PREZES URZĘDU OCHRONY KONKURENCJI I KONSUMENTÓW

Transkrypt

1 PREZES URZĘDU OCHRONY KONKURENCJI I KONSUMENTÓW DIH (6)/11/GS Warszawa, 13 czerwiec 2011 r. DECYZJA DIH-1/27/2011 Na podstawie art pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz z późn. zm.), art. 1 ust. 3, art. 5 ust. 2 i art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz z późn. zm.) oraz 9 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 2002 r. w sprawie szczegółowego trybu pobierania i badania próbek produktów przez organy Inspekcji Handlowej (Dz.U. Nr 57, poz. 522), Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, po rozpatrzeniu odwołania "Społem" Warszawska Spółdzielnia Spożywców Praga Południe z siedzibą w Warszawie od decyzji Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej w Warszawie z dnia 21 kwietnia 2011 r. (znak: Ż-42-32/11), którą ww. przedsiębiorca zobowiązany został do uiszczenia kwoty 493,27 zł (słownie: czterysta dziewięćdziesiąt trzy złote 27/100) stanowiącej równowartość kosztów przeprowadzonych badań laboratoryjnych próbek, pochodzących z partii wyrobu o nazwie masło ekstra a'200g, oznaczonego najlepiej spożyć przed: , nr partii produkcyjnej , oraz nazwą producenta OSM Garwolin, ul. Ogrodowa 17, Wola Rębkowska, utrzymuje w mocy zaskarżona decyzję. UZASADNIENIE W toku kontroli przeprowadzonej w dniach lutego 2011 r. przez inspektorów reprezentujących Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej w Warszawie zwanego dalej Mazowieckim WIIH w sklepie nr 1 przy ul. Grochowskiej 207 w Warszawie należącym do przedsiębiorcy "Społem" Warszawska Spółdzielnia Spożywców Praga Południe z siedzibą w Warszawie zwanego dalej również stroną lub WSS Społem pobrano do badań laboratoryjnych m.in. próbki produktu o nazwie masło ekstra a'200g, oznaczonego najlepiej spożyć przed: , nr partii produkcyjnej , oraz nazwą producenta OSM Garwolin, ul. Ogrodowa 17, Wola Rębkowska zwanego dalej masłem, (protokół pobrania próbki produktu nr z dnia 14 lutego 2011 r.).

2 Jednocześnie inspektorzy pobrali próbkę kontrolną w ilości odpowiadającej próbce produktu (protokół pobrania próbki kontrolnej nr z dnia 14 lutego 2011 r.), którą po zabezpieczeniu pozostawiono pod nadzorem kontrolowanego przedsiębiorcy. Badania wykonane przez Laboratorium Kontrolno-Analityczne Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w Olsztynie zwane dalej Laboratorium w Olsztynie w zakresie cech organoleptycznych i fizyczno-chemicznych wykazały, że masło nie odpowiadało wymaganiom zawartym w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. (zał. XII i XV), ustanawiającym wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych ( rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku ) (Dz. U. L 299 z , s. 1 z późn. zm.) zwanym dalej rozporządzeniem 1234/2007 z uwagi na wyższą zawartość wody, a także obecność tłuszczu obcego. Skład trójglicerydów w badanych próbkach wskazywał na występowanie około 5% tłuszczu obcego, co jest niezgodne z rozporządzeniem Komisji (WE) Nr 273/2008 z dnia 5 marca 2008 r. ustanawiającym szczegółowe zasady stosowania Rozporządzenia Rady (WE) Nr 1255/1999 w odniesieniu do metod analizy oraz oceny jakości mleka i przetworów mlecznych (Dz.U. L 88 z r. s. 1). Powyższe ustalenia udokumentowano w Sprawozdaniu z badań Nr 108/2011 z dnia 24 lutego 2011 r. Pismem z dnia 25 lutego 2011 r. strona została zapoznana z wynikami przeprowadzonych badań laboratoryjnych przedmiotowego produktu oraz poinformowana o prawie złożenia wniosku o przebadanie próbek kontrolnych. Strona nie skorzystała z przysługującego jej prawa, informując w piśmie z dnia 25 lutego 2011 r. o rezygnacji z badania próbki kontrolnej. W związku z powyższym, pismem z dnia 5 kwietnia 2011 r. Mazowiecki WIIH zawiadomił WSS Społem, o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie zobowiązania do uiszczenia przez kontrolowanego kwoty stanowiącej równowartość kosztów przeprowadzonych badań laboratoryjnych próbek masła, informując jednocześnie z art. 10 Kpa o prawie wypowiedzenia się, co do zebranych dowodów i materiałów w terminie 10 dni od daty otrzymania