SPIS TREŚCI: 3.1 Ilość ścieków 3.2 Jakość ścieków

Transkrypt

1 SPIS TREŚCI: I. WSTĘP I.1. Podstawa opracowania I.2. Przedmiot opracowania II. PRZYJĘTE ROZWIĄZANIA TECHNICZNE. I. OCZYSZCZALNIA BIOLOGICZN 1 CHARAKTERYSTYKA ŚCIEKÓW SUROWYCH. 1.1 Ilość ścieków. 1.2 Jakość ścieków. 2 OPIS PRZYJĘTEGO ROZWIĄZANIA PROJEKTOWEGO. 2.1 Osadnik gnilny. 2.2 Wentylacja osadnika gnilnego. 2.3 Drenaż rozsączający. 2.4 Pompownia ścieków surowych 2.5 Pompownia ścieków oczyszczonych 2.7 Instalacja elektryczna 2.6. Rozwiązanie projektowe. 3 WYTYCZNE MONTAŻU. 3.1 Osadnik gnilny. 3.2 Drenaż rozsączający 4 WYTYCZNE ROZRUCHU I EKSPLOATACJI. 4.1 Wytyczne rozruchu. 4.2 Wytyczne eksploatacji. II OCZYSZCZALNIA BIOLOGICZNO MECHANICZNA 1 OPIS TECHNICZNY 1.1 Projektowane rozwiązanie techniczne 2 TECHNOLOGIA OCZYSZCZANIA ŚCIEKÓW 3 ZAŁOŻENIA BILANSOWE PRZYJĘTE DO PROJEKTU 3.1 Ilość ścieków 3.2 Jakość ścieków 3.3 Jakość ścieków surowych 3.4 Jakość ścieków oczyszczonych 4 ODBIORNIK ŚCIEKÓW OCZYSZCZONYCH 5 TECHNOLOGIA OBRÓBKI OSADÓW ŚCIEKOWYCH 5.1 Zanieczyszczenia grube skratki 5.2 Osad nadmierny 5.3 Wytyczne montażu i rozruchu oczyszczalni 5.4 Wymagania ogólne 5.5 Czynności podczas prac montażowych 5.6 Czynności po zakończeniu montażu przed rozpoczęciem użytkowania 6 PRZEPOMPOWNIA ŚCIEKÓW SUROWYCH 7 PRZEPOMPOWNIA ŚCIEKÓW OCZYSZCZONYCH 7.1 Wytyczne montażu przepompowni ścieków 8 STUDNIA CHŁONNA 8.1 Wytyczne montażowe studni chłonnych III WARUNKI GRUNTOWO WODNE IV WYTYCZNE DLA BRANŻ 1. Branża budowlana 2. Branża elektryczna 3. Branża instalacyjna 4. Materiał i uzbrojenie 5. Skrzyżowania projektowanej kanalizacji sanitarnej z przeszkodami 6. Wytyczne wykonawcze V EKSPLOATACJA OCZYSZCZALNI SPECYFIKACJA TECHNICZNA INFORMACJA DOTYCZĄCA BEZPIECZEŃSTWA I OCHRONY ZDROWIA CZĘŚĆ GRAFICZNA: Rysunek. nr 1 Projekt Zagospodarowania Terenu - Plan sytuacyjny; skala 1:1000, 1 : 500 Rysunek. nr 2 Profil analityczny otworu w miejscu projektowanego drenażu oraz studni chłonnej Rysunek. nr 3 Schematy dla przepompowni ścieków surowych (Pss) oraz przepompowni ścieków oczyszczonych (Pso) Rysunek. nr 4 Schematy dla różnych wariantów budowy drenażu rozsączającego Rysunek. nr 5 Schematy dla różnych wariantów budowy studni chłonnej Rysunek. nr 6 Schemat jednokreskowy zasilania OŚWIADCZENIE PROJEKTANTA KOPIA UPRAWNIEŃ I ZAŚWIADCZENIE PRZYNALEŻNOŚCI DO IZBY INŻYNIERÓW PROJEKTANTA

2 I WSTĘP Celem niniejszego opracowania jest zaprojektowanie przydomowych oczyszczalni ścieków, w obrębie działek, na których znajdują się budynki mieszkalne. Warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie określa Rozporządzenie MI z 2002r z późn. zm.. Rozporządzenie to przedstawia wartości minimalnych odległości zbiorników na ścieki i przydomowych oczyszczalni ścieków od innych obiektów na nieskanalizowanych terenach zabudowy jednorodzinnej i zagrodowej (głównie ze względów sanitarnych) : 2 m od granicy działki, drogi publicznej Studnia, stanowiąca ujęcie wody pitnej powinna być wg tych samych przepisów oddalona przynajmniej: 15 m od zbiorników do gromadzenia nieczystości oraz podobnych szczelnych urządzeń, 30 m od drenażu rozsączającego. I.1 Podstawa opracowania Podstawę opracowania projektu stanowią: Umowa zawarta pomiędzy Gminą Olesno firmą Eko Pol Sp. z o.o.. Mapy sytuacyjno-wysokościowe terenu projektowanych przydomowych oczyszczalni w gm. Olesno w skali 1:1000 Szczegółowa wizja lokalna terenu objętego zakresem opracowania; Obowiązujące rozporządzenia, normy i normatywy. I.2 Przedmiot opracowania Przedmiotem opracowania jest dokumentacja techniczna przydomowych Biologicznych oczyszczalni ścieków oraz Mechaniczno biologicznych oczyszczalni ścieków w technologii niskoobciążonego osadu czynnego wraz z urządzeniami towarzyszącymi na terenie gminy Olesno. Projektowane obiekty zlokalizowane będą na gruntach należących do mieszkańca gminy, na które Inwestor uzyskał prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Przydomowa oczyszczalnia usytuowana będzie w granicach istniejącego ogrodzenia terenu (lub ogrodzenia projektowanego), w sposób jak najmniej widoczny w otoczeniu. Przy lokalizacji oczyszczalni ścieków spełniono warunki określone w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. Nr 75, poz.690 z 2002 r) II PRZYJĘTE ROZWIĄZANIA TECHNICZNE. I OCZYSZCZALNIA BIOLOGICZN 1. CHARAKTERYSTYKA ŚCIEKÓW SUROWYCH Ilość ścieków. Jednostkową ilość ścieków odprowadzaną z gospodarstw domowych przyjęto na podstawie Wytycznych do programowania zapotrzebowania wody i ilości ścieków. Wynosi ona dla mieszkań w domach jednorodzinnych z pełnym wyposażeniem sanitarnym, lokalnym urządzeniem do podgrzewania wody i lokalną kanalizacją: q d śr = 150 dm3/m x d wg Pracy zbiorowej IMUZ 1990 zamieszczono dobowe obliczeniowe objętości ścieków przy różnej liczbie mieszkańców jak niżej: 1.2. Jakość ścieków Jednostkowe ładunki zanieczyszczeń w ściekach bytowo - gospodarczych odprowadzanych z gospodarstw domowych zostały określone przez Instytut Melioracji i Użytków Zielonych na podstawie badań bezpośrednich. Poniżej zamieszczono wyniki tych badań, przedstawiano też wartości stężeń zanieczyszczeń przy przyjęciu jednostkowej ilości ścieków na poziomie - q d śr = 150 dm 3 /Mxd

