OCHRONA PRAW LOKATORÓW I NAJEM LOKALI MIESZKALNYCH

Transkrypt

1

2

3 OCHRONA PRAW LOKATORÓW I NAJEM LOKALI MIESZKALNYCH KOMENTARZ Ewa Bończak-Kucharczyk 2. wydanie Warszawa 2013

4 Stan prawny na 1 marca 2013 r. Wydawca Grzegorz Jarecki Redaktor prowadzący Joanna Maź Opracowanie redakcyjne Julia Genusa Łamanie JustLuk Łukasz Drzewiecki, Krystyna Szych, Stanisław Drzewiecki Ta książka jest wspólnym dziełem twórcy i wydawcy. Prosimy, byś przestrzegał przysługujących im praw. Książkę możesz udostępnić osobom bliskim lub osobiście znanym, ale nie publikuj jej w internecie. Jeśli cytujesz fragmenty, nie zmieniaj ich treści i koniecznie zaznacz, czyje to dzieło. A jeśli musisz skopiować część, rób to jedynie na użytek osobisty. SZANUJMY PRAWO I WŁASNOŚĆ Więcej na POLSKA IZBA KSIĄŻKI Copyright by Wolters Kluwer Polska SA, 2013 ISBN: wydanie Wydane przez: Wolters Kluwer Polska SA Redakcja Książek Warszawa, ul. Płocka 5a tel , fax ksiazki@wolterskluwer.pl księgarnia internetowa

5 Spis treści Spis treści Wykaz skrótów Wprowadzenie Rozdział 1 Przyczyny i cel wprowadzenia ustawy o ochronie praw lokatorów Ochrona praw lokatorów w świetle przepisów sprzed lipca 2001 r Powody zmian regulacji prawnych w zakresie najmu lokali mieszkalnych i praw lokatorów Najważniejsze założenia i cele ustawy o ochronie praw lokatorów Rozdział 2 Zakres regulacji ustawy o ochronie praw lokatorów i jej relacje z innymi ustawami Zakres regulacji Wejście w życie derogacji Relacje z innymi ustawami Ingerencja w przepisy innych ustaw Normy porządkujące Najważniejsze terminy i definicje Lokator i współlokator Właściciel i wynajmujący Lokal Pomieszczenie tymczasowe Powierzchnia użytkowa Opłaty niezależne i zależne od właściciela

6 Spis treści Opłaty niezależne od właściciela Opłaty zależne od właściciela Wydatki związane z utrzymaniem lokalu Wartość odtworzeniowa Gospodarstwo domowe Porządek domowy Publiczne zasoby mieszkaniowe Rozdział 3 Zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych przez gminę jako forma ochrony praw lokatorów Rozdział 4 Prawa i obowiązki właścicieli i lokatorów oraz ochrona praw lokatorów Formy ochrony lokatorów przyjęte w ustawie z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów Obowiązki gmin w zakresie monitorowania wysokości czynszów Regulacje w zakresie umów o odpłatne używanie lokalu mieszkalnego. Ograniczenia postanowień umowy Wypowiedzenie i rozwiązanie umowy o odpłatne używanie lokalu mieszkalnego Katalog przyczyn rozwiązania umowy Ugoda Najem lokali mieszkalnych w świetle nowych przepisów Realizacja założeń ustawy o ochronie praw lokatorów w stosunku do najmu Zmiany w kodeksie cywilnym i przepisy o najmie Uwagi wprowadzające Komentarz do przepisów kodeksu cywilnego o najmie mających zastosowanie do najmu lokali mieszkalnych Art. 659 k.c. [Pojęcie najmu i czynszu] Art. 660 k.c. [Forma umowy najmu] Art. 661 k.c. [Przedłużenie najmu] Art. 662 k.c. [Stan przedmiotu najmu i drobne nakłady] Art. 663 k.c. [Konieczne naprawy]

7 Spis treści Art. 664 k.c. [Rękojmia] Art. 665 k.c. [Roszczenia osób trzecich] Art. 666 k.c. [Używanie rzeczy najętej] Art. 667 k.c. [Zmiany przedmiotu najmu, niewłaściwe używanie] Art. 668 k.c. [Oddanie w podnajem i w bezpłatne używanie] Art. 669 k.c. [Termin płatności] Art. 670 k.c. [Prawo zastawu] Art. 671 k.c. [Wygaśnięcie zastawu] Art. 673 k.c. [Terminy wypowiedzenia najmu] Art. 674 k.c. [Milczące przedłużenie najmu] Art. 675 k.c. [Zwrot przedmiotu najmu] Art. 677 k.c. [Przedawnienie roszczeń] Art. 678 k.c. [Zbycie przedmiotu najmu] Art. 679 k.c. [Wypowiedzenie najmu przez nabywcę] Art. 680 k.c. [Stosowanie przepisów] Art k.c. [Wspólne prawo małżonków] Art. 681 k.c. [Drobne nakłady] Art. 682 k.c. [Wady lokalu zagrażające zdrowiu] Art. 683 k.c. [Porządek domowy] Art. 684 k.c. [Zakładanie urządzeń przez najemcę] Art k.c. [Wypowiedzenie czynszu] Art. 686 k.c. [Rozszerzenie przedmiotu zastawu] Art k.c. [Odpowiedzialność za zapłatę czynszu] Art k.c. [Podnajem, bezpłatne używanie] Art. 690 k.c. [Ochrona praw najemcy lokalu] Art. 691 k.c. [Wstąpienie w stosunek najmu] Art. 692 k.c. [Ograniczenie praw nabywcy lokalu] Najem lokali mieszkalnych a niektóre przepisy kodeksu cywilnego ulepszenia, nakłady, obowiązki majątkowe stron Uzależnienie zawarcia umowy najmu od wpłacenia kaucji Kaucja w świetle ustawy o ochronie praw lokatorów

