według świętego Jana œ j œ J j œ J œ œ do którego wszedł On i Jego ucz-nio- wie. Tak -że Judasz, który Go wydał

Transkrypt

1 E. Mę - ka naszego Pana ezu - sachrystu- sa według Święte - go a -na. E. powie-czerzy ezus wyszedł z ucznia - mi swo - i - mi, za po - tok Ce-dron. Był tam o-gród, do którego wszedł On i ego ucz-nio- wie. Tak -że udasz, który Go wydał znał to mies-ce, bo ezus i uczniowie ego często się tam gro - ma - dzi - li. u-dasz otrzymawszy ko - hor - tę oraz strażników od arcykapłanów i fa-ry-ze - u - szów, przybył tam z latarniami, pochodniami i bro - nią. A e - zus wiedząc o wszy - stkim, co miało na Niego przy - ść, b wyszedł naprzeciw i rzekł do nich: + Ko - go szu-ka - cie? E. Od-po-wie - dzie - li Mu: I. e-zu - sa z Na-za - re - tu. E. Rzekł do nich e - zus: + a es - tem. E. Rów -nież i udasz, któ - ry Go zdra - dził, stał mię-dzy ni - mi. Sko-ro więc rzekł do nich: a es- tem, cof-nę -li się i upadli b Męka Naszego Panaezusa Chrystusa według świętego ana na zie -mię, Pow-tór -nie ich za - py - tał: + Ko - go szu-ka - cie? E. O - ni zaś po - wie - dzie - li: I. e - zu - sa z Na- za - re - tu!

2 E. e-zus od- rzekł: + Po - wiedziałem wam, że a e - stem. szuka b - cie, po - zwól-cie tym o - deść. E. Sta- ło się tak, Męka Naszego Pana ezusa Chrystusa według świętego ana eżeli więc Mnie aby się wypełniło sło - wo, które wy-po-wie-dział: Nie utraciłem żadnego z tych, których Mi da - łeś. ów-czas Szymon Piotr, maąc przy so - bie miecz, arcykapłana i odciął mu pra Na to rzekł ezus pić kieli dobył go, uderzył sługę - we u-cho. A słu - dze było na i - mię Mal-chos. dopiotra: - + Scho- wa miecz do poch- wy. Czyż nie mam - cha, któ - ry mi po - dał O - ciec? E. ów - czas kohorta oraz trybun razem ze strażnikami żydo - wski - mi, po - ma - li e - zu - sa, związali Go i zaprowadzili napierw do An - na - sza. Był on bowiem te -ściem Ka - fa - sza, który owego roku pełnił urząd arcy - ka - płań - ski. łaś-nie Kafasz po - ra - dził Ży-dom, że warto, aby eden człowiek zginął za na - ród. A szedł za ezusem Szymon Piotr razem z in - nym ucz-niem. U-czeń ten był znany

3 arcykapła - no - wi, po - mó - wił z odźwierną i wprowadził Piotra do śro - dka. b A słu - żąca odźwierna rzek - ła do Pio-tra: I. Czy mo -że i ty esteś ednym spośród ucz - niów te - go czło-wie - ka? E. On od - po - wie-dział: - E. A po-nieważ było zimno, strażnicy i słudzy rozpali - wszy o - gni-sko, przy nim i grza-li się. I. Nie e stem, stali śród nich stał także Piotr i grzał się. Ar - cy - kapłan więc zapytał ezusa o e - go ucz-niów i o ego na -u - kę. e - zus mu od - po - wie-dział: + a przemawiałem awnie przed świa - tem. zawsze w synagodze i w świąty Uczyłem - ni, gdzie się gromadzą wszy-scy Ży - dzi. Potaemnie zaś nie uczyłem ni - cze-go. Dla -cze - go Mnie py - tasz? Zapyta tych, którzy słyszeli co im mówi - łem. Oto oni wiedzą co po-wie-dzia - łem. Męka Naszego Pana ezusa Chrystusa według świętego ana b E. Gdy to powie - dział, eden ze sług o - bok sto- ą -cych, spoliczkował ezu - wiąc: I. Tak I. Tak odpowiadasz arcy - ka - pła - no - wi? sa,