3 Wskaźniki zanieczyszczeń Jednostkowe ładunki zanieczyszczeń [g/mxd] Stężenie zanieczyszczeń [g/m 3 ] Zawiesina ogólna BZT CHZT Azot ogólny Azot organiczny Azot amonowy 4 27 Fosfor ogólny Stopień redukcji zanieczyszczeń w przydomowej oczyszczalni ścieków wynosi: BZT 5 - min. 90% ChZT min. 75% Zawiesina ogólna 90% co oznacza, że projektowana przydomowa oczyszczalnia ścieków zapewnia osiągnięcie efektów oczyszczania zgodnych z wymaganiami określonymi wrozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 24 lipca 2006 roku (Dz. U. nr 137, poz. 984) w sprawie warunków, jakie należy spełnić przy wprowadzeniu ścieków do wód lub do ziemi oraz w sprawie substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego, wg którego najwyższe dopuszczalne wartości wskaźników zanieczyszczeń powinny wynosić: Tab. Nr 4 Najwyższe dopuszczalne wartości wskaźników zanieczyszczeń w ściekach oczyszczonych: Wskaźnik zanieczyszczeń Stężenie zanieczyszczeń [ mg/l] w ściekach oczyszczonych BZT 5 40 ChZT 150 Zaw. og 50 Tab. Nr 5 Niezbędny stopień oczyszczania ścieków: Wskaźnik zanieczyszczeń Stopień redukcji zanieczyszczeń [ % ] BZT 5 min. 20 Zawiesina ogólna min OPIS PRZYJĘTEGO ROZWIĄZANIA PROJEKTOWEGO. W skład przydomowej oczyszczalni ścieków wchodzą następujące urządzenia: III. Osadnik gnilny z filtrem IV. Drenaż rozsączający w formie drenów rozsączających. W przypadkach uzasadnionych zaprojektowano przepompownie ścieków surowych oraz przepompownie ścieków oczyszczonych dla poprawy przepływu ścieków 2.1. Osadnik gnilny. Osadnik gnilny jest podstawowym urządzeniem stosowanym w przydomowych oczyszczalniach ścieków. W osadniku zachodzą procesy sedymentacji osadów i flotacji zanieczyszczeń zawartych w ściekach. Substancje lekkie głównie tłuszcze unoszą się na powierzchni terenu tworząc tzw. kożuch. W procesie biologicznym następuje fermentacja beztlenowa. Pojemność osadnika gnilnego wynika z czasu sedymentacji zanieczyszczeń zawartych w ściekach (2 4 h) oraz niezbędnego czasu fermentacji osadu (minimum 180 dni) gromadzącego się na dnie osadnika. Osadniki produkowane są z wysoko zagęszczonego polietylenu z osłoną ultrafioletową. Owalny kształt czyni urządzenia wytrzymałymi i odpornymi na uszkodzenia mechaniczne. Osadnik wyposażony jest w specjalnie skonstruowany wlot, który w czasie dopływu ścieków nie powoduje turbulencji i zmącenia warstwy osadów.

4 Zarówno wlot, jak i wylot ścieków wyposażony jest w uszczelki gumowe φ mm o dużej elastyczności, które zapewniają szczelność konstrukcji. Uszczelki przeznaczone są do wprowadzania przewodów kanalizacyjnych PVC 110. Wewnątrz osadnika od strony wylotu znajduje się kosz z wkładem filtracyjnym, którego zadaniem jest ochrona drenażu przed zanieczyszczeniem zawiesinami. Elementami wyposażenia osadnika są również polietylenowe podwyższenia pokryw i pokrywy Wentylacja osadnika gnilnego(wentylacja wysoka). Procesy fermentacji beztlenowej zachodzące wewnątrz osadnika są źródłem gazów takich jak: siarkowodór, metan, dwutlenek węgla, które muszą być odprowadzane z przestrzeni powietrznej zawartej pomiędzy poziomem ścieków, a sklepieniem osadnika. Wystarczającym rozwiązaniem jest komin odpowietrzający domowe urządzenia sanitarne, pod warunkiem, że jest on wyprowadzony ponad dach budynku. W przypadku gdy nie ma wykonanego odpowietrzenia domowych urządzeń sanitarnych należy wyprowadzić instalację wentylacyjną ponad dach budynku (min. 0,60 m powyżej krawędzi najwyższego okna lub ponad kalenicę ). komin odpowietrzający domowe urządzenia sanitarne rury wentylacyjne i kanalizacyjne PCV 100mm BUDYNEK MIESZKALNY komin wentylacj dodatkowej (odprowadzenie gazów z osadnika) 2.3. Drenaż rozsączający. Drenaż rozsączający stanowi układ podziemnych perforowanych drenów wprowadzających oczyszczone ścieki do gruntu w celu dalszego ich biologicznego oczyszczania. Ścieki infiltrujące przez porowaty grunt są oczyszczane w wyniku zachodzących procesów fizycznych, biologicznych i chemicznych. Adsorpcja zanieczyszczeń na powierzchni cząstek gruntu powoduje intensywny rozwój mikroorganizmów tworzących tzw. błonę biologiczną. Mikroorganizmy te powodują rozkład zanieczyszczeń organicznych w stałe i gazowe produkty nieorganiczne oraz w masę komórkową. Jednocześnie w gruncie zachodzą chemiczne reakcje strącania zanieczyszczeń nieorganicznych, które w zależności od warunków panujących w gruncie mogą być gromadzone lub wymywane. Ze względu na to, że ilość ścieków wstępnie oczyszczonych mechanicznie nie przekracza 5 m 3 /d i zwierciadło wody podziemnej znajduje się nie płycej niż 1,5 m poniżej poziomu ułożenia drenów projektuje się drenaż rozsączający w postaci rowów rozsączających. W przypadku wyższego poziomu wód gruntowych należy zastosować ułożenie drenażu w nasypie w taki sposób aby zachowana została minimalna odległość 1,5 m ponad stwierdzony poziom. Układ drenażowy składa się ze studzienki rozdzielczej i rur drenażowych zamontowanych w rowach zakończonych wywiewkami wentylacyjnymi. Zadaniem studzienki rozdzielczej jest równomierny rozdział ścieków po osadniku gnilnym na poszczególne ciągi rozsączające. Powierzchnia złoża rozsączającego obliczono wg wzoru: P =Q d max /q d gdzie: Q d max - dobowa ilość ścieków (dm 3 /d) q d - dopuszczalne obciążenie hydr. warstwy filtracyjnej drenażu, q d = 20 dm 3 /m2/d Długość ciągów drenarskich L: L = Q d max / q d (B + 2h) gdzie: B szerokość dna rowu rozsączającego 0,5 m h wysokość zalewanych ścian bocznych 0,22m L = Q d max /20*(0,5 +2*0,22) = Q d max (dm 3 /d) / 18,8 (dm 3 /m2/d) = Q d max/ /18,8 (m) Stad dla Q d max = 150 (dm 3 /d) długość drenażu wynosi 7,98 m, Przyjmuje się 8,0 mb drenażu na 1 mieszkańca.

