Pani Minister Magdalena GAJ Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury

Transkrypt

1 Warszawa, dnia PIIT/565/09 Pani Minister Magdalena GAJ Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury Pani Agnieszka ZABOROWSKA Dyrektor Departamentu Telekomunikacji w Ministerstwie Infrastruktury Szanowni Państwo, Polska Izba Informatyki i Telekomunikacji [PIIT] w załączeniu przekazuje Opinię PIIT oraz Analizę prawną z dnia 21 kwietnia 2009 roku, przekazane do Ministerstwa Infrastruktury w dniu 23 kwietnia 2009 roku, w ramach konsultacji projektu ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci szerokopasmowych w telekomunikacji w wersji przygotowanej przez UKE w marcu br. Poddany konsultacjom społecznym przez Ministerstwo Infrastruktury projekt ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci szerokopasmowych w telekomunikacji, a następnie omawiany podczas konferencji uzgodnieniowej w dniu 27 maja 2009 roku, stanowi kontynuację projektu przygotowanego w marcu br. przez UKE. Opinia PIIT i Analiza z dnia r. pozostają zatem nadal wiążące i PIIT jednoznacznie podtrzymuje uwagi i postulaty zawarte w naszej opinii, z prośbą o ich uwzględnienie w pracach ministerstwa. Jednocześnie w nawiązaniu do konferencji uzgodnieniowej, która miała miejsce w dniu 27 maja 2009 r. dotyczącej projektu z dnia 5 maja 2009 r. ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci szerokopasmowych w telekomunikacji, PIIT przedstawia dodatkowe uwagi oraz propozycje zapisów, zaprezentowane przez przedstawicieli Izby w trakcie konferencji, z uprzejmą prośbą o ich analizę oraz uwzględnienie. W przypadku dodatkowych pytań lub wątpliwości, eksperci PIIT są gotowi do bieżącej współpracy oraz przedstawienia dodatkowych wyjaśnień. Z poważaniem Dr hab. Maciej Rogalski Wiceprezes PIIT Aleksander Frydrych Wiceprezes PIIT

2 Dodatkowe uwagi Polskiej Izby Informatyki i Telekomunikacji (PIIT) do projektu z dnia 5 maja 2009 r. ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci szerokopasmowych w telekomunikacji art. 53 pkt 1) zmieniający art. 1a ust.1 pkt 1 w ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych. Proponujemy następujące brzmienie art. 53 pkt 1 ustawy (pkt 2 pozostaje bez zmian): Art. 53. W ustawie z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2006r. Nr 121, poz. 844, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 1a ust. 1 pkt 1-2 otrzymują brzmienie: 1) budynek obiekt posadowiony na gruncie, który posiada fundament oraz dach, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych; 2) budowla obiekt trwale związany z gruntem, sklasyfikowany w grupie 2 (Obiekty Inżynierii lądowej i wodnej) Klasyfikacji Rodzajowej Środków Trwałych (KŚT), inny niż budynek wymieniony w pkt 1; Uzasadnienie W art. 53 pkt 1 ustawy przewidziana jest zmiana ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Zgodnie z Uzasadnieniem do Projektu ustawy intencją ustawodawcy jest wprowadzenie zmian w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych, mających na celu wspieranie nowych inwestycji w telekomunikacji, poprzez zmniejszenie istotnych obciążeń z tytułu tego podatku. Projektodawca w Uzasadnieniu do Projektu ustawy zawarł twierdzenie, iż w pkt 1 jednoznacznie przesadzono, że urządzenia i instalacje realizowane na istniejących budynkach z punktu widzenia tej ustawy nie są odrębnie opodatkowane podatkiem od budowli, co wzbudzało w praktyce wątpliwości. Sama idea wprowadzenia zmian w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych, która ma na celu rozwianie wątpliwości interpretacyjnych, zasługuje na poparcie. Pragniemy jednak zwrócić uwagę, iż zaproponowany przepis nie spełnia tego postulatu. Spełnienie deklarowanego celu można uzyskać tylko poprzez dalej idącą zmianę definicji budynku wraz z jednoczesną zmianą definicji budowli, która to definicja jest powszechnie krytykowana i stanowi źródło niezliczonych sporów i kontrowersji. Ad pkt 1- definicja budynku Proponowane brzmienie upraszcza nadmiernie rozbudowaną i wadliwie skonstruowaną definicję odwołująca się do przepisów prawa budowlanego i jednocześnie powielająca część definicji budynku zawartej w tej ustawie /13