8 Spis treści Zwrot kaucji pobranych przed wejściem w życie ustawy o ochronie praw lokatorów Nowe przepisy dotyczące najmu w ustawie o ochronie praw lokatorów Przepisy przejściowe Opłaty za używanie mieszkania Zasadnicze zmiany w zakresie ustalania czynszu i innych opłat za używanie mieszkania odejście od czynszu regulowanego Zasady ustalania czynszu w publicznych zasobach mieszkaniowych stawki czynszu i czynsz Obniżki czynszu w zasobach publicznych Ochrona lokatorów przed podwyżkami czynszu lub innych opłat za używanie lokalu Czynsz najmu w zasobach towarzystw budownictwa społecznego Pozostałe prawa i obowiązki właścicieli oraz lokatorów różnych zasobów związane z odpłatnym używaniem lokalu Najem okazjonalny Cechy i umowa najmu okazjonalnego Kaucja w przypadku najmu okazjonalnego Uzależnienie najmu okazjonalnego od zgłoszenia obowiązku podatkowego Czynsz i opłaty w przypadku najmu okazjonalnego Wygaśnięcie i wypowiedzenie najmu okazjonalnego Rozdział 5 Eksmisja i jej konsekwencje Orzeczenie przymusowego opróżnienia lokalu Ochrona niektórych lokatorów przed eksmisją w świetle przepisów ustawy o ochronie praw lokatorów i art k.p.c Wykonanie wyroków eksmisyjnych Realizacja wyroku TK z dnia 4 kwietnia 2001 r Rozdział 6 Brak tytułu prawnego do używania lokalu mieszkalnego Używanie lokalu bez tytułu prawnego Możliwość nabycia tytułu prawnego na podstawie art. 30 u.o.p.l

9 Spis treści Rozdział 7 Szczególna rola gminy Realizacja zadań gminy w zakresie zaspokajania potrzeb mieszkaniowych mieszkańców Wieloletni program gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy i zasady wynajmowania lokali wchodzących w skład tego zasobu Wieloletni program gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy Zasady wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy Podstawy gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy w okresie przejściowym od dnia wejścia w życie ustawy do czasu podjęcia przez radę gminy nowych uchwał Obowiązki gmin w zakresie dostarczania lokali socjalnych Obowiązki gmin w zakresie dostarczania lokali zamiennych najemcom opłacającym niegdyś czynsz regulowany Gminny zasób pomieszczeń tymczasowych Rozdział 8 Ochrona posiadania i inne szczególne formy ochrony praw lokatorów Rozdział 9 Najem lokali przez towarzystwa budownictwa społecznego Ogólne zasady działania towarzystw budownictwa społecznego Formy organizacyjno-prawne i zakres działania towarzystw budownictwa społecznego Umowa lub statut towarzystwa, nazwa i obszar działania, przeznaczanie dochodów Najemcy zasobów mieszkaniowych towarzystw budownictwa społecznego Czynsz i obowiązki najemców lokali towarzystw budownictwa społecznego Partycypacja w kosztach budowy mieszkań przez towarzystwa budownictwa społecznego Możliwość nabycia lokalu przez niektórych najemców będących stronami umów o partycypację w kosztach wybudowania lokalu przez towarzystwo budownictwa społecznego i skutki sprzedaży lokalu przez towarzystwo

10 Spis treści Załączniki I. Najważniejsze akty prawne Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny Ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego II. Orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego Orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 18 lutego 1997 r., K 16/ Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 2 czerwca 1999 r., K 34/ Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 12 stycznia 2000 r., P 11/ Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 3 października 2000 r., K 33/ Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 10 października 2000 r., P 8/ Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 4 kwietnia 2001 r., K 11/ Postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 4 kwietnia 2001 r., S 2/ Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 2 października 2002 r., K 48/ Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 29 kwietnia 2003 r., SK 24/ Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 1 lipca 2003 r., P 31/ Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 19 kwietnia 2005 r., K 4/ Postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 29 czerwca 2005 r., S 1/

11 Spis treści Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 9 lipca 2007 r., P 30/ Postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 4 marca 2008 r., S 2/ Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 kwietnia 2010 r., P 1/ Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 10 stycznia 2012 r., SK 25/ Literatura

12

13 Wykaz skrótów Wykaz skrótów Akty prawne nowela z dnia 9 maja 2003 r. nowela z dnia 17 grudnia 2004 r. nowela z dnia 22 grudnia 2004 r. k.c. ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) k.k. ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553 z późn. zm.) Konstytucja Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) k.p.a. ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 267) k.p.c. ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 z późn. zm.) k.r.o. ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 788 z późn. zm.) k.s.h. ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz z późn. zm.) ustawa z dnia 9 maja 2003 r. o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. Nr 113, poz. 1069) ustawa z dnia 17 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 281, poz z późn. zm.) ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy 13

14 Wykaz skrótów i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. Nr 281, poz z późn. zm.) nowela z dnia ustawa z dnia 15 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy 15 grudnia 2006 r. i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. Nr 249, poz. 1833) nowela z dnia ustawa z dnia 17 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy 17 grudnia 2009 r. i o zmianie Kodeksu cywilnego oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2010 r. Nr 3, poz. 13) nowela z dnia ustawa z dnia 31 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy 31 sierpnia 2011 r. i o zmianie Kodeksu cywilnego oraz ustawy Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 224, poz. 1342) p.p.s.a. ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.) pr. bud. ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz z późn. zm.) pr. lok. ustawa z dnia 10 kwietnia 1974 r. Prawo lokalowe (tekst jedn.: Dz. U. z 1987 r. Nr 30, poz. 165 z późn. zm.) pr. spół. ustawa z dnia 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 188, poz z późn. zm.) r.c.k. rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 9 marca 1968 r. w sprawie czynności komorników (Dz. U. Nr 10, poz. 52 z późn. zm.) r.s.u.p.a. rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 29 sierpnia 2001 r. w sprawie sposobu udzielania przez Policję lub Straż Graniczną pomocy lub asysty organowi egzekucyjnemu i egzekutorowi przy wykonywaniu czynności egzekucyjnych (Dz. U. Nr 101, poz. 1106) u.d.m. ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 71, poz. 734 z późn. zm.) u.f.p.b.m. ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 255) 14

15 Wykaz skrótów u.f.w. u.g.k. u.g.n. u.k.w.h. u.n.l.m. u.o.p.l. u.p.a.p.p. u.p.d.o.p. u.p.e.a. u.p.s. u.p.t.u. u.s.g. ustawa z dnia 8 grudnia 2006 r. o finansowym wsparciu tworzenia lokali socjalnych, mieszkań chronionych, noclegowni i domów dla bezdomnych (Dz. U. Nr 251, poz z późn. zm.) ustawa z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 45, poz. 236) ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.) ustawa z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 124, poz z późn. zm.) ustawa z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 120, poz. 787 z późn. zm.) ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 31, poz. 266 z późn. zm.) ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.) ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) ustawa z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz z późn. zm.) ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 182 z późn. zm.) ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz z późn. zm.) ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz z późn. zm.) 15

