Zbigniew Rybczyński eksperymentator w dziedzinie animacji i prekursor sztuki nowych mediów. Analiza filmu Kwadrat (1972)

Transkrypt

1 Szkoła ponadgimnazjalna WIEDZA O KULTURZE Scenariusz z wykorzystaniem nowych mediów, pracy w grupach i burzy mózgów (45 min) Scenariusz zgodny z podstawą programową (Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dn. 27 sierpnia 2012 r.). Zbigniew Rybczyński eksperymentator w dziedzinie animacji i prekursor sztuki nowych mediów. Analiza filmu Kwadrat (1972) Opracowała: Anna Równy CC BY-NC-ND Uznanie autorstwa - Użycie niekomercyjne - Bez utworów zależnych 3.0 Polska Licencja ta zezwala na rozpowszechnianie, przedstawianie i wykonywanie utworu jedynie w celach niekomercyjnych oraz pod warunkiem zachowania go w oryginalnej postaci (nie tworzenia utworów zależnych). creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/pl ul. Marszałkowska 84/92 lok. 121, Warszawa, lk@legalnakultura.pl

2 Cele lekcji: Uczeń: - ćwiczy umiejętność czytania tekstu kultury z uwzględnieniem specyfiki medium; - poznaje dzieło reprezentujące sztukę nowych mediów; - ćwiczy umiejętność wyszukiwania informacji w Internecie oraz ich selekcjonowania; - nabywa umiejętności potrzebnych do życia w społeczeństwie informacyjnym. Metody: - praca z tekstami kultury; - miniwykład; - praca w grupach; - burza mózgów. Środki dydaktyczne: - karty pracy; - dostęp do Internetu; - rzutnik multimedialny/tablica interaktywna. Przygotowanie do lekcji: Wybrany przez nauczyciela uczeń (lub ochotnik) przygotowuje biogram Zbigniewa Rybczyńskiego. Powiązanie z podstawą programową z wiedzy o kulturze: Treści nauczania wymagania szczegółowe 1. Odbiór wypowiedzi i wykorzystanie zawartych w nich informacji. Uczeń: 1) zna dwudziestowieczne dzieła reprezentujące różne dziedziny sztuki (literaturę, architekturę, plastykę, muzykę, teatr, fotografię, film, sztukę nowych mediów) i dostrzega związki pomiędzy nimi; 2) wskazuje różne funkcje dzieła sztuki (np. estetyczną, komunikacyjną, społeczną,użytkową, kultową, poznawczą, ludyczną); 3) analizuje temat dzieła oraz treści i formę w kontekście jego różnych funkcji, wykorzystując podstawowe wiadomości o stylach i epokach z różnych dziedzin sztuki; 4) analizuje film lub analizuje spektakl teatralny, posługując się podstawowymi pojęciami z zakresu właściwej dziedziny sztuki; 5) charakteryzuje podstawowe media kultury (słowo, obraz, dźwięk, widowisko); 6) wymienia różne formy mediów kultury (słowo mówione, pismo, książka, obraz malarski, fotografia, film, program telewizyjny, spektakl teatralny) oraz użycia (nowe media, media masowe, media interaktywne, multimedia);

3 7) wyjaśnia, na czym polegają różne formy kontaktu z kulturą (odbiór bierny, aktywny, konsumpcja, produkcja, twórczość, użytkowanie, uczestnictwo, animacja); 8) lokuje wytwory kultury (zachowania, zwyczaje, normy moralne, wytwory materialne, dzieła sztuki) w kontekście grup społecznych, w których są tworzone i odbierane (rodzina, rówieśnicy, społeczność lokalna, naród); 9) samodzielnie wyszukuje informacje na temat kultury w różnych mediach, bibliotekach. Przebieg lekcji: FAZA WSTĘPNA Wybrany uczeń prezentuje sylwetkę twórczą Zbigniewa Rybczyńkiego. Można posłużyć się notką biograficzną o reżyserze przedstawioną w Słowniku filmu pod red. Rafała Syski: Zbigniew Rybczyński (ur. Łódź 1949) polski reżyser, operator i scenograf. Absolwent wydziału operatorskiego PWSFTviT. Od 1968 r. związany ze studiem Se Ma For, gdzie Kwadratem (1972) rozpoczął swój cykl filmów kombinowanych, łączących fotografię z animacją. Eksperymenty te uwieńczyło Tango (1980, jedyny dla polskiego filmu Oscar), w którym 36 postaci z różnych scen życia współżyje w jednym pokoju, poruszając się w matematycznie obliczonych pętlach. W 1983 r. wyjechał do USA, gdzie popularność przyniosły mu wideoklipy do muzyki w m.in. M. Jaggera i J. Lennona. W 1987 r. otworzył własne studio Zbig Vision. Tam, w technologii High Definition, realizował filmy: Schody (1987), Czwarty wymiar (1988), Orkiestra (1990), Manhattan (1991), Kafka (1992), z aplauzem przyjęte przez publiczność i krytykę, która obwołała go papieżem wideo. (źródło: Słownik filmu, red. Rafał Syska, Kraków 2010, s. 394) Nauczyciel zwraca uwagę uczniów na fakt, że Zbigniew Rybczyński przyczynił się do rozwoju sztuki nowych mediów, poprzez eksperymentowanie najpierw z fotografią, potem video, a wraz z rozwojem technologii zaczął wykorzystywać w swojej pracy komputery. Prowadzący prezentuje uczniom stronę internetową Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie (zakładka: Filmoteka To projekt cyfryzacji oraz udostępniania wybitnych filmów tworzonych przez artystów polskich z pola sztuk wizualnych w XX i na początku XXI wieku. Filmoteka to również projekt badawczy i edukacyjny poświęcony medialnemu wymiarowi sztuki polskiej. Oprócz stworzenia miejsca archiwizacji filmów, Muzeum upublicznia je w Internecie w celach edukacyjnych i promocyjnych, działając w imieniu artystów oraz kierując się zasadą wolnego dostępu do wiedzy. Jest to legalne źródło udostępniające darmowo teksty kultury. FAZA REALIZACYJNA Projekcja filmu Kwadrat w reż. Zbigniewa Rybczyńskiego, udostępnionego na stronie Filmoteki Muzeum Sztuki Nowoczesnej (link: czas trwania 3:30 minut). Nauczyciel informuje uczniów, że jest to jeden z pierwszych filmów