3 Ad pkt 2 definicja budowli Obecne trudności przedsiębiorców w prawidłowym ustaleniu przedmiotu i podstawy opodatkowania podatkiem od nieruchomości budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej wynikają z nieprawidłowej, wadliwie skonstruowanej definicji budowli oraz odwołaniem się do dwu różnych klasyfikacji w celu określenia przedmiotu opodatkowania oraz podstawy opodatkowania. Istniejący stan prawny jest szeroko krytykowany i prowadzi do powstawania licznych sporów miedzy podatnikami i organami podatkowymi, które przenoszone są na grunt postępowań sądowych, jednakże mimo licznych rozstrzygnięć sądowych do dziś nie pozwoliły wykształcić spójnej linii orzeczniczej zawierającej interpretację pojęcia budowli i kryteriów pozwalających na rozstrzygnięcie poszczególnych stanów faktycznych. W efekcie, mimo wielu lat obowiązywania obecnych przepisów, podatnicy, ale również organy podatkowe, nie mogą stwierdzić z całą pewnością, jakie składniki majątkowe podlegają opodatkowaniu. Stan taki nie odpowiada konstytucyjnemu standardowi pewności prawa oraz ustawowego określania w sposób jednoznaczny m.in. przedmiotu opodatkowania. W związku z faktem, iż opodatkowaniu podlegają budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, i już w przeszłości ustawodawca uznał za słuszne odniesienie do wartości tych składników majątkowych przyjętych dla potrzeb podatków dochodowych, stanowiących podstawę obliczania amortyzacji, zasadnym wydaje się przyjęcie, iż definicja budowli w ustawie PLOK powinna opierać się na Klasyfikacji Środków Trwałych. Skoro bowiem podstawą opodatkowania podatkiem od nieruchomości jest wartość przyjęta dla amortyzacji, to przedmiot opodatkowania powinien być bezpośrednio związany z tą klasyfikacją. W przypadku budowli nie istnieje, bowiem żaden inny niż wartość budowli sposób na zdefiniowanie przedmiotu opodatkowania. W przeciwieństwie do budynków i gruntów podstawy opodatkowania nie można uzależnić od powierzchni. Ustawodawca, decydując się na przyjęcie wartości budowli słusznie, a prawdopodobnie też z konieczności, z racji braku innego miarodajnego źródła danych, uznał, iż najlepszym miernikiem wartości będzie wartość będąca podstawą amortyzacji przyjętą dla potrzeb podatków dochodowych. Przyjęcie takiego rozwiązania wymaga jednak, by przedmiot opodatkowania wynikał z tej samej ewidencji, czyli klasyfikacji rodzajowej środków trwałych, a nie zupełnie innej nomenklatury. art. 26 ust. 1 projektu PIIT proponuje następujące brzmienie art. 26: Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, zwany dalej planem miejscowym, nie może zakazywać, ani uniemożliwiać świadczenia publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych, w szczególności poprzez zakazy lub ograniczenia w lokalizowaniu infrastruktury telekomunikacyjnej /13