16 Wykaz skrótów u.s.m. ustawa o KRS u.w.l. u.z.s.z. ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz z późn. zm.) ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 168, poz z późn. zm.) ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.) ustawa z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 206, poz z późn. zm.) Czasopisma Apel.-W-wa Apelacja. Orzecznictwo Sądu Apelacyjnego w Warszawie Biul. SN Biuletyn Sądu Najwyższego Dz. U. Dziennik Ustaw Dz. Urz. Dziennik Urzędowy M.P. Monitor Polski M. Praw. Monitor Prawniczy MSiG Monitor Sądowy i Gospodarczy NZS Nowe Zeszyty Samorządowe ONSA WSA Orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjnych OSA Orzecznictwo Sądów Apelacyjnych OSAB Orzecznictwo Sądów Apelacji Białostockiej OSNC Orzecznictwo Sądu Najwyższego w sprawach cywilnych OSNCK Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izby Cywilnej i Izby Karnej OSNC-ZD Orzecznictwo Sądu Najwyższego. Izba Cywilna Zbiór Dodatkowy OSNKW Orzecznictwo Sądu Najwyższego. Izba Karna i Wojskowa OSNP Orzecznictwo Sądu Najwyższego. Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych OSP Orzecznictwo Sądów Polskich OSS Orzecznictwo w Sprawach Samorządowych 16

17 Wykaz skrótów OTK OTK-A Pr. Gosp. Prok. i Pr. ZNSA Orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego Orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego; zbiór urzędowy, Seria A Prawo Gospodarcze Prokuratura i Prawo Zeszyty Naukowe Sądownictwa Administracyjnego Inne ETPC KFM KRS NSA SA SN TBS TK UOKiK WAM WSA Europejski Trybunał Praw Człowieka Krajowy Fundusz Mieszkaniowy Krajowy Rejestr Sądowy Naczelny Sąd Administracyjny Sąd Apelacyjny Sąd Najwyższy towarzystwo budownictwa społecznego Trybunał Konstytucyjny Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów Wojskowa Agencja Mieszkaniowa wojewódzki sąd administracyjny 17

18

19 Wprowadzenie Wprowadzenie Książka ta przeznaczona jest dla wszystkich, którzy zawodowo lub prywatnie stykają się z gospodarowaniem zasobami mieszkaniowymi, najmem lub innymi formami używania cudzych mieszkań za odpłatnością dla prawników, właścicieli, lokatorów, zarządców nieruchomości, przedstawicieli i pracowników gmin oraz innych jednostek samorządu terytorialnego. Omawia nie tylko treści zmieniających się przepisów, lecz także ich znaczenie i różne aspekty stosowania oraz korelacje z innymi obowiązującymi regulacjami prawnymi, jak również orzecznictwo dotyczące poruszanych zagadnień. Jest ona poświęcona przede wszystkim ustawie z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 31, poz. 266 z późn. zm.), a także przepisom ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) odnoszącym się do najmu lokali mieszkalnych i przepisom ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 255). Szczegółowo omawia też regulacje dotyczące najmu lokali w zasobach towarzystw budownictwa społecznego. W miarę potrzeby książka odwołuje się także i do innych regulacji, m.in. do ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz z późn. zm.). Niniejsze opracowanie odnosi się do stanu prawnego z początku marca 2013 r., przedstawia więc także obowiązujące od 16 listopada 19

20 Wprowadzenie 2011 r. przepisy o pomieszczeniach tymczasowych i gminnym zasobie takich pomieszczeń oraz zmiany art. 4a ust. 4 u.o.p.l. dotyczące właściwości ministra wprowadzone przez art. 19 ustawy z dnia 12 lipca 2012 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 951) i obowiązujące od dnia 1 stycznia 2013 r. Ponadto zawiera ono (na końcu), oprócz tekstów przepisów odnoszących się do poruszanych zagadnień, także przegląd wyroków TK ważnych z punktu widzenia omawianej problematyki. 20

21 1.1. Ochrona praw lokatorów w świetle przepisów sprzed lipca 2001 r. Rozdział 1 Przyczyny i cel wprowadzenia ustawy o ochronie praw lokatorów 1.1. Ochrona praw lokatorów w świetle przepisów sprzed lipca 2001 r. Przed uchwaleniem ustawy o ochronie praw lokatorów problematyce tej nie był poświęcony żaden odrębny akt prawny. Elementów ochrony praw lokatorów należało natomiast szukać w różnych ustawach. Przede wszystkim w ustawie z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 120, poz. 787 z późn. zm.), która zastąpiła obowiązującą wcześniej ustawę z dnia 10 kwietnia 1974 r. Prawo lokalowe (tekst jedn.: Dz. U. z 1987 r. Nr 30, poz. 165 z późn. zm.), kontynuując w przepisach przejściowych niektóre jej wątki. Tematyka ta była także poruszana w kodeksie cywilnym, w ustawie z dnia 12 października 1994 r. o zasadach przekazywania zakładowych budynków mieszkalnych przez przedsiębiorstwa państwowe (Dz. U. Nr 119, poz. 567 z późn. zm.), w ustawie z dnia 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 188, poz z późn. zm.) oraz w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych. Pewnych elementów ochrony lokatorów można się było także doszukać w ustawach regulujących uprawnienia do mieszkań różnych służb mundurowych i wojska. W bardzo różny sposób ukształtowane zostały natomiast uprawnienia lokatorów do zakupu zajmowanych przez nich mieszkań. Uprawnienia te kształtowane były przez wiele ustaw i zależały m.in. od tego, w czyich zasobach znajduje się lokal. Zróżnicowanie to, 21

22 Rozdział 1. Przyczyny i cel wprowadzenia ustawy o ochronie praw lokatorów mimo podjętych w latach prób wprowadzenia w części zasobów jednolitych regulacji, utrzymuje się do dziś. Taki stan prawny powodował pewną nierówność uprawnień lokatorów. Uprawnienia te związane były bowiem ściśle z rodzajem tytułu prawnego do używania lokalu. O prawach najemców mieszkań decydowały przede wszystkim zajmujące się najmem przepisy ustawy o najmie lokali mieszkalnych i kodeksu cywilnego, ale także niektóre przepisy innych ustaw. Prawa członków spółdzielni mieszkaniowych dysponujących spółdzielczymi prawami do lokali kształtowane były szczegółowo przez prawo spółdzielcze. Regulacje dotyczące innych tytułów prawnych mogły być skromniejsze i zawarte były głównie w kodeksie cywilnym. W zakresie praw lokatorów nie istniały zatem jakieś powszechnie stosowane standardy dotyczące wszystkich zasobów mieszkaniowych, a nawet uprawnienia lokatorów legitymujących się tym samym tytułem prawnym, np. umową najmu, mogły się ogromnie różnić w zależności od tego, czy była to umowa zawarta na czas nieoznaczony (wówczas lokator był dość dobrze chroniony przepisami ustawy o najmie lokali mieszkalnych), czy na czas oznaczony (wówczas lokator był w praktyce chroniony znacznie mniej lub wcale). A także, zgodnie z zasadą swobody zawierania umów, uprawnienia lokatora kształtowały się różnie w zależności od tego, jak zostały sformułowane warunki konkretnej umowy. Problematyka ochrony praw lokatorów i inne kwestie związane z używaniem lokali mieszkalnych przez lokatorów ujmowane były w kolejnych latach w różnych aktach prawnych. Sposób ujęcia tej tematyki ulegał na przestrzeni lat wielu zmianom i przechodził ewolucję odzwierciedlającą zmiany systemu politycznego i ekonomicznego w naszym kraju od uregulowania ochrony praw lokatorów w jednym akcie prawnym w okresie międzywojennym, przez rozproszenie jej w różnych aktach prawnych po drugiej wojnie światowej (co oznaczało w końcu odejście od spójnego systemu ochrony omawianych praw), aż do powrotu na początku obecnego stulecia do koncepcji uregulowania ochrony praw lokatorów w odrębnej ustawie. Tę ewolucję aktów prawnych obrazuje załączony schemat. 22