5 Na dnie wykopu należy ułożyć żwiru o granulacji mm. Grubość warstwy grysu powinna wynosić ok. 0,22 m. Wyżej należy zamontować rury drenażowe PVC 110, które projektuje się obsypać grysem do całkowitego ich przykrycia. Następnie obsypane grysem rury drenażowe należy przykryć geowłókniną, która ma za zadanie zabezpieczyć pole drenażowe przed zamuleniem Pompownia ścieków surowych. Przepompownia ścieków surowych ma być wykonana z tworzywa sztucznego w kształcie walca o średnicy 500 mm. Wysokość zbiornika przepompowni zależy od głębokości posadowienia kanału ścieków oczyszczonych i powinna wynosić każdorazowo 1,10 m więcej niż posadowienie kanału ścieków surowych. Ciśnieniowy kanał odprowadzający ścieki z przepompowni musi mieć zachowany spadek w kierunku pompowni. urządzenie tłoczące ścieki surowe do oczyszczalni ścieków umieszczone w przepompowni; należy zastosować w przypadku, gdy zachodzi konieczność podnoszenia ścieków; Zastosować pompę zatapialną z pływakiem do ścieków surowych o średnicy króćca 50 mm wykonaną ze stali szlachetnych o mocy silnika 0,55 kw, wydajności l/min, wysokości podnoszenia 1,6-7,3 m H20. przykładowo może to być pompa DW Vox lub inna o podobnych parametrach pracy Pompownia ścieków oczyszczonych. Przepompownia ścieków oczyszczonych ma być wykonana jako studzienka szczelna z tworzywa sztucznego w kształcie walca o średnicy 500 mm. Wysokość zbiornika przepompowni zależy od głębokości posadowienia kanału ścieków oczyszczonych i powinna wynosić każdorazowo 0,70 m więcej niż posadowienie kanału ścieków oczyszczonych. Ciśnieniowy kanał odprowadzający ścieki z przepompowni musi mieć zachowany spadek w kierunku pompowni. Urządzenie tłoczące ścieki oczyszczone z osadnika gnilnego do urządzenia rozsączającego umieszczone w przepompowni. Należy zastosować w przypadku konieczności poprawy warunków przepływu jeżeli przepływ grawitacyjny jest niemożliwy np. gdy poziom wód gruntowych jest wysoki i istnieje konieczność wykonania drenażu w nasypie albo gdy ukształtowanie terenu tego wymaga. Zastosować pompę zatapialną z pływakiem do wody brudnej o średnicy króćca 32mm wykonana ze stali szlachetnych o mocy silnika 0,45 kw, wydajności l/min, wysokości podnoszenia 3-5 m H2O. Przykładowo może to być pompa DW Vox lub inna o podobnych parametrach Instalacja elektryczna Instalacja elektryczna wykonana jest jako przyłącze z istniejącej instalacji elektrycznej na danej posesji kablem YKY 3x1,5 mm ułożonym w gruncie na głębokości min. 0,60 m oznakowany niebieską taśmą znacznikową. Służy to do zasilania pompy ścieków 2.6. Rozwiązanie projektowe Liczba mieszkańców na posesji wynosi osób. Przyjęte rozwiązanie projektowe obejmuje: osadnik gnilny o pojemności dm 3 drenaż Rozsączający... x... x 1,5 m 3. WYTYCZNE MONTAŻU 3.1. Osadnik gnilny. Osadnik gnilny powinien być usytuowany w pobliżu budynku mieszkalnego i w miejscu nienarażonym na obciążenia tj. droga przejazdowa itp. Pokrywy osadnika muszą wystawać ponad powierzchnię terenu i być dostępne dla wozu asenizacyjnego w czasie okresowego wypompowywania osadu. Wielkość wykopu uzależniona jest od gabarytów i kształtu osadnika. Osadnik nie może przylegać do ścian wykopu i być narażony na wystające kamienie i nierówności Drenaż rozsączający. Etapy wykonania Wykopanie odpowiednie wielkości wykopu i wyprofilowanie dna. Wysypanie warstwy piasku grubego wysokości 0,4 m

