PODSTAWY ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO. Prowadzący mgr inż.. Henryk Cegiełka

Transkrypt

1

2 PODSTAWY ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO Prowadzący mgr inż.. Henryk Cegiełka

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20

21

22

23

24

25

26

27

28

29

30

31

32

33

34

35

36

37

38

39

40

41

42 Zarządzanie kryzysowe to uporządkowana działalność polegającą na zapobieganiu sytuacjom kryzysowym lub przejmowaniu nad nimi kontroli i kształtowaniu ich przebiegu w drodze zaplanowanych działań oraz na odtworzeniu zasobów lub przywróceniu im ich pierwotnego charakteru.

43 Sytuacja kryzysowa to stan narastającej destabilizacji powodujący intensywne, trwałe i długofalowe pogorszenie funkcjonowania społeczeństwa i państwa. Charakteryzuje się eskalacją zagrożenia, utratą kontroli nad ograniczaniem skutków zdarzenia (sytuacji kryzysowej) przez poszczególne służby, inspekcje lub straże. Sytuacja taka, może również powodować ujemne skutki w gospodarce także może mieć wpływ na stosunki zagraniczne.

44 INFRASTRUKTURA KRYTYCZNA systemy oraz wchodzące w ich skład powiązane ze sobą funkcjonalne obiekty, w tym obiekty budowlane, urządzenia, instalacje, usługi kluczowe dla bezpieczeństwa państwa i jego obywateli oraz służące zapewnieniu sprawnego funkcjonowania organów administracji publicznej, a także instytucji i przedsiębiorców

45 INFRASTRUKTURA KRYTYCZNA ochrona infrastruktury krytycznej należy przez to rozumieć wszelkie działania zmierzające do zapewnienia funkcjonalności, ciągłości działań i integralności infrastruktury krytycznej w celu zapobiegania zagrożeniom, ryzy-kom lub słabym punktom oraz ograniczenia i neutralizacji ich skutków oraz szybkiego odtworzenia tej infrastruktury na wypadek awarii, ataków oraz innych zdarzeń zakłócających jej prawidłowe funkcjonowanie;

46 INFRASTRUKTURA KRYTYCZNA Infrastruktura krytyczna obejmuje systemy: a) zaopatrzenia w energię, surowce energetyczne i paliwa, b) łączności, c) sieci teleinformatycznych, d) finansowe, e) zaopatrzenia w żywność, f) zaopatrzenia w wodę, ` g) ochrony zdrowia, h) transportowe, i) ratownicze, j) zapewniające ciągłość działania administracji publicznej, k) produkcji, składowania, przechowywania i stosowania substancji chemicznych i promieniotwórczych, w tym rurociągi substancji niebezpiecznych;

47 Reagowanie kryzysowe to bieżące działania służb ratowniczych na wszelkie zdarzenia zagrażające zdrowiu i życiu obywateli lub środowisku zmierzające do ograniczenia lub zlikwidowania ich skutków oraz niesienia pomocy poszkodowanym. (jest jedną z faz zarządzania kryzysowego).

48 KOMPLEKSOWE ZARZĄDZANIE KRYZYSOWE OBEJMUJE: WSZYSTKIE TRZY RODZAJE ZAGROŻEŃ Naturalne, Techniczne, Wojenne WSZYSTKIE POZIOMY ZARZĄDZANIA (ZWIĄZANE Z POZIOMAMI WŁADZY) ORAZ Lokalny, Wojewódzki, Centralny Sektory publiczny i prywatny, Ogół ludności

49 PODSTAWOWE AKTY PRAWNE DOTYCZĄCE ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO KONSTYTUCJA Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. USTAWA z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym USTAWA z dnia 18 kwietnia 2002 r. o stanie klęski żywiołowej USTAWA z dnia 26 kwietnia 2002 r. o stanie wyjątkowym USTAWA z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony RP USTAWA z dnia 20 czerwca 2002 r. o stanie wojennym oraz o kompetencjach Naczelnego Dowódcy Sił Zbrojnych i zasadach jego podległości konstytucyjnym organom Rzeczypospolitej Polskiej

50 FAZY ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO

51 ZAPOBIEGANIE ODBUDOWA PRZYGOTOWANIE SZKOLENIA TRENINGI KATASTROFA ĆWICZENIA REAGOWANIE

52 I Faza zapobieganie polega na dokonaniu analizy możliwych do wystąpienia sytuacji kryzysowych i podejmowaniu działań ograniczających prawdopodobieństwo wystąpienia tych sytuacji lub działania mające na celu zminimalizowanie potencjalnych skutków tych sytuacji.