23 1.1. Ochrona praw lokatorów w świetle przepisów sprzed lipca 2001 r. Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 31, poz. 266 z późn. zm.) art. 67 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (tekst jedn.: Dz. U r. Nr 120, poz. 787 z późn. zm.) ustawa z dnia 22 kwietnia 1959 r. o remontach i odbudowie oraz o wykańczaniu budowy i nadbudowie budynków (tekst jedn.: Dz. U. z 1968 r. Nr 36, poz. 249 z późn. zm.) ustawa z dnia 10 kwietnia 1974 r. Prawo lokalowe (tekst jedn.: Dz. U. z 1987 r. Nr 30, poz. 165 z późn. zm.) ustawa z dnia 16 lipca 1987 r. o zmianie ustawy Prawo lokalowe (Dz. U. Nr 21, poz. 124 z późn. zm.), ustawa z dnia 7 kwietnia 1989 r. o zmianie ustawy zmieniającej ustawę Prawo lokalowe (Dz. U. Nr 20, poz. 108), ustawa z dnia 23 marca 1990 r. o zmianie ustawy Prawo lokalowe (Dz. U. Nr 32, poz. 190) ustawa z dnia 6 czerwca 1958 r. o ściąganiu czynszów najmu i innych należności Państwa związanych z korzystaniem z terenów i budynków państwowych (Dz. U. Nr 35, poz. 156 z późn. zm.) ustawa z dnia 28 maja 1957 r. o wyłączeniu spod publicznej gospodarki lokalami domów jednorodzinnych oraz lokali w domach spółdzielni mieszkaniowych (tekst jedn.: Dz. U. z 1962 r. Nr 47, poz. 228 z późn. zm.) dekret z dnia 25 czerwca 1954 r. o lokalach w domach spółdzielni mieszkaniowych i w domach jednorodzinnych (Dz. U. Nr 31, poz. 120) dekret z dnia 21 grudnia 1945 r. o publicznej gospodarce lokalami (tekst jedn.: Dz. U. z 1950 r. Nr 36, poz. 343 z późn. zm.) ustawa z dnia 30 stycznia 1959 r. Prawo lokalowe (tekst jedn.: Dz. U. z 1962 r. Nr 47, poz. 227) dekret z dnia 18 lutego 1955 r. o właściwości organów w zakresie publicznej gospodarki lokalami (Dz. U. Nr 9, poz. 55) dekret Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 7 września 1944 r. o komisjach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 4, poz. 18 z późn. zm.) dekret z dnia 28 lipca 1948 r. o najmie lokali (tekst jedn.: Dz. U. z 1958 r. Nr 50, poz. 243 z późn. zm.) Art. 371, 373, 374, , 384, 389 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1933 r. Kodeks zobowiązań (Dz. U. Nr 82, poz. 598 z późn. zm.) Ustawa z 11 kwietnia 1924 r. o ochronie lokatorów (tekst jedn.: Dz. U. z 1936 r. Nr 39, poz. 297) Art. 21 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. o własności lokali (Dz. U. Nr 94, poz. 848 z późn. zm.) 23

24 Rozdział 1. Przyczyny i cel wprowadzenia ustawy o ochronie praw lokatorów 1.2. Powody zmian regulacji prawnych w zakresie najmu lokali mieszkalnych i praw lokatorów Oprócz braku powszechnie stosowanych zasad ochrony praw lokatorów bezpośrednią przyczyną opracowania i uchwalenia odrębnej ustawy poświęconej tej problematyce stał się przepis art. 75 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.): Ochronę praw lokatorów określa ustawa. Uzupełnia on treść art. 75 ust. 1 Konstytucji w brzmieniu: Władze publiczne prowadzą politykę sprzyjającą zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych obywateli, w szczególności przeciwdziałają bezdomności, wspierają rozwój budownictwa socjalnego oraz popierają działania obywateli zmierzające do uzyskania własnego mieszkania. Przytoczona norma art. 75 ust. 2 Konstytucji była zawsze odbierana jako norma nakładająca obowiązek przyjęcia powszechnie obowiązujących unormowań prawnych w zakresie ochrony praw lokatorów, a przez twórców ustawy o ochronie praw lokatorów rozumiana była jako obowiązek zawarcia tych unormowań w osobnej ustawie. Ten konstytucyjny wymóg ochrony praw lokatorów powinien być zrównoważony z inną ochroną gwarantowaną w ustawie zasadniczej, tj. z wymogiem ochrony własności, zawartym w art. 21 i 64 Konstytucji. Takie odpowiednie zrównoważenie ochrony własności i ochrony praw lokatorów wymagało rozstrzygania tych spraw raczej w jednej ustawie, gdyż rozproszenie tej problematyki w różnych aktach prawnych, jak to miało miejsce dotychczas, groziło brakiem spójności różnych regulacji, uregulowaniem ochrony praw lokatorów jedynie w części, a przede wszystkim utrudniało osiąganie pożądanej równowagi uprawnień lokatorów i właścicieli. Można też wymienić inne przyczyny powstania osobnej ustawy o ochronie praw lokatorów. Jedną z nich były takie regulacje na temat najmu, które można określić jako tymczasowe i mające zapewnić stopniowe przechodzenie od socjalizmu do gospodarki rynkowej. Miała to umożliwiać uchwalona w 1994 r. ustawa o najmie lokali mieszkalnych, która została opracowana przede wszystkim dla potrzeb stosunków najmu w zasobach publicznych, które w większości przeszły na własność 24