4 Uzasadnienie Propozycja zmian w zakresie wprowadzenia przepisu wyraźnie wskazującego, iż niedopuszczalne jest wprowadzanie zakazów lub ograniczeń w lokalizowaniu infrastruktury telekomunikacyjnej zasługuje na pełne poparcie ze strony środowiska telekomunikacyjnego. Jest to bardzo istotna propozycja. Jednakże w naszej ocenie, aby osiągnąć zamierzony skutek przepis musi być jednoznaczny. Wpisywanie różnego rodzaju możliwości odstępstw od tej reguły, np. o ile nie jest to konieczne dla ochrony środowiska lub ze względu na inny ważny interes publiczny może być wykorzystywane przez niektóre samorządy jako furtka do wprowadzania właśnie takich zakazów bez merytorycznego uzasadnienia, tak jak ma to miejsce dotychczas, gdy wiele samorządów w oparciu jedynie o emocjonalne odczucia bądź przekonania pewnej grupy osób, wpisują całkowite zakazy lokalizacji stacji bazowych telefonii komórkowej. Rozdział 5 ustawy Krajowy Fundusz Cyfrowy Wstęp PIIT na wstępie chciałby zaznaczyć, iż popiera wszelkie działania mające na celu rozwój rynku telekomunikacyjnego oraz rozwój społeczeństwa informacyjnego. W opinii PIIT wszelkie działania Państwa mające na celu wspieranie ww. celów, powinny być oparte na działaniach wspierających rozwój wolnego rynku oraz skutecznej konkurencji, co w praktyce przekłada się na możliwości inwestycyjne przedsiębiorców oraz wolę inwestowania. Wszelkie działania interwencyjne Państwa powinny wynikać ze szczególnych potrzeb oraz szczególnej sytuacji rynku, którego działania te mają dotyczyć. Analiza uzasadnienia projektu ustawy nie zawiera żadnego rynkowego uzasadnienia. Uzasadnienie nie zawiera żadnych danych wskazujących na potrzebę stworzenia funduszu celowego, którego cel został określony w uzasadnieniu w następujący sposób: Art. 43 wskazuje zadania związane z rozwojem rynku telekomunikacyjnego w Polsce, w tym także realizacja zadań związanych z procesem przechodzenia z nadawania analogowego na cyfrowe na realizacje, których przeznacza się środki Funduszu. W uzasadnieniu nie wskazano nawet przykładowych zadań związanych z rozwojem rynku telekomunikacyjnego w Polsce, które mogą być finansowane ze środków Funduszu. Jednocześnie ww. przepis zawiera szczegółowe odesłanie do zadań związanych z procesem przechodzenia z nadawania analogowego na cyfrowe. Z ogólnych informacji dotyczących procesu przechodzenia z nadawania analogowego na cyfrowe wynika, iż w miejsce dotychczasowych 4 ogólnopolskich kanałów (TVP1, TVP2, POLSAT i TVP3) oraz 3 dostępnych /13

5 na części terytorium kraju może pojawić się dostępnych bezpłatnie aż 14 programów. I to bez konieczności podłączania się do sieci kablowej czy montowania anteny satelitarnej. Na obszarze działania telewizji cyfrowej powinniśmy móc od razu obejrzeć, co najmniej trzy programy TVP (TVP1, TVP2, TVP Info), oraz cztery programy komercyjne TVN, POLSAT, PULS, TV4. Szczegółowy plan przejścia na nadawanie cyfrowe będzie przedmiotem osobnej regulacji prawnej w formie ustawy, która ma zawierać kompleksowo wszelkie niezbędne zmiany prawa umożliwiające dokonanie tej przełomowej zmiany technologicznej. Nie jest znany obecnie termin procesowania tej ustawy oraz jej termin. Zatem Projektodawca przeznacza środki na cos, czego nie ma i w stosunku do czego nie zostały, na gruncie ustawowym ustalone żadne zasady działania. Z informacji publikowanych przez UKE wynika, iż korzystanie z naziemnej telewizji cyfrowej będzie równie proste jak z obecnej telewizji naziemnej analogowej. Do posiadanego telewizora i anteny będzie, bowiem wystarczyło dołączenie tzw. dekodera, zwanego także set top boxem. Czyli swobodnie tłumacząc z angielskiego urządzenie stawiane pod, nad lub obok telewizora, w którym sygnał cyfrowy zostanie odkodowany i zamieniony na sygnał, który będzie mógł zostać odtworzony w zwykłym telewizorze. Dekoder taki zna każdy z nas, kto zetknął się kiedykolwiek z telewizja kablową czy satelitarną. Osoby, które przymierzają się do wymiany starego telewizora będą mogły nawet zapomnieć o wspomnianym wyżej urządzeniu. Najnowsze telewizory będą miały zamontowane stosowne dekodery (w standardzie MPEG-4) w swojej obudowie. Wówczas odbiór naziemnej telewizji cyfrowej będzie tak prosty, jak odbiór przechodzącej powoli na zasłużoną emeryturę telewizji analogowej. Z uwagi na