53 II Faza przygotowanie polega na planowaniu działań, które należy zrealizować w możliwych do przewidzenia sytuacjach kryzysowych, szkoleniu ludności, organizacji systemów łączności, ostrzegania i alarmowania, przygotowanie współdziałania z organizacjami pozarządowymi.

54 III Faza reagowanie polega na podejmowaniu zaplanowanych skoordynowanych przedsięwzięć w celu: - zahamowania rozwoju sytuacji kryzysowej, - udzielenia pomocy poszkodowanym, - ograniczenia zniszczeń i strat.

55 IV Faza odbudowa - jest końcową fazą cyklu zarządzania kryzysowego. Odbudowę kontynuuje się, aż wszystkie systemy wrócą do stanu poprzedniego albo lepszego niż poprzedni. Odbudowę dzieli się na krótkoterminową i długoterminową. Krótkoterminowa polega na przywróceniu systemów niezbędnych do życia do minimalnych standardów operacyjnych. Odbudowa długoterminowa może trwać wiele lat, aż do kompletnej odbudowy całego obszaru dotkniętego katastrofą. Jednocześnie odbudowa ta powinna być realizowana w nowy sposób, tak aby rejon dotknięty katastrofą był po odbudowie mniej wrażliwy na kolejną katastrofę.

56 POZOSTAWANIE SPOŁECZEŃSTWA W STANIE RYZYKA NIE WIĘKSZEGO OD WARTOŚCI TOLEROWANEJ. STRATY

57 KOORDYNACJA KRAJ WOJEWÓDZTWO POWIAT POZIOM KRAJOWY RZĄDOWY POZIOM LOKALNY SAMORZĄDOWY GMINA ZARZĄDZANIE

58 I. Zdarzenie rutynowe Natychmiastowe działanie Działania doraźne Służby CZTERY POZIOMY REAGOWANIA Dowodzenie

59 Zakres kompetencji podmiotów ratowniczych systemu i współdziałających z systemem Zdarzenie / Służba PSP - Krajowy System Ratowniczo - Ga śniczy Jednostki ochrony p.po ż. spoza systemu Policja Pogotowie Ratunkowe Jednostki wojskowe MON Stacje Ratownictwa Chemicznego Stra ż Graniczna Lekarz Dy żurny Służby Ochrony Środowiska Służby Ratownicze PKP Służby Ochrony Radiologicznej (CLOR) Służby Ochrony Sanitarno - Epidemiologicznej Lotnicze Bazy Le śne Bazy Sprz ętu Budowlanego Pogotowie Komunikacji Miejskiej Pogotowie Gazowe Pogotowie Wodno - Kanalizacyjne Pogotowie Energetyczne Pogotowie Ciep łownicze Pogotowie D źwigowe Służba Weterynaryjna Wojewoda, Starosta, Prezydent, Wójt Samorz ąd terytorialny i Obrona Cywilna PCK Inspektor Nadzoru Budowlanego Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej Pożar w rejonie zurbanizow anym Pożar w przemyśle Pożar wielkoobszarowy Katastrofa chemiczno - ekologiczna Katastrofa w komunikacji drogow ej Katastrofa w komunikacji kolejow ej Katastrofa budow lana Zagrożenie radiacyjne Klęska żyw iołow a Katastrofa na akw enie w odnym Poszukiw ania osób zaginionych Ratownictw o zw ierząt Atak terrorystyczny Kryzysy społeczne (strajki, demonstracje,blokady dróg) Niekorzystne zjawiska atmosferyczne (gwałtowne opady, silne wiatry) Zagrożenie epidemiologiczne ludzi Zagrożenie epidemiologiczne zw ierzat. formacja wiodaca formacja pomocnicza formacja wspołdziałajaca według potrzeb