4 Rybczyńskiego etiuda szkolna. Uczniowie dzielą się na 4 grupy i otrzymują karty pracy. Przewidziany czas na przygotowanie odpowiedzi na pytania 5 minut. W razie potrzeby nauczyciel udostępnia uczniom komputer, aby mogli jeszcze raz obejrzeć film/fragment filmu. FAZA PODSUMOWUJĄCA Przedstawiciele grup prezentują wyniki prac. Nauczyciel prosi uczniów, aby posiłkując się wysłuchanymi wcześniej odpowiedziami ustalili charakterystyczne cechy wczesnej twórczości Zbigniewa Rybczyńskiego (burza mózgów). Wnioski zostają zapisane na tablicy: 1. Posługiwanie się kompozycją zamkniętą; 2. Równoległość warstwy obrazu i dźwięku (struktur wizualnych i dźwiękowych); 3. Fascynacja wieloma dziedzinami sztuki: muzyka, taniec, film; 4. Łączenie elementów animacji i fotografii, stylizowanie obrazu na obraz cyfrowy. Zadanie domowe: Przygotuj prezentację multimedialną na temat: Filmowe Oscary i nominacje do Oscarów dla Polaków.

5 Karta pracy nr 1 1. Wymień elementy składające się na świat przedstawiony filmu. 2. Streść obejrzany film. Czy zadanie sprawiło Ci jakieś kłopoty? Jeśli tak, wyjaśnij jakie? Karta pracy nr 2 1. Wymień dziedziny sztuki, które pojawiają się w obejrzanym filmie. 2. Jaką technikę wykorzystał w tym filmie Rybczyński? Wykorzystaj poniższy tekst. To mieszanka fotografii i animacji, a praca nad nią zajęła mi całe wakacje po szesnaście godzin dziennie. Przy użyciu kamery analizowałem pętlę trzydziestu sześciu kwadratowych czarnobiałych zdjęć przedstawiających człowieka poruszającego się wkoło. Jaką logiką kierowałem się przy analizie? Zdecydowałem się nagrać zapętlenie i powtórzyć trzydzieści sześć razy. Podczas każdego powtórzenia dzieliłem kwadratowy kadr tak, że przy każdym obrocie zwiększała się liczba mniejszych partii kadru; powiedziałbym dziś, że różnych rozdzielczości. W tych częściach kadru, gdzie na zdjęciach pojawiała się figura, podkładałem białą kwadratową kartkę papieru, a tam, gdzie jej nie było czarną. Musiałem manipulować białymi i czarnymi kwadratami przynajmniej ze sto tysięcy razy. Na soczewkę nakładałem kolorowy filtr i obracałem go (...) wypowiedź Zbigniewa Rybczyńskiego. (źródło: Karta pracy nr 3 1. W jakim celu reżyser wykorzystał figury geometryczne? Co symbolizują? 2. Udowodnij, że film Kwadrat ma budowę klamrową i zamkniętą. Karta pracy nr 4 1. Udowodnij, że reżyser operuje tu równoległością struktur wizualnych i dźwiękowych (dźwięku i obrazu). 2. Czy słusznie film Kwadrat nazywa się animacją eksperymentalną? Uzasadnij odpowiedź. Proponowana bibliografia: 1. Zbigniew Rybczyński podróżnik do krainy niemożliwości: wokół twórczości Zbigniewa Rybczyńskiego pod red. Z. Benedyktowicza, Warszawa Kluszczyński R. W., Film. Wideo. Multimedia. Sztuka ruchomego obrazu w erze elektronicznej, Warszawa 2002, s Kluszczyński R. W., Zbigniew Rybczyński nowe obszary widzenia, [w:] Kino polskie w trzynastu sekwencjach pod red. E. Nurczyńskiej Fidelskiej, Kraków 2005, s