PAROWÓZ Ty OCENA STANU TECHNICZNEGO ZAKRES PRAC RENOWACYJNYCH. str. 1

Transkrypt

1 PAROWÓZ Ty OCENA STANU TECHNICZNEGO ZAKRES PRAC RENOWACYJNYCH str. 1

2 PAROWOZY SERII Ty45 Ty45 ciężki parowóz towarowy skonstruowany w zakładach Cegielskiego w Poznaniu w 1945 roku. Parowóz Ty45 został stworzony w oparciu o ulepszoną dokumentację polskiego, przedwojennego parowozu towarowego Ty37. Zmieniono przede wszystkim budkę maszynisty na zamkniętą i tender na większy, kształtu półbeczkowego oznaczony jako 32D47, zaadaptowany z budowanych podczas wojny dla niemieckich lokomotyw typu Ty2. Produkcję Ty45 rozpoczęto od 1946 roku w zakładach Cegielskiego, gdzie powstało 258 sztuk i Fabloku w Chrzanowie który wyprodukował 170 sztuk. Polskie Koleje Państwowe otrzymały 428 lokomotyw, 20 trafiło na koleje przemysłowe. Tendry 32D47 dla nich budował wrocławski PaFaWag. Parowozy Ty45 służyły początkowo do prowadzenia ciężkich pociągów z węglem kamiennym i rudą żelaza na magistrali węglowej Śląsk-Porty. Z powodzeniem zastępowały słabsze maszyny serii Ty37, a zwłaszcza Ty23. Jednak podczas eksploatacji okazało się, iż w wielu przypadkach moc kotłowa Ty45 była niedostateczna, jak na potrzeby i możliwości posiadanej maszyny parowej. Skutkowało to spadkami ciśnienia w kotle i obniżało osiągi. Zaletą było wyposażenie części egzemplarzy w mechaniczny podajnik węgla stoker oraz tender 27D47 co ułatwiało pracę drużyny. Część parowozów stacjonujący w lokomotywowniach Zajączkowo Tczewskie, Toruń i Białystok została w latach przystosowana do opalania mazutem. Na podstawie rozwiązań konstrukcyjnych amerykańskich parowozów serii Ty246 a także wniosków płynących z eksploatacji Ty45 skonstruowano na początku lat pięćdziesiątych XX wieku serię najmocniejszych polskich parowozów Ty51. Do dzisiaj w Polsce zachowane jest 14 parowozów serii Ty45. Podstawowe dane techniczne serii Ty45: Producent Lata budowy Układ osi Masa służbowa Masa pustego parowozu + tender Długość parowozu Długość z tendrem Wysokość Rozstaw osi skrajnych Moc znamionowa Maksymalna siła pociągowa Prędkość maksymalna Typ tendra Ciśnienie w kotle Powierzchnia ogrzewalna kotła Powierzchnia przegrzewacza Powierzchnia rusztu Średnica cylindra Skok tłoka Średnica kół napędnych Średnica kół tocznych HCP Poznań i Fablok Chrzanów 'E 97,5 t + 65,6 t tender 89,6 t + 21,6 t mm mm 4620 mm 9050 mm 1720 KM (1264 kw) kg 75 km/h 32D47/27D47, 32D43, 30D43 1,6 Mpa (16 at) 196,85 m² 84,1 m² 4,55 m² 630 mm 700 mm 1450 mm 860 mm str. 2

