I TY MOŻESZ BYĆ POETĄ!

Transkrypt

1 I TY MOŻESZ BYĆ POETĄ! W WIERSZACH ZRYMOWANYCH PRZEZ UCZNIÓW KLASY II B GIMNAZJUM DLA MAŁYCH DZIECI Przyszła dzisiaj do nas z rana, taka piękna, mroźna, biała. Zasypała łąki, pola, wszystkie drogi dookoła. Dzieci na saneczkach jadą i kuligi urządzają. Dla nich to są fajne chwile, które wspominają mile. Idzie zima po świecie, Piszą o tym w gazecie. Biega po ulicach Cudna pani śnieżyca. Ma zziębnięte paluszki, A we włosach białe puszki. Wojciech Sieńkowski Zima do nas zawitała, Białym puchem obsypała. Śliskie drogi, mroźny puch, Cały świat zmarznięty już. Ptak zziębnięty w karmiku Pożywienia szuka bez liku. Zimny wiatr mu nie przeszkadza, Śnieg wokoło nie zawadza Choć to bardzo zimna pora, Czapkę włóż, nie będziesz chora. Marcin Kasiński Za oknami zima Śniegiem świat okryła. Za oknami biało Klaudia Deptuła

2 Na skrzypcach zagram śmiało. Na oknach natura maluje, A Felicja melodie odczytuje. Gram ósemeczki, szesnasteczki, Obudziłam sikoreczki. Ptasie melodie, rajski świat, Dym leci z kominów wiejskich chat. Śnieżynki, gwiazdki i bałwany Piękną zimą świat zaczarowany. Felicja Salwin Stoi bałwan w kapeluszu. Nic nie słyszy. Jest bez uszu. Oczy z węgla patrzą krzywo. - Krzyś ulepił takie dziwo. Gdy na mrozie stał, Chociaż dużą głowę miał, To się bałwan trochę bał, Że, gdy przyjdą dni gorące, To mu głowę stopi słońce. Klaudia Wnorowska Królowa Zima białym welonem ziemię okryła. Ptaki wtulone w kieszeniach drzew wyciszyły swój dźwięczny śpiew. Na szybach mróz maluje wzory. Świat już stracił jesienne kolory. Na ławce w parku nikt już nie siada, bo na nią biały puch pada. Kot wyjść z domu nie ma chęci, letni wietrzyk ma w pamięci. Każda dusza na tej ziemi pragnie wiosny i zieleni. Magdalena Binięda Lecą płatki śnieżnobiałe, Jedne duże, drugie małe. Każdy inny, wyjątkowy Spada z nieba jak szalony.

3 Ziemia cała już pokryta, Biały puch z ulic nie znika. Dzieci bawią się dzień cały, Weekend będzie doskonały. Choć za oknem zimna pora, Brak kolejki u doktora. Lód na rzece pięknie lśni, Więc na łyżwy chodź i ty. Zatańczymy, zaśpiewamy, Się śnieżkami porzucamy. I choć mróz tu nadal trzyma, Ciesz się, bo to przecież ZIMA! Natalia Sierzan Pora roku urokliwa, wszystko wokół śnieg przykrywa. Bałwan śmieje się zza płota, A na płocie siedzi sroka. Dym z kominów wolno leci, na saneczkach jeżdżą dzieci. Mróz za nosy mocno trzyma, bardzo sroga bywa zima. My się mrozu nie boimy, dom ze śniegu dziś zrobimy. Figle, psoty i swawola, na zabawy świetna pora! Paulina Petrykowska Pada śnieg, pada śnieg I dlatego zimno jest. Lecz niektóre dzieci wolą, Gdy jest biało wkoło. Sanki w ruch, narty w ruch I zjeżdżamy z górki już! Bałwan stoi na podwórku, Rondelek ma na czółku. Dzieci tańczą dookoła, Bo zabawa jest wesoła. Wieczorkiem jest ognisko I kiełbaska, i to wszystko. Marlena Brzezińska Przyszła zima mroźna, biała, Lodem pokryła stawy, jeziora, Mroźnymi kwiatami szyby zmalowała, Śniegiem zsypała łąki i pola.