25 1.2. Powody zmian regulacji prawnych w zakresie najmu lokali mieszkalnych gmin i w których, mimo odejścia od czynszów urzędowych, pozostawiono czynsz regulowany. Część przepisów tej ustawy poświęcona była też sposobom ewolucyjnego przeprowadzenia zasobów prywatnych objętych wcześniej publiczną gospodarką lokalami i szczególnym trybem najmu do rynkowej normalności. Znaczenie ustawy o najmie lokali mieszkalnych, gdy wchodziła ona w życie, było ogromne. Realizowała ona bowiem ważne cele bezpośredniej reformy sfery mieszkaniowej w Polsce rozpoczętej w 1994 r. Miała doprowadzić m.in. do racjonalnej gospodarki zasobami mieszkaniowymi przez umożliwienie podniesienia czynszów do poziomu ekonomicznego, pokrywającego wszystkie koszty utrzymania budynków mieszkalnych. Miała też zapewnić ochronę ubogich gospodarstw domowych, niebędących w stanie pokrywać kosztów zamieszkiwania, przez skierowaną do takich gospodarstw pomoc publiczną w postaci dodatków mieszkaniowych. Dodatki te miały zastąpić dotowanie ze środków publicznych utrzymania każdego metra kwadratowego publicznych mieszkań, bez względu na to, czy mieszkania te były zamieszkiwane przez ubogich, czy przez bogatych lokatorów. Cele te zostały jednak zrealizowane tylko w części, m.in. dlatego, że gminy, którym przekazano kompetencje określania wysokości stawek czynszu regulowanego, utrzymywały te stawki na poziomie niższym od ekonomicznego, co oznaczało, że nadal dotowały bieżące koszty eksploatacji swoich zasobów, ale też zmuszały właścicieli prywatnych tych mieszkań, w których do końca 2004 r. obowiązywać miał czynsz regulowany ustalany przez rady gmin, aby tak samo dotowali zamieszkiwanie swoich najemców. Lokator zasobów objętych czynszem regulowanym, niezależnie od tego, czy był biedny, czy bogaty, był więc nadal chroniony zaniżonym czynszem (choć proporcjonalnie mniej niż przed wejściem w życie ustawy o najmie lokali mieszkalnych), a dodatkowo biedny lokator takich zasobów otrzymywał pomoc w postaci dodatku mieszkaniowego. Wobec takiej reakcji gmin wydawało się, że bez kolejnej zmiany przepisów ten stan długo nie ulegnie zmianie. Coraz bardziej widoczne stawały się także inne wady regulacji prawnych dotyczących najmu. Na przykład opracowana z myślą o stosunkach najemcy z władzą publiczną ustawa o najmie lokali mieszkal- 25

26 Rozdział 1. Przyczyny i cel wprowadzenia ustawy o ochronie praw lokatorów nych zawierała szczegółowe wyliczenie określające, za co odpowiada wynajmujący, a za co najemca, przy czym mogły one stanowić zamknięty katalog elementów budowlanych i elementów wyposażenia wnętrz. Powodowało to problemy z ustaleniem, kto ma za co płacić, za każdym razem, gdy pojawiał się jakikolwiek nowy element (a dochodzi do tego nieustannie w wyniku wdrażania nowych technologii i wynajdowania nowych urządzeń). Takie regulacje wykluczały też najczęściej stosowanie jakichś uniwersalnych zasad kształtujących wzajemne stosunki stron umów najmu. Z tego powodu późniejsza ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego zastąpiła te szczegółowe przepisy uniwersalnymi regulacjami kodeksu cywilnego (jednak po ponad 10 latach jej funkcjonowania powrócono w odniesieniu do zasobów publicznych do poprzedniego sposobu szczegółowego regulowania obowiązków stron nowelą z dnia 17 grudnia 2004 r.). W ustawie o najmie lokali mieszkalnych raziło jednak przede wszystkim zróżnicowanie uprawnień najemców mających umowy zawarte na czas określony i nieokreślony oraz to, że przepisy dotyczące profesjonalnego najmu lokali mieszkalnych (na czas nieoznaczony), tradycyjnie stanowiące część kodeksu cywilnego, zostały wyjęte z tego kodeksu i przeniesione do odrębnej ustawy, w wyniku czego regulacje dotyczące najmu przestały być spójne, a kodeks cywilny odnosił się jedynie do najmu części samodzielnych lokali mieszkalnych, za to kompleksowo regulował najem lokali o innym przeznaczeniu. Wydawało się zatem, że wszystkie przepisy dotyczące najmu muszą kiedyś wrócić do kodeksu cywilnego, a mająca przejściowy charakter ustawa o najmie lokali mieszkalnych musi zostać wkrótce zastąpiona bardziej uniwersalnymi zasadami ochrony praw wszystkich lokatorów, a nie tylko najemców. Do innych przyczyn powstania takiej bardziej uniwersalnej ustawy można było też zaliczyć brak w latach 90. szerszych zmian przepisów regulujących działalność spółdzielni mieszkaniowych i powszechne oczekiwanie na takie zmiany, a także konieczność ponownego odniesienia się do pewnych zjawisk w mieszkalnictwie, które mają charakter przejściowy, a nie zostały ujęte w przepisach przejściowych ustawy o najmie 26

27 1.3. Najważniejsze założenia i cele ustawy o ochronie praw lokatorów lokali mieszkalnych, albo dlatego że pojawiły się później, albo dlatego że w pierwszej połowie lat 90. odbierane były jeszcze jako zjawiska stałe Najważniejsze założenia i cele ustawy o ochronie praw lokatorów Najważniejszymi celami ustawy o ochronie praw lokatorów miały być: 1) likwidacja dotychczasowych nierówności i uregulowanie uprawnień oraz obowiązków lokatorów w sposób kompleksowy, określający minimalny standard ochrony praw lokatorów we wszelkich zasobach (bez względu na to, czyją są własnością i jakim tytułem prawnym do używania mieszkania dysponuje lokator); 2) ustalenie pewnych norm i standardów, jakie muszą być zachowane zawsze, gdy mamy do czynienia z odpłatnym używaniem mieszkania, ale przy jednoczesnym zachowaniu możliwości kształtowania warunków umów i ich elastyczności, a także przy założeniu, że możliwe jest równoległe funkcjonowanie innych przepisów kształtujących prawa lokatorów różnych mieszkań w sposób dla nich korzystniejszy niż ta ustawa; 3) umożliwienie ukończenia reformy sfery mieszkaniowej i urynkowienie czynszów, przy jednoczesnym zwiększeniu osłonowej roli dodatków mieszkaniowych (celem było m.in. umożliwienie otrzymywania dodatku przez wszystkie gospodarstwa domowe potrzebujące takiej pomocy). Uchwalona ostatecznie ustawa o ochronie praw lokatorów zaraz po jej wejściu w życie realizowała jednak tylko dwa pierwsze spośród wymienionych celów. Cel trzeci nie mógł być wówczas zrealizowany, przede wszystkim ze względu na wprowadzenie do ustawy (w wyniku poprawek przyjętych w trzecim czytaniu) przepisów ograniczających możliwości podniesienia czynszu oraz przepisów utrudniających usunięcie z lokalu osób nieuiszczających należności lub dewastujących lokal. Te ostatnie przepisy dotyczyły m.in. obowiązku przyznawania różnym osobom uprawnień do lokalu socjalnego przez sąd nakazujący tym osobom przymusowe opróżnienie lokalu. 27