3 PAROWÓZ Ty OGÓLNE INFORMACJE Oznaczenie aktualne Seria parowozu Szerokość toru Układ osi i silników Producent parowozu Numer fabryczny parowozu Rok produkcji parowozu Kocioł producent Kocioł numer fabryczny Kocioł rok produkcji Seria i numer tendra Przebieg służby Ty Ty mm 1'E h2 Pierwsza Fabryka Lokomotyw w Polsce, Chrzanów Zakłady Budowy Urządzeń Kotlarsko-Mechanicznych S-c D MD Opole MD Zbąszynek MD Ostrów Wlkp MD Oświęcim MD Bytom MD Tarnowskie Góry przemysł (nieznany zakład) MD Tarnowskie Góry MD Łazy skreślony z inwentarza (MD Łazy) Parowóz Ty skreślony został z inwentarza PKP 22 lat temu. Po tym fakcie przeznaczono go do pełnienia roli pomnika i przestawiono na krótki, odcięty tor ekspozycyjny. Obecnie, po ponad dwudziestu latach pełnienia tej roli, stan zachowania parowozu jest zły. Główną przyczyną jest postępująca korozja i dewastacja oraz ograbienie lokomotywy z wielu elementów. Wnętrze budki maszynisty jest ogołocone w typowy sposób, degradacji uległy też dach, podsufitka oraz cała podłoga wraz z konstrukcją nośną. Ze względu na fakt wykonania z metali kolorowych, zdemontowane zostało wyposażenie w budce, między innymi głowice wodowskazów. Parowóz nie posiada również innego osprzętu, który został ukradziony, ze względu na prosty demontaż: pokrętła i sztyce, zawór inżektora na parę odlotową, zawór potrójny zakrapiacza, tabliczki i inne. Skorodowana jest otulina kotła, bardzo zniszczone wnętrze tendra. Mimo kilkukrotnie prowadzonych prac mających na celu zatrzymanie procesów korozji poprzez nałożenie nowej malatury, nie udało się zapobiec niszczeniu parowozu przez rdzę. Główną przyczyną był brak odpowiedniego przygotowania powierzchni do malowania, co skutkowało bardzo szybką degradacją nałożonej nowej warstwy farby. Mimo braku wielu części parowóz, posiada wciąż większość najważniejszych podzespołów, gdyż nie był przygotowywany do fizycznej likwidacji. Dzięki temu, przy odpowiednim nakładzie sił i środków, może z powodzeniem zostać przystosowany do pełnienia funkcji nowoczesnego pomnika, posiadając bardzo dużą część oryginalnego wyposażenia. Istotną kwestią jest przygotowanie parowozu do transportu na własnych kołach na zimno na miejsce nowej ekspozycji. Ze względu na konieczność otrzymania świadectwa sprawności technicznej na przejazd, niezbędna będzie bardzo szczegółowa kontrola stanu technicznego części biegowych oraz przeprowadzenie drobnych napraw, które zapewne okażą się konieczne do przywrócenie sprawności technicznej elementów jezdnych parowozu niekonserwowanych od prawie ćwierćwiecza. str. 3

4 OPIS AKTUALNEGO STANU TECHNICZNEGO PAROWOZU Ty Kocioł Otulina kotła silnie skorodowana w części dolnej Drzwi dymnicy ze śladami korozji Brak gwizdawki parowej Brak osłony zaworów bezpieczeństwa Brak wyczystek w stojaku Brak osłony zbieralnika pary Brak cięgna odmulacza Brak tabliczki fabrycznej Kocioł z prawej strony Lewa strona kotła, brak osłony zbieralnika pary Skorodowana dolna część otuliny koło odmulacza Skorodowana dolna część otuliny koło blach wahliwej str. 4

5 Budka maszynisty Boczne ściany budki maszynisty skorodowane Brak drzwiczek na pomost Brak większości szyb i niektórych ram okien Konstrukcja nośna podłogi oraz jej odeskowanie usunięte, blachy skorodowane Dach budki maszynisty skorodowany Rynienki odpływowe zniszczone Brak podsufitki Niesprawny luk w dachu budki Otulina kotła skorodowana, brak blachy koło drzwiczek Brak dźwigni uchylnych drzwiczek do paleniska Brak osprzętu kontroli poziomu wody: wodowskazów (2 głowic, i 2 osłon) Brak manometrów kotłowych: Kocioł i Skrzynia suwakowa Brak manometrów układu hamulcowego: Przewód główny, Główny zbiornik, Cylinder hamulcowy. Brak zaworu parowego inżektora na parę odlotową Brak wyczystek na ścianie drzwiczkowej Brak zaworów sterowania stokerem Brak zaworu potrójnego zakrapiacza Centralna odbiornica pary niekompletna, brak większości pokręteł Uszkodzony mechanizm starowania przepustnicą Skrzywiona drabinka wejściowa z lewej strony budki Zniszczona prądowa skrzynka rozdzielcza Brak większości sklepienia szamotowego w palenisku Wnętrze paleniska wypełnione śmieciami Brak siedzisk drużyny parowozowej Brak brezentowego kołnierza pomiędzy parowozem a tendrem Brak zamków w drzwiach budki str. 5