60 II. Sytuacja Kryzysowa Udział wielu podmiotów Natychmiastowe działanie Koordynacja Dowodzenie Władze lokalne Dowodzenie CZTERY POZIOMY REAGOWANIA Koordynacja

61 III. Kryzys Utrata więzów społecznych Udział wielu podmiotów Udział wielu podmiotów Wspomaganie Władze ponad lokalne Dowodzenie Natychmiastowe działanie Koordynacja CZTERY POZIOMY REAGOWANIA Wspomaganie

62 IV. Stan nadzwyczajny Przywracanie stanu normatywnego Stan wojenny Zarządzanie Państwo Stan wyjątkowy Stan klęski żywiołowej CZTERY POZIOMY REAGOWANIA Przejecie władzy

63 PLAN ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO jako dokument publiczny, podaje podstawy prawne, ustala cele i określa przyjęte założenia Plany zarządzania kryzysowego opracowuje się na wszystkich szczeblach zarządzania, bowiem zarządzanie kryzysowe jest niezbywalnym obowiązkiem władz wszystkich szczebli. Ponieważ jednak zadania władz różnych szczebli, realizowane w trakcie reagowania na sytuację kryzysową są różne, więc treść planów zarządzania kryzysowego na różnych szczeblach zarządzania jest różna.

64 PLAN ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO przydziela organizacjom i osobom fizycznym obowiązki wykonania określonych zadań w określonym miejscu i czasie, w sytuacji gdy wypadek wymaga podjęcia czynności wykraczających poza zakres rutynowego działania którejś służby reagowania kryzysowego; ustala zależności kierowania i współdziałania pomiędzy instytucjami i pokazuje, jak działania reagowania będą koordynowane; opisuje, jak ludzie i ich mienie będą chronieni w czasie sytuacji kryzysowej; określa personel, wyposażenie, urządzenia, zaopatrzenie i inne zasoby dostępne w ramach własnej społeczności lub w ramach porozumienia z innymi społecznościami i możliwe do wykorzystania podczas działań reagowania i odbudowy; określa metody zapobiegania wtórnym stratom podczas operacji reagowania i odbudowy

65 PLANY ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO LOKALNE > POWIATOWE I GMINNE < W przypadku sytuacji kryzysowej władze lokalne - powiatowe, gminne - z reguły reagują jako pierwsze. W razie potrzeby mogą uzyskać pomoc z wyższych szczebli zarządzania kryzysowego, tzn: wojewódzkiego i centralnego. Powinny one koncentrować się na przedsięwzięciach podstawowych dla ochrony ludności tzn. ostrzeganiu i informowaniu ludności, możliwościach i sposobach ewakuacji, możliwościach ukrycia ewakuowanych, a także zapewnieniu im opieki społecznej. Powiatowe plany reagowania kryzysowego powinny skoncentrować się ponadto na wykorzystaniu posiadanych sił i środków do walki z zagrożeniem.

66 ZNACZENIE PLANÓW ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO Po pierwsze - plan zarządzania kryzysowego określa zakres działań przygotowawczych, niezbędnych do tego, by był on czymś więcej niż jeszcze jednym zbędnym dokumentem. W szczególności od tego planu zależą szkolenia i ćwiczenia. Szkolenie umożliwia personelowi reagowania kryzysowego zapoznanie się z obowiązkami i osiągnąć umiejętności niezbędne do wykonywania przydzielonych zadań. Ćwiczenia umożliwiają sprawdzenie planu, list powiadamiania i zasobów, a także procedur reagowania oraz pozwalają ocenić umiejętności personelu reagowania. Po drugie - ułatwia reagowanie i odbudowę krótkookresową. Działania reagowania są wrażliwe na czas, z niewielką tolerancją dla opóźnień lub korekt w trakcie działania. Niektóre działania łagodzenia skutków katastrofy, takie jak przygotowanie ukryć dla ewakuowanych, również muszą być szybko realizowane. Wcześniejsze ich realizowaniem znacznie to ułatwia.