6 Wysypanie warstwy żwiru (5-10mm) i wysokości 0,22 do 04, m Ustawienie studzienki rozdzielczej. Ułożenie rur drenażowych, zamontowanie kominków wentylacyjnych uzupełnienie żwiru do wysokości rur oraz przykrycie całej powierzchni geowłókniną. Zasypanie rowów gruntem rodzimym oraz uporządkowanie terenu budowy. 4.WYTYCZNE ROZRUCHU I EKSPLOATACJI 4.1. Wytyczne rozruchu. Po zmontowaniu instalacji należy sprawdzić drogę przepływu ścieków, szczelność połączeń i zaszczepić osadnik poprzez: dodanie dawki aktywatora biologicznego wsypując go bezpośrednio do domowych urządzeń sanitarnych, lub wprowadzenie szczepu bakterii (osadu) z innego, dobrze pracującego osadnika. Jako aktywator zaleca się stosowanie biopreparatu do szamb i osadników gnilnych pod handlową nazwa Trigger 1 lub Szambex lub Septonic Wytyczne eksploatacji. Szczegółowe zasady eksploatacji zamieszczone będą w załączonej "Książce Obsługi Oczyszczalni". II OCZYSZCZALNIA BIOLOGICZNO MECHANICZNA 1 OPIS TECHNICZNY 1.1 Projektowane rozwiązanie techniczne Projektowane rozwiązanie techniczne zakłada oczyszczanie ścieków w układzie niskoobciążonego osadu czynnego stabilizowanego w warunkach tlenowych i beztlenowych z równoczesną redukcją związków biogennych. Mechaniczno biologiczna oczyszczalnia ścieków przeznaczona jest do odbioru i oczyszczania ścieków bytowo gospodarczych w ilości od 0,6 do 1,5 m 3 /d z odprowadzeniem ścieków oczyszczonych do gruntu poprzez studnię chłonną na terenie działki. Miejsce wprowadzania ścieków powinno być oddzielone warstwą gruntu o miąższości co najmniej 1,5 m od najwyższego poziomu wodonośnego wód podziemnych (sposób posadowienia urządzeń oczyszczalni w zależności od warunków wysokościowych terenu oraz poziomu wód gruntowych przedstawiono w części rysunkowej). Jeżeli w odległości mniejszej niż 30 m od projektowanej studni chłonnej znajduje się nieczynna studnia kopana, należy ją zlikwidować. Studnię z kręgów betonowych należy zasypać i zabezpieczyć korkiem iłowym i betonowym. w układzie: Biorąc pod uwagę lokalne warunki terenowe oraz ilość i charakter ścieków, przyjęto technologię oczyszczania ścieków Pompownia ścieków surowych * urządzenie tłoczące ścieki surowe do oczyszczalni ścieków; należy ją zastosować w przypadku, gdy zachodzi konieczność montażu oczyszczalni z nadbudową wyższą niż 80 cm Reaktor mechaniczno - biologicznej oczyszczalni ścieków wykonany w formie walca ze szczelnym dnem, jako zbiornik monolityczny z polietylenu wysokoudarowego, wykonany metodą formowania obrotowego odśrodkowego. Reaktor podzielonego wewnątrz na trzy komory przy pomocy pionowych i skośnych ścian z PE HD. Mechaniczno biologiczna oczyszczalnia ścieków z osadem czynnym, nie może mieć podłączenia z kanalizacją odprowadzającą wody deszczowe. Urządzenie przeznaczone jest do pracy cyklicznej i ciągłej, wymaga stosowania ochrony przeciwporażeniowej. *- w przypadku gdy występuje

7 Typ oczyszczalni Ilość osób Średnica (mm) Wysokość (mm) Typ i moc dmuchawy Mechaniczno -biologiczna oczyszczalnia ścieków RLM do 6 - Q = 0,6-0,9 m 3 /dobę od 1 do 5 ** Mechaniczno -biologiczna oczyszczalnia ścieków RLM do 10 Q = 1,0 1,5 m 3 /dobę od 6 do 10 ** Mechaniczno -biologiczna oczyszczalnia ścieków RLM do 15 Q = 1,6 2,2 m 3 /dobę od 11 do 15 ** ** przyjęto przy 150 l dobowego zrzutu na jednego mieszkańca Membranowa 230 V EL 80, 0,08 kw Membranowa 230 V EL 100, 0,10 kw Membranowa 230 V EL 150, 0,20 kw Pompownia ścieków oczyszczonych * urządzenie tłoczące ścieki oczyszczone z oczyszczalni ścieków do urządzenia rozsączającego studni chłonnej; Studnia chłonna urządzenie, poprzez które ścieki oczyszczone rozsączane są do gruntu; krąg betonowy Ø 1000 mm, H = 0,5 m, zaopatrzony w: pokrywę z rurą wywiewną o Ø110 mm, H = 70 cm; oraz włazem żeliwnym fi 600 mm perforowane ściany otwory o Ø50 mm w rozstawie co 10 cm. Wypełnienie studni chłonnej stanowi (od góry): Warstwa rozsączająca (miąższość 1,0 1,5 m w zależności od chłonności gruntu i poziomu wód gruntowych) Tłuczeń o granulacji 16-32mm /ewent mm/ - 50 cm Warstwa wspomagająca stosowana w gruntach słabo przepuszczalnych (miąższość 0,5-1,0 m) piasek Warstwę żwirową umieszczoną na zewnątrz studni zabezpieczyć geowłókniną. 2. TECHNOLOGIA OCZYSZCZANIA ŚCIEKÓW Przyjęto technologię oczyszczania ścieków w układzie niskoobciążonego osadu czynnego, stabilizowanego w warunkach tlenowych i beztlenowych. Powoduje to wysoką redukcję podstawowych wskaźników zanieczyszczeń tj. BZT 5, ChZT, Zawiesina ogólna oraz redukcję związków azotu i fosforu (biogenów), związków węgla. W procesach oczyszczania ze ścieków usuwa się zawiesiny, cząstki stałe, rozpuszczone substancje organiczne i koloidy. Zostaje zredukowana zawartość wirusów i bakterii. Poszczególne procesy technologiczne realizowane są w kompaktowym zbiorniku oczyszczalni, podzielonym przegrodami wykonanymi z polietylenu PEHD na przestrzenie technologiczne komory reakcji. W procesach oczyszczania ze ścieków usuwa się zawiesiny, cząstki stałe, rozpuszczone substancje organiczne i koloidy. Zostaje zredukowana zawartość wirusów i bakterii. Redukcji ulega również zawartość przyswajalnych przez mikroorganizmy związków azotu i fosforu. Projektuje się napowietrzanie drobnopęcherzykowe z wykorzystaniem dyfuzorów rurowych. Powietrze do dyfuzorów dostarczane będzie poprzez rozdzielacz powietrza za pomocą sprężarki umieszczonej w kontenerze, sterowanej przez sterownik czasowy. Recyrkulacja osadu prowadzona będzie z komory III do komory II oraz z komory II do komory I poprzez pompy zatapialne typu mamut.

