. antyalergiczny efekt. membranostabilizujący efekt. Kryteria wyboru pacjentów Diagnoza główna. Ostre przewlekłe obustronne zapalenie przydatków macicy typ I, podostry przebieg choroby. Kryteria włączenia pacjentów do badania Żeby być włączonym w dane badanie, pacjent powinien spełniać następujące warunki: Kobiety w wieku lat Zdiagnozowane ostre przewlekłe obustronne zapalenie przydatków macicy ustalone zgodnie z kryteriami ŚOZ Pacjentki znajdowały się na leczeniu stacjonarnym w wydziale ginekologicznym Zakładu Państwowego Naukowego Instytutu Badawczego klinicznej i eksperymentalnej limfologii Syberyjskiego Wydziału Rosyjskiej Akademii Nauk Medycznych (10-14 dni). Pacjentki powinny być w stanie stosować się harmonogramu wizyt podczas badania, oraz sprostać innym wymaganiom protokołu. Kryteria wykluczenia pacjentów z badania Z badania wykluczone: Kobiety w ciąży, matki karmiące lub kobiety planujące ciąże w czasie przeprowadzenia badania. Osoby z poważnymi infekcjami typu zapalenie wątroby, zapalenie płuc, zapalenie nerek w okresie 3 mies. przed rozpoczęciem terapii. Mniej poważne infekcje w tym samym czasie (na przykład, ostre zakażenie górnych dróg oddechowych lub infekcje bez powikłań dróg moczowych pozostają według uznania lekarza jako kryterium wykluczenia). Osoby z aktualnymi oznakami lub objawami ciężkich postępujących chorób wątroby, płuc, serca, chorób hematologicznych, neurologicznych, endokrynologicznych, choroby mózgu, niekontrolowanego nadciśnienia tętniczego oraz chorób zakaźnych w fazie ostrej. Osoby z dowolną znaną istniejącą chorobą złośliwą lub obecnością raka w ciągu ostatnich pięciu lat. Osoby cierpiące na alkoholizm, choroby wątroby pochodzenia alkoholowego, innych chorób wątroby. Badanie nie obejmuje pacjentów z objawami klinicznymi ostrej choroby układu oddechowego. Pacjentki, które nie przestrzegają zalecanych metod leczenia. Osoby, które nie chcą być leczone proponowaną metodą. Zakres badań Liczba pacjentek. 50 pacjentek z przewlekłego obustronnego zapalenia przydatków macicy wg typu 1, podostry przebieg choroby. Baza kliniczna kliniczny ambulatoryjny wydział działu klinicznego Zakładu Państwowego Naukowego Instytutu Badawczego klinicznej i eksperymentalnej limfologii Syberyjskiego Wydziału Rosyjskiej Akademii Nauk Medycznych m. Nowosybirsk. Schemat podawania leku Wszystkie pacjentki, spełniające kryteria włączenia / wykluczenia, zostaną podzielone na 2 grupy: 1 grupa (podstawowa): 25 osób, terapia przeciwbakteryjna, inhibitory prostaglandyn, preparaty metaboliczne, przeciwbólowe, fizjoterapia - fonoforeza z żelem EPLIR w obrębie dolnej części brzucha 1 raz dziennie 10 min codziennie rano 7. 2 grupa (kontrolna): 25 osób, terapia standardowa: terapia przeciwbakteryjna, (ceftriakson 1,0 dożylnie 5), inhibitory prostaglandyn, preparaty metaboliczne, przeciwbólowe, fizjoterapia - terapia magnetyczna w obrębie rejonu hipogastrycznego 7. Ocena przed rozpoczęciem badania

