Gdy myślisz ile masz rzeczy do zrobienia szykując sobie śniadanie albo pijąc kawę - wcale nie jesteś obecna.

Transkrypt

1 Krok 4 TU i TERAZ

2 Jeśli zaczęłaś poranne praktyki, to jesteś także gotowa na kolejny krok, czyli bycie bardziej obecną TU i TERAZ. Jeśli nie zaczęłaś, proszę wstrzymaj się z czytaniem tego pdfa, zacznij najpierw ćwiczenia z części 4, bo w innym wypadku po pierwsze: poczujesz się przytłoczona ilością rzeczy do zrobienia, po drugie: znów skończy się tak jak zawsze, czyli naczytasz się i powiesz ale ja wszystko wiem, ale nic z tej wiedzy nie wyniknie. To co Ci jest potrzebne - to praktyka, stąd moja prośba o aktywne działanie, a po trzecie - dużo łatwiej będzie Ci wdrożyć dzisiejsze kroki po zasianiu rano pozytywnego ziarna i wprawieniu się w dobry nastrój. Chciałabym abyś uczciwie pomyślała - ile czasu dziennie spędzasz będąc w czasie obecnym? Pół godziny? Godzinę? Dwie, trzy? Jak to w czasie obecnym zapytasz, cały czas w nim jestem Ja jednak co do tego nie jestem przekonana i na przykładach wytłumaczę Ci dlaczego. Gdy myślisz ile masz rzeczy do zrobienia szykując sobie śniadanie albo pijąc kawę - wcale nie jesteś obecna. Gdy myślisz oby tylko się TO nie zdarzyło i wyobrażasz sobie jak straszne będzie jak się zdarzy - też nie jesteś obecna. Gdy rozmawiasz z kimś i prowadzisz w głowie analizę wspominając to jak dana osoba się zachowała w przeszłości, co zrobiła i jaki to miało wpływ na Ciebie - także Cie nie ma.

3 Przykłady mogłabym mnożyć aby Ci pokazać jak bardzo jesteś do tyłu albo do przodu, zamiast w teraźniejszości. Te wycieczki w czasie nie byłyby dla Ciebie aż tak szkodliwe gdybyś wybierała rzeczy, które są miłe i wywołują pozytywne emocje. Niestety lub stety, podejrzewam, że najczęściej wybierasz takie, które poruszają Cię mocno, ale w negatywny sposób. A jeśli poruszają Cię negatywnie, to znaczy, że ograbiają i odsuwają Cię od szczęścia, na którym Ci zależy. Co więcej - im częściej sobie je serwujesz - tym częściej te emocje i stany przeżywasz (dla umysłu nie ma znaczenia czy coś robisz, czy tylko sobie wyobrażasz - efekt jest taki sam) i tym bardziej wzmacniasz 1. uczucie bycia nieszczęśliwą 2. przyzwyczajenie do określonych reakcji, w tym wypadku mało korzystnych dla Ciebie 3. założenie, że Ty już taka jesteś i Tobie się takie rzeczy przydarzają. Przeanalizujmy co się dzieje gdy myślisz o przeszłości Wyobrażasz sobie jak to było. Jak to na Ciebie wpłynęło. Jak to zinterpretowałaś. Co poczułaś. Najczęściej idzie za tym: poczucie mniejszej lub większej niesprawiedliwości, żal, umniejszenie siebie, postawienie siebie w pozycji kogoś pokrzywdzonego i w jakiejś formie zranionego To, że Cię to unieszczęśliwia jest oczywiste, myślę, że nie muszę o tym wspominać. Ale to jakie dalsze reakcje i postawy to w Tobie wywoła - jest warte omówienia. Jeśli czujesz, że coś Cię zraniło, to umysł interpretuje to jako realne zagrożenie dla Ciebie i posuwa się do ekstremum aby zapobiec

