Apel w zwiä zku z naruszeniem przez parlament RP ustaleå odnoå nie wspã³lnej oceny polsko-ukraiå skiej konfrontacji w latach

Transkrypt

1 Tekst apelu UkraiÅ cã³w (tå umaczenie). Warto siä z nim zapoznaä! Tyle infantylizmu i prostactwa intelektualnego w jednym dokumencie nie czytaå em od dawna. Warto takå¼e zwrã³ciä uwagä na termin "odwieczne ukraiå skie ziemie" ktã³re odnoszä siä m.n.do PrzemyÅ la i CheÅ ma. Tekst ten dedykujä wszystkim tym, ktã³rzy szukajä w Polsce V rosyjskiej kolumny, aby zobaczyli w zwierciadle swojä wå asnä gå upotä. Apel w zwiä zku z naruszeniem przez parlament RP ustaleå odnoå nie wspã³lnej oceny polsko-ukraiå skiej konfrontacji w latach (â..) Przygotowaniu, zainicjowaniu, uchwaleniu i realizacji wspomnianego dokumentu [uchwaå y woå yå skiej] towarzyszyå a szalona anty-ukraiå ska histeria i ukrainofobiczne akcje, zwå aszcza na ukraiå skich ziemiach etnicznych (CheÅ mszczyzna, Podlasie, Nadsanie i Åemkowszczyzna), ktã³re po zakoå czeniu II Wojny Åšwiatowej pozostaå y w skå adzie Polski. Eskalacja anty-ukraiå skiej kampanii ksztaå tuje w Å wiadomoå ci PolakÃ³w negatywny wizerunek UkraiÅ cã³w, chociaå¼ tragediä Polski spowodowaå a då ugotrwaå a okupacja jej terytoriã³w przez niemieckich nazistã³w. (â..) 1 / 8

2 Jednak treå Ä tego dokumentu Å wiadczy o Å wiadomym zdeformowaniu przez polskich parlamentarzystã³w prawdy historycznej, poprzez wybiã³rcze, tendencyjne i manipulacyjne podejå cie do faktã³w, oczywiste zmyå lenia, politycznie nieodpowiedzialne i prawniczo niepoprawne oskarå¼enia ukraiå skiego ruchu narodowo-wyzwoleå czego o zbrodniä ludobã³jstwa przeciwko obywatelom II Rzeczypospolitej Polskiej. Dzisiaj faktem dokonanym jest to, Å¼e w konflikcie polsko-ukraiå skim podczas II Wojny Åšwiatowej ginä li nie tylko Polacy, ale takå¼e UkraiÅ cy, i nie znana jest nie tylko dokå adna liczba PolakÃ³w, ale i UkraiÅ cã³w â ofiar tego konfliktu. Wymienienie dywizji SS â žhaå yczynaâ i innych ukraiå skich formacji, ktã³re wspã³å pracowaå y z Niemcami, w jednym rzä dzie z OUN i UPA, byå o konieczne dla ich sztucznego skojarzenia ze strukturami kolaboranckimi, a to w celu dyskredytacji ukraiå skiego narodowego ruchu wyzwoleå czego. (â..) 2 / 8