3 Przed stosowaniem preparatu został przeprowadzony zbiór danych potwierdzających możliwość udziału pacjentki w badaniu. Diagnoza opierała się na gruntownym wywiadzie pacjentki, w którym wyjawiono minimalne kryteria procesu patologicznego narządów miednicy. Diagnoza jest wiarygodna, jeśli istnieją co najmniej 3 minimalne kryteria oraz 2 instrumentalne lub 2 minimalne i 2 dodatkowe kryteria oraz 2 kryteria instrumentalne z następujących objawów z obowiązkową obecnością jednego z trzech pierwszych: 1. bolesność palpacyjna w dolnej części brzucha; 2. bolesność w okolicach przydatków macicy; 3. bolesna trakcja szyjki macicy w badaniu ginekologicznym. Dodatkowe kryteria chorób zapalnych narządów miednicy: 1.powiększenie temperatury ciała ponad 38ºC, 2.patologiczne wydzieliny z pochwy i (lub) szyjki macicy, 3.wzrost odczynu Biernackiego, 4.zwiększenie poziomu białka C-reaktywnego, 5.laboratoryjne potwierdzenie zakażenia szyjki macicy, spowodowane przez dwoinkę rzeżączki, rzęsistek pochwowy, chlamydia. Kryteria dowodowe: 1. Kryteria badań echoskopowych 2. Reowazografia narządów miednicy, 3. Zdalne badanie termowizyjne, 4. Laparoskopia, histeroskopia według wskazań 5. Histopatologiczne wykrycie zapalenia endometrium w biopsji endometrium zgodnie z wskazaniami. Zbadano zostało 50 kobiet cierpiących na przewlekłe obustronne zapalenie przydatków macicy w fazie ostrej typ I, przebieg podostry, w wieku od 16 do 45 lat. Kobiety wybrane zostały na podstawie analizy kwestionariusza «ankiety zdrowia», która stanowi 12-punktową skalę ocena objawów w systemie 5-punktowej skali. Wszystkie pacjentki zostały zbadane w następujący sposób: Badanie klinicznе: 1.Bimanualne badanie palpacyjne pochwy w dniu hospitalizacji oraz w 7-m dniu terapii. 2.Skanowanie ultrasonograficzne metodą przy której fale ultradźwiękowe są kierowane przez przednią ścianę brzucha niezależnie od fazy cyklu miesiączkowego w dniu hospitalizacji oraz w 7-m dniu terapii. 3.Badanie ultrasonograficzne narządów wewnętrznych. U 60% pacjentek stwierdzono hepatomegalię, a 20% pacjentek miało nefrotozę po prawej stronie. 5.Kliniczna analiza krwi w dniu hospitalizacji oraz w 7-m dniu terapii. W ogólnej analizie krwi główne zmiany w indeksach reaktywności komórkowej organizmu i reakcjach adaptacyjnych organizmu, które determinują niespecyficzną reaktywność. 6.Biochemiczne wskaźniki ALT, AST, fosfataza alkaliczna, białko całkowite i frakcje, mocznik, kreatynina, bilirubina, CRP, fibrynogen, nie stwierdzono istotnych różnic przed i po leczeniu. 7.ELISA ureaplasma, mykoplazmoza, chlamydia, wirus opryszczki pospolitej jednokrotnie. ELISA chlamydia, ureaplasma, mykoplazmoza miano 1:100 ujawnione u 15,3%, wirus opryszczki pospolitej 1:400 u 7,8%. 8.PCR ureaplasma, mykoplazmoza, chlamydia, wirus opryszczki pospolitej, bakteryjne zapalenie pochwy - nie został znaleziony patogen - jednokrotnie. 9.Badanie bakteriologiczne i bakterioskopiczne wydzieliny z pochwy w dniu hospitalizacji oraz w 7-m dniu leczenia. 10.Reowazografia narządów miednicy przeprowadzona w dniu hospitalizacji oraz w 7-m dniu terapii. 11.Zdalne badanie termowizyjne przeprowadzone w dniu hospitalizacji oraz w 7-m dniu terapii.