4 kolejnym podobnym sytuacjom. Dlatego też jeśli tylko widzi w zdarzeniach bądź cudzych zachowaniach cokolwiek podobnego - odpala dzwonki alarmowe aby Cię przed tym ochronić. Posuwa się w tym tak dalece, że nawet jeśli coś nie do końca jest tym co zdarzenie z przeszłości, on i tak nagina perspektywę, aby rzekomo Cię ochronić. Dlatego też przykładowo: jeśli zostałaś zdradzona w przeszłości, to umysł z uporem maniaka wyszukuje wszystko co w nowym kandydacie może świadczyć o tym, że on także Cię zdradzi. Nie zrozum mnie źle, ostrożność w takiej sytuacji i danie sobie czasu aby kogoś poznać jest ważna, ale nie zakładanie czyjeś winy, przesadyzm i domaganie się aby ktoś udowodnił, że jest niewinny. Analogicznie w sytuacji gdy ktoś Cię oszukał. Umysł wszędzie będzie doszukiwał się nieuczciwości, fałszu i próby wykorzystania Ciebie. A wszystko w ramach rzekomej ochrony. Jest jeszcze jeden przeogromny minus przesadnych reakcji umysłu. A mianowicie to, że wprowadza Cię on w poczucie zagrożenia, bycia w wiecznym napięciu i spodziewanie się ataku. Twoje codziennie funkcjonowanie zamiast być przyjemnością - staje się próbą przetrwania i dostarcza Ci stresu, który przeżywany dzień po dniu prowadzi do zmian fizycznych zarówno w Twoim mózgu jak i ciele. Powiedz mi, czy ktoś, kto próbuje przetrwać ma czas, energię i chęci na robienie wzniosłych rzeczy? Dbanie o swój rozwój, szukanie głębszej misji życiowej, bycie kreatywnym, zaufanie, czy też tytułowe szczęście? Oczywiście, że nie! Bo jedyne co się liczy to potrzeba przetrwania, chęć uniknięcia bólu, cierpienia, powtórki z przeszłości i to staje się dominujące na co dzień.

5 Jeśli czytasz uważnie to być może zauważyłaś i połączyłaś dwa fakty: - z jednej strony chcemy uniknąć powtórki z przeszłości - z drugiej, regularnie do niej wracając - same sobie powtórkę fundujemy Trochę nielogiczne co? Chcemy aby coś się nie wydarzyło, ale pomimo to, na własne życzenie sprawiamy, że wydarza się po raz kolejny - wracając do tych sytuacji. Widzisz teraz jak skomplikowany jest nasz umysł i jak bardzo puszczenie go samopas może się przeciwko nam obrócić? Podobne rzeczy dzieją się w naszej głowie gdy wybiegamy w przyszłość i zakładamy, że coś niefajnego się wydarzy. Najczęściej bazujemy na 1.naszej bądź cudzej zasłyszanej przeszłości, a przecież tam nie ma znaku równości 2. niepotwierdzonych założeniach 3. nieuzasadnionych strachach. Co więcej - same założenia wystarczą aby sprawić, że będziemy przeżywać stres i przełączymy się w tryb przetrwania. Myślę, że wysoce logicznym i uzasadnionym więc będzie być w TU i TERAZ zamiast w raniącej przeszłości, czy też pełnej obaw przyszłości. I to jest właśnie kolejne ćwiczenie dla Ciebie do wdrożenia. Zapytasz: no, ale niby jak? Odpowiem Ci: dość zwyczajnie. Poprzez świadome skupianie się na tym co robisz i gdzie jesteś w każdym momencie swojego dnia. W praktyce można zastosować to na dwa różne sposoby: 1. zacząć od ćwiczenia bycia TU i TERAZ 2 x dziennie przez 30 minut i stopniowo zwiększać czas 2. pójść na maxa i po prostu starać się (na tyle ile dasz radę) być obecna cały czas