28 Rozdział 1. Przyczyny i cel wprowadzenia ustawy o ochronie praw lokatorów Jak się wydaje, przyjęcie opisanych rozwiązań spowodowane było polityczną atmosferą, w której w roku wyborczym uchwalana była ustawa. Niefortunnie bowiem rządowy projekt ustawy dość długo był przedmiotem prac w Sejmie, bo od października 1999 r. do czerwca 2001 r. Przechodził w tym czasie znaczną metamorfozę, zanim wreszcie doczekał się uchwalenia i został zdeformowany na skutek poprawek zgłaszanych przez posłów. Tworząc nową ustawę, przyjęto następujące założenia: 1) podstawowa zawartość ustawy składać się ma z przepisów ściśle związanych z ochroną praw lokatorów, które mają mieć charakter uniwersalny i obowiązywać we wszystkich zasobach; 2) ustawa ma także zawierać przepisy dodatkowe, związane ze szczególnymi obowiązkami władz publicznych (w Polsce władz lokalnych), m.in. w zakresie ochrony lokatorów, w tym ochrony ubogich lokatorów przed bezdomnością; 3) najem lokali mieszkalnych, tak na czas oznaczony, jak i nieoznaczony, ponownie ma być regulowany przepisami kodeksu cywilnego i podobnie podstawowe przepisy dotyczące innych form odpłatnego używania lokali mieszkalnych znajdować się mają w kodeksie cywilnym lub we właściwych ustawach szczególnych; 4) przepisy przejściowe i zmieniające nowej ustawy mają powiązać wcześniej obowiązujące regulacje z nowymi i umożliwić płynne przejście do stanu, w którym znikną szczególne regulacje dla niektórych zasobów (np. czynsz regulowany w zasobach publicznych i w części zasobów prywatnych); 5) dodatki mieszkaniowe, jako dotyczące nie tylko lokatorów, mają być regulowane w osobnej ustawie, a nie w ustawie o ochronie praw lokatorów, choć regulacje tych ustaw powinny być ze sobą skorelowane, gdyż dodatki te są także jedną z form ochrony lokatorów (w wyniku przyjęcia tego założenia prace nad ustawą z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 71, poz. 734 z późn. zm.) trwały równolegle z pracami nad ustawą o ochronie praw lokatorów i obie te ustawy zostały uchwalone tego samego dnia). Ponadto nowa ustawa miała w świetle zamierzeń zbliżać Polskę do standardów stosowanych w krajach Europy Zachodniej i w innych roz- 28

29 1.3. Najważniejsze założenia i cele ustawy o ochronie praw lokatorów winiętych krajach, a także miała możliwie najlepiej równoważyć uprawnienia oraz interesy właścicieli i lokatorów. Ostatecznie, na tle rozwiązań stosowanych w innych krajach, tekst uchwalonej ustawy można uznać za nierówny. Część przepisów nie odbiegała lub niewiele odbiegała od rozwiązań powszechnie stosowanych. Niektóre jednak znacznie się od nich różniły. Możliwość opisania przyczyn i celów wprowadzenia ustawy o ochronie praw lokatorów nie oznacza, że opisane wcześniej cele lub założenia zostały zrealizowane. Nawet jeśli niektóre próbowano konsekwentnie zrealizować w chwili jej wejścia w życie, to późniejsze zmiany ustawy mogły burzyć tę konsekwencję albo przywracać stan określony podczas prac nad ustawą jako niepożądany. W pierwotnej wersji ustawy nie udało się też wprowadzić sensownych przepisów dotyczących podwyższania czynszu i innych opłat za mieszkanie, a przepisy na ten temat także obecnie nie są doskonałe. Ponadto podczas późniejszych prac legislacyjnych wprowadzono liczne przepisy sprzeczne z opisanymi wyżej założeniami. Niektóre z nich stanowią powrót do zasad obowiązujących wcześniej. Inne miały zastąpić regulacje uznane przez TK za niezgodne z Konstytucją, jednak zostały sporządzone w taki sposób, że nadal mogą budzić wątpliwości co do zgodności z normami konstytucyjnymi. Na przykład do dziś utrzymuje się duże zróżnicowanie uprawnień i ochrony lokatorów wprowadzone przepisami wielu ustaw wykluczającymi stosowanie odpowiednich przepisów ustawy o ochronie praw lokatorów, przy czym część tych przepisów uchwalana była bez koordynacji z innymi już po wejściu w życie tej ustawy. Ponownie wprowadzono też przepisy dotyczące najmu, które dokładnie wskazują, za jakie elementy odpowiedzialny jest najemca, a za jakie wynajmujący. Nie została też, jak się wydaje, zachowana pożądana równowaga praw (i interesów) właścicieli oraz lokatorów i w rezultacie nakładania się skutków różnych przepisów chroniących lokatorów ustawa początkowo była zbyt niekorzystna dla właścicieli (ale stan ten uległ znacznej zmianie w wyniku wyroków TK dotyczących podwyższania czynszów). Mogło się to obrócić przeciw samym lokatorom. 29

30 Rozdział 2. Rozdział 2 Rozdział 2 Zakres regulacji ustawy o ochronie praw lokatorów i jej relacje z innymi ustawami 2.1. Zakres regulacji Fragmenty ustawy o ochronie praw lokatorów Art. 1. Ustawa reguluje zasady i formy ochrony praw lokatorów oraz zasady gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy. Art. 1a. Przepisów ustawy nie stosuje się do lokali będących w dyspozycji Wojskowej Agencji Mieszkaniowej. 1 [ ] Art (uchylony). 2 1 Przepis dodany przez art. 10 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 116, poz. 1203), która weszła w życie 1 lipca 2004 r. 2 Przepis w brzmieniu W razie oddania do używania lokalu, z którego właściciel przejściowo nie korzysta w całości lub w części w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych, przepisów ustawy nie stosuje się, z wyjątkiem art. 10 ust. 1 3, art. 11 ust. 1 i 2 pkt 1 3, art. 13 i art. 18 ust. 1 i 2, nadanym przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 17 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 281, poz z późn. zm.), która weszła w życie dnia 1 stycznia 2005 r., uchylony został przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o ochronie praw 30