3 W rzeczywistoå ci konflikt pomiä dzy UkraiÅ cami a Polakami ma dawniejsze i gå Ä bsze przyczyny, zwiä zane z szowinistycznym stosunkiem przewodniej warstwy polskiej do UkraiÅ cã³w oraz ich naturalnych praw zarã³wno w czasach I, jak i w czasach II RP. W pierwszej poå owie XX wieku doszå o jedynie do ponownego rozpalenia polsko-ukraiå skiej wrogoå ci, spowodowanego dziaå aniami II RP, ktã³ra zbrojnie naruszyå a prawo UkraiÅ cã³w do tworzenia paå stwa narodowego na wå asnych historycznych ziemiach etnicznych, siå Ä wå Ä czyå a ich zachodniä czä Å Ä, nazwanä pã³åºniej â žkresami wschodnimiâ, do skå adu paå stwa polskiego oraz zaczä Å a realizowaä nieså awnä politykä â žpacyfikacjiâ i niszczenia toå¼samoå ci narodowej autochtonicznej ludnoå ci ukraiå skiej. Rozpalenie ukraiå sko-polskiej wrogoå ci podczas II Wojny Åšwiatowej byå o spowodowane nie odmowä organizacji ukraiå skich doprowadzenia do porozumienia z przedstawicielami polskiego paå stwa podziemnego, lecz stanowiskiem przebywajä cego w Londynie polskiego rzä du na wygnaniu, ktã³ry byå wrogo nastawiony do UkraiÅ cã³w i do ukraiå skiego ruchu narodowo-wyzwoleå czego. WykorzystujÄ c pododdziaå y AK i BCh, a takå¼e oddziaå y samoobrony â žkresã³wâ, polskie kierownictwo dä Å¼yÅ o do oczyszczenia z UkraiÅ cã³w ich ziem etnicznych w granicach â žkresã³w wschodnichâ w celu wzmocnienia swego stanowiska podczas przyszå ego powojennego wyznaczania terytorialnych granic paå stwa polskiego. To wå aå nie staå o siä przyczynä brutalnego konfliktu polsko-ukraiå skiego, podczas ktã³rego Polacy zabijali UkraiÅ cã³w, a UkraiÅ cy zabijali PolakÃ³w, i nie tylko na WoÅ yniu. Ale UkraiÅ cy bronili swego naturalnego prawa do bycia gospodarzami na swoich odwiecznych terenach etnicznych, podczas gdy Å¼oÅ nierze AK, bojownicy BCh a takå¼e samoobrony â žkresã³wâ, wykonujä c dyrektywy emigracyjnego rzä du paå stwa polskiego, zaczä li przeprowadzaä zbrodnicze akcje ukierunkowane na eksterminacjä UkraiÅ cã³w na â žkresach wschodnichâ. NaleÅ¼y zaznaczyä, Å¼e w tych akcjach aktywny udziaå braå y rã³wnieå¼ pododdziaå y polskiej policji pomocniczej, pozostajä cej na så uå¼bie hitlerowskich Niemiec. 3 / 8

4 Wbrew znanym faktom uchwaå a przedstawia w roli zbrodniarzy wyå Ä cznie UkraiÅ cã³w, a jako ofiary wyå Ä cznie PolakÃ³w, i bezpodstawnie oskarå¼a ukraiå skich nacjonalistã³w o mordowanie nie tylko PolakÃ³w, ale takå¼e Å»ydÃ³w, Ormian, CzechÃ³w, przedstawicieli innych mniejszoå ci narodowych, a nawet UkraiÅ cã³w, ktã³rzy starali siä pomã³c ofiarom. Powiela stereotypy wytworzone przez sowieckie så uå¼by specjalne i komunistycznä propagandä, majä ce zdyskredytowaä UkraiÅ cã³w prowadzä cych walkä o swoje prawo do Å¼ycia na swojej ziemi i posiadania wå asnego paå stwa narodowego. WyglÄ da na to, Å¼e rewizja oceny wydarzeå na WoÅ yniu odbywa siä wedå ug rosyjskiego scenariusza i nie bez udziaå u kremlowskiej agentury w RP. UchwaÅ a Sejmu RP heroizuje akcje AK, BCh, samoobrony â žkresã³wâ przeprowadzone przeciwko UkraiÅ com w wioskach ukraiå skich i przedstawia eksterminacjä cywilnej ludnoå ci ukraiå skiej na odwiecznych ziemiach ukraiå skich jako â žpolskie akcje odwetoweâ, w celu usprawiedliwienia sprawcã³w tych zbrodni wbrew wymogom norm prawa miä dzynarodowego i ludzkiej moralnoå ci. UchwaÅ a skupia siä na zbrodniach dokonanych na â žosobach cywilnych na wschodnich kresach II RPâ, ignorujä c fakt, Å¼e â žkresyâ zawsze byå y i pozostajä ukraiå skimi terytoriami etnicznymi, zasiedlonymi do operacji â žwiså aâ w przewaå¼ajä cej mierze przez UkraiÅ cã³w. W rzeczywistoå ci zbrodnicze dziaå ania wobec osã³b cywilnych byå y realizowane przez stronä polskä przeciwko autochtonicznej ukraiå skiej wiä kszoå ci, i nie byå y ograniczone w czasie do lat , ani w przestrzeni do terytorium WoÅ ynia. PozostajÄ c gå uchymi na krzywdy wyrzä dzone UkraiÅ com polscy parlamentarzyå ci Å wiadomie przeksztaå cili problem historyczny w ukrainofobiczne narzä dzie polityczne, ktã³re od razu zaczä li wykorzystywaä deputowani Dumy PaÅ stwowej Federacji Rosyjskiej. 4 / 8