decyzji. Po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego, decyzją z dnia 21 kwietnia 2011 r. (znak: Ż-42-32/11) Mazowiecki WIIH zobowiązał stronę do uiszczenia równowartości kosztów przeprowadzonych badań laboratoryjnych w łącznej kwocie 493,27 zł (słownie: czterysta dziewięćdziesiąt trzy złote 27/100). Pismem z dnia 2 maja 2011 r. strona złożyła do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów zwanego dalej również Prezesem UOKiK odwołanie od ww. decyzji, w którym wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji i umorzenie przedmiotowego postępowania. W odwołaniu strona zarzuciła: naruszenie art. 28 Kpa z uwagi na błędne ustalenie przez organ pierwszej instancji kręgu osób mających przymiot strony postępowania administracyjnego, oraz że organ pierwszej instancji powinien ustalić wprowadzającego do obrotu, naruszenie art. 7, art. 8, art. 10, art. 77 i art. 80 Kpa w związku z art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o Inspekcji Handlowej poprzez bezprawne Strona 2 z 7

3 określenie w zawiadomieniu 10-dniowego terminu do wypowiedzenia się w sprawie, nieuwzględnienie w uzasadnieniu decyzji złożonych przez stronę dowodów oraz wydanie decyzji w terminie krótszym niż ustawowy. Pismem z dnia 13 maja 2011 r. Prezes UOKiK poinformował WSS Społem, iż przed wydaniem rozstrzygnięcia kończącego postępowanie w sprawie, stronie biorącej udział w postępowaniu administracyjnym przysługuje, na podstawie art. 10 Kpa prawo do zapoznania się z aktami sprawy, a także wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań. Strona nie skorzystała z przysługujących jej uprawnień. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów zważył, co następuje. W pierwszej części uzasadnienia odwołania strona zarzuca organowi pierwszej instancji naruszenie art. 28 Kpa z uwagi na błędne ustalenie kręgu osób mających przymiot strony postępowania administracyjnego. Strona uważa także, że organ pierwszej instancji nieprawidłowo ustalił wprowadzającego do obrotu. Ustosunkowując się do powyższego Prezes UOKiK, zważył, że przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego stosuje się, w świetle art. 1 ust. 3 ustawy o Inspekcji Handlowej, jedynie w zakresie nieuregulowanym tą ustawą. Przepisy ustawy o Inspekcji Handlowej w powiązaniu z przepisami ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2005 r., Nr 187, poz z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o jakości handlowej w sposób szczególny regulują kwestię kto może być stroną postępowania przed wojewódzkim inspektorem Inspekcji Handlowej. Do zadań Inspekcji Handlowej, w świetle art. 3 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ww. ustawy, należy m.in. kontrola produktów znajdujących się w obrocie handlowym lub przeznaczonych do wprowadzenia do takiego obrotu (w tym w zakresie oznakowania i zafałszowań) oraz kontrola usług. Kontrola ta nie obejmuje kontroli jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych u producentów (zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy o Inspekcji Handlowej kontrolowanym jest przedsiębiorca, którego działalność jest kontrolowana). Powyższa regulacja znajduje również potwierdzenie w art. 17 ust. 3 ustawy o jakości handlowej, zgodnie z którym nadzór nad jakością handlową artykułów rolno-spożywczych w obrocie detalicznym sprawuje Inspekcja Handlowa. Podkreślenia wymaga, że wszelkie czynności wynikające z ustawowych kompetencji, to jest: działania prowadzone w ramach postępowania kontrolnego, następnie ewentualnie pokontrolnego, jak i będące konsekwencją postępowania kontrolnego, postępowanie w sprawie zobowiązania do uiszczenia kwoty stanowiącej równowartości przeprowadzonych badań (art. 30 ustawy o Inspekcji Handlowej) lub postępowanie w sprawie wymierzenia kary (art. 40a ust. 1 ustawy o jakości handlowej), jako prowadzone przez organy Inspekcji Handlowej, powinny być podmiotowo tożsame i wynikać z ustaleń dokonanych u kontrolowanego. Z tego powodu jedynie on (kontrolowany) może być podmiotem praw lub obowiązków kierowanych przez organy Inspekcji Handlowej, a nie jak to próbuje wykazać strona producent przedmiotowego masła. Słuszność stanowiska Prezesa UOKiK w sprawie strony w postępowaniach prowadzonych przez ograny Inspekcji Handlowej znajduje również potwierdzenie Strona 3 z 7

