Przedmiotowy System Oceniania

Transkrypt

1 Przedmiotowy System Oceniania z j. polskiego opracowała mgr B. Matejek 1

2 Przedmiotowy system oceniania z j. polskiego uwzględnia: 1. Zasady oceniania. 2. Zasady informowania ucznia o ocenach 3. Przekazywanie informacji o ocenach rodzicom 4. Dostosowanie wymagań edukacyjnych 5. Kryteria wymagań na poszczególne oceny. 6. Sposoby sprawdzania osiągnięć. 7. Kryteria oceny wypowiedzi ustnych i pisemnych. 8. Kryteria oceny wszystkich prac punktowanych 9. Zasady wystawiania oceny semestralnej 10. Ewaluacja PSO 2

3 Zasady przedmiotowego systemu oceniania 1.Wprowadzam ocenę wspierającą, stymulującą rozwój ucznia. Ocenianie bieżące z zajęć edukacyjnych ma na celu monitorowanie pracy ucznia oraz przekazywanie uczniowi informacji o jego osiągnięciach edukacyjnych pomagających w uczeniu się. Każdą ocenę opatruję komentarzem ustnym lub pisemnym. Komentarz zawiera informacje dotyczące tego, czego się uczeń nauczył i wskazówki, jak podnieść i doskonalić swoje umiejętności polonistyczne. Jak zaznaczono w nowym rozporządzeniu dotyczącym oceniania z dn.10 czerwca 2015 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów, ocenianie bieżące ma przekazywać informacje o poziomie osiągnięć edukacyjnych ucznia, jak też jego zaangażowaniu w zdobywanie nowych wiadomości i umiejętności oraz pokonywanie trudności. Dlatego w ocenianiu uwzględniam różnice pomiędzy poszczególnymi uczniami,, by wszystkich zachęcić w miarę ich możliwości intelektualnych, do zaprezentowania swej kreatywności i oryginalności. 2. Praca klasowa jest obowiązkowa, trwa 1 2 godziny lekcyjne. N- l zapowiada ją z tygodniowym wyprzedzeniem i podaje zakres materiału przewidzianego do kontroli. Jeżeli z przyczyn losowych uczeń nie może jej napisać z całą klasą, powinien to uczynić w dodatkowym terminie uzgodnionym z n-lem przedmiotu. Prace klasowe uczniowie piszą na papierze kancelaryjnym. Uczeń, który nie wywiąże się z tego obowiązku, otrzymuje ocenę niedostateczną z pracy klasowej Ocenę niedostateczną z pracy klasowej czy testu można poprawić w ciągu dwóch tygodni od oddania prac. Dopuszcza się też poprawę oceny z odpowiedzi ustnej na prośbę ucznia. Prace klasowe wraz z testami przechowujemy w segregatorach do wglądu rodziców. 3. Dłuższych, pisemnych prac domowych nie zadajemy z dnia na dzień. 4.Uczeń ma obowiązek systematycznie prowadzić zeszyt przedmiotowy. Raz w semestrze oceniamy zeszyt ucznia. 5. Obowiązkiem ucznia jest również przeczytanie lektury lub tekstu zamieszczonego w podręczniku. Za niewykonanie pracy uczeń otrzymuje minus i uzgadnia drugi termin wykonania pracy. [trzy minusy są równoważne z oceną niedostateczną] 6. Tytuły lektur i przewidywane terminy omawiania podajemy uczniom na początku roku szkolnego. Po omówieniu lektury i działu kształcenia językowego uczeń pisze test kompetencji polonistycznych lub pracę klasową. 7. Dwa razy w semestrze uczeń może być nieprzygotowany do lekcji bez podania przyczyny. O nieprzygotowaniu powinien wcześniej (przed lekcją) poinformować nauczyciela. Nie dotyczy to zapowiedzianych sprawdzianów i zajęć, na których wystawiana jest ocena końcowa. Mimo wykorzystanych szans, w pierwszym dniu po nieobecności spowodowanej chorobą lub przypadkiem losowym, uczeń nie ponosi żadnych sankcji z tytułu nieprzygotowania do zajęć. 8. Przynajmniej raz w semestrze uczeń dokonuje samooceny swojej pracy bądź swoich umiejętności na podstawie przygotowanej karty. Kartę uczeń wypełnia po lekcji powtórzeniowej bądź przed sprawdzianem, testem lub zadaniem klasowym i porównuje swoją ocenę ze stopniem nauczyciela. Wyniki analizowane są indywidualnie. 3