8 SCHEMAT TECHNOLOGICZNY OCZYSZCZALNI ŚCIEKÓW I IIa II IIb III ODBIORNIK ŚCIEKÓW Komora I - wstępnego oczyszczania ( separacji skratek ) Komora II - osadu czynnego IIa strefa niedotleniona IIb - strefa napowietrzania Komora III - osadnik wtórny - kierunek przepływu ścieków - kierunek recyrkulacji osadu czynnego - napowietrzanie ścieków Ścieki komunalno bytowe wpływają do komory (I) oczyszczalni. Na sicie, następuje oddzielenie grubych zanieczyszczeń (skratki). Po wstępnym mechanicznym oczyszczeniu z komory (I), ścieki wpływają do komory (II) która podzielona jest na dwie przestrzenie, Pierwsza przestrzeń stanowi wydzieloną strefę beztlenową (IIa) do której trafia mieszanina ścieku surowego po wstępnej separacji mechanicznej oraz recyrkulowany z osadnika wtórnego (III) osad czynny, W celu uzyskania dobrego wymieszania w strefie beztlenowej zainstalowano pompę typu mamut która przepompowuje ścieki z strefy (IIa) pod sito w komorze skratek (I), Następnie ścieki przepływają do strefy intensywnego napowietrzania tlenowej (IIb) gdzie następuje proces nitryfikacji, Mieszanina osadu czynnego i ścieków oczyszczonych trafia następnie do komory (III) osadnika wtórnego, Następuje tu sedymentacja osadu czynnego który przy dnie komory tworzy złoże fluidalne, Sklarowane i oczyszczone ścieki poprzez otwór wylotowy w górnej części zbiornika oczyszczalni odprowadzane są do odbiornika. Pływające w ściekach skupiska mikroorganizmów tlenowych kłaczki osadu czynnego czyszczą ścieki wykorzystując je jako pożywkę. Zanieczyszczenia organiczne zostają przetworzone na wodę, dwutlenek węgla, związki mineralne oraz biomasę osadu czynnego. W procesach oczyszczania ze ścieków usuwa się zawiesiny, cząstki stałe, rozpuszczone substancje organiczne i koloidy. Zostaje zredukowana zawartość wirusów i bakterii. Redukcji ulega zawartość przyswajalnych przez mikroorganizmy związków azotu i fosforu. Do napowietrzania ścieków w komorze osadu czynnego projektuje się sprężarkę napowietrzającą. Sprężarka napowietrzająca ścieki pracuje okresowo, co pozwala uzyskać w komorze osadu czynnego warunki tlenowe i beztlenowe, dzięki czemu zachodzą w oczyszczalni procesy denitryfikacji i defosfatacji biologicznej. Sterowanie zainstalowanych urządzeń mechanicznych odbywać się będzie automatycznie w systemie czasowym za pomocą programowalnego sterownika. Zastosowanie takiego układu sterowania procesem technologicznym pozwala w znacznym stopniu zaoszczędzić zużycie energii elektrycznej co ma wpływ na koszty eksploatacji oczyszczalni oraz pozwala na redukcję do minimum czasu przeznaczonego na obsługę obiektu. 3. ZAŁOŻENIA BILANSOWE PRZYJĘTE DO PROJEKTU 3.1 Ilość ścieków Do sporządzenia bilansu ilościowego ścieków wykorzystano przeciętne normy zawarte w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury w sprawie przeciętnych norm zużycia wody (DZ. U. Nr 8, poz.70), literaturę fachową oraz obowiązujące normy i normatywy. Obliczeń dokonano przyjmując za podstawę zużycie wody na jedną osobę wg w/w rozporządzenia (Nj = 150 dm 3 /M/dobę)

9 Tab. Nr 1 Ilość ścieków dopływająca do mechaniczno-biologicznej oczyszczalni ścieków: REAKTOR Q dśr [m 3 /dobę] Q dmax [m 3 /dobę] Q hśr [m 3 /h] Q hmax [m 3 /h] RLM do 6 0,60 0,75 1 0,04 0,11 do 10 RLM 0,75 1,50 1,65 0,06 0,18 do 15 RLM 1,6 2,20 2,48 0,10 0,30 współczynnik nierównomierności dobowej Nd = 1,1 współczynnik nierównomierności godzinowej Ng = 2, Jakość ścieków Jakość ścieków surowych Ładunki jednostkowe podstawowych wskaźników zanieczyszczeń w ściekach surowych, obliczono korzystając z analiz wartości ładunków jednostkowych w ściekach surowych innych istniejących obiektów. BZT 5 60 mgo 2 /M*d ChZT 90 mg/m*d Zawiesina ogólna 67 mg/m*d przy przyjętej normie zużycia wody i odprowadzania ścieków surowych /150 l/m/dobę/, ładunki i stężenia podstawowych wskaźników zanieczyszczeń kształtują się na poziomie: Tab. Nr 2 Ładunki zanieczyszczeń w ściekach surowych: REAKTOR BZT 5 [kg/dobę] ChZT [kg/dobę] Zawiesina ogólna [kg/dobę] RLM do 6 0,24 0,36 0,36 0,54 0,27 0,40 RLM do 10 0,42 0,60 0,60 0,90 0,45 0,67 RLM do 15 0,66 0,90 0,99 1,35 0,74 1,01 Tab. Nr 3 Stężenia zanieczyszczeń w ściekach surowych: REAKTOR BZT 5 [mgo 2 /dm 3 ] ChZT [mgo 2 /dm 3 ] Zawiesina ogólna [mg/dm 3 ] RLM do 6 RLM do Jakość ścieków oczyszczonych Stopień redukcji zanieczyszczeń w przydomowej mechaniczno-biologicznej oczyszczalni ścieków wynosi: BZT 5 - min. 90% ChZT min. 75% Zawiesina ogólna 90% co oznacza, że projektowana przydomowa mechaniczno-biologiczna oczyszczalnia ścieków zapewnia osiągnięcie efektów oczyszczania zgodnych z wymaganiami określonymi w Rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 24 lipca 2006 roku (Dz. U. nr 137, poz. 984) w sprawie warunków, jakie należy spełnić przy wprowadzeniu ścieków do wód lub do ziemi oraz w sprawie substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego, wg którego najwyższe dopuszczalne wartości wskaźników zanieczyszczeń powinny wynosić:

10 Tab. Nr 4 Najwyższe dopuszczalne wartości wskaźników zanieczyszczeń w ściekach oczyszczonych: Wskaźnik zanieczyszczeń Stężenie zanieczyszczeń [ mg/l] w ściekach oczyszczonych BZT 5 40 ChZT 150 Zaw. Og 50 Tab. Nr 5 Niezbędny stopień oczyszczania ścieków: Wskaźnik zanieczyszczeń Stopień redukcji zanieczyszczeń [ % ] BZT 5 min. 20 Zawiesina ogólna min. 50 Tab. Nr 6 Ładunki zanieczyszczeń w ściekach oczyszczonych: REAKTOR BZT 5 [kg/dobę] ChZT [kg/dobę] Zawiesina ogólna [kg/dobę] RLM do 6 0,018 0,027 0,019 0,135 0,030 0,045 RLM do 10 0,42 0,60 0,60 0,90 0,45 0,67 RLM do 15 0,66 0,90 0,94 1,28 0,62 0,86 4. ODBIORNIK ŚCIEKÓW OCZYSZCZONYCH Odbiornikiem ścieków oczyszczonych będzie grunt, do którego ścieki oczyszczone rozsączane będą poprzez studnię chłonną, wykonaną z kręgów betonowych zaopatrzoną w pokrywę betonową z rurą wywiewną lub drenaż. 5 TECHNOLOGIA OBRÓBKI OSADÓW ŚCIEKOWYCH Na terenie projektowanej mechaniczno-biologicznej oczyszczalni ścieków, powstawać będą odpady stałe w postaci osadu nadmiernego oraz skratek. 5.1 Zanieczyszczenia grube skratki Zanieczyszczenia grube tzw. skratki, występujące w postaci substancji stałych o dużych rozmiarach, nierozkładalne biologicznie, zatrzymywane na umieszczonym w komorze I sicie, należy usuwać każdorazowo po stwierdzeniu ich obecności przy okresowej kontroli pracy obiektu. Usunięte skratki należy magazynować w pojemniku na odpady stałe, a następnie wywozić na gminne składowisko odpadów komunalnych. 5.2 Osad nadmierny Powstający podczas procesu oczyszczania ścieków osad nadmierny, poddawany będzie procesom gromadzenia, stabilizacji i zagęszczania w komorze III. Usuwanie nadmiernego osadu czynnego przeprowadza się każdorazowo po stwierdzeniu wyższego niż dopuszczalny poziomu osadu w oczyszczalni. Dla wyliczonej objętości osadu przyjęto częstotliwość usuwania osadu przedstawioną w poniższej tabeli. Tab. Nr 7 Częstotliwość usuwania osadu nadmiernego: Typ reaktora Ilość osadu nadmiernego Częstotliwość usuwania RLM do 6 0,50 m 3 co trzy miesiące lub wg potrzeb * RLM do 10 0,67 m 3 co trzy miesiące lub wg potrzeb * RLM do 15 1,01 m 3 co trzy miesiące lub wg potrzeb * * Każdorazowo przed usunięciem nadmiernego osadu czynnego z komory oczyszczalni, należy sprawdzić poziom osadu, który powinien wahać się w granicach 30 55% objętości naczynia sprawdzającego.

11 5.3. Wytyczne montażu i rozruchu oczyszczalni: Wymagania ogólne: Przed przystąpieniem do montażu oczyszczalni należy wytyczyć miejsce jej posadowienia, tyczenie wykonuje geodeta uprawniony na podstawie indywidualnej dokumentacji projektowej. Wykonać roboty ziemne z zachowaniem zasad bezpieczeństwa i higieny pracy które reguluje Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 luty 2003 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych (Dz.U. z 2003 r. Nr 47, poz. 401). Przygotowany wykop powinien mieć wymiar o 1000 mm szerszy od wymiaru nominalnego oczyszczalni i głębokości 1950 mm poniżej poziomu terenu. Na dnie wykopu suchą mieszaniną żwiru z cementem wykonać płytę denną o grubości ok. 20 cm wypoziomować ją i zagęścić poprzez udeptanie. Sprawdzić czy kanalizacja doprowadzająca ścieki do oczyszczalni jest drożna i posiada odpowiednie spadki Czynności podczas prac montażowych. Wstawić zbiornik oczyszczalni do wykopu pamiętając aby otwór wlotowy ścieków w oczyszczalni był umieszczony naprzeciw rury doprowadzającej ścieki. Podczas opuszczania zbiornika do wykopu należy bezwzględnie przestrzegać zasady aby w wykopie nie znajdowała się w tym czasie żadna osoba. Zbiornik opuszcza się do wykopu za pomocą pasów. Przed użyciem należy zawsze sprawdzić stan pasów. Należy używać tylko pasów sprawnych bez widocznych uszkodzeń powłoki. Połączyć oczyszczalnię z kanalizacją doprowadzającą ścieki oraz z odpływem wody oczyszczonej stosując do tego celu złączki i kształtki pvc. Nie należy stosować złączek i kształtek nie oryginalnych lub posiadających widoczne uszkodzenia mechaniczne lub zniekształconych. Zbiornik oczyszczalni wypełnić wodą do wysokości odpływu poprzez podłączoną kanalizację sanitarną. Obsypać oczyszczalnię drobnym piaskiem w formie pierścienia wokół zbiornika oczyszczalni o grubości ok cm do wysokości rury odprowadzającej wodę oczyszczoną. Pozostałą część wykopu uzupełnić gruntem rodzimym, Zabrania się zagęszczania mechanicznego obsypki reaktora. Podczas ręcznego wykonywania obsyki zachować zasady bezpieczeństwa i higieny pracy. Zdemontować pokrywę oczyszczalni. Wykonać podłączenie przewodu powietrza do rozdzielacza w zbiorniku z jednej strony oraz do dmuchawy w skrzynce zasilająco sterującej z drugiej strony. Podłączyć energię elektryczną do skrzynki zasilająco - sterującej. Uwaga! Podłączenia elektryczne każdorazowo wykonuje elektryk posiadający wymagane uprawnienia. Uporządkować teren wokół oczyszczalni Czynności po zakończeniu montażu przed rozpoczęciem użytkowania. Sprawdzić prawidłowość podłączeń elektrycznych przez osobę posiadającą odpowiednie uprawnienia. Uruchomić dmuchawę oraz wyregulować nastawy rozdzielacza powietrza. Czynności te wykonuje serwis producenta potwierdzając ich wykonanie wpisem do karty eksploatacji oczyszczalni. Przeszkolić Użytkownika oczyszczalni o zakresie prac konserwacyjnych, częstotliwości przeglądów oraz sposobie ich wykonania. Potwierdzić szkolenie poprzez spisanie stosownego protokołu. 6. PRZEPOMPOWNIA ŚCIEKÓW SUROWYCH Przepompownia ścieków surowych w kształcie walca zwężającego się ku górze ze szczelnym dnem oraz ruchomą pokrywą, jako monolityczna z polietylenu o gęstości nie mniejszej niż 900 kg/m 2, wykonana metodą formowania obrotowego odśrodkowego. Wymagana odporność na obciążenie zewnętrzne min. 100 kn/m 2 Wysokość zbiornika przepompowni zależy od głębokości posadowienia kanału ścieków surowych i powinna wynosić każdorazowo 1,10 m więcej niż wymiar mierzony od dna