31 2.1. Zakres regulacji 2. Do lokali będących w dyspozycji ministra właściwego do spraw wewnętrznych lub podległych mu organów, do lokali będących w dyspozycji jednostek organizacyjnych Służby Więziennej oraz do lokali pozostających i przekazanych do dyspozycji Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego lub Szefa Agencji Wywiadu, przepisy ustawy stosuje się, jeżeli przepisy odrębne dotyczące tych lokali nie stanowią inaczej. 3 [ ] Art Ustawa niniejsza znajduje również zastosowanie do stosunków prawnych powstałych przed dniem jej wejścia w życie. 2. Przepis art. 5 nie znajduje zastosowania do stosunków prawnych, o których mowa w ust. 1. Komentowana ustawa, uchwalona 21 czerwca 2001 r., opublikowana została w Dz. U. z dnia 10 lipca 2001 r. Nr 71, poz. 733 i weszła w życie z dniem ogłoszenia, z wyjątkiem art. 18 ust. 4 i art. 32, które weszły w życie 1 stycznia 2002 r. W Dz. U. z 2005 r. Nr 31, poz. 266 opublikowany został tekst jednolity ustawy (która w późniejszych latach była kilkakrotnie zmieniana). Potrzeba publikacji tekstu jednolitego wynikała zarówno z dokonywanych wcześniej zmian ustawy, jak i z orzecznictwa TK (powodującego utratę mocy obowiązującej kolejnych przepisów ustawy). Przytoczone wyżej przepisy obrazują zakres przedmiotowy i podmiotowy stosowania przepisów ustawy. Artykuł 1 u.o.p.l. oznajmia, że ustawa ma charakter uniwersalny, reguluje zasady i formy ochrony praw wszelkich lokatorów, a nie tylko lokatorów zamieszkujących w określonych zasobach lub lokalach. Zapis ten początkowo przesądzał o tym, że ustawę tę stosuje się do wszystkich rodzajów mieszkań, niezależnie od tego, czy odnoszą się do nich także inne przepisy, czy nie. Jednak kolejne przepisy, wprowadzone w 2004 r. art. 1a i 3 ust. 2 u.o.p.l. przedstawiają wyjątki do tej zasady. lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2010 r. Nr 3, poz. 13). 3 Przepis w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 2 noweli z dnia 17 grudnia 2004 r. 31

32 Rozdział 2. Zakres regulacji ustawy o ochronie praw lokatorów Wyjątki te dotyczą mieszkań zajmowanych przez wojsko i niektóre służby mundurowe, takie jak Służba Więzienna, Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Agencja Wywiadu, oraz mieszkań będących, jak to określono, w dyspozycji ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz podległych mu organów. Jednak, o ile w ogóle wyłączono stosowanie przepisów ustawy o ochronie praw lokatorów do lokali pozostających w dyspozycji Wojskowej Agencji Mieszkaniowej 4, o tyle w stosunku do Służby Więziennej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Agencji Wywiadu oraz mieszkań pozostających w dyspozycji ministra właściwego do spraw wewnętrznych i w dyspozycji podległych mu organów wprowadzono jedynie zasadę, że przepisów ustawy nie stosuje się tylko wtedy, gdy przepisy odrębne dotyczące lokali pozostających w dyspozycji tych służb nie stanowią inaczej. Dotyczy to np. przepisów odnoszących się do Policji, Straży Granicznej, Służby Więziennej i Państwowej Straży Pożarnej. Pewnym problemem może być stosowanie przepisów dotyczących wymienionych służb, w sytuacji gdy funkcjonariusze (np. policjanci) zamieszkują w lokalach wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy, bo wcześniej lokale te zostały oddane do dyspozycji Policji. Kwestią tą zajmował się m.in. NSA, który w wyroku z dnia 23 listopada 2010 r., I OSK 837/10, LEX nr , uznał, że: Zasady przydziału i opróżniania lokali mieszkalnych pozostających w dyspozycji organów Policji regulują przepisy ustawy z 1990 r. o Policji oraz rozporządzenia z dnia 18 maja 2005 r. w sprawie szczegółowych zasad przydziału, opróżniania i norm zaludnienia lokali mieszkalnych oraz przydziału i opróżniania tymczasowych kwater przeznaczonych dla policjantów (Dz. U. z 2005 r. Nr 105, poz. 884 z późn. zm.), które mają charakter przepisów odrębnych w rozumieniu art. 3 ust. 2 ustawy z 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego. Przepisy te w sposób odrębny, uzasadniony potrzebami służby, regulują powstanie 4 Do lokali WAM zastosowanie mają przepisy ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 206, poz z późn. zm.) oraz rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 12 czerwca 2010 r. w sprawie gospodarowania lokalami mieszkalnymi przez Wojskową Agencję Mieszkaniową (Dz. U. Nr 117, poz. 777). 32

33 2.1. Zakres regulacji uprawienia do zajmowania lokalu mieszkalnego pozostającego w dyspozycji organów Policji i nie przewidują możliwości wstąpienia z mocy prawa w stosunek najmu przez osoby zajmujące taki lokal bez tytułu prawnego. A także, że: Za sprzeczny z jednoznacznym brzmieniem art. 95 ust. 4 ustawy z 1990 r. o Policji, a przede wszystkim niezgodny z teorią podmiotowości prawnej osoby fizycznej należy uznać pogląd, że skierowane do rodziców wezwanie do «opróżnienia lokalu z osób i rzeczy» wywołuje skutek także wobec ich małoletniego dziecka. Zmiany zakresu obowiązywania ustawy o ochronie praw lokatorów dokonane w 2004 r. wypada ocenić negatywnie. Zarówno dlatego, że wprowadzają zróżnicowanie ochrony prawnej różnych lokatorów, w tym także zróżnicowanie ochrony prawnej w obrębie służb mundurowych, gdyż ww. przepisy dotyczą tylko niektórych, a nie wszystkich służb mundurowych i inaczej traktują lokale pozostające w dyspozycji w Wojskowej Agencji Mieszkaniowej niż lokale Służby Więziennej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Agencji Wywiadu, jak i dlatego, że nadal posługują się nigdzie niezdefiniowanym terminem w dyspozycji. O ile bowiem na gruncie przepisów ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej można dość dokładnie ustalić, jakie lokale należy uznać za lokale będące w dyspozycji Wojskowej Agencji Mieszkaniowej, o tyle w przypadku pozostałych służb o wiele trudniej to stwierdzić, m.in. z tego względu, że nie wiadomo, jaka treść kryje się pod określeniem w dyspozycji. W wyroku z dnia 27 maja 2010 r., III SA/Lu 64/10, LEX nr , WSA w Lublinie uznał np., że: Do lokali pozostających w dyspozycji jednostek podległych Ministrowi ds. Wewnętrznych i Administracji nie mają zastosowania przepisy ustawy z 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie k.c. Mają one charakter ogólny względem przepisów ustawy z 1990 r. o Policji oraz wydanych na jej podstawie aktów wykonawczych. Tryb przydzielania funkcjonariuszom Policji lokali mieszkalnych jako kwatery służbowe jest dokładnie uregulowany w ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 287, poz z późn. zm.) i komendant danej jednostki nie ma uprawnień do zmiany tego rodzaju zasad por. wyrok NSA z dnia 2 lutego 2009 r., I OSK 816/08, LEX nr