4 Zasady informowania ucznia o ocenach *N-l na początku każdego roku informuje uczniów o wymaganiach edukacyjnych wynikających z realizowanego programu j. polskiego oraz o sposobach sprawdzania osiągnięć. Skrót pso daje każdemu uczniowi klasy pierwszej do wklejenia do zeszytu przedmiotowego i przedstawienia go rodzicom, którzy potwierdzają zapoznanie się z nim swoim podpisem. Informację tę potwierdza wpisem do dziennika danej klasy. *Wystawiane oceny są jawne zarówno dla ucznia, jak i rodzica. Każdą ocenę n-l opatruje komentarzem ustnym lub pisemnym. *Nauczyciel informuje ucznia na bieżąco o otrzymanych ocenach: słownie, wpis w dzienniku, wpis w zeszycie przedmiotowym skierowany do rodzica lub prawnego opiekuna, recenzja pracy pisemnej. *Nauczyciel powiadamia wychowawcę o osiągnięciach uczniów za pomocą: - wpisów w dzienniku lekcyjnym, - rozmów z wychowawcą, - przekazywanych informacji o uczniach, którzy są zagrożeni oceną niedostateczną. Wszystkie formy oceniania muszą zapewnić uczniowi otrzymanie informacji zwrotnej na temat wyników jego uczenia się oraz stymulować rozwój ucznia, wskazując kierunek poprawy. W przypadku sprawdzania sumującego powinien otrzymać informację zwrotną na temat swojej pracy, dowiedzieć się, co jest jego mocną, a co słabą stroną., czyli wymaga powtórzenia. Przekazywanie informacji o ocenach rodzicom *Informacje o otrzymanej przez ucznia ocenie z odpowiedzi, z pracy na lekcji, z prac pisemnych (sprawdzian, kartkówka) są przekazywane rodzicom podczas zebrań, w uzasadnionych przypadkach rodzice informowani są indywidualnie, często telefonicznie. W każdej sytuacji, nawet przypadkowego spotkania z rodzicem, jeśli zapyta o wyniki uczenia się dziecka, otrzyma pełną informację. *W czasie dni otwartych szkoły lub na jego żądanie rodzic może zapoznać się z osiągnięciami bieżącymi dziecka czy obowiązującym PSO. *Wystawiane oceny z testów, sprawdzianów czy prac klasowych mogą być podpisywane przez rodziców, jeśli zgłosili taką potrzebę. Prace przechowywane są w segregatorach w klasie. *Szczegółowa analiza osiągnięć ucznia odbywa się na zebraniach rodzicielskich, w czasie indywidualnych spotkań z n-lem przedmiotu czy w dni otwarte. 4