12 kanału ścieków surowych do powierzchni terenu. Przepompownia wyposażona jest w zatapialną pompę z pływakiem do ścieków surowych bez noża tnącego o średnicy króćca 50 mm wykonaną ze stali szlachetnych o mocy silnika 0,55 kw. 7. PRZEPOMPOWNIA ŚCIEKÓW OCZYSZCZONYCH Przepompownia ścieków oczyszczonych w kształcie walca zwężającego się ku górze ze szczelnym dnem oraz ruchomą pokrywą jako monolityczna z polietylenu o gęstości nie mniejszej niż 900 kg/m 2 wykonana metodą formowania obrotowego odśrodkowego. Wymagana odporność na obciążenie zewnętrzne min. 100 kn/m 2 Wysokość zbiornika przepompowni zależy od głębokości posadowienia kanału ścieków oczyszczonych i powinna wynosić każdorazowo 0,70 m więcej niż wymiar mierzony od dna kanału ścieków oczyszczonych do powierzchni terenu. Przepompownia wyposażona jest w zatapialną pompę z pływakiem do wody brudnej bez noża tnącego o średnicy króćca 32 mm wykonaną ze stali szlachetnych o mocy silnika 0,45 kw. 7.1 Wytyczne montażu przepompowni ścieków: Na przygotowanej uprzednio płycie dennej o grubości ok. 20 cm. z betonu klasy C-10 ustawić zbiornik przepompowni pamiętając aby otwór wlotowy ścieków do przepompowni był umieszczony naprzeciw rury doprowadzającej ścieki. Połączyć przepompownię z kanalizacją doprowadzającą ścieki oraz z przewodem tłocznym. Zbiornik przepompowni wypełnić wodą do 1/3 jego wysokości. Wykonać obsypkę drobnym piaskiem w formie pierścienia wokół zbiornika przepompowni o grubości ok cm do wysokości rury odprowadzającej wodę oczyszczoną. Pozostałą część wykopu uzupełnić gruntem rodzimym. Zamontować pompę wraz z przewodem tłocznym oraz pokrywę przepompowni. Podłączyć przewód elektryczny do zasilania. Prace montażowe wykonać zgodnie z instrukcją montażu producenta urządzeń. 8. STUDNIA CHŁONNA Górna warstwa filtracyjna studni chłonnej o wysokości co najmniej 0,5 m powinna być wykonana z tłucznia o granulacji mm, natomiast dolna - tzw. właściwa warstwa filtracyjna - grubego żwiru. Wysokość tej drugiej warstwy nie powinna być mniejsza niż 0,5 m. W obudowie studni ( krąg betonowy dn 1000 mm wraz z pokrywą betonową i włazem żeliwnym 5T) na całej wysokości właściwej warstwy filtracyjnej należy wykonać otwory średnicy mm, służące do odprowadzania ścieków przefiltrowanych. Wokół studni w poszerzonym wykopie należy wykonać jakby przedłużoną warstwę filtracyjną dla złagodzenia wypływu ścieków oczyszczonych odprowadzanych do gruntu. Warstwę filtracyjną należy zabezpieczyć poprzez przykrycie jej geowłókniną 8.1 Wytyczne montażowe studni chłonnych: Na dnie uprzednio przygotowanego wykopu należy wykonać warstwę wspomagającą z gruboziarnistego żwiru o wymiarach 2 m x 2 m i wysokości 0,5 m. Następnie należy wykonać właściwą warstwę sorpcyjną z kruszywa naturalnego o frakcji mm, warstwa ta jest identycznej wielkości jak warstwa wspomagająca. Wykonane warstwy przykryć na całej powierzchni geowłókniną o gęstości min. 150 g/m 2 w ten sposób że zewnętrzne brzegi geowłókniny założone są na ścianę wykopu po 0.3 m na stronę. Na tak przygotowane podłoże ustawić mechanicznie krąg betonowy, wprowadzić przewód tłoczny do środka kręgu. Wszelkie powierzchnie betonowe stykające się z gruntem należy zabezpieczyć przed korozją przez posmarowanie dwukrotne abizolem R i P. Dopuszcza się stosowanie innych środków po uzgodnieniu z projektantem i inspektorem nadzoru. Ustawiony krąg przykryć pokrywą betonową wyposażoną w właz kanalizacyjny ø 600 typu lekkiego oraz wywiewkę ø 110 z PVC. Pozostałą część wykopu uzupełnić gruntem rodzimym. Montaż studni chłonnej przeprowadzić uwzględniając rzędne posadowienia zgodnie z dokumentacją projektową. III WARUNKI GRUNTOWO WODNE W ramach prac terenowych wykonano otwory badawcze w miejscu zaprojektowanego rozsączania ścieków oczyszczonych (studni chłonnej lub drenażu) do głębokości 3,0 m p.p.t. Szczegółowa budowa geologiczna badanych gruntów oraz poziom występowania zwierciadła wód gruntowych został przedstawiony na profilach otworów załączonych do dokumentacji. W niektórych przypadkach należy uwzględnić występowanie lustra wody na głębokości od 1,5 m p.p.t.