4 12. Badanie hormonów krwi FSH, LH, progesteron, estradiol. Wszystkie wskaźniki odpowiadały normie. Próbki krwi do oznaczania LH, progesteronu pobrano w dniu cyklu miesiączkowego, FSH, estradiolu w 3-9 dnia cyklu miesiączkowego. 13. Ankieta stanu zdrowia (12-częściowy kwestionariusz) oraz skuteczności terapii w dniu hospitalizacji oraz w 7-m dniu terapii. Skuteczność kliniczną terapii pacjentki oceniano w skali: 0 punktów - dobra, 1 punkt - zadowalająca, 2 punkty - niezadowalająca. Badanie było przeprowadzane w ciągu dni w szpitalu, leczenie przeprowadzone tylko w okresie hospitalizacji (10-14 dni), a następnie pacjentki odwiedzili klinikę dwa razy po 4 tygodniach w celu monitorowania skuteczności odłożonych wyników. Średni wiek pacjentek w standardowej grupie wieloskładnikowej terapii (kontrolna), wyniósł 30,6±1,8 lat. Jeśli chodzi o średni wiek rozpoczęcia menarche i debiutu seksualnego, odpowiednio 13,4± 0,3 i 19,19±0,58 lat, odpowiednio. Pomimo faktu, że liczba partnerów seksualnych nie przekraczała 5 (2,77± 0,37), czas trwania procesu zapalnego w narządach miednicy przekraczał 5 lat (5,19± 1,16 lat). Wskaźnik zakaźny przekroczył wskaźniki normatywne o ponad 7 razy i wyniósł 2,7. W wyniku analizy zachowań antykoncepcyjnych badanych pacjentek okazało się, że co druga kobieta (50%) w ogóle nie stosowała żadnych metod ochrony przed niechcianą ciążą. Tylko jedna czwarta (27%) stosowała metody barierowe i po 7,7% kobiet przyjmowało doustne leki estrogenowo-progestagenowe i stosowały antykoncepcje wewnątrzmaciczne. Prawie każda dziesiąta kobieta w grupie kontrolnej (9,5%) poddała się chirurgicznej korekcji niepłodności w obrębie pochodzenia jajowodo-otrzewnowego. Niepokojącym jest ten fakt, że co druga pacjentka miała w historii choroby aborcje medyczne i samoistne poronienia (23 aborcje i 2 poronienia 0,48/1 kobiet). Przy czym proporcja powikłań spowodowanych aborcją wyniosła 63,4%. Miały wyleczone infekcje przenoszone drogą płciową 37,1% pacjentek, przy czym stany zapalne w dolnych częściach układu płciowego leczone były nie jednorazowo u 72,9% osób. Nadżerkę szyjki macicy stwierdzono u 53,8% kobiet, ale tylko 42,3% pacjentek miały przeprowadzone leczenie tej choroby w tle z zastosowaniem różnych metod. Co do kobiet, w leczeniu których była wykorzystywana fonoforeza z żelem Eplir, średni wiek takich pacjentek wyniósł 29,78± 1,11 lat, a wiek rozpoczęcia menarche i debiutu seksualnego wynosił odpowiednio 13,25± 0,17 i 18,47± 0,31 lat. Chociaż liczba partnerów seksualnych nie przekraczała 5 (3,1 ± 0,77), czas trwania procesu zapalnego w narządach miednicy przekraczał okres pięcioletni (5,6± 0,67). Wskaźnik zakaźny w grupie wyniósł 3,9, co przewyższa normę o 13 razy (norma 0,3-0,6). Nie stwierdzono istotnych różnic też przy analizie historii stosowania antykoncepcji. Ponad połowa zbadanych pacjentek w grupie Eplir (52,7%) używały różnych metod antykoncepcji. Tak więc, metody barierowe i hormonalne były stosowane przez 23,8% kobiet, oraz 3 pacjentki (4,2%) stosowało antykoncepcję wewnątrzmaciczną. Z powodu niepłodności pochodzenia jajowodo-otrzewnowego, wskutek gruczolistości zewnętrznej 7 kobietom (9,7%) została przeprowadzona korekcja chirurgiczna. Pomimo faktu, że u pacjentek z grupy Eplir przerwanie ciąży było zarejestrowane tylko w 22 przypadkach (19 zabiegów aborcyjnych i 3 poronienia 0,31/1 kobiet), częstość powikłań podczas przerywania ciąży wyniosła 40,7%. W jednym przypadku wykonano sterylizację (1,9%), w 4 przypadkach (7,7%) wykonano chirurgiczną korektę niepłodności pochodzenia jajowodo-otrzewnowego. Choroby przenoszone drogą płciową miały 23,8 % pacjentek, ale procesy zapalne w dolnych częściach dróg płciowych nie jednorazowo leczyły 80,9% kobiet. Może dlatego co trzecia pacjentka (31,4%) miała naruszenie cyklu miesiączkowego i owulacji.