6 Ty Ogólny widok wnętrza budki maszynisty Stanowisko pomocnika maszynisty Stanowisko maszynisty Fotografie porównawcze wnętrza budki maszynisty parowozu Ty pełniącego rolę pomnika techniki w Tarnowskich Górach str. 6

7 Ty Wnętrze budki maszynisty, górna część kotła Ty Typowe drzwiczki paleniska Ty Stanowisko pomocnika maszynisty Ty Stanowisko maszynisty Ty Manometry układu hamulcowego Ty Osłona wodowskazu UWAGA Literatura podaje, że parowóz Ty wyposażony jest obecnie w stoker czyli mechaniczny podajnik węgla transportujący paliwo z tendra do paleniska za pomocą ślimacznicy. Jednak oględziny parowozu potwierdzają tego. Niemniej niektóre fakty świadczą o tym, że niegdyś Ty posiadał stoker. str. 7

8 Nietypowe są jak na parowozy Ty45 drzwiczki do paleniska typu uchylnego, takie jak np. w parowozach Ol49 lub Ty jedynego zachowanego parowozu serii Ty2 wyposażonego w stoker. W takie drzwiczki wyposażano parowozy, w których zamontowano mechaniczny podajnik. Istnienie na parowozie stokera potwierdza też zamontowany do dziś uchwyt znajdujący się poniżej otworu drzwiczkowego, który podtrzymywał głowicę przy wejściu jej w ścianę drzwiczkowa stojaka. Tak samo przebudowana ściana drzwiczkowa, wskazuje na fakt, posiadania przez ten parowóz mechanicznego podajnika węgla. Na ścianie drzwiczkowej znajduje się blacha, która kiedyś była podstawą mocowania mechanizmów sterująco-kontrolnych stokera. Natomiast samego podajnika węgla na parowozie i tendrze nie ma. Tender 32D to typowy tender stosowany przy parowozach Ty45. Lokomotywy wyposażone w stoker posiadały tender o oznaczeniu 27D43. Stojący przy parowozie Ty tender 32D ma oznaczenie tendrów bez stokera, a także nie posiada żadnych śladów wmontowywania do niego mechanicznego podajnika węgla. Taka przeróbka tendra polegała na wbudowaniu ślimacznicy w dno skrzyni węglowej tendra, zabudowaniu silnika parowego do napędu śruby podawczej i przebudowie skrzyni sprzęgowej tendra. Najprawdopodobniej mechaniczny podajnik węgla został zdemontowany z parowozu przed ustawieniem go jako pomnik, natomiast do lokomotywy dołączono typowy tender bez wbudowanego stokera. Obecnie nie można precyzyjnie ustalić czy tender 32D w rzeczywistości miał numer inwentarzowy 421, czy jest to pewnego rodzaju montaż. Dlatego za najwłaściwsze wydaje się odtworzenie wnętrza budki parowozu a także renowacji tendra, przyjmując założenie, że mechanicznego podajnika węgla na nich nie ma. Ogólny schemat mechanicznego podajnika węgla str. 8

9 Ty Drzwiczki uchylne typowe przy stokerze Ty Przewód stoker przy ścianie drzwiczkowej Tender 32D typowy ze skrzynią węglowa bez stokera Tender 27D47-18 przebudowany ze śrubą podawczą stokera str. 9

10 Mechanizm napędowy Wiązary kompletne z obydwu stron Korbowody, przeciwkorby, drążki mimośrodowe zamontowane z obydwu stron Skorodowane osłony bloków cylindrów Zdewastowany układ oświetlenia zespołu napędowego Brak nakrętek smarownic Brak napędu prasy smarnej Wszystkie elementy pokryte grubą warstwą starej farby Brak części klocków hamulcowych Zamocowane klocki w większości przyrośnięte do obręczy Układ napędowy z prawej strony I i II oś wiązana oraz III oś napędna z korbowodem Blok silnika Skorodowana osłona bloku silnika str. 10