4 w orzecznictwie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. W podobnej sprawie Sąd orzekł, że organ tylko wobec kontrolowanego wszczął postępowanie administracyjne, zatem w tym postępowaniu stroną był jedynie kontrolowany. To jego obowiązków dotyczyło postępowanie, to jego działalność była przedmiotem kontroli i to na niego nałożył organ zobowiązanie, do uiszczenia którego ostatecznie może być zobowiązany kontrolowany (przykładowo wyrok VI SA/Wa 1553/10 z 15 grudnia 2010 r.). Także zarzut strony odnośnie braku ustalenia przez organ pierwszej instancji odpowiedzialnego za wprowadzony do obrotu produkt, niezależnie od tego, że kwestia odpowiedzialności jest bez znaczenia dla niniejszej sprawy, w świetle przepisów prawa żywnościowego jest bezzasadny. Ustawa o jakości handlowej stanowi w art. 4 ust. 1, że wprowadzane do obrotu artykuły rolno spożywcze powinny spełniać wymagania w zakresie jakości handlowej, jeżeli w przepisach o jakości handlowej zostały określone takie wymagania, oraz dodatkowe wymagania dotyczące tych artykułów, jeżeli ich spełnienie zostało zadeklarowane przez producenta. W świetle prawa żywnościowego pojęcie wprowadzania do obrotu dotyczy każdego etapu obrotu i nie jest zawężone jedynie do pierwszego wprowadzenia na rynek. W kwestii tej art. 3 pkt 4 ustawy o jakości handlowej odsyła do definicji zawartej w art. 3 pkt 8 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz.U. L 31 z r. s. 1 z późn. zm.), gdzie wprowadzenie na rynek oznacza posiadanie żywności lub pasz w celu sprzedaży, z uwzględnieniem oferowania do sprzedaży lub innej formy dysponowania, bezpłatnego lub nie oraz sprzedaż, dystrybucję i inne formy dysponowania. Pojęcie wprowadzania do obrotu dotyczy zatem każdego etapu obrotu i nie jest zawężone jedynie do pierwszego wprowadzenia na rynek. Potwierdzenie słuszności tej interpretacji można znaleźć w wyroku Trybunału Sprawiedliwości z dnia 23 listopada 2006 r. w sprawie C-315/05 (Dz. U. C 331 z , s. 14) wydanym w trybie prejudycjalnym, z którego wynika, iż wprowadzający do obrotu może być odpowiedzialny za jakość, nawet w sytuacji, gdy ogranicza się on, jako zwykły dystrybutor do wprowadzania do obrotu produktu w postaci, w jakiej został mu dostarczony przez producenta. Należy zauważyć, że wymogi prawa żywnościowego w zakresie jakości handlowej, w tym oznakowania, odnoszą się do żywności oferowanej konsumentom, dlatego też zapewnienie zgodności z tymi wymaganiami musi być obowiązkowe także na etapie handlu detalicznego. W sytuacji, gdy niezgodność powstała na wcześniejszym etapie obrotu (w tym na etapie produkcji) powinna ona zostać wyeliminowana w dalszych ogniwach obrotu. W zależności od pozycji rynkowej przedsiębiorcy (skali działalności, wielkości obrotów, posiadanego majątku) zmieniać się będą jedynie możliwości realizacji tego obowiązku: inne będą w zasięgu małego przedsiębiorcy prowadzącego kiosk spożywczy, a inne dużego koncernu, posiadającego sieć sklepów na terenie całego kraju, dysponującego środkami finansowymi pozwalającymi na zatrudnienie specjalistów i zlecenie badań. Przedsiębiorca taki może wymagać od swoich kontrahentów przestrzegania określonych standardów, posiada też odpowiednie zaplecze logistyczne, które powinno mu zapewnić dostawy towarów właściwej jakości. Strona 4 z 7

5 Słuszność stanowiska Prezesa UOKiK w zakresie odpowiedzialności podmiotów działających na każdym etapie obrotu za jakość artykułów rolno spożywczych znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, przykładowo wyrok VI SA/Wa 894/10 z 4 sierpnia 2010 r. W związku z tym, że podmioty działające na rynku spożywczym mają obowiązek przestrzegać przepisów prawa żywnościowego na każdym etapie oraz że Inspekcji Handlowej przysługuje prawo nadzorowania obrotu detalicznego właściwe było uznanie WSS Społem za podmiot odpowiedzialny i stronę postępowania w niniejszej sprawie. Z tego też punktu widzenia nabycie ww. produktu od producenta, pozostaje z punktu widzenia kompetencji