fakt, że wszystkie kwestie dotyczące cyfryzacji telewizji mają być zawarte w odrębnej ustawie, której projekt nie jest jeszcze znany (być może nie powstał) trudno doszukać się uzasadnienia dla faktu tworzenia Krajowego Funduszu Cyfrowego w ramach ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci szerokopasmowych w telekomunikacji. Pierwszym i głównym celem Funduszu ma być, bowiem finansowanie set top boxów lub telewizorów i wspieranie cyfryzacji telewizji a nie rozwoju sieci szerokopasmowych, co stanowi inną, w zasadzie odrębną sprawę. Ponadto nie wydaje się celowe tworzenie funduszu na cyfryzację telewizji zanim jeszcze dokonana zostanie ocena jak konkretnie będzie przebiegać cyfryzacja oraz czy i jakie środki będą potrzebne na jej ewentualne dofinansowanie. Dodatkowo warto zauważyć, że z biznesowego punktu widzenia beneficjentami finansowania będą podmioty, które będą udostępniały swoje Usługi przy wykorzystaniu set-top boxów lub telewizorów czyli Telewizja Publiczna, TVN, POLSAT, PULS, TV4. Analiza powyższego oznacza, iż komercyjnie działające podmioty mające na dzień dzisiejszy w swojej ofercie terminale abonenckie (terminale) będą mogły wyeliminować ze swoich kosztów, koszt urządzeń abonenckich. Uzasadnienie /13

6 nie zawiera argumentów uzasadniających pomoc dla ww. przedsiębiorców, którzy przecież jako dostawcy usług udostępnianych przy wykorzystaniu telewizorów oraz dekoderów czerpią z tego tytułu określone zyski. Ponadto należy zauważyć, że pomoc ta będzie przeznaczona z opłat wnoszonych przez operatorów - dostawców sieci szerokopasmowych, a zatem ustawa o wspieraniu usług i sieci szerokopasmowych wprowadzi rozwiązanie przeznaczające środki publiczne, które mogłyby być przeznaczone na sieci szerokopasmowe na cele subsydiowania działalności dostawców usług telewizyjnych. To powoduje zasadniczą sprzeczność z celem powstania tej ustawy. PIIT pragnie zatem podkreślić, iż nie istnieje uzasadnienie do utworzenia Krajowego Funduszu Cyfrowego. Postulujemy, zatem wykreślenie przedmiotowej propozycji. Jednocześnie PIIT przedstawia poniżej uwagi oraz alternatywne propozycje do zaproponowanych w projekcie propozycji, zastrzeżeniem, iż główną propozycją PIIT jest wykreślenie przedmiotowej regulacji, co pozwoli na działanie mechanizmów rynkowych. PIIT pragnie przedstawić również swoje uwagi dotyczące propozycji przedstawionej w projekcie tj. utworzenia tzw. Krajowego Funduszu Cyfrowego, zwanego dalej Funduszem. Uwagi ogólne art. 43 ust. 1 i 2 Na wstępie chcemy się odnieść do konstrukcji Funduszu oraz zadań, które mają być finansowane ze środków zgromadzonych w Funduszu. Konstrukcja Funduszu została określona w Rozdziale 5 ustawy w przepisach art Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 projektu Fundusz gromadzi środki pieniężne na finansowanie zadań związanych z rozwojem rynku telekomunikacyjnego w Polsce w tym także realizuje zadania związane z procesem przechodzenia z nadawania analogowego na cyfrowe. Z przepisu wynika, iż głównymi zadaniami finansowanymi ze środków Funduszu są zadania związane z rozwojem rynku telekomunikacyjnego. Jednocześnie przepis w szczególności wskazuje na zadania związane z procesem przechodzenia z nadawania analogowego na cyfrowe. W dalszej części art. 43 w ust. 2 zostały określone w postaci katalogu otwartego inne zadania, na które będą przeznaczane środki zgromadzone w Funduszu /13