11 Tender Bardzo mocno skorodowane skrzynie węglowa i wodna Całkowicie zniszczone szafki narzędziowe obok podajnika węgla Brak drzwiczek skrzyni węglowej Brak klocków hamulcowych na niektórych osiach Brak zabezpieczeń resora na tylnym wózku po lewej stronie Jeden z dwóch zamontowanych reflektorów ze stłuczonym szkłem i odbłyśnikiem Brak brezentowego fartucha pomiędzy parowozem a tendrem Niesprawne zamki schowków zewnętrznych tendra Tender widoczny od tyłu Tender z boku Brak zabezpieczeń na sworzniach resora Brak klocków hamulcowych str. 11

12 Żuraw wodny Brak lampy Tz wraz z mocowaniem Konieczne gruntowne oczyszczenie i konserwacja oraz nałożenie nowej malatury Dokładna ocena stanu zachowania będzie możliwa dopiero po demontażu Żuraw wodny Głowica żurawia; widoczne oznaczenie producenta Wylewka Główny zawór żurawia oraz płyta dolna str. 12

13 Semafor kształtowy Brak lamp Brak większości mechanizmów Brak lin i cięgien Konieczne gruntowne oczyszczenie i konserwacja oraz nałożenie nowej malatury Dokładna ocena stanu zachowania będzie możliwa dopiero po demontażu Semafor kształtowy Dolna część semafora UWAGA: Pełna weryfikacja rzeczywistego stanu technicznego parowozu i tendra będzie możliwa dopiero po rozpoczęciu prac renowacyjnych oraz demontażu niektórych części między innymi otuliny kotła, a także oczyszczeniu z warstw brudu i rdzy. W przypadku dokładnej oceny stanu zachowania żurawia wodnego i semafora kształtowego konieczne będzie ich zdemontowanie z miejsc aktualnego posadowienia. str. 13

14 PAROWÓZ Ty WRAZ Z ELEMENTAMI INFRASTRUKTURY TECHNICZNEJ ZAKRES PRAC RENOWACYJNO-TRANSPORTOWYCH Zamówienie obejmuje przeprowadzenie prac renowacyjnych oraz transport parowozu Ty wraz z tendrem 32D a także renowację z przeniesieniem żurawia wodnego i semafora kształtowego. Prace mają na celu odrestaurowanie lokomotywy oraz przystosowanie jej do pełnienia funkcji nowoczesnego i przyjaznego dla oglądających pomnika techniki eksponowanego na placu przy dworcu kolejowym w Łazach a także organizację i przeprowadzenie transportu parowozu z miejsca jego obecnego postoju na miejsce docelowej ekspozycji. Kompleksowa renowacja parowozu i dostosowanie do zwiedzania ma polegać na: zabezpieczeniu przed niszczeniem oraz odtworzeniu wyglądu parowozu z okresu jego służby poprzez odnowieniu zniszczonych części i malatury oraz zamontowanie brakujących elementów wyposażenia, dostosowaniu do bezpiecznego zwiedzania wnętrza budki maszynisty, Przemieszczenie i przetransportowanie parowozu obejmuje następujące działania: zorganizowanie i przeprowadzenie operacji przemieszczenia parowozu z toru ekspozycyjnego przy ulicy Kolejowej w Łazach na tory kolejowe podłączone do sieci PKP PLK, kompleksowe przygotowanie parowozu od strony technicznej do transportu na zimno po sieci PKP PLK wraz z pozyskaniem niezbędnych dokumentów, świadectw i zgód, zorganizowanie i przeprowadzenie przejazdu lokomotywy na zimno po torach kolejowych do miejsce docelowej ekspozycji przy stacji Łazy na podstawie Indywidualnego Rozkładu Jazdy. Wyposażenie parowozu w instalacje obejmuje: zamontowanie w parowozie instalacji: oświetleniowej, dymotwórczej i dźwiękowej, wyposażenie w zautomatyzowany system sterujący wszystkimi instalacjami, zastosowanie sterowania zintegrowanego, które obejmować będzie skoordynowane działanie wszystkich instalacji zgodnie z zadanym programem w funkcji czasu, wyposażenie systemu w moduł GPRS do bezpośredniej transmisji danych on-line. Renowacja żurawia wodnego i semafora kształtowego ma polegać na: zdemontowaniu z miejsca obecnej ekspozycji obydwu urządzeń, całościowym zabezpieczeniu i odnowieniu zniszczonych części oraz malatury, wyposażeniu żurawia w lampę Tz wraz z instalacją elektryczną, przygotowanie fundamentów oraz posadowieniu semafora i żurawia w nowym miejscu ekspozycji obok parowozu koło dworca kolejowego w Łazach. Prace renowacyjne muszą być prowadzone zgodnie z zasadami sztuki konserwatorskiej. W trakcie prowadzenia prac konieczne będzie wykonywanie dokumentacji fotograficznej z ich przebiegu. Przemieszczenie parowozu z cokołu ekspozycyjnego na tory, musi odbyć się z zachowaniem wszelkich środków bezpieczeństwa, w porozumieniu ze służbami miejskimi. Przygotowanie parowozu do jazdy musi spełniać warunki bezpieczeństwa, przepisy kolejowe i wymagania przewoźnika, który będzie transportować lokomotywę z miejsca jego postoju na tor ekspozycyjny obok stacji Łazy. Szczegółowy zakres prac dotyczących renowacji parowozu Ty wraz z tendrem 32D oraz elementami zabytkowej infrastruktury: żurawiem wodnym i semaforem kształtowym 1. Ostoja Wyczyścić z brudu, farby, rdzy, ziemi i smarów całą ostoję, skrzynię poddymniczną, czołownicę, skrzynię sprzęgową. Oczyścić i sprawdzić stan techniczny urządzeń cięgnowych i zderzakowych. Pomalować farbą podkładową 2 warstwy. Pomalować farbą nawierzchniową 2 warstwy. 2. Kocioł Usunąć zniszczoną otulinę kotła na walczaku i stojaku. Wyczyścić ze rdzy, starej farby, brudu kocioł w części walczaka, stojaka i dymnicy. Wyczyścić drzwi i wnętrze dymnicy, w przypadku odkrycia perforacji otwory zaspawać. str. 14