34 Rozdział 2. Zakres regulacji ustawy o ochronie praw lokatorów Inne wyłączenia tym razem dotyczące stosowania przepisów ustawy o ochronie praw lokatorów zawierał art. 3 ust. 1 u.o.p.l. Miał on zastosowanie tylko wtedy, gdy umowa o używanie lokalu została zawarta po dniu 1 stycznia 2005 r., tak bowiem stanowił art. 4 ustawy z dnia 17 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 281, poz z późn. zm.), który wprowadził do ustawy o ochronie praw lokatorów regulację dotyczącą sytuacji, w której lokal jest oddawany lokatorowi do używania dlatego, że z niego właściciel przejściowo nie korzysta w całości lub w części w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten został jednak uchylony nowelą z dnia 17 grudnia 2009 r. i przestał obowiązywać 23 stycznia 2010 r. (a w jego miejsce wprowadzono nowy rozdział poświęcony najmowi okazjonalnemu). Ze stosowaniem przepisu art. 3 ust. 1 u.o.p.l. wiązały się poważne problemy. Po pierwsze bowiem nie było wiadomo, co należy rozumieć przez przejściowe korzystanie czy też przejściowe niekorzystanie z lokalu a w szczególności nie wiadomo było, jak długo ma ono trwać (czy należy je liczyć w dniach, w miesiącach czy w latach). Po drugie nie było jasne, jakie ten przepis powinien mieć zastosowanie do konkretnych stosunków prawnych i czy w ogóle miał mieć do nich zastosowanie. Na przykład dlaczego i kiedy nie miały być stosowane przepisy kodeksu cywilnego o najmie (umożliwiające wynajęcie mieszkania nawet na 1 dzień), lecz przepis art. 3 ust. 1 u.o.p.l., albo jak się miał ten przepis do innych stosunków prawnych, np. regulujących spółdzielcze prawa do lokali, które w ogóle wydawały się uniemożliwiać zastosowanie art. 3 ust. 1 u.o.p.l. do tych praw. Podobne problemy występowały także, gdy chodziło o inne tytuły prawne do używania mieszkań (użytkowanie, służebność, inne formy oddania do odpłatnego korzystania). Niezależnie od opisanych ograniczeń zakresu stosowania ustawy o ochronie praw lokatorów niezmiernie ważne dla sprecyzowania zakresu jej stosowania jest określenie, kim jest lokator, i ustalenie, kto lokatorem nie jest co zostanie omówione w kolejnym rozdziale. Należy też zwrócić uwagę, że zgodnie z przepisem art. 1 u.o.p.l. ochronie podlegają nie sami lokatorzy, ale ich prawa, określone tą ustawą lub w inny sposób. Lokator nie ma więc być chroniony zawsze i bez 34

35 2.1. Zakres regulacji względu na okoliczności oraz własne zachowania, także gdy łamie prawo. Ma on być chroniony jedynie przed naruszaniem przez innych jego własnych praw. Obowiązki wynikające ze szczególnej ochrony praw lokatora przewidzianej w omawianej ustawie obciążają podmiot, z którym wiąże lokatora stosunek prawny uprawniający go do używania lokalu por. wyrok SN z dnia 19 stycznia 2006 r., IV CK 336/05, LEX nr Przytoczony art. 1 u.o.p.l. informuje ponadto, że ustawa zawiera także zasady gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy, co wiąże się ze szczególnymi obowiązkami gmin w zakresie ochrony lokatorów, zwłaszcza uboższych. Jak stwierdził SN w wyroku z dnia 19 października 2007 r., I CNP 66/07, LEX nr : Ustawę z 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego stosuje się w zasadzie do wszystkich stosunków prawnych uprawniających lokatora do używania lokalu mieszkalnego, z wyjątkami wyraźnie określonymi w ustawie (art. 1a i 3). Wyłącznie zaś do mieszkaniowego zasobu gminy stosuje się tylko te przepisy ustawy, z których wyraźnie to wynika (art. 4, 8 i oraz dotyczące publicznego zasobu mieszkaniowego art. 6f, 7 i 14 ust. 7). Jak zauważył SN w postanowieniu z dnia 21 grudnia 2006 r., III CZ 90/06, LEX nr : Uprawnienie do mieszkania, ze względu na swe funkcje, wiąże się z prawami osobistymi, tj. godnością człowieka, ponieważ radykalną alternatywę posiadania mieszkania stanowi bezdomność. W określonych wypadkach osobisty charakter uprawnienia może mieć dominujące znaczenie, np. w razie rozstrzygania o prawie do lokalu socjalnego. W każdym jednak wypadku prawo do mieszkania ma również walor ekonomiczny, gdy jako dobro zbywalne, a przynajmniej ekwiwalentne może być nabyte za pieniądze. Dlatego prawne postacie władania lokalem mieszkalnym podlegające ochronie, związane z innymi prawami rzeczowymi lub obligacyjnymi (najem) uznawane są za prawa majątkowe. Chociaż obecnie przepis art. 1 u.o.p.l. nie informuje wprost o innych zawartych w tej ustawie regulacjach związanych ze szczególną rolą gmin w zakresie zaspokajania potrzeb mieszkaniowych własnych mieszkańców, to jednak regulacje te są bezpośrednio z nim związane, tak jak obowiązki gminy w zakresie zaspokajania potrzeb mieszkaniowych i po- 35