5 Dostosowanie wymagań edukacyjnych *N-l jest zobowiązany na podstawie pisemnej opinii poradni psychologiczno-pedagogicznej lub innej poradni specjalistycznej dostosować wymagania edukacyjne do możliwości intelektualnych ucznia, u którego stwierdzono trudności w uczeniu się lub deficyty rozwojowe poprzez: 1. zmniejszenie ilości, stopnia trudności i obszerności zadań; 2. dzielenie materiału na mniejsze partie, wyznaczanie czasu na ich opanowanie i odpytywanie; 3. wydłużanie czasu na odpowiedź; 4. wprowadzanie nowych środków dydaktycznych; 5. odwoływanie się do znanych sytuacji z życia codziennego; 6. formułowanie pytań w formie zdań o prostej konstrukcji powołujących się na ilustrujące przykłady; 7. częste podchodzenie do ucznia w trakcie samodzielnej pracy w celu udzielania dodatkowej pomocy, wyjaśnień; 8. wyrażanie zgody na dokończenie w domu niektórych prac wykonywanych na lekcjach; 9. indywidualne przeprowadzanie dyktand w wolniejszym tempie; 10. zwiększenie ilości czasu i powtórzeń na opanowanie materiału; 11. pomoc nauczyciela w rozwiązywaniu zadań problemowych. *Dostosowywanie wymagań edukacyjnych odbywać się będzie w ramach realizacji wszystkich treści z Podstawy Programowej nauczania j. polskiego w gimnazjum. *Prace pisemne uczniów, u których stwierdzono zaburzenia dysortograficzne, są oceniane wg innych kryteriów, by aspekt poprawności ortograficznej nie decydował o ocenie. *Ponadto n-l znając uczniów, musi uwzględniać indywidualne przypadki i potrzeby, udzielając informacji na temat postępów w nauce, motywować pochwałą, wskazując osiągnięcia, często drobne, ale też wskazywać słabe strony. Kryteria wymagań na poszczególne oceny Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który w zakresie swych umiejętności polonistycznych spełnia wszystkie wymagania na ocenę bardzo dobrą, a ponadto wykazuje się wiedzą i umiejętnościami znacznie wykraczającymi poza program nauczania. 1. Słuchanie i mówienie: Uczeń potrafi w trakcie zajęć zbudować i wygłosić kilkuminutową wypowiedź poprawną językowo i charakteryzującą się wysokim poziomem merytorycznym. Celnie argumentuje, wykazując się erudycją interdyscyplinarną. Jest laureatem szkolnych konkursów polonistycznych [ przynajmniej na szczeblu rejonowym] i recytatorskich. Wykazuje się umiejętnością głosowej interpretacji tekstu w ramach konkursów zewnętrznych: recytatorskich, krasomówczych. 5

6 2. Czytanie tekstów literackich i innych tekstów kultury. Samodzielnie i krytycznie analizuje i interpretuje teksty pozaprogramowe, dzieła ikonograficzne, muzyczne. Bezbłędnie odczytuje symbole kulturowe i aluzje literackie wpisane w teksty pozaprogramowe. 3. Tworzenie własnego tekstu. Podejmuje próby tworzenia wyżej zorganizowanych form wypowiedzi: felietonu, recenzji. Tworzy własne teksty i publikuje je w gazetce szkolnej Podejmuje próby tworzenia własnych tekstów w ramach ogłaszanych konkursów zewnętrznych. 4. Praktyczne posługiwanie się wiedzą z nauki o języku. Współtworzy gazetkę szkolną, dokonując korekty językowej zamieszczonych w niej artykułów. Samodzielnie przygotowuje zadania konkursowe lub ciekawe ćwiczenia utrwalające kształcone umiejętności. Dokumentuje swą wiedzę i sprawność językową czołowym miejscem w szkolnym konkursie polonistycznym 5. Poprawność ortograficzna i interpunkcyjna. Zna zasady ortografii i interpunkcji i dokumentuje je bezbłędnym zapisem. Samodzielnie przygotowuje ćwiczenia, krzyżówki, diagramy. Jest laureatem szkolnych konkursów ortograficznych. Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który w zakresie umiejętności polonistycznych spełnia poniższe wymagania: 1. Słuchanie i mówienie: Buduje logiczne, spójne i poprawne merytorycznie wypowiedzi na określone tematy. Dyskutuje, polemizuje, przytacza trafne argumenty na uzasadnienie własnego stanowiska. Dostrzega problem, zgłasza propozycje rozwiązania, wyciąga wnioski. Wykazuje się bardzo dobrą znajomością wszystkich lektur programowych. Wygłasza z pamięci fragmenty prozy lub poezji, dokonując głosowej interpretacji poprzez odpowiednią barwę głosu i intonację. Samodzielnie i krytycznie analizuje i interpretuje teksty, posługując się terminologią z zakresu teorii literatury. Sprawnie posługuje się wymaganymi programowo formami wypowiedzi: opis, opowiadanie, charakterystyka, streszczenie, sprawozdanie, głos w dyskusji. Wygłasza przemówienia, stosując figury retoryczne. Stosownie do sytuacji buduje wypowiedzenia mające charakter: perswazji, parafrazy, komentarza. 2. Czytanie tekstów literackich i innych tekstów kultury. Płynnie i bezbłędnie czyta, interpretując tekst poprzez właściwą intonację. Zna środki wyrazu typowe dla różnych dziedzin sztuki i umie odczytać ich funkcje. Potrafi krytycznie odczytać treść przekazów medialnych, w tym reklam. Sprawnie odczytuje informacje zawarte w aktach normatywnych, mapach, tabelach, wykresach. 3. Tworzenie własnego tekstu. 6