5 Analiza podstawowa wykazała, żę 13,3% kobiet miało interwencje chirurgiczne związane z chorobami zapalnymi przewodu pokarmowego: u 11,5% pacjentek - chirurgiczne usunięcie wyrostka robaczkowego, u 1,8% usunięcie pęcherzyka żółciowego, oraz z chorobami zapalnymi narządów nosowo-gardłowych: u 7% pacjentek tonsillektomia, oraz u3,1% adenoidektomia. Główne parametry skuteczności, metody, ocena. Zmniejszenie lub zatrzymanie objawów klinicznych: bólowego, intoksykacyjnego, astenicznego zgodnie z danymi badań bimanualnych oraz pochwowych, Poprawa parametrów paraklinicznych badania krwi, zmiany leukocytowych wskaźników intoksykacji, reakcji adaptacyjne organizmu, Zmniejszenie echoskopowych objawów procesu zapalnego w narządach miednicy małej zgodnie z badaniem ultrasonograficznym narządów miednicy, Poprawa wskaźników hemolfokrwistości w obrębie jamy miednicy według danych dotyczących rheolimfemii w narządach miednicy małej według danych reowazografii narządów miednicy małej, Stabilizacja termogramu według zdalnego badania termicznego narządów miednicy małej, Odbudowa normobiocenozy w dolnych działach dróg płciowych na podstawie badania bakterioskopowego, Brak wzrostu mikroflory patogennej (chorobotwórczej) podczas badań bakteriologicznych wydzieliny z kanału szyjki macicy, Brak negatywnego wpływu na wskaźniki biochemiczne. Brak ciężkich przypadków działań ubocznych, klinicznie istotnych zmian wskaźników laboratoryjnych. Zmiany w subiektywnej ocenie jakości życia pacjentek. Wnioski. Wśród metod (ze stosowaniem leków) leczenia ostrego przewlekłego dwustronnego zapalenia przydatków macicy typ I, przebieg podostry, terapia z zastosowaniem fonoforezy z żelem Eplir jest porównywalna pod względem skuteczności i bezpieczeństwa w porównaniu do złożonych schematów wieloskładnikowych, przy czym nie posiada negatywnego wpływu na organizm. Nie zaobserwowano reakcji alergicznych i indywidualnej nietolerancji podczas stosowania fonoforezy z żelem Eplir. Nie stwierdzono powikłań u żadnej z badanych pacjentek. Wnioski: W przewlekłym zapaleniu narządów miednicy małej w przebiegu ostrym zaznaczono przewagę wpływu fitopreparatu żel Eplir na polepszenie geolimfokrążenia na 7 dzień terapii; Stosowanie fitopreparatu żel Eplir nie powoduje znacznego zmniejszenia stopnia niewydolności geolimfokrążenia w obrębie miednicy małej; Stosowanie fitopreparatu żel Eplir powoduje fizjologiczne przywrócenie niespecyficznej oporności organizmu; Stosowanie fitopreparatu żel Eplir podnosi integralne wskaźniki niespecyficznej reaktywności, które są wiarygodnym potwierdzeniem wystarczających możliwości naturalnej niespecyficznej reaktywności i wysokich reakcji adaptacyjnych organizmu na powrót do zdrowia; Stosowanie fitopreparatu żel Eplir ocenione jak przejaw korzystnego przebiegu zapalnego destrukcyjnego procesu w narządach miednicy małej, który determinuje wysokie możliwości regulacyjne organizmu; Brak przeciwwskazań i skuteczność fitopreparatu żel Eplir w destrukcyjnym procesie zapalnym w narządach miednicy małej są ważnymi czynnikami w wyborze leczenia; Dynamika głównych zespołów procesu destrukcyjnego i zapalnego w narządach miednicy małej na tle fitopreparatu żel Eplir odzwierciedla tendencję do poprawy jakości życia pacjentek.

6