5 Tak wiä c otwiera siä skierowany przeciwko Ukrainie polsko-rosyjski front. Czy Polska na tym cokolwiek zyska? I Senat, i Sejm pozostawili bez odpowiedzi propozycjä ukraiå skich parlamentarzystã³w dziaå ania w duchu wczeå niej osiä gniä tych polsko-ukraiå skich porozumieå i wypracowania wspã³lnego oå wiadczenia dotyczä cego uczczenia pamiä ci ofiar polsko-ukraiå skiej konfrontacji podczas II Wojny Åšwiatowej. Zamiast tego Sejm przyjä Å uchwaå Ä napisanä jä zykiem zemsty, nienawiå ci i odwetu, a nie dialogu, pojednania i porozumienia. Zdecydowanie potä piamy i kategorycznie odrzucamy jednostronne dziaå anie Senatu i Sejmu RP jako nie do zaakceptowania, poniewaå¼ one cynicznie naruszajä pozytywne porozumienia, osiä gniä te podczas konstruktywnego ukraiå sko-polskiego dialogu w okresie ostatnich dziesiä cioleci. Nie odpowiadajä wymogom prawdy historycznej, moralnoå ci i prawa miä dzynarodowego, kultywujä wrogoå Ä do UkraiÅ cã³w i Ukrainy oraz kreujä podstawä normatywnä dla dziaå aå zmierzajä cych do zerwania polsko-ukraiå skiego partnerstwa. Zwracamy siä do Werchownej Rady Ukrainy z Å¼Ä daniem zareagowania na anty-ukraiå skä uchwaå Ä Parlamentu RP i uchwalenia dokumentu, ktã³ry uzna dziaå ania strony polskiej na ukraiå skich terytoriach etnicznych do, podczas i po II Wojnie Åšwiatowej za zbrodnie miä dzynarodowe. 5 / 8