7 Sprawnie redaguje pisemne formy wypowiedzi: notatka, opis, opis przeżyć wewnętrznych, charakterystyka, opowiadanie, opowiadanie z dialogiem, list, dziennik, pamiętnik, streszczenie, rozprawka, wywiad. Wprowadza cytaty i poprawnie je zapisuje. Tworzy wzorcowe teksty użytkowe: ogłoszenia, instrukcje, zawiadomienia, regulaminy, CV, list motywacyjny. Tworzy przypisy i bibliografię. Dokonuje oryginalnego przekładu intersemiotycznego dzieła literackiego, plastycznego i malarskiego. Sprawnie dokonuje różnorodnych operacji na tekście: streszcza, rozwija, dokonuje adaptacji, stylizacji, parafrazy. 4. Praktyczne posługiwanie się wiedzą z nauki o języku. Uczeń, tworząc teksty mówione i pisane, sprawnie i funkcjonalnie wykorzystuje wiedzę z zakresu: fleksji (części mowy odmienne i nieodmienne, osobliwości w odmianie, funkcje części mowy), składni (zdania, równoważniki, zdania pojedyncze, złożone, wielokrotnie złożone), słowotwórstwa (budowa słowotwórcza wyrazu, złożenia, zestawienia, zrosty, wulgaryzmy, neologizmy, zapożyczenia), frazeologii (rozumie znaczenie związków frazeologicznych, stosuje je w różnych formach wypowiedzi), fonetyki; 5. Poprawność ortograficzna i interpunkcyjna. Uczeń zna zasady ortograficzne i interpunkcyjne,dopuszczalny jeden błąd. Jest zwycięzcą szkolnych konkursów ortograficznych. Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który w zakresie umiejętności polonistycznych spełnia poniższe wymagania 1. Słuchanie i mówienie. Słucha uważnie wypowiedzi i potrafi dokonać selekcji przekazywanych informacji. Tworzy poprawne składniowo i merytorycznie wypowiedzi wielozdaniowe. Bierze udział w dyskusji, popierając własne zdanie trafnie dobranymi argumentami. Poprawnie posługuje się wymaganymi programowo formami wypowiedzi. Dobrze zna treści lektur, wykorzystuje konteksty niezbędne do ich interpretacji. Bezbłędnie wygłasza z pamięci wiersze i fragmenty prozy. 2. Czytanie tekstów literackich i innych tekstów kultury. Uczeń czyta płynnie i bezbłędnie, ze zrozumieniem. Zna środki wyrazu literatury, teatru, filmu, mediów i umie odczytać ich funkcje. Czyta teksty kultury na poziomie dosłownym, symbolicznym i przenośnym. Dostrzega konteksty niezbędne do interpretacji tekstów kultury. Dostrzega wartości wpisane w teksty kultury 3. Tworzenie własnego tekstu. 7

