Badania przesiewowe w ocenie stanu odżywienia

Wielkość: px

Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Badania przesiewowe w ocenie stanu odżywienia"

Halina Orłowska
5 lat temu
Przeglądów:

1 LECZENIE ŻYWIENIOWE DLA ZESPOŁÓW ŻYWIENIOWYCH Kurs pod patronatem POLSPEN. Gdynia, dnia Badania przesiewowe w ocenie stanu odżywienia Sylwia Małgorzewicz Katedra Żywienia Klinicznego GUMed

2 Celem oceny stanu odżywienia jest: określenie stopnia i rodzaju niedożywienia, identyfikacja chorych zagrożonych powikłaniami, monitorowanie skuteczności leczenia żywieniowego. Pomiar stanu odżywienia pozwala na ocenę celowości i efektywność wdrożonej terapii żywieniowej Clin Nutr 2003, 22(3).

monitorowanie skuteczności leczenia żywieniowego.

3 Niedożywienie jest istotnym problemem w praktyce klinicznej Pacjenci ambulatoryjni 1 15 % Pacjenci przebywający w domach opieki 25 60% Pacjenci hospitalizowani %

4 Konsekwencje niedożywienia Częstsze rehospitalizacje Większa ilość powikłań Dłuższy pobyt w szpitalu Większa śmiertelność Większe koszty leczenia

5 Stan odżywienia rozpoznanie niedożywienia badanie przesiewowe ocena stanu odżywienia

6 Metody rekomendowane do oceny stanu odżywienia przez ASPEN oraz ESPEN Nutr Hosp. 2005;20(4). złoty standard? SGA Subjective Global Assessment NRS 2002 Nutritional Risk Score

7 Obie skale: identyfikują pacjentów niedożywionych duża zgodność wyników przy zastosowaniu obu skal korelują z poziomem albuminy

8 SGA NRS 2002 przewidywalność? + przydatność zbyteczne + informacje rzetelność +/- (trening) + praktyczność +/- + wnioski subiektywna ocena realny skrining

9 NRS 2002 najlepszym narzędziem? skuteczność potwierdzona w badaniach klinicznych udowodniona przydatność w badaniach interwencyjnych prosty w użyciu (3 pytania) szybki

10 Związek pomiędzy oceną stanu odżywienia a powikłaniami Nutr Clin Pract,2009;24(2): Praxis,2008,11;97(12).Vnitr Lek.2008;54(9): NRS 2002 lepiej niż SGA koreluje z wystąpieniem powikłań Związek pomiędzy ilością dni hospitalizacji a liczbą punktów skali NRS 2002 Istnieje istotna korelacja pomiędzy stopniem ryzyka niedożywienia (NRS 2002), a śmiertelnością

NRS 2002 lepiej niż SGA koreluje z wystąpieniem powikłań Związek pomiędzy ilością dni

11 Zalecenia ESPEN dotyczące przesiewowej oceny stanu odżywienia I Wszyscy pacjenci powinni być zbadani przy przyjęciu do szpitala Jeśli pacjent jest w grupie ryzyka, powinien być opracowany plan postępowania żywieniowego Konieczne jest dalsze monitorowanie wyników leczenia (postępowania) Konieczne jest przekazywanie informacji, gdy pacjent jest kierowany do dalszej opieki

opracowany plan postępowania żywieniowego Konieczne jest dalsze monitorowanie wyników

12 Zalecenia ESPEN dotyczące przesiewowej oceny stanu odżywienia II Badanie przesiewowe jest szybką i prostą metodą możliwą do zastosowania przy przyjęciu pacjenta, badanie to musi odpowiedzieć na pytania: 1.Jeśli pacjent jest dobrze odżywiony, czy w czasie hospitalizacji może jego stan się zmienić i czy wymaga powtórnego badania? 2.Czy pacjent jest niedożywiony i wymaga leczenia? 3.Czy pacjent jest niedożywiony, ale jego stan wymaga pilnego leczenia przed interwencją żywieniową*? *(Istnieją trudności w zakwalifikowaniu pacjenta do grupy chorych niedożywionych)

Jeśli pacjent jest dobrze odżywiony, czy w czasie hospitalizacji może jego stan się zmienić i czy wymaga powtórnego badania? 2.