67 ZNACZENIE PLANÓW ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO Po trzecie - plan który jest dostatecznie elastyczny i który można wykorzystać w przypadku dowolnego zagrożenia, w tym wcześniej nie przewidzianego, zapewnia społeczności bazę dla zarządzania kryzysowego. Na tej podstawie społeczność może z ufnością kontynuować działania zapobiegania długookresowego, ukierunkowane na konkretne zagrożenia. Może także przeznaczyć więcej środków na przedsięwzięcia przygotowawcze oparte na ocenie ryzyka (np. na specjalistyczne szkolenie i wyposażenie służb reagowania kryzysowego). Jakakolwiek będzie to inicjatywa, plan dla wszystkich zagrożeń pozwala zacząć działania z pozycji względnie bezpiecznej.

68 CENTRUM ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO Celem centrum jest zapewnienie koordynacji działań ratowniczych wszystkich podsystemów funkcjonujących w ramach powiatowego systemu ratownictwa oraz ochrony ludności i dóbr materialnych na terenie powiatu Funkcje centrum: informacyjne koordynacja decyzyjne

69 ZADANIA CENTRUM ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO opracowanie procedur dotyczących uruchomienia i koordynacji działań w zakresie udzielania i odbioru pomocy humanitarnych, pozyskiwanie informacji i opracowywanie dobowych meldunków o sytuacji w województwie, a także opracowywanie zbiorczych raportów tygodniowych, miesięcznych i kwartalnych o sytuacji i prognozowanych zagrożenia, stałe utrzymywanie kontaktu z instytucjami realizującymi ciągły monitoring środowiska,

70 ZADANIA CENTRUM ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO podejmowanie przedsięwzięć związanych z przygotowaniem CZK do koordynacji działań w razie zdarzeń kryzysowych, współdziałanie z powiatowymi centrami zarządzania kryzysowego w zakresie reagowania kryzysowego, gromadzenie, aktualizowanie baz danych i innych narzędzi dla potrzeb Centrum oraz współdziałanie w tym zakresie z innymi wydziałami Urzędu, administracją samorządową, administracją zespoloną i nie zespoloną oraz innymi służbami, inspekcjami i organizacjami pozarządowymi, organizowanie przetwarzania, sprawdzania i przekazywania informacji dotyczących sytuacji nadzwyczajnych,

71 ZADANIA CENTRUM ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO stała wymiana informacji ze służbami dyżurnymi administracji zespolonej i niezespolonej oraz innymi służbami i inspekcjami, w przypadku zagrożenia i zaistnienia stanu kryzysowego niezwłoczne i ciągłe informowanie o rozwoju sytuacji Centrum Zarządzania Kryzysowego szczebla centralnego, zapewnienie po godzinach urzędowania, stałej obsługi kancelaryjnej Urzędu, pełnienie funkcji całodobowej służby dyżurno-operacyjnej.

72 RADA MINISTRÓW meldunki i informacje decyzja REALIZACJA ZADAŃ RZĄDOWE CENTRUM BEZPIECZEŃSTWA zadania meldunki i informacje MINISTROWIE, KIEROWNICY URZĘDÓW CENTRALNYCH, WOJEWODOWIE meldunki i informacje szczegółowe zadania PODLEGŁE I NADZOROWANE JEDNOSTKI ORGANIZACYJNE ORAZ PRZEDSIĘBIORCY

73 WOJEWODA / SZEF OC/ URZĄD WOJEWÓDZKI WZK WOJEWÓDZKI ZESPÓŁ ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO WOJEWÓDZKIE CENTRUM ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO STAROSTA /SZEF OC / STAROSTWO (URZĄD MIASTA) WZK POWIATOWY ZESPÓŁ ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO POWIATOWE CENTRUM ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO PREZYDENT (BURMISTRZ, WÓJT) /SZEF OC/ URZĄD MIASTA / GMINY / PRACOWNICY DS. OC GMINNY ZESPÓŁ ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO GMINNE CENTRUM ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO

74 RZĄDOWE CENTRUM KOORDYNACJI KRYZYSOWEJ SZEF RCKR Zastępca szefa o charakterze stałym Zastępca szefa o charakterze czasowym GRUPY O CHARAKTERZE STAŁYM Międzyresortowa grupa polityki bezpieczeństwa i planowania cywilnego Grupa bezpieczeństwa powszechnego i porządku publicznego Grupa monitorowania, prognoz i analiz Grupa planowania wsparcia i analizy zasobów GRUPY O CHARAKTERZE CZASOWYM Grupa koordynacji Grupa koordynacji działań kryzysowych pomocy humanitarnej Grupa polityki informacyjnej

75 WOJEWÓDZKI ZESPÓŁ REAGOWANIA KRYZYSOWEGO SZEF WZRK Zastępcy szefa Grupa bezpieczeństwa powszechnego i porządku publicznego GRUPY O CHARAKTERZE STAŁYM Grupa planowania cywilnego Grupa monitorowania, prognoz i analiz GRUPY O CHARAKTERZE CZASOWYM Grupa operacji Grupa zabezpieczenia logistycznego Grupa opieki zdrowotnej i pomocy socjalno bytowej

76 POWIATOWY ZESPÓŁ REAGOWANIA KRYZYSOWEGO SZEF PZRK Zastępca szefa GRUPY O CHARAKTERZE STAŁYM Grupa planowania cywilnego Grupa monitorowania, prognoz i analiz Powiatowe Centrum Zarządzania Kryzysowego GRUPY O CHARAKTERZE CZASOWYM Grupa operacji i organizacji działań Grupa zabezpieczenia logistycznego Grupa opieki zdrowotnej i pomocy socjalno bytowej Specjaliści w zakresie

77 STANY NADZWYCZAJNE Kryzys może przekształcić się w klęskę żywiołową wywołaną przez katastrofę naturalną lub awarię techniczną, lub wytworzyć stan, w którym niestety ze względu na ich zasięg i katastrofalne skutki, demokratyczne procedury zarządzania są niewystarczające. Wówczas można zastanowić się nad wprowadzeniem zmian prawa poprzez wprowadzenie jednego ze stanów przewidzianych w konstytucji. Konstytucja rozróżnia trzy typy Stanu Nadzwyczajnego: 1. Stan wojenny 2. Stan wyjątkowy 3. Stan klęski żywiołowej

78 STANY NADZWYCZAJNE - STAN KLĘSKI ŻYWIOŁOWEJ Wójt, burmistrz, prezydent miasta kieruje akcją ratowniczą, każdy na swoim terenie, W przypadku, gdy stan klęski żywiołowej obejmuje kilka powiatów odpowiedzialność za kierowanie działaniami ograniczającymi skutki klęski przejmuje wojewoda. Zwiększają się kompetencje poszczególnych organów. Wójt może wydawać polecenia kierownikom jednostek organizacyjnych utworzonym przez gminę. Może wydawać polecenia związane z konkretnymi czynnościami innym kierownikom jednostek organizacyjnych. I podobnie jak w sytuacji kryzysu, jeżeli wójt nie będzie mógł sobie poradzić z akcją ratowniczą, wojewoda może zawiesić jego uprawnienia i powołać specjalnego pełnomocnika. Analogicznie rzecz ma się ze starostą i wojewodą. W przypadku, gdy stan klęski żywiołowej obejmuje kilka województw działaniami kieruje minister spraw wewnętrznych lub inny wyznaczony przez premiera minister.