8 Poprawnie redaguje pisemne formy wypowiedzi: opis, opowiadanie, streszczenie, rozprawka, sprawozdanie, charakterystyka, pamiętnik, wywiad. Tworzy teksty użytkowe: regulamin, list motywacyjny, list otwarty. Umiejętnie dokonuje operacji przekształcenia tekstu: streszcza, rozwija, dokonuje adaptacji i stylizacji. Dokonuje przekładu intersemiotycznego dzieła literackiego plastycznego i muzycznego. Świadomie i sprawnie posługuje się groteską, absurdem, komizmem, patosem tworząc własne teksty. 4. Praktyczne posługiwanie się wiedzą z nauki o języku. Uczeń, tworząc własne teksty, sprawnie posługuje się wiedzą z zakresu: fleksji(zna odmienne i nieodmienne części mowy i ich funkcje w zdaniu. składni (stosuje różne rodzaje wypowiedzeń i umie je nazwać). słowotwórstwa (złożenia, zrosty, zestawienia, neologizmy, zapożyczenia). frazeologii (zna znaczenie powszechnie przyjętych frazeologizmów i poprawnie je stosuje w wypowiedziach ustnych i pisemnych). 5. Poprawność ortograficzna i interpunkcyjna. Zna reguły ortograficzne i interpunkcyjne, dopuszcza się dwa błędy ortograficzny w tekście dyktanda. Zna mechanizm procesów fonetycznych (upodobnienia, uproszczenia, utrata dźwięczności w wygłosie wyrazu) i dokumentuje to bezbłędnym zapisem. Ocenę dostateczną otrzymuje uczeń, który w zakresie umiejętności polonistycznych spełnia poniższe wymagania: 1. Słuchanie i mówienie: Słucha uważnie wypowiedzi i dokumentuje to, wskazując główną myśl i odpowiadając na pytania. Zna treść lektur, umie odtworzyć najważniejsze wydarzenia. Buduje krótkie, logiczne wypowiedzi na temat lektury, filmu, różnych problemów codziennego życia, posługując się pojęciami literackimi i kulturowymi. Potrafi określić swoje stanowisko i uzasadnić je. Wygłasza z pamięci fragmenty prozy i poezji. Umie zadawać pytania, znając wartość pytań otwartych i zamkniętych. Odróżnia fakty od opinii. Mówi w sposób zgodny z ogólnopolską normą wymowy. 2. Czytanie tekstów literackich i innych tekstów kultury. Potrafi odczytać znaczenie dosłowne i przenośne związków i wyrażeń wpisanych w teksty kultury. Czyta płynnie, ze zrozumieniem. Zauważa i prawidłowo odczytuje intencje nadawcy(manipulację, perswazję). Dostrzega konteksty: biograficzny, historyczny i aksjologiczny i potrafi je wykorzystać do interpretacji tekstów kultury. Zna środki wyrazu właściwe różnym tekstom kultury i umie je nazwać. Odczytuje bliskie mu wartości wpisane w teksty. 3. Tworzenie własnego tekstu. 8

9 Redaguje krótkie teksty w formach wypowiedzi określonych w podstawie programowej. Przestrzega zasad organizacji tekstu (wstęp, rozwinięcie, zakończenie, akapity). Potrafi przekształcić tekst streszczając, rozwijając lub zapisując go w formie planu. Tworzy teksty użytkowe: instrukcje, zawiadomienia, ogłoszenia o pracę, ogłoszenia drobne, podanie, telegram, CV, list prywatny, tekst życzeń. Podejmuje próby przekładu intersemiotycznego dzieł literackich, malarskich i muzycznych 4. Praktyczne posługiwanie się wiedzą z nauki o języku. Uczeń, tworząc różne formy wypowiedzi, posługuje się wiedzą z zakresu: fleksji ( części mowy odmienne i nieodmienne), składni ( zdania pytające, oznajmujące, rozkazujące, złożone, równoważniki zdania, wypowiedzenia wielokrotnie złożone), słowotwórstwa (wyrazy podstawowe, pochodne, budowa słowotwórcza wyrazu, zapożyczenia, wulgaryzmy, synonimy, antonimy, homonimy), frazeologii ( zna znaczenie popularnych mitologizmów, wyrażeń i zwrotów zaczerpniętych z Biblii i świadomie stosuje je w swoich wypowiedziach). 5. Poprawność ortograficzna i interpunkcyjna. Zna zasady ortograficzne i interpunkcyjne, dopuszcza się trzy błędy ortograficzne w tekście dyktanda. Poprawnie przenosi wyrazy. Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który w zakresie umiejętności polonistycznych spełnia poniższe wymagania 1. Słuchanie i mówienie. Słucha uważnie krótkiej wypowiedzi i dokumentuje to odpowiedzią na pytanie. Rozumie mowę ciała (język niewerbalny). Samodzielnie buduje jedno lub dwuzdaniowe wypowiedzenia na temat lektur, zjawisk kulturowych, zainteresowań. Wygłasza z pamięci krótkie teksty poetyckie i fragmenty prozy. Zna problematykę lektur i dokumentuje to, odpowiadając na pytania. Przy pomocy nauczyciela tworzy wypowiedzenia wielozdaniowe. 2. Czytanie tekstów literackich i innych tekstów kultury * Czyta płynnie, aczkolwiek zdarzają się nieliczne błędy. Potrafi odczytać znaczenie dosłowne i symboliczne niektórych wyrażeń i. zwrotów *Odczytuje treści przekazów medialnych i innych tekstów kultury. 3. Tworzenie własnego tekstu. Podejmuje próby redagowania tekstów w formach wypowiedzi określonych w podstawie programowej. Zna zasady organizacji tekstu pisanego i stara się je stosować. Potrafi zredagować niektóre teksty użytkowe. 4. Praktyczne posługiwanie się wiedzą z nauki o języku. Uczeń, tworząc własne teksty, posługuje się wiedzą z zakresu: fleksji ( stosuje poprawne formy wyrazów, rozwija tekst, dodając do rzeczowników i czasowników właściwe określenia), składni ( przekształca tekst, tworząc ze zdań pojedynczych- złożone, 9