6 Ja wybrałam tą drugą opcję, bo chciałam szybkich efektów, ale pamiętaj, że Ty masz prawo zrobić to po swojemu. Opiszę Ci jak to ma wyglądać w praktyce. Cokolwiek robisz - robisz to będąc w tej czynności całą sobą. Jeśli robisz higienę poranną - to robisz higieną poranną, jeśli pijesz herbatę to pijesz herbatę, jeśli gotujesz - to skupiasz się tylko na tym. Taka obecność w tym co robisz 1. wyostrzy Twoje zmysły i to na co dzień Ci umyka, stanie się zauważalne (np. w czasie kąpieli poświęcisz uwagę ciału, dostrzeżesz przyjemność z użycia płynu do kąpieli) 2. zatrzyma Cię w czasie, po prostu przestaniesz pędzić i zaczniesz delektować się tym co robisz 3. da Ci święty spokój! zamiast analizować i dorabiać ideologie, będziesz traktować informacje - jako informacje i nic więcej. Nie będziesz wnikać co ktoś ma na myśli, co za tym stoi, co z tego wyniknie, co to oznacza BO BĘDZIESZ W TU i TERAZ i tylko to będzie miało znaczenie. Pamiętam jak dzisiaj moment z przed lat kiedy zaczęłam to ćwiczenie stosować. Byłam wtedy w dość burzliwej relacji i ciągle żyłam tym o co mu chodzi, co to znaczyło, co on zrobi kolejne. Nie muszę chyba Cię przekonywać, że byłam średnio szczęśliwa i przegapiałam większość tego co się działo na bieżąco. Co więcej, ciągle byłam w stresie bo ciągle przeżywałam to co się wydarzyło oraz wszystko inne na zapas i tak naprawdę nie byłam w stanie dostrzec ani poczuć co się dzieje naprawdę. Mój poziom niezadowolenia i pragnienie szczęścia pchnął mnie do rozpoczęcia tej praktyki obecności i nie ukrywam, że pierwsze dni były wyzwaniem, bo umysł PRZYZWYCZAIŁ się do pewnych toków myślenia i reakcji. Ale byłam twarda! I za każdym razem gdy korciło

7 mnie aby ponownie zapuścić się w obszary z przeszłości czy przyszłości mówiłam sobie proste formułki typu: - to już się wydarzyło, myślenie o tym nic nie zmieni - nie zakładaj, nie wiesz jak jest (było) naprawdę - poczekaj, zobaczysz jak sytuacja się rozwinie - zapytaj, przynajmniej będziesz wiedziała - nie oceniaj, nie jesteś tą osobą i nie wiesz co nią kieruje/ kierowało - nie mierz kogoś miarką swoich strachów Przywoływałam się do porządku wytrwale i z uporem. Nie pozwalałam sobie zapuścić się w dywagacje, nakręcić i stracić fokus z bycia obecną w bieżącej chwili. I oczywiście efekty przyszły. Teraz czas na Ciebie. Na bycie w TU i TERAZ choćby nie wiem co. Na wytrwanie choćby umysł nie wiem jak starał się przekierowywać Twoją uwagę. Na dochodzenie do mistrzostwa, w tej jakże ważnej czynności. Pamiętaj, stawką jest Twoje szczęście, po które zadeklarowałaś, że chcesz sięgnąć. Czas więc wystartować z byciem obecną, delektowaniem się życiem, smakowaniem go od teraz

8 Dodatkowo: pamiętasz nagranie z wczoraj? Te dziwne elementy, które na początku były w totalnym chaosie, a następnie się zsynchronizowały, zgrały we wspólnym tańcu? Jak jesteś taką chaotyczną mieszanką przeszłości i przyszłości - to tak mniej więcej wygląda Twój umysł. Zero harmonii, zero współpracy, każdy sobie rzepkę skrobie Do tego masa hałasu, tracenia energii, zmagania się z tym co element z boku robi i jak wpływa Aby uporządkować i zsynchronizować swój umysł - musisz mu w tym procesie pomóc. Dlatego dzisiaj masz nagranie, które pozwoli Ci być bardziej TU i TERAZ i skupić się na chwili. Jeśli masz już jakieś doświadczenia z takimi wizualizacjami - to ćwiczenie będzie to dla Ciebie łatwe, jeśli nie - bądź cierpliwa, nie zniechęcaj się, ćwicz! Bo tylko w taki sposób jesteś w stanie nauczyć się czegoś nowego i zaprowadzić wewnętrzny ład!