4 udowodni co było złe go. E. Od-rzekł mu e - zus: + e -żeli źle powiedzia - łem, - A eżeli dobrze, związane to dlacze - go Mnie bi - esz? E. Nas-tę - pnie Annasz wysłał Go - go do arcykapła - na Ka- fa - sza. A Szy -mon Piotr stał b i grzał się. Po -wie-dzie - li wów - czas do nie - go: I. Czy i ty nie esteś ednym z e - go ucz - niów? E. On za - prze-czył mó-wiąc: I. Nie e - stem. E. e - den ze sług arcyka - pła - na, krewny tego, któremu Piotr od- ciął u - cho, I. Czyż nie cie-bie widziałem razem z Nim w og - ro - dzie? E. Piotr znowu - zaprzeczył i natychmiast ko gut za - piał. rzekł: E. Od Ka - fasza zaprowadzili ezusa do pre - to-rium. A by - ło to wcze - snym ran - kiem, Oni sami ednak nie weszli do pre - to - rium, aby się nie ska-lać, spo - ży -wać Pas-chę. Dla - te - go Piłat wyszedł do nich na zewnątrz Męka Naszego Pana ezusa Chrystusa według świętego ana lecz aby móc i rzekł: I. a - ką skargę wnosi - cie przeciwko temu czło - wie - ko - wi?

5 Męka Naszego Pana ezusa Chrystusa według świętego ana b E. od-po - wie - dzi rze - kli do nie - go: I. Gdy - by to nie był złoczyń - ca, nie wydalibyś - my Go to - bie. E. Pi- łat więc rzekł do nich: I. eź -cie Go wy i o - sądź-cie według swoe-go pra - wa. E. Od-po-wie- dzie - li mu Ży - dzi: b I. Nam nie wolno ni - ko-go za - bić. E. Tak mia - ło się spełnić słowo ezu - sa, w którym za - po- wiedział, - aką śmiercią miał um-rzeć. E. te-dy powtórnie wszedł Piłat do pre - to -rium, a przywoławszy ezusa rzekł do Nie- go: I. Czy Ty es-teś kró - lem ży - dows - kim? E. ezus tak od - po-wie-dział: + Czy to mówisz od sie - bie, czy też inni powiedzie - li ci o Mnie? E. Pi-łat od - parł: I. Czy a es - tem Ży - dem?. Naród Twó i arcykapłani wydali mi Cie - bie. Coś u-czy - nił? E. Od-po- wie-dział e - zus: + Kró - lestwo moe nie est z tego świa - ta. Gdyby królestwo moe było z tego świa - moi biliby się, ta, abym nie został wy - da - ny Ży - dom. słudzy

6 b Teraz zaś królestwo moe nie est stąd. E. Pi- łat zatem powiedział do Nie-go: I. A więc e-steś kró - lem? E. Od - po - wie-dział e - zus: + tak, es-tem kró - lem. a się na to narodzi cewo praw - łem i na to przyszedłem na świat, aby dać świa - de - - dzie. Każdy, kto est z praw - dy, słucha mo - e-go gło - su. b E. Rzekł do Nie - go Pi - łat: I. Cóż to est praw - da? E. To po-wiedziawszy wyszedł powtórnie do Żydów i rzekł do nich: wi I. a nie znadue w Nim żadne że na Paschę uwalniam wam ednego więź nia. - ny. est zaś u was zwy - cza, - Czy zatem chcecie, abym wam uwolnił króla ży - dow - skie - go? E. Oni zaś po- b wtórnie za - wo - ła - li: I. Nie te - go, lecz Ba - ra - ba - sza!!! E. A Ba - rabasz był zbrod - nia - rzem. E. ów-czas Piłat wziął ezusa i kazał Go u - bi - czo - wać. A żoł - nierze uplótłszy koronę z Męka Naszego Pana ezusa Chrystusa według świętego ana cier -ni, włożyli Mu ą na gło- wę i okryli Go płaszczem pur - pu-ro-wym.