10 z równoważników-zdania, z konstrukcji czynnych- bierne), słowotwórstwa (stosuje synonimy, wyrazy nacechowane emocjonalnie). 5. Poprawność ortograficzna i interpunkcyjna. Zna zasady ortograficzne i interpunkcyjne, dopuszcza się cztery błędy ortograficzne w tekście dyktanda. Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń, który w zakresie umiejętności polonistycznych nie spełnia wymagań na ocenę dopuszczającą. Sposoby sprawdzania osiągnięć 1. Prace literackie w formie dłuższych wypowiedzi zadawane jako prace domowe Krótsze formy wypowiedzi zadawane jako prace domowe Recytacja lub inscenizacja Odpowiedzi ustne przygotowane i spontaniczne Testy kompetencji polonistycznych -po omówieniu epoki Sprawdziany z nauki o języku po każdym dziale 7. Inne formy prezentacji umiejętności polonistycznych 8.Prowadzenie zeszytu z j. polskiego 1 9. Prace klasowe 2 10.Testy ze znajomości treści lektur *Każdy uczeń musi mieć sprawdzone i opatrzone komentarzem pisemnym 2 wypracowania w semestrze napisane w klasie w formie dłuższych wypowiedzi ( formy obowiązujące w danej kl.), mogą to być zadania otwarte w teście kompetencji lub oddzielne prace klasowe sprawdzające sprawność językową. Kryteria oceny wypowiedzi ustnych Wypowiedzi ustne oceniane są według kryteriów: Zgodność z tematem i stopień rozwinięcia. Kompozycja (spójna, poprawnie zbudowana wypowiedź). Poprawność językowa (bogate słownictwo, związki frazeologiczne, synonimy, poprawne formy gramatyczne, właściwe akcentowanie). Tempo mówienia ( wypowiedź płynna, odpowiednia intonacja) Kryteria oceny prac pisemnych 10