15 Pomalować wnętrze dymnicy farbą podkładową i nawierzchniową. Przywrócić funkcjonalność zawiasów i rygli drzwi dymnicy. Zaślepić komin uniemożliwiając wpływanie wody do wnętrza dymnicy. Oczyścić z brudu, szlaki, farby popielnik. Skorodowane blachy popielnika usunąć w ich miejsce wspawać nowe. Pomalować farbą podkładową kocioł z zewnętrznej strony. Założyć nową otulinę kotła na stojaku i walczaku. Odtworzyć i zamontować brakujące pokrywy wyczystek. Zamontować osłonę zbieralnika pary. Pomalować farbą podkładową 2 warstwy. Pomalować farbą nawierzchniową 2 warstwy. 3. Mechanizm napędowy Zdjąć korbowody, przeciwkorby, drążki mimośrodowe, wiązary. Wyczyścić ze starych warstw malatury, brudu i smarów korbowody, przeciwkorby, drążki mimośrodowe, wiązary wraz z przynależnymi im panewkami, klinami, śrubami nastawczymi. Wyczyścić ze starych warstw malatury, brudu i smarów pozostałe elementy układu napędowego: koła z osiami, krzyżulce wraz z belkami, kulisy, wahacze, wodziki wahaczy. Wyczyścić ze starych warstw malatury, brudu i smarów elementy układu odsprężynowania: resory, wahacze itd. Usunąć skorodowane osłony bloków cylindrów. Wyczyścić ze starych warstw malatury, brudu i smarów obydwa bloki silników wraz z pokrywami cylindrów tłokowych i rozrządu pary, osłonami trzonów tłokowych itd. Zamontować nowe osłony bloków cylindrów. Zamontować wiązary, korbowody, drążki mimośrodowe. Uzupełnić nakrętki na smarownicach układu napędowego. Przygotować układ hamulcowy do transportu poprzez odsunięcie klocków od obręczy kół. Pomalować wszystkie elementy 2 warstwami farby podkładowej. Pomalować wszystkie elementy 2 warstwami farby nawierzchniowej. 4. Osprzęt Zamontować brakującą gwizdawkę. Odczyścić i pomalować wiatrownice. Odczyścić i pomalować elementy układu hamulcowego: sprężarkę, zbiorniki sprężonego powietrza, przewody powietrze, zawory, wieszaki klocków itd. Oczyścić i pomalować turbinę, zawory bezpieczeństwa, prasę smarną, piasecznicę wraz z rurami, poręcze, drabinki. Oczyścić i pomalować urządzenia zasilania wodą kotła: inżektory, zawory zasilające. Pomalować wszystkie elementy 2 warstwami farby podkładowej. Pomalować wszystkie elementy 2 warstwami farby nawierzchniowej. 5. Budka maszynisty Usunąć zniszczone elementy otuliny kotła w budce maszynisty. Usunąć zniszczone elementy podłogi. Odbudować całą konstrukcje podłogi: stelaż, poszycie bachowe, deskowanie. Usunąć skorodowane blachy dachu budki. Odtworzyć dach budki maszynisty z nowych blach. Odczyścić ściany budki, najbardziej zniszczone blachy usunąć. Wspawać w miejsce usuniętych ścian nowe blachy. Wyczyścić wnętrze paleniska i zabezpieczyć je farbą. Naprawić, zamknąć i uszczelnić wywietrznik w dachu budki. Odtworzyć drzwi na przedni pomost, zabezpieczyć przed otwarciem od zewnątrz. Wstawić wszystkie szyby i zabezpieczyć je folią antywłamaniową o grubości 2mm. Założyć owiewki. Założyć brezentowy fartuch pomiędzy parowozem a tendrem. Pomalować wszystkie elementy 2 warstwami farby podkładowej. Pomalować wszystkie elementy 2 warstwami farby nawierzchniowej. Zamontować brakujące tabliczki i oznaczenia na zewnątrz budki. Zabezpieczyć wnętrze budki przed dostępem osób niepowołanych. str. 15