4 Biały puch skrzypie pod butami, W słońcu błyszczy się, migoce I zachwyca widokami, Blaskiem swym rozjaśnia noce. Taka jest właśnie zimy rola, By śnieżnym płaszczem okryć świat cały, Więc wypatrujmy okiem sokoła: Czy to jest zima, czy może czary? Kornelia Kisiel Na polach sarny stroszą uszy, skubiąc spod śniegu oziminę. Z dali nadchodzi mroźny luty okryty taflą zmarźliny. Choć zimny statek rozpiął żagle, bielą wieszając je po szczytach, to wróble skaczą tuż przy wiadrze, by promyk słońca znów powitać. Mróz pomalował okna ślicznie w biało - przezroczyste firanki, Rzeźbiąc palcami lodu liście, Rozmarzył chłodnych dni poranki. Bartłomiej Zawadzki RYMOWANKI UCZNIÓW KLASY I A GIMNAZJUM Wiosną kwiaty rosną, Drzewa mają pąki I są piękne łąki! Latem słońce świeci, Grają w piłkę dzieci. Wszyscy się opalają I wesołe miny mają. Jesienią liście z drzew spadają, Różne kolory mają. Czasem wieje wietrzyk, Czasem pada deszczyk. Zimą śnieg pada I lepimy bałwana, To naprawdę świetna zabawa. Katarzyna Falba

5 Oj, Zimo Oj, Zimo, Zimo! Czemuś taka mroźna?! Czemuś taka groźna?! Czemuś nam śniegu nasypała, A gdy ciepło- deszczem polała?! Jak białym płaszczem śniegiem nas okryłaś, Jak śnieżną kołdrą Ziemię otuliłaś, Gałązki szronem pokryłaś A jeziora taflą lodu uspokoiłaś. Dzieci na podwórkach bałwana szykują, Wspaniałej gwiazdki szczęśliwie oczekują. Bawią się, śnieżkami rzucają, Gdy rodzice do domu iść każą, dzieci głowami kiwają. Mateusz Twardowski Zima jest mroźna, Zima jest groźna. Przed zimą chowa się każdy kwiat. Kiedy zima nadchodzi, powietrze się chłodzi Wody zamarzają, Ludzie się wygrzewają. Dzieci się bawią, w śniegu tarzają, Dorośli z podziwem na nie spoglądają. Pod białym puchem, Młode zboże się chowa, Bo dla nich jest jak ciepła kołdra. I mówię wam o zimie tyle, Bo jej nie lubię. Wolę, gdy latem fruwają motyle... Krystian Nowosielski REFLEKSYJNIE, ZATEM LIRYCZNIE: Zima w naszych sercach Już nie ma miłości, Tylko zakłamanie i mróz.

6 Już nie ma przyjaźni, Tylko zazdrość i chłód. Zima w naszych sercach trwa. Śnieżyca i smutne poranki, Bez pocałunku słońca Jesteśmy jak zimowe drzewa- Bez liści, bez życia. Zima w naszych sercach trwa. Kinga Sosnowicz, kl. II b Gim. Drogiej Żonie Moje życie jest jak piękna kraina zimą, A Ty, najdroższa Jesteś jej dobrą Królową Śniegu. Trzepocząc rzęsami jak skrzydłami motyl, Rozpylasz biały puszek w mym świecie. Wszystko otulasz puchową pierzyną dobroci. Najgorsze dni i chwile wydają się lepsze, Gdy jest na nich czar Twych srebrnych rzęs. W śnieżnobiałych Twych włosach znajduję schronienie. Opuszkami palców zamieniasz w kryształki lodu Moje gorzkie łzy. Jednym uśmiechem układasz z nich szklane korale, Którymi przyozdabiasz swą łabędzią szyję. Nosisz je z dumnie podniesioną głową. Mimo że minęło już prawie pół wieku, Sprawiasz, że z każdym dniem jestem szczęśliwszy. Dziękuję Ci, moja kochana Królowo Śniegu! Katarzyna Szczerba, kl. II b gim.