organów urzędowej kontroli żywności kwestią drugorzędną. Podsumowując, strona bezzasadnie stawia zarzuty organowi pierwszej instancji w sytuacji, kiedy podstawą prawną rozstrzygnięcia skarżonej decyzji był art. 30 ust. 1 ustawy o Inspekcji Handlowej. Przepis ten nie stanowi podstawy prawnej przypisania kontrolowanemu odpowiedzialności za to, że kwestionowane produkty nie spełniały wymagań, nakłada jednak na niego obowiązek uiszczenia kwoty stanowiącej równowartość kosztów przeprowadzonych badań przypadku stwierdzenia u kontrolowanego produktu nieodpowiadającego jakości handlowej. Zgodnie z 9 ust. 1 i 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 2002 r. w sprawie szczegółowego trybu pobierania i badania próbek produktów przez organy Inspekcji Handlowej (Dz.U. Nr 57, poz. 522), wysokość należności pieniężnej, o której mowa w art. 30 ust. 1 ustawy o Inspekcji Handlowej, ustala kierownik laboratorium, z uwzględnieniem rodzaju badanego produktu, rodzaju materiałów lub urządzeń użytych w toku przeprowadzania badań, uzasadnionego kosztu pracy jednej osoby w jednym dniu lub godzinie pomnożonego przez liczbę osób i dni lub godzin oraz uzasadnionego kosztu pracy laboratorium. Wysokość należności pieniężnej różnicuje się w zależności od stopnia skomplikowania i zakresu przeprowadzonych badań ( 9 ust. 3 ww. rozporządzenia). W niniejszej sprawie badania przeprowadzone przez akredytowane Laboratorium w Olsztynie wykazały w maśle obecność tłuszczu obcego oraz wyższą zawartość wody (sprawozdanie z badań Nr 108/2011 z dnia 24 lutego 2011 r., k akt WIIH). Natomiast koszty przeprowadzonych badań masła zostały udokumentowane w piśmie zatytułowanym Koszt przeprowadzonych badań laboratoryjnych nr 108/2011 z dnia 24 lutego 2011 r. Ponad wszelką wątpliwość badany produkt nie odpowiadał jakości handlowej określonej w przepisach, gdyż zgodnie z dodatkiem do załącznika XV rozporządzenia 1234/2007, masłem jest produkt zawierający nie mniej niż 80 % i nie więcej niż 90 % tłuszczu mlecznego, nie więcej niż 16 % wody i nie więcej niż 2 % suchej masy beztłuszczowej mleka. Tylko taki produkt może być oferowany pod nazwą masło poza wyjątkami określeniami w pkt. I. 2 załącznika XV do rozporządzenia 1234/2007. Biorąc powyższe pod uwagę, Mazowiecki WIIH prawidłowo zobowiązał WSS Społem do uiszczenia kosztów badań przedmiotowego masła. Należy także zaznaczyć, że strona świadomie zrezygnowała z badania próbki kontrolnej, w sytuacji kiedy badanie takie mogło mieć decydujące znaczenie dla rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie. W dalszej części uzasadnienia strona zarzuca organowi pierwszej instancji, naruszenie zasady prawdy obiektywnej, nierozpoznanie wniosku strony w piśmie z dnia 18 kwietnia Strona 5 z 7

6 2011 r., wydanie decyzji w terminie krótszym niż ustawowy oraz nieuprawnione wyznaczenie 10-dniowego terminu do wypowiedzenia się w sprawie. Zarzut wydania decyzji przed ustawowym terminem, zdaniem Prezesa UOKiK jest bezzasadny, ponieważ przepisy Kpa nie określają dolnej granicy czasowej wydawania decyzji, zobowiązują natomiast organy administracji do załatwienia sprawy bez zbędnej zwłoki nie później niż w ciągu miesiąca, a sprawy szczególnie skomplikowanej - nie później niż w ciągu dwóch miesięcy od dnia wszczęcia postępowania art. 35 Kpa. Organ pierwszej instancji wydał decyzję 21 kwietnia 2011 r., czyli w terminie ustawowym, uwzględniając przy tym okres na wypowiedzenie się strony co do materiału dowodowego, który minął w dniu 18 kwietnia 2011 r. Należy zaznaczyć, że strona dopiero w dniu 19 kwietnia 2011 r. nadała pismo z dnia 18 kwietnia 2011 r., tj. po upływie wyznaczonego terminu, na które powołała się w odwołaniu oraz którego kopię do odwołania załączyła. Podkreślenia wymaga również fakt, że strona w piśmie z dnia 18 kwietnia 2011 r. skierowanym do Mazowieckiego WIIH powołuje się na atest nr 52a z dnia r., którego to dokumentu do tego pisma nie załączyła. Niezależnie od powyższego, analizując przedstawiony przez stronę atest nr 52a z dnia 22 lutego 2011 r. Prezes UOKiK stwierdził, że wyniki badań przedstawione w tym dokumencie nie mają znaczenia w