16 0 6. Założyć całą nową otulinę kotła i pomalować ją. Zamontować brakujące elementy kontrolne: manometry i wodowskazy wraz z osłonami. Zamontować brakujące krany, pokrętła, zawory, sztyce. Zamontować brakujący zawór parowy inżektora na parę świeżą Metcalfa-Friedmana lub jego replikę. Odtworzyć siedziska drużyny parowozowej. Odtworzyć odeskowanie sufitu budki. Odtworzyć odeskowanie ścian bocznych budki. Odtworzyć jako atrapę skrzynkę prądową. Odtworzyć instalację oświetleniową wewnątrz budki. Zamontować brakujące tabliczki. Wykonać schody o szerokości 1 metra z poręczą i podestem otoczonym poręczą w górnej części o wymiarach 1 metr x 1 metr, umożliwiające bezpieczne wejście do budki maszynisty wykonane jako spawana konstrukcja ażurowa z rur i kształtowników stalowych. Tender Wyczyścić z brudu, farby, rdzy, ziemi i smarów cały tender: skrzynie węglową i wodną, wózki czołownicę i skrzynię sprzęgową. Wyciąć skorodowane bądź perforowane blachy skrzyń węglowej i wodnej. Wspawać nowe blachy w miejsce usuniętych. Odtworzyć szafki narzędziowe na tendrze w budce. Oczyścić z brudu i kamienia wnętrze skrzyni wodnej, zabezpieczyć wnętrze farbą. Odtworzyć i zamontować drzwiczki do skrzyni węglowej. Zamontować zamknięcia na klapach wlewu wody do skrzyni wodnej. Zamontować zamknięcia zewnętrznych skrzynek na narzędzia i na węże. Uzupełnić brakujące klocki hamulcowe. Pomalować wszystkie elementy 2 warstwami farby podkładowej. Pomalować wszystkie elementy 2 warstwami farby nawierzchniowej. 7. Instalacja elektryczna Zamontować nową instalację elektryczną do 3 reflektorów z przodu i 3 z tyłu lokomotywy. Przystosować lampy do żarówek o napięciu 24 Volt. Zamontować lampy oświetlenia roboczego układu napędowego. Szczegółowy zakres prac związanych z przemieszczeniem, przygotowaniem do jazdy i samego przejazdu na zimno parowozu Ty wraz z tendrem 32D Przemieszczenie parowozu i tendra Zorganizować i przeprowadzić przemieszczenie parowozu z cokołu ekspozycyjnego przy ulicy Kolejowej w Łazach na tory połączone z siecią PKP PLK. Przemieszczenie na tory powinno odbyć się metodą podnoszenia i przesuwania przy pomocy podnośników hydraulicznych i/lub transportu samochodowego. Przemieścić parowóz do miejsca, gdzie prowadzona będzie renowacja. Zapewnić współpracę ze wszystkimi służbami miejskimi. Dokonać wszelkich uzgodnień z zarządcą terenu, na który zostanie przestawiony parowóz. Przygotowanie od strony technicznej parowozu i tendra do transportu na zimno Zdemontować z obydwu stron korbowody, drążki mimośrodowe, przeciwkorby. Zabezpieczyć krzyżulce i czopy osi napędnej. Sprawdzić kompletność i stan elementów układu smarowania wszystkich osi napędnych i tocznej parowozu i wózków tendra, sprawdzić drożność wszystkich przewodów smarnych. Uzupełnić olejem osiowym smarownice, wlać olej do wszystkich miejsc smarowania. Sprawdzić kompletność i stan elementów układu odsprężynowania wszystkich osi napędnych i tocznych parowozu oraz wózków tendra. Sprawdzić stan sprzęgu i pozostałych elementów układu łączenia parowozu z tendrem. Sprawdzić stan urządzeń cięgno-zderznych i przesmarować. Zamontować tymczasowy przewód powietrzny do połączenia lokomotywy ciągnącej z wagonem ochronnym. Zabezpieczyć układ hamulcowy przez blokowaniem kół parowozu i tendra poprzez zaciśnięcie klocków str. 16