7 Zadania te to: 1. zapewnienie wsparcia dla społeczeństwa przy zakupie urządzeń konsumenckich służących do odbioru cyfrowych transmisji radiofonicznych i telewizyjnych; 2. współfinansowanie kampanii informacyjnej dotyczącej przechodzenia z nadawania analogowego na cyfrowe; 3. rozwój społeczeństwa informacyjnego; 4. finansowanie innych zadań wynikających z realizacji polityki telekomunikacyjnej państwa. Biorąc pod uwagę treść przepisu art. 43 należy stwierdzić, iż: środki zgromadzone w Funduszu mogą być przeznaczane na wszelkie zadania związane z rozwojem rynku telekomunikacyjnego. Tak szeroki i otwarty katalog oznacza, iż minister właściwy do spraw łączności w porozumieniu z Prezesem UKE w sposób uznaniowy będą mogli kreować zakres zadań finansowanych ze środków Funduszu; jednocześnie w sposób szczególny zostały wyodrębnione zadania związane z procesem przechodzenia z nadawania analogowego na cyfrowe. zarówno sama nazwa jak i szczególne traktowanie zadań związanych z procesem przechodzenia z nadawania analogowego na cyfrowe wskazuje na to, iż głównym celem ustawodawcy jest sfinansowanie tego procesu, który w naszym odczuciu nie będzie miał charakteru długoterminowego (przechodzenie będzie miało charakter projektu, który po kilku latach zostanie zamknięty. Zgodnie z przyjętym w 2009 kalendarzem, wyłączenie nadawania analogowego planowane jest na lipiec 2013r). Przepis nie precyzuje innych zadań poprzez ich konkretne wskazanie w szczególności przepis nie wskazuje na żadne zadanie związane z przedmiotem projektu ustawy określonym w art. 1 ust. 1 oraz z celami projektu ustawy określonymi w art. 1 ust. 2. W związku z powyższym PIIT postuluje, aby zadania finansowane ze środków Funduszu, były związane z przedmiotem oraz celami projektu ustawy, czyli zasadniczo z rozwojem dostępu szerokopasmowego oraz wspieraniem przedsiębiorców, samorządów oraz użytkowników w zakresie realizacji inwestycji w dostęp szerokopasmowy, jak i wspieraniem użytkowników w zakresie uzyskania dostępu do usług szerokopasmowych /13

8 Jednocześnie PIIT nie neguje ewentualnej potrzeby dodatkowego finansowania zadań związanych z procesem przechodzenia z nadawania analogowego na cyfrowe, ale zdaniem PIIT koszt związany z dofinansowaniem set-top boxów powinien być ponoszony w głównej mierze przez nadawców, którzy zostaną beneficjentami procesu cyfryzacji telewizji naziemnej. Nadawcy ponoszą, bowiem opłaty z tytułu rozpowszechniana programów radiowych i telewizyjnych zgodnie ze ustawą o radiofonii i telewizji oraz stosownymi rozporządzeniami KRRiT. Jeżeli uznane zostanie, że proces przejścia z nadawania analogowego na cyfrowe jest procesem, który może pozytywnie wpłynąć na rozwój usług i sieci szerokopasmowych, należy również uznać, że może się tak stać jedynie w przypadku w którym uwolnione zasoby częstotliwościowe przeznaczone zostaną na świadczenie usług i sieci szerokopasmowych. W takim przypadku projektowana ustawa powinna przewidywać jednocześnie realizację zadań związanych z procesem zagospodarowania dywidendy cyfrowej i przeznaczenia ½ zasobów pasma MHz na potrzeby telekomunikacyjnych szerokopasmowych systemów ruchomych. Jedynie wtedy będzie można uznać, że proces przejścia cyfrowego ( Digital Switchover ) będzie w jakimkolwiek stopniu zbieżny z celami ustawy. Dodatkowo pragniemy wskazać, iż nadawcy nie byli obecni na konferencji uzgodnieniowej oraz nie przedstawili żadnych uwag oraz uzasadnienia finansowania przez Państwo ich działalności telekomunikacyjnej. Co istotne również projektodawca nie przedstawił żadnych argumentów wskazujących ich finansowanie przez Państwo działalności podstawowej (najbardziej przyszłościowej) nadawców jest konieczne np. jest uzasadnione ich sytuacją finansową etc. Wskazać należy również na fakt, iż regulacja proponowana przez projektodawcę będzie w istocie kreowaniem popytu tworzeniem rynku dla nadawców. Uwagi szczegółowe W celu realizacji powyższych postulatów PIIT proponuje następujące zmiany w przepisach art projektu ustawy. Art. 40 PIIT proponuje następujące brzmienie przepisu: Art. 40. Tworzy się Fundusz Społeczeństwa Informacyjnego. Uzasadnienie PIIT wskazał, powyżej, iż tworzony w ramach projektu ustawy fundusz celowy powinien być związany z przedmiotem projektu. Tymczasem Fundusz nie odnosi się do przedmiotu projektu ustawy jak i do jej celów. Jednocześnie uważamy, iż nowa nazwa Funduszu w sposób bardziej precyzyjny będzie odzwierciedlała jego cele oraz przeznaczenie środków w /13