7 b Męka Naszego Pana ezusa Chrystusa według świętego ana E. Po- tem podchodzili do Niego i mó-wi - li: I. i- ta kró - lu ży - do - wski! E. I po-licz -ko-wa - li Go. A Pi - łat ponownie wy - szedł na zew-nątrz i przemó - wił do nich: I. O - to wyprowadzam Go do was na zew - nątrz, abyście pozna - że a nie znadue w Nim żad-ne wi - ny. E. e-zus więc wy - szedł na zew-nątrz, li, w koronie cierniowe i płaszczu pur - pu - ro - wym. Pi - łat rzekł do nich: I. O - to czło - wiek. E. Gdy Go urzeli arcykapłani i słudzy, za - wo - ła - li: b I. U-krzy -żu go u - krzy - żu!!! E. Rzekł do nich Pi - łat: I. eź-cie Go i sami ukrzy - żu - cie!: a bowiem nie znadu - ę w Nim wi - ny. b E. Od-po-wie-dzie - li mu Ży - dzi: I. My ma -my Prawo, a On według Pra - wa powinien u - mrzeć, bo Sy - nem Bożym sam sie - bie u - czy - nił. E. Gdy Pi - łat usły - szał te sło-wa, uląkł się esz - cze bar- dzie. do pretorium i zapytał e - zu - sa: - szedł znów I. Skąd e steś?

8 E. e-zus ednak nie dał mu od - po-wie-dzi. Rzekł więc Pi - łat do Nie - go: I. Nie chcesz mó-wić ze mną? Czy nie wiesz, że mam władzę uwolnić Cie - bie i mam władzę Ciebie u - krzy -żo - wać? E. e-zus od - po - wie-dział: + Nie miałbyś żadne władzy na-de Mną, gdybym ci e nie da - no z gó - ry. Dlatego większy grzech ma ten, usiłował go Męka Naszego Pana ezusa Chrystusa według świętego ana który Mnie b b wy-dał to - bie. E. Od - tąd Piłat u-wol-nić. Ży-dzi e-dnak za - wo - ła - li: I. eś-li ego uwol - nisz, nie esteś przyacielem Ce - za - ra. Każ - dy bowiem, kto się czyni kró - lem, sprzeciwia się Ce - za - ro - wi. E. Gdy więc Piłat usłyszał te sło - wa, wyprowadził ezusa na zew - nątrz i za - siadł na trybunale, na miescu zwa-nym Li - to-stro - tos, po hebra - sku Gab-ba - ta. Był to dzień przygoto - wa-nia Pas-chy, około godzi - nyszóste. - do Ży - dów: I. O - to król wasz I rzekł

9 b Męka Naszego Pana ezusa Chrystusa według świętego ana E. A o - ni krzy - cze - li: I. Precz! Precz! U - krzy - żu Go E. Pi- łat rzekł do nich: b I. Czyż króla waszego mam u - krzy -żo - wać? E. Od-po-wie-dzie -li ar -cy-kap - ła - ni: I. Po-za Cezarem nie ma-my kró - la. E. te-dy wydał im e - zu - sa, aby Go ukrzy - żo-wa - no. E. Za-bra - li zatem e-zu-sa. zwane A on sam dźwigaąc krzyż wyszedł na miesce Mies -cem Czasz-ki, które po hebrasku nazywa się Gol - go - ta. Tam go ukrzyżowa - no, a z Nim dwóch innych, z edne i z dru - gie stro - ny, pośrodku zaś umieś e-zu-sa. y -pi - sał też Piłat tytuł wi - ny i kazał go - cić na krzy-żu. A było napisa - ne ezus Nazareczyk, król ży - do-wski. Ten na - pis czytało wie-lu Ży-dów, ponieważ miesce, gdzie ukrzyżowano ezu - sa, było blis - ko mias- ta. A by - ło napisane w ęzyku hebra- skim, b łacińskim i greckim. - Ar-cy - kapłani żydo - wscy mówili do Pi - ła - ta:

10 Męka Naszego Pana ezusa Chrystusa według świętego ana I. Nie pisz: król żydo - wski, do ale że On po - wie-dział: estem kró - lem ży - - wskim. E. Od - parł Pi - łat: I. Com napi - sał, Na - pi - sa - łem. E. Żoł - nie - rze zaś gdy ukrzyżowali e - zu - sa, wzięli ego szaty i podzielili na cztery czę - ści, dla każdego żołnie - rza po częś-ci. zię-li także tu - ni - kę. Tu- ni - ka zaś nie by - ła szy - ta, ale cała tkana od góry do do- łu. Mó-wi - li ięc mię - dzyso-bą: I. Nie rozdzieramy e, ale rzućmy o nią lo - sy, do kogo ma na - le - żeć. E. Tak mia-ły się wypełnić sło - wa Pis-ma: Po-dzie - lili między siebie mo - e sza- ty, a los rzucili o mo - ą suk-nię. to właś - nie uczynili żoł - nie - rze. E. A o - bok krzyża ezusowego sta - ły: żona Matka ego i siostra Matki ego, Maria Kle-o - fa-sa, i Maria Ma - gda-le - na. Kie-dy więc ezus urzał Mat-kę i stoącego obok Nie ucznia, które - go mi - ło - wał, rzekł do Mat - ki:

11 b + Nie - wia - sto, o - to syn twó. E. Na-stę -pnie rzekł do ucz-nia: b + O - to mat - ka two - a. E. I od te godziny uczeń wziął ą do sie - bie. E. Po - tem ezus świadom, że uż wszystko się doko - na - ło, aby się wypeł ni - ło Pis-mo, rzekł: + Prag - nę. E. Sta-ło tam naczynie pełne oc - tu. Na - ło - żono więc na hizop gąbkę peł -ną oc - tu i do ust Mu po-da - no. Męka Naszego Pana ezusa Chrystusa według świętego ana ezus sko - szto - wał oc - tu, rzekł: + y - ko - na - ło się!. A gdy I SKŁONISZY GŁOĘ, ODDAŁ DUCHA I skło - niwszy gło - wę, od - dał du - cha od - dał du - cha! 15 E. Był to dzień Przygoto - wa - nia; aby zatem ciała nie pozostawały na krzyżu w sza -bat ów bowiem dzień szabatu był wiel-kim Świę-tem Żydzi pro - sili Piłata, aby ukrzyżowanym połamano gole - nie i usunięto ich cia- ła. Przy - szli więc żołnierze i połamali golenie tak pierwszemu ak i dru - gie - mu,

12 E. którzy z Nim byli ukrzy - żo- wa - ni, Lecz kie - dy podeszli do ezu - sa, i zo - baczyli, że uż u - marł, nie ła - mali Mu gole - ni, tylko eden z żołnierzy włócz - nią prze - bił Mu bok i natychmiast wpłynęła krew i wo - da. Zaś-wiad- czył to ten, któ-ry wi-dział, a świadectwo ego est praw-dzi - we. On wie,że mó- wi praw-dę, abyście i wy u - wie-rzy - li. Sta-ło się to bo - wiem, aby się speł - ni- ło Pis-mo: Koście ego nie będą ła - ma-ne. I zno - wu na innym miescu mó- wi Pis-mo: Będą patrzeć na Tego, którego prze - bo - dli. E. Po - tem ózef z Ary - ma - tei, który był uczniem ezu - sa, lecz ukrytym z obawy przed Ży - da - mi, poprosił Piłata, aby mógł zabrać ciało e - zu - sa. A Pi-łat ze-zwo - lił. Po-szedł więc i zabrał e - go cia- ło. Przy-był również i Ni - ko - dem, Męka Naszego Pana ezusa Chrystusa według świętego ana ten, który po raz pierwszy przyszedł do e-zu - sa w no - cy około stu funtów mieszaniny mirry i a lo - e - su. i przyniósł

13 Męka Naszego Pana ezusa Chrystusa według świętego ana E. Za-bra - li więc ciało ezu - sa i obwiązali e w płótna razem z won-noś - cia - mi, stosownie do żydowskiego sposobu grze - ba - nia. A na miescu, gdzie Go ukrzy - rzowano, był og-ród, w ogrodzie zaś no - wy grób, w którym eszcze nie złożo - no ni - ko - go. Tam to więc ze względu na żydowski dzień Przygoto-wa - nia, rit. bo grób znadował się w po - bli - żu, zło - żo - no e - zu - sa.