17 hamulcowych. 10. Zorganizowanie oraz przeprowadzenie transportu kolejowego parowozu i tendra na zimno do miejsca docelowej ekspozycji obok stacji kolejowej Łazy Zapewnić bezpieczny przejazd w składzie pociągu nadzwyczajnego jadącego na podstawie Indywidualnego Rozkładu Jazdy. Pozyskać wszystkie zgody, świadectwa i zezwolenia. Szczegółowy zakres prac związanych z dostosowaniem parowozu i elementów infrastruktury kolejowej do pełnienia roli eksponatów 11. Dostosowanie lokomotywy na docelowym miejscu ekspozycji do roli eksponatu Zabezpieczyć lokomotywę na pomniku przed możliwością jej przesunięcia. Zamontować zamki typu Yale w drzwiach budki maszynisty. Podłączyć do instalacji elektrycznej. Zabezpieczyć lokomotywę przed dostępem do wnętrza budki osób niepowołanych. Umieścić tablice informacyjne i ostrzegawcze w uzgodnieniu z Zamawiającym. Zamontować z lewej strony lokomotywy schody umożliwiające bezpieczne wejście do budki maszynisty. 12. Przeprowadzenie renowacji żurawia wodnego oraz semafora kształtowego Zdemontować żuraw wodny i semafor kształtowy z miejsca gdzie obecnie są eksponowane. Przeprowadzić renowację obydwu urządzeń polegającą na zabezpieczeniu przed niszczeniem poprzez gruntowne oczyszczenie oraz odtworzeniu malatury. Zamontować na żurawiu wodnym Latarnię Tz oraz instalacje elektryczną przystosowaną do napięcia 24 Volt do jej oświetlenia. Wykonać dwa fundamenty przy torowisku obok docelowego miejsca ekspozycji parowozu dla semafora kształtowego i żurawia wodnego zgodnie z projektem. Zamontować i podłączyć do instalacji elektrycznej żuraw wodny i semafor kształtowy. Zintegrować instalację oświetlenia żurawia z instalacją na parowozie. Szczegółowy opis konstrukcji i zasad funkcjonowania instalacji oświetleniowej, dymotwórczej i dźwiękowej w jakie ma być wyposażony parowóz 13. Instalacja oświetlenia z przodu i tyłu parowozu Sześć kompletnych, typowych reflektorów oświetleniowych stosowanych na lokomotywach parowych PKP od lat 60-tych XX wieku. Lampy dostosowane do współczesnych żarówek o napięciu 24 Volt świecących światłem białym i czerwonym. Szyby reflektorów zabezpieczone folią antywłamaniową o grubości co najmniej 2 mm. Przewody elektryczne poprowadzone w osłonach typu peszel. 14. Instalacja dymotwórcza Instalacja w pełni zautomatyzowana. Wyposażona w dwa lub trzy urządzenia dymotwórcze o łącznej mocy wat. Wytwornice dostosowane do pracy na zewnątrz oraz sterowania cyfrowego (np. DMX 512). Instalacja umieszczona wraz ze zbiornikiem płynu o pojemności około 20 litrów w dymnicy parowozu w sposób bezpieczny i umożliwiający łatwe uzupełnianie płynu dymotwórczego. Wyposażona w system zabezpieczający przed pracą na sucho w przypadku braku płynu. Połączona przewodami (np. typu spiro-rura) kierującymi wytwarzany dym do komina. 15. Instalacja dźwiękowa Składająca się z trzech zasadniczych elementów: kompresora wraz ze zbiornikiem sprężonego powietrza, oryginalnej gwizdawki parowozowej i sterowanego cyfrowo elektrozaworu wraz z systemem przewodów sprężonego powietrza. Kompresor dwucylindrowy przystosowany do zasilania prądem trójfazowym o napięciu 400 Volt, wyposażony w zbiornik powietrza o pojemności co najmniej 300 litrów. Oryginalna, jednotonowa gwizdawka parowozowa stosowana na normalnotorowych lokomotywach parowych eksploatowanych przez PKP po II wojnie światowej, umieszczona w miejscu konstrukcyjnie dla niej przygotowanym. Elektrozawór kontrolowany poprzez sterownik, wraz z systemem przewodów sprężonego powietrza od zbiornika sprężonego powietrza poprzez ten mechanizm do gwizdawki parowozowej. str. 17