79

80 STANY NADZWYCZAJNE - STAN KLĘSKI ŻYWIOŁOWEJ Warto zaznaczyć, że sformułowanie kieruje akcją ratowniczą jest, czym innym niż sformułowanie dowodzi akcją ratowniczą. Dowodzenie przypisane jest do kompetencji dowódców mianowanych w obrębie odpowiednich służb. Dla wspomagania kierowania w gminach, powiatach, województwach tworzy się odpowiednie zespoły reagowania kryzysowego. Na szczeblu państwa tworzy się Rządowy Zespół Koordynacji Kryzysowej. Ustawa przewiduje następujące dopuszczalne ograniczenia wolności i praw człowieka: 1. Zawieszenie działalności określonych przedsiębiorców. 2. Zakaz lub nakaz prowadzenia działalności gospodarczej określonego rodzaju. 3. Całkowita lub częściowa reglamentacja zaopatrzenia w określone artykuły.

81 STANY NADZWYCZAJNE - STAN KLĘSKI ŻYWIOŁOWEJ 4. Nakaz oddelegowania pracowników do dyspozycji organów kierujących akcją. 5. Przymusowe badania lekarskie, leczenie, szczepienia i zastosowanie innych środków profilaktycznych niezbędnych do zwalczania chorób zakaźnych, popromiennych oraz skutków skażeń chemicznych. 6. Obowiązkowa kwarantanna. 7. Przymus stosowania środków ochrony roślin lub innych, niezbędnych do zwalczania organizmów szkodliwych dla ludzi, zwierząt lub roślin. 8. Obowiązek stosowania środków ochrony środowiska. 9. Przymusowe zwalczanie chorób zakaźnych u zwierząt.

82 STANY NADZWYCZAJNE - STAN KLĘSKI ŻYWIOŁOWEJ 10. Opróżnianie mieszkań lub innych pomieszczeń, w razie potrzeby pod przymusem. 11. Przymusowe rozbiórki i wyburzenia obiektów budowlanych. 12. Nakaz ewakuacji. 13. Nakaz lub zakaz przebywania w określonych miejscach 14. Zakaz organizowania lub przeprowadzania imprez masowych 15. Nakaz lub zakaz określonego sposobu przemieszczania się. 16. Wykorzystanie bez zgody właściciela lub innej osoby uprawnionej, nieruchomości i rzeczy ruchomych. 17. Zakaz prowadzenia strajku. 18. Odstąpienie od określonych zasad BHP.

83 STANY NADZWYCZAJNE - STAN KLĘSKI ŻYWIOŁOWEJ 19. Załogi firmy, której nakazano określoną działalność gospodarczą, mogą się spodziewać zmiany systemu, wymiaru lub rozkładu czasu pracy, obowiązku pracy w niedzielę, święta, dni wolne, a także wykonywania zajęć innego rodzaju, niż wynika z umowy o pracę. Nie dotyczy to młodocianych, niepełnosprawnych, kobiet w ciąży i karmiących. Ustawa określa obowiązkowe świadczenia osobiste. Mogą to być: 1) Udzielanie pierwszej pomocy 2) Czynnego udziału w akcji ratowniczej 3) Wykonania określonych prac 4) Umożliwienie używanie ich nieruchomości lub rzeczy 5) Udostępnienie pomieszczeń osobom ewakuowanym

84 STANY NADZWYCZAJNE - STAN KLĘSKI ŻYWIOŁOWEJ 6. Użytkowanie nieruchomości w określony sposób 7. Przyjęcia na przechowanie i pilnowanie mienia osób ewakuowanych 8. Ochrony cudzych zwierząt, dostarczanie im paszy i schronienia 9. Zabezpieczenie zagrożonych roślin lub nasion 10. Pełnienie wart 11. Szczególna ochrona własnych źródeł wody pitnej, udostępnienie ich ewakuowanym i poszkodowanym 12. Ochrona zagrożonych dóbr kultury. Ze względu na wymienione powyżej ograniczenia, stan klęski żywiołowej, powinien być wprowadzony po wyczerpaniu wszystkich konstytucyjnych środków, umożliwiających opanowanie skutków katastrofy naturalnej lub skutków awarii technicznej.