13 IV WYTYCZNE DLA BRANŻ 1 Branża budowlana Po wykonaniu robót należy przeprowadzić próby szczelności zbiornika i przewodów. Odbioru końcowego, należy dokonać po wykonaniu wszystkich badań przewidzianych dla tych urządzeń. Po pomyślnym przeprowadzeniu rozruchu hydraulicznego, można przystąpić do rozruchu technologicznego na ściekach z kanalizacji. Po wykonaniu rozruchu, należy opracować szczegółową instrukcję bezpiecznej eksploatacji obiektu. 2 Branża elektryczna Doprowadzić zasilanie do tablicy elektrycznej dostarczonej przez producenta urządzeń oczyszczalni. a) ilość odbiorników mocy: przepompownia ścieków surowych, N = 0,55 kw przepompownia ścieków oczyszczonych, N = 0,25 kw dmuchawa, N = 0,08 0,10 kw b) wytyczne projektowe: dmuchawa sterowana za pomocą sterownika czasowego pompa do recyrkulacji osadu sterowana ręcznie lub automatycznie pompa ścieków surowych w przepompowni sterowana poziomem cieczy 3 Branża instalacyjna przewody tłoczne łączyć z pompą zatapialną za pomocą opasek zaciskowych lub szybkozłączek. przewody sprężonego powietrza łączące dyfuzor z rozdzielaczem powietrza wykonane za pomocą przewodów elastycznych oraz szybkozłączek lub opasek zaciskowych. 4 Materiał i uzbrojenie Przyłącze kanalizacyjne zaprojektowano z rur PVC Dn 110, łączonych za pomocą pierścieni gumowych umieszczonych w zagłębieniu profilu. Przewód tłoczny od przepompowni ścieków surowych do oczyszczalni należy wykonać z rur ciśnieniowych PE Dn50. Przewód tłoczny od pompowni ścieków oczyszczonych do studni chłonnej należy wykonać z rur ciśnieniowych PE Dn32. 5 Skrzyżowania projektowanej kanalizacji sanitarnej z przeszkodami Skrzyżowania kanalizacji sanitarnej z istniejącym uzbrojeniem terenu należy zabezpieczyć odpowiednimi rurami osłonowymi. Skrzyżowania kanalizacji sanitarnej z wodociągiem wykonać za pomocą rur ochronnych PVC Ø160 x 3,9 mm. Skrzyżowania kanalizacji sanitarnej z kablami energetycznymi i telekomunikacyjnymi wykonać za pomocą rur osłonowych dwudzielnych typu AROT nałożonych na kable. Przy skrzyżowaniu kanalizacji z rurociągami gazu, na rurę kanalizacyjną założyć rurę ochronną Ø225 x 8,6 mm (dla rur kanali. Ø110) PVC Pn-1Mpa, L = 3 m. Końce rur wypełnić pianką poliuretanową. W miejscu istniejących skrzyżowań projektowanej kanalizacji sanitarnej z istniejącym uzbrojeniem terenu prace budowlane należy wykonywać ręcznie z zachowaniem szczególnej ostrożności i pod nadzorem. 6 Wytyczne wykonawcze Wykopy pod zbiornik oczyszczalni wykonać jako szerokoprzestrzenne. Wykopy pod rurociągi wykonać o ścianach pionowych. Układanie rur w wykopie należy wykonać na podłożu całkowicie odwodnionym i z wyprofilowanym dnem na łożysko nośne rury kanalizacyjnej zgodnie z zaprojektowanymi spadkami Przewody kanalizacyjne należy układać w wykopie na podsypce zagęszczonego piasku o grubości 20 cm z pogłębieniem miejsc na złączach oraz obsypce piaskowej o grubości 30 cm ponad rurę. Stopień zagęszczenia piasku I 1 = 95%. Pozostałą część wykopu, należy zasypać gruntem rodzimym i ubić warstwami co 30 cm Ułożony odcinek rury kanalizacyjnej po uprzednim sprawdzeniu prawidłowości jej spadku wymaga

14 ustabilizowania i zagęszczenia przez wykonanie obsypki ochronnej z piasku (30 cm). Obsypka rur musi być wykonana natychmiast po dokonaniu inspekcji i zatwierdzeniu wykonanego posadowienia rurociągu. Obsypka musi wynosić min 30 cm po zagęszczeniu. Zasypkę należy wykonać w sposób zależny od wymagań struktury nad rurociągiem. Może ona być wykonana gruntem rodzimym. Budowę kanalizacji rozpocząć od punktów węzłowych czyli zbiorników oczyszczalni z obsadzonymi zgodnie z zaprojektowanymi rzędnymi, przejściami szczelnymi dla rur z PVC. Przed zasypaniem kanału powinien zostać dokonany odbiór techniczny. Roboty ziemne w pobliżu istniejącego uzbrojenia terenu oraz w pobliżu skrzyżowań z istniejącym uzbrojeniem terenu należy wykonać ręcznie z zachowaniem szczególnej ostrożności, poza skrzyżowaniem sprzętem mechanicznym. Odkryte kable i przewody należy odpowiednio zabezpieczyć. Wszelkie prace w rejonie skrzyżowań należy wykonać pod nadzorem. Roboty budowlano - montażowe powinny być prowadzone zgodnie z Warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót budowlano-montażowych część II, instalacje sanitarne i przemysłowe zgodnie z normami branżowymi. V EKSPLOATACJA OCZYSZCZALNI Warunkiem uzyskania przewidzianych efektów oczyszczania ścieków jest właściwa eksploatacja oczyszczalni. Nie przewiduje się stałej obsługi oczyszczalni, konieczne jest jednak okresowe kontrolowanie jej pracy i przegląd urządzeń. Czynności eksploatacyjne: Czyszczenie filtra dmuchawy napowietrzającej wykonać zgodnie z instrukcją producenta dmuchaw. Czynność wykonywana raz w miesiącu. Kontrola poziomu osadu czynnego w oczyszczalni. Podczas pracy dmuchawy należy zaczerpnąć z komory tlenowej naczyniem szklanym mieszaninę ścieków i osadu czynnego. Pobraną próbę odstawić na min. Po tym czasie sprawdzić zawartość. Poziom osadu powinien wynosić % całkowitej wysokości słupa cieczy w naczyniu. Czynność wykonywać co trzy miesiące. W przypadku stwierdzenia wyższego niż zalecany poziomu osadu nadmiar należy odpompować z dna komory III osadnika wtórnego za pomocą wozu asenizacyjnego. Czynność wykonywać wg potrzeb. Uwaga! Wykonywanie czynności eksploatacyjnych należy przeprowadzać w obecności drugiej osoby ubezpieczającej.