18 Instalacja musi posiadać dopuszczenie do użytkowania wydane przez Urząd Dozoru Technicznego. Stosowane materiały i techniki A. Blachy i kształtowniki 1. Należy stosować blachy stalowe czarne, zimnowalcowane a w przypadku kształtowników wyroby stalowe zimno gięte. 2. Grubość blach i wymiary kształtowników powinny być zgodne z wymiarami konstrukcyjnymi, dopuszczana jest tolerancja odchylenia do 33% w stosunku do oryginalnych wymiarów. B. Powłoki malarskie Po właściwym przygotowaniu powierzchni zgodnie ze wskazaną normą PN-ISO :1996 stopień oczyszczenia St3, wykonane będą powłoki malarskie. Należy zastosować zgodnie z zaleceniami producenta farb liczbę oraz grubości kolejnych powłok malarskich a także odpowiedni rodzaj rozpuszczalników, utwardzaczy oraz innych zalecanych przez producenta dodatków. Należy stosować następujące typy powłok malarskich: 1. Farby nawierzchniowe typu alkaidowego z podkładem typu tlenkowego. lub 2. Farby nawierzchniowe i podkładowe typu chlorokauczukowego. lub 3. Farby podkładowe i nawierzchniowe typu epoksydowego dwuskładnikowe. C. Wykonywanie powłok malarskich 1. Zalecane jest wykonywanie powłok malarskich metodą natryskową w przypadku dużych powierzchni oraz ręczną przy nakładaniu warstw malatury na poszczególne urządzenia i osprzęt. Odstępstwa od tej zasady powinny być każdorazowo ustalane z Zamawiającym. 2. Parowóz i tender musi być pokryty farbą tego samego typu. 3. Napisy powinny być wykonane przy pomocy szablonów, zgodnie ze wzornikami dla PKP z lat 70- tych lub 80-tych XX wieku. UWAGA Przygotowanie powierzchni Przygotowanie powierzchni musi odbyć się zgodnie z normą: PN-ISO :1996 Stopnie przygotowania podłoży stalowych Należy zastosować metodę St czyszczenie ręczne i z wykorzystaniem narzędzi o napędzie mechanicznym. Przygotowanie powierzchni z użyciem narzędzi ręcznych i z napędem mechanicznym, czyli: skrobanie, szczotkowanie, szlifowanie, itp. Przed przystąpieniem do oczyszczenia należy usunąć mechanicznie (za pomocą ścinania lub dłutowania) grube warstwy rdzy. Należy również usunąć widoczny olej, smar i pył. Po oczyszczeniu powierzchnię należy oczyścić z pyłów i odpadów. Wymagany stopień oczyszczenia to St3 (w pewnych przypadkach po uzgodnieniu z inwestorem St2) Nie przewiduje się stosowania innych metod, na przykład ścierno-strumieniowej. str. 18