9 nim zgromadzonych nie odnosząc się wprost do procesu cyfryzacji a do szeroko pojętego rozwoju społeczeństwa informacyjnego. PIIT przedstawi również poniżej propozycje zmiany przepisów zawartych w projekcie, które w Naszym odczuciu uzasadnią zmiany w Rozdziale 5. PIIT pragnie również wskazać, iż projekt nie reguluje: czasu, na który powoływany jest Fundusz z projektu wynika, iż Fundusz jest powołany na czas nieokreślony, co oznacza, iż w bliżej nieokreślonym czasie będą przykładowo finansowane kampanie promujące usługi nadawców telewizji cyfrowej oraz finansowane terminale abonenckie przeznaczone do odbioru telewizji cyfrowej; delegacja do wydania rozporządzenia przewiduje całkowitą dowolność w ustalaniu zasad wypłat z Funduszu. Dowolność ta zostaje pozostawiona Ministrowi właściwemu do spraw łączności oraz prezesowi UKE w opinii PIIT rozdysponowanie około jednego miliarda złotych powinno odbywać się na zasadzie przejrzystości oraz przy użyciu profesjonalnie określonych kryteriów; zasad kontroli oraz audytu Funduszu; projekt nie wskazuje na obowiązywanie zasady neutralności technologicznej w zakresie zadań finansowanych ze środków Funduszu. Art. 43 ust. 1 PIIT proponuje następujące brzmienie przepisu: Art Fundusz gromadzi środki pieniężne na finansowanie zadań związanych z rozwojem rynku telekomunikacyjnego w Polsce, w tym realizuje zadania związane z procesem przechodzenia z nadawania analogowego na cyfrowe, zadania związane z procesem zagospodarowania dywidendy cyfrowej i przeznaczenia ½ zasobów pasma MHz na potrzeby telekomunikacyjnych szerokopasmowych systemów ruchomych, zadania związane z inwestowaniem w sieci szerokopasmowe oraz zadania związane z wspieraniem społeczeństwa w dostępie do urządzeń końcowych. Uzasadnienie w celu dywersyfikacji zadań finansowanych ze środków zgromadzonych w Funduszu propozycja zawiera również inne ściśle określone zadania, które w Naszym odczuciu są nie mniej ważne jak zadania związane z procesem przechodzenia z nadawania analogowego na cyfrowe. Art. 43 ust. 2 PIIT proponuje następujące brzmienie przepisu: 2. Środki Funduszu przeznacza się na realizacje zadań, o których mowa w ust. 1 polegających na: 1) zapewnieniu wsparcia dla społeczeństwa przy zakupie urządzeń konsumenckich służących do odbioru cyfrowych transmisji radiofonicznych i telewizyjnych; /13

10 2) finansowaniu prac nad przeznaczeniem dywidendy cyfrowej dla telekomunikacyjnych szerokopasmowych systemów ruchomych, w wysokości ½ pasma częstotliwości z zakresu MHz. 3) zapewnieniu wsparcia dla społeczeństwa przy zakupie urządzeń końcowych służących do korzystania z dostępu do sieci Internet; 4) zapewnieniu wsparcia dla przedsiębiorców telekomunikacyjnych przy budowie infrastruktury telekomunikacyjnej służącej do korzystania z dostępu do sieci Internet 5) współfinansowaniu kampanii informacyjnej dotyczącej przechodzenia z nadawania analogowego na cyfrowe; 6) współfinansowaniu kampanii informacyjnej dotyczącej możliwości korzystania z dostępu do sieci Internet; 7) dofinansowaniu usług dostępu do Internetu dla osób zagrożonych wykluczeniem cyfrowym". Uzasadnienie rozszerzenie zadań wynika z propozycji PIIT przedstawionej do przepisu art. 43 ust. 1. PIIT pragnie również zaznaczyć, iż istniejące fundusze celowe posługują się raczej katalogami zamkniętymi zadań finansowanych ze środków Funduszu. W związku z tym PIIT proponuje katalog