przedmiotowej sprawie. Należy przede wszystkim zwrócić uwagę, iż przedstawiony w tym ateście zakres badań nie obejmował badania na obecność tłuszczu obcego, czyli parametru, ze względu na który przede wszystkim było kwestionowane przedmiotowe masło. Ponadto należy mieć na względzie pismo producenta masła, w którym wyjaśnia, iż w wyniku błędu ludzkiego rzeczywiście mogło dojść do sytuacji kiedy w maśle znalazł się dodatek tłuszczu roślinnego. Kolejny zarzut strony w kwestii określenia terminu w sprawie wypowiedzenia się co do zebranych dowodów jest również bezzasadny. Należy zauważyć, że obowiązek zapewnienia stronom czynnego udziału w postępowaniu (prawo do czynnego udziału w każdym stadium postępowania) obejmuje także fazę między zakończeniem postępowania wyjaśniającego a wydaniem decyzji oraz fazę podejmowania decyzji. Z przepisu art in fine Kpa wynika obowiązek organu poinformowania strony o zakończeniu postępowania dowodowego i w konsekwencji o możliwości wypowiedzenia się co do okoliczności wskazanych w tym artykule. "Zawarte w treści art k.p.a. sformułowanie»przed wydaniem decyzji«jednoznacznie wskazuje, że chodzi tu o ten moment postępowania, w którym organ administracji publicznej, po zakończeniu postępowania dowodowego, przechodzi do fazy podjęcia rozstrzygnięcia - dotyczy to zarówno postępowania przed organem pierwszej, jak i drugiej instancji. Możliwość wypowiedzenia się przed wydaniem decyzji jest więc dla strony niejako ostatnią szansą na przedstawienie i uzasadnienie swojego stanowiska. Natomiast wyznaczenie stronie terminu na wypowiedzenie się jest uzasadnione koniecznością określenia czasu, w jakim organ administracji publicznej oczekiwać powinien na jej stanowisko w sprawie. To, czy strona skorzysta z przysługującego jej prawa, pozostawiono wyłącznie jej uznaniu" (wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 grudnia 2007 r., V SA/Wa 1991/07). Strona została prawidłowo poinformowana przez organ pierwszej instancji o przysługującym jej prawie oraz o terminie, w jakim organ powinien oczekiwać na stanowisko strony, żeby nie uchybić terminu wydania rozstrzygnięcia. Strona 6 z 7

7 Podsumowując, Mazowiecki WIIH wydając zaskarżoną decyzję zebrał spójny materiał dowodowy jednoznacznie wykazujący, że ustalony stan faktyczny pozwala na stwierdzenie istnienia na kontrolowanym obowiązku uiszczenia kwoty stanowiącej równowartość kosztów przeprowadzonych badań stosowanie do art. 30 ust. 1 ustawy o Inspekcji Handlowej. Tym samym zarzut strony o naruszeniu art. 7, art. 10, art. 80 Kpa jest bezzasadny. O ewentualny zwrot kosztów poniesionych z tytułu badań laboratoryjnych zleconych przez Inspekcję Handlową strona może zwrócić się do producenta kwestionowanego produktu, co jednak nie jest przedmiotem niniejszego postępowania administracyjnego. Zgodnie z 9 ust. 7 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 2002 r. w sprawie szczegółowego trybu pobierania i badania próbek produktów przez organy Inspekcji Handlowej (Dz.U. Nr 57, poz. 522), kwotę, o której mowa w sentencji decyzji należy wpłacić na rachunek bankowy Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Krakowie w terminie 14 dni od dnia otrzymania rachunku wystawionego przez Śląskiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej. Zgodnie z art pkt 1 organ odwoławczy może utrzymać w mocy zaskarżoną decyzję. Biorąc powyższe pod uwagę Prezes UOKiK orzekł, jak w sentencji. Niniejsza decyzja jest ostateczna w trybie postępowania administracyjnego. Pouczenie Zgodnie z art. 52 1, art i art ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz z późn. zm.) od niniejszej decyzji przysługuje skarga wnoszona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Skargę wnosi się w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji za pośrednictwem Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Z up. Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów Małgorzata Kozak Wiceprezes Otrzymują: 1. "Społem" Warszawska Spółdzielnia Spożywców Praga Południe ul. Grochowska Warszawa 2. Mazowiecki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej w Warszawie 3. a/a Strona 7 z 7