6 W szczegã³lnoå ci proponujemy Werchownej Radzie ogå oszenie 23 wrzeå nia Dniem pamiä ci polskich represji przeciwko autochtonicznej ludnoå ci ukraiå skiej w Galicji. WÅ aå nie w tym dniu w 1930 roku Prezydium Rady MinistrÃ³w i Ministerstwo Spraw WewnÄ trznych II RP uchwaliå y postanowienie o przeprowadzeniu zakrojonego na wielkä skalä anty-ukraiå skiego przedsiä wziä cia represyjnego, oficjalnie nazwanego przez wå adze polskie â žpacyfikacjä â. Proponujemy takå¼e wyznaczenie 25 grudnia Dniem pamiä ci ludobã³jczej eksterminacji przez polskie podziemie autochtonicznej ludnoå ci ukraiå skiej na odwiecznych ziemiach ukraiå skich. WÅ aå nie w tym dniu w 1942 roku polscy szowiniå ci rozpoczä li masowe mordy ludnoå ci ukraiå skiej, kolä dujä c na trupach zamordowanych. Ponadto proponujemy ustanowienie 28 kwietnia Dniem pamiä ci UkraiÅ cã³w, ktã³rzy padli ofiarä przymusowej deportacji przeprowadzonej przez paå stwo polskie. WÅ aå nie tego dnia w 1947 roku polskie karne organy paå stwowe rozpoczä Å y operacjä â žwiså aâ i deportowaå y z historycznych ziem ukraiå skich UkraiÅ cã³w na dawne terytoria niemieckie, wå Ä czone w skå ad Polski i zasiedlone przez â žkresowiakã³wâ, wrogo nastawionych do deportowanych UkraiÅ cã³w. JednoczeÅ nie deportowanym UkraiÅ com nie pozwolono na na osiedlanie siä w zwartych skupiskach, co skazywaå o ich, jako grupä narodowä, na utratä toå¼samoå ci. Kultywowana przez pewne polskie siå y polityczne nostalgia za â žkresamiâ oraz artykuå owanie marzeå â žkresowiakã³wâ o powrocie pod wå adzä Polski odwiecznych ziem ukraiå skich podaje w wä tpliwoå Ä [trwaå oå Ä ] powojennych terytorialnych regulacji w Europie i nieuchronnie aktualizuje kwestiä zgodnoå ci z prawem granic RP. Niebezpieczne tendencje, dostrzegane w ostatnich latach w stosunku do Ukrainy i UkraiÅ cã³w pewnych segmentã³w polskiej sceny politycznej i spoå eczeå stwa sprzyjajä prã³bom Rosji zrujnowania jednoå ci europejskich demokracji oraz naruszania istniejä cego 6 / 8

7 miä dzynarodowego porzä dku prawnego, [prã³bom] zmierzajä cym do realizacji jej imperialnych, rewanå¼ystowskich dä Å¼eÅ, w tym takå¼e kosztem Polski. NaleÅ¼y pamiä taä, Å¼e w swoim czasie dä Å¼enie polskiej warstwy przewodniej do kierowania siä koniunkturalnymi kalkulacjami politycznymi i zabezpieczanie swoich interesã³w kosztem Ukrainy niejednokrotnie wywoå ywaå y katastrofy geopolityczne, od ktã³rych cierpiaå a i Ukraina, i sama Polska. Spekulacje na tragicznych stronicach polsko-ukraiå skich stosunkã³w â to droga do odrodzenia wrogoå ci pomiä dzy naszymi narodami. Wzywamy Prezydenta, RzÄ d i Parlament Ukrainy do zjednoczenia wysiå kã³w dla efektywnej obrony interesã³w i narodowego bezpieczeå stwa Ukrainy, a takå¼e Å¼Ä damy od deputowanych Werchownej Rady Ukrainy uchwalenia dokumentu, ktã³ry precyzyjnie oceni uchwaå Ä Parlamentu RP. Wzywamy zdrowe siå y polskiej polityki i spoå eczeå stwa do przeciwstawienia siä kultywowaniu ukrainofobicznej rewanå¼ystowskiej histerii w RP, do wspã³lnej pracy nad odnowieniem konstruktywnego polsko-ukraiå skiego dialogu i powstrzymania siä od jednostronnych dziaå aå, ktã³re szkodzä rozwojowi przyjaznych stosunkã³w miä dzy UkrainÄ i PolskÄ. Polityka porozumienia jest gwarancjä naturalnego sojuszu Polski i Ukrainy w walce z odwiecznym wspã³lnym wrogiem â RosjÄ. Wzmocnienie strategicznego partnerstwa Ukrainy i Polski w tych trudnych czasach zwiä kszy bezpieczeå stwo naszych krajã³w i caå ej Europy. 7 / 8

8 KijÃ³w, r. WÅ rã³d podpisanych â Leonid Krawczuk, trzej znani historycy WoÅ odymyr Serhijczuk, Jurij SzapowaÅ, StanisÅ aw Kulczycki. 8 / 8