13 Zalecenia NFZ Subiektywna ocena stanu odżywienia SGA Ocena ryzyka związanego ze stanem odżywienia (Nutritional risk score, NRS) Karta kwalifikacji dorosłych do leczenia żywieniowego Karta leczenia żywieniowego dorosłych

(Nutritional risk score, NRS) Karta kwalifikacji

14 Przesiewowa ocena stanu odżywienia Na podstawie Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 15 września 2011 r. ze zmianami wprowadzonymi 3 listopada 2011, oraz 6 listopada 2012 po 5 dodaje się 5a w brzmieniu: 5a. 1. Świadczeniodawca udzielający świadczeń w trybie hospitalizacji i hospitalizacji planowej, poddaje wszystkich świadczeniobiorców przyjmowanych do leczenia, z wyłączeniem szpitalnego oddziału ratunkowego, przesiewowej ocenie stanu odżywienia (SGA lub NRS 2002 u dorosłych, na siatkach wzrastania u dzieci i młodzieży), zgodnie z zasadami określonymi w Standardach żywienia pozajelitowego i żywienia dojelitowego Polskiego Towarzystwa Żywienia Pozajelitowego i Dojelitowego lub, w przypadku dzieci, zgodnie z zasadami określonymi przez Polskie Towarzystwo Żywienia Klinicznego Dzieci.

Świadczeniodawca udzielający świadczeń w trybie hospitalizacji i hospitalizacji planowej, poddaje wszystkich świadczeniobiorców przyjmowanych do leczenia, z wyłączeniem szpitalnego oddziału

15 Ocena żywieniowa Ust. 3 4 uchylone Rozp. MZ 3 list Świadczeniobiorcy, u których stwierdzono na podstawie oceny, o której mowa w ust. 1, zwiększone ryzyko związane ze stanem odżywienia, powinni być poddani ocenie żywieniowej. 3. Świadczeniodawca udzielający świadczeń w trybie hospitalizacji i hospitalizacji planowej, prowadzący leczenie żywieniowe, jest obowiązany do formalnego powołania zespołu żywieniowego oraz stosowania zasad, o których mowa w ust W skład zespołu żywieniowego, o którym mowa w ust. 3, wchodzą, co najmniej: lekarz, pielęgniarka, farmaceuta i dietetyk, którzy posiadają zaświadczenia o ukończeniu kursu z zakresu żywienia pozajelitowego i dojelitowego. ;

Świadczeniodawca udzielający świadczeń w trybie hospitalizacji i hospitalizacji planowej, prowadzący leczenie żywieniowe, jest obowiązany do formalnego powołania zespołu

16 Przesiewowa ocena stanu odżywienia Ust. 1a 1b Rozp. MZ 6 list W 5a po ust. 1 dodaje się ust. 1a-1c w brzmieniu 1a. U świadczeniobiorców objętych powtarzalną hospitalizacją przesiewowa ocena stanu odżywienia, o której mowa w ust. 1, jest dokonywana w czasie pierwszej hospitalizacji, a następnie nie rzadziej niż co 14 dni. 1b. U świadczeniobiorców poddanych hospitalizacji i hospitalizacji planowej trwającej jeden dzień przesiewowa ocena stanu odżywienia jest dokonywana w przypadku spadku masy ciała w okresie ostatnich 6 miesięcy przekraczającego 5% zwykłej masy ciała. 1c. Przesiewowa ocena stanu odżywienia nie jest dokonywana w oddziałach okulistycznych, otolaryngologicznych, alergologicznych oraz ortopedii traumatologii narządu ruchu, jeżeli hospitalizacja trwa krócej niż 3 dni.

1, jest dokonywana w czasie pierwszej hospitalizacji, a następnie nie rzadziej niż co 14 dni. 1b.

17 17

18 SGA 1/2 18

19 SGA 2/2 19

20 Karta Kwalifikacji Dorosłych Do Leczenia Żywieniowego 1/3

21 Karta Kwalifikacji Dorosłych Do Leczenia Żywieniowego 2/3

22 Karta Kwalifikacji Dorosłych Do Leczenia Żywieniowego 3/3

23 Karta leczenia żywieniowego dorosłych

24 Karta Leczenia Żywieniowego Dorosłych 2/3

25 Karta Leczenia Żywieniowego Dorosłych 3/3

26 Narzędzia do oceny stanu odżywienia ABCD Antropometria Badania laboratoryjne Clinical assessment (ocena kliniczna) Dieta ocena

Podobne dokumenty

Organizacja Zespołu Żywieniowego w szpitalu

LECZENIE ŻYWIENIOWE DLA ZESPOŁÓW ŻYWIENIOWYCH Kurs pod patronatem POLSPEN. Gdynia, dnia 8.04.2015 Organizacja Zespołu Żywieniowego w szpitalu Jarosław Szefel Zakład Propedeutyki Onkologii Wydział Nauk