11 Prace pisemne sprawdzające [ dłuższe formy wypowiedzi ] są oceniane według określonych kryteriów: (kryteria w załączeniu) -realizacja tematu, -kompozycja pracy, -poprawność stylistyczna i językowa, -zapis. Prace domowe kształcące sprawność wypowiadania się w różnych formach wypowiedzi są opatrzone recenzją Komentarz zawiera informacje dotyczące tego, czego się uczeń nauczył i wskazówki, jak podnieść i doskonalić swoje umiejętności polonistyczne. Kryteria oceny testów kompetencji i innych prac punktowanych, np. sprawdzianów z nauki o języku Każdy test kompetencji polonistycznych, sprawdzian z nauki o języku posiada punktację i na jej podstawie ustala się stopnie wg następującej skali : bardzo dobry 91 % % dobry - 76 % - 90 % dostateczny - 51 % - 75 % dopuszczający 31 % - 50 % niedostateczny 0 % - 30 % Każda praca czy test może zawierać zadanie, które wykracza poza program i może być ocenione na stopień celujący pod warunkiem uzyskania przez ucznia ponad 100 % punktów przewidzianych w sprawdzianie. N-l może obniżyć próg procentowy dla ucznia, który ma dostosowanie wymagań wynikające z opinii PP. N-l przedstawia uczniowi poprawiony test lub pracę klasową w terminie nie dłuższym niż dwa tygodnie. Zasady wystawiania oceny semestralnej Przy ocenie semestralnej za najważniejsze uważa się oceny zdobyte za : -prace klasowe - wypracowania napisane w klasie w formie dłuższych wypowiedzi; -testy kompetencji polonistycznych ; -sprawdziany z nauki o języku; -wypracowania pisemne; -bieżąca praca na zajęciach. ***Uczeń otrzyma na semestr taką ocenę, jaka będzie stanowiła większość z wyżej wymienionych form oceniania. *Jeśli uczniowi na semestr wypada ocena niedostateczna, może ją poprawić w następujący sposób: -uzgadnia z nauczycielem zakres materiału podlegający poprawie oraz termin, -poprawia oceny niedostateczne z prac klasowych i testów kompetencji przynajmniej na ocenę dopuszczającą, -jeśli n-l wyrazi zgodę, może niektóre partie materiału zaliczyć ustnie. 11

12 Ewaluacja PSO - PSO jest ustawicznie monitorowany przez n-la j. polskiego - PSO podlega ewaluacji przez cały roku szkolny, bo ocenianie powinno skłaniać zarówno ucznia, jak i nauczyciela do refleksji na temat wyników dotychczasowej pracy. Formy i sposoby ewaluacji : *n-l przeprowadza rozmowy i ankiety wśród uczniów i rodziców, opracowuje wyniki i na ich podstawie oraz wnosi zmiany 12

13 KRYTERIA OCENY ROZPRAWKI Treść (4 p.) 4 p. 3 p. 2 p. 1 p. 0 p. * praca odnosi się do problemu sformułowanego w temacie * praca odnosi się do problemu sformułowanego w temacie * praca w przeważającej części odnosi się do problemu * praca jest luźno związana z problemem sformułowanym sformułowanego w temacie w temacie * przedstawia stanowisko autora * zawiera trafną i wnikliwą argumentację * zachowuje logikę wywodu podkreśloną segmentacją tekstu * przedstawia stanowisko autora * zawiera trafną argumentację * w przeważającej części zachowuje logikę wywodu * przedstawia stanowisko autora * zawiera częściowo trafną argumentację * przedstawia stanowisko autora * zawiera próbę argumentacji * praca nie odnosi się do problemu sformułowanego w temacie lub praca nie zawiera argumentacji Cechy uwzględnione na skali: 1. Zgodność z tematem odniesienie do problemu sformułowanego w temacie. 2. Stanowisko autora wobec problemu (sąd wyrażony pośrednio, sąd wyrażony bezpośrednio postawiona teza lub hipoteza). 3. Trafność i wnikliwość argumentacji. 4. Logika wywodu (błąd rzeczowy zakłócający logikę wywodu powoduje obniżenie oceny o jeden poziom). Komentarz Oceny 4, 3, 2 przypisywane są odpowiednio tekstowi argumentacyjnemu: bardzo dobremu, średniemu, słabemu. Ocena 1 przypisywana jest pracy, która nie spełnia kryteriów tekstu argumentacyjnego, ale świadczy o podjęciu przez ucznia próby argumentacji. Segmentacja tekstu 1 p. zachowany logiczny tok rozważań, segmentacja konsekwentna i celowa 0 p. brak uporządkowania logicznego, segmentacja przypadkowa lub brak segmentacji Styl 1 p. styl konsekwentny, dostosowany do wywodu argumentacyjnego 0 p. styl niekonsekwentny lub niedostosowany do wywodu argumentacyjnego Język 2 p. dopuszczalne 3 błędy składniowe lub leksykalne, lub frazeologiczne, lub fleksyjne 1 p. dopuszczalne 4 błędy składniowe lub leksykalne, lub frazeologiczne, lub fleksyjne 0 p. powyżej 4 błędów składniowych lub leksykalnych, lub frazeologicznych, lub fleksyjnych Ortografia 1 p. dopuszczalne 2 błędy 0 p. powyżej 2 błędów 13