85 FINANSOWANIE finansowanie wykonywania zadań z zakresu zarządzania kryzysowego na poziomie krajowym planuje się w ramach budżetu państwa w częściach, którymi dysponują wojewodowie, minister właściwy do spraw wewnętrznych i inni ministrowie kierujący działami administracji rządowej oraz centralne organy administracji rządowej finansowanie wykonywania zadań własnych z zakresu zarządzania kryzysowego na poziomie gminnym, powiatowym, wojewódzkim planuje się w ramach budżetów odpowiednio gmin, powiatów i samorządów województw

86 ZARZĄDZENIE Nr 74 PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 12 października 2011 r. w sprawie wykazu przedsięwzięć i procedur systemu zarządzania kryzysowego Zadania określone w katalogu stopni alarmowych są to działania porządkowo-ochronne realizowane w celu przeciwdziałania i minimalizacji skutków ataków terrorystycznych lub sabotażowych i polegają na skoordynowanym działaniu zarówno instytucji i organów krajowych, jak i państw-członków Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego (NATO). Prezes Rady Ministrów, ministrowie i kierownicy urzędów centralnych oraz wojewodowie mogą wprowadzić, zmienić i odwołać stopień alarmowy kierując się posiadanymi informacjami dotyczącymi zdarzeń lub możliwości ich wystąpienia, w tym informacjami przekazanymi przez Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego.

87 Pierwszy stopień alarmowy (stopień ALFA według terminologii NATO) ma zastosowanie w przypadku uzyskania informacji o możliwości wystąpienia zdarzenia o charakterze terrorystycznym lub sabotażowym, którego rodzaj i zakres jest trudny do przewidzenia. Jego wprowadzenie ma charakter ogólnego ostrzeżenia, a okoliczności nie usprawiedliwiają uruchomienia przedsięwzięć zawartych w wyższych stopniach alarmowych. Wszystkie organy administracji publicznej i służby odpowiedzialne za bezpieczeństwo powinny być w stanie wprowadzić i utrzymywać przedsięwzięcia tego stanu alarmowego na czas nieograniczony. Drugi stopień alarmowy (stopień BRAVO według terminologii NATO) ma zastosowanie w przypadku uzyskania informacji o możliwości wystąpienia zdarzenia o charakterze terrorystycznym lub sabotażowym. Stopień ten jest wprowadzany w przypadku zaistnienia zwiększonego i przewidywalnego zagrożenia działalnością terrorystyczną lub aktem sabotażu, jednakże konkretny cel ataku nie został zidentyfikowany. Wszystkie organy administracji publicznej i służby odpowiedzialne za bezpieczeństwo powinny posiadać możliwość utrzymania tego stopnia do chwili ustąpienia zagrożenia, nie naruszając swoich zdolności do bieżącego działania.

88 Trzeci stopień alarmowy (stopień CHARLIE według terminologii NATO) ma zastosowanie w przypadku jeżeli zaistniało konkretne zdarzenie, potwierdzające cel potencjalnego ataku terrorystycznego lub w przypadku uzyskania informacji o osobach (grupach) przygotowujących działania terrorystyczne lub sabotażowe, albo też wystąpiły zdarzenia o charakterze terrorystycznym lub sabotażowym godzące w bezpieczeństwo innych państw i stwarzające potencjalne zagrożenie dla Polski. Wprowadzenie przedsięwzięć tego stopnia na dłuższy czas może spowodować utrudnienia i będzie miało wpływ na funkcjonowanie służb odpowiedzialnych za zapewnienie bezpieczeństwa. Czwarty stopień alarmowy (stopień DELTA według terminologii NATO) ma zastosowanie w przypadku wystąpienia zdarzenia o charakterze terrorystycznym lub sabotażowym, powodującego zagrożenie bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej lub bezpieczeństwa innych państw i stwarzającego zagrożenie dla Polski, albo też wysokiego prawdopodobieństwa wystąpienia takich działań na terytorium RP. WYŻSZY STOPIEŃ ALARMOWY MOŻE BYĆ WPROWADZONY Z POMINIĘCIEM NIŻSZYCH STOPNI

89 CZY JESTEŚMY PRZYGOTOWANI DO SYTUACJI KRYZYSOWEJ???

90 DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ mgr inż.. Henryk Cegiełka