zamknięty tych zadań. Art. 46 PIIT proponuje następujące brzmienie przepisu: Art. 46. Zasady i warunki finansowania ze środków Funduszu, określa w drodze rozporządzenia minister właściwy do spraw łączności po uzyskaniu opinii Prezesa UKE. Określając zasady oraz warunki finansowania ze środków Funduszu minister właściwy do spraw łączności kieruje się stopniem penetracji usług szerokopasmowych, potrzebami użytkowników oraz celami polityki telekomunikacyjnej Państwa. Uzasadnienie obecne brzmienie przepisu nie zawiera żadnych przesłanek oraz wytycznych do wydania rozporządzenia pozostawiając je do całkowitego uznania Prezesa UKE oraz ministra właściwego do spraw łączności. PIIT pragnie również alternatywnie zaproponować rozważenie skorzystania przez projektodawcę z innych już funkcjonujących modeli funduszy celowych, a w szczególności z rozwiązań w zakresie przygotowywania programów realizacji zadań, które są finansowane ze środków pochodzących z funduszu celowego (Fundusz Kolejowy; Krajowy Fundusz Drogowy) /13

11 Uwagi szczegółowe art. 44 projektu ustawy PIIT proponuje następujące brzmienie przepisu: Art. 44. Środki Funduszu pochodzą z: 1) wpływów z opłat, o których mowa w art ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne; 2) wpływów z opłat koncesyjnych za UMTS; 3) odsetek z tytułu oprocentowania środków Funduszu oraz odsetek od lokat okresowo wolnych środków Funduszu w bankach 4) Śródków z kredytów lub pożyczek zaciągniętych na rzecz Funduszu przez Bank Gospodarstwa Krajowego; 5) wpływów z obligacji emitowanych na rzecz Funduszu przez Bank Gospodarstwa Krajowego; 6) inwestycji środków Funduszu w jednostki uczestnictwa funduszy rynku pieniężnego, o których mowa w art. 178 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 146, poz. 1546, z pózn. zm.); 7) darowizn i zapisów; 8) wpływów z innych środków publicznych. PIIT przedstawi poniżej analizę dotyczącą pkt. 1 oraz pkt. 2 przepisu art. 44 tj.: 1) wpływów z opłat, o których mowa w art ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne; 2) wpływów z opłat koncesyjnych za UMTS; Zgodnie ze Sprawozdaniem z działalności Prezesa UKE za 2008 r. Dochody budżetowe na rok 2008 dla części 76 Urząd Komunikacji Elektronicznej zaplanowane zostały w kwocie tys. zł, a wstępne wykonanie wynosi tys. zł. Główne pozycje w wykonanych dochodach stanowią: wpłaty jednorazowych opłat za dokonanie rezerwacji częstotliwości, jeżeli wybór podmiotu nastąpił w drodze przetargu tys. zł, opłaty za prawo do dysponowania częstotliwościami tys. zł, wpływy z tytułu opłat koncesyjnych tys. zł, opłaty za prawo do wykorzystywania zasobów numeracji tys. zł, opłata telekomunikacyjna tys. zł. Z powyższego zestawienia wynika, iż potencjalne środki Funduszu można szacować na kilkaset milionów złotych /13

12 Projekt ustawy nie zawiera żadnej analizy potrzeb związanych z procesem przechodzenia z nadawania analogowego na cyfrowe oraz z zapewnieniem wsparcia dla społeczeństwa przy zakupie urządzeń konsumenckich służących do odbioru cyfrowych transmisji radiofonicznych i telewizyjnych; W opinii PIIT środki z opłat, o których mowa w przepisach art ustawy Prawo telekomunikacyjne znacząco przekraczają potrzeby związane z głównymi zadaniami wskazanymi w projekcie ustawy. Zdaniem PIIT o wsparciu dla społeczeństwa przy zakupie set-top boxów można mówić jedynie w przypadku grupy odbiorców, którzy używają naziemnej telewizji analogowej, jako podstawowego medium przekazu telewizyjnego, a nie w przypadku gospodarstw domowych posiadających dostęp kablowy czy satelitarny, bowiem należy założyć, że ta grupa odbiorców posiada wystarczające środki na sfinansowanie dekoderów we własnym zakresie, bez pomocy państwa. Należy również zaznaczyć, że grupa odbiorców używających