14 W przypadku uczniów ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się 1 p dopuszczalne 3 błędy 0 p. powyżej 3 błędów Interpunkcja 1 p. dopuszczalne 3 błędy 0 p. powyżej 3 błędów W przypadku uczniów ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się 1 p. dopuszczalne 4 błędy 0 p. powyżej 4 błędów Priorytetowe formy wypowiedzi obowiązujące w gimnazjum Klasa Formy wypowiedzi dłuższe opis krajobrazu, miejsca opis postaci opis sytuacji opis obrazu Formy wypowiedzi krótsze notatka do szkolnej kroniki czy na stronę internetową, 14

15 I II III list prywatny, otwarty opowiadanie z zastosowaniem innych form wypowiedzi, np. dialogu czy opisu charakterystyka postaci sprawozdanie z wydarzeń kartka z pamiętnika streszczenie opis przeżyć rozprawka sprawozdanie z lektury wywiad artykuł reportaż wszystkie formy wypowiedzi [felieton, esej] list motywacyjny biograficzna, informacyjna plan wydarzeń głos w dyskusji dedykacja notatka interpretacyjna, prasowa, encyklopedyczna dedykacja z cytatem życiorys podanie Kryteria oceny dyktand Stopień Kategorie i ilość błędów Celujący /6/ 0 błędów ortograficznych Dopuszczalny 1 błąd interpunkcyjny Praca estetyczna, bez skreśleń Bardzo dobry /5/ 1 błąd ortograficzny I kategorii lub 2 błędy drugorzędne Dopuszczalne 2 błędy interpunkcyjne zasadnicze Dobry /4/ 2 błędy ortograficzne podstawowe lub 4 błędów drugorzędnych Dopuszczalne 3 4 błędy interpunkcyjne zasadnicze Dostateczny /3/ 15

16 3 błędy ortograficznych zasadniczych lub 5 błędów II kategorii Dopuszczalnych 5 7 błędów interpunkcyjnych zasadniczych Dopuszczający /2/ 4 błędy ortograficzne podstawowe Uczeń może zrobić do 10 błędów interpunkcyjnych zasadniczych Niedostateczny /1/ 5 lub więcej błędów ortograficznych I kategorii Powyżej 10 błędów interpunkcyjnych zasadniczych 2. W tabeli nie uwzględniono tzw. innych błędów, np. niewpisywania znaków diakrytycznych, zamiany liter o podobnym kształcie, pomijania liter. Duża ilość tego rodzaju błędów będzie wpływała na obniżenie ogólnej oceny dyktanda. 3. Podczas oceny dyktanda rozróżnia się błędy ortograficzne dwu rodzajów: a) podstawowe (zasadnicze), b) drugorzędne 4. Za drugorzędne ortograficzne uznaje się błędy w zakresie pisowni: a) łącznej i rozłącznej wyrażeń przyimkowych, przyimków złożonych, partykuł; b) nie z imiesłowami przymiotnikowymi; c) wyrażeń i wyrazów obcych; d) nazwisk i nazw rzadko używanych; e) wyrazów przy przenoszeniu (dzielenie); f) dopełniacza rzeczowników zakończonych na ia, -ja; g) en, -em, -om, -on w wyrazach zapożyczonych; h) uproszczeń spółgłoskowych w grupach dzki, -cki, -dztwo, -ctwo; i) by z różnymi częściami mowy (oprócz czasownika) 5. Pozostałe błędy ortograficzne uznaje się za podstawowe. 6. Błąd wynikający z naruszenia tej samej zasady, a występujący w tekście wielokrotnie, jest traktowany jak jeden błąd 7. Za podstawowe (zasadnicze) uznaje się błędy interpunkcyjne, wobec których można zastosować kryterium interpunkcji syntaktycznej. 8. Na danym poziomie nauczania brane są pod uwagę błędy wynikające z materiału danej i poprzednich klas. 16

17 17