wyłącznie naziemnej telewizji analogowej, jako podstawowego medium przekazu telewizyjnego z roku na rok systematycznie maleje (m.in. poprzez dynamiczny wzrost abonentów platform satelitarnych), co pozwala na przypuszczenie, że dostępne na rynku prognozy dotyczące kosztu sfinansowania set-top boxów do odbioru naziemnej telewizji cyfrowej są przeszacowane. Nie jest, zatem jasne w jaki sposób będą byłyby rozdysponowane pozostałe środki. Jednocześnie należy stwierdzić, iż projekt nie zawiera żadnych analiz ani szacunków dotyczących kosztu procesu cyfryzacji oraz nie zawiera wskazania innych projektów, które mogłyby być finansowane ze środków zasilających Fundusz tj. projektodawca wskazując, iż z Funduszu mogą być finansowane inne zadania dotyczące strategii telekomunikacyjnej Państwa dopuszcza możliwość dowolnego wskazywania działań finansowanych ze środków Funduszu. Przykładowo środki mogą być przeznaczane na finansowanie działalności określonej grupy przedsiębiorców na określonych obszarach, finansowane mogą być określone technologie etc. W związku z tym w opinii PIIT zadania finansowane z Funduszu powinny być przeznaczone na ściśle określone i wskazane zadania, które nie powinny pozostawiać pola do dowolności. Dodatkowo PIIT skupiający przedsiębiorców telekomunikacyjnych, którzy w większości są płatnikami wszystkich rodzajów opłat, o których mowa w przepisach art ustawy Prawo telekomunikacyjne. Natomiast główne zadania finansowane z opłat uiszczanych stricte przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych będą przeznaczane na działania związane z działalnością biznesową nadawców telewizyjnych działających w oparciu o z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz.U z późn. zm.) /13

13 W związku z powyższym projektodawca powinien rozważyć uzupełnienie przepisu art. 44 o: 1) opłaty, o których mowa w art. 40 ustawy o radiofonii i telewizji; 2) opłaty, o których mowa w art. 42 ustawy o radiofonii i telewizji; 3) % wpływów z reklam nadawanych przez nadawców telewizyjnych 1 ; W opinii PIIT konieczne jest również wskazanie, iż przedsiębiorcy tacy jak Telekomunikacja Polska, PTK Centertel, Polska Telefonia Cyfrowa, POLKOMTEL, P4 wpłacają w ramach opłat, o których mowa w przepisach art ustawy Prawo telekomunikacyjne ponad 80% wpływów z tych opłat. PIIT nie posiada danych dotyczących udziału w tych opłatach nadawców, których co należy podkreślić nie było ani na konferencji uzgodnieniowej oraz którzy wedle wiedzy PIIT nie przedstawili swojego stanowiska w sprawie. Ponieważ jednym z celów Funduszu ma być współfinansowanie procesu informowania społeczeństwa o potrzebach i możliwościach związanych z przejściem na nadawanie cyfrowe oraz tych dotyczących korzystania z usług i sieci szerokopasmowych, jednym ze sposobów usunięcia powyżej wskazanego braku równowagi nakładów, mogłoby być zobowiązanie nadawców do udostępnienia czasu antenowego na potrzeby kampanii informacyjnych dotyczących przejścia cyfrowego oraz dostępu szerokopasmowego, włączając w to możliwość przedstawiania ofert przez operatorów świadczących te usługi. Wydaje się, że spowoduje to przywrócenie ekwiwalentności wkładu i korzyści, zapewniając jednocześnie realizację celów prospołecznych. PIIT pragnie w tym miejscu podkreślić, iż nie kwestionuje samej idei powstania Funduszu oraz określonych w projekcie zadań finansowanych z Funduszu. PIIT wnosi o analizę listy zadań oraz uwzględnienie powyżej zaproponowanych zadań w powiązaniu z przedmiotem oraz celami projektu ustawy określonymi w art. 1 projektu ustawy. 1 Projektodawca powinien określić kwotę po przeprowadzeniu analizy wpływów z reklam. W opinii PIIT powinien być to prób około 5% wpływów. Załącznik: Opinia PIIT i Analiza prawna z dnia 21 kwietnia 2009 roku /13